Τροφική Δηλητηρίαση, Έγκαυμα, Επίσκεψη σε νοσοκομείο στην Αφρική,
Γάμος αλα Αιθιοπιανά…τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Οι επόμενες ημέρες πέρασαν γρήγορα με πολύ δουλειά.. αλλά κυρίως με άπειρη γκαντεμιά και απρόοπτα. Αλλώστε ποιος δεν θέλει να ζήσει μια τροφική δηλητηρίαση και έγκαυμα σε συνδυασμό με επίσκεψη σε νοσοκομείο της Αφρικής;
Μετά την περιπέτεια με το τυπικό Αιθιοπιανό φαγητό που ενώ φαινόταν εξαίσιο δεν μπόρεσα να δοκιμάσω λόγω της επίθεσης των χεριών που κάνανε μακροβούτι στους δίσκους, ο προσωπικός μου νεαντερταλ αποφάσισε να με πάει σε ένα «γαλλικό» εστιατόριο που ήξερε… (αφού του είχα αρνηθεί ευγενικά και επίμονα ώστε να μην πάει σε ένα καμπαρέ
που σέρβιρε και…φαγητό…
). Λέω δεν μπορεί.. γαλλικό εστιατόριο είναι…καλό φαγητό θα έχει…
Αμ δε… το γαλλικό εστιατόριο αποδείχτηκε ένα συνοικιακό μαγαζί με πλαστικές καρέκλες και τραπέζια, που σέρβιρε αμφίβολου ποιότητας φαγητό σε κόσμο που εργαζόταν εκεί γύρω, και το μόνο γαλλικό που είχε …ήταν ότι ήταν πολύ κοντά στις κεντρικές εγκαταστάσεις του γαλλικού ομίλου Total.
Δεν με έπαιρνε να μην φάω…το στομάχι μου είχε φτάσει στην πλάτη.. είπα να φάω κάτι απλό .. διότι οι υπέρτατη αυτή Γαλλική κουζίνα είχε σνίτσελ και τηγανίτες πατάτες. Ίσως τελικά να ήταν καλυτέρα να είχα κρατηθεί.. διότι το βραδυ με βρήκε πέρα από τα απλά συμπτώματα όπως ναυτία, πόνο στην κοιλιά κλπ…και με πονοκέφαλο και πυρετό που συνιστά πιο σοβαρή κατάσταση. Πλακώθηκα με όλα τα διαθέσιμα φάρμακα που είχα μαζί μου και όταν αργά το βράδυ δεν μπορούσε το a/c σε συνδυασμό με τις κουβέρτες και τα ρούχα που φορούσα να ηρεμήσουν την ρίγη που με είχε πιάσει.. τότε είπα να κάνω μια επιδρομή σε ότι ποτά είχε στο μίνι μπαρ. Με μια θολούρα έπεσα σιγά σιγά σε μια γλυκιά νάρκη με αποτέλεσμα να σηκωθώ την επόμενη ημέρα τελείως καλά και κυρίως άπειρα πεινασμένος.
Αφιέρωσα την ημέρα στην ξεκούραση και σε μια όμορφη βόλτα με αυτοκίνητο να δω και άλλα κομμάτια της πόλης.
Πίσω από τον φράχτη βρίσκεται το συγκρότημα κατοικίας του Πρωθυπουργού της Αιθιοπίας, το οποίο περιλαμβάνει εκκλησίες, χώρους κατοικίας, αίθουσες δεξιώσεων κλπ. Οι φωτογραφίες φυσικά απαγορεύονται...
Η αντίθεση της Αιθιοπίας είναι γοητευτική. Από την μια η παράγκες και από την άλλη μια αξιέπαινη προσπάθεια αναβάθμισης της. Η Αντίς ονομάζεται ως η πολιτική Πρωτεύουσα της Αφρικής και η Αιθιοπία, αποτελεί ένα από τα 5 μέλη του επονομαζόμενου γκρουπ των «Big 5» στην Αφρική μαζί με την Αλγερία, την Αίγυπτο, την Νιγηρία και την Ν. Αφρική. Με έναν ξέφρενο ρυθμό ανάπτυξης κοντά στο 7%, ήδη στην χωρά έχουν αρχίσει μεγάλες εταιρείες και διευθύνεις οργανισμοί να χτίζουν τα δικά τους κτήρια –στρατηγεία και σε κάποιες περιπτώσεις και ουρανοξύστες.
Η επόμενη ημέρα ξεκίνησε ήρεμα, με ένα απολαυστικό πρωινό. Κλασσικά με το πρωινό πέρασα από την γωνία όπου παρασκευαζόταν ο Αιθιοπιανος κλασσικός καφές, ώστε να πάρω μια κούπα αχνιστή και να την απολαύσω στο δωμάτιο με ένα τσιγάρο. Όπως περίμενα με την κούπα στο χέρι, μόλις άνοιξαν οι πόρτες του ασανσέρ, ένας αφηνιασμένος κύριος πετάχτηκε σχεδόν τρέχοντας
με αποτέλεσμα να πέσει πάνω σε εμένα και ο καφές πάνω στο χέρι μου, προκαλώντας ένα έγκαυμα.
Δεν πρόλαβα καλά καλά να συνέλθω και άνθρωποι από το ξενοδοχείο με βάλανε σε ένα αυτοκίνητο να με πάνε σε νοσοκομείο. Με πήγαν στο «Gandhi Memorial Hospital» … που εκ πρώτης όψεως με έκανε να ζητήσω να φύγω τρέχοντας (εκ των υστέρων ανακάλυψα ότι δεν είναι καθόλου κακό, ασχέτως από την όψη, άλλα έχει ως βασικό μειονεκτικά ότι είναι το μοναδικό νοσοκομείο ειδικευόμενο στην ..μαιευτική στην Αντίς και ο λόγος που με πήγαν εκεί, ήταν επειδή ήταν το πιο κοντινό σε απόσταση από το ξενοδοχείο).
Τελικά βρέθηκα σχετικά άμεσα σε μια ιδιωτική κλινική όπου δέχτηκα την απαραίτητη φροντίδα και άρχισα να εύχομαι να μην υπάρξουν άλλα απρόοπτα σε αυτό το ταξίδι…
Λένε πως όταν εμείς κάνουμε σχέδια ο Θεός γελάει.. στην περίπτωση μου πρέπει να καλεί και 3-4 φίλους και να ξεκαρδίζονται παρέα στα γέλια τρώγοντας ποπ- κορν (αυτά καλέ που δεν έτρωγα εγώ με τον καφέ όπως όλοι οι άλλοι στην Αιθιοπία). Αυτό θα το διαπίστωνα σε λίγες ημέρες που θα προσγειωνόμουν στο Καΐρo.
Το Χίλτον πέρα από το εξαιρετικό εστιατόριο όπου δειπνούν συνήθως οι υπουργοί και το μπαρ όπου Παρασκευή και Σάββατο βράδυ μαζεύει αρκετό επιχειρηματικό κόσμο για να ξεδώσει άλλα και για networking, αποτελεί και μια περίεργη έλξη για …γάμους. Όχι μόνο σε όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα να τελέσουν την γαμήλια τελετή σε κάποια αίθουσα δεξιώσεων, αλλά και σε κόσμο που δεν την έχει, με αποτέλεσμα μαζεύονται έξω από το ξενοδοχείο κάθε Κυριακή απόγευμα και με νοικιασμένες λιμουζίνες βγάζουν φωτογραφίες με το Χίλτον στο background. Μου έκανε φοβερή εντύπωση, ολόκληρα σόγια να περιμένουν την σειρά τους για μια φωτογραφία.