themischar
Member
- Μηνύματα
- 489
- Likes
- 4.560
- Επόμενο Ταξίδι
- Έλα (μου) ντε
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Εδιμβούργο - στην Αθήνα του Βορρά
- Εδιμβούργο ΙΙ
- Εδιμβούργο ΙΙΙ
- Εδιμβούργο ΙV
- Εδιμβούργο V
- Εδιμβούργο VI
- Εδιμβούργο VII
- Εδιμβούργο VIII
- Εδιμβούργο VIIII
- Edinburgh - Callander
- Stirling Castle
- Callander
- Callander - Drumnadrochit
- Στο δρόμο για το Drumnadrochit
- Drumnadrochit
- Drumnadrochit - John o' Croats - Wick
- Lairg
- John o' Groates - Wick
- Wick - Laide
- Durness - Smoo Cave
- Στο δρόμο για το Leide
- Laide - Portree ([I]Isle of Skye)[/I]
- Portree
- Portree - Trotternish - The Pier - Dunvegan - Carbost - Portree
- Isle of Skye
- Portree II
- Portree - Inveraray
- Oban - Inveraray
- Inveraray - Loch Lomond
- Balmaha
- Inveraray
- Inveraray - Glasgow
- Γλασκώβη
- Γλασκώβη ΙΙ
- Γλασκώβη ΙΙΙ
- Γλασκώβη ΙV
- Γλασκώβη V
- Γλασκώβη VI
- Γλασκώβη VIII
- Γλασκώβη - Χανιά
09/08 και Glasgow - Χανιά, 3.126 χλμ που είναι πολλά αλλά είναι αεροπορικά.
Ξημέρωσε η 9η Αυγούστου.
Είναι το τρίτο πρωινό στο ξενοδοχείο και θα έπρεπε να είχα αφομοιώσει πως κάποιος ατάλαντος υδραυλικός είχε τοποθετήσει ανάποδα τις βρύσες του ζεστού και του κρύου νερού στο ντους, αλλά εγώ δεν και το Σκωτσέζικο ντους ήταν πλέον γεγονός.
Ήταν και η αφορμή να συνειδητοποιήσω πως τέλειωσαν, εδώ, οι μέρες που αρκετές φορές ήταν γκρίζες και όπου συχνά-πυκνά τα πάντα ήταν μουσκεμένα με τα πρωινά να είναι απαράλλαχτα με το απόγευμα, όπως βέβαια και άλλες μέρες που ο καιρός άλλαζε διάθεση το πολύ κάθε δίωρο και δε γνώριζες ξεκινώντας πως να ντυθείς.
Αφού λοιπόν όλα κυκλωτικά γυρίζουν έρχεται και η ώρα για να φύγεις, πάνω που έχεις μάθει, επιτέλους, που να πάρεις καφέ, ποτά και μια καλή μπριζόλα. Και ένας Θεός ξέρει αν θα ξανάρθεις.
Έτσι, κατά τις 10.00 πμ, ετοιμαστήκαμε μηχανικά, ως συνήθως, και δεν πήγαμε γρήγορα προς τη reception αλλά μείναμε με τις βαλίτσες στο χέρι, για να ακούσουμε μέχρι το τέλος του ένα τραγούδι που ακουγόταν από την ανοιχτή ακόμη TV (είχε αφιέρωμα στο γκρουπ) και τόσο μας άρεσε.
Κάπως διστακτικά και περίεργα, βρεθήκαμε μετά από λίγο στο δρόμο σιγοτραγουδώντας το τραγούδι που μόλις είχαμε ακούσει (το Razamanaz των Σκωτσέζων Nazareth από το Dunfermine).
Η μέρα ξεκινά με μια υπέροχη ζέστη και λιακάδα, και ο λιγοστός αγέρας -που σφύριζε κι´ αυτός- έπαιζε με τα νυχτιάτικα ριγμένα ξερά φύλλα στον πεζόδρομο.
Οι, προ ημερών, μετεωρολογικές προβλέψεις για καλοκαιρία είχαν σταθεί πλήρως στο ύψος τους και επάξια αυτό συνετέλεσε για την ομαλή προσαρμογή μας στα Ελληνικά καιρικά δεδομένα.
Ο πρωινός ήλιος βαρούσε κυριολεκτικά στο σταυρό, αλλά τι έγινε δεν μας νοιάζει, τουναντίον νιώθουμε πως μας τραβάει τελετουργικά προς τα εκεί που θα βρεθούμε σε λίγες ώρες.
Τα διαδικαστικά αυτή την φορά, να λέμε την αλήθεια, κύλισαν ομαλά και ως γνήσιοι Άγγλοι μας ¨απογείωσαν¨ την προβλεπόμενη ώρα χωρίς πολλά - πολλά.
Η πτήση, δυστυχώς ή ευτυχώς, ήταν γεμάτη και αποτελούσαμε τη συντριπτική μειοψηφία των Ελλήνων επιβατών μαζί με άλλους επτά. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν εν δυνάμει Σκωτσεζοτουρίστες που σκόπευαν να διασκεδάσουν και να εξερευνήσουν την νήσο Κρήτη κάνοντας ήδη πρόβα στους διαδρόμους του αεροπλάνου, χορεύοντας και φωνάζοντας ακατάπαυστα.
Το αεροσκάφος έχει μπει, πλέον, στον Ελληνικό εναέριο χώρο και ο τίτλος ΤΕΛΟΣ, πλησιάζει να πάρει τη δική του ειδική θέση με αυξημένη ταχύτητα.
Στο νου μου, για άλλη μια φορά, ζυγίζονταν τα παρακάτω λόγια :
(Να γυρίζεις τη γης, να βλέπεις - να βλέπεις και να μην χορταίνεις- καινούργια χώματα και θάλασσες κι ανθρώπους και ιδέες, και να τα βλέπεις όλα για πρώτη φορά, να τα βλέπεις όλα σα για τελευταία φορά, με μακρόσερτη ματιά, κι έπειτα να σφλανάς τα βλέφαρα και να νιώθεις τα πλούτη να κατασταλάζουν μέσα σου ήσυχα, τρικυμιστά, όπως θέλουν, ωσότου να τα περάσει από την ψιλή κρισάρα του ο καιρός, να κατασταλάξει το ξαθέρι απ' όλες τις χαρές και τις πίκρες σου - τούτη η αλχημεία της καρδιάς, είναι, θαρρώ μια μεγάλη, αντάξια του ανθρώπου ηδονή).
Απόσπασμα από τον πρόλογο του Νίκου Καζαντζάκη στο βιβλίο "Ταξιδεύοντας στην Ισπανία".
Η ομαλή προσγείωση του αεροπλάνου πραγματοποιήθηκε, ύστερα από 4 ώρες & 10 λεπτά συνεχόμενης πτήσης, μέσα στην αφόρητη ζέστη των +37°C και του απογευματιάτικου ήλιου χωρίς ίχνος αέρα, στο διεθνές αεροδρόμιο Ι. Δασκαλογιάννης στη χερσόνησο Ακρωτηρίου (ή Σούδα) Χανίων.
Έτσι απλά, επιστρέψαμε στο φούρνο, από τους +17°C θερμοκρασία στους +37°C. Όπως και να το δείς είναι, από μόνο του, ένα θέμα !
Εν κατακλείδι, το ταξίδι μας, που πραγματοποιήθηκε μέσα στη μυστηριώδη -χωρίς έντονες μυρωδιές- φύση, στις λίμνες, τα ποτάμια, τους καταρράκτες και το πράσινο το κοντό, το ψηλό, το μακρύ σε όλες του τις αποχρώσεις, μας άφησε μόνο μια πίκρα, ότι ήταν μικρής διάρκειας και εμείς θέλαμε κι᾽άλλο.
Γι´ αυτό συμφωνήσαμε, χωρίς δευτερολογίες, πως θα το προγραμματίσουμε ξανά σε πρώτη ευκαιρία.
Και το εξοδολόγιο δύο ατόμων σε € (με την, τότε, ισοτιμία) ήταν:
Ταξιδιάρες ψυχές, ευχές -πολλές ευχές- να είμαστε όλοι υγιείς και βεβαίως να μπορούμε να ταξιδεύουμε σε οποιοδήποτε προορισμό.
Ξημέρωσε η 9η Αυγούστου.
Είναι το τρίτο πρωινό στο ξενοδοχείο και θα έπρεπε να είχα αφομοιώσει πως κάποιος ατάλαντος υδραυλικός είχε τοποθετήσει ανάποδα τις βρύσες του ζεστού και του κρύου νερού στο ντους, αλλά εγώ δεν και το Σκωτσέζικο ντους ήταν πλέον γεγονός.
Ήταν και η αφορμή να συνειδητοποιήσω πως τέλειωσαν, εδώ, οι μέρες που αρκετές φορές ήταν γκρίζες και όπου συχνά-πυκνά τα πάντα ήταν μουσκεμένα με τα πρωινά να είναι απαράλλαχτα με το απόγευμα, όπως βέβαια και άλλες μέρες που ο καιρός άλλαζε διάθεση το πολύ κάθε δίωρο και δε γνώριζες ξεκινώντας πως να ντυθείς.
Αφού λοιπόν όλα κυκλωτικά γυρίζουν έρχεται και η ώρα για να φύγεις, πάνω που έχεις μάθει, επιτέλους, που να πάρεις καφέ, ποτά και μια καλή μπριζόλα. Και ένας Θεός ξέρει αν θα ξανάρθεις.
Έτσι, κατά τις 10.00 πμ, ετοιμαστήκαμε μηχανικά, ως συνήθως, και δεν πήγαμε γρήγορα προς τη reception αλλά μείναμε με τις βαλίτσες στο χέρι, για να ακούσουμε μέχρι το τέλος του ένα τραγούδι που ακουγόταν από την ανοιχτή ακόμη TV (είχε αφιέρωμα στο γκρουπ) και τόσο μας άρεσε.
Κάπως διστακτικά και περίεργα, βρεθήκαμε μετά από λίγο στο δρόμο σιγοτραγουδώντας το τραγούδι που μόλις είχαμε ακούσει (το Razamanaz των Σκωτσέζων Nazareth από το Dunfermine).
Η μέρα ξεκινά με μια υπέροχη ζέστη και λιακάδα, και ο λιγοστός αγέρας -που σφύριζε κι´ αυτός- έπαιζε με τα νυχτιάτικα ριγμένα ξερά φύλλα στον πεζόδρομο.
Οι, προ ημερών, μετεωρολογικές προβλέψεις για καλοκαιρία είχαν σταθεί πλήρως στο ύψος τους και επάξια αυτό συνετέλεσε για την ομαλή προσαρμογή μας στα Ελληνικά καιρικά δεδομένα.
Ο πρωινός ήλιος βαρούσε κυριολεκτικά στο σταυρό, αλλά τι έγινε δεν μας νοιάζει, τουναντίον νιώθουμε πως μας τραβάει τελετουργικά προς τα εκεί που θα βρεθούμε σε λίγες ώρες.
Τα διαδικαστικά αυτή την φορά, να λέμε την αλήθεια, κύλισαν ομαλά και ως γνήσιοι Άγγλοι μας ¨απογείωσαν¨ την προβλεπόμενη ώρα χωρίς πολλά - πολλά.
Η πτήση, δυστυχώς ή ευτυχώς, ήταν γεμάτη και αποτελούσαμε τη συντριπτική μειοψηφία των Ελλήνων επιβατών μαζί με άλλους επτά. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν εν δυνάμει Σκωτσεζοτουρίστες που σκόπευαν να διασκεδάσουν και να εξερευνήσουν την νήσο Κρήτη κάνοντας ήδη πρόβα στους διαδρόμους του αεροπλάνου, χορεύοντας και φωνάζοντας ακατάπαυστα.
Το αεροσκάφος έχει μπει, πλέον, στον Ελληνικό εναέριο χώρο και ο τίτλος ΤΕΛΟΣ, πλησιάζει να πάρει τη δική του ειδική θέση με αυξημένη ταχύτητα.
Στο νου μου, για άλλη μια φορά, ζυγίζονταν τα παρακάτω λόγια :
(Να γυρίζεις τη γης, να βλέπεις - να βλέπεις και να μην χορταίνεις- καινούργια χώματα και θάλασσες κι ανθρώπους και ιδέες, και να τα βλέπεις όλα για πρώτη φορά, να τα βλέπεις όλα σα για τελευταία φορά, με μακρόσερτη ματιά, κι έπειτα να σφλανάς τα βλέφαρα και να νιώθεις τα πλούτη να κατασταλάζουν μέσα σου ήσυχα, τρικυμιστά, όπως θέλουν, ωσότου να τα περάσει από την ψιλή κρισάρα του ο καιρός, να κατασταλάξει το ξαθέρι απ' όλες τις χαρές και τις πίκρες σου - τούτη η αλχημεία της καρδιάς, είναι, θαρρώ μια μεγάλη, αντάξια του ανθρώπου ηδονή).
Απόσπασμα από τον πρόλογο του Νίκου Καζαντζάκη στο βιβλίο "Ταξιδεύοντας στην Ισπανία".
Η ομαλή προσγείωση του αεροπλάνου πραγματοποιήθηκε, ύστερα από 4 ώρες & 10 λεπτά συνεχόμενης πτήσης, μέσα στην αφόρητη ζέστη των +37°C και του απογευματιάτικου ήλιου χωρίς ίχνος αέρα, στο διεθνές αεροδρόμιο Ι. Δασκαλογιάννης στη χερσόνησο Ακρωτηρίου (ή Σούδα) Χανίων.
Έτσι απλά, επιστρέψαμε στο φούρνο, από τους +17°C θερμοκρασία στους +37°C. Όπως και να το δείς είναι, από μόνο του, ένα θέμα !
Εν κατακλείδι, το ταξίδι μας, που πραγματοποιήθηκε μέσα στη μυστηριώδη -χωρίς έντονες μυρωδιές- φύση, στις λίμνες, τα ποτάμια, τους καταρράκτες και το πράσινο το κοντό, το ψηλό, το μακρύ σε όλες του τις αποχρώσεις, μας άφησε μόνο μια πίκρα, ότι ήταν μικρής διάρκειας και εμείς θέλαμε κι᾽άλλο.
Γι´ αυτό συμφωνήσαμε, χωρίς δευτερολογίες, πως θα το προγραμματίσουμε ξανά σε πρώτη ευκαιρία.
Και το εξοδολόγιο δύο ατόμων σε € (με την, τότε, ισοτιμία) ήταν:
- Αεροπορικά εισιτήρια, (ATH)-(STN) + (STN)-(EDI) & (GLA)-(CHQ): 273,00€
- Ξενοδοχεία & Airbnb x 13 διανυκτερεύσεις : 937,00€
- Ενοίκιο αυτοκινήτου χ 9 ημέρες : 356,00€
- Διανυθέντα χλμ : 2.204
- Βενζίνη: 157,00€
- Αξιοθέατα: 185,00€
- MMM + Ferryboat : 84,00€
Ταξιδιάρες ψυχές, ευχές -πολλές ευχές- να είμαστε όλοι υγιείς και βεβαίως να μπορούμε να ταξιδεύουμε σε οποιοδήποτε προορισμό.
Last edited: