Δημήτρης X.
Member
- Μηνύματα
- 626
- Likes
- 2.872
- Επόμενο Ταξίδι
- Νότια Κορέα
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νεπάλ
TourIstanbul
Όπως ανέφερα και νωρίτερα, για την πτήση της επιστροφής, διάλεξα την Turkish Airlines λόγω του ότι εκείνη την περίοδο είχε μία υπηρεσία, την TourIstanbul. Πλέον την έχουν καταργήσει από ότι είχα δει τελευταία φορά, λόγω Covid19.
Το TourInstanbul είναι στην ουσία δωρεάν εκδρομή που διοργανώνει στην Πόλη, η αεροπορική, γι’ αυτούς που έχουν layover και περιμένουν την πτήση τους.
Εμείς είχαμε 10 ώρες αναμονή στη Κωνσταντινούπολη όποτε θα κάναμε το μεγάλο tour. Το tour περιλαμβάνει το πρωινό, το μεσημεριανό, την ξενάγηση, το πήγαινε-έλα στην Πόλη και τα εισιτήρια των μουσείων. Τα πάντα δηλαδή.
Η πτήση από το Πεκίνο στην Κωνσταντινούπολη, είχε διάρκεια περίπου 10 ώρες και ήταν από τις χειρότερες εμπειρίες που είχα σε αεροπορικό ταξίδι. Καθόμουν στην 2η σειρά της economy class. Η 1η σειρά έβλεπε σε “τοίχο”. Αυτός που καθόταν εκεί, έφερνε συνέχεια το κάθισμα του πίσω και το οποίο ακουμπούσε στα γόνατα μου. Του είπα 2 φορές ευγενικά να το σηκώσει γιατί μου χτύπαγε τα γόνατα αλλά τίποτα αυτός. Στην 3η φώναξα τον αεροσυνοδό ο οποίος μου είπε ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι και ότι το εισιτήριο του έχει το δικαίωμα να το κάνει. Για να μην τα πολυλογώ είχα γίνει έξωφρενων και δεν ήθελα να προκαλέσω σκηνικό και να ξυπνήσω τους επιβάτες. Δεν έμαθα τελικά αν είχα δίκιο ή όχι αλλά το θέμα είναι ότι για μένα ήταν πολύ κακή εμπειρία.
Αφού φτάσαμε λοιπόν στην καινούργιο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, βρήκαμε τον πάγκο για το TourInstanbul και ξεκινήσαμε την εκδρομή.
Η διαδρομή από το αεροδρόμιο ήταν μία ώρα περίπου και μας άφησε στο κέντρο στην περιοχή Sultanahmet. Στο γκρουπ είμασταν κάπου 40-50 άτομα. Αφού πήραμε το πρωινό μας στο συνεργαζόμενο εστιατόριο, ξεκινήσαμε με την ξεναγό το τουρ. Η ξεναγός ήταν Σκοπιανή και η οποία παρουσιαζόταν ως Μακεδόνισσα. Δεν είχα την όρεξη να τσακωθώ και με αυτήν.
Η πρώτη στάση ήταν στον Οβελίσκο του Θεοδοσίου.
Στην συνέχεια πήγαμε στο Μπλε τζαμί όπου αφαιρέσαμε τα παπούτσια μας και οι γυναίκες φορέσαν μαντίλα. Μου έκανε τεράστια εντύπωση πόσες influencers ήταν μέσα και βγάζανε sefies με τις μαντίλες λες και ήταν σε κάποιο club. Όχι Τουρκάλες αλλά Ευρωπαίες. Το θεωρούσαν ίσως κάτι το εξαιρετικό για το Instagram feed τους.
Μετά το Μπλε τζαμί, είχε έρθει η ώρα για κάτι που ήθελα πάρα πολλά χρόνια να δω από κοντά, την Αγία Σοφία.
Το εισιτήριο όπως προανέφερα ήταν δωρεάν από την Turkish και δεν χρειάστηκε να περιμένουμε στην ουρά. Δυστυχώς όση ώρα πέρασα στην Πόλη και κυρίως στην Αγία Σοφία, είχα μια μόνιμη αίσθηση θλίψης. Έχουμε μεγαλώσει με τόσες ιστορίες σχετικά με την Πόλη όποτε ήταν και λογικό να αισθανθώ έτσι.
Αφού ολοκληρώθηκε το tour στην Αγία Σοφία, πήγαμε για φαγητό στο ίδιο μαγαζί και στην συνέχεια στο αεροδρόμιο για την πτήση της επιστροφής.
Στα σχέδια μου είχα πάντα ένα ταξίδι στην Πόλη για να την δω ολόκληρη αλλά μετά από αυτό το tour και το αίσθημα θλίψης που μου άφησε, δεν νομίζω να επιστρέψω πολύ σύντομα. Ίσως όταν σταματήσουν οι γείτονες να είναι τόσο εχθρικοί και αρχίσουν να σέβονται τα ιστορικά μας κειμήλια, να επιστρέψω.
Όπως ανέφερα και νωρίτερα, για την πτήση της επιστροφής, διάλεξα την Turkish Airlines λόγω του ότι εκείνη την περίοδο είχε μία υπηρεσία, την TourIstanbul. Πλέον την έχουν καταργήσει από ότι είχα δει τελευταία φορά, λόγω Covid19.
Το TourInstanbul είναι στην ουσία δωρεάν εκδρομή που διοργανώνει στην Πόλη, η αεροπορική, γι’ αυτούς που έχουν layover και περιμένουν την πτήση τους.
Εμείς είχαμε 10 ώρες αναμονή στη Κωνσταντινούπολη όποτε θα κάναμε το μεγάλο tour. Το tour περιλαμβάνει το πρωινό, το μεσημεριανό, την ξενάγηση, το πήγαινε-έλα στην Πόλη και τα εισιτήρια των μουσείων. Τα πάντα δηλαδή.
Η πτήση από το Πεκίνο στην Κωνσταντινούπολη, είχε διάρκεια περίπου 10 ώρες και ήταν από τις χειρότερες εμπειρίες που είχα σε αεροπορικό ταξίδι. Καθόμουν στην 2η σειρά της economy class. Η 1η σειρά έβλεπε σε “τοίχο”. Αυτός που καθόταν εκεί, έφερνε συνέχεια το κάθισμα του πίσω και το οποίο ακουμπούσε στα γόνατα μου. Του είπα 2 φορές ευγενικά να το σηκώσει γιατί μου χτύπαγε τα γόνατα αλλά τίποτα αυτός. Στην 3η φώναξα τον αεροσυνοδό ο οποίος μου είπε ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι και ότι το εισιτήριο του έχει το δικαίωμα να το κάνει. Για να μην τα πολυλογώ είχα γίνει έξωφρενων και δεν ήθελα να προκαλέσω σκηνικό και να ξυπνήσω τους επιβάτες. Δεν έμαθα τελικά αν είχα δίκιο ή όχι αλλά το θέμα είναι ότι για μένα ήταν πολύ κακή εμπειρία.
Αφού φτάσαμε λοιπόν στην καινούργιο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, βρήκαμε τον πάγκο για το TourInstanbul και ξεκινήσαμε την εκδρομή.
Η διαδρομή από το αεροδρόμιο ήταν μία ώρα περίπου και μας άφησε στο κέντρο στην περιοχή Sultanahmet. Στο γκρουπ είμασταν κάπου 40-50 άτομα. Αφού πήραμε το πρωινό μας στο συνεργαζόμενο εστιατόριο, ξεκινήσαμε με την ξεναγό το τουρ. Η ξεναγός ήταν Σκοπιανή και η οποία παρουσιαζόταν ως Μακεδόνισσα. Δεν είχα την όρεξη να τσακωθώ και με αυτήν.
Η πρώτη στάση ήταν στον Οβελίσκο του Θεοδοσίου.
Στην συνέχεια πήγαμε στο Μπλε τζαμί όπου αφαιρέσαμε τα παπούτσια μας και οι γυναίκες φορέσαν μαντίλα. Μου έκανε τεράστια εντύπωση πόσες influencers ήταν μέσα και βγάζανε sefies με τις μαντίλες λες και ήταν σε κάποιο club. Όχι Τουρκάλες αλλά Ευρωπαίες. Το θεωρούσαν ίσως κάτι το εξαιρετικό για το Instagram feed τους.
Μετά το Μπλε τζαμί, είχε έρθει η ώρα για κάτι που ήθελα πάρα πολλά χρόνια να δω από κοντά, την Αγία Σοφία.
Το εισιτήριο όπως προανέφερα ήταν δωρεάν από την Turkish και δεν χρειάστηκε να περιμένουμε στην ουρά. Δυστυχώς όση ώρα πέρασα στην Πόλη και κυρίως στην Αγία Σοφία, είχα μια μόνιμη αίσθηση θλίψης. Έχουμε μεγαλώσει με τόσες ιστορίες σχετικά με την Πόλη όποτε ήταν και λογικό να αισθανθώ έτσι.
Αφού ολοκληρώθηκε το tour στην Αγία Σοφία, πήγαμε για φαγητό στο ίδιο μαγαζί και στην συνέχεια στο αεροδρόμιο για την πτήση της επιστροφής.
Στα σχέδια μου είχα πάντα ένα ταξίδι στην Πόλη για να την δω ολόκληρη αλλά μετά από αυτό το tour και το αίσθημα θλίψης που μου άφησε, δεν νομίζω να επιστρέψω πολύ σύντομα. Ίσως όταν σταματήσουν οι γείτονες να είναι τόσο εχθρικοί και αρχίσουν να σέβονται τα ιστορικά μας κειμήλια, να επιστρέψω.
