MIAT
Member
- Μηνύματα
- 417
- Likes
- 1.125
- Ταξίδι-Όνειρο
- Svalbard, Κίνα, Αλάσκα
Και να 'μαι λοιπόν ετών 19 τότε ,πρώτο ταξίδι στο εξωτερικό γεμάτη ενθουσιασμό λες και θα πήγαινα στο διάστημα!Τόπος αναχώρησης Αθήνα Αττικής - Προορισμός Λονδίνο - συνοδοιπόρος μητέρα και στο ρόλο του ξεναγού η Έφη (όπου Έφη η μεγαλύτερη αδερφή που σπούδαζε σε Πανεπιστήμιο της Αγγλίας).Φτάσαμε στο αεροδρόμιο από τα άγρια χαράματα κάναμε το κλασσικό shopping (κολώνιες , καλλυντικά κλπ) και μπήκαμε χωρίς καμία καθυστέρηση στο αεροπλάνο της Ολυμπιακής.Σε όλη τη διαδρομή ΄ημουν μέσα στη τρελή χαρά έφαγα όλο μου το φαί και ήμουν ήσυχο παιδί!Τότε δε με είχε πιάσει ακόμη η φοβία με τα αεροπλάνα !
Φτάσαμε στο Gatwick έπειτα από τρεις ώρες σχεδόν και μόλις πατήσαμε το πόδι μας στο έδαφος άρχισα να καταλαβαίνω πόσο δίκιο είχε η φουκαριάρα η μάνα!Αν με πηγαίνατε στην Κίνα νομίζω θα είχα συννενοηθεί καλύτερα!Δεν καταλάβαινα τίποτα!Ούτε πινακίδες ούτε γράμματα ούτε τίποτα!Αγγλικά μηδέν από μηδέν μηδέν
!Ένιωθα σαν εξωγήινη!Δεν ξέρω αν σας έχει συμβεί!Ούτε τα γράμματα δεν ξεχώριζα καλά καλά!Παντελώς ανίδεη!Για να μην αρχίσει η μάνα τα γνωστά "στα λεγα εγώ να πας να μάθεις μια ξένη γλώσσα , να μιλάς με δυο ανθρώπους... κλπ κλπ" δεν είχα παρα να το πάιξω άνετη!Ακολούθησα λοιπόν την κλασσική συνταγή!Άφησα το πλήθος να με οδηγήσει στο χώρο παραλλαβής των αποσκευών, πήρα τις βαλιτσούλες μου σαν κυρία, και αποθέωσα την αδερφή στο χώρο αφίξεων, όπου περίμενε να μας παραλάβει!(Αν περιμέναμε από εμένα να πάρω ταxi για Guildford ακόμη στην Αγγλία θα ήμασταν!)
Σε όλη τη διαδρομή προς το γραφικό Guildford μόλις μισή ώρα έξω από το Λονδίνο είχα χαζέψει από τη φύση τους δρόμους, την ατμόσφαιρα που απέπνεε αυτός ο παντελώς ξένος τόπος !Είπαμε πρώτο ταξίδι ήταν !
Φτάσαμε στο Πανεπίστημιο του Surrey όπου ήταν η εστία όπου θα μέναμε και χαζεψα τελείως με την οργάνωση του πανεπιστημίου!Είχα περάσει κι εγώ σε Πανεπιστήμιο το προηγούμενο έτος, αλλά τι να πώ!Που Πάντειο που Surrey!Κι εδώ ακριβώς είναι που συννειδητοποιείς για πρώτη φορά οτι η όμορφη χώρα μας είναι αυτό που λέμε εδώ στην Κρήτη "καθεν είς και απάνω ντου!"!
Τακτοποιηθήκαμε στο μικρό αλλα ολοκαίνουριο δωματιάκι της Έφης κάναμε τα μπανάκια μας (είχαμε ξεχωριστό ευτυχώς) και βγήκαμε για την πρώτη μας βόλτα!Το Guildford είναι πραγματικά ένα όμορφο μέρος να ζει κανείς.Με τα ωραία του τα σπιτάκια τις αυλές και ένα μικρό καστράκι με όμορφο προαύλιο χώρο , με λουλούδια με χρώματα και όμορφα αρώματα!Ο πεζόδρομος στο κέντρο της πόλης γεμάτος μαγαζιά εστιατόρια ότι πρέπει για απογευματινή βολτίτσα!
Ξεχυθήκαμε στις αγορές σαν κλασικοί τουρίστες (εξάλλου η μαμά πληρώνει!)και γυρίσαμε το βραδάκι στο δωμάτιο για νάνι!Περιττό να πώ οτι από φαγητό περιοριστήκαμε σε κάτι burgers (γιγάντια μου φάνηκαν τότε
).
Την επόμενη μέρα πουρνό πουρνό πήραμε το τρένο για Λονδίνο και αφού κάναμε τις κλασσικές επισκέψεις στο Βig Ben στο μουσείο της Μadame Tussaud στο London Eye και τα συναφή τουριστικά αξιοθέτα πήγαμε και στο Βρεττανικό Μουσείο.Αν κάτι σίγουρα αξίζει να επισκευτείς στο Λονδίνο είναι αυτό.Θαυμάσαμε τα Μάρμαρα και μας έπιασε μια νοσταλγία (και λίγο θυμός).Δεν θα δώσω πληροφορίες για τιμές γιατί τόσα χρόνια που πέρασαν όλα θα έχουν αλλάξει.Για πληροφορίες ρίξτε μια ματιά στο www.thebritishmuseum.ac.uk
Η μέρα πέρασε γρήγορα.Ευτυχώς είχαμε φροντίσει να κάνουμε κράτηση σε ένα εκπληκτικό εστιατόριο (το οποίο εξακολουθώ να επισκέπτομαι όταν βρίσκομαι στο Λονδίνο) ονομάζεται Gaucho City και βρίσκεται στην 1 Bell Inn Yard,London EC3V 0BL.Εκπληκτικό φαγητό!Αφού λοιπόν φάγαμε ότι μπορούσε να χωρέσει το στομάχι μας πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Κι ενώ όλα είχαν πάει τέλεια (εκτός από τον κλασσικό καιρό του Λονδίνου) στο σταθμό των τρένων χάσαμε την Έφη (μας άφησε για λίγο να πάει να δει κάτι είπε και εξαφανίστηκε)!!Και ΝΑΙ όπως πάντα συμβαίνει σε έκτακτες περιπτώσεις το κινητό μου είχε μείνει από μπαταρία!Είχα μείνει λοιπόν με τη μάνα , με δύο εισητήρια στο χέρι και με γρι αγγλικά σε ένα τεράστιο σταθμό που δεν καταλάβαινα τπτ.!Ψάχνω να βρώ την Έφη πουθενά.Δεν ανησυχώ και σκέφτομαι οτι αφού κι αυτή έχει εισιτήριο θα συναντηθούμε μέσα στο τρένο ή στον σταθμό του Guildford. Αρχίζω λοιπόν την αναζήτηση της σωστής πλατφόρμας αναχώρησης του τρένου μας.Εννοείται οτι δεν βγάζω άκρη.Πρώτο ταξίδι στο εξωτερικό και χωρίς να ξέρω τη γλώσσα είχα πελαγώσει.Μην γελάσετε δεν ήταν αστείο!!Με τα πολλά βουτάω ένα κουστουμάτο κύριο του δείχνω το εισιτήριο μιλάω άψογα τη γλώσσα του σώματος , αυτός όχι και τόσο!Με βλέπει ο άνθρωπος απελπισμένη και με πηγαίνει ο ίδιος στο τρένο!Ευτυχώς 2 λεπτά πριν φύγει!Να ναι καλά ο άνθρωπος.Δεν χρειάζεται να αναφέρω τι άκουσα από την έρμη μάνα σε όλη την επιστροφή!Μόνο που δεν μου έφερε δάσκαλο να μου κάνει επιτόπου μαθήματα!.Βρήκαμε την Έφη στο σταθμό τοy Guildford η μάνα την έκραξε κι αυτή (είχε παει να κοιτάξει αν υπάρχουν εισιτήρια για Παρίσι μήπως πηγαίναμε τις επόμενες ημέρες και ξεχάστηκε!α και δε βρήκε και τίποτα!) και έτσι γυρίσαμε στην εστία μισοτσαντισμένοι, μισοξενερωμένοι και μισομαλλωμένοι!
Την επόμενη μέρα την περάσαμε ήσυχα με βολτίτσες στα μαγαζιά στον πεζόδρομο και σε ένα Ιταλικό εστιατόριο το οποίο και τιμήσαμε δεόντως κατά τη διαμονή μας στο Guildford.
Φυσικά δε θα μπορούσαμε να μην μείνουμε ούτε ένα βράδυ στο Λονδίνο.Την τέταρτη μέρα πήραμε πάλι το τρένο και κατευθυνθήκαμε στην Πρωτεύουσα της Αγγλίας.Μείναμε για δύο βράδια σε ένα εκπληκτικό ξενοδοχείο- The Egerton House σε τέλεια τοποθέσια (είπαμε η μαμά πληρώνει).
Το γελoίο της υπόθεσης ήταν ότι Η αδερφή ήθελε να δούμε θέατρο!Εγώ και η μάνα γρι αγγλικά να μην τα ξαναλέμε!Τελικά είδαμε!Μη με ρωτήσετε ποιό.Όμολογώ πάντως oτι σαν θέαμα ήταν υπερπαραγωγή.
Στη επιστροφή για Αθήνα σκεφτόμουν πόσα πράγματα έχασα από την πόλη εξ αιτίας της γλώσσας.Πέρασαν 7 χρόνια περίπου έμαθα τέλεια αγγλικά (μέχρι και μεταφράσεις κάνω στη δουλειά μου ) έμαθα Γερμανικά και ξεκίνησα φέτος και Ισπανικά!Συμπέρασμα: Η φουκαριάρα η μάνα έχει πότε πότε τα δίκια της!
Έκανα μεταπτυχιακό στο Λονδίνο μετά από μερικά χρόνια και το αγάπησα όσο λίγες πόλεις.Η πρώτη επαφή όμως θα είναι πάντα ξεχωριστή...
Φτάσαμε στο Gatwick έπειτα από τρεις ώρες σχεδόν και μόλις πατήσαμε το πόδι μας στο έδαφος άρχισα να καταλαβαίνω πόσο δίκιο είχε η φουκαριάρα η μάνα!Αν με πηγαίνατε στην Κίνα νομίζω θα είχα συννενοηθεί καλύτερα!Δεν καταλάβαινα τίποτα!Ούτε πινακίδες ούτε γράμματα ούτε τίποτα!Αγγλικά μηδέν από μηδέν μηδέν
!Ένιωθα σαν εξωγήινη!Δεν ξέρω αν σας έχει συμβεί!Ούτε τα γράμματα δεν ξεχώριζα καλά καλά!Παντελώς ανίδεη!Για να μην αρχίσει η μάνα τα γνωστά "στα λεγα εγώ να πας να μάθεις μια ξένη γλώσσα , να μιλάς με δυο ανθρώπους... κλπ κλπ" δεν είχα παρα να το πάιξω άνετη!Ακολούθησα λοιπόν την κλασσική συνταγή!Άφησα το πλήθος να με οδηγήσει στο χώρο παραλλαβής των αποσκευών, πήρα τις βαλιτσούλες μου σαν κυρία, και αποθέωσα την αδερφή στο χώρο αφίξεων, όπου περίμενε να μας παραλάβει!(Αν περιμέναμε από εμένα να πάρω ταxi για Guildford ακόμη στην Αγγλία θα ήμασταν!)Σε όλη τη διαδρομή προς το γραφικό Guildford μόλις μισή ώρα έξω από το Λονδίνο είχα χαζέψει από τη φύση τους δρόμους, την ατμόσφαιρα που απέπνεε αυτός ο παντελώς ξένος τόπος !Είπαμε πρώτο ταξίδι ήταν !
Φτάσαμε στο Πανεπίστημιο του Surrey όπου ήταν η εστία όπου θα μέναμε και χαζεψα τελείως με την οργάνωση του πανεπιστημίου!Είχα περάσει κι εγώ σε Πανεπιστήμιο το προηγούμενο έτος, αλλά τι να πώ!Που Πάντειο που Surrey!Κι εδώ ακριβώς είναι που συννειδητοποιείς για πρώτη φορά οτι η όμορφη χώρα μας είναι αυτό που λέμε εδώ στην Κρήτη "καθεν είς και απάνω ντου!"!
Τακτοποιηθήκαμε στο μικρό αλλα ολοκαίνουριο δωματιάκι της Έφης κάναμε τα μπανάκια μας (είχαμε ξεχωριστό ευτυχώς) και βγήκαμε για την πρώτη μας βόλτα!Το Guildford είναι πραγματικά ένα όμορφο μέρος να ζει κανείς.Με τα ωραία του τα σπιτάκια τις αυλές και ένα μικρό καστράκι με όμορφο προαύλιο χώρο , με λουλούδια με χρώματα και όμορφα αρώματα!Ο πεζόδρομος στο κέντρο της πόλης γεμάτος μαγαζιά εστιατόρια ότι πρέπει για απογευματινή βολτίτσα!
Ξεχυθήκαμε στις αγορές σαν κλασικοί τουρίστες (εξάλλου η μαμά πληρώνει!)και γυρίσαμε το βραδάκι στο δωμάτιο για νάνι!Περιττό να πώ οτι από φαγητό περιοριστήκαμε σε κάτι burgers (γιγάντια μου φάνηκαν τότε
).Την επόμενη μέρα πουρνό πουρνό πήραμε το τρένο για Λονδίνο και αφού κάναμε τις κλασσικές επισκέψεις στο Βig Ben στο μουσείο της Μadame Tussaud στο London Eye και τα συναφή τουριστικά αξιοθέτα πήγαμε και στο Βρεττανικό Μουσείο.Αν κάτι σίγουρα αξίζει να επισκευτείς στο Λονδίνο είναι αυτό.Θαυμάσαμε τα Μάρμαρα και μας έπιασε μια νοσταλγία (και λίγο θυμός).Δεν θα δώσω πληροφορίες για τιμές γιατί τόσα χρόνια που πέρασαν όλα θα έχουν αλλάξει.Για πληροφορίες ρίξτε μια ματιά στο www.thebritishmuseum.ac.uk
Η μέρα πέρασε γρήγορα.Ευτυχώς είχαμε φροντίσει να κάνουμε κράτηση σε ένα εκπληκτικό εστιατόριο (το οποίο εξακολουθώ να επισκέπτομαι όταν βρίσκομαι στο Λονδίνο) ονομάζεται Gaucho City και βρίσκεται στην 1 Bell Inn Yard,London EC3V 0BL.Εκπληκτικό φαγητό!Αφού λοιπόν φάγαμε ότι μπορούσε να χωρέσει το στομάχι μας πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Κι ενώ όλα είχαν πάει τέλεια (εκτός από τον κλασσικό καιρό του Λονδίνου) στο σταθμό των τρένων χάσαμε την Έφη (μας άφησε για λίγο να πάει να δει κάτι είπε και εξαφανίστηκε)!!Και ΝΑΙ όπως πάντα συμβαίνει σε έκτακτες περιπτώσεις το κινητό μου είχε μείνει από μπαταρία!Είχα μείνει λοιπόν με τη μάνα , με δύο εισητήρια στο χέρι και με γρι αγγλικά σε ένα τεράστιο σταθμό που δεν καταλάβαινα τπτ.!Ψάχνω να βρώ την Έφη πουθενά.Δεν ανησυχώ και σκέφτομαι οτι αφού κι αυτή έχει εισιτήριο θα συναντηθούμε μέσα στο τρένο ή στον σταθμό του Guildford. Αρχίζω λοιπόν την αναζήτηση της σωστής πλατφόρμας αναχώρησης του τρένου μας.Εννοείται οτι δεν βγάζω άκρη.Πρώτο ταξίδι στο εξωτερικό και χωρίς να ξέρω τη γλώσσα είχα πελαγώσει.Μην γελάσετε δεν ήταν αστείο!!Με τα πολλά βουτάω ένα κουστουμάτο κύριο του δείχνω το εισιτήριο μιλάω άψογα τη γλώσσα του σώματος , αυτός όχι και τόσο!Με βλέπει ο άνθρωπος απελπισμένη και με πηγαίνει ο ίδιος στο τρένο!Ευτυχώς 2 λεπτά πριν φύγει!Να ναι καλά ο άνθρωπος.Δεν χρειάζεται να αναφέρω τι άκουσα από την έρμη μάνα σε όλη την επιστροφή!Μόνο που δεν μου έφερε δάσκαλο να μου κάνει επιτόπου μαθήματα!
.Βρήκαμε την Έφη στο σταθμό τοy Guildford η μάνα την έκραξε κι αυτή (είχε παει να κοιτάξει αν υπάρχουν εισιτήρια για Παρίσι μήπως πηγαίναμε τις επόμενες ημέρες και ξεχάστηκε!α και δε βρήκε και τίποτα!) και έτσι γυρίσαμε στην εστία μισοτσαντισμένοι, μισοξενερωμένοι και μισομαλλωμένοι! Την επόμενη μέρα την περάσαμε ήσυχα με βολτίτσες στα μαγαζιά στον πεζόδρομο και σε ένα Ιταλικό εστιατόριο το οποίο και τιμήσαμε δεόντως κατά τη διαμονή μας στο Guildford.
Φυσικά δε θα μπορούσαμε να μην μείνουμε ούτε ένα βράδυ στο Λονδίνο.Την τέταρτη μέρα πήραμε πάλι το τρένο και κατευθυνθήκαμε στην Πρωτεύουσα της Αγγλίας.Μείναμε για δύο βράδια σε ένα εκπληκτικό ξενοδοχείο- The Egerton House σε τέλεια τοποθέσια (είπαμε η μαμά πληρώνει).
Το γελoίο της υπόθεσης ήταν ότι Η αδερφή ήθελε να δούμε θέατρο!Εγώ και η μάνα γρι αγγλικά να μην τα ξαναλέμε!Τελικά είδαμε!Μη με ρωτήσετε ποιό.Όμολογώ πάντως oτι σαν θέαμα ήταν υπερπαραγωγή.
Στη επιστροφή για Αθήνα σκεφτόμουν πόσα πράγματα έχασα από την πόλη εξ αιτίας της γλώσσας.Πέρασαν 7 χρόνια περίπου έμαθα τέλεια αγγλικά (μέχρι και μεταφράσεις κάνω στη δουλειά μου ) έμαθα Γερμανικά και ξεκίνησα φέτος και Ισπανικά!Συμπέρασμα: Η φουκαριάρα η μάνα έχει πότε πότε τα δίκια της!
Έκανα μεταπτυχιακό στο Λονδίνο μετά από μερικά χρόνια και το αγάπησα όσο λίγες πόλεις.Η πρώτη επαφή όμως θα είναι πάντα ξεχωριστή...
Το κακό είναι οτι πήρε αέρα και κράζει για όλα τώρα!!Αφού το πρώτο κράξιμο έπιασε είπε να το κάνει επάγγελμα!!
