travellersoul.
Member
- Μηνύματα
- 196
- Likes
- 250
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ο γύρος του κόσμου
Ήταν τέλη Σεπτέμβρη όταν αποφασίσαμε να κάνουμε με τον καλό μου το ταξίδι μας στην αιώνια πόλη. Μετά από μια εβδομάδα περίπου κλείσαμε τα εισιτήρια για 18-21 Δεκέμβρη( 50ευρώ έκαστος πήγαινε-έλα) και ξεκίνησε η αναζήτηση του ξενοδοχείου, όπου και καταλήξαμε σε ένα δύο στάσεις από τον κεντρικό σταθμό Termini με 165 ευρώ τα τρία βράδια.
Όταν έφτασε η μέρα του ταξιδιού φτάσαμε νωρίς νωρίς στο αεροδρόμιο καθώς είχαμε επιλέξει πρωινή πτήση για να κερδίσουμε όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε και έτσι στις 9.30 το πρωί είμασταν ήδη στο αεροδρόμιο Ciampino από όπου και πήραμε το λεωφορείο για τον κεντρικό σταθμό προκειμένου να φτάσουμε στην περιοχή που ήταν το ξενοδοχείο μας. Αφού φτάσαμε, λοιπόν, παρά το γεγονός ότι δυσκολευτήκαμε να βρούμε το ξενοδοχείο καθώς στη Ρώμη τα περισσότερο και κυρίως τα οικονομικά ξενοδοχεία δεν είναι εμφανή αλλά βρίσκονται σε ορόφους κτηρίων, τακτοποιηθήκαμε και ξεκινήσαμε την πρώτη μας περιήγηση στην αιώνια πόλη.
Το ξενοδοχείο ευτυχώς ήταν πολύ κοντά στο ιστορικό κέντρο και έτσι μέσα σε 10 λεπτά με τα πόδια είδαμε να ξεπροβάλει μπροστά μας το Κολοσσαίο, μεγαλοπρεπές και επιβλητικό, αδύνατο να μη σε εντυπωσιάσει. Φυσικά και υπήρχε μπροστά του ένα δέντρο στολισμένο, όπως άλλωστε και σε κάθε άλλο μνημείο που επισκεφτήκαμε. Κάναμε το γύρο του 2 φορές, χωρίς να μπούμε μέσα αφενός γιατί η ουρά που περίμενε ήταν τεράστια και αφετέρου διότι μας είχαν πληροφορήσει πως δε θα χάσουμε και κάτι αν δεν μπούμε και έτσι συνεχίσαμε τη βόλτα μας γύρω από την αρχαία ρωμαϊκή αγορά.
Στη συνέχεια περπατήσαμε στον πεζόδρομο μετά το Κολοσσαίο, όπου είδαμε πλανόδιους μουσικούς μέχρι και μια παρέλαση αγιων-βασίληδων πάνω σε μηχανές Harley. Ο δρόμος μας σιγά σιγά μας έβγαλε μπροστά στο Vittoriano, ένα κτήριο και μνημείο αρκετά εντυπωσιακό κατά τη γνώμη μου και ανεβήκαμε πάνω όπου φωτογραφηθήκαμε και χαζέψαμε την πανέμορφη θέα. Συνεχίσαμε τη βόλτα μας γύρο από το ιστορικό κέντρο μέχρι που φτάσαμε και στο πανέμορφο πάνθεον, όπου χαζέψαμε τα όμορφα αγάλματα και ξαποστάσαμε για λίγο. Η βόλτα μας συνεχίστηκε προς την Piazza Navona, την οποία ερωτεύτηκα με το που την αντίκρισα. Δεν ξέρω αν ήταν όντως τόσο όμορφη ή αν έφταιγε και η ώρα που την επισκεφθήκαμε καθώς είχε αρχίσει να δύει ο ήλιος και η ατμόσφαιρα με τα στολισμένα κτήρια, το καρουζέλ και το χριστογεννιάτικο παζάρι ήταν ακόμα πιο επιβλητική και ρομαντική.
Είχε σουρουπώσει σχεδόν και εμείς είμασταν στο πόδι από το πρωί και είχαμε πεθάνει από την πείνα, οπότε αποφασίσαμε να κάτσουμε σε ένα μαγαζί σε ένα από τα στενά γύρο από την πλατεία και να φάμε μια λαχταριστή πίτσα ο καθένας μας. Μετά το γεύμα μας κάναμε άλλη μια βόλτα στην Piazza Navona και πήραμε το δρόμο της επιστροφής καθώς είμασταν και οι δυο πτώματα από το ταξίδι και την πρώτη μας περιήγηση στη Ρώμη, περνώντας ξανά από το Vittoriano και το Κολοσσαίο, τα οποία ήταν φωτισμένα και εξίσου επιβλητικά και το βράδυ. Φτάσαμε, επιτέλους στο ξενοδοχείο όπου και πέσαμε κατευθείαν για ύπνο, καθώς προβλεπόταν πρωινό ξύπνημα για να επισκεφθούμε την πόλη του Βατικανού.
Το επόμενο πρωί σηκωθήκαμε νωρίς, ξεκούραστοι και έτοιμοι για τη μέρα που μας περίμενε. Φάγαμε πρωινό στο ξενοδοχείο μας και ξεκινήσαμε νωρίς προκειμένου να επισκεφθούμε τη Fontana di Trevi και έπειτα το Βατικανό. Περπατήσαμε ως το μετρό(ένα ζευγάρι που έφευγε από το ξενοδοχείο μας είχε αφήσει μια κάρτα για τα μέσα που έληγε το βράδυ εκείνης της μέρας), το οποίο ήταν πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας και ήταν μια από τις ελάχιστες φορές που το χρησιμοποιήσαμε για τις περιηγήσεις μας, καθώς η Ρώμη είναι μια πόλη που αξίζει να την περπατήσεις για να τη δεις και να τη χορτάσεις, και μετά από μερικές στάσεις κατεβήκαμε και περπατήσαμε μέσα σε κάτι στενά σοκάκια που είναι αδύνατο να διανοηθείς ότι αυτά σε οδηγούν στο υπέροχο αυτό θέαμα. Πραγματικά εντυπωσιάστηκα όταν το αντίκρισα, τόσο καλοφτιαγμένο, προσεγμένο μέχρι και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Βγάλαμε τις φωτογραφίες μας, κέρμα δε ρίξαμε καθώς την ώρα που πήγαμε πετύχαμε υπηρεσία του δήμου που καθάριζε το συντριβάνι και επιστρέψαμε προς το μετρό προκειμένου να πάμε στο Βατικανό, όπου είχαμε κλείσει εισιτήρια για το μουσείο στις 11:00.
Όταν φτάσαμε στο μουσείου του Βατικανού, το θέαμα πραγματικά ήταν εντυπωσιακό, καθώς απ'έξω έβλεπες ανθρώπους στημένους σε μια ατελείωτη ουρά, η οποία συνεχώς μεγάλωνε, να περιμένουν για να μπουν στο μουσείο. Αντιθέτως εμείς, εφόσον είχαμε κλείσει τα εισιτήριά μας από το ίντερνετ προσπεράσαμε την ουρά και μπήκαμε στο μουσείο προκειμένου να περιηγηθούμε. Πρόκειται για ένα τεράστιο μουσείο με εκθέματα από κάθε ιστορική περίοδο, αρκετά εντυπωσιακά τα οποία καταλήγουν στην Καπέλα Σιστίνα από όπου είναι και η έξοδος του μουσείου. Αν και όχι τόσο μεγάλη φαν της τέχνης μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε το μουσείο και να μην παραλείψω να αναφέρω πως χρειάζεσαι αρκετή ώρα για να το δεις. Αφού λοιπόν θαυμάσαμε και τα εκθέματα του μουσείου του Βατικανού πήραμε θέση στην ουρά για να μπούμε στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Προφανώς η ουρά ήταν και εκεί τεράστια, αλλά προχωρούσε πολύ πιο γρήγορα, καθώς το μόνο που σου έκαναν ήταν ένας σωματικός έλεγχος, αντίστοιχος με αυτόν του αεροδρομίου. Έτσι, λοιπόν, μπήκαμε μέσα και το θέαμα για ακόμα μια φορά ήταν αρκετά εντυπωσιακό. ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην παραλείψετε να ανέβετε και στον τρούλο της Εκκλησίας με εισιτήριο χαμηλού κόστους, μέχρι ένα σημείο η διαδρομή γίνεται με ασανσέρ και μετά σκαλιά, μιλάμε όμως για πολλά σκαλιά.( προσφέρεται και όλη η ανάβαση με σκαλιά.) Η θέα βέβαια που αντικρίζεις μόλις ανέβεις σε αποζημιώνει και σου κόβει κυριολεκτικά την ανάσα.
Μετά και από αυτή την εμπειρία κατεβήκαμε και αρχίσαμε να περπατάμε προς το Κάστρο των Αγγέλων, ενώ παράλληλα άρχισε και να ψιλοβρέχει. Εμείς δεν πτοηθήκαμε καθόλου και προτιμήσαμε να μην μπούμε στο κάστρο αλλά να συνεχίσουμε τη βόλτα μας κατά μήκος του Τίβερη μέχρι που αρχίσαμε να πεινάμε λιγάκι και κατευθυνθήκαμε προς την αγαπημένη μου Piazza Navona. Πριν προλάβουμε όμως να φτάσουμε, η βροχή είχε δυναμώσει αρκετά και το ίδιο και η πείνα μας και για καλή μας τύχη βρέθηκε στη διαδρομή μας ένα παραδοσιακό Ιταλικό μαγαζί με φανταστική pizza και πολύ φιλόξενο προσωπικό που μας καλωσόρισε και μας κέρασε και από ένα ποτό τον καθένα. Αφού φάγαμε και η βροχή σταμάτησε αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τη βόλτα μας, καθώς μπορεί να είχε ψιλονυχτώσει αλλά ακόμα ήταν νωρίς. Έτσι κατευθυνθήκαμε προς την Piazza di Spagna, όπου κάναμε τη βόλτα μας, μέχρι που μας έπιασε πάλι η βροχή και αποφασίσαμε να κάτσουμε για γλυκό σε ένα μαγαζάκι εκεί κοντά που αποδείχτηκε ότι κάνει εκπληκτικά γλυκά. Μετά από αυτή τη γλυκιά στάση και αφού έκοψε η βροχή, πήραμε το δρόμο της επιστροφής προς το ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε λιγάκι.
Η επόμενη μέρα μας βρήκε και πάλι με βροχή, η οποία όμως δε στάθηκε εμπόδιο στα σχέδια μας. Αφού λοιπόν φάγαμε το πρωινό μας ξεκινήσαμε τη βόλτα μας. Πρώτη στάση ήταν η Piazza del Popolo, η οποία ήταν πραγματικά πολύ όμορφη και αφού φωτογραφηθήκαμε εκεί κατευθυνθήκαμε προς τη Villa Borghese, ένα τεράστιο και καταπράσινο πάρκο, ιδανικό για βόλτα, ποδήλατο, πικ-νικ κλπ, το οποίο έχει και μια λίμνη με ένα ναό μέσα, ιδανικό σημείο για ρομαντικές φωτογραφίες. Έπειτα επισκεφθήκαμε ξανά την Piazza di Spagna, προκειμένου να τη δούμε και μέρα. Εκεί λοιπόν σταματήσαμε για να πιούμε ένα καφέ σε ένα κλασσικό ιταλικό καφέ, το οποίο ήταν και ιδιαίτερα ακριβό. Έπειτα από αυτή τη σύντομη στάση μας αποφασίσαμε να επισκεφθούμε το Trastevere, μια πολύ όμορφη περιοχή που μοιάζει αρκετά με τη δική μας Πλάκα. Αν και υπήρχε συγκοινωνία εμείς προτιμήσαμε να κάνουμε τη διαδρομή με τα πόδια, το οποίο ίσως και να μην ήταν καλή ιδέα, καθώς περπατούσαμε αρκετή ώρα, ενώ ψιλοέβρεχε και ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Όταν επιτέλους φτάσαμε, το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να αναζητήσουμε κάπου να φάμε και όντως βρήκαμε ένα παραδοσιακό ιταλικό μαγαζί, όπου ο ιδιοκτήτης του ήταν από τη Νάπολη και πολύ φιλόξενος, καθώς μας κατατόπισε λίγο στην περιοχή και μας πρότεινε να ακολουθήσουμε και μια διαδρομή προς ένα σημείο με πανέμορφη θέα, το οποίο προφανώς κάναμε προτού φάμε. Έπειτα επιστρέψαμε στο εστιατόριο, παραγγείλαμε από δύο πίτσες και απολαύσαμε τη νοστιμιά τους και το ζεστό περιβάλλον. Αφού φάγαμε και ξεκουραστήκαμε κάναμε τη βόλτα μας στο Trastevere, το οποίο δεν είχε ιδιαίτερο κόσμο και λόγω του καιρού και όταν πια είχε νυχτώσει κάτσαμε σε ένα μπαράκι για κρασί και για μπύρα, τα οποία μας πρόσφεραν με μία πεντανόστιμη ποικιλία τυριών και αλλαντικών. Έπειτα και από αυτό αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο, με το τραμ αυτή τη φορά γιατί πραγματικά είμασταν πολύ κουρασμένοι. Έτσι λοιπόν φτάσαμε στο κέντρο, περπατήσαμε μια τελευταία φορά γύρο από το Κολοσσαίο και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο. Το επόμενο πρωί έφτασε και η πτήση μας αναχωρούσε στις 12:00, οπότε δεν είχαμε περιθώρια για άλλη βόλτα. Έτσι επιστρέψαμε στην Αθήνα, γεμάτοι με νέες εικόνες και εμπειρίες να αναπολούμε τις όμορφες στιγμές στην αιώνια πόλη.
Όταν έφτασε η μέρα του ταξιδιού φτάσαμε νωρίς νωρίς στο αεροδρόμιο καθώς είχαμε επιλέξει πρωινή πτήση για να κερδίσουμε όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε και έτσι στις 9.30 το πρωί είμασταν ήδη στο αεροδρόμιο Ciampino από όπου και πήραμε το λεωφορείο για τον κεντρικό σταθμό προκειμένου να φτάσουμε στην περιοχή που ήταν το ξενοδοχείο μας. Αφού φτάσαμε, λοιπόν, παρά το γεγονός ότι δυσκολευτήκαμε να βρούμε το ξενοδοχείο καθώς στη Ρώμη τα περισσότερο και κυρίως τα οικονομικά ξενοδοχεία δεν είναι εμφανή αλλά βρίσκονται σε ορόφους κτηρίων, τακτοποιηθήκαμε και ξεκινήσαμε την πρώτη μας περιήγηση στην αιώνια πόλη.
Το ξενοδοχείο ευτυχώς ήταν πολύ κοντά στο ιστορικό κέντρο και έτσι μέσα σε 10 λεπτά με τα πόδια είδαμε να ξεπροβάλει μπροστά μας το Κολοσσαίο, μεγαλοπρεπές και επιβλητικό, αδύνατο να μη σε εντυπωσιάσει. Φυσικά και υπήρχε μπροστά του ένα δέντρο στολισμένο, όπως άλλωστε και σε κάθε άλλο μνημείο που επισκεφτήκαμε. Κάναμε το γύρο του 2 φορές, χωρίς να μπούμε μέσα αφενός γιατί η ουρά που περίμενε ήταν τεράστια και αφετέρου διότι μας είχαν πληροφορήσει πως δε θα χάσουμε και κάτι αν δεν μπούμε και έτσι συνεχίσαμε τη βόλτα μας γύρω από την αρχαία ρωμαϊκή αγορά.
Στη συνέχεια περπατήσαμε στον πεζόδρομο μετά το Κολοσσαίο, όπου είδαμε πλανόδιους μουσικούς μέχρι και μια παρέλαση αγιων-βασίληδων πάνω σε μηχανές Harley. Ο δρόμος μας σιγά σιγά μας έβγαλε μπροστά στο Vittoriano, ένα κτήριο και μνημείο αρκετά εντυπωσιακό κατά τη γνώμη μου και ανεβήκαμε πάνω όπου φωτογραφηθήκαμε και χαζέψαμε την πανέμορφη θέα. Συνεχίσαμε τη βόλτα μας γύρο από το ιστορικό κέντρο μέχρι που φτάσαμε και στο πανέμορφο πάνθεον, όπου χαζέψαμε τα όμορφα αγάλματα και ξαποστάσαμε για λίγο. Η βόλτα μας συνεχίστηκε προς την Piazza Navona, την οποία ερωτεύτηκα με το που την αντίκρισα. Δεν ξέρω αν ήταν όντως τόσο όμορφη ή αν έφταιγε και η ώρα που την επισκεφθήκαμε καθώς είχε αρχίσει να δύει ο ήλιος και η ατμόσφαιρα με τα στολισμένα κτήρια, το καρουζέλ και το χριστογεννιάτικο παζάρι ήταν ακόμα πιο επιβλητική και ρομαντική.
Είχε σουρουπώσει σχεδόν και εμείς είμασταν στο πόδι από το πρωί και είχαμε πεθάνει από την πείνα, οπότε αποφασίσαμε να κάτσουμε σε ένα μαγαζί σε ένα από τα στενά γύρο από την πλατεία και να φάμε μια λαχταριστή πίτσα ο καθένας μας. Μετά το γεύμα μας κάναμε άλλη μια βόλτα στην Piazza Navona και πήραμε το δρόμο της επιστροφής καθώς είμασταν και οι δυο πτώματα από το ταξίδι και την πρώτη μας περιήγηση στη Ρώμη, περνώντας ξανά από το Vittoriano και το Κολοσσαίο, τα οποία ήταν φωτισμένα και εξίσου επιβλητικά και το βράδυ. Φτάσαμε, επιτέλους στο ξενοδοχείο όπου και πέσαμε κατευθείαν για ύπνο, καθώς προβλεπόταν πρωινό ξύπνημα για να επισκεφθούμε την πόλη του Βατικανού.
Το επόμενο πρωί σηκωθήκαμε νωρίς, ξεκούραστοι και έτοιμοι για τη μέρα που μας περίμενε. Φάγαμε πρωινό στο ξενοδοχείο μας και ξεκινήσαμε νωρίς προκειμένου να επισκεφθούμε τη Fontana di Trevi και έπειτα το Βατικανό. Περπατήσαμε ως το μετρό(ένα ζευγάρι που έφευγε από το ξενοδοχείο μας είχε αφήσει μια κάρτα για τα μέσα που έληγε το βράδυ εκείνης της μέρας), το οποίο ήταν πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας και ήταν μια από τις ελάχιστες φορές που το χρησιμοποιήσαμε για τις περιηγήσεις μας, καθώς η Ρώμη είναι μια πόλη που αξίζει να την περπατήσεις για να τη δεις και να τη χορτάσεις, και μετά από μερικές στάσεις κατεβήκαμε και περπατήσαμε μέσα σε κάτι στενά σοκάκια που είναι αδύνατο να διανοηθείς ότι αυτά σε οδηγούν στο υπέροχο αυτό θέαμα. Πραγματικά εντυπωσιάστηκα όταν το αντίκρισα, τόσο καλοφτιαγμένο, προσεγμένο μέχρι και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Βγάλαμε τις φωτογραφίες μας, κέρμα δε ρίξαμε καθώς την ώρα που πήγαμε πετύχαμε υπηρεσία του δήμου που καθάριζε το συντριβάνι και επιστρέψαμε προς το μετρό προκειμένου να πάμε στο Βατικανό, όπου είχαμε κλείσει εισιτήρια για το μουσείο στις 11:00.
Όταν φτάσαμε στο μουσείου του Βατικανού, το θέαμα πραγματικά ήταν εντυπωσιακό, καθώς απ'έξω έβλεπες ανθρώπους στημένους σε μια ατελείωτη ουρά, η οποία συνεχώς μεγάλωνε, να περιμένουν για να μπουν στο μουσείο. Αντιθέτως εμείς, εφόσον είχαμε κλείσει τα εισιτήριά μας από το ίντερνετ προσπεράσαμε την ουρά και μπήκαμε στο μουσείο προκειμένου να περιηγηθούμε. Πρόκειται για ένα τεράστιο μουσείο με εκθέματα από κάθε ιστορική περίοδο, αρκετά εντυπωσιακά τα οποία καταλήγουν στην Καπέλα Σιστίνα από όπου είναι και η έξοδος του μουσείου. Αν και όχι τόσο μεγάλη φαν της τέχνης μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε το μουσείο και να μην παραλείψω να αναφέρω πως χρειάζεσαι αρκετή ώρα για να το δεις. Αφού λοιπόν θαυμάσαμε και τα εκθέματα του μουσείου του Βατικανού πήραμε θέση στην ουρά για να μπούμε στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Προφανώς η ουρά ήταν και εκεί τεράστια, αλλά προχωρούσε πολύ πιο γρήγορα, καθώς το μόνο που σου έκαναν ήταν ένας σωματικός έλεγχος, αντίστοιχος με αυτόν του αεροδρομίου. Έτσι, λοιπόν, μπήκαμε μέσα και το θέαμα για ακόμα μια φορά ήταν αρκετά εντυπωσιακό. ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην παραλείψετε να ανέβετε και στον τρούλο της Εκκλησίας με εισιτήριο χαμηλού κόστους, μέχρι ένα σημείο η διαδρομή γίνεται με ασανσέρ και μετά σκαλιά, μιλάμε όμως για πολλά σκαλιά.( προσφέρεται και όλη η ανάβαση με σκαλιά.) Η θέα βέβαια που αντικρίζεις μόλις ανέβεις σε αποζημιώνει και σου κόβει κυριολεκτικά την ανάσα.
Μετά και από αυτή την εμπειρία κατεβήκαμε και αρχίσαμε να περπατάμε προς το Κάστρο των Αγγέλων, ενώ παράλληλα άρχισε και να ψιλοβρέχει. Εμείς δεν πτοηθήκαμε καθόλου και προτιμήσαμε να μην μπούμε στο κάστρο αλλά να συνεχίσουμε τη βόλτα μας κατά μήκος του Τίβερη μέχρι που αρχίσαμε να πεινάμε λιγάκι και κατευθυνθήκαμε προς την αγαπημένη μου Piazza Navona. Πριν προλάβουμε όμως να φτάσουμε, η βροχή είχε δυναμώσει αρκετά και το ίδιο και η πείνα μας και για καλή μας τύχη βρέθηκε στη διαδρομή μας ένα παραδοσιακό Ιταλικό μαγαζί με φανταστική pizza και πολύ φιλόξενο προσωπικό που μας καλωσόρισε και μας κέρασε και από ένα ποτό τον καθένα. Αφού φάγαμε και η βροχή σταμάτησε αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τη βόλτα μας, καθώς μπορεί να είχε ψιλονυχτώσει αλλά ακόμα ήταν νωρίς. Έτσι κατευθυνθήκαμε προς την Piazza di Spagna, όπου κάναμε τη βόλτα μας, μέχρι που μας έπιασε πάλι η βροχή και αποφασίσαμε να κάτσουμε για γλυκό σε ένα μαγαζάκι εκεί κοντά που αποδείχτηκε ότι κάνει εκπληκτικά γλυκά. Μετά από αυτή τη γλυκιά στάση και αφού έκοψε η βροχή, πήραμε το δρόμο της επιστροφής προς το ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε λιγάκι.
Η επόμενη μέρα μας βρήκε και πάλι με βροχή, η οποία όμως δε στάθηκε εμπόδιο στα σχέδια μας. Αφού λοιπόν φάγαμε το πρωινό μας ξεκινήσαμε τη βόλτα μας. Πρώτη στάση ήταν η Piazza del Popolo, η οποία ήταν πραγματικά πολύ όμορφη και αφού φωτογραφηθήκαμε εκεί κατευθυνθήκαμε προς τη Villa Borghese, ένα τεράστιο και καταπράσινο πάρκο, ιδανικό για βόλτα, ποδήλατο, πικ-νικ κλπ, το οποίο έχει και μια λίμνη με ένα ναό μέσα, ιδανικό σημείο για ρομαντικές φωτογραφίες. Έπειτα επισκεφθήκαμε ξανά την Piazza di Spagna, προκειμένου να τη δούμε και μέρα. Εκεί λοιπόν σταματήσαμε για να πιούμε ένα καφέ σε ένα κλασσικό ιταλικό καφέ, το οποίο ήταν και ιδιαίτερα ακριβό. Έπειτα από αυτή τη σύντομη στάση μας αποφασίσαμε να επισκεφθούμε το Trastevere, μια πολύ όμορφη περιοχή που μοιάζει αρκετά με τη δική μας Πλάκα. Αν και υπήρχε συγκοινωνία εμείς προτιμήσαμε να κάνουμε τη διαδρομή με τα πόδια, το οποίο ίσως και να μην ήταν καλή ιδέα, καθώς περπατούσαμε αρκετή ώρα, ενώ ψιλοέβρεχε και ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Όταν επιτέλους φτάσαμε, το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να αναζητήσουμε κάπου να φάμε και όντως βρήκαμε ένα παραδοσιακό ιταλικό μαγαζί, όπου ο ιδιοκτήτης του ήταν από τη Νάπολη και πολύ φιλόξενος, καθώς μας κατατόπισε λίγο στην περιοχή και μας πρότεινε να ακολουθήσουμε και μια διαδρομή προς ένα σημείο με πανέμορφη θέα, το οποίο προφανώς κάναμε προτού φάμε. Έπειτα επιστρέψαμε στο εστιατόριο, παραγγείλαμε από δύο πίτσες και απολαύσαμε τη νοστιμιά τους και το ζεστό περιβάλλον. Αφού φάγαμε και ξεκουραστήκαμε κάναμε τη βόλτα μας στο Trastevere, το οποίο δεν είχε ιδιαίτερο κόσμο και λόγω του καιρού και όταν πια είχε νυχτώσει κάτσαμε σε ένα μπαράκι για κρασί και για μπύρα, τα οποία μας πρόσφεραν με μία πεντανόστιμη ποικιλία τυριών και αλλαντικών. Έπειτα και από αυτό αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο, με το τραμ αυτή τη φορά γιατί πραγματικά είμασταν πολύ κουρασμένοι. Έτσι λοιπόν φτάσαμε στο κέντρο, περπατήσαμε μια τελευταία φορά γύρο από το Κολοσσαίο και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο. Το επόμενο πρωί έφτασε και η πτήση μας αναχωρούσε στις 12:00, οπότε δεν είχαμε περιθώρια για άλλη βόλτα. Έτσι επιστρέψαμε στην Αθήνα, γεμάτοι με νέες εικόνες και εμπειρίες να αναπολούμε τις όμορφες στιγμές στην αιώνια πόλη.
