maria_va
Member
- Μηνύματα
- 75
- Likes
- 497
Εντάξει, το σηκώνει και το μέρος, σεντόνια αξίζουν να γραφτούν. Εγώ έπαθα πλάκα, ήταν ανώτερο των προσδοκιών μου. Νομίζω ότι πολλοί θα εκτιμήσουν το διήγημά σου 
Καμπότζη Ένα τετραήμερο στο Σιέμ Ριπ για το πολυπόθητο Άνγκορ Βατ!
- Thread starter erodios
- Ημερομηνία δημιουργίας
erodios
Member
- Μηνύματα
- 103
- Likes
- 381
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού
Ta Prohm Temple
Μετά την ολοκλήρωση της επίσκεψής μας στο μνημείο του Angkor Wat κινηθήκαμε προς την ανατολική δίοδο εξόδου από την υδάτινη τάφρο του. Πιο πέρα ήταν αραγμένα αρκετά τουκ τουκ και κάποια ταξί, αλλά εμείς είχαμε το δικό μας μεταφορικό μέσο, με το οποίο κατευθυνθήκαμε προς το συγκρότημα του ναού Ta Prohm.
Πλησιάζοντας στο Ta Prohm, εκτός από την πυκνή βλάστηση, τίποτα δεν προϊδέαζε αυτό που θα βλέπαμε. Γνώριζα ότι εκεί, όπως και σε κάποια άλλα μνημεία του Άνγκορ, είχαν γυριστεί ορισμένες σκηνές από την ταινία Lara Croft: Tomb Raider του 2001 με την Αντζελίνα Τζολί, της οποίας μερικά πλάνα μέσα στη ζούγκλα με είχαν πραγματικά εξιτάρει.
Όμως είναι τελείως διαφορετική η αίσθηση του να βρίσκεσαι ο ίδιος μέσα σε αυτόν το χώρο. Ειδικά όταν μπαίνοντας, κάποιες από τις πρώτες εικόνες που αντικρίζεις είναι τεράστιοι κορμοί δέντρων να ξεπηδούν από το πλακόστρωτο, με τις επιφανειακές τους ρίζες να απλώνονται πάνω στην ανθρώπινη κατασκευή, να ζουν δίπλα της ή να την αγκαλιάζουν ασφυκτικά.
Ο ναός χτίστηκε προς το τέλος του 12ου αι. ως βουδιστικός. Μετά την πτώση τής αυτοκρατορίας των Χμερ τον 15ο αιώνα, εγκαταλείφθηκε και χωρίς συντήρηση συνέχισε από τότε να συνυπάρχει με τη ζούγκλα. Σε κάποια σημεία του δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις πού τελειώνει η ανθρώπινη δημιουργία και πού αρχίζει το μεγαλείο της φύσης.
Σε άλλα σημεία τα κτήρια και οι κορμοί των δέντρων διαχωρίζονται πιο εύκολα και είναι μάλλον πιο επιβλητικά. Σε ένα από αυτά φωτογραφηθήκαμε όλοι μαζί από τον ξεναγό μας, ο οποίος επέμενε να βρίσκεται πίσω από την κάμερα.
Όπως ήδη ανέφερα, ήμαστε ένα πολύ όμορφο μικρό γκρουπ των δέκα ατόμων, που είχαμε επίσης την ευκαιρία στη διάρκεια της περιήγησής μας να συζητήσουμε και να γνωριστούμε καλύτερα. Μάλιστα με το ένα από τα ζευγάρια του γκρουπ έτυχε να αναχωρούμε μαζί από το Σιέμ Ριπ, έχοντας το Πουκέτ σαν επόμενο κοινό προορισμό μας.
Εκτός από εμάς πάντως και άλλα γκρουπ ή μεμονωμένα άτομα πόζαραν στα συγκεκριμένα σημεία, τα οποία σε καλούσαν από μακριά να φωτογραφηθείς.
Ωστόσο, το αποτέλεσμα της εγκατάλειψης των μνημείων τού συγκροτήματος και της υποχρεωτικής συμβίωσής τους με τη φύση είναι πως τα περισσότερα από αυτά δεν βρίσκονται πια σε καλή κατάσταση. Έτσι σε ορισμένα μόνο μπορέσαμε να μπούμε μέσα για να δούμε και το εσωτερικό τους.
Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια να καθαριστούν τα μνημεία και να αποκατασταθούν, παρόλο που εγώ τα προτιμώ έτσι. Βέβαια, η εγωιστική διάθεσή μου δεν υποστηρίζει τη συντήρηση ούτε εξασφαλίζει τη διατήρησή τους.
Ευτυχώς όμως δεν εισακούστηκα! Η στήλη στη φωτογραφία, που βρίσκεται στο Ta Prohm και αναγράφει APSARA, δεν έχει σχέση με τη θεότητα ή τον καμποτζιανό χορό. Είναι το ακρωνύμιο του “The Authority for the Protection of the Site and Management of the Region of Angkor”, που ιδρύθηκε το 1995 για την προστασία και τη διαχείριση της περιοχής.
Προς το τέλος της περιήγησής μας πήγαμε σε έναν χώρο υπαίθριας αγοράς της περιοχής και εστιατορίου για φαγητό αλλά και για την αναγκαία ανάσα μετά από αρκετό περπάτημα. Το γεύμα ήταν κλασικά νουντλς και σπρινγκ ρολς, ακολουθούμενα από ένα πιο κλασικό και τονωτικό τσάι.
Αποχωρήσαμε από το Ta Prohm για τον επόμενο προορισμό μας με έντονες τις εντυπώσεις. Οι εικόνες του συγκροτήματος, όπως είναι τώρα μέσα στη φύση, σίγουρα θα έμεναν στη σκέψη μας σαν ξεχωριστές.
Μετά την ολοκλήρωση της επίσκεψής μας στο μνημείο του Angkor Wat κινηθήκαμε προς την ανατολική δίοδο εξόδου από την υδάτινη τάφρο του. Πιο πέρα ήταν αραγμένα αρκετά τουκ τουκ και κάποια ταξί, αλλά εμείς είχαμε το δικό μας μεταφορικό μέσο, με το οποίο κατευθυνθήκαμε προς το συγκρότημα του ναού Ta Prohm.
Πλησιάζοντας στο Ta Prohm, εκτός από την πυκνή βλάστηση, τίποτα δεν προϊδέαζε αυτό που θα βλέπαμε. Γνώριζα ότι εκεί, όπως και σε κάποια άλλα μνημεία του Άνγκορ, είχαν γυριστεί ορισμένες σκηνές από την ταινία Lara Croft: Tomb Raider του 2001 με την Αντζελίνα Τζολί, της οποίας μερικά πλάνα μέσα στη ζούγκλα με είχαν πραγματικά εξιτάρει.
Όμως είναι τελείως διαφορετική η αίσθηση του να βρίσκεσαι ο ίδιος μέσα σε αυτόν το χώρο. Ειδικά όταν μπαίνοντας, κάποιες από τις πρώτες εικόνες που αντικρίζεις είναι τεράστιοι κορμοί δέντρων να ξεπηδούν από το πλακόστρωτο, με τις επιφανειακές τους ρίζες να απλώνονται πάνω στην ανθρώπινη κατασκευή, να ζουν δίπλα της ή να την αγκαλιάζουν ασφυκτικά.
Ο ναός χτίστηκε προς το τέλος του 12ου αι. ως βουδιστικός. Μετά την πτώση τής αυτοκρατορίας των Χμερ τον 15ο αιώνα, εγκαταλείφθηκε και χωρίς συντήρηση συνέχισε από τότε να συνυπάρχει με τη ζούγκλα. Σε κάποια σημεία του δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις πού τελειώνει η ανθρώπινη δημιουργία και πού αρχίζει το μεγαλείο της φύσης.
