Ηνωμένο Βασίλειο Road trip in the Scottish Highlands & Along the North Coast 500 (The Scottish Route 66)

[themischar]

Η διαστάυρωση που, απ´ότι φάνηκε έχει πάντα κίνηση, οδηγεί στο Mains of Taymouth Cottages. Είναι ένα ιδιόκτητο κτήμα 120 στρεμμάτων με εξαιρετικές παροχές ξενοδοχείου όπως υδρομασάζ, σάουνα, αίθουσες παιχνιδιών, γήπεδο γκολφ, στάβλους ιππασίας κλπ και με εκπληκτική θέα.



Η διαδρομή μας συνεχίστηκε στα ίδια πλαίσια και όταν φθάσαμε στο μικρό χωριό Killiecrankie όπου κάναμε μια μικρή στάση για ξεμούδιασμα.
Το πέρασμα του δρόμου από το Killiecrankie βρίσκεται περίπου στο μέσο μεταξύ του Pitlochry και του Blair Atholl. Λίγο λιγότερο από ένα μίλι το μήκος του αλλά είναι ένας στενός, απότομος κοίλος κόμπος που κόβεται από τον ποταμό Garry και αποτελεί μέρος της κύριας διαδρομής μεταξύ των Highlands και Lowlands.







Η αραιοκατοικημένη περιοχή δείχνει τη δική της ομορφιά με τα καλλιεργήσιμα αγροτεμάχια ¨χτενισμένα¨ και τις καλοσυντηρημένες φάρμες.





Με τα καιρικά φαινόμενα στα ντουζένια τους, εμείς, ακάθεκτοι συνεχίζουμε την πορεία μας και με λιγοστή κίνηση έως καθόλου.
Η χαρά του οδηγού κι ας ρίχνει καρεκλοπόδαρα.





Μετά από κάποια χιλιόμετρα, ήταν η στιγμή που άλλαξα επιτέλους τον μετρητή να μετράει πάλι μίλια και όχι χιλιόμετρα ώστε να υπάρχει συσχετισμός και να βγαίνει νόημα σε σχέση με τις πινακίδες σήμανσης.

Η οδηγική απόλαυση συνεχίζεται και ο δρόμος έχει σταματήσει πια να “κόβει” ότι βρίσκεται μπροστά του, και ακολουθεί την μορφολογία του εδάφους ανεβοκατεβαίνοντας μικρούς λοφίσκους λες και βρισκόμαστε σε ¨πίστα¨ ενός λούνα πάρκ.
Και εδώ βέβαια, ήταν στεγνά, δεν είχε φθάσει ακόμη η βροχή.



Η χαρά του άδειου δρόμου, δεν κράτησε πολύ, αφού λίγο αργότερα μπήκαμε στην ουρά ενός κομβόι, αυτοκινήτων, φορτηγών κλπ για μια διαδρομή περιπου 25 μίλια όπου ευκαιρίας δοθείσης, γιατί δεν πήγαινε άλλο, εμείς σταματήσαμε στο φράγμα του ποταμού Spean.

Η ουρά προερχόταν από τα φορτηγά-τράκτορες που προπορευόντουσαν και ρυμουλκούσαν ξύλινες βίλες. Στην παρακάτω φωτογραφία, διακρίνονται δυο από αυτά, όταν είχα πλησιάσει αρκετά κάνοντας κάποιες προσπεράσεις για να δω τι παίζει εμπρός μας.
Αυτό που με είχε εκνευρίσει ήταν το γεγονός πως τα φορτηγά-τράκτορες είχαν περάσει πάνω από πέντε σημεία όπου θα ήταν εύκολο να σταματήσουν στην άκρη και να δώσουν το ελεύθερο για προσπέρασμα αντί να προχωράμε όλοι αντάμα.



Η χάραξη του δρόμου είχε γίνει μεταξύ μικρών λόφων με λιγοστή βλάστηση και με πολλές στροφές. Σε μια μικρή δεξιά φουρκέτα εμφανίστηκε στα αριστερά μας ένας χώρος στάθμευσης όπου ήταν το φράγμα στη λίμνη Loch Laggan, εκεί στην εκροή του ποταμού Spean.
Άρπαξα την ευκαιρία και ξέκοψα ¨τεχνητά¨ από την ουρά, τόσο πολύ μάλιστα που αργότερα το επεισόδιο της ουράς φάνταζε μακρινό παρελθόν.
Απολαύσαμε τη θέα, παρέα, με ένα καφεδάκι δια χειρός Μάτας.



Το Laggan Dam εκτείνεται στον ποταμό Spean στο δυτικό άκρο της Loch Moy, μεταξύ Laggan και Roybridge όπου κατασκευάσθηκε το φράγμα.
Το εντυπωσιακό φράγμα χτίστηκε το 1934 για να εκμεταλλευτεί τη δύναμη του νερού που ρέει από την Loch Laggan για να λειτουργήσει το χυτήριο της British Aluminum Company στο Inverlochy, λίγο έξω από το Fort William, περίπου 15 μίλια μακριά.
Η στάθμη του νερού ρυθμίζεται αυτόματα με βαλβίδες και είναι ένα φράγμα βαρύτητας, σχεδιασμένο να αντιστέκεται στη δύναμη του νερού καθαρά από το βάρος του υλικού του φράγματος.



Το φράγμα είναι ένα εντυπωσιακό θέαμα με πλάτος 270 μέτρα και ύψος 52μ .
Είναι χτισμένο σε μια τεράστια καμπύλη και είναι κατασκευασμένο από σκυρόδεμα ενισχυμένο με 24 τμηματικές καμάρες και ένα πέτρινο τοίχο στήριξης που στηρίζεται σε θεμέλια από γρανίτη. Υπάρχει ένα περίπτερο ελέγχου στο κέντρο και στο νότιο άκρο, που συνδέεται με ένα δρόμο πάνω από την κορυφή του φράγματος.



Ο καφές, με τα όλα του, έδωσε μια άμετρη κινητικότητα και μετά από πολύ λίγα μίλια σταματήσαμε προγραμματισμένα όμως τώρα στο ‎⁨Spean Bridge⁩.
Το μικρό και ελκυστικό χωριό βρίσκεται στο νότιο άκρο του Great Glen και είναι γνωστό για το μνημείο Commando Memorial.



Το περίφημο Commando Memorial βρίσκεται περίπου ένα μίλι δυτικά του χωριού και έχει πανοραμική θέα. Ανεγέρθηκε το 1952, στη μνήνη των στρατιωτών που έπεσαν κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και οι οποίοι κέρδισαν τον πράσινο μπερέ τους στο βασικό κέντρο εκπαίδευσης Commandos στο κοντινό Achnacarry.

Αυτή η γραφική περιοχή είναι ένα εξαιρετικό μέρος για ένα διάλειμμα και υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία από υπαίθριες δραστηριότητες, για όσους θα θελήσουν να αξιοποιήσουν περισσότερο τη στάση τους, όπως αναρρίχηση, ποδηλασία, παρατήρηση άγριων ζώων κ.ά









‎⁨Λίγο αργότερα, φθάνουμε στη γέφυρα Thomas Telford που βρίσκεται στη διαδρομή (με την επωνυμία Invermoriston) και η οποία διασχίζει το καταπληκτικό ποταμό Moriston. Χτισμένη το 1813, η γέφυρα ήταν μέρος του κεντρικού δρόμου μεταξύ Drumnadrochit και Fort Augustus, μέχρι να αντικατασταθεί στη δεκαετία του 1930 με μια νέα γέφυρα.
Είναι ένα εξαιρετικό σημείο για φωτογραφίες και πικ νικ, κάτι που δεν κάναμε αφού για μας το πικ νικ είχε προηγηθεί.
Μείναμε όμως αρκετή ώρα αφού άξιζε και με το παραπάνω!







Μεταξύ των άλλων που ξενίζουν στους δρόμους είναι και οι πινακίδες κατεύθυνσης όταν τις αντικρύζεις, ευτυχώς που υπάρχει η διγλωσσία γραφής γιατί αν υπήρχε μόνο η κίτρινη γραφή οι αλλοδαποί ταξιδιώτες την είχανε βάψει για τα καλά (εντελώς ακαταλαβίστικα, τι να λέμε)



Το παραδίπλα μικρό χωριό Invermoriston προσφέρει τις απαραίτητες παροχές στους ταξιδώτες και τα δυό - τρία καταστήματα με χειροποίητα δερμάτινα είδη και τοπικές χειροτεχνίες προσθέτουν το δικό τους χρώμα για την περιοχή.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 13
• 14
• 15
• 16
• 17
• …

  Go to chapter

  Go
• 41

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 15 of 41

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Dina Z]

Και είτε γίνεται πιστευτό είτε όχι εμείς μείναμε στην ουρά μαζί με τους Εγγλέζους που επέστρεφαν από τις οικογενειακές διακοπές τους και ἀνετοι χαχάνιζαν με την αγωνία μας. Μάλιστα, ένας από αυτούς έλεγε στην παρέα του << Μπορούν να πάρουν το βραδυνό τραίνο >>.

Τι να σχολιάσει κανείς;
Σημασία έχει πως η περιπέτεια σας είχε αίσιο τέλος. Περιμένω με ενδιαφέρον την συνέχεια.

 

[Sassenach77]

Είναι δύσκολο να μείνω ασυγκίνητη απο οδικά, ειδικά απο το συγκεκριμένο!!!
Τα βόρεια Χάιλαντς είναι διαμαντάκι για μένα....

Όπως αποδείχθηκε, ωστόσο, το κατακαλόκαιρο με τα κλειστά σχολεία και τις διακοπές και τα φεστιβάλ σε εγρήγορση, γίνεται κακός χαμός τηρουμένων των αναλογιών περισσότερο στις τουριστικές υποδομές.

Αυτό που περιγράφεις αφορά και τις περιοχές βόρεια του Ινβερνές; Εννοώ, διασχίζοντας τον NC500; Γιατί εμείς τέλη Ιουνίου εκεί συναντούσαμε αυτοκίνητα στη χάση και στη φέξη και τα κάμπινγκ που περάσαμε (πχ Durness) δεν τα έλεγες και γεμάτα. Ένας μήνας κάνει τόσο μεγάλη διαφορά;

 

[paefstra]

Γιατί εμείς τέλη Ιουνίου εκεί συναντούσαμε αυτοκίνητα στη χάση και στη φέξη και τα κάμπινγκ που περάσαμε (πχ Durness) δεν τα έλεγες και γεμάτα. Ένας μήνας κάνει τόσο μεγάλη διαφορά;

Οι σχολικες διακοπες ξεκινουν τελος Ιουλη στην Αγγλια. Η διαφορα ειναι χαωδης, απο τις τιμες των πτησεων μεχρι τη διαμονη.

 

[themischar]

Είναι δύσκολο να μείνω ασυγκίνητη απο οδικά, ειδικά απο το συγκεκριμένο!!!
Τα βόρεια Χάιλαντς είναι διαμαντάκι για μένα....


Αυτό που περιγράφεις αφορά και τις περιοχές βόρεια του Ινβερνές; Εννοώ, διασχίζοντας τον NC500; Γιατί εμείς τέλη Ιουνίου εκεί συναντούσαμε αυτοκίνητα στη χάση και στη φέξη και τα κάμπινγκ που περάσαμε (πχ Durness) δεν τα έλεγες και γεμάτα. Ένας μήνας κάνει τόσο μεγάλη διαφορά;

Το ταξίδι μας πραγματοποίηθηκε 27/07 - 09/08 δηλ. στο απόγειο των καλοκαιρινών διακοπών όπου η ζήτηση ήταν αυξημένη και η προσφορά μικρή.
Και στη διαδρομή μας μετά το Inverness, ενώ θα θέλαμε να διανυκτερεύσουμε στο John O' Croats ή στο Thurso δεν τα καταφέραμε και μείναμε στο Wick.
Το ίδιο συνέβη και στην Ullapool και καταλήξαμε στο Laide.
Στο Applecross, αφήσαμε κατα μέρος τα θέλω μας αφού δεν τελεσφόρησε συνεχίζοντας στο Portree.
Όλα αυτά, δυο μήνες πριν την αναχώρισή μας, τότε που το αποφασίσαμε μιας και δεν υπήρχε ως πλάνο γρηγορότερα, και εξυπακούεται πως σκηνή και παρελκόμενα δεν είχαμε για υπαίθρια διανυκτέρευση.
Σαφέστατα δε, δεν είμασταν διατεθειμένοι να πληρώσουμε για ένα βράδυ >140 € και μάλιστα χωρίς πρωϊνό σε ένα οδικό ταξίδι.

 

[Sassenach77]

Οι σχολικες διακοπες ξεκινουν τελος Ιουλη στην Αγγλια. Η διαφορα ειναι χαωδης, απο τις τιμες των πτησεων μεχρι τη διαμονη.

Το ταξίδι μας πραγματοποίηθηκε 27/07 - 09/08 δηλ. στο απόγειο των καλοκαιρινών διακοπών όπου η ζήτηση ήταν αυξημένη και η προσφορά μικρή.
Και στη διαδρομή μας μετά το Inverness, ενώ θα θέλαμε να διανυκτερεύσουμε στο John O' Croats ή στο Thurso δεν τα καταφέραμε και μείναμε στο Wick.
Το ίδιο συνέβη και στην Ullapool και καταλήξαμε στο Laide.
Στο Applecross, αφήσαμε κατα μέρος τα θέλω μας αφού δεν τελεσφόρησε συνεχίζοντας στο Portree.
Όλα αυτά, δυο μήνες πριν την αναχώρισή μας, τότε που το αποφασίσαμε μιας και δεν υπήρχε ως πλάνο γρηγορότερα, και εξυπακούεται πως σκηνή και παρελκόμενα δεν είχαμε για υπαίθρια διανυκτέρευση.
Σαφέστατα δε, δεν είμασταν διατεθειμένοι να πληρώσουμε για ένα βράδυ >140 € και μάλιστα χωρίς πρωϊνό σε ένα οδικό ταξίδι.

Μάλιστα....θα το έχω υπ 'οψιν μου αυτό, καθώς θέλω να ξαναπάω! Διάλεξα τη σωστή εποχή χωρίς να το ξέρω. Φαντάσου στα νησιά πως θα είναι το θέμα της διαμονής....θα πρέπει να το ψάξω πολύ πιο νωρίς για να βρω αυτό που θέλω.
Ευχαριστώ και τους δύο και αναμένω τη συνέχεια του οδικού!!!

 

[themischar]

28/07, Εδιμβούργο, στην Αθήνα του Βορρά.

Αν και η μέρα βιάστηκε να φωτίσει το δωμάτιο μας καταφέραμε με δυό-τρία παραπάνω στριφογυρίσματα να παρατείνουμε την παραμονή μας σε οριζόντια θέση μήπως και με αυτόν τον τρόπο απαλύνουμε λίγο ακόμη τη φόρτισή μας από τη χθεσινή παραφορτωμένη μέρα.
Ούτως ή άλλως για πρωινό δεν είχαμε εξασφαλίσει κάτι τις και φυσικά δεν υπήρχε ως επιλογή στην πολιτική του καταλύματος. Έτσι κάπως βιαστικά κοντρολαριστήκαμε και βγήκαμε, αργούτσικα βέβαια, στο δρόμο για την πρώτη γνωριμία μας με την πόλη.

Και σαν πρώτο αξιοθέατο είχαμε αποφασίσει να επισκεφτούμε το γοητευτικό κάστρο αφού από ¨κάτω¨ του διαμέναμε.



Η Βικιπαίδεια γράφει:
“Το Εδιμβούργο συχνά αποκαλείται “Αθήνα του Βορρά” για πολλούς λόγους. Μια πρώτη σύγκριση μεταξύ των δυο πόλεων φανέρωνε ότι είχαν την ίδια τοπογραφία, καθώς η Παλιά Πόλη του Εδιμβούργου αντιστοιχούσε με την Ακρόπολη στην Αθήνα. Κι οι δυο πόλεις βρίσκονταν σε πεδιάδα, που κατέληγε σε λιμάνι: ο Πειραιάς στην Αθήνα και το Λίθ στο Εδιμβούργο. Επίσης, όντας η πόλη του Εδιμβούργου κέντρο του διαφωτισμού, με προσωπικότητες όπως ο Ντέιβιντ Χιουμ κι ο Άνταμ Σμιθ, πολλοί ήλπιζαν πως θα επηρέαζε πολιτισμικά το Λονδίνο με τον ίδιο τρόπο που η Αθήνα επηρέασε τη Ρώμη.”

Πραγματικά, αυτές και μόνο αυτές είναι ομοιότητες μεταξύ των δύο πόλεων. Σε όλα τα υπόλοιπα ισχύει το καμία μα καμία σχέση. Η πόλη είναι απίστευτα διατηρημένη με τα μεσαιωνικά της κτίρια (αριθμούνται γύρω στις 4.500) και σοκάκια που σε ταξιδεύουν, με περισσή ευκολία, σε άλλες εποχές. Στα παραπάνω προστίθενται αρκετά απέραντα πάρκα, το επιβλητικό κάστρο, ένα πολυσχιδές μουσείο και μερικές δεκάδες άλλα μικρότερα αλλά σημαντικά αξιοθέατα.



Το κάστρο-σήμα κατατεθέν του Εδιμβούργου που ίσως και να είναι και το πιο iconic φρούριο της Σκωτίας, μας υποδέχεται με το Fàilte gu Dùn Èideann δηλ. "καλώς ήρθατε στο Εδιμβούργο" όπως λέγεται στη Σκωτσέζικη γαελική γλώσσα. Σκαρφαλωμένο για αιώνες πάνω στον επιβλητικό βράχο σε περίοπτη θέση δεσπόζει στον ορίζοντα της πόλης διαθέτοντας μακρά ιστορία. Ανηφορίζουμε προς το κάστρο και φθάνουμε στην Esplanade την περιοχή που είναι ελεύθερη σε οποιονδήποτε να την επισκεφθεί και να δει.

Σ' αυτόν το χώρο διοργανώνονται διάφορες εκδηλώσεις, κυρίως την καλοκαιρινή περίοδο, και στον οποίο έχει ήδη σχηματισθεί μια ουρά πάνω από 80-100 άτομα για την είσοδο τους στο κυρίως κάστρο.



Όντας στην ουρά παρατηρούμε πως είναι ήδη σε πλήρη εξέλιξη οι ετοιμασίες για το Royal Edinburgh Military Tattoo που ξεκινά, στις αρχές Αυγούστου.
Πρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή show της πόλης και οι επισκέπτες καταφθάνουν από όλο τον κόσμο για να το παρακολουθήσουν, γι´αυτό, και που να βρείς εύκολα κατάλυμα για να μείνεις αυτή την περίοδο και να το θες μάλιστα και προσιτό !



Το κάστρο είναι επισκέψιμο 9.30π.μ. - 6.00μ.μ. για Απρίλιο-Σεπτέμβριο και για Οκτώβριο-Μάρτιο ... δε θυμάμαι.
Το κάστρο, έχει εξυπηρετήσει διάφορους σκοπούς καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας του. Η τωρινή του μορφή είναι ένα σύμπλεγμα κτιρίων και πύργων από τα οποία τα περισσότερα είναι ανακατασκευασμένα λόγω αφενός της φθοράς και αφετέρου των μαχών που έλαβαν μέρος σε αυτό.





Η θέα, για όλους τους επισκέπτες, από τον περιβάλλοντα χώρο του κάστρου -τις καλές μέρες όπως μας έτυχε- είναι με μια λέξη απερίγραπτη.

Οι προσκεκλημένοι με την επίσημη ενδυμασία τους συγκεντρώνονται με τον γαμπρό, στη μέση, ντυμένο με την κόκκινη καρό φούστα. Η νύφη, όπως συνήθως συμβαίνει, αργεί παντού.





Θα πρέπει να διαθέτεις, ουκ ολίγη, υπομονή στην κάθε ουρά για να καταφέρεις να δεις με σειρά όλα τα εκθέματα στα διάφορα κτίρια. Διαφορετικά, αν χρησιμοποιήσεις τη μέθοδο, όπως εμείς, δεν έχει μεγάλη ουρά πάω εδώ στο τέλος δε θα θυμάσαι από ποια αίθουσα πέρασες και από ποια δεν πέρασες.

Η αίθουσα The Queen's Embroideries, με τα εξαιρετικά αντίγραφα - ρεπλίκα ενός σετ κεντημάτων που δημιούργησε η Mary Queen of Scots κατά τη διάρκεια της εξορίας της στην Αγγλία που εκτίθενται στον προθάλαμο των Βασιλικών Διαμερισμάτων. Υπάρχουν 37 εικόνες με κεντήματα, κάθε μία με μια ιστορία που πρέπει να πουν.
Τα κεντήματα ρεπλίκα έγιναν από 33 εθελοντές, της Σχολής Αρχαίας Τέχνης, που πέρασαν περισσότερες από 7.300 ώρες εργασίας για αυτό το έργο μεταξύ των ετών 2014-17, χρησιμοποιώντας μόνο αυθεντικά υλικά, εργαλεία και τεχνικές.

 

[themischar]

Το Scottish National War Memorial, είναι ένα όμορφο κτίριο βρίσκεται στο πάνω μέρος του Κάστρου και αρχικά άνοιξε το 1927. Το μνημείο αποτίει φόρο τιμής στους Σκωτσέζους (συνολικά δώδεκα Συντάγματα) που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.











Η είσοδος στο The Great Hall, γίνεται από την πλατεία όπου βρίσκονται τα κοσμήματα Crown Jewels και το Scottish War Memorial και είναι πολύ πιθανόν να είναι το πλέον αγαπημένο μέρος σε όλο το κάστρο. Το μέγεθός του, η άριστη κατάστασή του, ο πολεμικός εξοπλισμός του κατά μήκος των τειχών, οι τεράστιες και περίπλοκοι ξύλινοι δοκοί στην οροφή με την υπέροχη επεξεργασία ξύλου αποπνέουν μια ξεχωριστή γοητεία.











Τα εκθετήρια με σουβενίρ, που συνεισφέρουν με τον τρόπο τους στη μαγεία του κάστρου, είναι αρκετά αλλά όχι αδιάφορα στην πλειονότητά τους.





Το παρεκκλήσι St Margaret’s Chapel θεωρείται ως το παλαιότερο διατηρητέο κτίριο του κάστρου και αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Ροβέρτος Α΄ της Σκωτίας (Robert the Bruce) κατέστρεψε όλα τα κτίρια στο κάστρο, αλλά έσωσε αυτό το μικρό παρεκκλήσι. Ένα γιατί άραγε εξακολουθεί και πλανάται . . .
Είναι ένα πολύ μικρό κτίσμα και δέχεται μέσα, ταυτόχρονα, ένα μικρό αριθμό επισκεπτών.











Αλλοίμονο, από ένα κάστρο, δε θα μπορούσε να λείπει η σημαία της χώρας.



Το Museum of The Royal Scots (The Royal Regiment) μοιράζεται το κτίριο με το Μουσείο του Βασιλικού συντάγματος της Σκωτίας, που είναι το νεώτερο Σκωτσέζικο σύνταγμα και σχηματίστηκε στις 28/03/2006.

Η ιστορία του Συντάγματος αναγράφεται με χρονολογική σειρά σε πίνακες εικονογραφημένων τοίχων που υποστηρίζονται από χάρτες, θήκες για προβολές και πίνακες. Επίσης πολλές είναι και οι περιγραφές της σύγχρονης ζωής στον Στρατό και τα πάνελ που δείχνουν σημαντικά εθνικά και παγκόσμια γεγονότα της σχετικής περιόδου.









Ξαφνικά !
Οι ομιλίες των επισκεπτών στο κάστρο εντείνονται στους υπαίθριους χώρους, αφού η μεγάλη πλειοψηφία από αυτούς βρίσκεται εκτός των αιθουσών, και προχωρούν βιαστικά πάνω στα επιμελώς ακατάστατα λιθόστρωτα μονοπάτια προσπερνώντας και σπρώχνοντας μάλιστα μετακινούμενοι προς αυτό το σημείο.



Ακριβώς στη 01.00μ.μ.(κάθε μέρα εκτός Κυριακής) για να ακούσουν να ηχεί από το Κάστρο το One o’ Clock Gun. Ένα παλιό κανόνι να ρίχνει μια συμβολική βολή.
Ο χώρος, όπως ήταν κάποια στιγμή, παντελώς άδειος !



Και γιατί επέλεξαν στις 01.00μ.μ και όχι στις 12.00 π.μ. πιθανά θα αναρωτηθείτε ? Μα, εντελώς φυσικά, γιατί στις 12.00 π.μ. θα χρειαζόταν δώδεκα βλήματα ενώ στις 01.00 μ.μ μόνο ένα !
Σκωτσέζοι τσιφούτηδες, αλλά με αστείρευτο χιούμορ καθώς τα προαναφερθέντα είναι η δικιά τους εκδοχή.
Πρόκειται, για μια τελετουργική παράδοση που χρονολογείται από το 1861, τότε που τα πλοία στο Firth of Forth ρύθμιζαν αναλόγως τα ρολόγια τους για να πλεύσουν στους ωκεανούς.
Και ο χώρος, λίγο αργότερα, όπως ήταν στην ¨ώρα¨ του !



Το βλέμμα του επισκέπτη με τη βοήθεια της μεσημεριανής λιακάδας που πότε-πότε συρρικνώνεται από τα πλανώμενα στον ορίζοντα σύννεφα, εύκολα, αγναντεύει έως και το λιμάνι του Leith.

 

[themischar]

Κατά την έξοδο μας από το κάστρο αν και είπαμε πολύ διακριτικά το <<άρατε πύλας>>, ακούσθηκε ηχηρά εξ᾽αιτίας της αντήχησης και αφού αλληλοκοιταχθήκαμε, σιωπώντας, βγήκαμε από το στολίδι του Εδιμβούργου.



Ο δρόμος του κάστρου, λίγο μετά, ενώνεται με τον ιστορικό δρόμο Βασιλικό Μίλι (Royal Mile) και είναι εκείνος απο τον μεσαίωνα δρόμος που στη συνέχειά του ενώνει το κάστρο με το παλάτι του Χόλιρουντ, ένα ακόμη από τα «εξοχικά» της Βασιλικής οικογένειας.

Ο δρόμος είναι πλέον πεζόδρομος και είναι ένα ζωντανό υπαίθριο μουσείο με φόντο τόσο τα ιστορικά κτίρια που τον περιβάλλουν όσο και τον ναό του St. Giles.





Το The Scotch Whisky Experience, είναι λίγο απ᾽ όλα;
- Mουσείο με μια συλλογή πάνω από 3.500 συλλεκτικά μπουκάλια ουίσκι.
- Μπαρ για να δοκιμάσεις ουίσκι όλων των κατηγοριών ή και να αγοράσεις αν θέλεις.
- Εστιατόριο για να φας με τιμές αρκετά ακριβές.
- Ξενάγηση στους χώρους παρασκευής - απόσταξης ουίσκι έναντι τιμήματος.





Ο 2χλμ περίπου πεζόδρομος Royal Mile, της παλιάς πόλης, είναι μία διαδρομή που ενώνει τέσσερις δρόμους, και οδηγεί τα βήματα των επισκεπτών από την κορυφή του κάστρου έως χαμηλά στο Κοινοβούλιο της Σκωτίας. Και στο ενδιάμεσο πολλά κι ενδιαφέροντα όπως υπόγειες pub, μικρομάγαζα με σουβενίρ, μικρά μουσεία, στενάκια με hipster καταστήματα και στο μέσο περίπου της διαδρομής δεσπόζει περήφανα, ο Καθεδρικός του St Giles.

Άρτος και θεάματα, καταμεσίς του πεζόδρομου προς τέρψη, από ¨star¨ του δρόμου που δίνουν και κλεβουν την παράσταση χάριν του τουρισμού και όχι μόνον.















Ο St Giles' Cathedral ναός ξεχωρίζει με την λεπτομερή αρχιτεκτονική του. Το εσωτερικό είναι ωραίο με το χαρακτηριστικό παρεκκλήσι Thistle. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο είναι εξαιρετικό όπως και η οροφή. Αλλά χρειάζεται και κάποιο ποσό ? για άδεια εσωτερικής φωτογράφισης ! ! !
Ακούσαμε, ακούσαμε και δεν . .





Είχα, κάποια στιγμή, την ιδέα να τα φωτογραφίσω όλα μα όλα τα closes της Royal Mile, όπως αυτά και να ήταν, μικρά, στενά, διατηρημένα ή όχι όμως γρήγορα ξενέρωσα. Γιατί δε θέλει και πολύ να σου ξεφύγει και κάποιο σαν το παρακάτω και άντε ξεμπέρδευε μετά.





Το επιβλητικό σύμπλεγμα City Chambers στεγάζει Δημόσιες Υπηρεσίες (Δημαρχείο, Επιμελητήρια κλπ), είναι ένα νεοκλασικό μεγάλο κτίριο που κατασκευάστηκε στα μέσα του 18ου αιώνα από τον διάσημο αρχιτέκτονα John Adam και αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία.



Το μνημείο του Adam Smith είναι ένα χάλκινο άγαλμα (ύψους 3μ) πάνω στην τεράστια πέτρινη πλίνθο, βρίσκεται ακριβώς στην καρδιά της πρωτεύουσας όπου ο πρωτοπόρος της πολιτικής οικονομίας εργάστηκε και πέθανε. Το άγαλμα δημιουργήθηκε από τον Alexander Stoddart, κορυφαίο γλύπτη της Σκωτίας.



Αν η εξωτερική αισθητική σε προδιαθέτει να τρέχουν τα ¨σάλια¨ σου, τότε φαντάζεσαι και το τι μπορεί να περιμένεις από τη μπάρα του.



Που θα πάει, οσονούπω, έτσι θα καταλήξουν να γίνουν και τα περιβόητα δικά μας Εξάρχεια, με ενδελεχή έλεγχο, όταν και εφόσον χρειάζεται . . . εδώ πάντως ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ.

 

[georgeant]

Με ταξίδεψες 8 χρόνια πίσω στο δικό μου ταξίδι στο Εδιμβούργο, από τα πρώτα ταξίδια που έκανα στο εξωτερικό και που θυμάμαι με χαρά και νοσταλγία! Τόσο που σκέφτομαι να γράψω ιστορία για εκείνο το ταξίδι. Φοβερές οι φωτογραφίες σου και η περιγραφή, ανυπομονώ για Highlands!

 

[themischar]

Με ταξίδεψες 8 χρόνια πίσω στο δικό μου ταξίδι στο Εδιμβούργο, από τα πρώτα ταξίδια που έκανα στο εξωτερικό και που θυμάμαι με χαρά και νοσταλγία! Τόσο που σκέφτομαι να γράψω ιστορία για εκείνο το ταξίδι. Φοβερές οι φωτογραφίες σου και η περιγραφή, ανυπομονώ για Highlands!

Μεγάλη η χαρά μου που κατάφερα να "σκαλίσω" ωραίες ταξιδιωτικές αναμνήσεις.
Και βέβαια να μπεις στον πειρασμό να γράψεις και για εκείνο το ταξίδι.

 

[themischar]

Τι κι´αν έχει φθάσει το μεσημέρι οι τουρίστες δε λείπουν, τουναντίον δείχνουν να βρίσκονται παντού !







Το Μουσείο του Εδιμβούργου φιλοξενεί ένα μεγάλο μέρος των αντικειμένων που ανήκουν στην πόλη και αφορούν τις βιομηχανίες, την αστική ανάπτυξη και τους πολίτες της.



H Canongate Kirk εκκλησία, oλοκληρώθηκε το 1691, κατόπιν εντολής του Bασιλιά James VII. Το μεικτό αρχιτεκτονικό στυλ περιλαμβάνει οροφή Ολλανδικού στυλ και Δωρική στήλη στην είσοδο. Ο σταυροειδής σχεδιασμός είναι συνηθισμένος στους Καθολικούς καθεδρικούς ναούς, αλλά πολύ λιγότερο συνηθισμένος στα κτίρια της Εκκλησίας της Σκωτίας. Ο άμβωνας εσωτερικά και το εκκλησιαστικό όργανο προστέθηκαν αργότερα, στα τέλη του 19ου αιώνα, και έγιναν επανειλημμένες μοντελοποιήσεις και αποκαταστάσεις πολλές φορές κατά τον 20ο αιώνα.



Τίποτα δεν προμήνυε τι θα γινόταν σε κλάσμα του δευτερολέπτου, αφού δεν διαφαινόταν κάτι στον προαύλιο χώρο.
Ξάφνου ανοίγει η πόρτα και μέρα μεσημέρι τα φλας των επαγγελματιών φωτογράφων άστραψαν για να αποθανατίσουν τη ¨στιγμή¨ μαζί βέβαια, διακριτικά πάντα, και το δικό μου.



Απ᾽ότι όμως βλέπετε δε φύγαμε, από εκεί, χέρι με χέρι . . .



The Queen's Gallery, Palace of Holyroodhouse, βρίσκεται ακριβώς δυτικά του παλατιού Holyroodhouse και στο κάτω μέρος του Royal Mile. Άνοιξε από την HM Queen Elizabeth II το Νοέμβριο του 2002.
Η γκαλερί είναι ο πρώτος μόνιμος εκθεσιακός χώρος στη Σκωτία για τη Βασιλική συλλογή της Βασίλισσας και φιλοξενεί εκθέσεις βασισμένες στην τέχνη, τα κοσμήματα και τα έπιπλα της Royal Collection.



Το Κοινοβούλιο της Σκωτίας είναι το νομοθετικό σκέλος της κυβέρνησης της Σκωτίας. Το συγκρότημα κτιρίων βρίσκεται απέναντι από το παλάτι Holyrood και στο χαμηλότερο άκρο του πεζόδρομου Royal Mile.
Αυτή η σύγχρονη δομή ολοκληρώθηκε το 2004 και είναι ανοιχτό στους επισκέπτες όλο το χρόνο, εκτός εάν το Κοινοβούλιο συνεδριάζει.



Η έδρα του Σκωτσέζικου Κοινοβουλίου.



Το καλλιτεχνικό μονοπάτι, μπροστά μας, οδηγεί μετά από λίγο στο χωμάτινο μονοπάτι της διαδρομής που, ύστερα από 45λεπτη χαλαρή πεζοπορία, σε ανεβάζει στο Arthur's Seat στο οποίο όμως δεν προχωρήσαμε μιας και δεν ήταν στο σχεδιασμό μας και εξαίσια θέα της πόλης θα βρίσκαμε και αλλού (στο μέσον της πλαγιάς διακρίνονται αμυδρά, μερικοί που το επιχειρούν).



Το θερινό ανάκτορο Holyrood βρίσκεται βέβαια στην άλλη άκρη από το κάστρο, αλλά απέναντι από Κοινοβούλιο της Σκωτίας. Το κτήριο είναι επιβλητικό απ'έξω (17ου αι.) με κλασική πολυτέλεια αλλά και απλότητα μέσα. Οι κήποι και τα ερείπεια του αββαείου συμπληρώνουν το μέρος όπου έζησε η Βασίλισσα Μαρία Στιούαρτ κατά τη σύντομη θητεία της στο θρόνο της Σκωτίας. Είναι το παλάτι όπου γράφτηκαν τα σημαντικότερα κεφάλαια της Σκωτσέζικης Ιστορίας, διαθέτει 14 ιστορικές πολυτελείς αίθουσες, υπέροχους κήπους και περιλαμβάνει τα ερείπια του Αββαείου του Holyrood, από τον 12ο αιώνα.





Τερματίσαμε τον πολυφημσμένο πεζόδρομο και αργά και σταθερά, μαζί με άλλους πολλούς σαν κι´εμάς, παίρνουμε το δρόμο προς τα πίσω.











Η Fabhatrix, φτιάχνει καπέλα χειροποίητα κάθε είδους στο εργαστήρι της που βρίσκεται στο υπόγειο, και κάτι μοντελἀκια που θα μπορούσε να λατρέψει ο υποψήφιος πελάτης.
Τα καπέλα τους είναι ένα μείγμα παραδοσιακών σχεδίων και μοναδικών σχεδίων του Fabhatrix. Εμπορεύονται επίσης, πανέμορφα Σκωτσέζικα tweeds, κερωμένο βαμβάκι, βελούδο και vintage υφάσματα.







To Burke & Hare, είναι το πιο γνωστό stripbar του Εδιμβούργου που βρίσκεται στο επωνομαζόμενο "ηβικό τρίγωνο". Το όνομά του προέρχεται από τους περιβόητους δολοφόνους του 19ου αιώνα της πόλης, ο πρώτος από τους οποίους κρεμάστηκε κατά μήκος του δρόμου στο Lawnmarket.



Η Grassmarket είναι πολυ όμορφη συνοικία στο κέντρο της πόλης με πάρα πολλά μαγαζιά και εστιατόρια, κοντολογίς, για ολα τα γούστα !







Στη συμβολή των οδών West Bow & Victoria St , υπάρχει το πρώτο πηγάδι χτισμένο από το 1681 που τροφοδοτούσε την περιοχή Grassmarket με νερό και συχνά τραβάει το βλέμμα των επισκεπτών για φωτογραφίες.



Υπάρχουν, όπως ισχυρίζονται, πολλοί λόγοι για να επεισκεφθεί κανείς την ιστορική Victoria St, που κατασκευάτσηκε μεταξύ 1829 και 1834, από τον αριστουργηματικό αρχιτέκτονα Thomas Hamilton που είναι ο άνθρωπος πίσω από το δίκτυο των περισσότερων νεοκλασικών της πόλης.



Τα πολλά καταστήματα στην Victoria St, αποτελούν ένα μαγικό εμπορικό κέντρο. Στο Νο 40 δε, όπου πωλούνται τα επίσημα εμπορεύματα του Χάρι Πότερ δημιουργούνται σκηνές πανικού κάποιες ώρες της ημέρας.