Για σου Ελένη, καλά τα λες, έτσι είναι.
Από μένα μια χαρά εφικτό κι έυκολο από πλευράς μεταφορών.
Ναι, εύκολα.
Στο Τρινιδάδ λίγο ρόλο παίζει η μέρα, στην Αβάνα ορθώς να είστε ΠΕ-ΚΥ. Μαυσωλείο κλειστό μόνο Δευτερες και μάλλον και 28/1 (γενέθλια Χοσέ Μαρτί).
Ναι.
Λεωφορεία εδώ:
Viazul...
Ορίστε και μερικές φωτογραφίες από το κινητό του Νίκου από τη μέχρι στιγμής ιστορία.
Καμαρώνοντας σα γύφτικα σκεπάρνια.
Προφητική μπλούζα. Τις επόμενες έβαλε και μια με ένα λιοντάρι αλλά δε μας έκατσε.
Επιτέλους και μια αξιοπρεπής φωτογραφία των waterbucks.
Όσο εμείς βγάζαμε...
Torino, Mantua θα ηταν οι πρώτες επιλογές για μενα, αν ο καιρός το επιτρέπει ίσως Κόμο, γιατι όχι Μπέργκαμο , ακόμη και τη Μπρέσια θα την έβαζα στο κάδρο.
Αν σε παρηγορεί απο τον Αύγουστο που ξεκίνησε το θεμα (πολυ πιο έντονα απο τωρα) μέχρι σήμερα εγώ μόνο εχω φιλοξενήσει/συνοδεύσει πανω απο 300 ξένους με 0 προβλήματα, συν όσους χιλιάδες ξέρω από συναδέλφους.
Αυτό δε σημαίνει πως δεν πρεπει να προστατευθεις, υπάρχει επιδημία, αλλα λογο πανικού...
Αν η διαφορά όπως λες ειναι μικρή, δεν το συζητώ, η Qatar ειναι όαση σε σχεση με το κατεργο της Scoot.
Για μενα οτιδήποτε ειναι νοτίως του Ubud ειναι για αποφευγιο, φαντάζομαι εχεις ξαναδειβτουριστομαγαζα και μεθυσμένους Αυστραλούς, όπως και μέτριες παραλίες. Το Βόρειο Μπαλι ειναι όνειρο...