ιπτάμενος
Member
- Μηνύματα
- 65
- Likes
- 63
Πετάξαμε μέσω Θεσσαλονίκης με απευθείας πτήση για την Ζυρίχη, γιατί βρήκαμε φτηνά εισιτήρια με την swiss. Και με aegean ήταν φτηνά αλλά είχαν ενδιάμεση στάση και θα καθυστερούσαμε. Μετά από 2 ώρες πτήσης είμαστε στην Ζυρίχη. Είχαμε κλείσει αυτοκίνητο μέσω του skyscanner και βρεθήκαμε γρήγορα στο γκισέ της Europacar. Το γρήγορα σημαίνει ότι οι γυναίκες περάσαν πρώτα απ όλα τα καταστήματα για να κάνουν έλεγχο. Είχαμε κλείσει ένα Skoda Rapid με κόστος 350€. Αλλά το είχε πάρει άλλος, πρόλαβε. Μετά από διαπραγματεύσεις βρεθήκαμε με ένα VW Tiguan αυτόματο. Το μόνο αυτόματο που είχα χρησιμοποιήσει μέχρι τότε ήταν ένα αυτόματο ρολόι Seiko. Μπήκα μέσα και προσπαθούσα να το βάλω μπροστά αλλά μάταια.Απογοήτευση!! Αρνιόταν πεισματικά. Εκείνη την ώρα ήρθε ο γιος μου και μου είπε το μυστικό, αν δεν πατάς το φρένο, μπροστά δεν πρόκειται να πάρει.
Το πρόγραμμα είχε επιστροφή στις 11 Σεπτ. από Ζυρίχη οπότε φύγαμε αμέσως για Γενεύη, δηλαδή για το άλλο άκρο της Ελβετίας και μετά να αρχίσουμε να επιστρέφουμε σιγά σιγά στην Ζυρίχη. Να ενημερώσω ότι το αυτοκίνητο το πήρα με το ροζ δίπλωμα και ας μην είχε λατινικούς χαρακτήρες. Βέβαια είχα μαζί και το διεθνές που μου έβγαλε με 50€ η ΕΛΠΑ αυθημερόν, ακόμη υπάρχει αυτή η Λέσχη!!!
Έτσι αρχίζει το οδοιπορικό. Η διαδρομή έγινε περίπου σε 3 ώρες. Μία εθνική οδός με δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση με μπάρα στην μέση σε όλο το μήκος της. Στην μπάρα δεν υπάρχουν αντανακλαστικά, όπως επίσης σε όλο το μήκος της δεν υπάρχει πουθενά !! φωτισμός ούτε στις διασταυρώσεις. Κίνηση μεγάλη αλλά όλοι τηρούν τα όρια οπότε είμαστε ένα μεγάλο τραίνο και δεν είχαμε καθυστερήσεις. Ανα τακτά διαστήματα υπάρχουν κάμερες και τα πάντα κυλάνε με τάξη. Τιμές καυσίμων 1,58 αμόλυβδη και 1,60 πετρέλαιο σε φράγκα. Οι μετακινήσεις μεταξύ των πόλεων εύκολη και οι δρόμοι χωρίς λακκούβες. Η χώρα είναι ορεινή, οι μεγάλες πόλεις σε υψόμετρο από 200 έως 500 μέτρα, αλλά οι δρόμοι που ανεβήκαμε στα βουνά δεν είχαν φουρκέτες ή απότομες στροφές. Απαλές στροφές, τούνελ μέχρι 6 χιλιόμετρα και γενικά ο τρόπος που οδηγούν σου δημιουργεί ασφάλεια να ταξιδέψεις. Αν χρησιμοποιήσεις αυτοκινητόδρομους πρέπει να εφοδιαστείς με την βινιέτα, περίπου 40€ αλλά τα ενοικιαζόμενα την έχουν.
Περιληπτικά το πρόγραμμα.
Άφιξη Ζυρίχη->Γενεύη διανυκτέρευση (3 νύχτες). Ημερήσια εκδρομή Λοζάνη-ΒεΒε-Μοντρέ. Γενεύη->Σαμονί->Μοντρέ->Βέρνη (διανυκτέρευση). Βέρνη->Ιντερλάγκεν->Λουκέρνη(διανυκτέρευση). Λουκέρνη->Βασίλεια (διανυκτέρευση). Βασιλεία->Κολμάρ->Στρασβούργο (διανυκτέρευση). Στρασβούργο->Ζυρίχη (3 νύχτες). Ημερήσια εκδρομή Σαφχάουζεν->Κωνστάντζα->Λιχνεστάιν->Σαίντ Μόριτζ.
Γενικές πληροφορίες για την Ελβετία.
Να πώ και μερικά χρηστικά ακόμη. Μόλις περάσεις τα σύνορα αμέσως αλλάζεις εταιρεία στην κινητή τηλεφωνία. Επειδή μπήκαμε και βγήκαμε και από διάφορα σημεία στην Γαλλία και στην Γερμανία πάντοτε στην Ε.Ε χρησιμοποιούσαμε τα πακέτα που είχαμε σαν την Ελλάδα, εκτός του φοιτητικού. Στην Ελβετία δράμα, 4€ το ΜΒ στην cosmote αλλά ευτυχώς 0,06 στην vodafone, αφού απενεργοποιήσεις το daily travel pack που σε χρεώνει 7€/ημέρα. Στην Αθήνα δεν μας το είπαν, για προφανείς λόγους, αλλά ήταν χρήσιμο σε κάποια σημεία που είμαστε ποδαράτοι. Όλοι έχουμε καρτοκινητά . Τέλος πριν μπω στο κυρίως μέρος του ταξιδιού να πω ότι επειδή ξέραμε ότι όλα θα είναι ακριβά προσπαθούσαμε να κρατήσουμε τα έξοδα εντός προυπολογισμού. Επίσης επιλογή μας ήταν τα ξενοδοχεία να μην τα επιλέγουμε με πρωινό ώστε τα 45 έως 100€ του πρωινού να τα δίνουμε σε κάποιο μαγαζί στην πόλη και να δοκιμάζουμε διάφορα. Αν έχετε μαζί σας αυτοκίνητο να ξέρετε ότι δεν θα βρείτε ΠΟΥΘΕΝΑ δωρεάν στάθμευση αλλά παντού υπάρχουν εκτός από παρκόμετρα πάρα πολλά κλειστά πάρκιν, ακόμα και σε χωριά. Στο δρόμο η μέγιστη στάθμευση είναι από 30 λεπτά έως 2 ώρες. Είναι δωρεάν από τις 7 το βράδυ μέχρι το πρωί στις 7. Το κόστος θα το υπολογίζεται περίπου σε 2 με 3 φράγκα την ώρα, ανάλογα το σημείο και αν είναι στο δρόμο ή σε κλειστό. Τα περισσότερα δέχονται και κέρματα ευρώ αλλά με ισοτιμία 1:1. Και στα περισσότερα καταστήματα την ίδια ισοτιμία χρησιμοποιούν, αν και κανονικά είναι 1:1,10 φράγκα. Όλοι δέχονται ευρώ, και μάλιστα πολλοί δίνουν ρέστα κέρματα ευρώ, αλλά η χρήση κάρτας σου εξασφαλίζει την έκπτωση 10% λόγω ισοτιμίας. Σε όλη την παραμονή μας δεν πιάσαμε στα χέρια μας Ελβετικά φράγκα εκτός της τελευταίας μέρας που ανταλλάξαμε ένα 5ευρω για να έχουμε αναμνηστικά κέρματα. Στις μεγάλες πόλεις υπάρχουν σχεδόν σε όλους τους σηματοδότες κάμερες για έλεγχο της κυκλοφορίας. Γενικά η αστυνομία δεν έκανε αισθητή την παρουσία της. Αναφέρω όλα αυτά επειδή τα αντιμετωπίσαμε καθημερινά και να μην τα επαναλαμβάνω συνέχεια. Θερμοκρασίες γενικά χαμηλές (16 βαθμούς) και βροχές μας περίμεναν. Ανεβαίνοντας σε πιό ψηλά μέρη (Saint Maurice) βρεθήκαμε σε έντονη χιονόπτωση, πάχος στρωμένου χιονιού 10-20 εκατοστά και θερμοκρασία κατά την άνοδο μηδέν. Όλες οι πόλεις είναι σημαιοστολισμένες μέχρι σημείου που ενώ στην αρχή είναι ωραίο καταντάει μερικές φορές κουραστικό. Ρωτήσαμε μήπως υπήρχε κάποια γιορτή αλλά δεν υπήρχε. Μάλλον προσπαθούν να δημιουργήσουν εθνική συνείδηση. Υπάρχουν γερμανόφωνα καντόνια που δεν καταλαβαίνουν άλλη γλώσσα, ούτε τα Γαλλικά που μιλάνε σε άλλα καντόνια. Αν πάει ο ένας στο μέρος του άλλου θα νοιώθει ξένος στη χώρα( ; ) του. Τα μαγαζιά εστίασης, εκτός από τις πολυεθνικές αλυσίδες και όχι όλες, το μενού το έχουν σε μία γλώσσα, και με τα γαλλικά άντε θα καταλάβεις περίπου τι θα φας στα γερμανικά αν δεν ξέρεις την γλώσσα, ψάχνεις για φωτογραφίες. Στα σουβενίρ και στα ακριβά καταστήματα υπάρχουν πινακίδες στη κινεζική. Κόστος για 4 άτομα σε McDonalds περίπου 50-60 ευρώ ενώ σε εστιατόρια μέσης κατηγορίας το διπλάσιο.Τυποποιημένα σάντουιτς στο σουπερ-μάρκετ από 4 έως 5,5 ευρώ περίπου. Σουβενίρ από 7 ευρώ, τα μικρά μαγνητάκια, 1 ευρώ οι κάρτες, από 4 ευρώ οι σοκολάτες και οι ελβετικοί σουγιάδες από 17 ευρώ. Αν θέλετε να φέρετε σοκολάτες στα duty Free υπάρχουν μεγάλες Toblerone με 7 ευρώ. Τα κορίτσια της παρέας μου είπαν να προσθέσω οτι η ποικιλία των αρωμάτων στα καταστήματα είναι μικρή και οι τιμές στην Αθήνα αισθητά χαμηλότερες.
Τέλος να αναφερθώ και στα Μουσεία και Ιστορικά σημεία, γενικά αν έχεις επισκεφθεί Ελληνικά, Βρετανικά, Ιταλικά κλπ. μετά το πρώτο καταλαβαίνεις ότι τα έχουν απλά γιατί πρέπει να τα έχουν, εκτός αν είσαι φανατικός ή μελετητής του ποδοσφαίρου, των Ολυμπιακών ή του Ερυθρού Σταυρού κλπ.
Καύσιμα θα βάλετε μόνοι σας στα βενζινάδικα και θα πληρώσετε μέσα στο κατάστημα. Αν δεν υπάρχει προσωπικό θα πρέπει να έχετε κάρτα την οποία πρώτα βάζετε στο μηχάνημα, παίρνει προέγκριση και κατόπιν ανεφοδιάζεστε. Αν έχετε κάρτα μετρητών ή προπληρωμένη είναι ένας τρόπος να ελέγξετε το υπόλοιπο της. Αν είναι χαμηλό σας δείχνει μέχρι ποιο ποσό μπορείτε να βάλετε οπότε αυτόματα ενημερώνεστε για το υπόλοιπό της.
Γενεύη
Αφιξη στην Γενεύη αργά το βράδυ.
Η πόλη είναι κοντά στα Γαλλικά σύνορα. Επιλέξαμε να μείνουμε στο προάστιο Annemasse, που ανήκει στην Γαλλία. Είναι 7 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης αλλά οι τιμές είναι πολύ χαμηλότερες περίπου 50%. Το πετρέλαιο είχε 1,12€ φουλάραμε αμέσως. Χρησιμοποιήσαμε το προάστιο για διαμονή, ανεφοδιασμό και φαγητό. Μετά από μιά βόλτα με το αυτοκίνητο στην πόλη πήγαμε για ύπνο. Να πω ότι δεν υπάρχουν συνοριακοί έλεγχοι ή τελωνεία. Οδηγείς σε ένα δρόμο σαν την Πατησίων και ξαφνικά περνάς από κάτι σαν διόδια τα οποία όμως είναι κλειστά χωρίς κανέναν. Μόνο η πινακίδα με το όνομα της χώρας που υπάρχει δείχνει ότι πέρασες τα σύνορα, αν και η Ελβετία δεν είναι μέλος της Ε.Ε.
Στη μία άκρη της γέφυρας υπάρχει ένα ρολόι από λουλούδια, ένα απλό ρολόι τίποτε το ιδιαίτερο, το έχουν αφιερώσει στους ωρολογοποιούς της Ελβετίας, και δίπλα του υπάρχει μια ρόδα λούνα-παρκ όχι αρκετά ψηλή αλλά καλή για να δεις την πόλη από σχετικό ύψος. Πίσω από το ρολόι είναι οι κήποι της Jardin Anglais. Κύριος χώρος εκδηλώσεων. Στα άκρα της γέφυρας αναχωρούν και τα τουριστικά καράβια, μικρά ή μεγαλύτερα, για μια βόλτα στην λίμνη. Στην βόρεια πλευρά της λίμνης σε κοντινή απόσταση βρίσκεται και το κτήριο του ΟΗΕ.
Η κίνηση στην πόλη είναι άνετη, όλοι σέβονται τις διαγραμμίσεις απόλυτα και υπάρχει ¨ζωγραφισμένος¨ ποδηλατόδρομος στο οδόστρωμα που κανείς δεν τολμά να πατήσει. Τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν είναι τα τελευταία μοντέλα των εταιρειών στις φούλ εκδόσεις. Δυστυχώς, για εμάς, δεν είδαμε τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα.
Άστεγοι;;; Μάλλον αγνοούν ακόμη και την λέξη όπως και επαίτες ή περιθωριακούς. Απόλυτος σεβασμός στην πόλη τους, χωρίς γκράφιτι και αφισορρύπανση αν και είδαμε διάφορες υπαίθριες εκδηλώσεις.
Γενικά συμπεράσματα. Μία πόλη ήσυχη, με δικό της ¨αέρα¨ , χωρίς αξιοθέατα καλή για όποιον επιζητεί ηρεμία σε αναβαθμισμένο περιβάλλον.
Αν επιλέξετε να μείνετε στο Annemasse, για τους λόγους που έχω προαναφέρει, πηγαίνετε στο Γαλλικό χωριό Saint-Cerques για φαγητό, καφέ ή απλά για βόλτα. Απέχει περίπου 10 χιλιόμετρα, είναι μικρό, γραφικό και έχει θέα όλη την λίμνη.
Στην επιστροφή μας από το χωριό, το βράδυ όταν όλα πλέον έχουν κλείσει όλα και τα εστιατόρια, βλέπουμε μια πινακίδα στο δρόμο Casino στα 100μέτρα. Πολλά φώτα και το πάρκιν του γεμάτο. Επειδή δεν θέλαμε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο ακόμη λέμε δεν πάμε να δούμε τι γίνεται. Αφού έγινε η σχετική συζήτηση αν θα επιτρέψουν στη μικρή, που έχει κλείσει τα 20, να μπεί ή όχι, παρκάραμε και μπήκαμε. Βγήκαμε με ένα μπουφάν και 2 ζακέτες! Ήταν πολυκατάστημα-σουπερ μάρκετ που εκείνη την μέρα έμενε ανοικτό μέχρι αργά. Τα ευτράπελα των άσχετων. (Εκεί όμως βάλαμε και το πιό φτηνό πετρέλαιο 1,2€/λίτρο).
Λωζάνη
Η επόμενη ημέρα είχε Λωζάνη. Απόσταση 83χλμ. , σε 1 ώρα περίπου φτάσαμε. Ήταν Κυριακή και όλος ο κόσμος είχε κατακλύσει το παραλιακό μέτωπο. Εδώ είχες την αίσθηση ότι ήσουνα σε κοσμοπολίτικο καλοκαιρινό θέρετρο. Ο καιρός ήταν καλός και είχαν βγει τα κάμπριο βόλτα. Εδώ είδαμε μαζεμένα τα περισσότερα και πιο ακριβά αυτοκίνητα. Λαμπορκινι, τζάκουαρ, φεράρι, μπουκάτι, ρολς ρόυς κλπ και όχι μία ή δύο. Διάφορα καφέ, εστιατόρια κλπ υπάρχουν σε όλο το μήκος της. Περπατώντας από δυτικά προς ανατολικά θα βρείτε το ρολόι που μετρά αντίστροφα μέχρι τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, και ακριβώς απέναντί του το γραφείο πληροφοριών. Πίσω του υπάρχει το Chateau d' Ochy. Εκεί υπογράφηκε η συνθήκη της Λωζάνης, αποτέλεσμα του Ελληνοτουρκικού πολέμου και της Μικρασιατικής καταστροφής. Η Λωζάνη αυτοπροσδιορίζεται σαν η πόλη των Ολυμπιακών Αγώνων, την ονομάζουν η Πρωτεύουσα τους. Εκεί βρίσκεται και το Ολυμπιακό Μουσείο, το σημαντικότερο αξιοθέατο της Λωζάνης. Συνεχίζοντας την βόλτα θα δείτε πινακίδες με σημαντικά γεγονότα που έχουν γίνει στις όχθες της πόλης. Συνεχίζοντας προσπεράσαμε έναν όμιλο που παρακολουθούσε κάποιον καλλιτέχνη του δρόμου που έδινε την παράσταση του και αφού μας πέρασε και μια ομάδα διαδηλωτών με λευκές μπλούζες, που κανέναν δεν ενόχλησαν κατά την διαδήλωση τους, είδαμε ένα λευκό κτήριο, το Ολυμπιακό Μουσείο. Βρίσκεται σε ένα λόφο στις ακτές της λίμνης, όλη η Λωζάνη είναι ανισόπεδη, και σκαλιά σε οδηγούν από τον δρόμο μέχρι το κτήριο. Στο ανέβασμα υπάρχουν αγάλματα, αντίγραφα αρχαίων αλλά και πρωτότυπα νέα από ολυμπιακά αθλήματα. Σε κάθε σκαλί είναι σκαλισμένο το όνομα του αθλητή που άναψε την φλόγα σε κάθε σύγχρονη Ολυμπιάδα, και βέβαια βρίσκεις το όνομα του Νίκου Κακλαμανάκη. Πριν από την είσοδο και δεξιά υπάρχει ο βωμός στον οποίον καίει η Ολυμπιακή φλόγα μόνιμα. Στο χείλος του μπρούτζινου βωμού γράφει στα αρχαία Ελληνικά "και έκλεψε απο τον Ήλιο την φλόγα και την έδωσε στους Ανθρώπους". Αυτό το μουσείο έπρεπε να βρίσκεται στην Ολυμπία, αυτή είναι η πρώτη σκέψη μόλις το βλέπεις. Θα το επισκεφτείς οπωσδήποτε.
Το επόμενο σημείο που βρεθήκαμε ήταν η πλατεία του Αγίου Φρανσουά. Ήταν και είναι το οικονομικό κέντρο της πόλης. Η πλατεία έχει πάρει το όνομα της από την εκκλησία που είναι κτισμένη εκεί και είναι αφιερωμένη στον αντίστοιχο άγιο. Είναι γοτθικού ρυθμού κτισμένη στα μέσα του 13ου αιώνα. Η παλιά πόλη έχει αναπτυχθεί στο βόρειο τμήμα της πλατείας. Δεσπόζουν τα κτήρια της UPS και το ξενοδοχείο Lousanne Palace, με ξεχωριστή αρχιτεκτονική.
Γενικά η Λωζάνη είναι μια πόλη ευχάριστη στον επισκέπτη, στην οποία θα μπορούσες να αφιερώσεις κάποιες μέρες ησυχίας συνδιάζοντας την αριστοκρατική και την απλή ζωή. Από όλες τις πόλεις της Ελβετίας που επισκεφθήκαμε πήρε την πρώτη θέση.
Βεβέ - Μοντρέ
Σε απόσταση περίπου 25χλμ ακολουθώντας την παραλιακή οδό ο δρόμος οδηγεί στο Μοντρέ. Λίγο πριν από το Μοντρέ θα συναντήσεις μια μικρή γραφική πόλη το Βεβέ. Εκεί εγκαταστάθηκε ο Τσάρλυ Τσάπλιν όταν έφυγε από την Αμερική. Το σπίτι του, η έπαυλης δηλαδή, έχει γίνει μουσείο με τα προσωπικά του είδη. Έζησε εκεί 30 χρόνια, αλλά έχει απ΄ όλο τον βίο του. Αν θέλετε να το επισκεφτείτε να είσαστε εκεί πριν από τις 5. Παραλιακή πόλη με διαμορφωμένους χώρους αναψυχής στην λίμνη. Συνεχίζουμε για Μοντρέ και μετά από λίγο φθάνουμε. Από εδώ ξεκινάει το τραίνο, ή μάλλον ένα από τα τραίνα, της σοκολάτας. Αν σκέφτεστε να το χρησιμοποιήσετε προσέξτε γιατί κάποιες αναχωρήσεις γίνονται με σύγχρονα βαγόνια και κάποιες με παραδοσιακά. Η πρώτη στάση είναι σε κάποιο τυροκομείο όπου βλέπεις τον τρόπο παρασκευής τυριών και κατόπιν η διαδρομή καταλήγει σε εργοστάσιο σοκολάτας όπου μπορείς να δοκιμάσεις και ν΄ αγοράσεις σοκολάτες. Δεν το κάναμε γιατί λόγω εποχής το θεωρήσαμε υπερτιμημένο. Με το αυτοκίνητο κάναμε αρκετές διαδρομές στα ορεινά. Φαντάζομαι ότι τον χειμώνα με την παγωνιά και τα χιόνια θα αξίζει.Μετά την βόλτα στην πόλη συνεχίσαμε για Μοντρέ.
Το Μοντρέ είναι σε μας γνωστό από την ομώνυμη συνθήκη που έδωσε στην Τουρκία των έλεγχο των στενών των Δαρδανελίων αλλά με τον όρο της ελεύθερης ναυσιπλοΐας όλων των πλοίων. Στους Ευρωπαίους είναι μάλλον γνωστό σαν τόπος διακοπών των πλουσίων και γι΄ αυτό έχουν κτίσει πολλοί διάσημοι τα "εξοχικά" τους στην ευρύτερη περιοχή. Αποτέλεσε θέρετρο πλουσίων απο τα τέλη του 18ου αιώνα. Η αλήθεια είναι οτι επειδή κτισμένη σε αμφιθεατρικό σημείο από παντού μπορείς να έχεις υπέροχη θέα στην λίμνη. Στο παραλιακό μέτωπο αναπτύσονται καταστήματα για σστίαση και καφέ και είναι ένας μεγάλος πεζόδρομος. Προς το ανατολικό τμήμα και στον πίσω δρόμο υπάρχει το καζίνο του Μοντρέ ενώ στον κεντρικό δρόμο είναι το ξενοδοχείο πολυτελείας Μontreaux Palace με θέα στην λίμνη.
Μετά από αυτή την επίσκεψη επιστροφή στην Γενεύη για διανυκτέρευση, περίπου 90χλμ, 1 ώρα και κάτι.
Σαμονί (Chamonix)
Η επόμενη μέρα ήταν προγραμματισμένη για την μετάβαση μας στο Σαμονί ( προσέξτε πως το διαβάζετε ή πως το προφέρετε!). Η απόσταση είναι περίπου 80χλμ. από την Αννεμάζε (Γενεύη) και είναι μια εύκολη διαδρομή. Υπάρχουν από την αρχή πινακίδες που υποδεικνύουν τον προορισμό σου.
Μετά από 1 ώρα και κάτι μπαίναμε στο χειμερινό θέρετρο της Γαλλίας στο Μοντ-Μπλανκ. Είναι κτισμένο σε μια κοιλάδα ανάμεσα στις χιονισμένες πλαγιές ακόμη και τέτοια εποχή, 3 Σεπτεμβρίου. Το χωριό ήταν γεμάτο τουρίστες και τα ξενοδοχεία είχαν μεγάλη πληρότητα. Θερμοκρασία περίπου 12 βαθμούς. Δεξιά και αριστερά, όπως είναι τα βουνά, υπάρχουν 2 εγκαταστάσεις τελεφερίκ που σε ανεβάζουν στις παρακείμενες κορυφές οι οποίες υψώνονται περίπου 1200 μέτρα ψηλότερα, η πρώτη στάση και από εκεί μέχρι την κορυφή, ενώ το χωριό είναι περίπου στα 1100 μέτρα. Στις κορυφές των υπάρχουν εγκαταστάσεις απ΄ όπου μπορείς να θαυμάσεις το τοπίο και βέβαια να απολαύσεις την παραμονή σου ή το σκί. Οι πίστες είναι με όλους τους βαθμούς δυσκολίας, τουλάχιστον άλλα 1500μέτρα ψηλότερα, με οργανωμένη την πρόσβαση σε αυτές. Το τελεφερίκ για να ανέβεις είναι 60 ευρώ το άτομο, ημερήσια κάρτα, σταματάει στις 6 το απόγευμα. μια ακόμη επιλογή, που αξίζει να κάνετε είναι παρά πέντε. με 250 ευρώ σας ανεβάζουν στα 2500μέτρα περίπου και από εκεί έμπειρος αθλητής σας κάνει μιά πτήση επάνω από την κοιλάδα και το χωριό. Συνολική διάρκεια 2 ώρες και μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί σας και μια κάμερα για να απολαύσετε την πτήση. Άμα πηδήξετε στο κενό θυμηθείτε δεν υπάρχει επιστροφή και πρέπει να περιμένετε να προσγειωθείτε στην μεγάλη πλατεία στο κέντρο. Απολαύστε το!!
Βέρνη.
Μετά το χιονοδρομικό κέντρο ο δρόμος έλεγε Βέρνη. Ακολουθήσαμε την διαδρομή από το νότιο τμήμα της λίμνης Λεμαν, Γαλλική επικράτεια. Η διαδρομή μέσα στο βουνό ήταν πάρα πολύ ωραία. Στην αρχή ο δρόμος είναι ανηφορικός ώστε να περάσεις από την άλλη πλευρά του βουνού και κατόπιν να αρχίζεις να κατηφορίζεις προς το Μοντρέ και την Βέρνη. Παρ' ότι είμαστε σε μεγάλο υψόμετρο και θα κατεβαίναμε περίπου 2000μέτρα χαμηλότερα ο δρόμος ήταν πολύ καλός χωρίς ιδιαίτερες στροφές και καθόλου φουρκέτες. Κατεβαίνεις σε ένα δρόμο με μία λωρίδα ανά κατεύθυνση, σχετικά γρήγορα, περνώντας από χώρους για καμπινγκ, όχι βέβαια σκηνές, αλλά αυτοκινούμενα, μοτέλ και εστιατόρια. Επειδή το βουνό είναι "πλατύ" και έτσι η κατάβαση ήρεμη ο οδηγός μπορεί να την απολαύσει.
Άλλο σημείο για επίσκεψη είναι και ο καθεδρικός ναός της Βέρνης, με το παρκάκι δίπλα του για ξεκούραση απο την πεζοπορία πίνοντας ένα καφέ αρωματικό με ωραία θέα, 5,5 φράγκα ο καφές.
Στην Βέρνη άμα περπατάς στον δρόμο και μιλάς Ελληνικά σίγουρα θα πιάσεις κουβέντα με Έλληνες που μένουν μόνιμα εκεί ή μάλλον αυτοί θα σου πιάσουν κουβέντα. Τι μάθαμε λοιπόν, οτι εκεί δεν είναι Ελλάδα, δουλειά σπιτι, σπίτι δουλειά και μέχρι εκεί. Ένας υπάλληλος σε μαγαζί, αν είναι πλήρους απασχόλησης , έχει μισθό 3500 φράγκα. Το ενοίκιο για ένα δυάρι σε μιά μέση συνοικία και κάτω, είναι 1500 φράγκα. Για ασφάλεια,βασική, πρέπει να πληρώνει άλλα 500 φράγκα. Σε περίπτωση που δεν πληρώνεις επιπλέον ασφάλεια αν καλέσεις ασθενοφόρο να σε πάει νοσοκομείο πρέπει να πληρώσεις επιπλέον ένα σημαντικό ποσό, η τιμή που μας είπαν απο 300 έως 500 φράγκα νομίζω ότι μάλλον είναι λάθος αλλά δεν μπόρεσα να το ελέγξω. Πάντως όλοι συμφωνήσαν ότι πρέπει να δουλεύουν και οι δυο για να βγει ο μήνας.
Αν είσαι τουρίστας μια μέρα νομίζω ότι είναι αρκετή για την πόλη, προσφέροντας την κλασσική εικόνα μιας Ελβετικής πόλης. Εδώ βέβαια ήταν και η πρώτη πόλη που είδαμε γραμμένα συνθήματα με σπρέι στους τοίχους, όχι στο κέντρο αλλά στα προάστια.
Μέναμε σε ξενοδοχείο στο εκθεσιακό πάρκο της Βέρνης και η θέα ήταν πολύ ωραία με τις ιπποδρομικές εγκαταστάσεις δίπλα μας δημιουργώντας μιά ωραία εικόνα αλλά ήταν και πρακτικά για να βάλουμε και το αμάξι με ασφάλεια.
Ιντερλάγκεν
Η επόμενη διαδρομή έχει κατεύθυνση το Ιντερλάγκεν. Η πόλη απέχει μόλις 55χλμ από την Βέρνη και σε λιγότερο από μία ώρα βρίσκεσαι εκεί. Μπορείς να το κάνεις σαν ημερήσια εκδρομή αλλά εμείς προτιμήσαμε να το κάνουμε σαν ενδιάμεσο σταθμό πηγαίνοντας για την Λουκέρνη η οποία είναι άλλα 65χλμ. Έχοντας μέχρι τότε επισκεφθεί τις προαναφερθείσες στη διήγηση μου πόλεις περιμέναμε να δούμε μια μικρογραφία τους. Όμως κάναμε λάθος και μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη. Είναι μια μικρή κωμόπολη ανάμεσα σε δύο λίμνες που δημιουργούνται απο τον ποταμό Άαρ, ο οποίος και τις ενώνει. Στην βορεινή πλευρά της πόλης, στην λίμνη Brienz, υπάρχουν εγκαταστάσεις για κολύμβηση και θαλάσσια σπόρ και πολλές εξοχικές κατοικίες. Γενικά η πόλη σου δημιουργεί την αίσθηση ότι είσαι σε διακοπές και πρέπει να μαζεύει αρκετό κόσμο για τις διακοπές του. Τουριστικά μαγαζιά, ξενοδοχεία και εκδηλώσεις στην μεγάλη πλατεία στο κέντρο. Μπορεί στις βιτρίνες να μην υπάρχουν παντού αγγλικές πινακίδες ή πληροφορίες στα αγγλικά αλλά σε όλες τις βιτρίνες θα δεις κινέζικα, οι επόμενοι και σημερινοί καλοί πελάτες είναι οι κινέζοι. Ωραία καταστήματα για να φας ή να πιεις ένα ζεστό καφέ ή ένα ποτό. Κίνηση στους πεζόδρομους που δίνει στη πόλη μια ζωντάνια και μια ομορφιά. Αν επιλέξεις να κάτσεις σε κάποιο από τα μαγαζιά που είναι στην μεγάλη πλατεία θα χαζεύεις αυτούς που προσγειώνονται με το παραπέντε αλεξίπτωτο. Ακόμη και κάνοντας βόλτα στα δρομάκια της πόλης τους βλέπεις να κάνουν βόλτες,κύκλους, πάνω από την πόλη. Και αν θέλετε να το κάνετε αλλά δεν το έχετε ξαναδοκιμάσει, μην σας ανησυχεί. Με 250€ σας παίρνουν από την πλατεία, σας ανεβάζουν στην κορυφή του βουνού και εκεί σας παίρνει αγκαλιά ένας έμπειρος και πηδάτε με το ίδιο αλεξίπτωτο στο κενό για μια 2ωρη βόλτα πάνω από την πόλη. Πάρτε την κάμερα σας και δοκιμάστε το. Παραδόξως κανείς δεν φώναζε και όλοι ήταν ήσυχοι, μάλλον τους είχε κοπεί η λαλιά. Αν τα οικονομικά σας αντέχουν και έχετε τον χρόνο κάντε το. Δεν το έχουμε δει πουθενά αλλού να σε κάνουν βόλτα με αυτό τον τρόπο. Αν θέλετε κάτι πιο ήπιο μπορούν να σας πάνε για καγιάκ στο ποτάμι ή για βόλτα στην λίμνη με μικρό ιστιοφόρο. Υπάρχουν ομάδες ήπιας ορειβασίας ή απλά βόλτας και βέβαια δελ λείπει και το καζίνο με τον ωραίο κήπο του. Είπαμε είναι μέρος διακοπών και το καταλαβαίνεις εύκολα. Ο καιρός είναι καλός γιατί βρίσκεται σχετικά χαμηλά περίπου στα 550 μέτρα , έτσι έλεγε το gps του αυτοκινήτου.
Στην μεγάλη πλατεία γίνονται περιοδικά διάφορες εκδηλώσεις με μουσική. Το βράδυ τα φώτα δίνουν μια άλλη μορφή στην πόλη, ίσως μια διανυκτέρευση εδώ θα έπρεπε να είναι στο πρόγραμμα. Μια και είχαμε αμάξι και ο καιρός ήταν πολύ καλός καθίσαμε μέχρι πολύ-πολύ αργά. Μας άρεσε η πόλη και πρέπει να είναι σε όλα τα προγράμματα όσων θέλουν να γνωρίσουν την Ελβετία. Επόμενος σταθμός Λουκέρνη.
Λουκέρνη
Φτάσαμε αργά το βράδυ.
(συνεχίζεται....)
Attachments
Last edited:
