Papas
Member
- Μηνύματα
- 11
- Likes
- 95
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΥΠΕΡΣΙΒ/ΚΟΣ-ΜΟΣΧΑ-ΠΕΚΙΝΟ
Περιεχόμενα
Στις 10 Ιουλίου βάζω πλώρη για ένα μοναχικό, πολυήμερο
ταξίδι αναζήτησης με μοτοσυκλέτα.
Χωρίς απόγνωση μήτε ελπίδα, ξεκινάω απο τα παράλια
της νότιας Κρήτης..
Οργώνοντας τα βαλκάνια, περνάω τις χώρες της Βαλτικής και κατευθύνομαι ολοταχώς για τους πρόποδες του βόρείου πόλου.
Η Σελίδα αυτή δημιουργήθηκε με απότερο σκοπό να χαρίσει απλόχερα όμορφες εικόνες και χρήσιμες πληροφορίες σε ολους.
______________________________________________________________________
Οι μέρες πέρασαν αστραπή και ενα όνειρο μέλει να γίνει πραγματικότητα!
Μέσα απο τούτη τη σελίδα θα σας μεταφέρω εικόνα και ίσως συναισθήματα απο το 2τροχο φευγιό μου προς το βορρά.
Η προετοιμασία ειναι σε τελικό στάδιο και σε 2-3 μερούλες φορτώνω βαλίτσες.
Παρασκευή 11 Ιουλίου, 2η μέρα ταξιδίου και ολα πάνε οπως τα είχα υπολογίσει... κούραση, νύστα,πείνα και μία αστείρευτη φλόγα εξερευνησης να με ωθεί προς το άγνωστο χωρίς να θέλω να χάνω χρόνο ουτε κάν για φώτο!
Νωρίς νωρίς απο το καράβι, απευθείας (μετά απο 2-3 κυκλάκια στο Πειραιά) για καφέ με το φίλο Βαγγέλη στα όμορφα Τρίκαλα και αμέσως βουρ για το χωριό με τα πιο νόστημα νεκταρίνια που έχετε φάει ποτέ! Το χωριο Χαρίεσσεα ανάμεσα σε Νάουσα και Βέροια έχει πολύ πράσινο, εχει πολλές ροδακινιές και 2 πολύ καλούς ανθρώπους που θα με φιλοξενήσουν!!!
Καλό βράδυ
Μετά απο τα δεκάδες μίλια και τα εκατονταδες χιλιόμετρα της προηγούμενης μέρας!!! επρεπε να δώσω χρόνο στον εαυτό μου για ξεκούραση. (ουτε Οκτώμβρη δε με βλεπω να φτάνω κει πάνω.. τελος πάντων ) Ετσι και επραξα λοιπόν... εμεινα για ακόμα μια μέρα στη Χαρίεσσα, έφαγα ενα γουβά νεκταρίνια, επισκεφτήκαμε τον καταπράσινο Αγ. Νικόλαο και τη Νάουσα και το βραδάκι αρχισα να σκεφτομαι το αυριο. Οσοι πάτε προς αυτα τα μέρη να περάσε απο τον Αγ.Νικ., ειναι ήσυχο και πολυ όμορφο καταπράσινο μέρος με αρκετά νερά, για ξεκούραση οτι πρέπει. Tomorrow morning, πρώτα οι θεοί θα είμαι στο δρόμο για Σόφια. Το εκει μενου περιλαμβάνει την Εκκλησία του Boyana, το καθεδρικό του Alexander Nevsky, μια βολτίτσα στον Vitoshka και οτι αλλο βρεθεί στο δρόμο μας.
Καλό ξημέρωμα..
Ισως οι καλύτερες μέρες του ταξιδιού μου μέχρι σήμερα...
Ολά όσα περίμενα ηρθαν ετσι απλά, χωρίς αγχος για να ερθουν, χωρις να πιέζω καταστάσεις...
Εχθές εκανα την πιο ομορφή διαδρομή της ζωή μου με μοτοσυκλέτα,οδηγησα τον transfagarasan σε υψόμετρο πάνω απο 2.000 μέτρα, εαν εχεις μηχανή, ποδήλατο, παπάκι καντο... απλά κάντο. Δεν ειναι δύσκολο απλά να το θές. Εφτασα απογευμα στο Brasov, μια πόλη όμορφη, γραφική και προπάντων φιλόξενη.
Παράδειγμα προς μιμηση ο Mihai, ενα παληκάρι που γνώρισα μέσω ενος φίλου, του (Μανόλη Κ. ) με προσκάλεσε σπίτι του και με περίμενε μια παγωμένη μπύρα, ενα δωμάτιο, και φαγήτο ζεστό!
Μετά απο ολιγόλεπτες διαβουλευσεις αποφάσισα να μείνω αλλη μια μέρα, αφενώς για να δω τη πόλη, που πραγματικά αξιζει, αλλα και για ξεκουραστώ λίγο μιας και τις επόμενες μέρες πρέπει ν πατήσω γκάζι..
Τι μου έκανε εντυπωση: Υπεροχες διαδρομές με δαση, καταρακτες, λιμνες, βουνά..., η αυθόρμητη και εγκάρδια φιλοξενία, η πόλη Brasov, οι τόσοι διαφορετικοί ταξιδιώτες μοναχικοί ή με παρέα που έχουν κάτι κοινό, οι χαμηλές τιμές (1 τυρόπιτα και κάτι αλλο που δεν ηξερα τι ειναι, εδωσα 3lei, δλδ κάπου 0,65e).
Mihai noroc...
18/07/14 Και εκεί που που ήμουν στη μηχανούλα μου ωραία και καλα και άκουγα τη μουσικούλα μου... σκεφτόμουν.. ωραία τη βγάλαμε στη Ρουμανία... ουτε δυσκολίες, ουτε απρόοπτα, τιποτα... ο Μητσοτάκης δε προλαβαίνω να το σκεφτώ και σκάει απο το πουθενα μια μπορα και τα κάνει ολα... μουσκεμα, δε προλαβα ουτε κιχ να κάνω, οχι να φορεσω αδιαβροχο. Τι gps, κινητα, τσιγάρα, ολα.. Μετά απο 2 ωρες βροχο-διδρομης φτάνω στο πολυποθητο κάμπιγκ.(1χιλ. απο το Gilau στη δεξια πλευρα, 6ευρά, μηχανη-tent. εχει και δωματια για πολλα ατομα). Στήνω σκηνή, φτιάχνω και μια μακαρονάδα αλα τζιλαου, παιρνω και μια μπυρα και εστρωσε ο κόσμος. Στρώνω και τα ρουχα να στεγνωσουν μιας και βγήκε ο ήλιος δειλά δειλα...
