Στα μέσα του Μαρτίου 2024 επισκεφτήκαμε για μια και μόνο ημέρα την μη αναγνωρισμένη χώρα της Ευρώπης την Υπερδνειστερία!Στον σύντομο πόλεμο του 1992 μεταξύ Μολδαβίας και Υπερδνειστερίας οι ρωσόφιλοι αποσχιστές κέρδισαν με την βοήθεια της Ρωσίας και έτσι σήμερα η περιοχή αυτή έχει δικό της νόμισμα ,σημαία , πινακίδες αυτοκινήτων,συνοριοφύλακες κτλ
Ο δρόμος μας απο την πρωτεούσα της Μολδαβίας Κισινάου μέχρι την άλλη πρωτέουσα το Τιρασπόλ (από το αρχαίο ελληνικό Τύρας και πόλη) είναι περίπου 75 χλμ αλλά το μέτριο οδικό δίκτυο δείχνει την λογική ότι η κεντρική μολδαβική κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη της περιοχής που δεν ελέγχει...
Στην ενοικίαση του αυτοκινήτου μας στο Κισινάου μας είχαν ενημερώσει ότι γενικά δεν επιτρέπεται να το μεταφέρουμε στην περιοχή αυτή ,εμείς όμως αποφασίσαμε να φτάσουμε έως τα σύνορα και να δούμε εκεί δια ζώσης τι γίνεται. Πράγματι λίγο πριν τα σύνορα συναντήσαμε ένα μικρό τελωνείο και ρώσικα τάνκς (ειρηνευτική δύναμη ) στην ενδιάμεση περιοχή- νεκρή ζώνη η οποία για λίγα χιλιόμετρα μέχρι τα σύνορα εμφάνιζε πολλά γκρεμισμένα κτίρια από τον πόλεμο.Σε όλη την περιοχή αυτή δεν είδαμε πουθενά στρατό της Μολδαβίας κάτι που μας έκανε μεγάλη εντύπωση!
Φτάνοντας στα σύνορα δυτικά του ποταμού Δνείστερου συναντήσαμε τους ντόπιους συνοριοφύλακες οι οποίοι μας ενημερώσαν οτι για μία μονοήμερη ημέρα δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα να εισέλθουμε στην περιοχή και δώσαμε 5 εύρω βινιέτα για το αμάξι μας.Σχεδόν δίπλα στα σύνορα στέκεται η δεύτερη μεγάλη πόλη της Τρανσίστριας το Μπέντερ με 90.000 κατοίκους μια γενικά άσχημη σοβιετική πόλη με μεγάλες πολυκατοικίες και βιομηχανικές εγκαταστάσεις αλλά με ένα πάρα πολύ ωραίο κάστρο από το 13 αιώνα το Τίγκινα πεδίο διαμάχης μεταξύ Ρώσων και Οθωμανών για πολλούς αιώνες .Με κόστος 3 ευρώ μπορείτε να το επισκεφτήτε και να δείτε απέναντι το Τιρασπόλ αλλά και τον ποταμό Δνείστερο.Επίσης έχει ένα ωραίο μουσείο με πολεμικά κειμήλια και ένα πολύ καλό κατάστημα με σουβενίρ γιατί σε αυτή την χώρα αξίζει κάποιος να έχει αρκετά όντας σπάνια!Μετά το Μπέντερ διασχίσαμε την γέφυρα στην οποία κυματίζουν μόνο ρώσικες σημαίες και μετά από λίγα χιλιόμετρα φτάσαμε στο Τιρασπόλ ,στα αριστερά μας διακρίναμε το γήπεδο της Σερίφ η οποία πέρυσι συμμετείχε στο τσάμπιονς λιγκ .150.000 χιλιάδες κάτοικοι ζουν στην πόλη η οποία είναι συμπαθητική ,ήσυχη και με μικρή οδική κυκλοφορία,το κέντρο της είναι αρκετά όμορφο και καθαρό με πολλά αγάλματα του Λένιν αλλά και μνημεία για τον πόλεμο του 1992 ,πολύ εύκολα μπορεί κάποιος να το περπατήσει και εκεί κοντά βρίσκεται το διάσημο ρετρό εστιατόριο ''επιστροφή στην ΕΣΣΔ'' με εσωτερική διακόσμηση του 1970 και πολλά σοβιετικά και κουμουνιστικά κειμήλια.Πλήρες γεύμα για 2 άτομα με ποτά σαλάτες κτλ δεν κοστίζει πάνω απο 15 ευρώ!! η ευγενική σερβιτόρα κατάλαβε ότι είμασταν Ελληνες από την ομιλία μας και αυτό μας έκανε εντύπωση γιατι σίγουρα ελάχιστοι Έλληνες έχουνε πάει εκεί .Ακριβώς απέναντι από το μαγαζί είναι ένα βιβλιοπωλείο που πουλάει και αυτό αρκετά σουβενίρ της χώρας αλλά και της Ρωσίας.Σε αντίθεση με την Μολδαβία όλες οι πινακίδες εδώ όλες ειναι στα ρώσικα και γενικά η αίσθηση είναι ότι είμασταν μέσα σε ρώσικο έδαφος....Οπωσδήποτε ο τουρίστας πρέπει να ανταλλάξει ευρώ με ρούβλια της χώρας γιατί καμία διεθνής κάρτα δεν ισχύει εκεί όντας μη αναγνωρισμένη χώρα εκτός φυσικά από τις ρωσικές κάρτες......Σε όλη την πόλη υπάρχουν ρώσικες σημαίες και σύμβολα της ΕΣΣΔ, εξάλλου η σημαία τους έχει το σφυροδρέπανο ανάμεσα σε πράσινες και κόκκινες ρίγες.Τα μοναδικά σούπερ μάρκετ έχουν την φίρμα Σέριφ η οποία ελέγχει όλη την χώρα σε πολλούς τομείς όπως και στο ποδόσφαιρο όπου και πήγαμε στην συνέχεια να δούμε την Σέριφ που παίζει όμως στο Μολδαβικό πρωτάθλημα...Ο αγώνας εγινε στο κλειστό γήπεδο της και όχι στο ανοικτό με δωρεάν εισόδο και βρέθηκαν 2.000 φίλαθλοι, στην ομάδα αποτελεί μέλος και ο γιος του Στράτου Αποστολάκη ο Κώστας αν και στον αγώνα δεν έπαιξε.Μετά το τέλος του αγώνα ξεκινήσαμε την επιστροφή προς Κισινάου και οι συνοριφύλακες έψαξαν το αμάξι μας τυπικά και μας κράτησαν τις προσωρινές βίζες που είχαμε βγάλει νωρίτερα .Ευτυχώς για εμάς την επόμενη μέρα ενημερωθήκαμεότι ένα άγνωστο drone έκαψε ενα ρώσικο ελικόπτερο στην περιοχή το οποί προήλθε από την Μολδαβία αν και τα Ουκρανικά σύνορα προς την Οδησσό δεν είναι πολύ μακριά.Γενικά για εμάς ήτανε μια πολύ καλή ταξιδιωτική εμπειρία μακριά από τα γνωστά τετριμμένα αλλά και με την απαιτούμενη σοβαρότητα λόγω της πολιτικής αναταραχής στην περιοχή αυτή.
Ο δρόμος μας απο την πρωτεούσα της Μολδαβίας Κισινάου μέχρι την άλλη πρωτέουσα το Τιρασπόλ (από το αρχαίο ελληνικό Τύρας και πόλη) είναι περίπου 75 χλμ αλλά το μέτριο οδικό δίκτυο δείχνει την λογική ότι η κεντρική μολδαβική κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη της περιοχής που δεν ελέγχει...
Στην ενοικίαση του αυτοκινήτου μας στο Κισινάου μας είχαν ενημερώσει ότι γενικά δεν επιτρέπεται να το μεταφέρουμε στην περιοχή αυτή ,εμείς όμως αποφασίσαμε να φτάσουμε έως τα σύνορα και να δούμε εκεί δια ζώσης τι γίνεται. Πράγματι λίγο πριν τα σύνορα συναντήσαμε ένα μικρό τελωνείο και ρώσικα τάνκς (ειρηνευτική δύναμη ) στην ενδιάμεση περιοχή- νεκρή ζώνη η οποία για λίγα χιλιόμετρα μέχρι τα σύνορα εμφάνιζε πολλά γκρεμισμένα κτίρια από τον πόλεμο.Σε όλη την περιοχή αυτή δεν είδαμε πουθενά στρατό της Μολδαβίας κάτι που μας έκανε μεγάλη εντύπωση!
Φτάνοντας στα σύνορα δυτικά του ποταμού Δνείστερου συναντήσαμε τους ντόπιους συνοριοφύλακες οι οποίοι μας ενημερώσαν οτι για μία μονοήμερη ημέρα δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα να εισέλθουμε στην περιοχή και δώσαμε 5 εύρω βινιέτα για το αμάξι μας.Σχεδόν δίπλα στα σύνορα στέκεται η δεύτερη μεγάλη πόλη της Τρανσίστριας το Μπέντερ με 90.000 κατοίκους μια γενικά άσχημη σοβιετική πόλη με μεγάλες πολυκατοικίες και βιομηχανικές εγκαταστάσεις αλλά με ένα πάρα πολύ ωραίο κάστρο από το 13 αιώνα το Τίγκινα πεδίο διαμάχης μεταξύ Ρώσων και Οθωμανών για πολλούς αιώνες .Με κόστος 3 ευρώ μπορείτε να το επισκεφτήτε και να δείτε απέναντι το Τιρασπόλ αλλά και τον ποταμό Δνείστερο.Επίσης έχει ένα ωραίο μουσείο με πολεμικά κειμήλια και ένα πολύ καλό κατάστημα με σουβενίρ γιατί σε αυτή την χώρα αξίζει κάποιος να έχει αρκετά όντας σπάνια!Μετά το Μπέντερ διασχίσαμε την γέφυρα στην οποία κυματίζουν μόνο ρώσικες σημαίες και μετά από λίγα χιλιόμετρα φτάσαμε στο Τιρασπόλ ,στα αριστερά μας διακρίναμε το γήπεδο της Σερίφ η οποία πέρυσι συμμετείχε στο τσάμπιονς λιγκ .150.000 χιλιάδες κάτοικοι ζουν στην πόλη η οποία είναι συμπαθητική ,ήσυχη και με μικρή οδική κυκλοφορία,το κέντρο της είναι αρκετά όμορφο και καθαρό με πολλά αγάλματα του Λένιν αλλά και μνημεία για τον πόλεμο του 1992 ,πολύ εύκολα μπορεί κάποιος να το περπατήσει και εκεί κοντά βρίσκεται το διάσημο ρετρό εστιατόριο ''επιστροφή στην ΕΣΣΔ'' με εσωτερική διακόσμηση του 1970 και πολλά σοβιετικά και κουμουνιστικά κειμήλια.Πλήρες γεύμα για 2 άτομα με ποτά σαλάτες κτλ δεν κοστίζει πάνω απο 15 ευρώ!! η ευγενική σερβιτόρα κατάλαβε ότι είμασταν Ελληνες από την ομιλία μας και αυτό μας έκανε εντύπωση γιατι σίγουρα ελάχιστοι Έλληνες έχουνε πάει εκεί .Ακριβώς απέναντι από το μαγαζί είναι ένα βιβλιοπωλείο που πουλάει και αυτό αρκετά σουβενίρ της χώρας αλλά και της Ρωσίας.Σε αντίθεση με την Μολδαβία όλες οι πινακίδες εδώ όλες ειναι στα ρώσικα και γενικά η αίσθηση είναι ότι είμασταν μέσα σε ρώσικο έδαφος....Οπωσδήποτε ο τουρίστας πρέπει να ανταλλάξει ευρώ με ρούβλια της χώρας γιατί καμία διεθνής κάρτα δεν ισχύει εκεί όντας μη αναγνωρισμένη χώρα εκτός φυσικά από τις ρωσικές κάρτες......Σε όλη την πόλη υπάρχουν ρώσικες σημαίες και σύμβολα της ΕΣΣΔ, εξάλλου η σημαία τους έχει το σφυροδρέπανο ανάμεσα σε πράσινες και κόκκινες ρίγες.Τα μοναδικά σούπερ μάρκετ έχουν την φίρμα Σέριφ η οποία ελέγχει όλη την χώρα σε πολλούς τομείς όπως και στο ποδόσφαιρο όπου και πήγαμε στην συνέχεια να δούμε την Σέριφ που παίζει όμως στο Μολδαβικό πρωτάθλημα...Ο αγώνας εγινε στο κλειστό γήπεδο της και όχι στο ανοικτό με δωρεάν εισόδο και βρέθηκαν 2.000 φίλαθλοι, στην ομάδα αποτελεί μέλος και ο γιος του Στράτου Αποστολάκη ο Κώστας αν και στον αγώνα δεν έπαιξε.Μετά το τέλος του αγώνα ξεκινήσαμε την επιστροφή προς Κισινάου και οι συνοριφύλακες έψαξαν το αμάξι μας τυπικά και μας κράτησαν τις προσωρινές βίζες που είχαμε βγάλει νωρίτερα .Ευτυχώς για εμάς την επόμενη μέρα ενημερωθήκαμεότι ένα άγνωστο drone έκαψε ενα ρώσικο ελικόπτερο στην περιοχή το οποί προήλθε από την Μολδαβία αν και τα Ουκρανικά σύνορα προς την Οδησσό δεν είναι πολύ μακριά.Γενικά για εμάς ήτανε μια πολύ καλή ταξιδιωτική εμπειρία μακριά από τα γνωστά τετριμμένα αλλά και με την απαιτούμενη σοβαρότητα λόγω της πολιτικής αναταραχής στην περιοχή αυτή.
