varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 6.846
- Likes
- 14.806
Η Ιαπωνία, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, βρισκόταν πάντα μέσα στη ζωή μου από τότε που ήμουν παιδί, όπως και στη ζωή όλων των ανθρώπων της γενιάς μου χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε.
Είτε ήταν το τραγούδι των ’80s «Big in Japan» που άκουγε στη διαπασών ο μεγαλύτερος αδερφός μου κάνοντάς με να φαντάζομαι πώς θα μπορούσε να είναι αυτή η τόσο μακρινή χώρα, είτε ήταν το αγαπημένο μου ηλεκτρονικό Nintendo που με συντρόφευε τα βαρετά καλοκαιρινά μεσημέρια που ήμασταν αναγκασμένοι σε υποχρεωτική δίωρη ανάπαυση για να ξεκουραστούν οι γονείς και να μην ενοχλούμε τους γείτονες, είτε ήταν το πρώτο πασίγνωστο anime «Κάντυ Κάντυ» που σημάδεψε ανεξίτηλα όλα τα παιδιά της γενιάς μου αφού σχεδόν σε κάθε επεισόδιο βαλαντώναμε στο κλάμα με τα ατελείωτα δράματα της ομώνυμης ηρωίδας.
Και φυσικά το αποκορύφωμα ήταν η σειρά «Σογκούν» που μας άνοιξε ένα παράθυρο στον κόσμο της ιαπωνικής κουλτούρας... οι αυστηροί κανόνες και οι κώδικες τιμής που χαρακτήριζαν την εποχή της ιαπωνικής φεουδαρχίας, οι σογκούν, οι σαμουράι, οι γκέισες, η ιαπωνική αρχιτεκτονική και οι κήποι, το τελετουργικό του τσαγιού και τόσα άλλα που έκαναν την Ιαπωνία να φαντάζει στα μάτια μου μια χώρα μαγική και συναρπαστική.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια μέσα στα οποία θαύμασα ακόμα περισσότερο την φιλοσοφία του λαού της, εκτίμησα βαθύτερα την αισθητική της και λάτρεψα την κουζίνα της.
Ώσπου τελικά, μετά από αρκετές αναβολές, έφτασε ο Αύγουστος του 2025 για να καταφέρω επιτέλους να πραγματοποιήσω αυτό το τόσο μοναδικό ταξίδι, ένα ταξίδι-αποκάλυψη που αλλάζει καθοριστικά πώς βλέπεις την ζωή σου και τον κόσμο.
いらっしゃいませ！Καλωσορίσατε!
Είτε ήταν το τραγούδι των ’80s «Big in Japan» που άκουγε στη διαπασών ο μεγαλύτερος αδερφός μου κάνοντάς με να φαντάζομαι πώς θα μπορούσε να είναι αυτή η τόσο μακρινή χώρα, είτε ήταν το αγαπημένο μου ηλεκτρονικό Nintendo που με συντρόφευε τα βαρετά καλοκαιρινά μεσημέρια που ήμασταν αναγκασμένοι σε υποχρεωτική δίωρη ανάπαυση για να ξεκουραστούν οι γονείς και να μην ενοχλούμε τους γείτονες, είτε ήταν το πρώτο πασίγνωστο anime «Κάντυ Κάντυ» που σημάδεψε ανεξίτηλα όλα τα παιδιά της γενιάς μου αφού σχεδόν σε κάθε επεισόδιο βαλαντώναμε στο κλάμα με τα ατελείωτα δράματα της ομώνυμης ηρωίδας.
Και φυσικά το αποκορύφωμα ήταν η σειρά «Σογκούν» που μας άνοιξε ένα παράθυρο στον κόσμο της ιαπωνικής κουλτούρας... οι αυστηροί κανόνες και οι κώδικες τιμής που χαρακτήριζαν την εποχή της ιαπωνικής φεουδαρχίας, οι σογκούν, οι σαμουράι, οι γκέισες, η ιαπωνική αρχιτεκτονική και οι κήποι, το τελετουργικό του τσαγιού και τόσα άλλα που έκαναν την Ιαπωνία να φαντάζει στα μάτια μου μια χώρα μαγική και συναρπαστική.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια μέσα στα οποία θαύμασα ακόμα περισσότερο την φιλοσοφία του λαού της, εκτίμησα βαθύτερα την αισθητική της και λάτρεψα την κουζίνα της.
Ώσπου τελικά, μετά από αρκετές αναβολές, έφτασε ο Αύγουστος του 2025 για να καταφέρω επιτέλους να πραγματοποιήσω αυτό το τόσο μοναδικό ταξίδι, ένα ταξίδι-αποκάλυψη που αλλάζει καθοριστικά πώς βλέπεις την ζωή σου και τον κόσμο.
いらっしゃいませ！Καλωσορίσατε!
) αλλά επειδή σε αγαπάω, πρώτα θα πατάω λάικ κ μετά θα σε διαβάζω!
