Τη βλέπουμε πρώτη να μας υποδέχεται πριν ακόμα το πλοίο δέσει στο λιμάνι και είναι η τελευταία που μας αποχαιρετά καθώς το πλοίο απομακρύνεται και μας παίρνει μαζί του. Το απόλυτο landmark του νησιού της Νάξου δεν είναι άλλο από την Πορτάρα. Ονομάστηκε έτσι λόγω του σχήματός της και του μεγάλου μεγέθους της (άλλωστε κοντεύει τα 6 μέτρα ύψος και τα 3.5 πλάτος) και πράγματι λέγεται οτι ξεκίνησε να χτίζεται τον 6ο αιώνα ως πύλη του ναού που ήταν αφιερωμένος στον θεό Απόλλωνα. Έναν ναό που φιλοδοξούσε να μοιάσει σε αίγλη και μεγαλοπρέπεια το ναό του ολύμπιου Διός στην Αθήνα, και που έμελλε τελικά να μην ολοκληρωθεί ποτέ. Ήταν αυτό ακριβώς το γιγάντιο μέγεθός της και των τεσσάρων μαρμάρινων κομματιών που την αποτελούν, που γλίτωσε τις λεηλασίες και τις επιδρομές του παρελθόντος και έφτασε να τη θαυμάζουμε στο παρόν. Τα ελαφρύτερα μέρη της, βέβαια, δεν τη γλίτωσαν, καθώς την περίοδο της Ενετοκρατίας χρησιμοποιήθηκαν για την ανέγερση του κάστρου που στολίζει μέχρι σήμερα τη Χώρα του νησιού… Στα ερρείπια του ημιτελούς ναού αργότερα οι χριστιανοί έχτισαν ορθόδοξη εκκλησία, για να φύγει κι εκείνη από την ιστορία και στη θέση της να μείνει ο πιο άγρυπνος φρουρός του νησιού, αγαπητός σε ντόπιους και επισκέπτες.
