jimp
Member
- Μηνύματα
- 5.097
- Likes
- 6.561
Ψηλέ μου δικό σου
Καταπληκτικό παραδοσιακό ηπειρώτικο τραγούδι, αρχοντικό.
Καταπληκτικό παραδοσιακό ηπειρώτικο τραγούδι, αρχοντικό.
Σοβαρα δεν ηξερες την χωριουδαρα;Στο μεταξύ δεν είχα ιδέα τι είναι το Καπέσοβο, τώρα είδα οτι πρόκειται για Ηπειρώτικο χωριό.
Τι χωριό δηλαδή, χωριουδάρα έτσι όπως το βλέπω.
Είσαι ωραίος!Ψηλέ μου δικό σου
Δεν είχα ιδέα, έχω μεγάλες ελείψεις στην Ηπειρωτική Ελλάδα είναι η αλήθεια.Σοβαρα δεν ηξερες την χωριουδαρα;
Αυτή είναι μια καλή πρόταση για επόμενο στόχο.Λοιπον, μετα τα 90 νησια προτεινω να παρεις αμπαριζα ολα τα ορεινα χωρια
Τώρα ξεκινάνε τα καλά, ανακάλυψα πολλές ομορφιές σ' αυτή τη χώρα έστω και σε τόσο μικρό διάστημα.Αντε γράφε να διαβάζουμε πως τα πέρασες
Ευτυχώς που με ξύπνησες για το δρομολόγιο της Ryanair και πάνω στην ώρα που το χρειαζόμουν!Αυτό όμως που πρέπει να γνωρίζετε είναι πως η πτήση από Θεσσαλονίκη για Σαράγιεβο που μας ήρθε ουρανοκατέβατη από τη Ryan βγαίνει έως τώρα αποκλειστικά σε πολύ χαμηλές -ίσως προωθητικές- τιμές, κάτι που συνέβη αντίστοιχα αν θυμάστε με το Ζάγκρεμπ. Αυτός είναι κι ο λόγος που γέμισε ξαφνικά το φόρουμ με φωτογραφίες απ’ το Σαράγιεβο από μας τους βόρειους, αλλά επίσης ο λόγος πως λίγες μέρες πριν την εκδρομή βρήκα εισιτήριο κάτω των 60€ μετ’ επιστροφής. Αρκετά, αν αναλογιστεί κανείς πως το ίδιο δρομολόγιο κάποιες μέρες προσφέρεται και με τα μισά χρήματα…
Αντίστοιχα εύκολη ήταν και η αναζήτηση καταλύματος, καταλήγοντας δίχως περιττές σκέψεις στο «Hotel Lula» μέσω της πλατφόρμας booking, σε ιδιαιτέρως κεντρικό σημείο της παλιάς πόλης το οποίο και συνιστώ, με τιμή 82€ τα δύο βράδια με πρωινό, άσχετα που δε πρόλαβα να το τιμήσω. Δίπλα ο πεζόδρομος, δυο βήματα η στάση του λεωφορείου για το αεροδρόμιο, όλα κοντά:
Ελπίζω να ήρθε για να μείνει και να μην είναι περιστασιακό, γιατί βολεύει για πολλούς λόγους. Μέχρι και Ντουμπρόβνικ μπορείς να φτάσεις με χαμηλή τιμή, συνδυάζοντας πτήση και λεωφορείο. Προς το παρόν βέβαια τη βλέπω σαν εποχική, μέχρι τέλη Σεπτέμβρη και ξανά το Μάρτιο.Ευτυχώς που με ξύπνησες για το δρομολόγιο της Ryanair και πάνω στην ώρα που το χρειαζόμουν!
Μ' αρέσουν τέτοιες ιδιαίτερες πόλεις όπως μ' αρέσουν και τα Βαλκάνια. ΠροχωράωΧαίρομαι που αγάπησες κι εσύ το Σαράγεβο!
Είμαστε "όλο αυτιά".
Υπέροχα...Κι εγώ φέτος ταξίδεψα πολύ Βαλκάνια και τα αγάπησα..Υπέροχα και παρεξηγημένα..Солун – Сарајево, ένα τσιγάρο δρόμος
Πρωί, πολύ πρωί, αχάραγο μιας και η πτήση αναχωρούσε λίγο μετά τις έξι, αλλά ας μη γκρινιάζω, δε πήγαινα και για δουλειά.
View attachment 473944
(κλασσική αεροπλανική φωτογραφία για το καλό)
Ο χρόνος πέρασε νεράκι, μιας και ούτε εξήντα πτητικά λεπτά δε χωρίζουν τις δύο πόλεις, συντομότερα δηλαδή απ’ το να πετάξει κάποιος για Ρόδο ή για Ηράκλειο.
Αφού πέρασα εν τάχει τον έλεγχο των διαβατηρίων κι έκανα ανάληψη μετρητών από ένα ΑΤΜ της Unibank με τη Revolut χωρίς προμήθεια (προσοχή στις άλλες τράπεζες, κρατάνε αδιανόητα ποσά), κάθισα για ένα καφεδάκι στα γρήγορα μιας και το χρειαζόμουν. Αποτέλεσμα όλου αυτού βέβαια ήταν να χάσω το λεωφορείο του αεροδρομίου, περπατώντας έτσι γύρω στα 800 μέτρα προκειμένου να χρησιμοποιήσω το τρόλεϊ 103, τη δημόσια συγκοινωνία δηλαδή της πόλης, με εισιτήριο από το περίπτερο κόστους ούτε ενός ευρώ. Ήταν ακόμη αρκετά νωρίς και δεν υπήρχε άγχος:
View attachment 473971
Βρήκα το ξενοδοχείο κι αφού άφησα τα πράγματα χωρίς να μπορέσω να πάρω το δωμάτιο νωρίς, πήρα τη φωτογραφική μηχανή και βγήκα έξω για τις πρώτες αναγνωριστικές βόλτες. Λίγα μέτρα από κει ήταν η ιστορική αγορά «Baščaršija», σημείο συνάντησης της πόλης εδώ κι αιώνες, με το χαρακτηριστικό ξύλινο σιντριβάνι «Sebilj», σύμβολο της πόλης του Σαράγιεβο:
View attachment 473947
Ξεκίνησα μια βόλτα περιμετρικά νιώθοντας για κάποιο λόγο μια περίεργη οικειότητα, όπως νομίζω ότι είναι λογικό να συμβαίνει στις Βαλκανικές πόλεις που πολλές φορές έχουν κοινό ιστορικό παρονομαστή. Εξάλλου κι εγώ σε μια τέτοια κινούμαι:
View attachment 473948 View attachment 473949
Άλλοτε έβλεπα όμορφα, άλλοτε απεριποίητα στενάκια που είχαν όμως κι αυτά τη γοητεία τους. Το ισλαμικό στοιχείο έντονο παντού, όπως είναι λογικό να συμβαίνει σε μια χώρα σαν τη Βοσνία, με το νερό του Miljacka να είναι ελάχιστο λόγω της περιόδου:
View attachment 473950 View attachment 473951
Βρισκόμουν κιόλας στο σημείο πέρα απ’ το κλασσικό δημαρχείο Vijećnica – ορόσημο της πόλης, πλήρως ανακατασκευασμένο μετά τους βομβαρδισμούς και τις καταστροφές που υπέστη κατά τον εμφύλιο. Λίγα μέτρα μόνο πιο πάνω βρίσκεται η καθολική εκκλησία του Αγίου Αντωνίου, κάνοντας με να συνειδητοποιήσω από κοντά πως επρόκειτο για μια πόλη με πολλά γνωρίσματα που συνυπάρχουν, όπως τόσα και τόσα χρόνια:
View attachment 473952 View attachment 473953
Επιστρέφοντας προς το κέντρο συνάντησα και τη γέφυρα «Latinska Ćuprija», υψίστης ιστορικής σημασίας αν και δε της φαίνεται, μιας κι εκεί στις 28 Ιουνίου του 1914 δόθηκε η αφορμή (σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς) για την έναρξη του Α’ παγκοσμίου πολέμου, με τη δολοφονία του αρχιδούκα της Αυστρουγγαρίας Franz Ferdinard. Στο σήμερα βέβαια τίποτα δε θυμίζει αυτό το γεγονός, βλέποντας εν αντιθέσει τις βαλκανικές εικόνες που προσωπικά μου έχουν λείψει, με τη πώληση οπωροκηπευτικών και χύμα τσιγάρων:
View attachment 473982
Αυτό όμως που είναι εκεί για να θυμίζει το πρόσφατο σκληρό παρελθόν της πόλης, είναι οι τρύπες από τις οβίδες και τις σφαίρες στα παρακείμενα κτήρια, που αντίκρυσα με ανάμεικτα συναισθήματα είναι η αλήθεια:
View attachment 473983
Κινούμενος πλέον στο κεντρικότερο σημείο της πόλης έφτασα κι ως το «Tašlihan», ένα μικρό πέτρινο πανδοχείο –ή καραβανσεράι αν προτιμάτε με την ορθότερη ορολογία του- ,κτίσμα του 16ου αιώνα που για κάποιο λόγο μου θύμισε πολύ Θεσσαλονίκη:
View attachment 473987
View attachment 473984
Από εκείνο το σημείο και μετά τα πράγματα αρχίζουν και δυτικοποιούνται περισσότερο, φέρνοντας αν θέλετε και το Ζάγκρεμπ στο μυαλό μου, σ’ έναν ακόμα παραλληλισμό. Το ομοίωμα του τεράστιου εφευρέτη που ακούει στο όνομα Nikola Tesla δε θα μπορούσε να λείπει ούτε απ’ αυτή τη πόλη, έστω κι έξω από μπαρ:
View attachment 473973
View attachment 473956
Το Χριστιανικό στοιχείο άρχισε να γίνεται εντονότερο, πρώτα συναντώντας τον ορθόδοξο ναό της γέννησης της Θεοτόκου «Saborna Crkva Rođenja Presvete Bogorodice» απέναντι από τα εξαίρετα έργα πλανόδιων καλλιτεχνών:
View attachment 473988
View attachment 473958
Ένα δρόμο παράλληλα μπορεί να βρει κάποιος το διάσημο εμπορικό πεζόδρομο του Σαράγιεβο με το όνομα «Ferhadija» που διασχίζει το κέντρο. Στάθηκα για μια στιγμή απέναντι από την αγορά «Gradska tržnica» αποφασίζοντας να μη μπω ακόμη:
View attachment 473960
View attachment 473959
Προείχε βλέπετε μια βόλτα στον πεζόδρομο, ίσως κάποιο μουσείο αλλά και η επίσκεψη στον καθεδρικό ναό «Srca Isusova», εντυπωσιακό αν μη τι άλλο:
View attachment 473962
View attachment 473961
Τίποτε από αυτά δε συνέβη μιας και κούραση μαζί με αυπνία κέρδιζαν προς ώρας. Ήθελα επειγόντως ακόμη έναν καφέ, κατά προτίμηση κρύο που με χαρά βρήκα σε μια παραδιπλανή καφετέρια. Μη φανταστείτε, Americano με παγάκια ήταν όχι φραπεδάρα, αλλά μη τα θέλουμε κι όλα δικά μας:
View attachment 473963
Ενώ έπινα το καφεδάκι μου αμέριμνος σχεδιάζοντας τη συνέχεια, έσκασε το μήνυμα που άλλαξε τα δεδομένα της εκδρομής. Ο φίλος πλέον @Konstantinb έκανε την εμφάνιση του, μιας που προφανώς ήμασταν στην ίδια πτήση και γνωριζόμασταν εξ’ αποστάσεως, έχοντας ανταλλάξει έως τώρα μόνο ταξιδιωτικά μηνύματα στο φόρουμ και τα social για αλληλοβοήθεια.
Σκυλί του πολέμου ο «ταξιδιώτης με το πονεμένο πόδι» που δε μάσησε πουθενά σε δυο μέρες εκδρομής, ακόμα και στα δύσκολα της επομένης, αλλά και πολύ ωραίος τύπος, αν και -μεταξύ μας- για να γράφει εδώ μέσα όλο και κάποια πετριά θα χει κι αυτός...
Το παρεάκι μια φορά δημιουργήθηκε κατευθείαν!
Έτσι αφού ήπιαμε το ξενέρωτο καφεδάκι μας, αναλάβαμε λίγο δυνάμεις και ξεκινήσαμε. Η αρχή έγινε από το τζαμί του 16ου αιώνα «Gazi Husrev» που αποτελεί και το μεγαλύτερο ιστορικό τζαμί στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη αλλά κι ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά οθωμανικά κτίσματα στα Βαλκάνια, απ’ όπου γεμίσαμε και τα μπουκαλάκια μας με κρύο νερό. Δίπλα του στον ίδιο χώρο στέκει και ο πύργος του ρολογιού «Sahat-kula» ,ύψους 30 μέτρων και ψηλότερος στη χώρα:
View attachment 473985
Το σημείο του πεζόδρομου όπου βρισκόμασταν δε ξέρω αν θυμίζει περισσότερο Σαράγιεβο ή Κωνσταντινούπολη όπως μπορείτε να δείτε, σ’ έναν ακόμα απ’ τους κουραστικούς παραλληλισμούς μου στο κεφάλαιο αυτό. Δεν είναι κρυφό βέβαια πως η Τουρκία έχει στηρίξει τη χώρα με πολλαπλούς τρόπους, αποτέλεσμα του οποίου (μαζί με το οθωμανικό στοιχείο) είναι ο πολυάριθμος τουρισμός:
View attachment 473964
View attachment 473965
Δεν αργήσαμε να φτάσουμε και στο γνωστό κεντρικό σημείο, αρχικά επισκεπτόμενοι ένα ακόμη τζαμί με το όνομα «Baščaršijska».
View attachment 473966
View attachment 473967
Είχαμε λίγο χρόνο ακόμη να σκοτώσουμε μέχρι να παραλάβουμε δωμάτια, αποφασίζοντας έτσι να βρούμε κάτι για να βρέξουμε το λαρύγγι μας. Ακολουθώντας τις υποδείξεις ενός ντόπιου κατεβήκαμε ως το «Caffe Divan» που βρίσκεται σ’ ένα υπέροχο αίθριο πλάι σ’ ένα μαγαζί με χειροποίητα χαλιά.
View attachment 473968
Το μόνο που δεν υπολόγισα ήταν πως τα μουσουλμανικά ήθη και έθιμα εφαρμόζονται σε τέτοια μέρη, αρκούμενος όχι σε μια λαχταριστή παγωμένη μπύρα όπως ονειρευόμουν αλλά σ’ έναν ακόμη καφέ παρόλο που είχα μπαϊλντήσει με τους καφέδες. Ας είναι, έπρεπε να δοκιμάσουμε άλλωστε και τον Βοσνιακό με τον παραδοσιακό τρόπο σερβιρίσματος σε μπακιρένιο μπρίκι μαζί με λουκούμια, συμβαίνουν κι αυτά:
View attachment 473969
Αποκαμωμένοι χωριστήκαμε με σκοπό μερικές ώρες ξεκούρασης στο ξενοδοχείο, μ’ εμένα όμως να υποκύπτω στον πειρασμό για μερικές ακόμα βόλτες στην υπέροχη αγορά της πόλης.
View attachment 473970
View attachment 473986
Κάτι είχα στο μυαλό μου…
Εσύ φταις που μ' έστειλες, ήθελα να φάω όλη τη βιτρίνα!Γιατί με ταγκαρες; Τώρα σκέφτομαι αυτό το Μπουρέκ και δε μπορώ να κοιμηθώ
Ευτυχώς διαπιστώνω με χαρά ότι άρχισαν να λύνονται τέτοιες «παρεξηγήσεις» τα τελευταία χρόνια. Η περιοχή έχει τρομερό ενδιαφέρον κι όποιος δε το βλέπει απλά χάνει!Υπέροχα...Κι εγώ φέτος ταξίδεψα πολύ Βαλκάνια και τα αγάπησα..Υπέροχα και παρεξηγημένα..