Σε λίγο σκάει και ενας τύπος απο Δανία και στήνει δίπλα μου, σκέτο τσιρκο το παλικάρι, ναναι καλά βοήθησε στη ψυχολογία μου που ήταν μουσκεμα με τόση βρόχα. Το πρωί αναχώρηση για Ουγγαρία και την κοσμοπολιτικη Βουδαπέστη!!!
Romania
19/07/14 Ουγγαρία-Βουδαπέστη, Μια πανέμορφη πόλη, κάνει ζέστη, εχει αρκετό τουρισμό, δεν είναι ακριβή, μή πας μόνος, όλο ζευγαράκια ειναι. (σε αντίθεση με Κρακοβία που είμαι τώρα! ΑΣΤΑ ΧΑΛΙΑ ΜΑΥΡΑ....) Τα χιλιόμετρα βγήκαν ευκολα, στα σύνορα τυπικός έλεγχος ταυτότητας. (αν εχεις ταυτοτητα! γιατί εγω την εχασα).
Μετά την τελευταία βόλτα στο κέντρο και πριν φύγω, πάω να εξαργυρώσω τα τελευταία μου ψυλλά σε ενα σουπερ μαρκετ. Με κάπου 3 ευρώ πήρα 4κρουασανακια 2 μηλοπιτακια + 2 με κάτι πράσινο μέσα που ακόμα δε ξέρω τι είναι...και ειχα και ρέστα..
Η επόμενη μέρα με θέλει να οδηγώ πάνω απο 400χλμ (καλα πως κάνεις ετσι...) για να φτάσω στη Κρακοβία, δικαιολογημένα μια απο τις ομορφότερες μεγάλες πόλεις στην Ευρώπη που σφίζει απο ζωή!
20-21/7/14 Ξεκίνησα πρωινός, πρωινός κατα τις 10 απο Βουδαπέστη με ομορφες εικόνες στο μυαλό απο τη χθεσινή μέρα, ομως σήμερα εχω δρόμο μπροστά μου. Διασχιζοντας τη Σλοβακία (χωρις να βρώ σύνορα μπροστά μου παρά μία πινακίδα) περνάω στην Πολωνία.
Πρώτος στόχος το στρατόπεδο Αουσβιτς (65χλμ απο την Κρακοβία)
Φτάνω βαρυ απογευμα καθώς διάλεξα να μην οδηγήσω σε εθνικό δικτυο παρα σε παραδρόμους, η επιλογή με αντάμειψε αλλα ο χρόνος πολυς... 40χλμ πριν το Oświęcim που βρίκεται το Αουσβιτς, υπάρχει μία λίμνη...χαμός, κίνηση και εκατοντάδες κόσμος να κάνει μπάνιο στη λίμνη η οποια ήταν φυσικά θολή εως μαυρη...Αρε Κρήτη ειπα μέσα μου! Συνεχίζω, φτανω στο στρατόπεδο (κάπου 2 ευρω εισοδος και πάρκινκ) Μετά απο 2 ωρες φευγω με βαριά καρδια.
Φτάνω Κρακοβία, βάζω τη μηχανή σε ενα παρκινκ κοντα στο hostel, βρίσκω το hostel, κάνω ντουζ και ξεχύνομαι. Η διαθεση αλλάζει προς το καλύτερο θές δε θες... Θα μείνω αλλη μια μερα λέω μέσα μου και παω για μπύρες.. Το βράδυ έκλεισε με μια live βραδια στη βεράντα του hostel με ενα παιδί απο Γαλλία που έπαιζε κιθάρα!!
Πολωνία-Στρατόπεδο Αουσβιτς.
Πολωνία-Κρακοβία (και λίγο Σλοβακία)
Μια τελευταια δόση απο Κρακοβία πριν αρχίσουμε να παίρνουμε τα Βορεια...
Επόμενες μέρες, gdansk, trakai, hill of crosses...
http://goo.gl/maps/usIym
______________________________________________________
Ποιός φανταζόταν τι με περίμενε τη σημερινή μέρα...
600 Χλμ χωρις το φπα και ο αέρας 7,8 μποφορ πλαγιομετωπικος και η γριά μου
ταχυτητες 130-140,οσο πάει δηλαδη (οχι σχολια παρακαλω)
Φτάνω πολύ απογευμα στο Gdansk, βρίσκω το hostel, μπαινω, ανοιγω τη πόρτα και τι να δω...
Δυο Πολωνοί ειχαν κατεβάσει ενα μπουκάλι βότκα και κάναν χαβαλέ..
ΩΧ Λέω.. Απο που σαι συ? Απο Ελλάδα! Απο Ελλάδα??? Κάτσε να πιούμε. Μπά λεω, είμαι κουρασμένος και θα ξαπλώσω.. Εντάξει αλλα πρώτα να πιούμε 1 μπύρα.
Αντε λέω να τη πιούμε... Και παει ο ενας πίσω απο τη ντουλάπα και βγάζει ενα κασόνι μπύρες!!
Τα πιάσαμε τα λεφτα μας.
Με τα πολλά, πίνουμε 2,3 μπυρες ο καθής και βγαίνουμε τσάρκα all together..
Επι του πρακτέως η πόλη ειναι απαιχτη, πανέμορφα σοκάκια, παντού κόσμος, εχει θάλασσα, ποτάμι
και αρκετό τουρισμό ενώ ο καιρός ήταν καλοκαιρινός οσο δε πάει.
Συναντησα και ενα ζευγάρι απο την Αρτα που παραθέριζαν..
Ο δρόμος απο την Κρακοβία αδιάφορος εως πολύ αδιαφορος.
Διόδια σου πίανουν το βυζι, 9 ευρά εδωσα..
Αυριο μπαίνω Λιθουανία, να δω το όμορφο trakai με το κάστρο αλλα και το απίστευτο λόφο των σταυρών... Καλό βράδυ απο τη βόρεια Πολωνία.
Σηκώνομαι αξημέρωτα, οπως κάθε φορά κατα τις 10 με ενα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι,
χαιρετώ τους φίλους μου που θέλαν να μου δώσουν και σουβενίρ ενα μπουκάλι,
αρνήθηκα ευγενικά και δρόμο για Λιθουανία..
Τρέχω τρέχω τρεχω και μετα απο καμια 80 χλμ βλεπω σύνορα.
Μπα λέω λάθος κανω. Πλησιάζω με σταματάνε, και ο φρουρος μου ζητάει πασπορτ.
Κατι δε πάει καλά λέω... Του δίνω πασπορτ, μου ζητάει και βίζα!!!??
Για ποιο πραγμα του λεω βίζα??
Για να μπείς Ρωσία μου λέει. Που να πάω του λέω? Ρωσία? εγώ Λιθουανία πηγαινα..
Λαθος δρομο μου λέει και μου δείχνει που είμαστε στο χάρτη που είχα στο τανκπαγκ.
Εγώ το εχώ ξαναπεί, Οκτώβρη θα φτάσω, εαν φτασω με το καλό, γιατι λεφτα ειναι αυτα, δεν ειναι φασόλια, να κόβω χιλιόμετρα τσαμπα..
Φυσικά ετσι οπως έγιναν τα πραγματα δεν εφτασα ποτε στο trakai, ουτε ειδα το κάστρο.
Καμία 80 χλμ πριν φτάσω, οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουν,σκέφτομαι να τη πέσω κάπου στο δάσος αλλα πιο πριν είχα δει μια ταμπέλα και κάτι έλεγε για λύκους, ελάφια, φαντασματα...(για καλό δεν ηταν παντως)
Μετά απο 2-3 χλμ βλέπω κατι γριές που πουλούσαν κατι σα γλυκά πρεπει να ήταν σε βάζα κοκκινα και ασπρα κτλ κτλ...σταματάω στην ακρη και ρωτάω...
Μου λενε τράβα δεξια, οντως μετα απο καμια 800 μέτρα βρίσκω ενα αγρόκτημα με κατι σπιτάκια,
ρωταω το παληκάρι, να στήσω? Μου λέει εχω σπιτακι να μείνεις. Του λεω εχω σκήνη. Μου λέει οκ 3 ευρά και το πάρκινγκ δώρο. Σουπερ λέω, φέρε και μια μπυρα να πιούμε γιατι ειχα δύσκολη μέρα.
Αυριο θα ήθελα να δω το καστρο στο trakai και πάω Λετονία... Λέμε τωρα...
Ξυπνάω πίνω ενα καφεδάκι ελληνικότατο φτιαγμένο σε κατσαρόλα, τρώω και 2 κουταλάρες ταχινι με μέλι,στανιαρω, λαδώνω και φευγω.
Τερμα οι μαλακ..ες λεω, σημερα θα παμε να δουμε το καστρο και μετα σειρά εχει ο λόφος των σταυρων και μετα και μετα... Αν πάνε ολα βάση σχεδιασμού
(που η ιστορια εχει δείξει οτι ειναι λίγο δύσκολο..),
το βράδυ θα διανυκτερευσω στη Ρίγα της Λετονίας..
(Το παραπάνω κείμενο το εγραψα το πρωί πριν ξεκινήσω. Τωρα ειναι 10 το βραδυ και συνεχιζω απο εκει που σταματησα)
Οπως ήταν φυσικό δε θα κοιμηθω στη Ριγα,
60χλμ πριν τη πόλη ηθελα μια σταση, σταματαω λοιπόν σε ενα εστιατοριο-καφετερια-ουζερί-καμπινγ για να ξαποστάσω και εκει που ειχα αράξει λέω..
Δε τη πέφτω να κάνω και καμία μπουγάδα γιατι σε λιγο θα πιάσουμε ψείρες?
Ετσι και εγινε λοιπόοον. Ασε τη Ρίγα να περιμένει.
Το πρωί πήγα στη πόλη trakai, ενα συμπαθητικό μέρος με μία λίμνη (galve is the name) και κάπου εκεί ενα κάστρο, χτισμένο τον 14 αιώνα, μεγάλης στρατηγικής σημασίας τότε.Το μέρος σε προδιαθέτει να πεις ενα καφέ με φόντο το κάστρο και ετσι εκανα. Μετά απο καμια ωρίτσα τη κάνω για το λοφο των σταυρων.. Το μέρος ειναι οντως σα μια σουρεαλιστική-αποκοσμική εικόνα βγαλμένη απο το παρελθόν. Πολύ παράξενο το ολο σκηνικό, πιο πολυ απο αυτο που νιώθεις παρά αυτο που βλέπεις...
Καπου εκει γνωριζω και εναν Εσθονο χαρλεα, στην αρχη νομιζα οτι ήθελε να πάμε κόντρα αλλα αυτος ήθελε να μάθει απο που ερχομαι...
Απο 10 χωρες εχω αυτοκολλητα στις βαλιτσες, απο ελλάδα δε βρήκα. Αφου γνωριστήκαμε και του ειπα οτι καποια, αλλα δε ξέρω ποια απο τις επόμενες μέρες θα φτάσω Εσθονία, το παιδί προσφέρθηκε να μου δείξει τη πόλη. Να ναι καλα ο ανθρώπας..
Η Λιθουανία ειναι φτηνή χωρα, εχει δικό της νόμισμα, δε πληρώνεις διοδια για τη μηχανη και η χλωρίδα της μοιαζει με της Πολωνίας. Ο καιρός καλός, πολύ ζέστη και το βράδυ υγρασία, για να νυχτώσει τελειως πήγε 11 το βράδυ. Αντιοοοοοοςςςςς
http://goo.gl/maps/cPqPF
Αφήνω τις χώρες τις Βαλτικής με τις καλυτερες εντυπώσεις.
Τόσο η Λιθουανία, η Λετονία αλλα και η Εσθονία, είναι πανέμορφες χώρες, με αρκετό πράσινο και οι πρωτευουσες τους γραφικότατες κρατώντας πολλά στοιχεία απο το παρελθόν, κάτι σαν παραμυθι θα έλεγα. Σε καμία περίπτωση δε συνάντησα διαδρομές όπως αυτες στη Ρουμανία, ουτε είδα τοσα πολλά νερα, αλλα αξίζουν μια επίσκεψη,εστω και για τον γυναικείο πληθησμό τους που ειναι αξιοπρόσεκτος πρέπει να πω!
Στην Εσθονία η ζωή κυλάει όμορφα το καλοκαίρι και ολοι ειναι πολύ χαρούμενοι, αν σκεφτεις οτι οτι ολο το φθινόπωρο και το χειμώνα βραδυάζει κατα τις 3 το μεσημέρι.... Η οικονομία μοιάζει να πηγαίνει καλά αν και το ευρώ εχει δώσει μεγάλη αυξηση στις τιμές.
Η Εσθονία ειναι η πρωτη χώρα σην Ευρώπη σε χρήση διαδυκτιου και οργάνωσης αυτου. Τα πάντα γίνονται μέσω ιντερνετ και παντού πληρώνεις με πλαστικό χρήμα.
Σε 2 ώρες μπαίνω Φινλανδία και ήδη με έκαναν οι Φινλανδοι να αισθάνομαι άνετα.
Μία παρέα με 4-5 άτομα που γνώρισα στο καράβι (με κάτι honda goldwing), μου προτειναν να με φιλοξενήσουν σπίτια τους. Και το καλύτερο της υπόθεσης είναι οτι τα σπίτια τους ειναι στο Rovaniemi, στο χωριό του Αι Βασίλη. Αν κανείς θέλει δώρο τα χριστουγεννα να μου το πει τώρα που έχουμε βύσμα...
Next day...
http://goo.gl/maps/qQVkc
Φινλανδία-Rovaniemi, LapLand.
ΦΤΑΝΩ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ...ταξίδι αναζήτησης με μοτοσυκλέτα.
Χωρίς απόγνωση μήτε ελπίδα, ξεκινάω απο τα παράλια
της νότιας Κρήτης..
Οργώνοντας τα βαλκάνια, περνάω τις χώρες της Βαλτικής και κατευθύνομαι ολοταχώς για τους πρόποδες του βόρείου πόλου.
Η Σελίδα αυτή δημιουργήθηκε με απότερο σκοπό να χαρίσει απλόχερα όμορφες εικόνες και χρήσιμες πληροφορίες σε ολους.
______________________________________________________________________
Οι μέρες πέρασαν αστραπή και ενα όνειρο μέλει να γίνει πραγματικότητα!
Μέσα απο τούτη τη σελίδα θα σας μεταφέρω εικόνα και ίσως συναισθήματα απο το 2τροχο φευγιό μου προς το βορρά.
Η προετοιμασία ειναι σε τελικό στάδιο και σε 2-3 μερούλες φορτώνω βαλίτσες.
Παρασκευή 11 Ιουλίου, 2η μέρα ταξιδίου και ολα πάνε οπως τα είχα υπολογίσει... κούραση, νύστα,πείνα και μία αστείρευτη φλόγα εξερευνησης να με ωθεί προς το άγνωστο χωρίς να θέλω να χάνω χρόνο ουτε κάν για φώτο!
Νωρίς νωρίς απο το καράβι, απευθείας (μετά απο 2-3 κυκλάκια στο Πειραιά) για καφέ με το φίλο Βαγγέλη στα όμορφα Τρίκαλα και αμέσως βουρ για το χωριό με τα πιο νόστημα νεκταρίνια που έχετε φάει ποτέ! Το χωριο Χαρίεσσεα ανάμεσα σε Νάουσα και Βέροια έχει πολύ πράσινο, εχει πολλές ροδακινιές και 2 πολύ καλούς ανθρώπους που θα με φιλοξενήσουν!!!
Καλό βράδυ
Μετά απο τα δεκάδες μίλια και τα εκατονταδες χιλιόμετρα της προηγούμενης μέρας!!! επρεπε να δώσω χρόνο στον εαυτό μου για ξεκούραση. (ουτε Οκτώμβρη δε με βλεπω να φτάνω κει πάνω.. τελος πάντων ) Ετσι και επραξα λοιπόν... εμεινα για ακόμα μια μέρα στη Χαρίεσσα, έφαγα ενα γουβά νεκταρίνια, επισκεφτήκαμε τον καταπράσινο Αγ. Νικόλαο και τη Νάουσα και το βραδάκι αρχισα να σκεφτομαι το αυριο. Οσοι πάτε προς αυτα τα μέρη να περάσε απο τον Αγ.Νικ., ειναι ήσυχο και πολυ όμορφο καταπράσινο μέρος με αρκετά νερά, για ξεκούραση οτι πρέπει. Tomorrow morning, πρώτα οι θεοί θα είμαι στο δρόμο για Σόφια. Το εκει μενου περιλαμβάνει την Εκκλησία του Boyana, το καθεδρικό του Alexander Nevsky, μια βολτίτσα στον Vitoshka και οτι αλλο βρεθεί στο δρόμο μας.
Καλό ξημέρωμα..
Ισως οι καλύτερες μέρες του ταξιδιού μου μέχρι σήμερα...
Ολά όσα περίμενα ηρθαν ετσι απλά, χωρίς αγχος για να ερθουν, χωρις να πιέζω καταστάσεις...
Εχθές εκανα την πιο ομορφή διαδρομή της ζωή μου με μοτοσυκλέτα,οδηγησα τον transfagarasan σε υψόμετρο πάνω απο 2.000 μέτρα, εαν εχεις μηχανή, ποδήλατο, παπάκι καντο... απλά κάντο. Δεν ειναι δύσκολο απλά να το θές. Εφτασα απογευμα στο Brasov, μια πόλη όμορφη, γραφική και προπάντων φιλόξενη.
Παράδειγμα προς μιμηση ο Mihai, ενα παληκάρι που γνώρισα μέσω ενος φίλου, του (Μανόλη Κ. ) με προσκάλεσε σπίτι του και με περίμενε μια παγωμένη μπύρα, ενα δωμάτιο, και φαγήτο ζεστό!
Μετά απο ολιγόλεπτες διαβουλευσεις αποφάσισα να μείνω αλλη μια μέρα, αφενώς για να δω τη πόλη, που πραγματικά αξιζει, αλλα και για ξεκουραστώ λίγο μιας και τις επόμενες μέρες πρέπει ν πατήσω γκάζι..
Τι μου έκανε εντυπωση: Υπεροχες διαδρομές με δαση, καταρακτες, λιμνες, βουνά..., η αυθόρμητη και εγκάρδια φιλοξενία, η πόλη Brasov, οι τόσοι διαφορετικοί ταξιδιώτες μοναχικοί ή με παρέα που έχουν κάτι κοινό, οι χαμηλές τιμές (1 τυρόπιτα και κάτι αλλο που δεν ηξερα τι ειναι, εδωσα 3lei, δλδ κάπου 0,65e).
Mihai noroc...
18/07/14 Και εκεί που που ήμουν στη μηχανούλα μου ωραία και καλα και άκουγα τη μουσικούλα μου... σκεφτόμουν.. ωραία τη βγάλαμε στη Ρουμανία... ουτε δυσκολίες, ουτε απρόοπτα, τιποτα... ο Μητσοτάκης δε προλαβαίνω να το σκεφτώ και σκάει απο το πουθενα μια μπορα και τα κάνει ολα... μουσκεμα, δε προλαβα ουτε κιχ να κάνω, οχι να φορεσω αδιαβροχο. Τι gps, κινητα, τσιγάρα, ολα.. Μετά απο 2 ωρες βροχο-διδρομης φτάνω στο πολυποθητο κάμπιγκ.(1χιλ. απο το Gilau στη δεξια πλευρα, 6ευρά, μηχανη-tent. εχει και δωματια για πολλα ατομα). Στήνω σκηνή, φτιάχνω και μια μακαρονάδα αλα τζιλαου, παιρνω και μια μπυρα και εστρωσε ο κόσμος. Στρώνω και τα ρουχα να στεγνωσουν μιας και βγήκε ο ήλιος δειλά δειλα...
Σε λίγο σκάει και ενας τύπος απο Δανία και στήνει δίπλα μου, σκέτο τσιρκο το παλικάρι, ναναι καλά βοήθησε στη ψυχολογία μου που ήταν μουσκεμα με τόση βρόχα. Το πρωί αναχώρηση για Ουγγαρία και την κοσμοπολιτικη Βουδαπέστη!!!
Romania
19/07/14 Ουγγαρία-Βουδαπέστη, Μια πανέμορφη πόλη, κάνει ζέστη, εχει αρκετό τουρισμό, δεν είναι ακριβή, μή πας μόνος, όλο ζευγαράκια ειναι. (σε αντίθεση με Κρακοβία που είμαι τώρα! ΑΣΤΑ ΧΑΛΙΑ ΜΑΥΡΑ....) Τα χιλιόμετρα βγήκαν ευκολα, στα σύνορα τυπικός έλεγχος ταυτότητας. (αν εχεις ταυτοτητα! γιατί εγω την εχασα).
Μετά την τελευταία βόλτα στο κέντρο και πριν φύγω, πάω να εξαργυρώσω τα τελευταία μου ψυλλά σε ενα σουπερ μαρκετ. Με κάπου 3 ευρώ πήρα 4κρουασανακια 2 μηλοπιτακια + 2 με κάτι πράσινο μέσα που ακόμα δε ξέρω τι είναι...και ειχα και ρέστα..
Η επόμενη μέρα με θέλει να οδηγώ πάνω απο 400χλμ (καλα πως κάνεις ετσι...) για να φτάσω στη Κρακοβία, δικαιολογημένα μια απο τις ομορφότερες μεγάλες πόλεις στην Ευρώπη που σφίζει απο ζωή!
20-21/7/14 Ξεκίνησα πρωινός, πρωινός κατα τις 10 απο Βουδαπέστη με ομορφες εικόνες στο μυαλό απο τη χθεσινή μέρα, ομως σήμερα εχω δρόμο μπροστά μου. Διασχιζοντας τη Σλοβακία (χωρις να βρώ σύνορα μπροστά μου παρά μία πινακίδα) περνάω στην Πολωνία.
Πρώτος στόχος το στρατόπεδο Αουσβιτς (65χλμ απο την Κρακοβία)
Φτάνω βαρυ απογευμα καθώς διάλεξα να μην οδηγήσω σε εθνικό δικτυο παρα σε παραδρόμους, η επιλογή με αντάμειψε αλλα ο χρόνος πολυς... 40χλμ πριν το Oświęcim που βρίκεται το Αουσβιτς, υπάρχει μία λίμνη...χαμός, κίνηση και εκατοντάδες κόσμος να κάνει μπάνιο στη λίμνη η οποια ήταν φυσικά θολή εως μαυρη...Αρε Κρήτη ειπα μέσα μου! Συνεχίζω, φτανω στο στρατόπεδο (κάπου 2 ευρω εισοδος και πάρκινκ) Μετά απο 2 ωρες φευγω με βαριά καρδια.
Φτάνω Κρακοβία, βάζω τη μηχανή σε ενα παρκινκ κοντα στο hostel, βρίσκω το hostel, κάνω ντουζ και ξεχύνομαι. Η διαθεση αλλάζει προς το καλύτερο θές δε θες... Θα μείνω αλλη μια μερα λέω μέσα μου και παω για μπύρες.. Το βράδυ έκλεισε με μια live βραδια στη βεράντα του hostel με ενα παιδί απο Γαλλία που έπαιζε κιθάρα!!
Πολωνία-Στρατόπεδο Αουσβιτς.
Πολωνία-Κρακοβία (και λίγο Σλοβακία)
Μια τελευταια δόση απο Κρακοβία πριν αρχίσουμε να παίρνουμε τα Βορεια...
Επόμενες μέρες, gdansk, trakai, hill of crosses...
http://goo.gl/maps/usIym
______________________________________________________
Ποιός φανταζόταν τι με περίμενε τη σημερινή μέρα...
600 Χλμ χωρις το φπα και ο αέρας 7,8 μποφορ πλαγιομετωπικος και η γριά μου
ταχυτητες 130-140,οσο πάει δηλαδη (οχι σχολια παρακαλω)
Φτάνω πολύ απογευμα στο Gdansk, βρίσκω το hostel, μπαινω, ανοιγω τη πόρτα και τι να δω...
Δυο Πολωνοί ειχαν κατεβάσει ενα μπουκάλι βότκα και κάναν χαβαλέ..
ΩΧ Λέω.. Απο που σαι συ? Απο Ελλάδα! Απο Ελλάδα??? Κάτσε να πιούμε. Μπά λεω, είμαι κουρασμένος και θα ξαπλώσω.. Εντάξει αλλα πρώτα να πιούμε 1 μπύρα.
Αντε λέω να τη πιούμε... Και παει ο ενας πίσω απο τη ντουλάπα και βγάζει ενα κασόνι μπύρες!!
Τα πιάσαμε τα λεφτα μας.
Με τα πολλά, πίνουμε 2,3 μπυρες ο καθής και βγαίνουμε τσάρκα all together..
Επι του πρακτέως η πόλη ειναι απαιχτη, πανέμορφα σοκάκια, παντού κόσμος, εχει θάλασσα, ποτάμι
και αρκετό τουρισμό ενώ ο καιρός ήταν καλοκαιρινός οσο δε πάει.
Συναντησα και ενα ζευγάρι απο την Αρτα που παραθέριζαν..
Ο δρόμος απο την Κρακοβία αδιάφορος εως πολύ αδιαφορος.
Διόδια σου πίανουν το βυζι, 9 ευρά εδωσα..
Αυριο μπαίνω Λιθουανία, να δω το όμορφο trakai με το κάστρο αλλα και το απίστευτο λόφο των σταυρών... Καλό βράδυ απο τη βόρεια Πολωνία.
Σηκώνομαι αξημέρωτα, οπως κάθε φορά κατα τις 10 με ενα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι,
χαιρετώ τους φίλους μου που θέλαν να μου δώσουν και σουβενίρ ενα μπουκάλι,
αρνήθηκα ευγενικά και δρόμο για Λιθουανία..
Τρέχω τρέχω τρεχω και μετα απο καμια 80 χλμ βλεπω σύνορα.
Μπα λέω λάθος κανω. Πλησιάζω με σταματάνε, και ο φρουρος μου ζητάει πασπορτ.
Κατι δε πάει καλά λέω... Του δίνω πασπορτ, μου ζητάει και βίζα!!!??
Για ποιο πραγμα του λεω βίζα??
Για να μπείς Ρωσία μου λέει. Που να πάω του λέω? Ρωσία? εγώ Λιθουανία πηγαινα..
Λαθος δρομο μου λέει και μου δείχνει που είμαστε στο χάρτη που είχα στο τανκπαγκ.
Εγώ το εχώ ξαναπεί, Οκτώβρη θα φτάσω, εαν φτασω με το καλό, γιατι λεφτα ειναι αυτα, δεν ειναι φασόλια, να κόβω χιλιόμετρα τσαμπα..
Φυσικά ετσι οπως έγιναν τα πραγματα δεν εφτασα ποτε στο trakai, ουτε ειδα το κάστρο.
Καμία 80 χλμ πριν φτάσω, οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουν,σκέφτομαι να τη πέσω κάπου στο δάσος αλλα πιο πριν είχα δει μια ταμπέλα και κάτι έλεγε για λύκους, ελάφια, φαντασματα...(για καλό δεν ηταν παντως)
Μετά απο 2-3 χλμ βλέπω κατι γριές που πουλούσαν κατι σα γλυκά πρεπει να ήταν σε βάζα κοκκινα και ασπρα κτλ κτλ...σταματάω στην ακρη και ρωτάω...
Μου λενε τράβα δεξια, οντως μετα απο καμια 800 μέτρα βρίσκω ενα αγρόκτημα με κατι σπιτάκια,
ρωταω το παληκάρι, να στήσω? Μου λέει εχω σπιτακι να μείνεις. Του λεω εχω σκήνη. Μου λέει οκ 3 ευρά και το πάρκινγκ δώρο. Σουπερ λέω, φέρε και μια μπυρα να πιούμε γιατι ειχα δύσκολη μέρα.
Αυριο θα ήθελα να δω το καστρο στο trakai και πάω Λετονία... Λέμε τωρα...
Ξυπνάω πίνω ενα καφεδάκι ελληνικότατο φτιαγμένο σε κατσαρόλα, τρώω και 2 κουταλάρες ταχινι με μέλι,στανιαρω, λαδώνω και φευγω.
Τερμα οι μαλακ..ες λεω, σημερα θα παμε να δουμε το καστρο και μετα σειρά εχει ο λόφος των σταυρων και μετα και μετα... Αν πάνε ολα βάση σχεδιασμού
(που η ιστορια εχει δείξει οτι ειναι λίγο δύσκολο..),
το βράδυ θα διανυκτερευσω στη Ρίγα της Λετονίας..
(Το παραπάνω κείμενο το εγραψα το πρωί πριν ξεκινήσω. Τωρα ειναι 10 το βραδυ και συνεχιζω απο εκει που σταματησα)
Οπως ήταν φυσικό δε θα κοιμηθω στη Ριγα,
60χλμ πριν τη πόλη ηθελα μια σταση, σταματαω λοιπόν σε ενα εστιατοριο-καφετερια-ουζερί-καμπινγ για να ξαποστάσω και εκει που ειχα αράξει λέω..
Δε τη πέφτω να κάνω και καμία μπουγάδα γιατι σε λιγο θα πιάσουμε ψείρες?
Ετσι και εγινε λοιπόοον. Ασε τη Ρίγα να περιμένει.
Το πρωί πήγα στη πόλη trakai, ενα συμπαθητικό μέρος με μία λίμνη (galve is the name) και κάπου εκεί ενα κάστρο, χτισμένο τον 14 αιώνα, μεγάλης στρατηγικής σημασίας τότε.Το μέρος σε προδιαθέτει να πεις ενα καφέ με φόντο το κάστρο και ετσι εκανα. Μετά απο καμια ωρίτσα τη κάνω για το λοφο των σταυρων.. Το μέρος ειναι οντως σα μια σουρεαλιστική-αποκοσμική εικόνα βγαλμένη απο το παρελθόν. Πολύ παράξενο το ολο σκηνικό, πιο πολυ απο αυτο που νιώθεις παρά αυτο που βλέπεις...
Καπου εκει γνωριζω και εναν Εσθονο χαρλεα, στην αρχη νομιζα οτι ήθελε να πάμε κόντρα αλλα αυτος ήθελε να μάθει απο που ερχομαι...
Απο 10 χωρες εχω αυτοκολλητα στις βαλιτσες, απο ελλάδα δε βρήκα. Αφου γνωριστήκαμε και του ειπα οτι καποια, αλλα δε ξέρω ποια απο τις επόμενες μέρες θα φτάσω Εσθονία, το παιδί προσφέρθηκε να μου δείξει τη πόλη. Να ναι καλα ο ανθρώπας..
Η Λιθουανία ειναι φτηνή χωρα, εχει δικό της νόμισμα, δε πληρώνεις διοδια για τη μηχανη και η χλωρίδα της μοιαζει με της Πολωνίας. Ο καιρός καλός, πολύ ζέστη και το βράδυ υγρασία, για να νυχτώσει τελειως πήγε 11 το βράδυ. Αντιοοοοοοςςςςς
http://goo.gl/maps/cPqPF
Αφήνω τις χώρες τις Βαλτικής με τις καλυτερες εντυπώσεις.
Τόσο η Λιθουανία, η Λετονία αλλα και η Εσθονία, είναι πανέμορφες χώρες, με αρκετό πράσινο και οι πρωτευουσες τους γραφικότατες κρατώντας πολλά στοιχεία απο το παρελθόν, κάτι σαν παραμυθι θα έλεγα. Σε καμία περίπτωση δε συνάντησα διαδρομές όπως αυτες στη Ρουμανία, ουτε είδα τοσα πολλά νερα, αλλα αξίζουν μια επίσκεψη,εστω και για τον γυναικείο πληθησμό τους που ειναι αξιοπρόσεκτος πρέπει να πω!
Στην Εσθονία η ζωή κυλάει όμορφα το καλοκαίρι και ολοι ειναι πολύ χαρούμενοι, αν σκεφτεις οτι οτι ολο το φθινόπωρο και το χειμώνα βραδυάζει κατα τις 3 το μεσημέρι.... Η οικονομία μοιάζει να πηγαίνει καλά αν και το ευρώ εχει δώσει μεγάλη αυξηση στις τιμές.
Η Εσθονία ειναι η πρωτη χώρα σην Ευρώπη σε χρήση διαδυκτιου και οργάνωσης αυτου. Τα πάντα γίνονται μέσω ιντερνετ και παντού πληρώνεις με πλαστικό χρήμα.
Σε 2 ώρες μπαίνω Φινλανδία και ήδη με έκαναν οι Φινλανδοι να αισθάνομαι άνετα.
Μία παρέα με 4-5 άτομα που γνώρισα στο καράβι (με κάτι honda goldwing), μου προτειναν να με φιλοξενήσουν σπίτια τους. Και το καλύτερο της υπόθεσης είναι οτι τα σπίτια τους ειναι στο Rovaniemi, στο χωριό του Αι Βασίλη. Αν κανείς θέλει δώρο τα χριστουγεννα να μου το πει τώρα που έχουμε βύσμα...
Next day...
http://goo.gl/maps/qQVkc
Φινλανδία-Rovaniemi, LapLand.
Οι μέρες πέρασαν γρήγορα...
Εχω να στείλω ανταπόκριση 3,4 μέρες, αλλα το live αυτά έχει,
πιστευω οτι ειναι πιο αληθινό και πιό αμεσο και τα συναισθήματα περνάνε αυτουσια χωρις το φιλτρο του χρόνου,αλλα σιγουρα υπάρχουν και "προβλήματα"
Εν τάχει.. έφτασα Ελσίνκι, συνάντησα ενα ξάδερφο μαζί με αλλον ενα Ελληνα και τη γυναίκα του οπου εχουν καφετέρια στο κέντρο, κάτσαμε τα είπαμε αρκετή ωρα, να ναι καλά οι άνθρωποι με ταισαν με πότισαν και με την ευχή τους πήρα τα βόρεια στενά της όμορφης Φινλανδίας .Δευτερη μέρα, πολλά χιλιόμετρα και διαμονή στο δάσος. Εκανα το λαθος...
Αφου ειχα απογοητευθεί αργα το απογευμα κουρασμένος απο ενα καμπινκ (που ηθελε 25 ευρω χωρις ηλεκτρικο και ασυρματο...)Νευριασμένος λέω θα μείνω στο δάσος... Μετα απο 2-3 χλμ. βρίσκω και αραζω κάπου, δε προλαβαίνω να σβήσω μηχανη και σκαει ενα σμηνος F16 κουνουπια-αλογα-ρινοκερος, κατα πανω μου. Χωρις να βγάλω το παραμικρο απο πάνω μου σα το μελισσοκόμο ήμουν, με γαντια, κρανος κτλπ, πεταω, ανοιγω σκηνη και χωνομαι μέσα. Δε ξαναβήκα παρα μόνο το πρωί τρεχοντας... Ειχα πιει και 2 μπύρες και ήθελα να πάω για κατουρημα, αλλα με το που είδα ολόκληρη τη φυλή να με περιμένει στη σίτα της σκηνής, δε κουνησα ρουπι!
Ροβανιέμι την επομένη μέρα και ισως η πιο όμορφη εμπειρία μέχρι τώρα.
Η φιλοξενλια απο τον Φινλανδό που γνώρισα στο καράβι για Ελσίνκι ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες που πιθανό να είχα, με έβαλε στο σπίτι του,με τάισε παραδοσιακό φαγητο, μου εδωσε ενα ολόκληρο τροχοσπιτο δικό μου να μείνω, ειπιαμε Φινλανδική βότκα, εκανα σάουνα και μετά βουτιά στα παγωμένα νερά της λίμνης δίπλα στο σπτι του. Την επομένη μέρα ειχε κανονίσει να μη δουλευει και λόγο της δουλειάς του (snow man....)ήξερε αρκετό κόσμο σε καίριες θέσεις. Πηγαμε για αρχη μια βόλτα στη πόλη, μετα στο χωριό του Αι Βασίλη, ειδαμε το ράντζο με τους ταράνδους και μετά το ράντζο με σκυλιά χάσκι, καπου 500 σκυλία που τα εκτρέφουν για να τα έχουν το χειμώνα στα ελκυθρα. Μεσημεράκι βόλτα στο χιονοδρομικό κέντρο και πιο μετά σαφάρι με το τζιπ στις κρυμένες ομορφιές μέσα στα δάση...
Το ταξίδι εχει αλλάξει χαρακτήρα μετά το πέρασμα στις σκανδιναβικές χώρες, μα πιο σημαντικό απ'ολα ειναι να ζεις τα πράγματα
εκ των εσω, να βλέπεις πως ζουν, τις συνήθειες τους, τα φαγητά τους, την κουλτουρα τους...
Φίλε Risto, ευχαριστώ για ολα, σε περιμένω στην ομορφη Κρήτη...
Τωρα ομως πρέπει να φύγω, πιο ετοιμος απο ποτέ παω Βορειο πόλο,παω Nordkapp.
Βόρειος πόλος, Nordkapp, το ακρο της Ευρώπης και πολλόι αλλοι χαρκτηρισμοι που ουδεμια αξία εχουν εαν δεν υπηρχε η διαδρομή!
Ενα σημείο στο χάρτη, χαρακιές στο δέρμα της γής τα σύνορα.
Το ταξίδι ειναι που μετράει, το ταξίδι της ψυχής.
Το τοπιο ειναι απόμακρο και αγριο, δεν υπαρχει βλαστηση, μόνο το απέραντο, η θάλασσα,ο βράχος με το εμβλημα και τα απειρα ποικίλα συναισθήματα.
Εφτασα και θα μείνω αλλη μια μερα, θέλω να ξανα πάω το πρωί να συνειδητοποιήσω που ειμαι, και γιατί ειμαι εδω.
Η μεθεπόμενη μέρα θα με βρεί στο Τρόμσο και απο κεί στο andenes για να παρακολουθήσω τις φάλαινες απο κοντά!!
Ουσιαστικά το ταξίδι τώρα ξεκινάει, μια απο τις ομορφότερες χώρες στο κόσμο με περιμένει να την εξερευνήσω...
Ισως οι ανταποκρίσεις απο δώ και στο εξής να μην ειναι τόσο συχνές, αλλα σιγουρα οταν με το καλό επιστρέψω θα ανεβάσω καποιες φωτο καθώς νομίζω οτι αξίζει η προσπάθεια.
Ευχαριστώ τον Ηλία Βροχίδη για τη σπίθα που μεταλαμπάδευσε πριν πολυ, πολυ καιρο, τον Στέλιο Μερκούρη για τις απειρες συμβουλες και πληροφορίες του, τον Μανολη Κυριακόπουλο που ήταν ποικιλοτρόπος το support μου και την ομαδα του live trips, το Βαγγέλη Γκαραγκούνη γιατην όλη βοηθειά του,του μηχανικούς μου Βαγγέλη και Σπύρο (moto works) για την ψυχολογικη υποστήριξη, την εταιρία που εργαζόμουν πριν το ταξίδι που στήριξαν τις επιλογές μου (kernel.gr), την οικογένεια μου που με με υπομένει, τους φίλους μου που με περιμένουν, οσους ειχα την τύχη πραγματικά που γνώρισα
και θα γνωρίσω στο ταξίδι μου και ολους εσας που γράψατε, δε γράψατε
καποιο σχόλιο,ήσασταν παρεα δυνατή. Σας ευχαριτώ ολους.
Ο οποιοσδήποτε θελήσει μια αποψη, πληροφορια η οτι αλλο σχετικο με το ταξίδι,
ειμαι στη διαθεση του με ολη μου τη καρδια.
Εχω να στείλω ανταπόκριση 3,4 μέρες, αλλα το live αυτά έχει,
πιστευω οτι ειναι πιο αληθινό και πιό αμεσο και τα συναισθήματα περνάνε αυτουσια χωρις το φιλτρο του χρόνου,αλλα σιγουρα υπάρχουν και "προβλήματα"
Εν τάχει.. έφτασα Ελσίνκι, συνάντησα ενα ξάδερφο μαζί με αλλον ενα Ελληνα και τη γυναίκα του οπου εχουν καφετέρια στο κέντρο, κάτσαμε τα είπαμε αρκετή ωρα, να ναι καλά οι άνθρωποι με ταισαν με πότισαν και με την ευχή τους πήρα τα βόρεια στενά της όμορφης Φινλανδίας .Δευτερη μέρα, πολλά χιλιόμετρα και διαμονή στο δάσος. Εκανα το λαθος...
Αφου ειχα απογοητευθεί αργα το απογευμα κουρασμένος απο ενα καμπινκ (που ηθελε 25 ευρω χωρις ηλεκτρικο και ασυρματο...)Νευριασμένος λέω θα μείνω στο δάσος... Μετα απο 2-3 χλμ. βρίσκω και αραζω κάπου, δε προλαβαίνω να σβήσω μηχανη και σκαει ενα σμηνος F16 κουνουπια-αλογα-ρινοκερος, κατα πανω μου. Χωρις να βγάλω το παραμικρο απο πάνω μου σα το μελισσοκόμο ήμουν, με γαντια, κρανος κτλπ, πεταω, ανοιγω σκηνη και χωνομαι μέσα. Δε ξαναβήκα παρα μόνο το πρωί τρεχοντας... Ειχα πιει και 2 μπύρες και ήθελα να πάω για κατουρημα, αλλα με το που είδα ολόκληρη τη φυλή να με περιμένει στη σίτα της σκηνής, δε κουνησα ρουπι!
Ροβανιέμι την επομένη μέρα και ισως η πιο όμορφη εμπειρία μέχρι τώρα.
Η φιλοξενλια απο τον Φινλανδό που γνώρισα στο καράβι για Ελσίνκι ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες που πιθανό να είχα, με έβαλε στο σπίτι του,με τάισε παραδοσιακό φαγητο, μου εδωσε ενα ολόκληρο τροχοσπιτο δικό μου να μείνω, ειπιαμε Φινλανδική βότκα, εκανα σάουνα και μετά βουτιά στα παγωμένα νερά της λίμνης δίπλα στο σπτι του. Την επομένη μέρα ειχε κανονίσει να μη δουλευει και λόγο της δουλειάς του (snow man....)ήξερε αρκετό κόσμο σε καίριες θέσεις. Πηγαμε για αρχη μια βόλτα στη πόλη, μετα στο χωριό του Αι Βασίλη, ειδαμε το ράντζο με τους ταράνδους και μετά το ράντζο με σκυλιά χάσκι, καπου 500 σκυλία που τα εκτρέφουν για να τα έχουν το χειμώνα στα ελκυθρα. Μεσημεράκι βόλτα στο χιονοδρομικό κέντρο και πιο μετά σαφάρι με το τζιπ στις κρυμένες ομορφιές μέσα στα δάση...
Το ταξίδι εχει αλλάξει χαρακτήρα μετά το πέρασμα στις σκανδιναβικές χώρες, μα πιο σημαντικό απ'ολα ειναι να ζεις τα πράγματα
εκ των εσω, να βλέπεις πως ζουν, τις συνήθειες τους, τα φαγητά τους, την κουλτουρα τους...
Φίλε Risto, ευχαριστώ για ολα, σε περιμένω στην ομορφη Κρήτη...
Τωρα ομως πρέπει να φύγω, πιο ετοιμος απο ποτέ παω Βορειο πόλο,παω Nordkapp.
Βόρειος πόλος, Nordkapp, το ακρο της Ευρώπης και πολλόι αλλοι χαρκτηρισμοι που ουδεμια αξία εχουν εαν δεν υπηρχε η διαδρομή!
Ενα σημείο στο χάρτη, χαρακιές στο δέρμα της γής τα σύνορα.
Το ταξίδι ειναι που μετράει, το ταξίδι της ψυχής.
Το τοπιο ειναι απόμακρο και αγριο, δεν υπαρχει βλαστηση, μόνο το απέραντο, η θάλασσα,ο βράχος με το εμβλημα και τα απειρα ποικίλα συναισθήματα.
Εφτασα και θα μείνω αλλη μια μερα, θέλω να ξανα πάω το πρωί να συνειδητοποιήσω που ειμαι, και γιατί ειμαι εδω.
Η μεθεπόμενη μέρα θα με βρεί στο Τρόμσο και απο κεί στο andenes για να παρακολουθήσω τις φάλαινες απο κοντά!!
Ουσιαστικά το ταξίδι τώρα ξεκινάει, μια απο τις ομορφότερες χώρες στο κόσμο με περιμένει να την εξερευνήσω...
Ισως οι ανταποκρίσεις απο δώ και στο εξής να μην ειναι τόσο συχνές, αλλα σιγουρα οταν με το καλό επιστρέψω θα ανεβάσω καποιες φωτο καθώς νομίζω οτι αξίζει η προσπάθεια.
Ευχαριστώ τον Ηλία Βροχίδη για τη σπίθα που μεταλαμπάδευσε πριν πολυ, πολυ καιρο, τον Στέλιο Μερκούρη για τις απειρες συμβουλες και πληροφορίες του, τον Μανολη Κυριακόπουλο που ήταν ποικιλοτρόπος το support μου και την ομαδα του live trips, το Βαγγέλη Γκαραγκούνη γιατην όλη βοηθειά του,του μηχανικούς μου Βαγγέλη και Σπύρο (moto works) για την ψυχολογικη υποστήριξη, την εταιρία που εργαζόμουν πριν το ταξίδι που στήριξαν τις επιλογές μου (kernel.gr), την οικογένεια μου που με με υπομένει, τους φίλους μου που με περιμένουν, οσους ειχα την τύχη πραγματικά που γνώρισα
και θα γνωρίσω στο ταξίδι μου και ολους εσας που γράψατε, δε γράψατε
καποιο σχόλιο,ήσασταν παρεα δυνατή. Σας ευχαριτώ ολους.
Ο οποιοσδήποτε θελήσει μια αποψη, πληροφορια η οτι αλλο σχετικο με το ταξίδι,
ειμαι στη διαθεση του με ολη μου τη καρδια.
Attachments
Last edited:
