Ινδία 15 ημέρες στην Ινδία

panius

Member
Μηνύματα
664
Likes
2.720

Jaisalmer, 7η ημέρα (camel safari).

Η πόλη της ερήμου. Ένα διαμαντάκι που σχετικά πρόσφατα παραδόθηκε στον μαζικό τουρισμό με αποτέλεσμα δεκάδες καρακίτς τσαντίρια να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια στην καρδιά της ερήμου για να φιλοξενήσουν αφελείς τουρίστες που ήρθαν στην Ινδία να ζήσουν αυτό που πολύ φθηνότερα και καλύτερα θα γεύονταν στη Σαχάρα της Τυνησίας ή στην Ιορδανία.

Φθάσαμε ξημερώματα. Πετώντας βγήκαμε από το τρένο δοξάζοντας τον Κρίσνα που τελείωσε το μαρτύριό μας. Το μαρτύριο της βρόμας τελείωσε και αμέσως αντικαταστάθηκε από το μαρτύριο του κρύου! Στο Δημοτικό, το κεφάλαιο της Γεωγραφίας για το κλίμα της ερήμου δεν ήταν στα SOS και έτσι βρεθήκαμε με τα κοντομάνικα να κροταλίζουμε, να χοροπηδάμε και να τριβόμαστε μπας και ζεσταθεί λίγο το κοκαλάκι μας.

Το ταξί μας αφήνει σε μια κεντρική πλατεία έξω από το ξενοδοχείο που υποτίθεται θα μέναμε για λίγο μέχρι να πάμε για σαφάρι στην έρημο. Η πόλη κοιμάται ακόμα. Μόνο οι αγελάδες σουλατσάρουν στους έρημους δρόμους. Υπό άλλες συνθήκες θα εντυπωσιαζόμασταν από αυτή την εικόνα - σουρεαλιστικής για ινδική πόλη - ησυχίας, είχαμε όμως ξεπαγιάσει και χτυπάγαμε την κλειδωμένη πόρτα του ξενοδοχείου να μας ανοίξουν. Μάταια! Ούτε φωνή, ούτε ακρόαση από την άλλη μεριά της θύρας. Αν δεν ήταν ο καλοσυνάτος θυρωρός από το απέναντι ξενοδοχείο http://www.kalyanbhawan.com/ να μας ανοίξει, να μας βάλει στη σάλα πρωινών και να μας προσφέρει ζεστό τσάι μασάλα, θα είχαμε αρρωστήσει από το κρύο.

(το τσάι μασάλα πίνεται παντού στην Ινδία και είναι Τέ-λει-ο!!! Είναι μαύρο τσάι με μπαχαρικά ανακατεμένο με βραστό γάλα. Δυστυχώς, όσες φορές προσπάθησα να το φτιάξω στην Ελλάδα το αποτέλεσμα ήταν ένα νερόπλυμα. Στην Ινδία ήταν ένα ρόφημα δεμένο, που αν το άφηνες 1 - 2 λεπτάκια έκανε μια παχιά πέτσα στην επιφάνεια που ήταν μούρλια!!! Έβαζες και μπόλικη κανελίτσα πάνω και δεν ήθελες τίποτα άλλο! Θρέπτικο, αρωματικό και νόστιμο! To καλύτερο πρωινό! Σωστό μπάλσαμο! Αν ξέρετε πού μπορώ να αγοράσω καλό τσάι μασάλα εδώ και πώς να το φτιάξω σωστά, παρακαλώ ενημερώστε!).
Σχετικά απότομα ξημέρωσε και τα κτίρια άρχισαν να παίρνουν αυτό το χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα για το οποίο η πόλη είναι γνωστή (golden city - όλη η πόλη και το φρούριό της είναι χτισμένη με χρυσοκίτρινο αμμόλιθο).



