Ιαπωνία ΙΑΠΩΝΙΑ - Big in Japan

[varioAthens]

Η Ιαπωνία, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, βρισκόταν πάντα μέσα στη ζωή μου από τότε που ήμουν παιδί, όπως και στη ζωή όλων των ανθρώπων της γενιάς μου χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε.

Είτε ήταν το τραγούδι των ’80s «Big in Japan» που άκουγε στη διαπασών ο μεγαλύτερος αδερφός μου κάνοντάς με να φαντάζομαι πώς θα μπορούσε να είναι αυτή η τόσο μακρινή χώρα, είτε ήταν το αγαπημένο μου ηλεκτρονικό Nintendo που με συντρόφευε τα βαρετά καλοκαιρινά μεσημέρια που ήμασταν αναγκασμένοι σε υποχρεωτική δίωρη ανάπαυση για να ξεκουραστούν οι γονείς και να μην ενοχλούμε τους γείτονες, είτε ήταν το πρώτο πασίγνωστο anime «Κάντυ Κάντυ» που σημάδεψε ανεξίτηλα όλα τα παιδιά της γενιάς μου αφού σχεδόν σε κάθε επεισόδιο βαλαντώναμε στο κλάμα με τα ατελείωτα δράματα της ομώνυμης ηρωίδας.

Και φυσικά το αποκορύφωμα ήταν η σειρά «Σογκούν» που μας άνοιξε ένα παράθυρο στον κόσμο της ιαπωνικής κουλτούρας... οι αυστηροί κανόνες και οι κώδικες τιμής που χαρακτήριζαν την εποχή της ιαπωνικής φεουδαρχίας, οι σογκούν, οι σαμουράι, οι γκέισες, η ιαπωνική αρχιτεκτονική και οι κήποι, το τελετουργικό του τσαγιού και τόσα άλλα που έκαναν την Ιαπωνία να φαντάζει στα μάτια μου μια χώρα μαγική και συναρπαστική.

Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια μέσα στα οποία θαύμασα ακόμα περισσότερο την φιλοσοφία του λαού της, εκτίμησα βαθύτερα την αισθητική της και λάτρεψα την κουζίνα της.

Ώσπου τελικά, μετά από αρκετές αναβολές, έφτασε ο Αύγουστος του 2025 για να καταφέρω επιτέλους να πραγματοποιήσω αυτό το τόσο μοναδικό ταξίδι, ένα ταξίδι-αποκάλυψη που αλλάζει καθοριστικά πώς βλέπεις την ζωή σου και τον κόσμο.

いらっしゃいませ！Καλωσορίσατε!

 

[Klair]

Υπέροχα! Αναμένω την εξιστόρηση με μεγάλο ενδιαφέρον!! Είναι ένας προορισμός που με ενδιαφέρει και σίγουρα η εμπειρία σου θα με βοηθήσει στην οργάνωση και του δικού μου ταξιδιού!

 

[varioAthens]

Σε ευχαριστω πολυ @Klair !
Αν μη τι αλλο σε αυτο το ταξιδι ειδικα εσυ θα γυρισεις με 10.000 φωτογραφιες!

 

[evaT]

Σου θύμωσα λίγο (ξέρεις εσύ ) αλλά επειδή σε αγαπάω, πρώτα θα πατάω λάικ κ μετά θα σε διαβάζω!

 

[varioAthens]

Σου θύμωσα λίγο (ξέρεις εσύ ) αλλά επειδή σε αγαπάω, πρώτα θα πατάω λάικ κ μετά θα σε διαβάζω!

Αγαπη διχως πεισματα δεν εχει νοστιμαδα

 

[varioAthens]

Η Air China που επιλέξαμε ως πιο οικονομική εταιρεία μου άφησε τις χειρότερες εντυπώσεις. Δεν δίνει τη δυνατότητα για ηλεκτρονικό τσεκ ιν με αποτέλεσμα -παρόλο που ταξιδεύαμε μόνο με χειραποσκευές- να περιμένουμε επί 2 ώρες στην ουρά για boarding pass.
Οι 10 ώρες πτήσης μέχρι το Πεκίνο μου φάνηκαν ατελείωτες μέσα στο πανβρώμικο και γεμάτο λεκέδες αεροσκάφος, το πανάθλιο φαγητό που θύμιζε σκυλοτροφή τόσο στην μυρωδιά όσο και στην εμφάνιση, για επιλογή ταινιών κ.λ.π. δεν θα συζητήσω καν. Εντύπωση επίσης μου έκανε το γεγονός ότι είναι η μοναδική εταιρεία από όσες έχω ταξιδέψει που ο κυβερνήτης δεν μας συστήθηκε ποτέ.
Εξίσου άσχημες εντυπώσεις μου άφησε και το αεροδρόμιο του Πεκίνο... δεν έχω ξανασυναντήσει πιο αγενές, αγέλαστο και άξεστο προσωπικό.
Μετά από λίγες ώρες αναμονής στο Πεκίνο και άλλη μία σύντομη 3ωρη πτήση φτάσαμε επιτέλους στην Οσάκα το απογευματάκι.

Βγαίνοντας από το αεροπλάνο για να μπούμε στην φυσούνα πάθαμε θερμικό σοκ. Ήταν σαν να μπήκαμε σε φούρνο. Αλήθεια, έχετε ανοίξει ποτέ φούρνο ενώ καίει στους 200 βαθμούς? Που νιώθεις να σου έρχεται ένα καυτό «χαστούκι» και να σου κόβεται η ανάσα; Ε αυτό ακριβώς νιώσαμε κι εμείς.
Η αλήθεια είναι ότι διάβαζα περιγραφές τόσο ντόπιων όσο και τουριστών να λένε πόσο εφιαλτικό είναι το καλοκαίρι της Ιαπωνίας αλλά εγώ το πήρα αψήφιστα θεωρώντας ότι εφόσον έχω αντέξει καλοκαίρι σε Αίγυπτο, Ιορδανία και παρόμοιες χώρες, θα άντεχα και στην Ιαπωνία.
Αμ δε! Η ζέστη της Ιαπωνίας είναι ΑΚΡΑΙΑ! Είναι σα να βράζεις στην κόλαση.

Παρόλα αυτά συνεχίσαμε ακάθεκτοι για τις απαραίτητες διαδικασίες:

• Έλεγχος διαβατηρίων και έλεγχος των QR Codes για την είσοδο μας στην χώρα. Τα QR Codes τα είχαμε βγάλει ηλεκτρονικά μέσω της πλατφόρμας “Visit Japan Web” αντί να συμπληρώσουμε τα κλασικά έντυπα που συμπληρώνουμε συνήθως στο αεροπλάνο ή στο αεροδρόμιο. Έτσι γλυτώνεις πολύ χρόνο σε ουρές.

Στον έλεγχο των διαβατηρίων και των QR Codes πήραμε μια πρώτη γεύση του τι εστί Ιαπωνία:
(α) όλα είναι αυτοματοποιημένα (σκανάρεις μόνος σου το διαβατήριο και τον QR κωδικό σε μηχάνημα) και όλα δουλεύουν άψογα,
(β) παρά τους αυτοματισμούς και την τεχνολογία, πάντα υπάρχει κάποιος υπάλληλος έτοιμος να σε καθοδηγήσει αν δυσκολεύεσαι και μάλιστα χωρίς καν να του το ζητήσεις,
(γ) η ευγένεια από όλους τους υπαλλήλους σε κάθε πόστο ήταν απαράμιλλη.

• Συνάλλαγμα. Κάναμε κάτι λίγα γιεν από ΑΤΜ στο αεροδρόμιο και μετά για το κανονικό ποσό που θέλαμε πήγαμε σε ΑΤΜ των «7-Eleven» στην πόλη. Γενικά πάντως, παρά τις σχετικές προειδοποιήσεις ότι θα χρειαστούμε πολλά μετρητά γιατί στην Ιαπωνία δεν δέχονται κάρτες, σχεδόν παντού δίναμε κάρτα. Ουσιαστικά, μετρητά χρειαστήκαμε μόνο για νερό στους αυτόματους πωλητές, σε 1-2 πάγκους φαγητού και σε 1 αξιοθέατο. Δηλαδή ακόμα και οι πάγκοι στις τοπικές αγορές στην συντριπτική τους πλειοψηφία δέχονται κανονικά κάρτα.
• Ιντερνετ. Επιλέξαμε pocket wifi έναντι sim γιατί το μοιραστήκαμε 4 συσκευές.
• Εισητήρια Shinkansen. Δεν αγοράσαμε Japan Rail Pass καθώς δεν μας συνέφερε αφού είχαμε να κάνουμε μόνο 4 διαδρομές.
• Έκδοση κάρτας για τα ΜΜΜ. Βγάλαμε Icoca η οποία εκδίδεται στην Οσάκα και στο Κυότο αλλά χρησιμοποιείται κανονικά σε όλη την Ιαπωνία. Αντίστοιχα, αν προσγειώνεσαι στο Τόκυο θα εκδώσεις Suica η οποία επίσης χρησιμοποιείται σε όλη την Ιαπωνία. Απλά στο τέλος του ταξιδιού πρέπει να επιστρέψεις την κάρτα στην πόλη όπου εκδόθηκε. Εμάς βέβαια μας έμεινε το πλαστικό γιατί δεν γυρίσαμε πίσω στην Οσάκα αλλά αναχωρήσαμε για Ελλάδα από το Τόκυο. Προσοχή: να μην μείνει στην κάρτα υπόλοιπο γιατί δεν εξαργυρώνεται.

Από όλα αυτά τα διαδικαστικά ξεμπερδέψαμε πάρα πολύ γρήγορα χάρη στο ότι τα πάντα λειτουργούσαν τέλεια και οι άνθρωποι ήταν τρομερά εξυπηρετικοί, βοηθητικοί και ευγενέστατοι. Παρατήρησα ότι ακόμα και η γλώσσα του σώματός τους απέπνεε ηρεμία και βαθιά ευγένεια... δεν είναι μόνο οι υποκλίσεις ή το χαμόγελο, είναι ακόμα και ο τρόπος που (κυρίως οι γυναίκες) σου παραδίδουν τα εισητήρια, τα ρέστα σου και ό,τι αγόρασες τελοσπάντων μέσα σε ένα δισκάκι και με τα δυο τους χέρια σαν να κάνουν κάποιο τελετουργικό.

Τελικά, όλα όσα είχα ακούσει για τους Ιάπωνες έβγαιναν πέρα για πέρα αληθινά ήδη από την πρώτη ώρα που βρισκόμουν σε αυτή την χώρα...

 

[L33T]

Για πάμε λίγο

 

[psilos3]

Συντονίστηκα και περιμένω να διαβάσω τα ωραία (και τα ευτράπελα είμαι σίγουρος) άλλης μιας σπουδαίας ιστορίας!

 

[ANASTAPAP]

Ήταν ωραία η προθέρμανση! Αναμένουμε τη συνέχεια!