Ένας κόσμος διαφορετικός

Η χώρα σε γύριζε σχεδόν έναν αιώνα πίσω! χωρίς αυτό να είναι κακό, ίσα ίσα είχε μία μαγεία και γοητεία. Είδαμε μνημεία μα και τοπία και ανθρώπους και έναν ξεχασμένο τρόπο ζωής που δεν συναντάς πουθενά αλλού στην νοτιοανατολική Ασία. Το βασικό! δεν είχε τουρίστες, είχε ελάχιστους του δικού μας είδους, δηλαδή ανεξάρτητους χαμηλού προϋπολογισμού που τους αρέσει να ταξιδεύουν με ντόπιους τρίτη θέση, να μαθαίνουμε από τους εκεί ανθρώπους, το κυριότερο να τους σεβόμαστε και να μην διαταράσσουμε τον ρυθμό της ζωής τους. Δηλαδή π.χ. θέλουμε να τους φωτογραφίσουμε, τότε ζητάμε την συγκατάθεσή τους,διότι είναι άνθρωποι και όχι εκθέματα. Την χώρα αυτή σώζει το ότι δεν έχει μαζικό τουρισμό, πιστεύω ακράδαντα ότι ο μαζικός τουρισμός (βλέπε γκρουπ από 10 άτομα και πάνω 30,40,60 κτλ)καταστρέφει την όποια χώρα.