ThanasisU2
Member
- Μηνύματα
- 3.469
- Likes
- 3.433
- Επόμενο Ταξίδι
- Brno
- Ταξίδι-Όνειρο
- RTW
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Little history
- Νεκροταφείο των Αετών του Λβοβ (Cmentarz Orląt Lwowskich)]Οι δρόμοι της Ουκρανίας δε θεωρούνται κι από τους καλύτερους. Μια απόσταση 80 χλμ, την κάναμε 2 ώρες σχεδόν , γεμάτες με λακκούβες (πως αυτή η χώρα θα κάνει Euro ένας θεός ξέρει). Η άφιξη στην πόλη του Λβοβ έγινε γύρω στις 10, κι να παραλάβουμε την τοπική ξεναγό μας. Πρώτος μας σταθμός το [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/048.jpg"]νεκροταφείο[/URL][URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/048.jpg"] Łyczakowski ([/URL][URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/048.jpg"]Лича́ківський)[/URL], χτισμένο το 1776, θεωρείτε μια από τις παλιότερες [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/056.jpg"]νεκρόπολης [/URL]της Ευρώπης. Η είσοδος στο νεκροταφείο κοστίζει μερικά Hryvna όπως κι η άδεια για φωτογράφιση (πράγμα που κανείς μας δε πλήρωσε). Στο [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/058.jpg"]νεκροταφείο [/URL]αυτό είναι θαμμένοι οι ποιο γνωστοί κάτοικοι του Λβοβ όπως η διάσημη Πολωνέζα ποιήτρια Maria Konopnicka ή ο Ουκρανός ποιητής Ivan Franco (Іван Франко). Στο [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/062.jpg"]νεκροταφείο [/URL]αυτό, βρίσκεται επίσης το [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/070.jpg"]νεκροταφείο [/URL]των [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/069.jpg"]Ηρώων Ουκρανών που προστάτευαν το Λβοβ[/URL], όπως κι το ποιο μισητό νεκροταφείο για τους Ουρανούς, το Νεκροταφείο των Αετών του Λβοβ ([URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/072.jpg"][I]Cmentarz Orląt Lwowskich[/I][/URL]). Σε αυτό το μέρος του [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/075.jpg"]νεκροταφείου [/URL]είναι θάμενοι, το μεγαλύτερο μέρος των πεσόντων Πολωνών στρατιωτών/πολιτών που κατά την διάρκεια το 1918-1920 πολεμούσαν στο πλευρό της Πολωνίας, για να γίνει το Λβοβ ξανά πολωνική πόλη. Το τμήμα του νεκροταφείου άνοιξε το 1924, κι αριθμούσε πάνω απο [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/073.jpg"]3000 [/URL]νεκρούς. Δυστυχώς μετά το Β Παγκόσμιο Πολέμο, το νεκροταφείο άρχισε να χάνει την φήμη του. Οι κομουνιστές κατέστρεψαν τις κατακόμβες του, κι στην θέση τους φτιάχτηκαν γκαράζ κι λατομεία ( :( ). To 89 μετά από χρόνια γραφειοκρατίας, κι με εθελοντική ομάδα πολώνων, άρχισαν την ανακαίνιση του νεκροταφείου. Μετά από 16 χρόνια, στις 19/5/2005 το [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/079.jpg"]νεκροταφείο[/URL
- Διάλειμμα στο Λβοβ]Μετά από 1 ½ 2 ώρες βόλτα στο νεκροταφείο, αρχίσαμε με μεγάλη προσοχή να μαζευόμαστε στο λεωφορείο. Οι Ουκρανοί, έχουν ένα κακό συνήθειο, ποτέ μα ποτέ δε πετάνε άμμο στο [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/086.jpg"]χιόνι [/URL
- Alternative Lviv]Μετά το λουλουπούτειο γεύμα, καιρός ήταν να δούμε την πόλη. Αποχωριστήκαμε από το γκρουπ, μιας κι θα μας ξεναγούσε μια γνώστη μου από το Λβοβ η Olya. Αγορά τσιγάρων για τον φίλο μου (τα Malboro εκεί κάνουν 3 UAH πάνω κάτω 1 ευρώ) κι αναμονή, κάτω από το [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/113.jpg"]δημαρχείο [/URL
- Τελευταίες ώρες!]Μετά την βόλτα, κι μερικά vodka shots στα μαγαζιά, κι ακόμη μπορούσαμε να σταθούμε στα δυο μας πόδια, κατευθυνθήκαμε στην παλιά οδό Wały Hetmańskie (τώρα λέγετε Проспект Свободи) κι από εκεί στρίψαμε αριστερά προς το άγαλμα της [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/123.jpg"]Παρθένο Μαρία (Діви Марії)[/URL] κι μετά στο άγαλμα του Πολώνου συγγραφέα [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/124.jpg"]Adam Mickiewicz.[/URL] Περάσαμε τον δρόμο (ένας θεός ξέρει πως δε φάγαμε σαβούρα) κι περάσαμε απέναντι για να πάμε στο [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/128.jpg"]Πανεπιστήμιο του Lwow (Львівський національний університет імені Івана Франка)[/URL]. Κτίστηκε στο XVII αιώνα από τον βασιλιά Jan II Kazimierz Waza, σαν ακαδημία κι τώρα το πανεπιστήμιο έχει σαν προστάτη τον [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/127.jpg"]Ivan Franco (Іван Франко)[/URL]. Ακριβώς απέναντι υπάρχει κι το άγαλμα του ποιητή. Ξανά πίσω στο δρόμο Проспект Свободи, οπού για πρώτη φορά στην ζωή μου θαύμασα ένα [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/129.jpg"]Volga (Волга)[/URL] σε τόσο καλή κατάσταση, κι κατευθυνθήκαμε στο διάσημο [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/131.jpg"]θέατρο της όπερας κι μπαλέτου (Львівський Державний академічний театр опери та балету)[/URL], κι από κει στον [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/138.jpg"]Αρμένικο Καθεδρικό Ναό της Αγίας Μητέρας (Вірменський кафедральний собор Успіння Пресвятої Богородиці/ Հայկական տաճար[/URL][URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/138.jpg"]). [/URL]Μετά το προσκύνημα κι σε αυτό το ναό, επόμενη στάση το μπαράκι [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/148.jpg"]KerosineLamp (гасова лампа)[/URL] στο οποίο βρίσκετε κι το άγαλμα του Ignacy Łukasiewicz, του Πολώνου που την ανακάλυψε. Τελευταίος σταθμός μας πριν την επιστροφή στο [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/168.jpg"]πάρκο [/URL]που θα μαζευτούμε για να πάμε στο λέωφορειο, η εκκλησιά του [URL="http://i31.photobucket.com/albums/c366/Thanasis_U2/Lviv%202010/150.jpg"]Αγίου Πνεύματος,[/URL
Μετά την επίσκεψη στην Μέκκα μας (δηλαδή στην τουάλετα), αναχωρίσαμε για το Lwów.
Κι λίγη ιστορία τώρα
Το Lwów ιδρύθηκε 1256, από τον Daniel I (Данило I), κι ονομάστηκε Lviv από τον γιο του τον Lev. Από εκείνη την στιγμή, το Lwów άλλαξε πολλά χέρια. Το 1349 καταχτητικέ από την πολώνια του Kazimierz III Wielki κι παραμένει στην Πολώνια, μέχρι το 1772, που το κατακτάνε οι Αυστροούγγαροι. Μετά την λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, κι την πτώση των Habsburg το Lwów έγινε πεδίο μάχης, μεταξύ της Πολωνίας κι των Ουκρανικό Στρατό των Αυστριακών. Στην μάχη αυτή πείρα σχέδον όλοι οι Πολώνοι κάτοικοι του Λβοβ μέχρι κι 14 παιδιά (από εκεί πείραν το παρατσούκλι Αετοί του Λβοβ/Sokoły Lwowskie), κι για αυτό το λόγο, τιμήθηκε με το μετάλειο Virtuti Militari (ένα από ποιο σημαντικά μετάλλια, θάρρους που υπάρχουν όπως το US Medal Of Honor) από τον Józef Piłsudski.
Απο εκείνη την στιγμή το Lwów άρχισε αποκτά την φήμη του. Ήταν η 3 πολή με τους περισσότερους κατοίκους στην Πολώνια όπως κι η δεύτερη μετα την Βαρσοβία, στο τομέα της κουλτούρας (4 πανεπιστήμια κι ένα Πολυτεχνείο). Στο πανεπιστήμιο αυτό ο Rudolf Weigl ανακάλυψε κι το φάρμακο του τύφου. Επίσης σε δημιουργήθηκε η διάσημη Δυτική Έκθεση (Targi Wschodnie). To μέρος αυτό σύμβαλε, μιας κι ήταν στην διασταύρωση Πολωνίας, ΕΣΣΔ κι Ρουμανίας, κι κάθε χρόνο μαζευε τεράστιο κοσμό στο τομέα Bussines. H Εβραϊκή κοινότητα αυξήθηκε σε τεράστιο ποσοστό (κοντά στο 25%) που δυστυχώς μετά το πόλεμο κι την αγάπη των κομουνιστών, η Εβραϊκή κοινότητα ήταν κοντά στο 0,3%.
Δυστυχώς οι καλές ημέρες δε κράτησαν πολλή, κι το 39 με την συνθήκη Molotov–Ribbentrop, οπού πολλοί Πολώνοι σκοτώθηκαν/μεταφέρθηκαν σε διάφορα Gulag της ΕΣΣΔ ή περάσαν παράνομα τα ‘σύνορα’ για να πάνε στην πολώνια (ένα από αυτά τα άτομα ήταν κι η γιαγιά μου, που πέρασε τα σύνορα, κρυμμένη μέσα σε ένα βαρέλι με ξινό λάχανο).
Στην εποχή του κομουνισμού, το Λβοβ έχασε όλη την φήμη που απόκτησε, μέχρι το 1989, τότε που η Ουκρανία απόκτησε το δικό της κράτος, κι οι Ουκρανοί άρχισαν να προστατεύουν τα μνημεία, κι να προσπαθούν να περάσουν την Κρακοβία στην ομορφιά (πράγμα που θα πει, οτι έχουν πολλή δρόοοοοοοοομο).
Κι λίγη ιστορία τώρα
Το Lwów ιδρύθηκε 1256, από τον Daniel I (Данило I), κι ονομάστηκε Lviv από τον γιο του τον Lev. Από εκείνη την στιγμή, το Lwów άλλαξε πολλά χέρια. Το 1349 καταχτητικέ από την πολώνια του Kazimierz III Wielki κι παραμένει στην Πολώνια, μέχρι το 1772, που το κατακτάνε οι Αυστροούγγαροι. Μετά την λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, κι την πτώση των Habsburg το Lwów έγινε πεδίο μάχης, μεταξύ της Πολωνίας κι των Ουκρανικό Στρατό των Αυστριακών. Στην μάχη αυτή πείρα σχέδον όλοι οι Πολώνοι κάτοικοι του Λβοβ μέχρι κι 14 παιδιά (από εκεί πείραν το παρατσούκλι Αετοί του Λβοβ/Sokoły Lwowskie), κι για αυτό το λόγο, τιμήθηκε με το μετάλειο Virtuti Militari (ένα από ποιο σημαντικά μετάλλια, θάρρους που υπάρχουν όπως το US Medal Of Honor) από τον Józef Piłsudski.
Απο εκείνη την στιγμή το Lwów άρχισε αποκτά την φήμη του. Ήταν η 3 πολή με τους περισσότερους κατοίκους στην Πολώνια όπως κι η δεύτερη μετα την Βαρσοβία, στο τομέα της κουλτούρας (4 πανεπιστήμια κι ένα Πολυτεχνείο). Στο πανεπιστήμιο αυτό ο Rudolf Weigl ανακάλυψε κι το φάρμακο του τύφου. Επίσης σε δημιουργήθηκε η διάσημη Δυτική Έκθεση (Targi Wschodnie). To μέρος αυτό σύμβαλε, μιας κι ήταν στην διασταύρωση Πολωνίας, ΕΣΣΔ κι Ρουμανίας, κι κάθε χρόνο μαζευε τεράστιο κοσμό στο τομέα Bussines. H Εβραϊκή κοινότητα αυξήθηκε σε τεράστιο ποσοστό (κοντά στο 25%) που δυστυχώς μετά το πόλεμο κι την αγάπη των κομουνιστών, η Εβραϊκή κοινότητα ήταν κοντά στο 0,3%.
Δυστυχώς οι καλές ημέρες δε κράτησαν πολλή, κι το 39 με την συνθήκη Molotov–Ribbentrop, οπού πολλοί Πολώνοι σκοτώθηκαν/μεταφέρθηκαν σε διάφορα Gulag της ΕΣΣΔ ή περάσαν παράνομα τα ‘σύνορα’ για να πάνε στην πολώνια (ένα από αυτά τα άτομα ήταν κι η γιαγιά μου, που πέρασε τα σύνορα, κρυμμένη μέσα σε ένα βαρέλι με ξινό λάχανο).
Στην εποχή του κομουνισμού, το Λβοβ έχασε όλη την φήμη που απόκτησε, μέχρι το 1989, τότε που η Ουκρανία απόκτησε το δικό της κράτος, κι οι Ουκρανοί άρχισαν να προστατεύουν τα μνημεία, κι να προσπαθούν να περάσουν την Κρακοβία στην ομορφιά (πράγμα που θα πει, οτι έχουν πολλή δρόοοοοοοοομο).
Attachments
-
171 KB Προβολές: 106