varsa
Member
- Μηνύματα
- 1.291
- Likes
- 128
- Ταξίδι-Όνειρο
- far away
της Ράνιας Ελ Αμπάσυ
Έχω γράψει για πολλούς προορισμούς, όμως ομολογώ ότι το Παρίσι μου δημιουργούσε μεγάλη αμηχανία. Σε μία πόλη στην οποία έχεις ζήσει για μεγάλο διάστημα, την οποία έχεις αγαπήσει και από την οποία έχεις αγαπηθεί, πώς να την περιγράψεις όντας σίγουρος ότι της αποδίδεις μέσα σε δυο-τρεις σελίδες το θαυμασμό που της αρμόζει; Όμως το τολμώ για πολλούς λόγους....
Γιατί είναι Μάιος, και θαρρείς πως ο μήνας αυτός γεννήθηκε για να βασιλεύει πάντα στο Παρίσι, αφήνοντας απλά απεσταλμένους του σε άλλα μέρη του κόσμου – αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω την απίστευτη αρμονία του ανοιξιάτικου φωτός με το Παρισινό τοπίο. Γιατί είναι Μάιος, και Μάιος και Παρίσι πάνε μαζί, έστω και μετά από σαράντα χρόνια από το '68 και τα γεγονότα που σμίλευσαν μια ολόκληρη γενιά. Αλλά και γιατί είναι η ιδανικότερη εποχή –τέλος άνοιξης, αρχές καλοκαιριού– όπου η πόλη, απογυμνωμένη από τους ιλιγγιώδεις ρυθμούς του χειμώνα, μας καλεί να ανακαλύψουμε το πιο ζεστό της πρόσωπο: αυτό των κατανθισμένων κήπων και των κυριακάτικων πικνίκ ακόμα και στο κέντρο της πόλης... αυτό των βαρκάδων στο Σηκουάνα με το δροσερό νυχτερινό αεράκι να χαϊδεύει απαλά το πρόσωπο κάθε επιβάτη που νιώθει έστω και σε μισή ώρα να διανύει ένα απόκοσμο ταξίδι στην καρδιά της πόλης....Αυτό των ρομαντικών ζευγαριών που κάνουν βόλτα στις όχθες του Σηκουάνα.... Και αυτό του ηλιοβασιλέματος που ντύνει με την πορφυρή του διάφανη χλαμύδα κυριολεκτικά τα πάντα και τα κάνει κι αυτά να βασιλεύουν. Και τότε λες: "Δεν μπορεί να βρίσκομαι σε πόλη αυτήν τη στιγμή". Σωστά. Βρίσκεσαι στο Παρίσι.
Και ενώ όλοι τρέχουν σύσσωμοι με το που φτάνουν, να ανέβουν στον Πύργο του Eiffel, να ανεχτούν την ορθοστασία στις ατέλειωτες ουρές και να θαυμάσουν μια θέα την οποία δεν πολυκατανοούν, καθώς δε γνωρίζουν αυτά που αγναντεύουν, θα σας πρότεινα κάτι το ριζοσπαστικό (ω, ναι!): να αφήσετε την επίσκεψή του για το τέλος. Χαίρομαι που συμφωνείτε. Πάμε τώρα.
(το άρθρο συνεχίζεται στο link... αξιζει να το διαβασετε...)
http://www.in2life.gr/escape/destinations/articles/153491/article.aspx
Έχω γράψει για πολλούς προορισμούς, όμως ομολογώ ότι το Παρίσι μου δημιουργούσε μεγάλη αμηχανία. Σε μία πόλη στην οποία έχεις ζήσει για μεγάλο διάστημα, την οποία έχεις αγαπήσει και από την οποία έχεις αγαπηθεί, πώς να την περιγράψεις όντας σίγουρος ότι της αποδίδεις μέσα σε δυο-τρεις σελίδες το θαυμασμό που της αρμόζει; Όμως το τολμώ για πολλούς λόγους....
Γιατί είναι Μάιος, και θαρρείς πως ο μήνας αυτός γεννήθηκε για να βασιλεύει πάντα στο Παρίσι, αφήνοντας απλά απεσταλμένους του σε άλλα μέρη του κόσμου – αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω την απίστευτη αρμονία του ανοιξιάτικου φωτός με το Παρισινό τοπίο. Γιατί είναι Μάιος, και Μάιος και Παρίσι πάνε μαζί, έστω και μετά από σαράντα χρόνια από το '68 και τα γεγονότα που σμίλευσαν μια ολόκληρη γενιά. Αλλά και γιατί είναι η ιδανικότερη εποχή –τέλος άνοιξης, αρχές καλοκαιριού– όπου η πόλη, απογυμνωμένη από τους ιλιγγιώδεις ρυθμούς του χειμώνα, μας καλεί να ανακαλύψουμε το πιο ζεστό της πρόσωπο: αυτό των κατανθισμένων κήπων και των κυριακάτικων πικνίκ ακόμα και στο κέντρο της πόλης... αυτό των βαρκάδων στο Σηκουάνα με το δροσερό νυχτερινό αεράκι να χαϊδεύει απαλά το πρόσωπο κάθε επιβάτη που νιώθει έστω και σε μισή ώρα να διανύει ένα απόκοσμο ταξίδι στην καρδιά της πόλης....Αυτό των ρομαντικών ζευγαριών που κάνουν βόλτα στις όχθες του Σηκουάνα.... Και αυτό του ηλιοβασιλέματος που ντύνει με την πορφυρή του διάφανη χλαμύδα κυριολεκτικά τα πάντα και τα κάνει κι αυτά να βασιλεύουν. Και τότε λες: "Δεν μπορεί να βρίσκομαι σε πόλη αυτήν τη στιγμή". Σωστά. Βρίσκεσαι στο Παρίσι.
Και ενώ όλοι τρέχουν σύσσωμοι με το που φτάνουν, να ανέβουν στον Πύργο του Eiffel, να ανεχτούν την ορθοστασία στις ατέλειωτες ουρές και να θαυμάσουν μια θέα την οποία δεν πολυκατανοούν, καθώς δε γνωρίζουν αυτά που αγναντεύουν, θα σας πρότεινα κάτι το ριζοσπαστικό (ω, ναι!): να αφήσετε την επίσκεψή του για το τέλος. Χαίρομαι που συμφωνείτε. Πάμε τώρα.
(το άρθρο συνεχίζεται στο link... αξιζει να το διαβασετε...)
http://www.in2life.gr/escape/destinations/articles/153491/article.aspx
θα πάω 
