Κροατία Σλοβενία Zagreb, Ljubljana, Bled Γυναικεία Υπόθεση...

evaT

Member
Μηνύματα
1.556
Likes
12.628
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ιαπωνία

Eισαγωγή (Μεγάλη!)

Τα ταξιδιωτικά μου πλάνα αλλάζουν ανά πάσα στιγμή.

Από τη μία η ρευστότητα της εποχής, από την άλλη τα ερεθίσματα που παίρνω είτε από το travelstories ή από δικές μου διαθέσεις, συνήθως αποφασίζω στο γόνατο τον επόμενο προορισμό κ αρχίζω να χτίζω τις σκέψεις μου πάνω σ αυτά που πρόκειται να δω.

Στην προκειμένη το Ζάγκρεμπ βρισκόταν ήδη ψηλά στη λίστα. Την Ευρώπη την έχω γενικά ψιλοδεί (μην πω χοντροδεί γιατί εκτός από τις πρωτεύουσες, από επαρχία λίγα πράγματα).

Από Βαλκάνια όμως έχω σοβαρά κενά. Και ήρθε η ώρα να αρχίσουν λίγο λίγο να κλείνουν.

Μετά την εμπειρία του μεγάλου μου ταξιδιού στην Κούβα μόλις ενάμισι μήνα πριν , είχα πει πως θα ξαναφύγω μόνο όταν αρθούν τα μέτρα για το testing πριν το ταξίδι. Δεν είχα καμία διάθεση να ξαναμπώ σ αυτή την αγχώδη διαδικασία.

Από μέσα Φλεβάρη η μία χώρα μετά την άλλη άρχισε να άρει τα μέτρα οπότε ένιωσα μεγαλύτερη σιγουριά να τολμήσω ξανά μια απόδραση.

‘Όντας σε ταξιδιωτικό οίστρο, ήμουν σε φάση να κλείσω τα πάντα όλα πριν αρχίσουν και πάλι να συρρέουν παντού οι ορδές των τουριστών και οι τιμές ξεφύγουν στο Θεό.

Προ στιγμήν έπαιξε δυνατά το Τελ Αβίβ αφού έχω ανοιχτή πρόταση να φιλοξενηθώ από μια φίλη, ωστόσο εκεί ακόμη τα πράγματα είναι σφιχτά στην είσοδο οπότε και το άφησα στην άκρη για αργότερα.

Το Ζάγκρεμπ το είχαμε στα πλάνα μαζί με καλή φίλη που ταξιδέψαμε αρκετά μαζί πέρυσι και της το είχα τάξει ότι θα το κανονίσω το συντομότερο.

‘Έλα όμως που έχουμε κ άλλες φίλες και αυτές μας βλέπουν που σουλατσάρουμε κάθε λίγο και λιγάκι και ήθελαν κ αυτές να μπουν στο γκρουπ! Ε να μη θέλουν ;

Kάπως έτσι γίνεται συνέχεια και από κει που ξεκινάω μόνη στο τέλος συμπληρώνω ομάδα μπάσκετ :oops:

‘Όπου νάναι θα βγει κι ο πάγκος το βλέπω να έρχεται…



Tέσσερις μαζευτήκαμε και εκεί είπα στοπ για να είμαστε πιο ευέλικτες, εγώ έχω κατά καιρούς ταξιδέψει μεμονωμένα με όλες τους οπότε ήξερα ότι είναι βολικές, ετοιμάζονται γρήγορα και κυρίως δε γκρινιάζουν στις αναποδιές. Βασικότατο!

Εξάλλου ένα 3μεράκι στα Βαλκάνια σχεδιάζαμε δεν θα ανακαλύπταμε την Ανταρκτική….οι απαιτήσεις ήταν ελάχιστες.

Εν τω μεταξύ γενικά το travelstories μου έχει κάνει πολύ πιο εύκολη τη ζωή όταν ξεκινώ να καταστρώνω πλάνα αλλά από τότε που ανακάλυψα τις ιστορίες του @psilos3 και του @giannismits , είναι όλα παιχνιδάκι.

Καλύτεροι κι από τους χάρτες του google είναι οι άτιμοι! Ειδικά εγώ που προσανατολίζομαι δύσκολα και χάνομαι εύκολα, χρειάζομαι οπωσδήποτε ένα βασικό πλάνο για να ξέρω πως θα κινηθώ και να μη χάσω πολύτιμο χρόνο σε άσκοπες μετακινήσεις.

Στο τριήμερο που έβγαινε με την πτήση της Lauda υπήρχαν περιορισμοί στο τι προλαβαίνεις να δεις. ‘Ήμουν σίγουρη για το Ζάγκρεμπ και τη Λιουμπλιάνα αλλά δεν ήξερα αν ήταν χρονικά εφικτή μια εξόρμηση προς την λίμνη Bled. Εναλλακτικά θα ήθελα πολύ να πάω προς το εθνικό πάρκο των λιμνών Πλίτβιτσε που έχω διαβάσει τόσα πολλά αλλά εκεί θες μια ολόκληρη μέρα και επιπλέον η εποχή δεν είναι η καλύτερη. Οπότε έχτισα πάνω στο πρώτο πλάνο.


Επιπλέον, επιστρέφοντας από την Κούβα είχα την αφελή πεποίθηση πως ως τα τέλη Μαρτίου θα έχουμε ξεμπερδέψει και με την ‘Όμικρον και όλα θα είναι μια χαρά. Το άγχος του τεστ να φύγει κι όλα τ άλλα ζεν! Ο κήπος είναι ανθηρός.

Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε ; Δέκα μέρες πριν το ταξίδι κολλάνε η κολλητή μου με τον άντρα της με τους οποίους μια μέρα πριν το διαπιστώσουν πίναμε κρασιά παρέα και μάλιστα κάποια στιγμή κατά λάθος ήπια από το ποτήρι της κολλητής οπότε μαζί με τα μυστικά της μάλλον έθεσα σοβαρή υποψηφιότητα να κατακτήσω και τον κόβιντ της!

Μάσκα προβοσκίδα στη δουλειά και απομόνωση σπίτι τις επόμενες ημέρες, σελφ τεστ κάθε μέρα, περνάει το 5μερο όλα καλά τελικά.

Βγαίνω με το γιό μου και το κορίτσι του με το αυτοκίνητο για κάποια δουλειά. Πάμε ερχόμαστε, μιλάμε, φτύνουμε ο ένας τον άλλον , την άλλη μέρα έχουμε κόβιντ μου λέει! Μπα που να σας πάρει ο διάολος τη μάνα σας :p Ξανά μανά μάσκες και μπατονέτα στη μύτη (δεν το αντέχω αυτό φταρνίζομαι σαν το βλάκα μισή ώρα μετά κάθε φορά)

Πάλι δεν κόλλησα!

Πέμπτη πρωί στις 31/3 ήταν η αναχώρηση, Κυριακή βγαίνει θετική ΚΑΙ η κόρη μου, που μένουμε βέβαια μαζί!

Δεν μας θέλει με τίποτα όμως!!!

Λέω δεν υπάρχει περίπτωση, ειδοποιώ και τις άλλες τρεις να είναι έτοιμες να πάνε μόνες τους.

Εν τω μεταξύ έχω τα πάντα στο κινητό μου. Από τα δικά μου app αγοράστηκαν τα αεροπορικά, εγώ έχω την Revolut, τα flix bus το Uber, τα πάντα όλα! ‘Όχι πως δεν βρίσκεις λύση με αυτά,αλλά όσο να πεις πονοκέφαλος.

‘Έφτιαχνα πλάνα στο μυαλό μου πως θα τις βοηθούσα από εδώ αν αρρώσταινα-τα κορίτσια δεν είχαν ασχοληθεί καθόλου, η μία μάλιστα είχε τόση δουλειά που δεν ήξερε καν ποια ήταν η δεύτερη χώρα που θα πηγαίναμε :rolleyes:

Και στο μεταξύ η μικρή το περνούσε και δύσκολα! Έβηχε πολύ, σε κάποια φάση έπεσε και το οξυγόνο και τα χρειάστηκα, το τελευταίο που σκεφτόμουν πια ήταν το ταξίδι.

Τετάρτη απόγευμα όμως η κατάστασή της είχε βελτιωθεί σημαντικά, και το δικό μου τεστ βγήκε ξανά αρνητικό!

Πάει τελείωσε, κατσαρίδα είμαι δεν εξηγείται αλλιώς :haha:

Παίρνω πρόβλεψη καιρού…χάλια μαύρα. Μέχρι εκείνη την ημέρα και εδώ και εκεί 22 βαθμούς με το που θα πατούσαμε πόδι βροχή, την επόμενη ξανά βροχή και μετά μαντέψτε….και πάλι βροχή :rolleyes-80::rolleyes-80:

Ότι χειρότερο σε ταξίδι…Δεν με θέλει ούτε ο καιρός φέτος :suicide:

Αναστέναξα βαθιά, σκέφτηκα πως ότι δεν μπορείς να αλλάξεις πρέπει να το απολαύσεις. ‘Εστω έτσι!


Στέλνω μήνυμα στην ομάδα, κορίτσια φτιάξτε τα backpack σας, φεύγουμε :clap:

277364507_10160240105327884_7624263702019494240_n.jpg


 
Last edited:

evaT

Member
Μηνύματα
1.556
Likes
12.628
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ιαπωνία
Πρώτη μέρα
Ζάγκρεμπ-Λιουμπλιάνα


Ξεκινήσαμε για το Μακεδονία με βροχούλα ως λάιτ εισαγωγή στο υγρό κλίμα που θα ακολουθούσε.

Οι δύο φοβιτσιάρες της παρέας χαπακώθηκαν για να βγάλουν την πτήση και οι δύο αναίσθητες αλλάξαμε θέση στο μισοάδειο αεροπλάνο και περάσαμε ευχάριστα την μία ώρα και 15 λεπτά που διήρκεσε η πτήση η οποία ομολογουμένως κουνούσε αρκετά και σκεφτόμουν σε τι κατάσταση θα έβγαιναν οι δυό χαπακωμένες, ευτυχώς τις είχε ψιλομαστουρώσει το ζάναξ
και κατέβηκαν φρέσκιες και καλοδιάθετες.

Ο έλεγχος ήταν γρήγορος-διαβατήρια και μια ματιά στο κροατικό Plf και σε 10 λεπτά είμασταν ελεύθερες να κατακτήσουμε την πόλη! Λέμε τώρα…

Δεν έβρεχε απλά, καρέκλες έριχνε! Φτάσαμε στις 12.15 και το λεωφορείο για Λιουμπλιάνα έφευγε στις 16.20.

Υπήρχε αρκετός χρόνος να κάνουμε μια βόλτα στο κέντρο και χαζέψουμε στο Ζάγκρεμπ πλην όμως με τόση βροχή ούτε σκέψη…

Μπήκαμε σ ένα shuttle που βρήκαμε έξω από τις αφίξεις και μας πήγε ως το σταθμό λεωφορείων της πόλης με 5 ευρώ το κεφάλι.

Εκεί τριγύρω ευτυχώς είχε πολλά καφέ, χωθήκαμε σ ένα και περάσαμε το μισό χρόνο, όταν κάποια στιγμή η βροχή κόπασε βγήκαμε έξω να περπατήσουμε και να ξεμουδιάσουμε, βρήκαμε ένα φούρνο και τιμήσαμε τα ντόπια μπουρέκια, σα στριφτόπιτα γεμιστή με τυρί, κιμά, ζαμπόν και ότι βάλει ο νους σου. Λίγο βαρύ μου έπεσε δεν μου άρεσε πολύ. Μου άρεσαν όμως οι τιμές.

Βολεύτηκα τελικά με μια τυρόπιτα με τυρί κρέμα.

Ξεκινήσαμε στην ώρα μας για Σλοβενία. Τα εισιτήρια τα είχα αγοράσει μόλις το προηγούμενο βράδυ διαδικτυακά και είχαν τσιμπήσει ήδη αρκετά αλλά με τόσο κόβιντ τριγύρω μου δε ρίσκαρα να τα πάρω νωρίτερα. 32 ευρώ το άτομο πήγαινε-έλα.

130 χιλιόμετρα απέχει όλο κ όλο η Λιουμπλιάνα από το Ζάγκρεμπ ωστόσο το χασομέρι στα σύνορα είναι απίθανο!

Μας κατέβασαν στην έξοδο από Κροατία, τσέκαραν ένα ένα ταυτότητες/διαβατήρια στο μηχάνημα, μας ξαναφόρτωσαν στο λεωφορείο και σε πέντε λεπτά ξανά μανά τα ίδια για τα σύνορα της Σλοβενίας! Εντάξει σου τινάζουν τον εγκέφαλο. Επειδή αυτοί μισιούνται μεταξύ τους εκδικούνται τον κόσμο…:rolleyes:

Εν τω μεταξύ η βροχή δυνάμωνε. Εσείς τι άλλα νέα;

Αισίως φτάσαμε στη Λιουμπλιάνα γύρω στις 20.30…κουβάς μας πήγε όλη η μέρα σήμερα.

Είχαμε κλείσει δύο δίκλινα σε ξενώνα πολύ κοντά στο κέντρο οπότε απλά πετάξαμε μέσα τα μπακπάκ και βγήκαμε βόλτα να δούμε ό,τι προλαβαίναμε.

Θεωρητικά το πρόγραμμα έλεγε το άλλο πρωί εκδρομή στη Bled. Δύο εξειδικευμένα app πρόβλεψης καιρού έχω στο κινητό και άκρη δεν έβγαζα…Αποφασίσαμε να ξυπνήσουμε το πρωί και βλέποντας και κάνοντας…Δεν είχε και πολύ νόημα να πάμε ως εκεί και να μη μπορούμε να δούμε τίποτα από την ομίχλη και τη βροχή.

Κουρασμένες, βρεγμένες αλλά χωρίς γκρίνια βγήκαμε την πρώτη διερευνητική βόλτα.

Πολύ βροχή όμως
20220331_200616 (2).jpg


Κούκλα όμως η άτιμη!
20220331_201350.jpg


20220331_201023 (2).jpg


20220331_201208 (2).jpg


20220331_201240.jpg

Η Dragon Bridge
20220331_200307 (2).jpg


Πάντως όλη αυτή η βροχή της έδινε μια κινηματογραφική ατμόσφαιρα, μια επιπλέον γοητεία. Το είπα και στα κορίτσια αλλά δεν τις είδα ενθουσιασμένες μετά από τόση ταλαιπωρία :oops:

Η ώρα είχε περάσει και ελάχιστα μαγαζιά σέρβιραν φαγητό, βρήκαμε με κόπο μια πιτσαρία και φάγαμε ομολογουμένως καλά και οικονομικά.
Η Σλοβενία έχει ευρώ οπότε κανένα πρόβλημα στις συναλλαγές.
Κατεβάσαμε και από ένα ποτήρι εξαιρετικό κόκκινο Cabernet Sauvignon κρασί και είπαμε να το λήξουμε.


Δεύτερη Μέρα
Λίμνη Bled

To μάτι άνοιξε μόνο του στις 7 και πετάχτηκα αμέσως να δω τι καιρό είχε...'Ηθελα τόσο πολύ να μη χάσω τη Bled και αυτή τη φορά το σύμπαν άκουσε τις σκέψεις μου και αντί να στέλνει τον κατακλυσμό του Νώε αποφάσισε απλά να μας φτύνει. Fine by me...
Στις 8 και κάτι είμασταν ήδη στο σταθμό λεωφορείων. Υπήρχε και λόκερ για τις αποσκευές οπότε ακόμη καλύτερα. Θα είμασταν ανάλαφρες και ευέλικτες να κάνουμε και όσες πεζοπορίες αντέχαμε.
'Αδειο ήταν το λεωφορείο τόσο νωρίς. Εμείς οι τέσσερις, μια κυρία μπροστά και μια κοπέλα πίσω η οποία έβαλε κραγιόν και έβγαζε αδιάκοπα ντακ φέις σέλφις με μεγάλη προσήλωση. Πολύ ενδιαφέρον.

Σε μια ωρίτσα περίπου κατεβήκαμε στη Bled και φυσικά μαγευτήκαμε.

Ενώ ακόμα και η βροχή σταμάτησε εντελώς έστω για λίγο οπότε και ξεκινήσαμε τη βόλτα στη διάμετρο της λίμνης.
6 χιλιόμετρα είχα διαβάσει πως είναι όλη η βόλτα γύρω γύρω-αν ήμουν μόνη θα το έκανα αλλά ως παρέα με το χασομέρι και τις κουβεντούλες πήγαινε πολύ μακριά η βαλίτσα...
Περπατήσαμε όσο περπατήσαμε και μόλις άρχισε να ξαναβρέχει μπήκαμε σ ένα πολύ ωραίο καφέ που είχαμε σταμπάρει και συνεχίσαμε με καφέ και γλυκάκι. Pas mal...


