6. Κογιοακάν
Ο κύριος λόγος πού θα έρθετε εδώ είναι βεβαίως το Σπίτι - Μουσείο Φρίντας Κάλο. Ωστόσο η περιοχή είναι ήσυχη καί όμορφη γιά περιπάτους . Διατηρεί τη γοητεία της αποικιακής εποχής καί διαθέτει μερικά αξιόλογα σημεία γιά επίσκεψη.
Μουσείο Φρίντα Κάλο
Διεύθυνση : Londres 247
Σταθμός μετρό : Coyoacan
Μία συμβουλή θα σας δώσω γιά την επίσκεψή σας εδώ (αν δεν έρθετε με οργανωμένο γκρούπ) : Βγάλτε εισιτήρια από το διαδίκτυο πρίν έλθετε αλλιώς δεν μπόρώ να σας πώ πόση ώρα θα περιμένετε όρθιοι στην ουρά κάτω από τον δυνατό ήλιο. (Η ουρά απ’ έξω μού θύμισε αυτήν πού κάνουν την σαρακοστή έξω από το χαλβατζίδικο της Δραπετσώνας)
Το εισιτήριο εδώ ήταν το μόνο πραγματικά ακριβό (γιά τα δεδομένα τού Μεξικού) πού πλήρωσα στο ταξίδι μου, ήτοι : 190 πέσος συν 20 πέσος γιά φωτογραφίες.
Εδώ λοιπόν θα επισκεφθείτε το σπίτι όπου γεννήθηκε, έζησε μεγάλο μέρος της ζωής της, στέγασε τον έρωτά της με τον Ριβέρα καί πέθανε η Φρίντα Κάλο.
Ο Ριβέρα, λίγο μετά το θάνατό της , το δώρισε στο κράτος καί έχει διατηρηθεί περίπου όπως ήταν την εποχή πού ζούσαν εκεί.
Οι μνήμες εδώ ζωντανεύουν καί ξεπηδούν από παντού: Από τα έργα της, τα ρούχα της, τα κοσμήματά της, το εργαστήριό της, την αναπηρική πολυθρόνα, το καβαλέτο, το κρεβάτι όπου άφησε την τελευταία της πνοή. Μα πιό πολύ ξεπηδά η αγάπη της γιά τη Ζωή. Μιά γυναίκα με τόσο πείσμα καί θέληση γιά ζωή είναι πράγματι άξια θαυμασμού καί σεβασμού.
www.youtube.com/watch?v=UXj2nWOkzI
Μιά εκτενέστερη βόλτα στο Κογιοακάν θα σας φέρει σε μερικά ενδιαφέροντα σημεία καί όμορφους μικρούς κήπους, όπως στην Πλατεία δε λα Κονσίτα. Εδώ θα δείτε καί την εκκλησία δε λα Κοντσίτα (όπου λέγεται ότι έχει βαπτιστεί η Φρίντα Κάλο) με μία περίτεχνη ανάγλυφη πρόσοψη σε ρυθμό μουδέχαρ.
Ακριβώς απέναντι θα δείτε μία παραδοσιακή αγορά με τοπικά προϊόντα καί αγορά λουλουδιών πού προέρχονται από το Σοσιμίλκο. Αξίζει να «χαθείτε» στα δαιδαλώδη δρομάκια, όπου θα βρείτε καί πολλά μαγαζάκια με street food.
Στην βόρεια πλευρά τηε πλατείας Ιδάλγο (κοντά στην προηγούμενη) δεσπόζει η Κάσα δε Κορτές . Αυτό το χαρακτηριστικό κτήριο τού 18ου αιώνα, στέγασε ένα άλλο έρωτα, αυτόν τού Ερνάν Κορτές καί της Ινδιάνας ερωμένης του «Λα Μαλίντσε»
www.youtube.com/watch?v=eIYJIoNvU-U
7. Σοτσιμίλκο
Εδώ θα έρθετε γιά τα χρώματα, γιά τη βόλτα σας στα κανάλια, γιά τη μουσική καί τούς τροβαδούρους Μαριάτσι, γιά τις χρωματιστές βάρκες trajineras με ονόματα γυναικών, γιά να διασκεδάσετε, γιά το χαβαλέ του.
Είναι πολύ τουριστικό αλλά άκρως διασκεδαστικό. Είναι εμπειρία. Μην τη χάσετε.
Συνήθως έρχεστε εδώ στα πλαίσια μίας οργανωμένης εκδρομής αλλά αν έλθετε μόνοι σας να ξέρετε ότι η ενοικίαση της βάρκας γιά μία ώρα κοστίζει 350 πέσος (15 ευρώ) καί αν θέλετε αποκλειστικές καντάδες πάνω από το κεφάλι σας από όλη την ορχήστρα, αυτό θα σας κοστίσει 100 πέσος (5 ευρώ) το κάθε τραγούδι.
Μπορείτε να βρείτε τούς τροβαδούρους ανά πάσα στιγμή στην λιμναία βόλτα σας, αφού άκολουθούν καί αυτοί μέ βάρκες . Με βάρκες επίσης ακολουθεί καί η «κουζίνα» πού θα σας σερβίρει γεύμα, σε άλλη βάρκα τα αναψυκτικά καί οί μπύρες, σε άλλη τα καπέλα κτλ Θα μπορούσε να το πεί κανείς μεξικάνικη πλωτή αγορά.
Εδώ είναι ο «ανθόκηπος» τού Μέξικο Σίτυ. Απέραντα θερμοκήπια καλλιεργούν όλα τα τοπικά λουλούδια καί η ατμόσφαιρα σε κάποια σημεία μοσχοβολάει.
www.youtube.com/watch?v=s2PTTWJHNOE
Παράλληλα όμως θα δείτε καί εικόνες πού θα σας λυπήσουν (εμένα προσωπικά μού ξύπνησαν ενοχές καί έμεινα με το πιρούνι μετέωρο). Απόλυτη φτώχια, παιδιά ξυπόλητα καί βρώμικα πού είχαν γατζωθεί στα σύρματα να μας κοιτάζουν την ώρα πού γευματίζαμε στη βάρκα, παραγκάκια χωρίς κάν πόρτα, μόνο με μπερντέ...
Πιό κάτω είδαμε το isla de la munecas (νησί με τις κούκλες) πού θεωρείται ένα από τα πιό στοιχειωμένα μέρη τού κόσμου.
Είναι ένα μικρό νησάκι μέσα στη λίμνη πού από τα κλαδιά των δέντρων του κρέμονται κούκλες καί παιδικά παιγνίδια. Παλιά, ξεσκισμένα, ακρωτηριασμένα, βρώμικα, γεμάτα έντομα καί ιστούς αράχνης. Είναι μία πολύ μακάβρια εικόνα πού σε κάνει να ανατριχιάζεις.
Ο μύθος λέει ότι το έτος 1950 ένα κοριτσάκι μπλέχτηκε στα φυτά των καναλιών τού Σοτσιμίλκο, πνίγηκε καί το πτώμα του βγήκε στις όχθες τού μικρού νησιού, ιδιοκτήτης (κατ’ άλλους φύλακας) τού οποίου ήταν ο Τζούλιαν Σαντάνα Μπαρέρα. Από τότε άρχισαν να συμβαίνουν ανεξήγητα πράγματα στο νησί Εντρομος ο Τζούλιαν καί φοβούμενος τα «κακά πνεύματα» άρχισε να κρεμά τις κούκλες γιά να τούς δώσει μέρος να κατοικήσουν καί έτσι να τα ξορκίσει. Πολύ κόσμος τον μιμήθηκε καί πολύς κόσμος υποστήριζε ότι άκουγαν παιδικές φωνές να τούς καλούν από το νησί
Το περίεργο είναι ότι ο Τζούλιαν πέθανε το 2001 ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.
Πάντως μ’ αυτά καί μ’ αυτά, το νησάκι έγινε παγκοσμίως γνωστό καί πρώτη τουριστική ατραξιόν της περιοχής.
www.youtube.com/watch?v=qw7ZgbvxPgE
Σημ: μην ξεχάσετε να δώσετε ένα μικρό φιλοδώρημα στούς δύο «γονδολιέρηδες» της βάρκας σας. Θα δείτε με πόσο κόπο κουμαντάρουν την βάρκα, χρησιμοποιώντας ολόκληρο κορμό δέντρου αντί γιά κουπί καί βυθίζοντάς το στον λασπώδη βυθό της λίμνης γιά να την κατευθύνουν. Το αξίζουν και με το παραπάνω.
Ο κύριος λόγος πού θα έρθετε εδώ είναι βεβαίως το Σπίτι - Μουσείο Φρίντας Κάλο. Ωστόσο η περιοχή είναι ήσυχη καί όμορφη γιά περιπάτους . Διατηρεί τη γοητεία της αποικιακής εποχής καί διαθέτει μερικά αξιόλογα σημεία γιά επίσκεψη.
Μουσείο Φρίντα Κάλο
Διεύθυνση : Londres 247
Σταθμός μετρό : Coyoacan
Μία συμβουλή θα σας δώσω γιά την επίσκεψή σας εδώ (αν δεν έρθετε με οργανωμένο γκρούπ) : Βγάλτε εισιτήρια από το διαδίκτυο πρίν έλθετε αλλιώς δεν μπόρώ να σας πώ πόση ώρα θα περιμένετε όρθιοι στην ουρά κάτω από τον δυνατό ήλιο. (Η ουρά απ’ έξω μού θύμισε αυτήν πού κάνουν την σαρακοστή έξω από το χαλβατζίδικο της Δραπετσώνας)
Το εισιτήριο εδώ ήταν το μόνο πραγματικά ακριβό (γιά τα δεδομένα τού Μεξικού) πού πλήρωσα στο ταξίδι μου, ήτοι : 190 πέσος συν 20 πέσος γιά φωτογραφίες.
Εδώ λοιπόν θα επισκεφθείτε το σπίτι όπου γεννήθηκε, έζησε μεγάλο μέρος της ζωής της, στέγασε τον έρωτά της με τον Ριβέρα καί πέθανε η Φρίντα Κάλο.
Ο Ριβέρα, λίγο μετά το θάνατό της , το δώρισε στο κράτος καί έχει διατηρηθεί περίπου όπως ήταν την εποχή πού ζούσαν εκεί.
Οι μνήμες εδώ ζωντανεύουν καί ξεπηδούν από παντού: Από τα έργα της, τα ρούχα της, τα κοσμήματά της, το εργαστήριό της, την αναπηρική πολυθρόνα, το καβαλέτο, το κρεβάτι όπου άφησε την τελευταία της πνοή. Μα πιό πολύ ξεπηδά η αγάπη της γιά τη Ζωή. Μιά γυναίκα με τόσο πείσμα καί θέληση γιά ζωή είναι πράγματι άξια θαυμασμού καί σεβασμού.
www.youtube.com/watch?v=UXj2nWOkzI
Μιά εκτενέστερη βόλτα στο Κογιοακάν θα σας φέρει σε μερικά ενδιαφέροντα σημεία καί όμορφους μικρούς κήπους, όπως στην Πλατεία δε λα Κονσίτα. Εδώ θα δείτε καί την εκκλησία δε λα Κοντσίτα (όπου λέγεται ότι έχει βαπτιστεί η Φρίντα Κάλο) με μία περίτεχνη ανάγλυφη πρόσοψη σε ρυθμό μουδέχαρ.
Ακριβώς απέναντι θα δείτε μία παραδοσιακή αγορά με τοπικά προϊόντα καί αγορά λουλουδιών πού προέρχονται από το Σοσιμίλκο. Αξίζει να «χαθείτε» στα δαιδαλώδη δρομάκια, όπου θα βρείτε καί πολλά μαγαζάκια με street food.
Στην βόρεια πλευρά τηε πλατείας Ιδάλγο (κοντά στην προηγούμενη) δεσπόζει η Κάσα δε Κορτές . Αυτό το χαρακτηριστικό κτήριο τού 18ου αιώνα, στέγασε ένα άλλο έρωτα, αυτόν τού Ερνάν Κορτές καί της Ινδιάνας ερωμένης του «Λα Μαλίντσε»
www.youtube.com/watch?v=eIYJIoNvU-U
7. Σοτσιμίλκο
Εδώ θα έρθετε γιά τα χρώματα, γιά τη βόλτα σας στα κανάλια, γιά τη μουσική καί τούς τροβαδούρους Μαριάτσι, γιά τις χρωματιστές βάρκες trajineras με ονόματα γυναικών, γιά να διασκεδάσετε, γιά το χαβαλέ του.
Είναι πολύ τουριστικό αλλά άκρως διασκεδαστικό. Είναι εμπειρία. Μην τη χάσετε.
Συνήθως έρχεστε εδώ στα πλαίσια μίας οργανωμένης εκδρομής αλλά αν έλθετε μόνοι σας να ξέρετε ότι η ενοικίαση της βάρκας γιά μία ώρα κοστίζει 350 πέσος (15 ευρώ) καί αν θέλετε αποκλειστικές καντάδες πάνω από το κεφάλι σας από όλη την ορχήστρα, αυτό θα σας κοστίσει 100 πέσος (5 ευρώ) το κάθε τραγούδι.
Μπορείτε να βρείτε τούς τροβαδούρους ανά πάσα στιγμή στην λιμναία βόλτα σας, αφού άκολουθούν καί αυτοί μέ βάρκες . Με βάρκες επίσης ακολουθεί καί η «κουζίνα» πού θα σας σερβίρει γεύμα, σε άλλη βάρκα τα αναψυκτικά καί οί μπύρες, σε άλλη τα καπέλα κτλ Θα μπορούσε να το πεί κανείς μεξικάνικη πλωτή αγορά.
Εδώ είναι ο «ανθόκηπος» τού Μέξικο Σίτυ. Απέραντα θερμοκήπια καλλιεργούν όλα τα τοπικά λουλούδια καί η ατμόσφαιρα σε κάποια σημεία μοσχοβολάει.
www.youtube.com/watch?v=s2PTTWJHNOE
Παράλληλα όμως θα δείτε καί εικόνες πού θα σας λυπήσουν (εμένα προσωπικά μού ξύπνησαν ενοχές καί έμεινα με το πιρούνι μετέωρο). Απόλυτη φτώχια, παιδιά ξυπόλητα καί βρώμικα πού είχαν γατζωθεί στα σύρματα να μας κοιτάζουν την ώρα πού γευματίζαμε στη βάρκα, παραγκάκια χωρίς κάν πόρτα, μόνο με μπερντέ...
Πιό κάτω είδαμε το isla de la munecas (νησί με τις κούκλες) πού θεωρείται ένα από τα πιό στοιχειωμένα μέρη τού κόσμου.
Είναι ένα μικρό νησάκι μέσα στη λίμνη πού από τα κλαδιά των δέντρων του κρέμονται κούκλες καί παιδικά παιγνίδια. Παλιά, ξεσκισμένα, ακρωτηριασμένα, βρώμικα, γεμάτα έντομα καί ιστούς αράχνης. Είναι μία πολύ μακάβρια εικόνα πού σε κάνει να ανατριχιάζεις.
Ο μύθος λέει ότι το έτος 1950 ένα κοριτσάκι μπλέχτηκε στα φυτά των καναλιών τού Σοτσιμίλκο, πνίγηκε καί το πτώμα του βγήκε στις όχθες τού μικρού νησιού, ιδιοκτήτης (κατ’ άλλους φύλακας) τού οποίου ήταν ο Τζούλιαν Σαντάνα Μπαρέρα. Από τότε άρχισαν να συμβαίνουν ανεξήγητα πράγματα στο νησί Εντρομος ο Τζούλιαν καί φοβούμενος τα «κακά πνεύματα» άρχισε να κρεμά τις κούκλες γιά να τούς δώσει μέρος να κατοικήσουν καί έτσι να τα ξορκίσει. Πολύ κόσμος τον μιμήθηκε καί πολύς κόσμος υποστήριζε ότι άκουγαν παιδικές φωνές να τούς καλούν από το νησί
Το περίεργο είναι ότι ο Τζούλιαν πέθανε το 2001 ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.
Πάντως μ’ αυτά καί μ’ αυτά, το νησάκι έγινε παγκοσμίως γνωστό καί πρώτη τουριστική ατραξιόν της περιοχής.
www.youtube.com/watch?v=qw7ZgbvxPgE
Σημ: μην ξεχάσετε να δώσετε ένα μικρό φιλοδώρημα στούς δύο «γονδολιέρηδες» της βάρκας σας. Θα δείτε με πόσο κόπο κουμαντάρουν την βάρκα, χρησιμοποιώντας ολόκληρο κορμό δέντρου αντί γιά κουπί καί βυθίζοντάς το στον λασπώδη βυθό της λίμνης γιά να την κατευθύνουν. Το αξίζουν και με το παραπάνω.