Σε άλλα σημεία τα κτήρια και οι κορμοί των δέντρων διαχωρίζονται πιο εύκολα και είναι μάλλον πιο επιβλητικά. Σε ένα από αυτά φωτογραφηθήκαμε όλοι μαζί από τον ξεναγό μας, ο οποίος επέμενε να βρίσκεται πίσω από την κάμερα.
Όπως ήδη ανέφερα, ήμαστε ένα πολύ όμορφο μικρό γκρουπ των δέκα ατόμων, που είχαμε επίσης την ευκαιρία στη διάρκεια της περιήγησής μας να συζητήσουμε και να γνωριστούμε καλύτερα. Μάλιστα με το ένα από τα ζευγάρια του γκρουπ έτυχε να αναχωρούμε μαζί από το Σιέμ Ριπ, έχοντας το Πουκέτ σαν επόμενο κοινό προορισμό μας.
Εκτός από εμάς πάντως και άλλα γκρουπ ή μεμονωμένα άτομα πόζαραν στα συγκεκριμένα σημεία, τα οποία σε καλούσαν από μακριά να φωτογραφηθείς.
Ωστόσο, το αποτέλεσμα της εγκατάλειψης των μνημείων τού συγκροτήματος και της υποχρεωτικής συμβίωσής τους με τη φύση είναι πως τα περισσότερα από αυτά δεν βρίσκονται πια σε καλή κατάσταση. Έτσι σε ορισμένα μόνο μπορέσαμε να μπούμε μέσα για να δούμε και το εσωτερικό τους.
Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια να καθαριστούν τα μνημεία και να αποκατασταθούν, παρόλο που εγώ τα προτιμώ έτσι. Βέβαια, η εγωιστική διάθεσή μου δεν υποστηρίζει τη συντήρηση ούτε εξασφαλίζει τη διατήρησή τους.
Ευτυχώς όμως δεν εισακούστηκα! Η στήλη στη φωτογραφία, που βρίσκεται στο Ta Prohm και αναγράφει APSARA, δεν έχει σχέση με τη θεότητα ή τον καμποτζιανό χορό. Είναι το ακρωνύμιο του “The Authority for the Protection of the Site and Management of the Region of Angkor”, που ιδρύθηκε το 1995 για την προστασία και τη διαχείριση της περιοχής.
Προς το τέλος της περιήγησής μας πήγαμε σε έναν χώρο υπαίθριας αγοράς της περιοχής και εστιατορίου για φαγητό αλλά και για την αναγκαία ανάσα μετά από αρκετό περπάτημα. Το γεύμα ήταν κλασικά νουντλς και σπρινγκ ρολς, ακολουθούμενα από ένα πιο κλασικό και τονωτικό τσάι.
Αποχωρήσαμε από το Ta Prohm για τον επόμενο προορισμό μας με έντονες τις εντυπώσεις. Οι εικόνες του συγκροτήματος, όπως είναι τώρα μέσα στη φύση, σίγουρα θα έμεναν στη σκέψη μας σαν ξεχωριστές.
Last edited:
Shadowrunner
Member
- Μηνύματα
- 12
- Likes
- 14
Έπρεπε να έχω έρθει μαζί! Είναι ωραίος προορισμός τελικά!
erodios
Member
- Μηνύματα
- 103
- Likes
- 381
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού
Έπρεπε! Ας πρόσεχες...
erodios
Member
- Μηνύματα
- 103
- Likes
- 381
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού
Angkor Thom
Επόμενος προορισμός μας ήταν το Angkor Thom, μια περιτειχισμένη πόλη του 12ου αι., που με πληθυσμό 100.000 κατοίκους υπήρξε μια από τις πρωτεύουσες της αυτοκρατορίας των Χμερ. Στην έκταση των 9 τ.χμ. της, τα οποία έχουν καλυφθεί πλέον από το δάσος, φιλοξενεί εξαιρετικά μνημεία.
Victoria Gate
Μπήκαμε στο Angkor Thom από τη Victoria Gate, που είναι μία από τις πέντε παρόμοιες γκοπούρα (πύλη εισόδου) της πόλης. Σε κάθε πλευρά τής πύλης υπάρχει από μια τριάδα ελεφάντων ενώ στην κορυφή της έχουν οικοδομηθεί μνημειώδη πέτρινα πρόσωπα. Εγώ προτίμησα να φωτογραφηθώ στην πλαϊνή και μάλλον χαμογελαστή φυσιογνωμία της αριστερής πλευράς της γκοπούρα.
Terrace of the Elephants
Αφού βρισκόμασταν πια μέσα στον χώρο της πόλης, κατευθυνθήκαμε στην Terrace of the Elephants, η οποία πήρε το όνομά της από τα σκαλίσματα των ελεφάντων που βρίσκονται στην ανατολική όψη της. Όπως και στις γκοπούρα υπάρχει σε κάθε πλευρά τής σκάλας μια τριάδα ελεφάντων, από τους οποίους ξεχωρίζει ιδιαίτερα η προβοσκίδα τους. Ο ξεναγός μας χωρίς να χάσει χρόνο μπήκε πίσω από την κάμερα και έβγαλε ακόμα μια ωραία φωτογραφία το γκρουπ μας. Η βασιλική αυτή πλατφόρμα με μήκος περίπου 350 μέτρα χρησιμοποιήθηκε ως εξέδρα για τη μεγάλη αίθουσα ακροατηρίου τού βασιλιά, αλλά και σαν χώρος για τις δημόσιες τελετές που γίνονταν στο πεδίο μπροστά από αυτήν. Κάποιες κατασκευές από ξύλο δυστυχώς δεν έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα, αλλά ξεχωρίζουν ορισμένες πέτρινες βάσεις τους.
Στη βάση της Terrace of the Elephants υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα γλυπτά, που απεικονίζουν εναλλασσόμενα γκαρούντα και φιγούρες αντρών με κεφάλι λιονταριού, σμιλεμένα να έχουν τα χέρια τους υψωμένα. Ο Γκαρούντα είναι αρχέγονη ινδουιστική θεότητα. Εμφανίζεται είτε σαν μυθικό γιγάντιο πουλί με μισάνοιχτα φτερά είτε σαν άνθρωπος με φτερά και κάποια χαρακτηριστικά πουλιού. Είναι μυθολογικός εχθρός των νάγκα και περιγράφεται να μεταφέρει τον Βισνού ή τον Κρίσνα, αλλά και να πολεμά μαζί τούς εχθρούς τού θεού. Στη μια από τις φωτογραφίες αποτυπώνεται ότι ακόμα και σήμερα δέχεται προσφορές πιστών.
Phimeanakas
Συνεχίσαμε την πορεία μας στον χώρο πίσω από την Terrace of the Elephants, όπου βρισκόταν το βασιλικό παλάτι με τον ινδουιστικό ναό Phimeanakas στο κέντρο του, από τον οποίο έχουν απομείνει μόνο κάποια ερείπια. Στον ίδιο χώρο υπάρχει μια μεγάλη λίμνη με περιμετρικά λαξευμένα σκαλοπάτια, που ορίζουν την έκταση των μερικών στρεμμάτων της, όπως και δύο άλλες μικρότερες.
Baphuon
Προχωρήσαμε μέσα στο δάσος, βλέποντας ότι μέσα στους αιώνες αυτό έχει απλωθεί παντού και έχει αγκαλιάσει ή διαμορφώσει τα απομεινάρια των ανθρώπινων δημιουργημάτων.
Ακολουθώντας το μονοπάτι για τον ναό Baphuon περάσαμε από μια εσωτερική γκοπούρα, στην οποία πιο μεγάλη εντύπωση μου έκανε μια προειδοποιητική ταμπέλα που έγραφε "Warning falling oblects". Όμως όταν λέει ότι πέφτουν “αντικείμενα”, τι ακριβώς θέλει να πει ο ποιητής; Αφού τα "αντικείμενα" πάνω από την πύλη είναι κάτι ογκόλιθοι αρκετών εκατοντάδων κιλών ο καθένας!
Μετά την γκοπούρα με την ιδιαίτερη ταμπέλα φαινόταν πια στο βάθος το Baphuon Temple, ένας ναός-βουνό τριών επιπέδων δίπλα στο βασιλικό παλάτι, ο οποίος χτίστηκε στα μέσα του 11ου αι. ως ινδουιστικός για τον Σίβα και μετατράπηκε στα τέλη του 15ου αι. σε βουδιστικό. Έχοντας σήμερα ύψος 34 μ. αποτελεί ένα αρκετά εντυπωσιακό οικοδόμημα, παρόλο που απουσιάζει πλέον ο πύργος του, στερώντας του τουλάχιστον δέκα μέτρα επιπλέον ύψος.
Εικάζεται ότι τα υλικά από τον πύργο χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή τού πέτρινου ξαπλωμένου Βούδα μήκους 70 μ. και ύψους 9 μ., που οικοδομήθηκε στο δεύτερο επίπεδο της δυτικής πλευράς τού ναού και με λίγη προσοχή διακρίνεται, κάτι που όμως στη φωτογραφία είναι σαφώς πιο δύσκολο.
Εντύπωση στο Baphuon μού έκαναν και τα πολλά μαϊμούδια που ήταν στον χώρο του ναού και στα δέντρα γύρω από αυτόν. Κάποια στιγμή μάλιστα και ενώ βρισκόμουν ακόμα στο δεύτερο επίπεδο του ναού, παρακολουθώντας από ψηλά τη φωτογράφηση ενός νιόπαντρου ζευγαριού, ακούστηκαν πολλές κραυγές τους και μια αναστάτωση στην κοινότητά τους, που μάλλον φανέρωνε κάποιον τσακωμό τους. Όταν πλησίασα είχαν πια ησυχάσει και μερικά από τα συμπαθητικά αυτά ζωάκια κάθονταν στις σκόρπιες πέτρες του ναού, ενώ μια μαμά απομακρυνόταν έχοντας κρεμασμένο στην κοιλιά το μωράκι της.
Bayon Temple
Επόμενος σταθμός μας ήταν το Bayon Temple, ένας βουδιστικός ναός ύψους 43 μέτρων που βρίσκεται στο κέντρο του Angkor Thom από τα τέλη του 12ου αι., και έχει δεχτεί συμπληρώσεις από μετέπειτα Ινδουιστές και Βουδιστές βασιλιάδες. Η αρχιτεκτονική σύνθεση του ναού με τους πολυάριθμους πύργους του, που βρίσκονται γύρω από την κεντρική του κορυφή, καθώς και τα δεκάδες γαλήνια πέτρινα πρόσωπα σε αυτούς, του δίνουν ένα ξεχωριστό μεγαλείο.
Το συγκρότημα έχει σύνθετες στοές, ενώ όλες οι κολώνες της “αίθουσας χορού” του είναι διακοσμημένες με ανάγλυφες Άπσαρα. Χαρακτηριστικό στοιχείο είναι επίσης τα πλατύσκαλα των θυρών τόσο σε αυτόν τον ναό όσο και στο Άνγκορ Βατ, για τα οποία κάτι μας είχε πει ο ξεναγός μας, αλλά δεν το πρόσεξα όσο έπρεπε και έτσι δεν το συγκράτησα!
Με την ευκαιρία, δεν θα μας βγάζει μόνο αυτός φωτογραφίες. Τον βγάζουμε κι εμείς! Στο πλάνο απεικονίζεται δίπλα από ένα γλυπτό λιοντάρι, έχοντας στα αριστερά του δύο νάγκα, ενώ στο βάθος διακρίνεται η κορυφή του Bayon.
Στον χώρο του ναού βρίσκεται επίσης ένα λίνγκα(μ), δηλαδή ένας φαλλικός στύλος που συμβολίζει τον θεό Σίβα και τη δημιουργική δύναμη ή/και την αιώνια διαδικασία ένωσης του θηλυκού και του αρσενικού. Στη φωτογραφία διακρίνονται ο κατακόρυφος κύλινδρος και η επίπεδη τετράγωνη βάση του, που συμβολίζει τη μήτρα, σχεδιασμένα έτσι ώστε να επιτρέπουν τη συλλογή υγρών.
Φυσικά δεν απουσιάζει και ένας Βούδας, μαζί με τα “απαραίτητα” κιβώτια δωρεών, που όπως αναγράφουν οι επιγραφές τους προορίζονται για τις παγόδες του.
South Gate
Η προγραμματισμένη περιήγησή μας έφτανε στο τέλος της. Βγήκαμε από τη South Gate και αναχωρήσαμε για τα ξενοδοχεία μας στο Σιέμ Ριπ. Σίγουρα κουρασμένοι, αλλά πλούσιοι σε εικόνες και πληροφορίες για τα μνημεία που είδαμε.
Αν με ρωτούσε κανείς αν θα έπρεπε να αφιερώσω περισσότερες μέρες στο Άνγκορ, θα έλεγα σίγουρα ναι! Έχει τόσα πολλά μνημεία η περιοχή! Και δεν είναι μόνο αυτά που σημειώνονται στο σκίτσο. Υπάρχουν και άλλα ακόμα πιο απομακρυσμένα. Αλλά τι να κάνουμε;
Με παρηγορούσε κάπως το γεγονός ότι την επόμενη ημέρα με περίμενε η λίμνη Τόνλε Σαπ, ενώ η σημερινή δεν είχε τελειώσει ακόμα.
Επόμενος προορισμός μας ήταν το Angkor Thom, μια περιτειχισμένη πόλη του 12ου αι., που με πληθυσμό 100.000 κατοίκους υπήρξε μια από τις πρωτεύουσες της αυτοκρατορίας των Χμερ. Στην έκταση των 9 τ.χμ. της, τα οποία έχουν καλυφθεί πλέον από το δάσος, φιλοξενεί εξαιρετικά μνημεία.
Victoria Gate
Μπήκαμε στο Angkor Thom από τη Victoria Gate, που είναι μία από τις πέντε παρόμοιες γκοπούρα (πύλη εισόδου) της πόλης. Σε κάθε πλευρά τής πύλης υπάρχει από μια τριάδα ελεφάντων ενώ στην κορυφή της έχουν οικοδομηθεί μνημειώδη πέτρινα πρόσωπα. Εγώ προτίμησα να φωτογραφηθώ στην πλαϊνή και μάλλον χαμογελαστή φυσιογνωμία της αριστερής πλευράς της γκοπούρα.
Terrace of the Elephants
Αφού βρισκόμασταν πια μέσα στον χώρο της πόλης, κατευθυνθήκαμε στην Terrace of the Elephants, η οποία πήρε το όνομά της από τα σκαλίσματα των ελεφάντων που βρίσκονται στην ανατολική όψη της. Όπως και στις γκοπούρα υπάρχει σε κάθε πλευρά τής σκάλας μια τριάδα ελεφάντων, από τους οποίους ξεχωρίζει ιδιαίτερα η προβοσκίδα τους. Ο ξεναγός μας χωρίς να χάσει χρόνο μπήκε πίσω από την κάμερα και έβγαλε ακόμα μια ωραία φωτογραφία το γκρουπ μας. Η βασιλική αυτή πλατφόρμα με μήκος περίπου 350 μέτρα χρησιμοποιήθηκε ως εξέδρα για τη μεγάλη αίθουσα ακροατηρίου τού βασιλιά, αλλά και σαν χώρος για τις δημόσιες τελετές που γίνονταν στο πεδίο μπροστά από αυτήν. Κάποιες κατασκευές από ξύλο δυστυχώς δεν έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα, αλλά ξεχωρίζουν ορισμένες πέτρινες βάσεις τους.
Στη βάση της Terrace of the Elephants υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα γλυπτά, που απεικονίζουν εναλλασσόμενα γκαρούντα και φιγούρες αντρών με κεφάλι λιονταριού, σμιλεμένα να έχουν τα χέρια τους υψωμένα. Ο Γκαρούντα είναι αρχέγονη ινδουιστική θεότητα. Εμφανίζεται είτε σαν μυθικό γιγάντιο πουλί με μισάνοιχτα φτερά είτε σαν άνθρωπος με φτερά και κάποια χαρακτηριστικά πουλιού. Είναι μυθολογικός εχθρός των νάγκα και περιγράφεται να μεταφέρει τον Βισνού ή τον Κρίσνα, αλλά και να πολεμά μαζί τούς εχθρούς τού θεού. Στη μια από τις φωτογραφίες αποτυπώνεται ότι ακόμα και σήμερα δέχεται προσφορές πιστών.
Phimeanakas
Συνεχίσαμε την πορεία μας στον χώρο πίσω από την Terrace of the Elephants, όπου βρισκόταν το βασιλικό παλάτι με τον ινδουιστικό ναό Phimeanakas στο κέντρο του, από τον οποίο έχουν απομείνει μόνο κάποια ερείπια. Στον ίδιο χώρο υπάρχει μια μεγάλη λίμνη με περιμετρικά λαξευμένα σκαλοπάτια, που ορίζουν την έκταση των μερικών στρεμμάτων της, όπως και δύο άλλες μικρότερες.
Baphuon
Προχωρήσαμε μέσα στο δάσος, βλέποντας ότι μέσα στους αιώνες αυτό έχει απλωθεί παντού και έχει αγκαλιάσει ή διαμορφώσει τα απομεινάρια των ανθρώπινων δημιουργημάτων.
Ακολουθώντας το μονοπάτι για τον ναό Baphuon περάσαμε από μια εσωτερική γκοπούρα, στην οποία πιο μεγάλη εντύπωση μου έκανε μια προειδοποιητική ταμπέλα που έγραφε "Warning falling oblects". Όμως όταν λέει ότι πέφτουν “αντικείμενα”, τι ακριβώς θέλει να πει ο ποιητής; Αφού τα "αντικείμενα" πάνω από την πύλη είναι κάτι ογκόλιθοι αρκετών εκατοντάδων κιλών ο καθένας!
Μετά την γκοπούρα με την ιδιαίτερη ταμπέλα φαινόταν πια στο βάθος το Baphuon Temple, ένας ναός-βουνό τριών επιπέδων δίπλα στο βασιλικό παλάτι, ο οποίος χτίστηκε στα μέσα του 11ου αι. ως ινδουιστικός για τον Σίβα και μετατράπηκε στα τέλη του 15ου αι. σε βουδιστικό. Έχοντας σήμερα ύψος 34 μ. αποτελεί ένα αρκετά εντυπωσιακό οικοδόμημα, παρόλο που απουσιάζει πλέον ο πύργος του, στερώντας του τουλάχιστον δέκα μέτρα επιπλέον ύψος.
Εικάζεται ότι τα υλικά από τον πύργο χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή τού πέτρινου ξαπλωμένου Βούδα μήκους 70 μ. και ύψους 9 μ., που οικοδομήθηκε στο δεύτερο επίπεδο της δυτικής πλευράς τού ναού και με λίγη προσοχή διακρίνεται, κάτι που όμως στη φωτογραφία είναι σαφώς πιο δύσκολο.
Εντύπωση στο Baphuon μού έκαναν και τα πολλά μαϊμούδια που ήταν στον χώρο του ναού και στα δέντρα γύρω από αυτόν. Κάποια στιγμή μάλιστα και ενώ βρισκόμουν ακόμα στο δεύτερο επίπεδο του ναού, παρακολουθώντας από ψηλά τη φωτογράφηση ενός νιόπαντρου ζευγαριού, ακούστηκαν πολλές κραυγές τους και μια αναστάτωση στην κοινότητά τους, που μάλλον φανέρωνε κάποιον τσακωμό τους. Όταν πλησίασα είχαν πια ησυχάσει και μερικά από τα συμπαθητικά αυτά ζωάκια κάθονταν στις σκόρπιες πέτρες του ναού, ενώ μια μαμά απομακρυνόταν έχοντας κρεμασμένο στην κοιλιά το μωράκι της.
Bayon Temple
Επόμενος σταθμός μας ήταν το Bayon Temple, ένας βουδιστικός ναός ύψους 43 μέτρων που βρίσκεται στο κέντρο του Angkor Thom από τα τέλη του 12ου αι., και έχει δεχτεί συμπληρώσεις από μετέπειτα Ινδουιστές και Βουδιστές βασιλιάδες. Η αρχιτεκτονική σύνθεση του ναού με τους πολυάριθμους πύργους του, που βρίσκονται γύρω από την κεντρική του κορυφή, καθώς και τα δεκάδες γαλήνια πέτρινα πρόσωπα σε αυτούς, του δίνουν ένα ξεχωριστό μεγαλείο.
Το συγκρότημα έχει σύνθετες στοές, ενώ όλες οι κολώνες της “αίθουσας χορού” του είναι διακοσμημένες με ανάγλυφες Άπσαρα. Χαρακτηριστικό στοιχείο είναι επίσης τα πλατύσκαλα των θυρών τόσο σε αυτόν τον ναό όσο και στο Άνγκορ Βατ, για τα οποία κάτι μας είχε πει ο ξεναγός μας, αλλά δεν το πρόσεξα όσο έπρεπε και έτσι δεν το συγκράτησα!
Με την ευκαιρία, δεν θα μας βγάζει μόνο αυτός φωτογραφίες. Τον βγάζουμε κι εμείς! Στο πλάνο απεικονίζεται δίπλα από ένα γλυπτό λιοντάρι, έχοντας στα αριστερά του δύο νάγκα, ενώ στο βάθος διακρίνεται η κορυφή του Bayon.
Στον χώρο του ναού βρίσκεται επίσης ένα λίνγκα(μ), δηλαδή ένας φαλλικός στύλος που συμβολίζει τον θεό Σίβα και τη δημιουργική δύναμη ή/και την αιώνια διαδικασία ένωσης του θηλυκού και του αρσενικού. Στη φωτογραφία διακρίνονται ο κατακόρυφος κύλινδρος και η επίπεδη τετράγωνη βάση του, που συμβολίζει τη μήτρα, σχεδιασμένα έτσι ώστε να επιτρέπουν τη συλλογή υγρών.
Φυσικά δεν απουσιάζει και ένας Βούδας, μαζί με τα “απαραίτητα” κιβώτια δωρεών, που όπως αναγράφουν οι επιγραφές τους προορίζονται για τις παγόδες του.
South Gate
Η προγραμματισμένη περιήγησή μας έφτανε στο τέλος της. Βγήκαμε από τη South Gate και αναχωρήσαμε για τα ξενοδοχεία μας στο Σιέμ Ριπ. Σίγουρα κουρασμένοι, αλλά πλούσιοι σε εικόνες και πληροφορίες για τα μνημεία που είδαμε.
Αν με ρωτούσε κανείς αν θα έπρεπε να αφιερώσω περισσότερες μέρες στο Άνγκορ, θα έλεγα σίγουρα ναι! Έχει τόσα πολλά μνημεία η περιοχή! Και δεν είναι μόνο αυτά που σημειώνονται στο σκίτσο. Υπάρχουν και άλλα ακόμα πιο απομακρυσμένα. Αλλά τι να κάνουμε;
Με παρηγορούσε κάπως το γεγονός ότι την επόμενη ημέρα με περίμενε η λίμνη Τόνλε Σαπ, ενώ η σημερινή δεν είχε τελειώσει ακόμα.
Last edited:
Εκπομπές Travelstories
