Αρμενία Aρμενία: Η χώρα των αντιθέσεων

[thalia_2012]

Κεφάλαιο 9

Ξαναεπιβιβαζόμαστε στο λεωφορείο με προορισμό μια κοντινή περιοχή- κι αυτή εκτός κέντρου. Στις 10 μ.μ θα πάμε στο σπίτι μιας κυρίας, μητέρας 3 παιδιών, αισθητικού. Είναι αρκετά νέα, και όταν δε δουλεύει(η βασική δουλειά της είναι υπάλληλος σε σουπερμαρκετ) δέχεται πελάτισσες στο σπίτι. Άυριο θα παραστούμε σε ένα γάμο (ποιό γκαρνί και ποιό γκεράρντ; ) και η μικρή είχε τη φαεινή ιδέα να μη το αφήσουμε και αυτό για αύριο. Ενημερωτικά η αφαίρεση φρυδιών και σχήμα(για τις συμφορουμίτισες το λέω , αμέσως να με φάτε!!) μας κόστισε κατ'άτομο λιγότερο από 1 ευρώ. Γνωρίσαμε και τη ζωηρή κόρη της με την οποία συζήτησα (ναι μάλιστα!!) στα αρμένικα!!! Φεύγοντας έπρεπε να αναζητήσουμε ταξί γιατί ήταν πολύ αργά για λεωφορείο στη συγκεκριμένη περιοχή..Ακριβώς κάτω από την πολυκατοικία ήταν παρκαρισμένα διάφορα αμάξια- όλα τύπου lada niva εκτός από ένα. Ρωτάμε ένα κύριο για το πού θα βρούμε ταξί και να σου που ανοίγει το παράθυρο ένα μαύρο skoda καινούριο με φιμέ τζάμια που ήταν παρκαρισμένο μπροστά μας.

<<Ταξί ψάχνετε;;>>( όχι λέω στη Ν να του πει...)

<<Ναι!>> απαντάει η Ν.<<Έλα πάμε!>> και με τραβάει απ' το χέρι..

<<Όχι!!!Εγώ εδώ μέσα ΔΕ ΜΠΑΙΝΩ!>>

<<Έλα..ταξί είναι αφού το είπε ο άνθρωπος!!>>

<<Τον ξέρεις;;;Αφού δεν έχει καν ταμπέλα που δείχνει ότι είναι ταξί!!!>>

Αφού ρίξαμε έναν καβγά έξω από το ταξί και αφού μπήκε εν αρχή μόνη της μπήκα κι εγώ για να συνεχίσουμε τον καβγά μέσα. Να σου και το ηλεκτρικό κλείδωμα. Περίεργη φάτσα ο τύπος, δεν ήταν και μεγάλος σε ηλικία. Η ώρα 11 παρά.

<<Ν για πες, καλά τον πάει τον δρόμο;;>>

<< Δε θυμάμαι, δε ξέρω που είμαστε!>> (επίτηδες το κάνει;; )

<<Αποφάσισα να σταματήσω να κάνω ερωτήσεις γιατί νευρίαζα όλο και περισσότερο.>>

Ήταν και μακρινή η διαδρομή. Εγώ όπως γίνεται κατανοητό σκεφτόμουν ότι επιβάλλεται να μην κυκλοφορώ χωρίς pepper spray, καθώς και το πως θα σπάσω το τζάμι αν χρειαστεί, κ.α). Μετά από ένα διάστημα μουγκαμάρας που αναρωτιόμουν τι σκέφτεται η Ν, το πώς ζει ακόμα αρτιμελής τόσο καιρό που κυκλοφορεί μεταξύ Αρμενίας- Ρωσίας, σαν να μου φάνηκε γνώριμη η περιοχή!

Αναθάρρησα! Βγαίνοντας από το ταξί της απόγνωσης, και αφού ανάσανα αέρα ελευθερίας μου λέει:

<<είδες που φτάσαμε;;;; Για αυτό άλλη φορά να μη φοβάσαι!!>> Και να θέλω να την πνίξω!!

<<Ήξερες ότι θα φτάναμε;;;;>> λέω.

Δεν απάντησε.

06/10: Σήμερα είναι η μέρα του γάμου μιας γνωστής της οικογένειας που με φιλοξενεί και θα πάω κι εγώ. Έχουν αρκετά ενδιαφέροντα έθιμα. Παραδείγματος χάρη,οι καλεσμένοι πηγαίνουν στο γάμο με χάμερ (φαντάζομαι μόνο οι σχετικά κοντινοί) και το ζευγάρι μετά το γάμο φεύγει με λιμουζίνα! Δε κοκορεύομαι ότι μπήκα σε χάμερ(ξέρω κάποιον που θα 'θελε πολύ) κι όπου αλλού έτυχε γιατί αν δεν ήταν η Σ με τα πόδια θα πήγαινα!

Σε 3 μέρες φεύγω- δε θέλω να φύγω αλλά έκατσα και παραπάνω απ ΄'οσο έπρεπε..Το επόμενο πρωί σηκώθηκα παρ' όλο που και πάλι δεν ήταν κανείς ελληνόφωνος στο σπίτι, συμμάζεψα,καθάρισα και περίμενα να έρθουν να μας πάρουν με κατεύθυνση το Abovyan. Καλή μέρα ήταν αλλά στο λόφο που ανεβήκαμε με ένα απλό φουτεράκι την πατήσαμε. Μας έπιασε βροχή και κατέληξα σπίτι με φαρυγγίτιδα και υποθερμία...Επί 3 ώρες ήμουν σίγουρη ότι καθώς είναι η τελευταία μου ολόκληρη μέρα εδώ, δεν υπάρχει περίπτωση να επισκεφτώ Garni, Gehrard κυρίως έτσι όπως είμαι. Ξάπλωσα κανά 5ωρο να αποδεχτώ τη μοίρα μου..Μέχρι που ήρθε η κα Ε μες την τρελή χαρά (χωρίς να χει ιδέα για το μαύρο μου το χάλι) λέγοντας:

<<ΣΗΚΩ!! ΠΑΜΕΕ!>> Μάζεψα κι εγώ τα κομμάτια μου για να μη στεναχωρηθεί και φύγαμε!!

Πρώτα πήγαμε Gehrard αλλά δεν είχε πολύ φως. Χτίστηκε το 13ο αιώνα. Ίσα ίσα προλάβαμε να δούμε τα βασικά. Μετά πήγαμε Garni - όμορφα τα χρώματα που παίρνει ο ουρανός κατά τη δύση του ήλιου.. Ξέραν τι κάναν οι αρχαίοι..

View attachment 60410 ( η θέα από abovyan) View attachment 60411

View attachment 60412 View attachment 60413 (gehrard)

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 7
• 8
• 9
• 10

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 9 of 10

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[giannismits]

Τρελαίνομαι για οδικά ταξίδια και Καύκασο.Ίσως με πείσεις να πάρω κι εγώ ένα λεωφορείο από Θεσσαλονίκη για Αρμενία ή Γεωργία κάποια στιγμή αν και οι ώρες μέχρι να φτάσεις εκεί θα είναι αβάσταχτες και ατελείωτες.
Αναμένω την συνέχεια!

 

[@$tiRGr]

περιμένω με αγωνία τη συνέχεια!!!!

Ξεκινήσαμε στις 8:30 ακριβώς.Μετά από 5 ολόκληρα μέτρα το λεωφορείο σταμάτησε στο πιο κοντινό βενζινάδικο οπού μείναμε για 10 λεπτά.Είναι περίεργο που είμαι η μόνη 100% Ελληνίδα εδώ μέσα...Δε περίμενα ποτέ οτι θα κάνω ένα τέτοιο ταξίδι.Ο κόσμος ταξιδεύει για δουλειές,μεταναστεύει και εγώ σκορπάω λεφτά για να γνωρίσω τον κόσμο..Δε θέλω να πω οτι μετάνιωσα γι αυτό πριν ξεκινήσω αλλά έτσι είναι.Αν είσαι αρκετά προκατειλημμένος σκέφτεσαι οτι θα πας σε ένα τρισάθλιο μέρος ,φτωχό κ.τ.λ.(το άκουσα κι αυτό).Αλλά ποιος είναι ο αληθινά φτωχός;Ποιοι νομίζουμε οτι είμαστε κι οτι όλα τα μέρη της ανατολής είναι ανάξια λόγου και πόσο μάλλον επίσκεψης;Κινούμαστε προς Αλεξανδρούπολη και παρατηρώ τα χωράφια, τα τρακτέρ την ελληνική αγροτιά που έχει απομείνει και σκέφτομαι οτι αυτό είναι που κάνει τους ανθρώπους πλούσιους.Η επαφή με τη φύση.Η φύση είναι η εξέλιξη της ζωής.Απομακρυνόμαστε γρήγορα από Θεσσαλονίκη και με πιάνει μελαγχολία.Πρόκειται να περάσω 2,5 μέρες σε ένα λεφορείο με ένα μάτσο άγνωστους...Μετά αλλάζει η αίσθηση νιώθω ελεύθερη, ανεξάρτητη...Αυτό που με διέκοψε απ τις σκέψεις μου (για καλή σας τύχη) ήταν ένας εκωφαντικός καυγάς απ τον οποίο δε κατάλαβα λέξη(στα αρμένικα) αν και διαπίστωσα οτι πρόκειται για τη διπλανή θέση..Και μόλις ξεκινήσαμε.... Φτάνουμε στα σύνορα με τη Τουρκία ύστερα από μια μικρή στάση και κατεβαίνοντας γίνεται έλεγχος διαβατηρίων.Δίνω στο συνοριοφύλακα το διαβατήριό μου και μου λέει εμφανώς απορημένος <<Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;;>>...<<Εεε ..ταξιδάκι!!!>> απαντάω χαρούμενη και την κάνω γρήγορα στα duty free.
Μπαίνουμε Τουρκία και ξανασταματάμε αυτή τη φορά για να αλλάξουμε όχημα που φέρει γεωργιανές πινακίδες για μεγαλύτερη ευκολία και εξοικονόμηση χρόνου στα σύνορα.Περιμέναμε 3 ώρες μέχρι να ρθει το άλλο και άλλη 1 ώρα για να τακτοποιηθούν τα πράγματα στο μικρότερο λεφορείο.
Μόλις περάσαμε από ένα σπίτι με ένα Τούρκο κυριούλη απ΄έξω που κάτι έβραζε σε μια φωτιά αντί για κουζίνα και μας χαιρέτησε χαρούμενος.Παρατηρώ οτι οι Τούρκοι δε χάνουν ευκαιρία να δείξουν τη σημαία τους.Παντού σημαίες.Τα ποτάμια τους είναι καθαρά και εκβάλουν στη θάλασσα.Οι δρόμοι της Τουρκίας αν και φτιαγμένοι, στην αρχή δεν είχαν καθόλου φώτα...φρίκαρα όπως αντιλαμβάνεστε αλλά μετά συνήθισα.Όσο είχε ακόμα φως έγραφα τις εντυπώσεις μου και διάβαζα ένα λογοτεχνικό (να το κάνει ο Θεός) αλλά με δυσκολία γιατί μπαίναμε συνέχεια σε τούνελ.Μεγάλα τα τούνελ τους.
Τα ''παιδιά'' στο λεφ. αποδείχθηκαν νυχτοπούλια...Στις 10μμ κοιμήθηκαν όλοι, έκλεισαν τα φώτα και ανα τρίωρο μας ξυπνούσαν να κατέβουμε για W.C -μη τους κατουρίσουμε τα καθίσματα...Όλη τη νύχτα είχαν κίνηση οι δρόμοι της Τουρκίας..Άσε και το άλλο κάθε τρεις και λίγο στάση κάναμε...Έτσι εξηγείται γιατί κάνει 2 μέρες να φτάσει...Περάσαμε από Κωνσταντινούπολη, Σινώπη, Σαμσούντα, Τραπεζούντα κι άλλες τόσες πόλεις παραλιακές.Μία φίλη μου εξασφάλισε διπλή θέση για το βράδυ λόγω της ηλικίας μου (οι περισσότεροι ήταν μεσήλικες και πάνω) και του οτι ίσως ήμουν η αρχή για να ταξιδέψουν κι άλλοι Έλληνες προς Αρμενία.
Στα σύνορα με τη Γεωργία ήταν προχωρημένα μεσάνυχτα, είχε ψύχρα και υγρασία κι ας ήταν 23 σεπτεμβρίου.Οι γεωργιανοί να ξέρετε είναι τελειομανείς όσο αφορά το ποιος θα μπει και θα βγει από τη χώρα..Η φίλη μου θα είχε θέμα καθώς είχε κάνει πρόσφατα ένα ταξίδι στην Αμερική και ο μπάρμπας της ζητούσε το λόγο μέχρι που του απάντησε σε άπταιστα γεωργιανά...Ένιωθα περήφανη γι αυτή.Το παν σε τέτοια ταξίδια είναι οι καλές γνωριμίες.Με κέρασε κάτι νοστιμότατες γεωργιανικές πίτες με τυρί αφού είχε προνοήσει για συνάλλαγμα (Λάρι) κ είχαμε 1,5 ώρα καθυστέρηση για να μπούμε στη χώρα όπου είναι πλέον ξημερώματα..!Τραβάω την πρώτη μου φωτογραφία και ξεκινάμε για να σταματήσουμε μισή ώρα μετά από βλάβη του λεωφορείου....Μια ακόμη ώρα ....αλλά δεν έχω παράπονο - ο οδηγός και οι βοηθοί του ήταν αλάνια και το φτιάξαν στο πι και φι!!!Ξαναξεκινάμε...!! View attachment 57743

 

[thalia_2012]

Κεφάλαιο 2

Στις 2 το μεσημέρι με πήρε ο ύπνος και στις 4 με ξύπνησε ο βοηθός του οδηγού λέγοντας <<Μαζέψου έρχεται κόσμος!!!>>, <<Καλά συγνώμη >> του λέω ... Τι κόσμος;; Από που; Χάλασε ένα λεωφορείο αρμένων λέει, κι όσοι μείνανε πρέπει να χωρέσουν σε μας! Ωραία λέω, αυτό μας έλειπε.Άλλη μια ώρα μέχρι να μπει κι ο τελευταίος...Το βράδυ ήρθε χωρίς άλλα απρόοπτα.Εδώ να σημειώσω οτι είχα την τύχη με το μέρος μου και απο αυτούς που μπήκαν κανείς δε χρειάστηκε να κάτσει δίπλα μου..Οπότε εξασφάλισα διπλό κάθισμα για τη δεύτερη και τελευταία νύχτα!!
Ήταν 7 το πρωί όταν φτάσαμε στα σύνορα γεωργίας - αρμενίας (καιρός ήταν!!!). Κατά τον κλασικό έλεγχο ο συνοριοφύλακας βρίσκει ενδιαφέρον το ταπεινό μου διαβατήριο και με ένα γελάκι μου το επιστρέφει.

Επιτέλους!!!Μπήκαμε Αρμενία!!!Ωραία απομένουν μόνο 5 ακόμα ώρες για να φτάσουμε Ερεβάν .Το λεφορείο άδειασε για 2 λόγους.Πρώτον οι περισσότεροι συνεπιβάτες με το που περάσαμε τα σύνορα (έχοντας ειδοποιήσει από πριν συγγενείς τους ) φεύγουν με '' δικά'' τους οχήματα και ο δέυτερος λόγος (είναι και η αιτία του πρώτου) είναι οτι ακολουθεί πλήρης έλεγχος ανθρώπων και αποσκευών!!!! Κατεβάζουν όλες τις βαλίτσες και χειραποσκευές και Ο,ΤΙ έχεις πάνω σου ελέγχεται σε μια αποθήκη - γκαράζ ώστε να χωράει και το όχημα.Το χειρότερο κομμάτι πλησιάζει αφού περνάμε ηλεκτρονικό έλεγχο τις αποσκευές μας πρέπει να συμπληρώσουμε το περιεχόμενό τους ΣΤΑ ΑΡΜΕΝΙΚΑ(φωτογραφικές μηχανές,πιστολάκι μαλλιών και τέτοιου είδους πράγματα)!!!Καλά, αν είσαι τουρίστας ίσως να δέχονται και ρώσικα αφού δεν υπάρχει αρμένος που να μη γνωρίζει τη γλώσσα.Αλλά δεν είμαι και σίγουρη διότι ούτε ρώσικα ξέρω..Βέβαια δε θα κάτσουν να διαπιστώσουν αν αυτά που έγραψες υπάρχουν στη βαλίτσα σου ή όχι κι απ ότι κατάλαβα είναι για τυπικούς λόγους...Είχα βοήθεια και είμαι ευγνώμων γι αυτό.Τα ξαναφορτώνουμε και ξεκινάμε για μια ακόμη φορά..Δεν έχω σκοπό διαφήμισης αλλά με βρίζω που ξέχασα τις TRAVEL GUMS στο σπίτι...Στροφές....πολλές στροφές...!!!Βουνά...πολλά βουνά...Ανηφόρα.. κρύο

Οι κάτοικοι στα χωριά ζουν με την κτηνοτροφία απ' όσο έμαθα Κάνουν 2 με 3 δουλειές-δηλαδή μια βασική και μετά είτε καλλιεργούν γη είτε έχουν ζώα για συμπληρωματικό εισόδημα(το βασικό τους είναι πολύ χαμηλό).Τα σπίτια είναι πολύ μικρά σαν αποθήκες κι όμως ζουν ολόκληρες οικογένειες μέσα.Εκεί έπαθα το πρώτο πολιτισμικό σοκ...Οι σκεπές (αυτό ισχύει γενικά για το μεγαλύτερο μέρος της χώρας) είναι λαμαρίνες. Στο πρώτο τέτοιο χωριουδάκι κατέβηκαν 2 άτομα.Θεώρησα αγένεια να το απαθανατίσω..και δεν το έκανα.

Έτσι φτάσαμε στο Ερεβάν .Μας περίμενε πολύς κόσμος.Η κολλητή μου, η οικογένειά της..Οι αρμένιοι χαρακτηρίζονται για τη φιλοξενία τους.Όμως ένιωθα λίγο αμήχανα κάτι που το ξεπέρασα σχεδόν αμέσως.
Και σαν μη φυσιολογικός άνθρωπος που είμαι δεν είχα όρεξη για ξεκούραση αλλά για ψώνια!!!Ήταν κι ένας υπέροχος τρόπος να γνωρίσω την αγορά!Για κάποιον που έχει συνηθίσει στο ευρώ οι τιμές στα σούπερμαρκετ είναι ενδιαφέρουσες καθώς τα τρόφιμα βρίσκονται σε πολύ χαμηλές τιμές.

Πληροφοριακά τα καταστήματα είναι ανοικτά μέχρι τις 12μμ και τα μεγάλα όλο το 24ωρο..Αργότερα πήραμε ταξί όπου νιώσαμε το μεσημεριανό μποτιλιάρισμα σε όλο του το μεγαλείο.Με το που μπαίνεις στο ταξί χρεώνεσαι ένα ποσό το οποίο φτάνει για 3 χιλιόμετρα -είτε κάνεις τόσα,είτε λιγότερα.Αν ο προορισμός σου ξεπερνά τα 3 χλμ χρεώνεσαι για κάθε επιπλέον χιλιόμετρο 400 περίπου ντραμ. Το ένα ευρώ αντιστοιχεί σε 550 ντραμ. Γενικά οι τιμές των μέσων μαζικής μεταφοράς είναι εξευτελιστικές για μας.Όσο βρίσκεσαι στο ταξί και θυμηθείς οτι κάτι ξέχασες να αγοράσεις μπορείς να κατέβεις και να κάνεις όση ώρα θες.Δε θα χρεωθείς καθόλου..!!! Το λεωφορείο κοστίζει 200 ντραμ και δεν υπάρχουν εκδοτικά μηχανήματα.Πληρώνεις λίγο πριν κατέβεις και αφού ανακοινώσεις μεγαλόφωνα το που θες να κατέβεις.Στο λεωφορείο επικρατεί ησυχία..Δε μαλώνουν για τις θέσεις ούτε μιλάνε δυνατά.Σε αυτό το σημείο να πω ότι μου άρεσε η αντίδρασή που προκάλεσε το γεγονός οτι μιλούσα άλλη γλώσσα σε σημείο που ρωτούσαν τη φίλη μου τι γλώσσα μιλάμε...χιχιχι

Φτάσαμε σπίτι της κι ετοιμαζόμαστε να βγούμε για βράδυ ώστε να με ξεναγήσουν αυτή και η αγγλόφωνη
παρέα της - που έγινε και δική μου - στο κέντρο!!!Το κέντρο βρίσκεται σχετικά ψηλά και έχει κρύο για μένα- δροσιά για τους υπόλοιπους.Η βραδιά ξεκίνησε πολύ καλά...
Η πόλη διακρίνεται για τα μεγάλα της κτήρια, τα πάρκα ,τα συντριβάνια και τις εκκλησίες πράγματα που θα επισκεφτώ μεμονωμένα από αύριο κιόλας!Εκεί που βρίσκεται το άγαλμα (του οποίου φωτογραφία παραθέτω στο τέλος) είναι το ψηλότερο μέρος της πόλης,υπάρχει λούνα παρκ και υπαίθρια στρατιωτικά εκθέματα όπως τανκς,πολεμικά αεροπλάνα κ.α..(αυτό το είχαξαναδεί στο κίεβο-και το άγαλμα που επισκιάζει την πόλη και τα τανκς-συνειρμός) Βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες και γελάσαμε πολύ. Μου φαίνεται τόσο μακρινό πια το ταξίδι(των 2,5 ημερών) αν και μόλις τελείωσε η πρώτη μου μέρα στο erevan...!

 

[chris7]

Μπράβο. Πολύ ασυνήθιστος προορισμός.
Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[soudianos]

έπεσα στην περίπτωση γιατί κι εμείς πρόσκληση για φιλοξενία στο Ερεβάν έχουμε. τώρα που το διαβάζω θα πάμε με λεωφορείο. θα κανονίσω όμως hotel...

 

[thalia_2012]

υπάρχει κι άλλος τρόπος: αεροπλάνο από Ελλάδα για τυφλίδα κι από κει με ταξί για ερεβάν .δε ξέρω πόσο κοστίζει αλλά όταν ρωτούσα άλλα μέλη του σαιτ για το πως θα πάω μου το είχαν προτείνει ως εναλλακτική.Στο τέλος το απέρριψα γιατί θα ταξίδευα εντελώς μόνη και το θεώρησα ριψοκίνδυνο...Ειλικρινά δε ξέρω αν θα το ξαναπερνούσα αυτό με το λεωφορείο ίσως επέλεγα αεροπλάνο μέσω μόσχας την επόμενη φορά

 

[hydronetta]

υπάρχει κι άλλος τρόπος: αεροπλάνο από Ελλάδα για τυφλίδα κι από κει με ταξί για ερεβάν .δε ξέρω πόσο κοστίζει αλλά όταν ρωτούσα άλλα μέλη του σαιτ για το πως θα πάω μου το είχαν προτείνει ως εναλλακτική.Στο τέλος το απέρριψα γιατί θα ταξίδευα εντελώς μόνη και το θεώρησα ριψοκίνδυνο...Ειλικρινά δε ξέρω αν θα το ξαναπερνούσα αυτό με το λεωφορείο ίσως επέλεγα αεροπλάνο μέσω μόσχας την επόμενη φορά

Στο απαντώ πάραυτα διότι το έκλεισα για το Πάσχα. με τη προσφορά της Pegasus 180-190 ευρώ. Κάποιοι φίλοι που θα έρθουν μαζί έκλεισαν λίγο αργότερα χωρίς προσφορά με 215 ευρώ. Καμία σχέση με τα 390 που θέλει η Aeroflot για Ερεβάν. Η απόσταση Τιφλίδα -Ερεβάν είναι 300χλμ, υπάρχουν shared taxis που κάνουν τη διαδρομή σε 5-6 ώρες και βέβαια αξίζει κανείς να σπάσει τη διαδρομή για να δει τα μοναστήρια στο Alaverdi (τουλάχιστον) και στη λίμνη Sevan

 

[dimosf]

Στο απαντώ πάραυτα διότι το έκλεισα για το Πάσχα. με τη προσφορά της Pegasus 180-190 ευρώ. Κάποιοι φίλοι που θα έρθουν μαζί έκλεισαν λίγο αργότερα χωρίς προσφορά με 215 ευρώ. Καμία σχέση με τα 390 που θέλει η Aeroflot για Ερεβάν. Η απόσταση Τιφλίδα -Ερεβάν είναι 300χλμ, υπάρχουν shared taxis που κάνουν τη διαδρομή σε 5-6 ώρες και βέβαια αξίζει κανείς να σπάσει τη διαδρομή για να δει τα μοναστήρια στο Alaverdi (τουλάχιστον) και στη λίμνη Sevan

Πετάει η Pegasus στο Ερεβάν; Στη σελίδα της δεν βλέπω να το έχει σαν προορισμό. Ή κάνω κάπου λάθος;

 

[hydronetta]

Πετάει η Pegasus στο Ερεβάν; Στη σελίδα της δεν βλέπω να το έχει σαν προορισμό. Ή κάνω κάπου λάθος;

Ορθώς το παρατήρησες. Απαντώ στο ποστ της thalia. Πετάμε αλε ρετούρ Τιφλίδα. Εννοείται ότι τούρκικη εταιρεία κομμάτι δύσκολο να πετάει Ερεβάν...

 

[thalia_2012]

oops!!μόλις εντόπισα ένα λαθάκι και μιας που είναι σημαντικές οι πληροφορίες που ανταλλάζουμε, το διορθώνω γιατί είναι και αντιφατικό...

*αν ο προορισμός σου ξεπερνά τα 3 χλμ χρεώνεσαι για κάθε επιπλέον χιλιόμετρο 100 περίπου ντραμ και όχι 400...Να με συγχωράτε ' δε θα ξανασυμβεί..

 

[chris7]

Να με συγχωράτε ' δε θα ξανασυμβεί..

Σε συγχωρούμε.