Εδέησαν κάποια στιγμή να ξυπνήσουν και στο δικό μας ξενοδοχείο (http://www.nachanahaveli.com/). Περάσαμε την πύλη και ήταν σαν να περάσαμε από μηχάνημα τηλεμεταφοράς: αυλές με παπαγάλους σε κλουβιά, περίτεχνα συντριβάνια, σκαλιστά μπαλκόνια και παντού υπέροχες αντίκες. Ένα αρχοντικό του 1700 χτισμένο από τον μαχαραγιά της περιοχής για τα μέλη της οικογένειάς του είχε γίνει πολυτελέστατο ξενοδοχείο και είχε κρατήσει την ατμόσφαιρα της εποχής εκείνης. Δυστυχώς η χαρά μας κράτησε λίγο. Δεν μπορούσαμε να μείνουμε σ' αυτό το ξενοδοχείο. Ενώ μας είχαν υποσχεθεί ότι μέχρι να έρθει το τζιπ να μας πάει για το σαφάρι θα μας έδιναν δωμάτιο δωρεάν να ξαποστάσουμε, τελικά δωμάτιο γιοκ (ο τζάμπας πέθανε και στο Τζαϊσαλμέρ). Μάλλον είναι κόλπο που κάνουν. Τα ξενοδοχεία στο Jaisalmer διοργανώνουν τα σαφάρι με τις καμήλες (οι σκηνές στην έρημο για διανυκτέρευση είναι παραρτήματα των ξενοδοχείων αυτών). Για να προσελκύσουν λοιπόν πελάτες, υπόσχονται και δωρεάν παραμονή στις παραμυθένιες εγκαταστάσεις τους μέσα στην πόλη, τσιμπάνε οι αφελείς τουρίστες, κλείνουν το πακέτο και καταλήγουν τελικά μόνο στα σκονισμένα τσαντίρια της ερήμου.


Δεν λέω, ήταν όμορφη εμπειρία η παραμονή στη σκηνή, αλλά χίλιες φορές θα προτιμούσα να έμενα στο παλατάκι μέσα στην πόλη. Εξάλλου το περιβόητο σαφάρι μέσα στην έρημο που κάνουν σχεδόν όλοι όσοι επισκέπτονται την περιοχή αυτή δεν ήταν τίποτε άλλο από μια 20λεπτη βόλτα με καμήλα στο ηλιοβασίλεμα. Προσωπικά, δεν είχα καμία πρεμούρα για καμηλο-ιππασία. Δεν έκανα στην Αίγυπτο στην υπέρτατη έρημο Σαχάρα, θα έκανα τώρα σ' αυτό το ντεμί ερημάκι; Όλα φωνάζανε tourist trap! Και μόνο που άκουσα τη λέξη safari, ήξερα. Οι "αυθεντικές σκηνές" και το "αυθεντικό γλέντι" με ντόπιες φυλές το βράδυ που διαφήμιζε το site, απλά επιβεβαίωσαν τους φόβους μου. Η παρέα όμως το ήθελε και τι να κάνω; Συμβιβάστηκα.

Στο ξενοδοχείο μας πρότειναν να κάνουμε μια βόλτα στην πόλη μέχρι να έρθει το απόγευμα το τζιπ να μας πάει στο "desert camp", όπως ήταν προγραμματισμένο. Εμείς όμως όπως ήμασταν ταλαιπωρημένοι από το train ride και την αϋπνία, απαιτήσαμε να έρθει νωρίτερα το τζιπ να μας πάει στις τέντες και να κοιμηθούμε πριν το σαφάρι. Έτσι και έγινε. Ήρθε ένα στρατιωτικού τύπου τζιπ, μας φόρτωσε και ξεκίνησε μια διαδρομή 60 χιλιομέτρων μέσα στην έρημο... ποια έρημο; ΣτηνΜύκονο αν πάτε πιο ξεραϊλα θα δείτε! Αδιαμφισβήτητα το τοπίο ήταν άνυδρο, αλλά δεν λείπανε ούτε οι θάμνοι, ούτε τα δεντράκια. "Ωραία" σκέφτηκα, "άφησα μια υπέροχη πόλη για να καβαλήσω μια καμήλα σε τοπίο νότιας Ρόδου". Δεν είπα τίποτα βέβαια... θα με πετάγανε έξω από το τζιπ εν κινήσει...


Όταν φτάσαμε στο desert camp άρχισα να κλαίω από μέσα μου. Πώς είναι τα all inclusive ξενοδοχεία στο Λαγανά της Ζακύνθου, στο Φαληράκι της Ρόδου ή στη Χερσόνησο της Κρήτης; Ε, ένα τέτοιο πράγμα συναντήσαμε μέσα στην έρημο. Δεκάδες λευκές τέντες - τσαντήρια όλα στη σειρά, το ένα δίπλα στο άλλο. Εκεί που ήλπιζα τουλάχιστον να δω κατασκότεινους έναστρους ουρανούς και να αφουγκραστώ την απόλυτη σιωπή της ερήμου, άκουγα από το διπλανό καταυλισμό Pitbull, David Guetta και άλλα μπιτάκια παραλιακής. Φυσικά πάλι δεν είπα τίποτα γιατί η παρέα ήταν ενθουσιασμένη! Οι σκηνές είχαν πριβέ μπαλκονάκι, τεράστιο μπάνιο με δυτική τουαλέτα, και κρεβάτι με κουνουπιέρα. Αυθεντική εμπειρία δηλαδή! Το δε κλιματιστικό ήταν στην κυριολεξία ένας κινητήρας φορτηγού ακουμπισμένος πάνω σε ένα σκαμπό! Αν το άνοιγες έκανε τόσο θόρυβο, σαν σκουτεράκι με τρύπια εξάτμιση! Δεν παραπονιέμαι όμως. Χάρη σ'αυτό αντέξαμε την αφόρητη ζέστη της ημέρας και το φοβερό κρύο της νύχτας.


Τέλος πάντων, σ' αυτό το ειδυλλιακό μέρος μας άφησε το τζιπ και εμείς απλά πέσαμε στα κρεβάτια και κλείσαμε τα μάτια. Σχεδόν κοντέψαμε να χάσουμε το σαφάρι. Ο ήλιος έδυε και 'μεις ακόμα κοιμόμαστε. Μας ξυπνάνε απ' το ξενοδοχείο, ετοιμαζόμαστε και συναντάμε τους οδηγούς μας. Δύο 12χρονα παιδάκια, γελαστά και συμπαθητικά (έπαψαν να είναι συμπαθητικά όταν το πουρμπουάρ τους φάνηκε λίγο και άρχισαν να ζητάνε κι άλλο - αχάριστα παλιόπαιδα!). Οι καμήλες πολύ χαριτωμένες και συμπαθητικές κι αυτές.

Ανεβήκαμε πάνω και ξεκινήσαμε για τους παρακείμενους αμμόλοφους. Ο ήλιος είχε βάψει κατακόκκινο τον ουρανό. Τριγύρω δεκάδες καραβάνια είχαν πιάσει τις αμμοκορυφές και χαζεύανε έναν τεράστιο ηλιακό δίσκο, σαν ταψί να χάνεται πίσω στα εδάφη του Πακιστάν. Εντάξει, το παραδέχομαι. Μου άρεσε πολύ! Το camel ride το έχω καταχωρήσει στα highlights του ταξιδιού αυτού. Απλά η διανυκτέρευση στις σκηνές μου φάνηκε περιττή. Θα μπορούσαμε άνετα να μέναμε στην πόλη, να κάναμε μια τρίωρη εκδρομούλα στην έρημο και να γυρίζαμε πίσω. Η απόσταση δεν είναι μεγάλη, ο δρόμος είναι σε άριστη κατάσταση (κατασκευασμένος από τον Ινδικό στρατό - είμαστε και στα σύνορα με την ακατανόμαστη χώρα, μην το ξεχνάμε) και παντού υπάρχουν γραφεία που σου κλείνουν τέτοιες εκδρομές. Πραγματικά η διανυκτέρευση στις τέντες είναι ανούσια.

Συμβουλή: φορέστε μακρύ παντελόνι στο camel ride. Δεν είναι και η ωραιότερη αίσθηση να τρίβονται τα πόδια στα βρόμικα υφάσματα που καλύπτουν τη ράχη της καμήλας.

H βραδιά έκλεισε με "αυθεντικό" τοπικό γλέντι . Ξεκίνησε καλά με έναν φοβερό τραγουδιστή, συνέχισε με ενδιαφέρον με 2 χορεύτριες που έκαναν και ακροβατικά (τρυπιόντουσαν με κάτι βελόνες) και κατέληξε ως το απόλυτο τουριστικό φιάσκο: μας σήκωσαν, χορέψαμε (και καλά) και κάναμε και το τρενάκι!!! Πάλι καλά που δεν βάλανε το cd με τα Ζουζούνια να χορέψουμε τα παπάκια και σκα-σου-σου! Τουλάχιστον κράτησαν τα προσχήματα στο δικό μας camp. Παραδίπλα η Lady Gaga είχε ήδη αρχίσει να ξεφωνίζει τρομάζοντας τα κουνούπια...


 

_antonis_

Member
Μηνύματα
3.357
Likes
1.237
ΠΑΡΑ πολύ Ινδία εφέτος, ΠΑΡΑ πολύ! Και δεν έγραψα κι εγώ...

Καλά αυτό με το Άγγλος Λόρδος, φοβερό!
Πόσες φορές λέω θα με λέτε με το όνομά μου, αυτοί εκεί, συνήθεια βλέπεις, sir και sir!!

Επίσης η Turkish το πάει καλά με τις καθυστερήσεις! Εμείς να δείς ταλαιπώρια...
 

villi

Member
Μηνύματα
1.088
Likes
2.789
ΠΑΡΑ πολύ Ινδία εφέτος, ΠΑΡΑ πολύ! Και δεν έγραψα κι εγώ...
O Panius πήγε πέρισυ οπότε δε πιάνετε στους ταξιδιώτες του 2013!Γενικά πάντως ισχυει,οι έλληνες φετος ψηφίσαμε Ινδια!

Πολύ ωραία μας τα λες Panius,συμφωνώ και επαυξάνω σε όλα.Πες μου ότι πήγατε Κεράλα να με φτιάξεις!
 

ggonholidays

Member
Μηνύματα
574
Likes
1.164
Ονειρεμένο Ταξίδι
Νησιά Γκαλαπάγκος
Τα γραφεις πολυ ωραια και οι φωτο ειναι καταπληκτικες!!! Σε παρακολουθω με πολυ ενδιαφερον μιας και σε ενα μηνα θα βρσκομαι εκει!!!
 

panius

Member
Μηνύματα
664
Likes
2.720
Δελχί, ημέρα 2η

Παίρνουμε το πρωινό μας στο roof garden του ξενοδοχείου. Στη διπλανή ταράτσα ένας νεαρός Ινδός έχει ξεντυθεί και με μια πετσέτα τυλιγμένη στη μέση προσπαθεί να κάνει μπάνιο. Στα καλώδια της τηλεφωνίας μικρά σκιουράκια τρέχουν χαρούμενα και στο δρόμο κάτω, οι κόρνες δίνουν ρεσιτάλ.
IMG.jpg

Εμείς πάλι προσπαθούμε να βρούμε λίγο έξτρα βούτυρο να αλείψουμε στο ψωμί. Σπάνιο είδος το βούτυρο στην Ινδία. Μάλλον το μοιράζουν με το δελτίο, τι να πω. Κρίμα τόσες αγελάδες. Τουλάχιστον είχαν ωραία φρούτα σε αφθονία (μπανάνες, ανανά και άλλα τροπικά). Α! όταν λέμε ψωμί, εννοούμε φυσικά το ψωμί του τοστ. Για καρβέλια, φρατζόλες, και λοιπά σφολιατοειδή ούτε λόγος! Είναι άγνωστα είδη σε μια χώρα που τρώει μόνο naan (πεντανόστιμο πολύ λεπτό στρογγυλό πλακουτσωτό ψωμάκι ψημένο σε πυρωμένες πέτρες).

Σήμερα θα δούμε τα 2 τοπ αξιοθέατα στο Δελχί: Το Qutub Minar και το Red Fort. Εδώ θα πρέπει να πω ότι όποιος ενδιαφέρεται για αρχαίους ινδουιστικούς ναούς και μνημεία, θα πρέπει να ταξιδέψει πιο νότια από την πρωτεύουσα και το δημοφιλές Rajasthan. Τα μνημεία του Δελχί, αλλά και όλα τα διάσημα αξιοθέατα της Ινδίας που επισκέπτονται οι ξένοι τουρίστες (Taj Mahal, κάστρα, παλάτια κλπ) είναι κυρίως μουσουλμανικά μνημεία χτισμένα την περίοδο της αυτοκρατορίας των Mughal (βασιλιάδες τουρκομογγολικής καταγωγής που κυβέρνησαν το μεγαλύτερο μέρος της ινδικής χερσονήσου από το 1500 μέχρι την άφιξη των Άγγλων).

To Qutub Minar είναι ακόμα παλαιότερο. Χτίστηκε περίπου το 1200 από τον πρώτο μουσουλμάνο σουλτάνο του Δελχί και σηματοδοτεί την έναρξη της ισλαμικής κυριαρχίας στην Ινδία και την κατάρρευση των αρχαίων ινδουιστικών βασιλείων. Πρόκειται για το αρχαιότερο τζαμί της Ινδίας, για το χτίσιμο του οποίου χρησιμοποιήθηκαν κυρίως μέλη από παλιότερους ινδουιστικούς ναούς που βρίσκονταν εκεί (πράγμα που το κάνει μοναδικό στην όψη).
IMG1.jpg

IMG_0259.JPG

Διαθέτει τον ψηλότερο τούβλινο μιναρέ του κόσμου (73 μέτρα) και αποτελεί αξιολογότατο δείγμα πρώιμης ισλαμικής αρχιτεκτονικής. Διαθέτει και μια σιδερένια στήλη 7 μέτρων από έναν ναό του Βίσνου η οποία χρονολογείται από το 400 μΧ. και εντυπωσιάζει ακόμα και σήμερα διότι τόσους αιώνες δεν έχει σκουριάσει καθόλου! (οι επιστήμονες ακόμα προσπαθούν να εξηγήσουν το φαινόμενο). Είναι μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και συναγωνίζεται το Taj Mahal σε αριθμό επισκεπτών. Όλα αυτά καθιστούν για μένα το Qutub Minar το μοναδικό μνημείο που πρέπει να δει κάποιος στο Δελχί αν δεν έχει πολύ χρόνο στη διάθεσή του. Θα πάτε εκεί με το μετρό απ' όπου θα πάρετε tuk tuk (τρίκυκλο ταξί) για τον αρχαιολογικό χώρο .

Το μετρό του Δελχί είναι πραγματική ευλογία για την πόλη! Είναι καινούργιο, καθαρό και γρήγορο. Δυστυχώς, λόγω του φόβου βομβιστικών επιθέσεων έπρεπε να περάσουμε από αυστηρό έλεγχο αεροπορικού τύπου. Οι ουρές που σχηματίζονται στις εισόδους του μετρό είναι τεράστιες λόγω των ελέγχων. Σε ώρες αιχμής η αναμονή στους κεντρικούς σταθμούς μπορεί να φτάσει και τη 1 ώρα. Εμείς πάλι περιμέναμε γύρω στο 10λεπτο. Μέσα στο βαγόνι ήμασταν το επίκεντρο της προσοχής. Μας χαμογελούσαν, μας έπιαναν την κουβέντα, ένας καλοβαλμένος κύριος μάλιστα σηκώθηκε για να κάτσω! Αμέσως ένας άλλος δίπλα του σηκώθηκε για να κάτσει η Ελευθερία! Πιστέψτε με, δεν είμαστε τόσο μεγάλοι! Δεν σήκωναν όμως κουβέντα! Έπρεπε σώνει και καλά να κάτσουμε (καλά, αφού επιμένετε θα κάτσουμε. Χατήρια δεν χαλάμε.)

Συμβουλή: Στο πρώτο βαγόνι του μετρό ταξιδεύουν αποκλειστικά γυναίκες. Τα άλλα βαγόνια είναι mixed. Οι άντρες επιβάτες για λιγότερο συνωστισμό σταθείτε στον συνδετικό διάδρομο μεταξύ πρώτου και δεύτερου βαγονιού.

Στον αρχαιολογικό χώρο του Qutub Minar μια παρέα νεαρών Ινδών με πλησιάζει.
-Excuse me Sir! One photo please?
-Of course Sir! Certainly
τους απαντώ και κάνω να πάρω τη μηχανή να τους φωτογραφήσω. Αμ δε! Να φωτογραφηθώ μαζί τους ήθελαν!!! Ήταν μέρα σχολικών εκδρομών. Τα παιδάκια όλα με τις ομοιόμορφες στολές τους (άλλη μια βρετανική παράδοση που κράτησε στην Ινδία) μας φώναζαν χαμογελαστά "helloooooooo" και φυσικά έσπευσαν να φωτογραφηθούν μαζί μας. Εντάξει, στην Ελλάδα είμαι συνηθισμένος σε τέτοιες εκδηλώσεις λατρείας καθότι με ξέρουν όλοι (στην πολυκατοικία) αλλά στην Ινδία δεν το περίμενα! Λογικά, αυτή τη στιγμή οι φάτσες μας, πλαισιωμένες από διακριτικές επίχρυσες κορνίζες, κοσμούν περίπου 10 ινδικά σαλόνια δίπλα στο θεό Ganisha και αρωματικά στικάκια μας λιβανίζουν.

Πολύ μου άρεσε το Qutub Minar! Ενδιαφέροντα μνημεία, υπέροχο φυσικό περιβάλλον με σκιουράκια στα γρασίδια και πράσινα παπαγαλάκια να πετούν τριγύρω. Και φυσικά ο λαός μου να με αποθεώνει (ψωνάραααα)!
IMG_0262.JPG

IMG_0230.JPG


Το Red Fort είναι το άλλο τοπ αξιοθέατο στο Δελχί. Η κεντρική του είσοδος, η πύλη της Λαχόρης, έχει μεγάλη σημασία για τους Ινδούς γιατί από εκεί έγινε η διακήρυξη της ανεξαρτησίας από το Βρετανικό στέμμα το 1947.
IMG_0297.JPG

Χτίστηκε γύρω στο 1650 ως φρούριο - ανάκτορο και σήμερα είναι ένας παράδεισος ησυχίας και ηρεμίας στο κέντρο της χαοτικής μεγαλούπολης. Έχει πανέμορφους κήπους με λουλούδια, ρυάκια και σιντριβανάκια.
IMG_0305.JPG

IMG_0340.JPG

Είδαμε μαρμάρινα περίπτερα με περίτεχνες κολώνες, κατακόκκινα εντυπωσιακά τείχη που την ώρα του ηλιοβασιλέματος γίνονται ακόμα πιο κόκκινα, και ένα νιόπαντρο ζευγάρι να φωτογραφίζεται... κάπως ιδιαίτερα: η σύζυγος, ολίγον έγκυος, όρθια και ο σύζυγος σε ψηλότερο επίπεδο σαν Ρωμαίος αυτοκράτορας καθισμένος σε ανάκλιντρο (μόνο η σκλάβα να τον ταΐζει σταφύλια έλειπε) να δηλώνει στο φακό "τα κατάφερα ο Α-ΝΤΡΑ-ΚΛΑΣ".
IMG_0350.JPG

Είχε αρχίσει να νυχτώνει, δεν είχαμε φάει τίποτα όλη την ημέρα και νιώσαμε μια πείνα (μας είχε κόψει η λόρδα βασικά. Μόνο πρωινό είχαμε φάει). Πήγαμε με ταξί στην καρδιά του ισλαμικού Δελχί στο φημισμένο εστιατόριο Karim's. Ο χώρος είναι πολύ απλός και φτωχικός. Το φαγητό όμως... τι θεσπέσιο φαγητό ήταν αυτό Χριστέ μου!!! (ή μάλλον Αλλάχ μου). Αν βρεθείτε ποτέ Δελχί και δεν πάτε στου Karim's... τσ, τσ, τσ... κρίμα. Τα καλύτερα naan στο ταξίδι μας τα φάγαμε εκεί. Το tadoori chicken ήταν αποκάλυψη! Και επιτέλους! Κοκα κόλα σε γυάλινο μπουκάλι σαν αυτά που είχαμε και στην Ελλάδα πριν μας επιβάλλουν τα μπουκάλια - σφηνάκια (τι; δεν σας αρέσει η κοκα κόλα και θέλετε μπύρα;; Είπαμε! Ισλαμικό Δελχί! ΔΕΝ έχει μπύρα!).

SOS Συμβουλή!!! Προσέξτε την ενδυμασία σας στο παλιό (ισλαμικό) Δελχί, ιδίως οι γυναίκες! Είναι πιο συντηρητικοί εκεί οι άνθρωποι. Οι μακριές μπλούζες επιβάλλονται. Όπως τρώγαμε στου Karim'sείχε σηκωθεί λίγο η μπλούζα της Ελευθερίας από πίσω και μια παρέα που καθόταν δίπλα μας σκανδαλίστηκε. Δεν μας είπαν τίποτα αλλά φάνηκε ότι είχαν εκνευριστεί και μας κοίταζαν περίεργα. Έλα όμως που ο Sunwy κατάλαβε τι έλεγαν μεταξύ τους και ...ζήτησε τον λόγο. Αυτό ήταν λέω. Θα μας αποκεφαλίσουν αλαλάζοντας όπως οι ταλιμπάν τα αμερικανάκια. Ο σερβιτόρος τους έβαλε γρήγορα στη θέση τους, εμείς όμως φύγαμε κακήν κακώς κοιτάζοντας διαρκώς πίσω μας για φανατικούς μουτζαχεντίν. Στο μεταξύ η Ελευθερία σκεφτόταν το χρωματάκι τσαντόρ που θα αναδείκνυε καλύτερα τα μάτια της.

Πίσω στο Xοτελ. Αύριο πετάμε για Udaipur.
IMG_0191.JPG
 

chris7

Member
Μηνύματα
3.085
Likes
23.672
Επόμενο Ταξίδι
Λουξεμβούργο
Ονειρεμένο Ταξίδι
Καναδάς
Πολύ ωραία και ευχάριστη γραφή. Θαυμάσιες φωτογραφίες.
Περιμένουμε τη συνέχεια.
 

mariath

Member
Μηνύματα
2.210
Likes
5.675
Ονειρεμένο Ταξίδι
Όλη η Νότια Αμερική
Ωραία ξεκίνησες την ιστορία. Για πάμε Udaipur τώρα! :lol:
 

echo2011

Member
Μηνύματα
2.398
Likes
3.571
Είδαμε μαρμάρινα περίπτερα με περίτεχνες κολώνες, κατακόκκινα εντυπωσιακά τείχη που την ώρα του ηλιοβασιλέματος γίνονται ακόμα πιο κόκκινα, και ένα νιόπαντρο ζευγάρι να φωτογραφίζεται... κάπως ιδιαίτερα: η σύζυγος, ολίγον έγκυος, όρθια και ο σύζυγος σε ψηλότερο επίπεδο σαν Ρωμαίος αυτοκράτορας καθισμένος σε ανάκλιντρο (μόνο η σκλάβα να τον ταΐζει σταφύλια έλειπε) να δηλώνει στο φακό "τα κατάφερα ο Α-ΝΤΡΑ-ΚΛΑΣ".
Η φωτογραφία κάτω απ'τον ΑΝΤΡΑΚΛΑ δε μου ανοίγει! Και η περιγραφή με έκανε πολύ περίεργη να τη δω!
PS: πολύ μου αρέσει η ιστορία σου!!
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.116
Μηνύματα
880.705
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom