Τουρισμός φιλικός προς το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες - σας απασχολεί;

[agelada]

Ένα από τα ζητήματα που με βασανίζουν αφορούν στις κοινωνικές και περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις της εκάστοτε επίσκεψης μου και προσπαθώ σε καθε ταξίδι μου να εξασφαλίζω τουλάχιστον ενα "θετικό" ισοζύγιο. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις και συχνά οι αποφασίσεις είναι δύσκολες...

Διλημμα πρώτο: Πετάς ή δεν πετάς;;
Απάντηση: Πετάω ΑΛΛΑ προσπαθώ να μειώσω στο ελάχιστο τις πτήσεις και να εξερευνώ έναν τόπο καλά και με άλλα μέσα. Προτιμώ μάλιστα να κινούμαι σε μια ακτίνα γύρω από μια πόλη (ακομα και αν περνώ σύνορα) καθώς υπάρχει πολιτισμική εγγύτητα και "ροή" μεταξύ λαών, εθίμων, μνημείων κλπ. Για το λόγο αυτό άλλωστε αφήνω στην άκρη τον γύρο του κόσμου παρόλο που θα ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία

Δίλημμα δεύτερο: Οργανωμένο ή ανεξάρτητο ταξίδι; (ως προς το δικό μου ζήτημα)
Απάντηση: Εξαρτάται. Υπάρχουν πάρα πολλές οπτικές γωνίες για το ζήτημα αυτό. Βεβαίως δεν συζητώ για all inclusive πακέτα όπως αυτά που παίρνουν οι Αμερικάνοι και ξεσκίζουν την Καραϊβική. Ένα οργανωμένο ταξίδι μπορεί να ωφελήσει την τοπική κοινωνία αν επιλέξει κανείς ένα τοπικό πρακτορειο. Ένα ανεξάρτητο ταξίδι μπορεί να αποφέρει λίγα κέρδη στις τοπικές κοινωνίες (κυρίως αναφέρομαι σε εκτός Ευρώπης προορισμούς) αν κανείς επιλέγει διεθνείς τουριστικες μονάδες. Από την άλλη, αν κανείς ταξιδεύει σε προορισμούς με μεγάλη εγκληματικότητα ή ανασφάλεια ή απλά κάνει ένα επίπονο ταξίδι χρειάζεται ένα ήρεμο κατάλυμα ενίοτε, ώστε να μπορεί να βγάλει με ασφάλεια τις μπότες του τα ρολόγια του κτλ. Μια καθοριστική παράμετρος είναι το πόσο οργανώνει κανείς ένα ταξίδι απο πριν και τι ποσοστό το αποφασίζει καθ'οδόν. Και αυτό επηρεάζεται από τίς συνθήκες τον προυπολογισμό.

Δίλημμα τρίτον: Αγορές, συναναστροφή με τους ντόπιους κλπ
Απάντηση: Η λογική λέει ότι οι τοπικές αγορές συνδράμουν τις τοπικές κοινωνίες. Ιδίως όταν πρόκειται για οικογενειακές μικροδουλειές παραγωγή υφαντών ενδυμάτων κλπ. (Αυτό μάλιστα είναι και μια καλή εναλλακτική πρόταση για την κάλυψη των γενικοτερων αναγκών μας καθώς πολλά από τα προιοντα που αγοραζουμε παραγωνται σε συνθήκες εξαθλίωσης για τους ανθρώπους και αυτό δεν είναι αποδεκτό) Από την άλλη η ιδέα που έχουν περάσει οι προγενεστεροι ημών "τουρίστες" στους ντόπιους, ότι δηλαδή έχουμε απειρα λεφτά επειδή επισκεπτόμαστε την πολη τους το χωριο τους κτλ και αυτή είναι εσφαλμένη. Στα μέρη που κανείς μπορεί να μιλήσει, μπορεί και να εξηγήσει και εγώ το εκανα στην Κούβα και αλλού. Η γενικότερη συναναστροφή, η εκμαθηση ακόμη και καποιων λεξεων στην τοπική γλώσσα εκτιμάται.

Ένα άλλο μεγάλο ζήτημα είναι η επαιτεία και ιδίως τα μικρά παιδιά που επίμονα ζητούν ελεημοσύνη. Και εδώ αγαπητοί συνταξιδιώτες έχω μια καλή πρόταση που μου υπέδειξαν και εμένα. Δεν δίνουμε κέρματα (γιατί τα παιδιά δεν κατανοούν την αξία τους, γιατι οι γονείς τους δουλευουνε ωρες σε χωράφια κλπ με πενιχρούς μισθούς) μπορούμε όμως να έχουμε προμηθευτεί από την Ελλάδα κάτι που τους είναι χρήσιμο, όπως πχ στυλό μιας χρήσεως. Ένα κουτί στυλό μιας χρήσης έχουν μικρή αξία για εμάς αλλά μεγάλη χρησιμότητα στα μικρά παιδιά, στην καταπολέμηση του αναλφαβητισμού ενώ παράλληλα ικανοποιούν και την επιθυμία της αποκτησης ενός (συχνά δυσεύρετου) αγαθού. Δοκιμασμένο Επίσης μπορεί κανείς να συνεισφέρει στις δράσεις καποιας ΜΚΟ.

Υπάρχουν βεβαια πολλα ακομα ζητηματα...