pattyyy
Member
- Μηνύματα
- 1.565
- Likes
- 1.271
- Επόμενο Ταξίδι
- χμ...
- Ονειρεμένο Ταξίδι
- νότια αφρική
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Mίλα μου για το Μιλάνο
- Como magic-Milan reloaded
- Νοtte bianca in Genova
- Εξερευνώντας την Κυανή Ακτή
- Άρωμα Grasse με σταγόνες από Aix-En-Provence
- Aπολαμβάνοντας τη ζωή στην Arles...]Μεσημεράκι πια καταφτάνουμε στην Arles. Εύκολα βρίσκουμε το Le Belvedere το ξενοδοχείο μας (thank you Dafni!). Βρίσκεται κεντρικότατα, στην παλιά πόλη στην Place Voltaire. Mε συνδυασμό σύγχρονης με μπαρόκ διακόσμησης και μια όμορφη θέα στην πλατεία κλέβει τις εντυπώσεις. Το λατρέψαμε! Η τιμή του απλού δίκλινου ήταν στα 70 ευρώ αλλά προτιμήσαμε το comfort δίκλινο για extra χώρο και άνεση στα 90 ευρώ. [URL="http://www.hotellebelvedere-arles.fr/index.php?page=hotel"][U]http://www.hotellebelvedere-arles.fr/index.php?page=hotel[/U][/URL
- Carcassonne, the legend
- Επιτέλους Βαρκελώνη!]Tετάρτη πρωί αναχωρούμε από την παραμυθένια πόλη με χαρούμενη διάθεση. Σε λίγες ώρες θα πατάμε σε ισπανικό έδαφος. Η ανυπομονησία μου να ξαναδώ την Βαρκελώνη που μου είχε κλέψει την καρδιά 5 χρόνια πριν δεν περιγράφεται. Λίγο η κουβεντούλα, λίγο η μουσική, λίγο η καλή παρέα ο χρόνος περνάει και βρισκόμαστε στην Placa Catalunya να αναζητάμε parking για τη Musa μας. Εύκολα το βρίσκουμε και την εγκαταλείπουμε σε αυτό για 2 ημέρες έναντι 45 ευρώ την ημέρα. Μετά από 3 λεπτά περπάτημα βρισκόμαστε στο ξενοδοχείο μας το Hotel Denit, ένα ντιζαϊνάτο, φωτεινό ξενοδοχείο με στυλάτα και "έξυπνα" διακοσμημένα δωμάτια. Η θέση του είναι εξαιρετική καθώς βρίσκεται στο άκρο της γοτθικής συνοικίας, 2 λεπτά με τα πόδια από το μετρό της Catalunya, 2 λεπτά από τη Rambla και σε περπατήσιμη απόσταση από Barrie Gotic, El Raval και Barceloneta. Η τιμή του είναι 140 ευρώ το δίκλινο τη βραδιά. [URL="http://www.denit.com/"][U]http://www.denit.com/[/U][/URL
- Ατέλειωτη βόλτα στην Βαρκελώνη
- Avignon: η αριστοκρατική πάπισσα]Παρασκευή μεσημεράκι φτάνουμε στην Avignon! Το ξενοδοχείο μας βρίσκεται σε απόσταση 4 χιλιομέτρων από το κέντρο της πόλης και δυστυχώς μέχρι να φτάσουμε σε αυτό αντιμετωπίζουμε πολλή κίνηση. Δεν πτοούμαστε όμως! Απλά χαλαρώνουμε και ξεκουραζόμαστε στα king size κρεβάτια του All Season Avignon Sud. Τα δωμάτια είναι πραγματικά τεράστια και όμορφα διακοσμημένα με στοιχεία pop αισθητικής, στην τιμή των 90 ευρώ το δίκλινο τη βραδιά. [URL="http://www.accorhotels.com/gb/hotel-0346-all-seasons-avignon-sud/index.shtml"]Hotel in AVIGNON - Book your hotel All seasons Avignon Sud[/URL
- Aρτιστίκ διάθεση στο Saint-Paul de Vence
- Ροματζάδα στη Cinque Terre-Γευστικό όνειρο στην Parma
- Epilogue...
Ξεκουραζόμαστε 2-3 ώρες, φρεσκαριζόμαστε και νωρίς το απογευματάκι είμαστε ξανά "ετοιμοπόλεμοι"! Παίρνουμε το μετρό, σταματάμε στη στάση Vallcarca και μετά από ένα τεταρτάκι περπάτημα βρισκόμαστε στο Parc Guell το παραμυθένιο πάρκο που δημιούργησε ο Gaudi. Για ένα δίωρο προσπαθούμε να ανακαλύψουμε όσες περισσότερες όμορφες γωνιές του πάρκου γίνεται. Και είναι πολλές...Η κεντρική αγορά με τα παγκάκια κατασκευασμένα με τα χαρακτηριστικά πλακάκια, η χαρακτηριστική σαύρα από πλακάκια, οι 86 κολώνες δωρικού ρυθμού με γοτθικά στοιχεία που στηρίζουν την αγορά, τα διάσπαρτα γλυπτά του Gaudi, τα στενά δρομάκια μες στο πράσινο, το παρεκκλήσι στο ψηλότερο σημείο με την πανοραμική θέα στην πόλη...Όλα αυτά μαζί συνθέτουν ένα γοητευτικό, σουρεαλιστικό πάρκο..Μία αξέχαστη βόλτα..Μία ξεχωριστή εμπειρία..
Απογευματάκι πια κατηφορίζουμε στο μετρό και διακτινιζόμαστε στην Sagrada Familia, την ανολοκλήρωτη εκκλησία της Αγίας Οικογένειας, το τελευταίο και εντυπωσιακότερο έργο του Gaudi. Η κατασκευή της συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, 84 χρόνια μετά τον θάνατό του. Γοτθικό μυστήριο, σουρεαλιστική "τρέλα", αρχιτεκτονική ιδιοφυία, επιβλητική αύρα...Αποσπά εύκολα τον θαυμασμό! Αφού την απολαύσαμε από κάθε οπτική γωνία (εντυπωσιακότερη η πίσω πλευρά) αποφασίσαμε να επισκεφτούμε και το εσωτερικό της αν και γνωρίζαμε ότι είναι λιγότερο εντυπωσιακό από το εξωτερικό. Ως λάτρεις της περιπέτειας αποφασίσαμε να αποφύγουμε την ατέλειωτη ουρά στην είσοδο χρησιμοποιώντας έναν εναλλακτικό-ελαφρώς αθέμιτο- τρόπο εισόδου στο ναό. Εύκολα εντοπίσαμε την μικρή είσοδο στην αριστερή πλευρά του ναού που οδηγεί στο παρεκκλήσι που προσεύχονται οι ντόπιοι. Εκεί όμως δεν υπήρχε κάποιος εμφανής τρόπος σύνδεσης με τον κυρίως ναό. Παρ'όλ'αυτά μια σκαλίτσα με απαγορευτικές πινακίδες και μπάρες μας έκλεινε πονηρά το μάτι! Ώρα για παρανομία! Ανεβήκαμε τη σκάλα, διασχίσαμε τάχιστα 30 μέτρα σε μια περιοχή "έργων" εντός του ναού και βρεθήκαμε να σφυρίζουμε ανέμελοι απολαμβάνοντας sight-seeing! Oύτε γάτα ούτε ζημιά! Αποστολή εξετελέσθη! Όσο εμείς απολαμβάναμε το εσωτερικό του ναού, τα φωτεινά βιτρώ και την εργοταξιακή ατμόσφαιρα(!) παρατηρήσαμε μια ασυνήθιστη κινητικότητα στους σεκιουριτάδες. Οι διάλογοι στα γουόκι-τόκι έδιναν κι έπαιρναν, το βλέμα τους αγρίευε όλο και περισσότερο και ο αριθμός τους αύξανε ανησυχητικά! Χμμμ...Κάτι δεν πήγαινε καλά! Ένα ελαφρύ χτυποκάρδι το νιώσαμε. Σύντομα καταλάβε τι είχε συμβεί! Μας είχαν αντιληφθεί οι υπόλοιποι τουρίστες από το παρεκκλήσι και είχαν ακολουθήσει κι αυτοί το δολοπλόκο σχέδιό μας! Δεν ήταν όμως τόσο αθόρυβοι και γρήγοροι (ή μήπως απλά τυχεροί)όπως εμείς! Κι έτσι έγιναν αντιληπτοί! Τι να κάνουμε! Δεν είναι φτιαγμένοι όλοι για την παρανομία!
Μετά από αυτή την χαριτωμένη περιπέτεια αποχωρίσαμε και το μετρό αυτή τη φορά μας οδήγησε στην περιοχή Born (στάση Jaume I). Αφού σεργιανίσαμε στα ζωντανά και πολύβουα σοκάκια καταλήξαμε σε μια μικρή πλατεϊτσα για tapas. Το tapas bar Sagardi στην Argenteria 62 κοντά στην Santa Maria del Mar ήταν προεπιλεγμένο και δεν μας διέψευσε. Απόδειξη τα 11 υπέροχα tapas (κι όμως ναι!) που φάγαμε έκαστος συνοδεία δροσερής μπύρας! Καλοκαιρινός καιρός, γλυκιά βραδιά, τραπεζάκι στην πλατεία, πιάτα γεμάτα νοστιμιές, καλή παρέα, άφθονη μπύρα...Πώς να μην λατρέψεις την Βαρκελώνη;
Παραζαλισμένοι, παραφαγωμένοι και παραευτυχισμένοι κουβαλήσαμε τις φουσκωμένες μας κοιλίτσες ως το κάτω μέρος της γοτθικής συνοικίας για να πιούμε το ποτάκι μας! El bosc de les fades (το δάσος με τις νεράιδες!) λέγεται το απίστευτα ατμοσφαιρικό και με παραμυθένια διακόσμηση μπάρακι που επιλέξαμε, δίπλα στο μουσείο κεριού. Εκεί ήπιαμε τις σαγκρίες μας χαζεύοντας την υπέροχη διακόσμηση και απολαμβάνοντας τις τελευταίες στιγμές μιας τόσο γεμάτης μέρας. Όταν εξαφανίστηκαν και οι τελευταίες σταγόνες σαγκρία από την κανάτα αποχωρήσαμε. Ανεβήκαμε τη ολοζώντανη Rambla και μετά από έναν τελευταίο βραδινό περίπατο καταλήξαμε στο ξενοδοχείο. Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη στο περπάτημα! Μια ατέλειωτη, υπέροχη βόλτα στην Βαρκελώνη μας περίμενε...
Απογευματάκι πια κατηφορίζουμε στο μετρό και διακτινιζόμαστε στην Sagrada Familia, την ανολοκλήρωτη εκκλησία της Αγίας Οικογένειας, το τελευταίο και εντυπωσιακότερο έργο του Gaudi. Η κατασκευή της συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, 84 χρόνια μετά τον θάνατό του. Γοτθικό μυστήριο, σουρεαλιστική "τρέλα", αρχιτεκτονική ιδιοφυία, επιβλητική αύρα...Αποσπά εύκολα τον θαυμασμό! Αφού την απολαύσαμε από κάθε οπτική γωνία (εντυπωσιακότερη η πίσω πλευρά) αποφασίσαμε να επισκεφτούμε και το εσωτερικό της αν και γνωρίζαμε ότι είναι λιγότερο εντυπωσιακό από το εξωτερικό. Ως λάτρεις της περιπέτειας αποφασίσαμε να αποφύγουμε την ατέλειωτη ουρά στην είσοδο χρησιμοποιώντας έναν εναλλακτικό-ελαφρώς αθέμιτο- τρόπο εισόδου στο ναό. Εύκολα εντοπίσαμε την μικρή είσοδο στην αριστερή πλευρά του ναού που οδηγεί στο παρεκκλήσι που προσεύχονται οι ντόπιοι. Εκεί όμως δεν υπήρχε κάποιος εμφανής τρόπος σύνδεσης με τον κυρίως ναό. Παρ'όλ'αυτά μια σκαλίτσα με απαγορευτικές πινακίδες και μπάρες μας έκλεινε πονηρά το μάτι! Ώρα για παρανομία! Ανεβήκαμε τη σκάλα, διασχίσαμε τάχιστα 30 μέτρα σε μια περιοχή "έργων" εντός του ναού και βρεθήκαμε να σφυρίζουμε ανέμελοι απολαμβάνοντας sight-seeing! Oύτε γάτα ούτε ζημιά! Αποστολή εξετελέσθη! Όσο εμείς απολαμβάναμε το εσωτερικό του ναού, τα φωτεινά βιτρώ και την εργοταξιακή ατμόσφαιρα(!) παρατηρήσαμε μια ασυνήθιστη κινητικότητα στους σεκιουριτάδες. Οι διάλογοι στα γουόκι-τόκι έδιναν κι έπαιρναν, το βλέμα τους αγρίευε όλο και περισσότερο και ο αριθμός τους αύξανε ανησυχητικά! Χμμμ...Κάτι δεν πήγαινε καλά! Ένα ελαφρύ χτυποκάρδι το νιώσαμε. Σύντομα καταλάβε τι είχε συμβεί! Μας είχαν αντιληφθεί οι υπόλοιποι τουρίστες από το παρεκκλήσι και είχαν ακολουθήσει κι αυτοί το δολοπλόκο σχέδιό μας! Δεν ήταν όμως τόσο αθόρυβοι και γρήγοροι (ή μήπως απλά τυχεροί)όπως εμείς! Κι έτσι έγιναν αντιληπτοί! Τι να κάνουμε! Δεν είναι φτιαγμένοι όλοι για την παρανομία!
Μετά από αυτή την χαριτωμένη περιπέτεια αποχωρίσαμε και το μετρό αυτή τη φορά μας οδήγησε στην περιοχή Born (στάση Jaume I). Αφού σεργιανίσαμε στα ζωντανά και πολύβουα σοκάκια καταλήξαμε σε μια μικρή πλατεϊτσα για tapas. Το tapas bar Sagardi στην Argenteria 62 κοντά στην Santa Maria del Mar ήταν προεπιλεγμένο και δεν μας διέψευσε. Απόδειξη τα 11 υπέροχα tapas (κι όμως ναι!) που φάγαμε έκαστος συνοδεία δροσερής μπύρας! Καλοκαιρινός καιρός, γλυκιά βραδιά, τραπεζάκι στην πλατεία, πιάτα γεμάτα νοστιμιές, καλή παρέα, άφθονη μπύρα...Πώς να μην λατρέψεις την Βαρκελώνη;
Παραζαλισμένοι, παραφαγωμένοι και παραευτυχισμένοι κουβαλήσαμε τις φουσκωμένες μας κοιλίτσες ως το κάτω μέρος της γοτθικής συνοικίας για να πιούμε το ποτάκι μας! El bosc de les fades (το δάσος με τις νεράιδες!) λέγεται το απίστευτα ατμοσφαιρικό και με παραμυθένια διακόσμηση μπάρακι που επιλέξαμε, δίπλα στο μουσείο κεριού. Εκεί ήπιαμε τις σαγκρίες μας χαζεύοντας την υπέροχη διακόσμηση και απολαμβάνοντας τις τελευταίες στιγμές μιας τόσο γεμάτης μέρας. Όταν εξαφανίστηκαν και οι τελευταίες σταγόνες σαγκρία από την κανάτα αποχωρήσαμε. Ανεβήκαμε τη ολοζώντανη Rambla και μετά από έναν τελευταίο βραδινό περίπατο καταλήξαμε στο ξενοδοχείο. Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη στο περπάτημα! Μια ατέλειωτη, υπέροχη βόλτα στην Βαρκελώνη μας περίμενε...
Attachments
-
194,8 KB Προβολές: 3.373
Last edited by a moderator: