Στις όχθες του ποταμού Daugava είναι κτισμένη η Ρίγα, αυτή η μικρή μεγαλούπολη. Σε μια χώρα μόλις 2,3 εκατομμυρίων κατοίκων η πρωτεύουσα της Λετονίας δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις εξίσου γραφικές αδελφές πόλεις Ταλίν και Βίλνιους.

Η Λετονία έχει βρεθεί υπό πολωνική, σουηδική, σοβιετική και γερμανική κατοχή, μέχρι να ανεξαρτητοποιηθεί από τη Σοβιετική Ένωση τον Αύγουστο του 1991. Ωστόσο, αυτό δεν αποτέλεσε τροχοπέδη προκειμένου η πρωτεύουσά της η Ρίγα να παρουσιάσει μεγάλη άνθιση και οικονομική πρόοδο.

Από το 2004 είναι πλέον κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελεί πόλο έλξης για εκατομμύρια τουρίστες, χωρίς ποτέ να χάσει την πολιτιστική της ταυτότητα και παντρεύοντας το παλιό με το μοντέρνο στοιχείο. Παράλληλα παραμένει ένα δραστήριο καλλιτεχνικό κέντρο με πλούσια νυχτερινή ζωή, με κόσμο να πλημμυρίζει τα γραφικά σοκάκια της μέχρι και τις πρώτες πρωινές ώρες.

Η Ρίγα θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη καθώς παρέχει προτάσεις που απευθύνονται σε όλα τα βαλάντια. Από υπερπολυτελή ξενοδοχεία με θέα τον ποταμό και τη βαλτική θάλασσα, ως συμπαθητικά και καθαρά hostels για low budget εκδρομείς, και από πανάκριβα εστιατόρια με τοπικές τερψιλαρύγγιες γεύσεις έως την περίφημη λετονική αλυσίδα εστιατορίων Lido, με τη φιλοσοφία του self service και τιμές ασυναγώνιστες.

Αλλά αυτό που κάνει τη Ρίγα να ξεχωρίζει είναι η αρτ νουβό αρχιτεκτονική της. Έξω από την παλιά πόλη και σε πολύ κοντινή απόσταση μπορεί κανείς να θαυμάζει το ωραιότερο στυλ αρτ νουβό, σύμφωνα με την UNESCO , γνωστό και ως Jugendstil. Το Jugendstil δίνει έμφαση στο επιτηδευμένο, με πολύχρωμα πλακάκια και κεραμίδια στα κτίρια και μεγάλες γκροτέσκες φιγούρες, τέρατα, αγάλματα και λουλούδια. Το τόσο έντονο εξωτερικό περίβλημα των κτιρίων έρχεται σε αντίθεση με το συνήθως λιτό εσωτερικό τους. Την αρτ νουβό αισθητική μπορεί ο επισκέπτης να θαυμάσει στις οδούς Elizabetes iela και Alberta iela, όπου τα περισσότερα κτίρια είναι σχεδιασμένα από τον αρχιτέκτονα Άιζενστάιν, τέλη του 19ου με αρχές του 20ου αιώνα.

Όσο για την Παλιά Ρίγα που ονομάζεται Vecriga, υπάρχει μια αναπλασμένη ζώνη με στενά γραφικά σοκάκια τα οποία καταλήγουν και σε μια έκπληξη! Γερμανικά κτίρια, γραφικές πλατείες, επιβλητικές εκκλησίες – άλλες ρωμαιοκαθολικές, άλλες αγγλικανικές, άλλες λουθηρανικές και δίπλα στο πανεπιστήμιο μια υπέροχη ρωσορδόδοξη με τους γνωστούς ιδιαίτερους κρεμμυδόσχημους τρούλους.

Από τα πλέον εντυπωσιακά κτίρια της Ρίγας είναι το κάστρο της, σε κίτρινο χρώμα που χρησίμευε άλλοτε ως κατοικία του Μεγάλου Μαγίστρου, και ο αμφιλεγόμενος Οίκος των Μαυροκέφαλων. Οι Μαυροκέφαλοι ήταν εργένηδες Γερμανοί έμποροι και το εν λόγω κτίριο είχε κατασκευαστεί το 14ο αιώνα και αναπαλαιώθηκε το 1999, μαζί με το Δημαρχείο, χωρίς ωστόσο το αποτέλεσμα να κερδίσει επαίνους. Στην ίδια πλατεία δεσπόζει και το εκ διαμέτρου αντίθετης αισθητικής, σε τσιμεντένιο όγκο, Μουσείο Κατοχής, με δωρεάν είσοδο για να θυμίζει στον επισκέπτη τη σκληρή γερμανική και σοβιετική κατοχή που κράτησαν από το 1940 μέχρι το 1991.

Στην κεντρική πλατεία της Ρίγας Doma laukums, υψώνεται και ο περίφημος καθεδρικός ναός που χρονολογείται από το 1211 και είναι και ο μεγαλύτερος της Βαλτικής. Στην πλατεία αυτή παρελαύνουν κτίρια διαφορετικής αρχιτεκτονικής που στοιχειοθετούν την παραμυθένια εικόνα της πόλης. Για μια εκπληκτική θέα στην πόλη μπορείτε ανεβείτε στο καμπαναριό του Αγίου Πέτρου.

Η Ρίγα είναι διάσημη και για τα πάρκα της τα οποία εκτίνονται ανατολικά της παλιάς πόλης. Στην περιοχή αυτή υπάρχει και ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης, το Μνημείο της Ελευθερίας που κτίστηκε σε εθνικιστικό στυλ το 1935 από δωρεές. Στην κορυφή του υψώνεται μια Χάλκινη Ελευθερία η οποία κρατάει 3 αστέρια, τις τρεις περιοχές της Λετονίας.

Τέλος, με την επίσκεψη στη Ρίγα επιβάλλεται ένα πέρασμα από το μπαρ Pulkvedim neviens neraksta (Ο Συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει), ένα από τα παλαιότερα μπαρ της Ρίγας, με φανατικούς πελάτες όπου το ξεφάντωμα κρατάει μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.