Σαν παραμύθι είναι
20220401_102339.jpg

IMG-a8ec017ed008f5b8b7f98fa016fc7ecd-V.jpg

20220401_101110.jpg
IMG-7de41debd005e550af38de102b24b63f-V.jpg

Βαρομετρικό χαμηλό....
277733256_266487272362628_7032221403425024099_n.jpg


Ο φωτογραφίζων...του φωτογραφίζοντος
IMG-4fddcffb941fd5a14eedb62900f57420-V (2).jpg


Εν τω μεταξύ αυτό το γλυκό τους ήταν κόλαση! 'Εφερνε λίγο σε μιλφέιγ αλλά ήταν πολύ απαλό, κρεμώδες και καθόλου μπουκωτικό, το τσάκισα!
277541258_510582213930374_8621853361633643755_n.jpg


Ευχαριστημένες που μας έκανε το χατήρι ο καιρός και πλέον ας έβρεχε όσο ήθελε! (που έβρεξε δηλαδή) αράξαμε στο καφέ και πιάσαμε γυναικοσυζήτηση που μας είχε λείψει κι αυτή...
Λίγο ο κόβιντ, λίγο το ένα λίγο το άλλο, είχαμε χαθεί και είχαμε ιστορίες να πούμε, να μοιραστούμε, να γελάσουμε, να χαλαρώσουμε.

Δίπλα μας καθόντουσαν δύο πιτσιρικάδες, Ελληνόπουλα κ αυτά που ήρθαν βόλτα στη λίμνη με το ίδιο λεωφορείο με εμάς-ξεκάθαρα καράφλιασαν με αυτά που άκουγαν αλλά δε βαριέσαι...
Από κει και μετά αποφασίσαμε πως όποτε πιάναμε ανάλογη συζήτηση φωνάζαμε πρώτα, Κανένας 'Ελληνας μήπως εδώ;;;;

Αν δεν απαντούσε κανείς παίρναμε πράσινο φως να το ρίξουμε ελεύθερα στη μπουρδαλογία :p

Εξαιρετικά!

Επιστρέψαμε από άλλη διαδρομή στη Λιουμπλιάνα, το λεωφορείο μπήκε κανονικά σε κάθε χωριό της περιοχής και μάζευε μαθητές από τα σχολεία που εκείνη την ώρα σχολούσαν.
Ωραία φάση είδαμε μπόνους φακτ ότι είδαμε κάμποση από την επαρχία απρογραμμάτιστα και μάλιστα μας άρεσε πολύ.
Αυστροφέρνει η Σλοβενία και λογικό βάσει της ιστορίας της.
Χαζέψαμε και τη νεολαία, αρκετά ψηλά και αθλητικά τα παιδιά (όχι όλα όμως), από ομορφάδα όμως δεν τρελαθήκαμε τους περιμέναμε πιο καλοφτιαγμένους.

Και τι άλλο; Α ναι. 'Εβρεχε πολύ!!
Θα βάλω giveaway στο τέλος. 'Οποιος μετρήσει πόσες φορές έγραψα έβρεχε στο κείμενο θα κερδίσει το μαγνητάκι μου :p
Ε τι να κάνω θέλω να μοιραστώ τον πόνο μου...

Είχαμε 4 ώρες ακόμη ελεύθερες στη Λιουμπλιάνα μέχρι να φύγει ξανά το λεωφορείο για Ζάγκρεμπ και φύγαμε ολοταχώς να δούμε την πόλη και με το φως της μέρας.
 

Attachments

Last edited:

psilos3

Member
Μηνύματα
6.089
Likes
44.963
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Peru, Japan, Iceland
Επιστροφή και καπάκι ιστορία; Έχεις ξεφύγει!
(Μεγάλο άγχος αυτό με τον ιό, είναι που άρθηκαν οι περιορισμοί και θα τελειώναμε).
Η μισή μέρα στη λίμνη bled φτάνει;
 

evaT

Member
Μηνύματα
1.556
Likes
12.628
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ιαπωνία
Επιστροφή και καπάκι ιστορία; Έχεις ξεφύγει!
(Μεγάλο άγχος αυτό με τον ιό, είναι που άρθηκαν οι περιορισμοί και θα τελειώναμε).
Η μισή μέρα στη λίμνη bled φτάνει;
Έτσι μ αρέσει στα καπάκια όσο είμαι ακόμη "ζεστή "
Οχι σαν εσένα που εισαι μόνιμα 2 ταξίδια πίσω :p
Ο @Runvel κατά κόσμο Φυλακτός μου είπε βγαίνει άνετα αν το τρέξεις λίγο κ είχε δίκιο.
Αν δεν καθόμουν για καφε προλάβαινα να κάνω κ το γύρο κ να επιστρέψω μεσημέρι Λιουμπλιάνα.
 

Smaragda53

Member
Μηνύματα
985
Likes
2.068
Επόμενο Ταξίδι
αχ, μακάρι νάξερα!
Ονειρεμένο Ταξίδι
Πολυνησία
Tέσσερις μαζευτήκαμε και εκεί είπα στοπ για να είμαστε πιο ευέλικτες, εγώ έχω κατά καιρούς ταξιδέψει μεμονωμένα με όλες τους οπότε ήξερα ότι είναι βολικές, ετοιμάζονται γρήγορα και κυρίως δε γκρινιάζουν στις αναποδιές. Βασικότατο!
΄Ενα είναι το μυστικό: ΔΕΝ πρέπει να χαζεύουνε βιτρίνες και να χασομεράνε! o_O
Πολύ ατμοσφαιρικές οι φωτογραφίες σου!
 

evaT

Member
Μηνύματα
1.556
Likes
12.628
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ιαπωνία
Φυσικά…έβρεχε !o_O

Επιχειρήσαμε να ανέβουμε στο κάστρο αλλά η βροχή δυνάμωσε οπότε βρήκαμε ένα ωραίο παραποτάμιο καφέ και καθίσαμε να πιούμε ένα καφέ και να τσιμπήσουμε κάτι ελπίζοντας ότι η βροχή θα κοπάσει.

Μόλις παραγγείλαμε σταμάτησε! Εντάξει μας τρολάρει :rolleyes:

Φυσικά μέχρι να φύγουμε είχε ξεκινήσει πάλι αλλά πλέον δεν υπήρχαν χρονικά περιθώρια.

Θα ανεβούμε με βροχή , έστω έτσι.

Βρήκαμε το τελεφερίκ αλλά προτιμήσαμε το μονοπάτι για να μας βγει η γλώσσα, αλλά εντάξει τουλάχιστον μάλλον κάψαμε τις πάστες…

Και στο μεταξύ ο καιρός τα βρήκε με τα ψυχολογικά του και από το πουθενά καθάρισε ο ουρανός , μέχρι και μια υποψία ήλιου φάνηκε!

Σαν τα μυρμήγκια άρχισε να βγαίνει ο κόσμος στους δρόμους και ξαφνικά όλα μύρισαν άνοιξη…

Για περίπου μία ώρα περπατήσαμε, χαζέψαμε, μυρίσαμε, νιώσαμε την πόλη. Μέχρι παγωτάκι στο χέρι πήραμε τέτοια πρόοδος.

Κάτι μεταξύ Άμστερνταμ και Μπριζ μου έβγαλε η πόλη, δεν ξέρω αν συμφωνείτε.

Η αρχή έγινε υπό βροχή
20220401_144310.jpg


και η συνέχεια επίσης
20220401_144408 (2).jpg


Το μονοπάτι προς το κάστρο
20220401_154053.jpg


Φτάσαμε! :clap:
20220401_155053.jpg

Η θέα από ψηλά
20220401_155425.jpg


20220401_153141.jpg

20220401_153149 (2).jpg

20220401_161419 (2).jpg

20220401_153138.jpg


20220401_160950.jpg


Μα δεν Μπριζο...φέρνει εδώ;
20220401_162305.jpg


και δω ολίγον τι από Άμστερνταμ;
20220401_162525 (2).jpg

το καστράκι από κάτω
20220401_162858.jpg

η δρακογέφυρα τη μέρα
20220401_163829 (2).jpg

υποψία ήλιου
20220401_163844.jpg


'Ολα τα προλάβαμε!
Ευχαριστημένες πήραμε το δρόμο της επιστροφής, μας περίμενε πλέον το Ζάγκρεμπ!

Το Flixbus ερχόταν από Τεργέστη και ήταν τίγκα στους Ιταλούς.
Διπλό λεωφορείο και καθίσαμε τετράδα επάνω μπροστά μπροστά με πιάτο μπροστά μας το δρόμο!
Σούπερ ουάου το αυτοκίνητο μέχρι πρίζα να φορτίσεις κινητό είχε και βολεύτηκα μια χαρά γιατί το δικό μου ήδη έπνεε τα λοίσθια.
Αμέρικαν μπαρ το κάναμε βέβαια...τόσοι Ιταλοί εκεί μέσα και μόνο εμείς ακουγόμασταν. Φάγαμε σνακ, χαχανίσαμε, μιλήσαμε στο τηλέφωνο με τους δικούς μας, αφού δεν μας πέταξαν έξω με τις κλωτσιές πάλι καλά.

Το κακό ήταν πως παρασκευή απόγευμα ψυχανεμιζόμουν ότι η κίνηση στα σύνορα θα ήταν πολλαπλάσια.
Δυστυχώς δεν διαψεύστηκα.
20220401_194320.jpg


Εν τω μεταξύ για να μπούμε ξανά Κροατία έλενξαν τα πάντα! Διαβατήρια, πιστοποιητικά και φυσικά μας κατέβασαν ξανά μανά δύο φορές όλους από το λεωφορείο.
Αργούσαν με τον έλεγχο τόσο χαρακτηριστικά που ακόμα και οι γιωταχήδες αγανάκτησαν και κάποια στιγμή συντονίστηκαν και άρχισαν να κορνάρουν όλοι μαζί , κομφούζιο έγινε.
Υποθέτω ότι αντίστοιχα μπινελίκωναν προς όλες τις κατευθύνσεις αλλά Κροατικά δεν γνωρίζω, Οι Ιταλοί πάντως μια χαρά τους στόλισαν πατόκορφα αλλά το χρόνο μας τον είχαν ήδη σπαταλήσει.
'Οταν φτάσαμε έριχνε πάλι κατακλυσμό μόνο που πλέον είχε αναβαθμιστεί.
Μαζί με το νερό έριχνε και πατσαβούρες χιόνι. Και είχε βγάλει και ψοφόκρυο.
Καλέσαμε ένα uber από το σταθμό λεωφορείων και μας πήγε στο σπίτι που είχαμε κλείσει.
Καλές 9.30 φτάσαμε, κουρασμένες και νηστικές...
Ευτυχώς το σπιτάκι ήταν ευρύχωρο και όμορφο, το κτίριο ερείπιο αλλά το διαμέρισμα ανακαινισμένο και η σπιτονοικοκυρά μια νταρντανογυναίκα (από αυτές που ΔΕΝ αρέσουν στο Γιώργο) , Κροάτισσα ψηλέγκω, πρώην αθλήτρια του χαντμπολ, γερή κατασκευή...
Συμπαθέστατη όμως μας έδωσε ένα σωρό πληροφορίες.
Εγώ ήθελα δια καώς να πάω στο μουσείο για τον Drazen Petrovic , ζήτησα πληροφορίες και μου είπε πως θα το ευχαριστηθώ πολύ και πως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να βρω και τη μάνα του Ντράζεν εκεί, διότι λέει ασχολείται πολύ με τη συντήρηση της μνήμης του γιού της και είναι πολύ φιλική με τον κόσμο, τους πλησιάζει, μιλάει και άλλα τέτοια ενοχλητικά.
Μια χαρά σκέφτηκα...Ολίγον μουσείο θυμίζει και η μάνα του Πέτροβιτς αλλά ευχαρίστως να της μιλούσα να μοιραστούμε στιγμές από την εποχή εκείνη!

Βγήκαμε κατευθείαν προς το κέντρο να βρούμε κάτι να φάμε και να δούμε τι παίζει στην πόλη

Jelačić plac
20220401_224545.jpg


Ulica Ivana Tkalčića, o μεγάλος πεζόδρομος με bar, καφέ και εστιατόρια. Μουσικές παντού, πιτσιρικαρία, ένας χαμούλης. Προσωπικά δεν μου άρεσε. Τα μαγαζιά δεν είχαν τίποτα το ιδιαίτερο αισθητικά, η μουσική ήταν άθλια και ο κόσμος πολύ νεαρός.
20220401_225217 (2).jpg


Η ώρα είχε πάει 10.30 και οι κουζίνες έκλειναν. Χωρίς άλλες επιλογές καταλήξαμε οι τρείς στο ελληνικό γυράδικο και η μία επαναστάτησε και πήγε απέναντι στον ανταγωνιστή τον Τούρκο
20220401_225402.jpg


Γύρο κοτόπουλο φάγαμε, ακριβός! σχεδόν 4 ευρώ αλλά τουλάχιστον ήταν πεντανόστιμο.
Ομοίως φαρμακείο κ ο απέναντι όμως.

Με γεμάτα στομάχια περπατήσαμε λίγο ακόμη ψάχνοντας κάπου να πιούμε ένα ποτό.
Περάσαμε από τη μπυραρία Harats με φόντο τον Καθεδρικό Ναό .
20220401_232005.jpg


'Ηταν και το μόνο μαγαζί που ο κόσμος καθόταν μέσα, αν και ήταν τεκές...
Εγώ λόγω μουσικής (και όχι μόνο) θα προτιμούσα να μπούμε σε αυτό.
Τα κορίτσια όμως όχι...
Βρήκαμε κάτι γενικά αποδεκτό και παραγγείλαμε ένα μπουκάλι κρασί...κερασμένο για μένα από τα κορίτσια μου για την οργάνωση της εκδρομής ;)
'Εβγαλα και γω το τελευταίο πούρο που είχα κρατήσει από την Κούβα για να το μοιραστούμε εκεί και δεν θα μπορούσα να είχα επιλέξει καλύτερη περίσταση!
Χαλαρώσαμε, γελάσαμε βγάλαμε φωτογραφίες με το πούρο και πλέον κατάκοπες κ ξυλιασμένες από το κρύο επιστρέψαμε για ύπνο.

Το οξύμωρο ήταν πως ενώ έβρεχε, χιόνιζε είχε το κρύο της αρκούδας, οι πάντες καθόταν έξω!
Και να πω ότι μέσα απαγορεύται το κάπνισμα....άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!
Είχαν κάτι σόμπες περίπου διακοσμητικές και απλά συνωστίζονταν στους ανοιχτούς χώρους.

Στο μεταξύ από συνάλλαγμα είχαμε μόνο τη ρεβολούτ πλην όμως στα μπαρ ήθελαν μόνο μετρητά.
Από μετρητά μόνο ευρώ αλλά κάναμε μια πρόχειρη μετατροπή (περίπου 7,5 κούνα στο 1 ευρώ) και τα βρίσκαμε κάπου εκεί...Ανταλλακτήριο μια φορά δεν πλησιάσαμε.

Σ ένα χρόνο μπαίνουν κ αυτοί στο ευρώ (περαστικά τους) οπότε αρχίζουν να στοιβιάζουν από τώρα καλού κακού...

Η πρώτη εντύπωση από την πόλη ήταν ότι όμορφη...δεν τη λες!
Δεν τη λές και άσχημη πάντως κάτι που να τραβήξει το μάτι στο κέντρο δεν είδαμε.
Από την άλλη έχει ενέργεια. Και προσωπικότητα. Βαρετή οπωσδήποτε όχι...Εμένα αυτό μου αρκεί

Την επόμενη μέρα άλλωστε την είχαμε ολόκληρη και χωρίς μετακινήσεις πια στη διάθεσή μας να σουλατσάρουμε και να δούμε φρέσκιες τι έχει να δώσει η πόλη στον επισκέπτη.
 

Attachments

Last edited:

andpsy

Member
Μηνύματα
268
Likes
648
Επόμενο Ταξίδι
Μαρόκο, Νορβηγία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Νότια Αμερική / Ισλανδία
Νομίζω από Ζάγκρεμπ για Λουμπλιάνα, αξίζει μόνο το τρένο, υπέροχη διαδρομή και τιμή εισιτηρίου λίγο φθηνότερη από το λεωφορείο. Είχα πάει το φθινόπωρο, ο έλεγχος στα σύνορα δεν ήταν ο τυπικός.
Υπέροχη η Λουμπλιάνα, πολύ καλό και το Ζάγκρεμπ
 

evaT

Member
Μηνύματα
1.556
Likes
12.628
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ιαπωνία
Ξεκίνημα στο Ζάγκρεμπ. Ο Ντράγκο και ο Τέσλα.

Επηρεασμένη από την εμπειρία του @psilos3 που πήγε Σάββατο μεσημέρι στο μουσείο του Ντράζεν Πέτροβις και το βρήκε κλειστό, δεν ήθελα να πάθω τα ίδια και πάλι Σάββατο ήταν και σήμερα, οπότε ξύπνησα πρωί πρωί για να πάω με το άνοιγμα και μέχρι τα κορίτσια να πιούν τον καφέ τους (διότι όταν είπα θα πάω να δω τα αναμνηστικά του Πέτροβιτς κοιτούσαν τον ουρανό αν βρέχει! Πέτρο….τι;;; :rolleyes: )

Βγήκα έξω και ψιλοχιόνιζε. Δυστυχώς ήδη από την προηγούμενη με είχαν εγκαταλείψει τα μποτάκια μου, κάπου η σόλα έμπαζε νερό οπότε τα φορούσα με πατέντα. Φόρεσα κάλτσα ισοθερμική και από πάνω τα σακουλάκια τα διαφανή του αεροδρομίου που δίνουν για τα υγρά :p….για την ώρα πάντως τα πόδια μου ήταν στεγνά. Δεν είχα δεύτερο ζευγάρι μαζί μου, μόνο με ένα μπακπακ ταξίδευα.

‘Έκανα μια ωραία βόλτα με κατεύθυνση το γήπεδο Drazen Petrovic Basketball Hall το πρώην Cibona και στο δρόμο συνάντησα το Εθνικό Θέατρο καθώς και το μουσείο MIMARA που για την ώρα είναι κλειστό.
20220402_092642.jpg

20220402_105022 (2).jpg


ΜΙΜΑRA
20220402_092848.jpg


Ενάμισι χιλιόμετρο πιο πέρα έφτασα στον προορισμό μου και αντίκρυσα αυτό…
20220402_093900.jpg


Ψέμματα τα πω; Συγκινήθηκα! Μπορεί να ήταν ανταγωνιστής, να μας έσφαζε όπου τον συναντούσε η Εθνική Μπάσκετ τότε, μας διέλυσε στον τελικό το 1989, ωστόσο ο Ντράγκο μαζί με τον Γκάλη είναι όλη η ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Και κομμάτι της νιότης μου.
Οπότε σεβασμός και μόνο ατελείωτος...Μαζί με το πρόωρο τραγικό τέλος λογικό είναι μυθοποιηθεί.

Πέρα από το ότι είμαι μπασκετόφιλη και παρακολουθούσα μανιωδώς (όπως και όλη η Ελλάδα) την πορεία του αυτοκράτορα ‘Αρη , είχα τη χαρά να κάνω τότε την πρακτική μου στο μεγαλύτερο ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης όπου κατέλυαν όλες οι αντίπαλες ομάδες του ‘Άρη στα Final Four. Αργότερα είχα και μακρόχρονη σχέση με παίχτη/προπονητή του μπάσκετ οπότε και εντρύφησα ακόμη περισσότερο στο σπορ.
'Εχω δει και γω το υπέροχο ντοκυμαντέρ Once Brothers όπου ο Βλάντε Ντίβατς ξετυλίγει το κουβάρι της πορείας του με τον Πέτροβιτς καθώς και της μεταξύ τους σχέσης τόσο στη χώρα τους και τη Ευρώπη όσο και το ξεκίνημά τους στο NBA αφού ουσιαστικά αυτοί οι δύο άνοιξαν (και έστρωσαν) το δρόμο για την μετέπειτα αποδοχή των ευρωπαίων παιχτών στην Αμερική.

‘Εχω δει από κοντά όλα τα μεγάλα ονόματα της εποχής και έχω αμέτρητες ιστορίες από τότε, με κάποιους έχω ανταλλάξει και σύντομους διαλόγους, δυστυχώς όμως δεν συνάντησα ποτέ τον Ντράγκο αφού δεν έπαιζε στην παντοδύναμη τότε Γιουγκοπλάστικα που ανταγωνιζόταν με τον ‘Αρη. Μετανιώνω που ήμουν τόσο ντροπαλή και δεν έχω ούτε ένα αυτόγραφο, ένα ενθύμιο, κάτι ρε παιδί μου! Αν ήμουν όπως τώρα θα είχα ζητήσει τα πάντα όλα!

Ωστόσο ο διάολος τα έφερε έτσι ώστε έτυχε να βρεθώ μπροστά σ ένα περίεργο σκηνικό με παίχτη της Γιουγκοπλάστικα (και συμπαίχτη του στην Εθνική Γιουγκοσλαβίας) όπου ο εν λόγω παίχτης μου ζήτησε γραμμή στην ρεσεψιόν του ξενοδοχείου που είχα εγώ βάρδια εκείνη την ώρα και μιλώντας με το Ντράζεν στην άλλη άκρη της γραμμής, η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει, φούντωσε, κοκκίνησε και άρχισε να φωνάζει χωρίς να έχω ιδέα τι λέει, πλάκωσαν οι συμπαίχτες του και τον απομάκρυναν από τα γκισέ μας γιατί άρχισε να ρίχνει μπουνίδια και κλωτσίδια όπου έβρισκε!

Αργότερα όταν ηρέμησε η φάση και ήρθαν οι παίχτες στη ρεσεψιόν ρώτησα τι συνέβη και κάποιος καλοθελητής μου τα μετέφρασε στα αγγλικά….Δεν θα το μοιραστώ ωστόσο εδώ πρώτον γιατί αμαυρώνει τη φήμη του (αν και δεν ήταν μυστικό ότι ήταν ολίγον τι από τσόγλανος) αλλά και επειδή δεν μπορώ να είμαι απόλυτα βέβαιη για την ακρίβεια των όσων μου μετέφεραν.

Back to the ..future...
Με έφαγε ο υπερβάλων ζήλος βέβαια γιατί από το άγχος μην κλείσει και δεν προλάβω ξέχασα να τσεκάρω το άνοιγμα :p 9.30 το πρωί ήμουν απέξω και η πινακίδα έγραφε λειτουργία 10-2
Βρήκα ένα υπόστεγο να προφυλακτώ από το χιονόβροχο και φωτογράφιζα τους τοίχους.

20220402_095658.jpg


20220402_094628 (1).jpg


Στις 10 ακριβώς φάνηκε ένας πιτσιρικάς και με κοιτούσε περίεργα. Λέω είμαι ο μόνος πελάτης που περιμένει....Μου απαντάει βασικά εκπλήσσομαι γιατί δεν μας έχει ξανατύχει να περιμένει κάποιος πριν ανοίξουμε. Ε τι να κάνω λέω περίμενα ήδη αρκετό καιρό για να έρθω εδώ και ενθουσιάστηκε! Μπορείτε λέει να περάσετε τσάμπα :xalara:

Mπήκα μέσα, προχωρούσα και αυτός άναβε τα φώτα !
Εντάξει, σε 10-15 λεπτά έχεις δει τα πάντα, επί της ουσίας εκθέτουν την αθλητική του πορεία (λογικό) και κάποια λίγα προσωπικά αντικείμενα.
Θα ήθελα ωστόσο να υπάρχουν περισσότερα αναμνηστικά της προσωπικής του ζωής, ρούχα ή φωτογραφίες και αντικείμενα.

20220402_100627.jpg

20220402_100955.jpg


20220402_100601.jpg


20220402_100717.jpg


Ούτε αερόσολες, ούτε τεχνολογία αλλά μια χαρά μας έσφαζε και με αυτά!
20220402_101215.jpg


Αφού ξεμπέρδεψα γρήγορα είπα να πάω μια βόλτα και από το μουσείο του τεράστιου Νικολά Τέσλα το οποίο βρίσκεται σχεδόν απέναντι.
Το είχα σημειώσει όταν σχεδίαζα το πρόγραμμα αλλά δε φανταζόμουν ότι θα έμενε χρόνος και γι αυτό.
Είδα οικογένειες με παιδιά να περιμένουν έξω και μέχρι να έρθει η σειρά μου μπήκα στο γκουγκλ να φρεσκάρω τη μνήμη μου σχετικά με τα επιτεύγματα του επιστήμονα..
Αγόρασα εισιτήριο (ο τσάμπας πέθανε εδώ) και μπήκα μέσα.
'Οτι και να πω λίγο είναι! Εντυπωσιάστηκα...Δεν έχω ξαναδεί τόσες πολλές αντίκες μαζεμένες σε ένα χώρο. Και μάλιστα από τόσο διαφορετικά μεταξύ τους αντικείμενα.
Προφανώς οι οργανωτές έκαναν μια τεράστια προσπάθεια να συγκεντρώσουν αντικείμενα στα οποία άμεσα ή έμμεσα βρήκε εφαρμογή η τεχνολογία που ανέπτυξε ο Τέσλα και δημιούργησαν ένα μικρό θησαυρό!

Για του λόγω το αληθές...

Από τις αντίκες
20220402_102640.jpg
20220402_102655.jpg


η εξέλιξη...
20220402_102630.jpg


Το σύγχρονο Tesla (τανκς)
20220402_102622.jpg


και το φουτουριστικό!
20220402_102615.jpg


20220402_102717.jpg



20220402_102835.jpg


20220402_103039.jpg


20220402_103056.jpg


20220402_103133(0).jpg


20220402_103320.jpg


20220402_103243.jpg


Ενθουσιάστηκα! και εγώ και τα δεκάδες πιτσιρίκια που επισκέπτονταν το μουσείο.
Το πήγα βέβαια λίγο τρεχάτο γιατί είχαμε και συνέχεια και οι άλλες ήταν ήδη στο κέντρο και χαζολογούσαν στις βιτρίνες και τα μαγαζιά μέχρι να τις βρω και να πάμε όλες παρέα προς την 'Ανω Παλιά Πόλη.

Δύο χιλιομετράκια είχα να κάνω ως το κέντρο, τα πήγα με μεγάλη ευχαρίστηση και με στεγνά (ακόμη) πόδια, σήμερα θα γράψει κάμποσα χιλιόμετρα το κοντέρ.
20220402_105929.jpg
 

turms

Member
Μηνύματα
2.067
Likes
2.825
Επόμενο Ταξίδι
ΔΝΤ;;;
Ονειρεμένο Ταξίδι
Σκι στην Παταγονια
ομολογω οτι ζηλεψα λιγο....
 

psilos3

Member
Μηνύματα
6.089
Likes
44.963
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Peru, Japan, Iceland
Επηρεασμένη από την εμπειρία του @psilos3 που πήγε Σάββατο μεσημέρι στο μουσείο του Ντράζεν Πέτροβις και το βρήκε κλειστό
:cry::cry::cry:
να μας έσφαζε όπου τον συναντούσε
Πετσόκοβε/κέρδιζε κτλ. Το «έσφαζε» υποννοεί διαιτητική εύνοια. ;)
όπου τον συναντούσε η Εθνική Μπάσκετ τότε
Δε νομίζω, η σφαλιάρα του 87 ήταν μεγάλη. Στο τελικό του 89 απλά πήραν το αίμα τους πίσω, ήταν και κακός τελικός για την εθνική, καταρρεύσαμε.

Πολύ το ζήλεψα ομολογώ. Του Τέσλα όχι τόσο, έχω πάει στο Βελιγράδι που επικεντρώνεται βέβαια πιο πολύ στα επιστημονικά του επιτεύγματα σχετικά με το ρεύμα.
 

turms

Member
Μηνύματα
2.067
Likes
2.825
Επόμενο Ταξίδι
ΔΝΤ;;;
Ονειρεμένο Ταξίδι
Σκι στην Παταγονια
το Ζάγκρεμπ ή το μουσείο; :p
και τα δυο
και τα δυο
και την δουλεια που εκανες....ηταν η εποχη που ζουσα και ανεπνεα και εγω για το basket...
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.115
Μηνύματα
880.700
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom