Βουλγαρία Λευκορωσία Μολδαβία Ουκρανία Ρουμανία Road Trip – Μολδαβία, Υπερδνειστερία, Ουκρανία και Λευκορωσία

dbalats

Member
Μηνύματα
125
Likes
1.239

ΗΜΕΡΕΣ 8 ΚΑΙ 9: MIΝΣΚ

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει στη συνέχεια την μετάβαση από το Κίεβο στο Μινσκ. Φεύγουμε και πάλι νωρίς (έχει γίνει λίγο μονότονο αυτό, αλλά το πρωινό ξύπνημα είναι απαραίτητο στα ταξίδια αυτά, όταν έχεις να κάνεις μεγάλες αποστάσεις και να δεις πολλά). Έχει αρχίσει πάντως η πρωινή κυκλοφορία του Κιέβου και έχουμε αρκετή καθυστέρηση μέχρι να βγούμε από την πόλη. Εκτός από τους δρόμους, που όπως ήδη ανάφερα ήταν πολύ καλύτεροι από ότι περίμενα, θα ήθελα να σχολιάσω λίγο και την οδήγηση στην Ουκρανία, έχοντας διαβάσει αρκετές reviews στο tripadvisor και σε άλλα σχετικά sites, πριν το ταξίδι. Ο επιεικέστερος χαρακτηρισμός για τους Ουκρανούς οδηγούς ήταν “lunatics”, απρόβλεπτοι, παραβατικοί, μπαίνουν σε μονοδρόμους, δεν υπολογίζουν τους σηματοδότες, κ.α. Εγώ δεν βρήκα καμιά δυσκολία στην οδήγηση, και ούτε μου φάνηκαν χειρότεροι από τους οδηγούς της Ελλάδας. Αναρωτιέμαι αν όσοι κάνουν τις κριτικές αυτές έχουν ποτέ οδηγήσει στην Μπανγκόκ, στη Δαμασκό, στη Νάπολη! Πάντως, γενικά σε όλο το ταξίδι πουθενά στις χώρες που διασχίσαμε δεν συνάντησα καμιά περίεργη οδηγική συμπεριφορά, που να μου προκαλέσει κάποια δυσκολία. Βγαίνοντας επιτέλους από την πόλη, παίρνουμε έναν καλό επαρχιακό δρόμο, όχι αυτοκινητόδρομο, αλλά με ικανοποιητικό οδόστρωμα. Εδώ οι έλεγχοι της τροχαίας ήταν συχνότεροι, αλλά οι οδηγοί από την απέναντι κατεύθυνση συνηθίζουν να σε ειδοποιούν με τα φώτα τους, ώστε να προετοιμαστείς. Ο δρόμος μονότονος, σε μια απέραντη καταπράσινη πεδιάδα, συναντώντας που και που μικρά χωριά. Για την μετάβαση στο Μινσκ, υπάρχουν 3 εναλλακτικοί δρόμοι, αλλά μόνο ο ένας έχει διεθνές συνοριακό πέρασμα, αυτός που περνάει από την Ουκρανική Novi Yarylovychi στην Λευκορωσική Novaya Huta. Όλα τα άλλα συνοριακά περάσματα στην περιοχή αυτή είναι μόνο για ντόπιους κατοίκους των δύο χωρών.

Η απόσταση από το Κίεβο μέχρι τα σύνορα είναι περίπου 200 χιλιόμετρα, σχεδόν το 1/3 της συνολικής διαδρομής. Ευτυχώς τα σύνορα δεν έχουν κίνηση, και αυτό είναι ευτυχής συγκυρία, επειδή με τις διαδικασίες και την γραφειοκρατία που επικρατεί, η καθυστέρηση θα ήταν πολύ μεγάλη. Πρώτο στάδιο η έξοδος από την Ουκρανία. Οι Ουκρανοί συνοριοφύλακες πολύ βλοσυροί και αυστηροί, έψαξαν λεπτομερώς κάθε γωνιά του αυτοκινήτου και των αποσκευών. Τελικά, μας άφησαν να περάσουμε για την τελική χώρα προορισμό μας, την Λευκορωσία. Έχοντας διαβάσει ότι η χώρα αυτή είναι το τελευταίο κατάλοιπο της Σοβιετικής Ένωσης, είχαμε κάποια αγωνία, ενώ παλιές εικόνες από ταλαιπωρίες με τους Ανατολικογερμανούς συνοριοφύλακες στο Checkpoint Charlie του Τείχους του Βερολίνου κατά την Εποχή του Ψυχρού Πολέμου, έρχονται στο νου μας. Μπροστά μας είναι καμιά δεκαριά αυτοκίνητα, όλα με πινακίδες ΒΥ. Περιμένουμε κανένα μισάωρο και δεν κουνιέται τίποτα. Διστακτικά, πηγαίνω στο φυλάκιο και ρωτάω αν εγώ που είμαι ξένος μπορώ να περάσω από κάποιον άλλον διάδρομο (υπάρχουν 3-4 αλλά μόνον ο ένας φαίνεται να λειτουργεί). Οι φρουροί δεν κατάλαβαν τι λέω και αμέσως φώναξαν την Αγγλομαθή των συνόρων, μια πολύ ευγενική και όμορφη κοπέλλα. Αμέσως μου είπε να φέρω το αυτοκίνητο μπροστά από όλα τα άλλα και εγώ αναθάρρησα, πιστεύοντας ότι σε λίγα λεπτά θα ξεμπερδέψουμε. Αλλά φευ, αρχίζει μια απίστευτη γραφειοκρατική διαδικασία. Πρέπει αρχικά να συμπληρώσουμε ένα πολυσέλιδο έντυπο, με πάρα πολλά στοιχεία, αρκετά από την άδεια κυκλοφορίας του αυτοκινήτου (π.χ. αριθμό πλαισίου, αριθμό κινητήρα κλπ), καθώς επίσης και όλα τα “πολύτιμα” αντικείμενα που μεταφέρουμε, γράφοντας την αξία του καθενός. Εγώ πάντοτε κουβαλάω αρκετά φωτογραφικά μαζί μου, οπότε άρχισα να καταγράφω μηχανές, φακούς, βιντεοκάμερες, τρίποδα κλπ, και συν τοις άλλοις τα κινητά, το Ιpad, ρολόγια, συνάλλαγμα και ότι μπορέσαμε να σκεφτούμε εκείνη την ώρα. Αφού μετά από λίγη ώρα τελειώσαμε, η φρουρός παίρνει τα χαρτιά μας και τα πηγαίνει στους προϊσταμένους της. Αρκετή ώρα περνάει, με μεταξύ τους κουβέντα και κάποια τηλέφωνα. Τελικά, η φρουρός ξαναέρχεται κομπιασμένη και μας λέει ότι τελικά δεν χρειάζονται όλα αυτά, αλλά μόνο τα προσωπικά μας στοιχεία και τα στοιχεία του αυτοκινήτου και ότι πρέπει να συμπληρώσουμε νέο έντυπο. Αναρωτιόμαστε αν είμαστε οι πρώτοι ξένοι που περνάνε με αυτοκίνητο από τα σύνορα αυτά, και αρχίζουμε πάλι την συμπλήρωση του εντύπου, πιο εύκολο αυτή τη φορά επειδή απλώς αντιγράφουμε όσα στοιχεία χρειάζονται από το προηγούμενο έντυπο. Και τώρα ακολουθεί η διαδικασία του ψαξίματος, που είναι ακόμη πιο εξονυχιστική από το ψάξιμο των Ουκρανών, βγάζουμε τα πράγματα από τις βαλίτσες και τις τσάντες, σηκώνουμε το καπώ για ψάξιμο της μηχανής του αυτοκινήτου, ή ρίχνουμε τα καθίσματα. Οι Λευκορώσοι οδηγοί πίσω μας περιμένουν υπομονετικά, θα αναρωτιούνται τι κακό τους έτυχε με τους ξένους που βρέθηκαν στον δρόμο τους. Τελικά, μας αφήνουν να περάσουμε και πριν προφθάσουμε να χαρούμε, νασου και ο δεύτερος έλεγχος. Η υπηρεσία που περάσαμε ήταν του τελωνείου, στη συνέχεια ακολουθεί ο αστυνομικός έλεγχος. Εδώ ευτυχώς δεν υπάρχουν έντυπα για συμπλήρωση, αλλά μόνο ο συνηθισμένος έλεγχος των διαβατηρίων μας στα κομπιούτερ της υπηρεσίας και αμέσως μετά ξανά ψάξιμο! Ακριβώς όπως και προηγουμένως, ψάξιμο των αποσκευών και κάθε σημείου του αυτοκινήτου. Φαίνεται ότι το έχουν μεθοδεύσει το πράμα, ακολουθώντας ειδικά πρωτόκολλα ψαξίματος. Πέρασαν δυό ώρες περίπου, που ασχολούνταν μαζί μας και τελικά, μας αφήνουν να περάσουμε, ευτυχώς οριστικά την φορά αυτή, δίνοντάς μας ένα σφραγισμένο χαρτί που θα πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε για την έξοδο από την χώρα.

Αμέσως μετά τα σύνορα, συναντάμε ένα μεγάλο βενζινάδικο, με τη σήμανση Bel Toll. Εδώ χορηγείται το αναγκαίο ΟΒU, η ηλεκτρονική συσκευή των διοδίων. Όπως είχα γράψει και στην αρχή του άρθρου, είχαμε πληροφορηθεί ότι την περίοδο αυτή, λόγω Πανευρωπαϊκών Αγώνων, είχαν καταργηθεί προσωρινά τα διόδια. Καλού κακού όμως, μπαίνουμε για να το επιβεβαιώσουμε. Με έκπληξή μας είδαμε δυό υπαλλήλους πίσω από έναν πάγκο με το σήμα Bel Toll, οι οποίες μιλούσαν πολύ καλά Αγγλικά. Μας διαβεβαίωσαν ότι για ένα 10ήμερο ακόμη δεν χρειάζονται διόδια, και μας τύπωσαν την σχετική προεδρική απόφαση για να την έχουμε μαζί. Οι υπάλληλοι αυτές πάντως, ήταν τόσο ευγενικές και εξυπηρετικές, που φαντάζομαι ότι και αν δεν ίσχυε η προσωρινή κατάργηση των διοδίων, δεν θα είχαμε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, εκτός από κάποια οικονομική επιβάρυνση. Η Λευκορωσία έχει κάνει άλματα στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση, μάθαμε μάλιστα ότι και σε πολλά συνοριακά περάσματα (όχι στο δικό μας), μπορείς να κάνεις εκ των προτέρων check-in, και να πας ορισμένη ώρα στα σύνορα και να περάσεις κατευθείαν. Βέβαια, φαντάζομαι ότι οι γραφειοκρατικές διαδικασίες, απόρροια ενός προσωποπαγούς καθεστώτος, θα αργήσουν πολύ να αλλάξουν.

Μετά μερικά χιλιόμετρα δρόμου, μπαίνουμε στον αυτοκινητόδρομο. Εξαιρετικός δρόμος, εφάμιλλος με τους καλύτερους της Ευρώπης, μόνο που δεν είναι τελείως κλειστού τύπου και σε ορισμένα σημεία, ιδίως κοντά σε χωριά, υπάρχουν διαβάσεις όπου πρέπει να κόψεις ταχύτητα. Το τοπίο γύρω έχει αλλάξει και αισθανόμαστε ότι έχουμε προχωρήσει αρκετά βόρεια. Η ζέστη της Ουκρανίας αντικαταστάθηκε από ελαφριά ψύχρα, που στο Μινσκ θα γίνει κρύο, στο μέσον του καλοκαιριού. Και η απέραντη μονότονη Ουκρανική πεδιάδα συνεχίζεται μεν, αλλά διακόπτεται συχνά από δάση, που καλύπτουν μεγάλο τμήμα της Λευκορωσίας, ενώ τα χωριά είναι όλα νοικοκυρεμένα και καθαρά. Φθάνουμε στο Μινσκ νωρίς το απόγευμα και ακόμη ο ήλιος είναι ψηλά, η ευεργετική συνέπεια του να βρίσκεσαι βόρεια το καλοκαίρι και να απολαμβάνεις μιάς μεγάλης διάρκειας ημέρα. Τα περίχωρα του Μινσκ είναι συμπαθητικά, πολύ καλύτερα από όλες τις πόλεις που είδαμε μέχρι τώρα, με πολύ πράσινο και όμορφα σπιτάκια, ενώ εντυπωσιάζει η καθαριότητα, που είναι το χαρακτηριστικό της Λευκορωσίας. Αρχικά είχαμε κλείσει διαμονή στο κεντρικό ξενοδοχείο Garni, αλλά μας ήρθε μια ειδοποίηση με mail από την διεύθυνση του ξενοδοχείου ότι κατά την διάρκεια της διαμονής μας, λόγω κάποιων εργασιών, δεν θα είχαμε ζεστό νερό, παρά μόνο για λίγα λεπτά της ημέρας! Αποφασίσαμε να αλλάξουμε και ήταν σοφή απόφαση, μιάς και το κρύο ήταν περισσότερο απότι περιμέναμε και θα ήταν αδύνατον να κάνεις μπάνιο με κρύο νερό. Κλείσαμε λοιπόν στο ξενοδοχείο Minsk, λίγο ακριβότερο αλλά και αυτό κεντρικό, με φυλασσόμενο parking για το αυτοκίνητο στον εσωτερικό υπαίθριο χώρο του ξενοδοχείου, με 24ωρη φύλαξη. Μετά την εγκατάστασή μας, βγήκαμε για την πρώτη βόλτα στην πόλη.




Tα απέραντα δάση της Λευκορωσίας, καλύπτουν το 40% της επίπεδης χώρας



Η Λευκορωσία έχει 11.000 λίμνες



Σπίτι σε χωριό της Λευκορωσίας



Επαρχιακή πόλη σοβιετικού στυλ, Λευκορωσία


Το Μινσκ, έχει και αυτό τα χαρακτηριστικά της Σοβιετικής πόλης, τεράστια οικοδομήματα, τα περισσότερα αρκετά όμορφα με εξωτερικές διακοσμήσεις, πλατιοί δρόμοι, τεράστιες πλατείες, μεγάλα πάρκα και πολύ πράσινο, ένα αρχιτεκτονικό θαύμα σοσιαλιστικού ρεαλισμού, δεδομένου ότι η πόλη είχε καταστραφεί κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και ξανακτίσθηκε αμέσως μετά. Το μετρό είναι όμορφο με συμπαθητική διακόσμηση, και διαφέρει από τα κλασσικά μετρό Ανατολικού τύπου επειδή είναι πολύ επιφανειακό. Η γενική εντύπωση είναι μιάς όμορφης ασφαλούς πόλης, με υπερβολική ευταξία, καθαριότητα και κατοίκους ήσυχους και ευγενικούς. Όλα αυτά εξηγούνται από το ότι κυβερνιούνται για 25 χρόνια από τον “πατερούλη” Alexander Lukashenko, τον τελευταίο δικτάτορα της Ευρώπης. Ο Lukashenko ενώ αρχικά ακολουθούσε πιστά το άρμα της Ρωσίας και ήταν ακόμη θιασώτης του Σοβιετισμού, ανεξαρτητοποιήθηκε και άρχισε να αναπτύσσει σχέσεις με άλλες χώρες, όπως η Κίνα, ενώ γενικά με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ δεν τα πάει καλά. Στα θετικά του είναι ότι η χώρα του δεν πέρασε μεγάλους κλυδωνισμούς, όπως οι άλλες πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες, βελτιώθηκε η οικονομία και μηδενίσθηκε η ανεργία. Στα κατά είναι βέβαια η στέρηση της ελευθερίας, η καταπίεση των αντιφρονούντων και οι εικονικές εκλογές που τον φέρνουν πάντα νικητή με 85-90%. Πάντως, όπως σε όλα αυτά τα καθεστώτα έχει και πιστούς οπαδούς, ενώ λέγεται ότι για την διαδοχή του προορίζει τον μικρό γιό του.

Την επόμενη μιάμιση μέρα περιηγούμαστε το Μινσκ, ξεκινώντας από την Πλατεία Ανεξαρτησίας, μια από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη, στην οποία βρίσκεται το Κυβερνητικό Μέγαρο, το Πανεπιστήμιο της Λευκορωσίας και ο όμορφος Κόκκινος Ναός του Αγίου Σίμωνα και της Αγίας Ελένης, με το άγαλμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, ο οποίος σκοτώνει έναν δράκοντα μπροστά από την Εκκλησία. Στα υπόγεια της πλατείας βρίσκεται ένα τεράστιο πολυκατάστημα, το Mall Stolitsa, με πολλά μαγαζιά, καφέ και ρεστωράν. Στη συνέχεια ο περίπατος κατά μήκος της κεντρικής λεωφόρου της πόλης, της Nezavisimosti Avenue, μας οδηγεί σε όμορφα κτίρια, όπως το Ταχυδρομείο, το Δημαρχείο, το κλασσικό Πολιτιστικό Παλάτι της Eμπορικής Ένωσης (που σήμερα φιλοξενεί δύο nightclubs!), την αίθουσα συναυλιών Παλάτι της Δημοκρατίας, το Προεδρικό Μέγαρο και το Αρχηγείο της KGB, με το άγαλμα του Felix Dzerzhinsky, ιδρυτή της CHEKA, όπως λεγόταν αρχικά η KGB, σε ένα μακρόστενο πάρκο απέναντι από το αρχηγείο. Ανάμεσα στα κτίρια αυτά τα πανταχού παρόντα ΜacDonald’s και το πολυκατάστημα της GUM, παρόμοιο με το ομώνυμο της Μόσχας, δίχως όμως την πολυτέλεια του τελευταίου. Ο περίπατος μας φέρνει στο Belarusian State Circus και αμέσως μετά, επάνω από την γέφυρα του Ποταμού Svislach, ένα γραφικό ποτάμι που υστερεί όμως από την οριοθέτηση στις όχθες του, που αποτελείται από ένα απλό χαμηλό περίβλημα από μπετόν, χωρίς καμία διακόσμηση. Κάτω από την γέφυρα φαίνεται το μεγάλο Πάρκο Γκόρκι. Η κεντρική αυτή βόλτα τελειώνει με την Πλατεία της Νίκης (Povedy Square) με τον γιγαντιαίο Οβελίσκο της Νίκης και την αιώνια φλόγα μπροστά του.



Πλατεία Ανεξαρτησίας, Μινσκ



Κρατικό Πανεπιστήμιο του Μινσκ, Λευκορωσία



Το Πολυκατάστημα Mall Stolitsa κάτω από την Πλατεία Ανεξαρτησίας, Μινσκ



Ναός του Αγίου Σίμωνα και της Αγίας Ελένης, Μινσκ



Κεντρική λεωφόρος του Μινσκ



To Aρχηγείο της KGB στο κέντρο του Μινσκ



Στο κέντρο του Μινσκ



Ο Ποταμός Svislach, Μινσκ



Πλατεία Oktyabrskaya στο Μινσκ, κέντρο όλων των συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων



Περιφερειακό Δικαστήριο του Μινσκ



Το Πολιτιστικό Παλάτι της Eμπορικής Ένωσης (που σήμερα φιλοξενεί δύο nightclubs), Μινσκ



Πλατεία της Νίκης, Μινσκ

H επόμενη επίσκεψη είναι στην Άνω Πόλη, στο ονομαζόμενο Προάστιο της Αγίας Τριάδας (Trinity Suburb), μια γραφική περιοχή στην όχθη του Ποταμού Svisloch, εκεί όπου για αιώνες είχαν τα σπίτια τους οι πλούσιοι κάτοικοι του Μινσκ. Εκεί επισκεφθήκαμε το Δημαρχείο του Μινσκ, τον Καθεδρικό του Αγίου Πνεύματος, τον Μπαρόκ Ναό του Αγίου Ονόματος της Παρθένου Μαρίας. Η περιοχή είναι γεμάτη από όμορφα ρεστωράν και καφέ, πολλά με ζωντανή μουσική, μάλλον η πιο ακριβή περιοχή της πόλης. Περνώντας την γέφυρα επάνω από τον Svislach, βρίσκεσαι στην Παλιά Πόλη του Μινσκ, με όμορφα χρωματιστά σπίτια με κεραμοσκεπές, και γραφικά στενά δρομάκια. Σε ένα νησάκι μέσα στο ποτάμι που ονομάζεται Νησί των Δακρύων, το οποίο συνδέεται με την παλιά πόλη με μιά πεζογέφυρα, βρίσκεται το Μνημείο του Αφγανικού Πολέμου, από αγάλματα που απεικονίζουν θρηνούσες μητέρες και αδελφές στρατιωτών που χάθηκαν κατά τον Ρωσο-Αφγανικό Πόλεμο.

Για δείπνο θα δοκιμάσουμε τοπικές σπεσιαλιτέ σε ένα φημισμένο ρεστωράν κοντά στο ξενοδοχείο μας, περιμένοντας όρθιοι για κανένα μισάωρο μέχρι να αδειάσει τραπέζι (δυστυχώς δεν επιτρέπονταν η κράτηση από νωρίς). Παρότι το ρεστωράν αυτό θεωρείται πολύ καλό και πάλι η Ανατολικο-Ευρωπαϊκή κουζίνα δεν μας ικανοποίησε. Δοκιμάσαμε κάποια τοπική σπεσιαλιτέ, τα draniki, που είναι pancakes πατάτας γεμιστά με κρέας ή διάφορα λαχανικά, διάφορα τοπικά είδη dumplings, κρεατικά και λουκάνικα, πολύ βαρειά και λιπαρά, ως συνήθως. Παίρνοντας τον δρόμο προς το ξενοδοχείο για να περάσουμε τη νύχτα, βλέπουμε στην είσοδο του μεγάλου Καζίνου που βρίσκεται δίπλα του, να σταματούν συνεχώς πολυτελή αυτοκίνητα και τους πορτιέρηδες να υποδέχονται με υποκλίσεις τους επιβάτες, φαίνεται ότι κι εδώ η μαφία ή ίσως και ο κομματικός μηχανισμός, καλά κρατούν!



Ο Ποταμός Svislach και η Παλιά Πόλη του Μινσκ



Θέα της Άνω Πόλης του Μινσκ, με τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Πνεύματος και τον Ναό του Αγίου Ονόματος της Παρθένου Μαρίας



Η Παλιά Πόλη του Μινσκ



Ο Ποταμός Svislach κατά το σούρουπο, Μινσκ



Το Μνημείο του Αφγανικού Πολέμου στο Νησί των Δακρύων, Μινσκ



Γάμος στην Παλιά Πόλη του Μισνκ



Σύνθεση αλόγου με άμαξα μπροστά στο Δημαρχείο του Μινσκ



Στο μετρό του Μινσκ



Το Μινσκ τη νύχτα
 
Μηνύματα
1.990
Likes
6.322
Καλώς τον Δημήτρη!!! :)
Αναμένω με ενδιαφέρον τις λεπτομέρειες, μιας και πρόκειται για ταξίδι που έμεινε ανεκπλήρωτο λόγω του πολέμου (η σύζυγος είναι από τη Ρωσία, οπότε δεν θα μπορούσαμε τότε να περάσουμε οδικώς την Ουκρανία).
 

dbalats

Member
Μηνύματα
125
Likes
1.239
ΗΜΕΡΕΣ 1 ΚΑΙ 2: ΔΙΑΣΧΙΣΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ-ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ

Ξεκίνημα από την Αθήνα πολύ πρωί, με στόχο να φθάσουμε τουλάχιστον στην Σόφια και ει δυνατόν, σε μακρινότερη πόλη της Βουλγαρίας, όπως το Pleven. Όλα πήγαν καλά μέχρι τα σύνορα με την Βουλγαρία στον Προμαχώνα, που τα περάσαμε γρήγορα. Στην αντίθετη πλευρά όμως, είδαμε ουρά αυτοκινήτων για τουλάχιστον 4-5 χιλιόμετρα, γεγονός που μας προβλημάτισε για την επιστροφή. Σημειωτέον ότι ήταν Παρασκευή μεσημέρι, καλοκαίρι, και γίνονταν η μεγάλη κάθοδος των Βαλκανίων προς τις Ελληνικές παραλίες. Στη συνέχεια ο δρόμος για την Σόφια εξαιρετικός, έχει γίνει σχεδόν όλος αυτοκινητόδρομος (στο εξής θα ονομάζω έτσι όσους διαθέτουν διαχωριστική νησίδα στη μέση). Φθάσαμε Σόφια χωρίς καθυστερήσεις και συνεχίσαμε βορειοανατολικά, προς το συνοριακό πέρασμα με την Ρουμανία. Εδώ υπάρχουν κομμάτια αυτοκινητόδρομου, έργα και κομάτια στενότερου δρόμου, και γενικά η ταχύτητα είναι μικρότερη, αλλά ικανοποιητική. Φθάσαμε στο Pleven νωρίς και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε προς την πόλη των συνόρων, το Ruse, μιάς και δεν είχε ακόμη νυχτώσει. Σύνολο διαδρομής 1100 χιλιόμετρα (800 μέχρι την Σόφια), μπορούν να βγουν άνετα, αν δεν συναντήσει κανείς κάποιες απρόοπτες καθυστερήσεις. Η Ruse ήταν μιά πόλη έκπληξη, πολλές φορές είχαμε περάσει από εδώ, αλλά δεν είχαμε μείνει. Όμορφη μικρή πόλη, δίπλα στον Δούναβη, με ωραία κτίρια, γραφικό κέντρο, και πλατείες.

1.jpg
2.jpg
3.jpg
4.jpg
5.jpg
6.jpg


1. Στο κέντρο της συνοριακής Βουλγαρικής πόλης Ruse

2. To Iστορικό Μουσείο “Vasile Parvan” στο Ruse

3. Hλιοβασίλεμα στον Δούναβη, Ruse

4. Στην κεντρική πλατεία του Ruse

5. Στο κέντρο του Ruse

6. Όμορφο πάρκο στο Ruse

Την άλλη μέρα ξεκινήσαμε πολύ νωρίς, μιάς και είχαμε να διανύσουμε περί τα 500 χιλιόμετρα για να φθάσουμε στο Ιάσιο, αλλά και να περιηγηθούμε την πόλη. Περάσαμε γρήγορα την γέφυρα των συνόρων Ruse-Giorgiou, παλιότερα δωρεάν, τώρα πληρώνοντας ένα μικρό αντίτιμο 4-5 Ευρώ, ευτυχώς δεν είχε καθόλου κίνηση. Και σε λίγο άρχισε ο εφιάλτης του Βουκουρεστίου. Δεν μείναμε, επειδή το έχουμε επισκεφθεί αρκετά στο παρελθόν, αλλά το προσπεράσαμε από τον περιφερικό του δακτύλιο. Η κυκλοφορία είναι πάντοτε ασύλληπτη, και η καθυστέρηση 2-3 ωρών εγγυημένη. Το όλο πρόβλημα δημιουργείται από 3-4 σημεία, στα οποία αν υπήρχε φανάρι ή έστω κάποιος τροχονόμος η κυκλοφορία θα επιταχύνονταν, αλλά φαίνεται ότι οι Ρουμάνοι κυβερνώντες δεν νοιάζονται. Eνώ οι Βούλγαροι έχουν κάνει μεγάλα βήματα όσον αφορά το οδικό δίκτυο, αυτοί είναι ακόμη πολύ πίσω, με μόνο συμπληρωμένο αυτοκινητόδρομο αυτόν που συνδέει το Βουκουρέστι με την Κωστάντζα, σε μιά χώρα με πολύ μεγάλη έκταση. Εν πάσει περιπτώσει, μετά τον εφιαλτικό δακτύλιο του Βουκουρεστίου, ο δρόμος για το Ιάσιο είναι καλός, αρκετά φαρδύς, με ικανοποιητικό οδόστρωμα. Φθάσαμε αργά το μεσημέρι και κλείσαμε την διαμονή μας σε ένα κεντρικό ξενοδοχείο (πάντοτε με parking για το αυτοκίνητο, απαραίτητη προϋπόθεση για όλες τις διαμονές του ταξιδιού αυτού), στην κεντρική Πλατεία Uniri. Τα ξενοδοχεία έχουν πολύ καλές τιμές και μπορείτε να κάνετε την πρώτη σας σπατάλη στο ταξίδι, μένοντας σε ένα 4-στερο ή και 5-στερο, πληρώνοντας ένα σχετικά μικρό ποσόν. Στη συνέχεια, βγήκαμε για να γνωρίσουμε την πόλη, στην οποία ερχόμασταν για πρώτη φορά.

Το Ιάσιο είναι ιστορική πόλη, η δεύτερη σε πληθυσμό της Ρουμανίας και γνωστή σαν Πολιτιστική της Πρωτεύουσα, το μεγαλύτερο ιστορικό και πολιτιστικό κέντρο της Μολδαβίας (σήμερα ανήκει στη Μολδαβική Ρουμανία). Για τους Έλληνες είναι ιδιαίτερο επειδή στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το Ιάσιο υπήρξε μεγάλο κέντρο του Ελληνισμού και μάλιστα της Φιλικής Εταιρείας, και είναι εδώ που ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κήρυξε την επανάσταση των Ελλήνων κατά των Τούρκων το 1821. Το κέντρο της είναι γεμάτο όμορφα ιστορικά κτίρια, μεγάλες πλατείες και πάρκα, ενώ φιλοξενεί 5 Πανεπιστήμια. Δεν θα σας περιγράψω τα αξιοθέατα, θα ξεχωρίσω μόνο το εκπληκτικό Παλάτι της Κουλτούρας, νεογοτθικού στυλ, που στεγάζει μια Βιβλιοθήκη και 4 Μουσεία, εξαιρετικούς ναούς, όπως ο Καθεδρικός και η Εκκλησία των Τριών Ιεραρχών, με πανέμορφες διακοσμήσεις, το Δημαρχείο, την Όπερα και το Μοναστήρι Golia, ενώ must είναι και η επίσκεψη στο Πάρκο Copou, ένα από τα αρχαιότερα πάρκα της Ρουμανίας, εκεί όπου ο ποιητής Eminescu έγραψε τα περισσότερα από τα ποιήματά του. Φάγαμε σε ένα ωραίο υπαίθριο ρέστωραν σε ένα πάρκο της πόλης και αποσυρθήκαμε σχετικά νωρίς για ξεκούραση, επειδή την άλλη μέρα άρχιζε το κυρίως προγραμμά μας, η επίσκεψη της Μολδαβίας.

7.jpg

Στο Πάρκο Εθνικού Θεάτρου του Ιασίου

9.jpg


Η Πριγκηπική Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, Ιάσιο

11.jpg

O μεγάλος κεντρικός πεζόδρομος του Ιασίου Stefan cel Mare

13.jpg

Μοναστήρι Golia, Ιάσιο

14.jpg

Στο Πάρκο Copou, Ιάσιο

DSC00055.jpg

H Kεντρική Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη του Ιασίου

8.jpg

H Εκκλησία των Τριών Ιεραρχών του Ιασίου

10.jpg

Το Παλάτι της Κουλτούρας, Ιάσιο

12.jpg

Eθνική Όπερα της Ρουμανίας, Ιάσιο
 

dbalats

Member
Μηνύματα
125
Likes
1.239
Καλώς τον Δημήτρη!!! :)
Αναμένω με ενδιαφέρον τις λεπτομέρειες, μιας και πρόκειται για ταξίδι που έμεινε ανεκπλήρωτο λόγω του πολέμου (η σύζυγος είναι από τη Ρωσία, οπότε δεν θα μπορούσαμε τότε να περάσουμε οδικώς την Ουκρανία).
Σε ευχαριστώ Κωνσταντίνε, θα το ολοκληρώσω σύντομα. Δυστυχώς λόγω της κατάστασης, δεν μπόρεσα κι εγώ να επισκεφθώ την Κριμαία.
 

Sassenach77

Member
Μηνύματα
7.077
Likes
20.118
Επόμενο Ταξίδι
Τατζικιστάν
Ονειρεμένο Ταξίδι
Γη του Πυρός
Καλησπέρα κ.Δημήτρη,

Στην συνέχεια, για Μολδαβία, Ουκρανία και Λευκορωσία, θα βοηθούσε αν μας λέγατε ποια ξενοδοχεία χρησιμοποιήσατε και αν το πάρκινγκ ήταν φυλασσόμενο ή όχι.
Ευχαριστώ για όλες τις πληροφορίες!
 

dbalats

Member
Μηνύματα
125
Likes
1.239
Καλησπέρα κ.Δημήτρη,

Στην συνέχεια, για Μολδαβία, Ουκρανία και Λευκορωσία, θα βοηθούσε αν μας λέγατε ποια ξενοδοχεία χρησιμοποιήσατε και αν το πάρκινγκ ήταν φυλασσόμενο ή όχι.
Ευχαριστώ για όλες τις πληροφορίες!
Καλησπέρα, δεν το είχα σκοπό αλλά θα το κάνω αφού το ζητάς (εκτός από τις τιμές, επειδή αφενός αλλάζουν και αφετέρου μπορείς να βρεις τις τελευταίες στα σχετικά sites).
 

Sassenach77

Member
Μηνύματα
7.077
Likes
20.118
Επόμενο Ταξίδι
Τατζικιστάν
Ονειρεμένο Ταξίδι
Γη του Πυρός
Καλησπέρα, δεν το είχα σκοπό αλλά θα το κάνω αφού το ζητάς (εκτός από τις τιμές, επειδή αφενός αλλάζουν και αφετέρου μπορείς να βρεις τις τελευταίες στα σχετικά sites).
Δεν με ενδιαφέρουν οι τιμές, αλλά η ασφάλεια του αυτοκινήτου, καθώς είχα κάτι παρατράγουδα στην Οδησσό σε ξενοδοχείο με φυλασσόμενο πάρκινγκ!
Στο χάρτη του οδικού σας, βλέπω οτι περάσατε απο Λβίβ, και είναι ο επόμενος προορισμός μου στην Ουκρανία με αυτοκίνητο, οπότε με ενδιαφέρει πολύ αυτή η πληροφορία! Και γενικά με ενδιαφέρουν όλες οι πρακτικές πληροφορίες για οδικά ταξίδια και σε οποιαδήποτε χώρα.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
 

taver

Member
Μηνύματα
12.468
Likes
28.827
Ονειρεμένο Ταξίδι
Iles Kerguelen
Εγώ πάλι στήνω ιδιαίτερο καραούλι αναμένοντας το κομμάτι από το Κίεβο ως το Μίνσκ, που είναι εντελώς off the beaten path που λέγαμε και στο χωριό μου.

Πότε έγινε το ταξίδι;
 

space9000

Member
Μηνύματα
29
Likes
58
Επόμενο Ταξίδι
Οδικώς Καζάν Καμτσάτκα
στην Λευκορωσία, το σύστημα διοδίων είναι πιό πολύπλοκο. Πρέπει να αγοράσεις συσκευή διοδίων που απαιτεί εγγραφή στο site beltoll.by, υπογραφή συμβολαίου και φόρτωση με κάποιο ποσόν χρημάτων, ενώ στην έξοδο από την χώρα μπορεί να γίνει επιστροφή της συσκευής.
Νομίζω ότι το πιο εύκολο και γρηγορότερο είναι με την είσοδο στην Λευκορωσία να μας στα γραφεία της beltoll (στο βενζινάδικο αν είναι νέος ο υπάλληλος την πάτησες) και να πάρεις την συσκευή. Να την φόρτιση με κάρτα για τα χλμ που υπολογίζεις να κάνεις και φεύγοντας από την χώρα πάλι στο γραφείο. Την πιθανή διαφορά χρημάτων και την εγγύηση στην επιστρέφουν σε 2 μέρες στην κάρτα σου. Το Έχω κάνει το ταξίδι προς KAZAN τρεις φόρες με την συσκευή διοδίων και άλλες τρεις παλαιότερα.
 

dbalats

Member
Μηνύματα
125
Likes
1.239
Εγώ όπως έγραψα, δεν χρειάστηκα διόδια. Αλλά το που θα πας για την συσκευή εξαρτάται από το συνοριακό πέρασμα που θα χρησιμοποιήσεις. Από εκεί που μπήκα εγώ, μόνο βενζινάδικο υπήρχε, αλλά θα γράψω γιαυτό αργότερα. Εκεί που μπαίνεις εσύ μπορεί να υπάρχει γραφείο της Beltoll. Υπάρχουν όμως όλα τα BelToll Service Points σε χάρτη, στο http://beltoll.by/images/toll_road_maps/march2018/Road-Map_beltoll-by_EN.pdf και ανάλογα διαλέγεις όποιο σε εξυπηρετεί. Το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να μπεις σε αυτοκινητόδρομο, χωρίς να έχεις τακτοποιήσει το θέμα των διοδίων.
 

KaterinaJ

Member
Μηνύματα
422
Likes
512
Επόμενο Ταξίδι
Λονδίνο
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ιαπωνία
Καλως ήλθατε! :clap:Πιστεύω οτι η παρουσία σας θα διανθήσει το travelstories! Σε αναμονή λοιπόν των ιστοριών σας!
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.112
Μηνύματα
880.675
Μέλη
38.838
Νεότερο μέλος
Crimson_gr

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom