evaT
Member
- Μηνύματα
- 1.555
- Likes
- 12.622
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ονειρεμένο Ταξίδι
- Ιαπωνία
3 ημέρα Palma - Valldemosa - Soller - Sa Calobra
Η μέρα ξεκίνησε με την καθιερωμένη μου βόλτα από το φούρνο. Είχαμε πλέον γνωριστεί και με τη φουρνάρισσα εγώ της έλεγα τι ήθελα στα Ελληνικά και εκείνη μου απαντούσε στα Ισπανικά, έτσι κι αλλιώς δεν θα καταλάβαινε η μία την άλλη οπότε απλά χαμογελούσαμε και μια πίτα επάνω μια κάτω μια φορά νηστικές δε μείναμε!
Ξεκινήσαμε με πολύ φιλόδοξο πλάνο να ανεβούμε την οροσειρά της Sierra Tramuntana να περάσουμε από 2-3 παραδοσιακά χωριά και να καταλήξουμε μέσω της διάσημης διαδρομής της στην παραλία Sa Calobra...
Οι πρώτες όμως βόλτες ήταν μέσα από την Πάλμα που περιμέναμε να την δούμε καλύτερα τις επόμενες μέρες που δεν θα είχαμε αυτοκίνητο και αναγκαστικά θα έπρεπε να κινηθούμε στα κοντινά.
Σα Σε (Καθεδρικός)
Το πρώτο χωριό ήταν η παραδοσιακή Valdemossa με μεσαιωνικά κτίσματα υπέροχης αρχιτεκτονικής, κάθε στενό και κάθε πλατεία ήταν πράγματι χάρμα οφθαλμών! Ηδη η περιοχή από το 19ο αιώνα έχει χαρακτηριστεί ως τοποθεσία μοναδικής ομορφιάς ενώ ακόμα κι ο Σοπέν πέρασε ένα χειμώνα εκεί με την Γαλλίδα ερωμένη του Sand με την οποία έμπλεξε κάποια στιγμή και τα δυό της παιδιά (προχώ ο Σοπεν!)
Valdemossa
Στο μεταξύ η διαδρομή ήταν ονειρική και το τελευταίο που περιμέναμε να δούμε στις διαδρομές μας στην τουριστική Μαγιόρκα ήταν αλπικά τοπία ή για να μην πάω τόσο μακριά στο μυαλό μου ήρθε η υπέροχη αυτοκινητάδα διαμέσου της Βάλιας Κάλντα στην Πίνδο ενώ τα χωριά θύμιζαν πολύ έντονα Πήλιο και Ζαγοροχώρια! Όλα αυτά με ένα τατς Ισπανίας
Προχωρήσαμε και στην επίσης πανέμορφη παραλιακή Port de Soller
Ήπιαμε και ένα καφεδάκι στο όμορφο λιμανάκι και πήραμε κουράγια για να συνεχίσουμε στην πιο απαιτητική διαδρομή προς την Sa Calobra.
Η κατάβαση λοιπόν προς τη διάσημη αυτή παραλία είναι ένας ακόμα πιο διάσημος δρόμος έργο του Ιταλοισπανού μηχανικού Piarreti μήκους 9.5 χιλιομέτρων και κλίσης σχεδόν στο 7% με συνεχείς στροφές 180 μοιρών λατρεμένη από τους μοτοσυκλετιστές παγκοσμίως για τις οδηγικές συγκινήσεις που προσφέρει....θεωρώ ότι θα την εκτιμούσε δεόντως ο δικός μας @jmar που λατρεύει τα roadtrips.
Οδηγικές πολύ έντονες συγκινήσεις προσέφερε και σε εμάς που είδαμε το ...Χριστό φαντάρο στη μιάμισι ώρα που μας πήρε περίπου για να διανύσουμε το σύνολο της διαδρομής.
Ο δρόμος στενός και σε κάθε στροφή ερχόσουν μούρη με μούρη με τεράστιο τουριστικό λεωφορείο και η ζωή σου έπαιζε φλαςμπακ από τη λαχτάρα! Μέχρι και η χιλιομετροφάγος Σίσσυ ίδρωσε...πηγαίναμε τόσο σιγά που η δεύτερη ταχύτητα έμπαινε μόνο στο τσακίρ κέφι!!
Κι αν οι αρσενικοί του φόρουμ σκέφτεστε γυναίκες οδηγοί τι περίμενες! Δείτε παρακάτω το δρόμο και κλάψτε μαζί μας...
κάτι λίγες στροφούλες...
εκεί κάτω έπρεπε να πάμε!
Κοντεύαμε σιγά σιγά....Ουφφφφφ
Όταν φτάσαμε βρήκαμε ένα τούνελ στο βουνό! Έτσι έφτανες στην παραλία
το τούνελ είχε παράθυρα
Αυτή είναι η Σα Καλόμπρα!
Ιδιαίτερη αλλά μπάνιο δεν έκανες!
Φυσικά άντε να το πάρεις απόφαση να γυρίσεις πίσω μετά από τέτοια κατάβαση. Το στομάχι μας είχε κολλήσει στην πλάτη...Εντέλει το σκεφτήκαμε έξυπνα και περιμέναμε να εξαφανιστούν οοοοόλα τα τουριστικά οπότε το πήγαμε στο ρυθμό μας και δίχως δυσάρεστες συναντήσεις σε κάθε στροφή και λίγο μπρος λίγο πίσω για να χωρέσεις να περάσεις.
Γυρίσαμε στην Πάλμα και αφού είχαμε ακόμα κουράγιο πήγαμε και μια βόλτα από το Castel de Belver που είναι ένα κάστρο γοτθικού ρυθμού του 1400 όπου αρχικά διέμεναν οι βασιλείς της Μαγιόρκα και αργότερα χρησιμοποιήθηκε σαν φυλακή.
Όμορφη τοποθεσία και πανέμορφη θέα προς την πόλη
Το βράδυ βγήκαμε έξω και στη βόλτα μας πέσαμε πάνω σ ένα φανταστικό αρτ-νουβό ρεστωράντ. Μπήκαμε μέσα να χαζέψουμε την πανέμορφη πραγματικά διακόσμηση και είδαμε πως όλα τα πιάτα ήταν γκουρμέ με...ανάλογες τιμές. Αποφασίσαμε να φάμε όλη τη βδομάδα πρόχειρα σε στυλ πίτσα, σάντουιτς κλπ και να κλείσουμε τραπέζι για το τελευταίο μας βράδυ και να φάμε γκουρμεδιάρικα εκεί!
Τρώμε μόνες μας σ ολόκληρο μαγαζί!
Να και το Σισσάκι. Κούκλα η κολλητή μου!
Σε συνέχεια της αναζήτησης για τη βραδινή διασκέδαση σε στυλ εδώ ο κόσμος εκεί ο κόσμος που είναι ο κόσμος το αποτέλεσμα απέβη άκαρπο! Το μπαράκι της προηγούμενης νύχτας ήταν άδειο, ομοίως και τα υπόλοιπα που συναντήσαμε στο δρόμο μας. Εκτός αυτού δεν υπήρχε άνθρωπος να μας απευθύνει κουβέντα όλη μέρα. Οι Ισπανοί δεν μιλούσαν αγγλικά σε σημείο που να μας κάνει τρομερή εντύπωση πως γίνεται σε ένα τόσο τουριστικό μέρος να μη μιλούν ούτε τα βασικά...και γενικά έδειχναν απόμακροι.
Καθίσαμε κάπου για ποτό και μια κοπέλα στο μπαρ μιλούσε λίγο περισσότερο, ζητήσαμε πληροφορίες και προσπαθήσαμε να ανοίξουμε κουβέντα...ήταν κοφτή και μάλλον ήθελε να μας ξεφορτωθεί. Συζητήσαμε το πως είναι δυνατόν κάθε μέρα να ξεκινάμε εντυπωσιασμένες από όσα βλέπουμε διασχίζοντας το νησί και πως τελικά κάθε βράδυ νιώθουμε τέτοια απογοήτευση που έχουμε διάθεση να ακούσουμε, μουσική, να χορέψουμε και να διασκεδάσουμε τι διάολο καλοκαιρινές διακοπές κάνουμε! και τελικά πάμε για ύπνο ξενερωμένες...
Η μέρα ξεκίνησε με την καθιερωμένη μου βόλτα από το φούρνο. Είχαμε πλέον γνωριστεί και με τη φουρνάρισσα εγώ της έλεγα τι ήθελα στα Ελληνικά και εκείνη μου απαντούσε στα Ισπανικά, έτσι κι αλλιώς δεν θα καταλάβαινε η μία την άλλη οπότε απλά χαμογελούσαμε και μια πίτα επάνω μια κάτω μια φορά νηστικές δε μείναμε!
Ξεκινήσαμε με πολύ φιλόδοξο πλάνο να ανεβούμε την οροσειρά της Sierra Tramuntana να περάσουμε από 2-3 παραδοσιακά χωριά και να καταλήξουμε μέσω της διάσημης διαδρομής της στην παραλία Sa Calobra...
Οι πρώτες όμως βόλτες ήταν μέσα από την Πάλμα που περιμέναμε να την δούμε καλύτερα τις επόμενες μέρες που δεν θα είχαμε αυτοκίνητο και αναγκαστικά θα έπρεπε να κινηθούμε στα κοντινά.
Σα Σε (Καθεδρικός)
Το πρώτο χωριό ήταν η παραδοσιακή Valdemossa με μεσαιωνικά κτίσματα υπέροχης αρχιτεκτονικής, κάθε στενό και κάθε πλατεία ήταν πράγματι χάρμα οφθαλμών! Ηδη η περιοχή από το 19ο αιώνα έχει χαρακτηριστεί ως τοποθεσία μοναδικής ομορφιάς ενώ ακόμα κι ο Σοπέν πέρασε ένα χειμώνα εκεί με την Γαλλίδα ερωμένη του Sand με την οποία έμπλεξε κάποια στιγμή και τα δυό της παιδιά (προχώ ο Σοπεν!)
Valdemossa
Στο μεταξύ η διαδρομή ήταν ονειρική και το τελευταίο που περιμέναμε να δούμε στις διαδρομές μας στην τουριστική Μαγιόρκα ήταν αλπικά τοπία ή για να μην πάω τόσο μακριά στο μυαλό μου ήρθε η υπέροχη αυτοκινητάδα διαμέσου της Βάλιας Κάλντα στην Πίνδο ενώ τα χωριά θύμιζαν πολύ έντονα Πήλιο και Ζαγοροχώρια! Όλα αυτά με ένα τατς Ισπανίας
Προχωρήσαμε και στην επίσης πανέμορφη παραλιακή Port de Soller
Ήπιαμε και ένα καφεδάκι στο όμορφο λιμανάκι και πήραμε κουράγια για να συνεχίσουμε στην πιο απαιτητική διαδρομή προς την Sa Calobra.
Η κατάβαση λοιπόν προς τη διάσημη αυτή παραλία είναι ένας ακόμα πιο διάσημος δρόμος έργο του Ιταλοισπανού μηχανικού Piarreti μήκους 9.5 χιλιομέτρων και κλίσης σχεδόν στο 7% με συνεχείς στροφές 180 μοιρών λατρεμένη από τους μοτοσυκλετιστές παγκοσμίως για τις οδηγικές συγκινήσεις που προσφέρει....θεωρώ ότι θα την εκτιμούσε δεόντως ο δικός μας @jmar που λατρεύει τα roadtrips.
Οδηγικές πολύ έντονες συγκινήσεις προσέφερε και σε εμάς που είδαμε το ...Χριστό φαντάρο στη μιάμισι ώρα που μας πήρε περίπου για να διανύσουμε το σύνολο της διαδρομής.
Ο δρόμος στενός και σε κάθε στροφή ερχόσουν μούρη με μούρη με τεράστιο τουριστικό λεωφορείο και η ζωή σου έπαιζε φλαςμπακ από τη λαχτάρα! Μέχρι και η χιλιομετροφάγος Σίσσυ ίδρωσε...πηγαίναμε τόσο σιγά που η δεύτερη ταχύτητα έμπαινε μόνο στο τσακίρ κέφι!!
Κι αν οι αρσενικοί του φόρουμ σκέφτεστε γυναίκες οδηγοί τι περίμενες! Δείτε παρακάτω το δρόμο και κλάψτε μαζί μας...
κάτι λίγες στροφούλες...
εκεί κάτω έπρεπε να πάμε!
Κοντεύαμε σιγά σιγά....Ουφφφφφ
Όταν φτάσαμε βρήκαμε ένα τούνελ στο βουνό! Έτσι έφτανες στην παραλία
το τούνελ είχε παράθυρα
Αυτή είναι η Σα Καλόμπρα!
Ιδιαίτερη αλλά μπάνιο δεν έκανες!
Φυσικά άντε να το πάρεις απόφαση να γυρίσεις πίσω μετά από τέτοια κατάβαση. Το στομάχι μας είχε κολλήσει στην πλάτη...Εντέλει το σκεφτήκαμε έξυπνα και περιμέναμε να εξαφανιστούν οοοοόλα τα τουριστικά οπότε το πήγαμε στο ρυθμό μας και δίχως δυσάρεστες συναντήσεις σε κάθε στροφή και λίγο μπρος λίγο πίσω για να χωρέσεις να περάσεις.
Γυρίσαμε στην Πάλμα και αφού είχαμε ακόμα κουράγιο πήγαμε και μια βόλτα από το Castel de Belver που είναι ένα κάστρο γοτθικού ρυθμού του 1400 όπου αρχικά διέμεναν οι βασιλείς της Μαγιόρκα και αργότερα χρησιμοποιήθηκε σαν φυλακή.
Όμορφη τοποθεσία και πανέμορφη θέα προς την πόλη
Το βράδυ βγήκαμε έξω και στη βόλτα μας πέσαμε πάνω σ ένα φανταστικό αρτ-νουβό ρεστωράντ. Μπήκαμε μέσα να χαζέψουμε την πανέμορφη πραγματικά διακόσμηση και είδαμε πως όλα τα πιάτα ήταν γκουρμέ με...ανάλογες τιμές. Αποφασίσαμε να φάμε όλη τη βδομάδα πρόχειρα σε στυλ πίτσα, σάντουιτς κλπ και να κλείσουμε τραπέζι για το τελευταίο μας βράδυ και να φάμε γκουρμεδιάρικα εκεί!
Τρώμε μόνες μας σ ολόκληρο μαγαζί!
Να και το Σισσάκι. Κούκλα η κολλητή μου!
Σε συνέχεια της αναζήτησης για τη βραδινή διασκέδαση σε στυλ εδώ ο κόσμος εκεί ο κόσμος που είναι ο κόσμος το αποτέλεσμα απέβη άκαρπο! Το μπαράκι της προηγούμενης νύχτας ήταν άδειο, ομοίως και τα υπόλοιπα που συναντήσαμε στο δρόμο μας. Εκτός αυτού δεν υπήρχε άνθρωπος να μας απευθύνει κουβέντα όλη μέρα. Οι Ισπανοί δεν μιλούσαν αγγλικά σε σημείο που να μας κάνει τρομερή εντύπωση πως γίνεται σε ένα τόσο τουριστικό μέρος να μη μιλούν ούτε τα βασικά...και γενικά έδειχναν απόμακροι.
Καθίσαμε κάπου για ποτό και μια κοπέλα στο μπαρ μιλούσε λίγο περισσότερο, ζητήσαμε πληροφορίες και προσπαθήσαμε να ανοίξουμε κουβέντα...ήταν κοφτή και μάλλον ήθελε να μας ξεφορτωθεί. Συζητήσαμε το πως είναι δυνατόν κάθε μέρα να ξεκινάμε εντυπωσιασμένες από όσα βλέπουμε διασχίζοντας το νησί και πως τελικά κάθε βράδυ νιώθουμε τέτοια απογοήτευση που έχουμε διάθεση να ακούσουμε, μουσική, να χορέψουμε και να διασκεδάσουμε τι διάολο καλοκαιρινές διακοπές κάνουμε! και τελικά πάμε για ύπνο ξενερωμένες...
Last edited by a moderator: