Μεξικό Mexico lindo y querido!

[varioAthens]

Μου φαινεται το αδικησα το Βαγιαδολιδ...

 

[go2dbeach]

Το πέρασες στα γρήγορα?

 

[varioAthens]

Το πέρασες στα γρήγορα?

Περασαμε ενα μεσημερι και με χαλασε ο χαμος που επικρατουσε: τεραστιες παρεες αμερικανων, μηχανακια, μποτιλιαρισμα, κορνες κ.λ.π. οποτε επειδη ειχε προηγηθει η ησυχη Καμπετσε, ακομα και η Μεριδα μου ειχε φανει πιο ηρεμη, επαθα εναν αλαλαγμο και οπου φυγει-φυγει...

 

[go2dbeach]

Θα είχαν έρθει τα μπουλούκια μετά το Chichen itza. Τους αμολάνε για μισή ώρα και φεύγουν..θα έπεσες πάνω στην ώρα. Κι εγώ δεν πήγα στη Μέριδα αν και πολλοί λένε οτι αξίζει περισσότερο..

 

[tripakias]

Η Μέριδα είναι σαφώς ωραιότερη αλλά και πιο πολύβουη από το Βαγιαδολίδ. Το Βαγιαδολίδ ουσιαστικά είναι μια πλατεία αλλά νομίζω πως μου αρέσει περισσότερο για σύντομο πέρασμα.

 

[go2dbeach]

Η Μέριδα είναι σαφώς ωραιότερη αλλά και πιο πολύβουη από το Βαγιαδολίδ. Το Βαγιαδολίδ ουσιαστικά είναι μια πλατεία αλλά νομίζω πως μου αρέσει περισσότερο για σύντομο πέρασμα.

Ναι, κι εγώ γι'αυτό προτίμησα το Βαγιαδολίδ. Μακάρι να είχα πιο πολλές μέρες να πήγαινα και Μέριδα και Καμπέτσε....εεε βασικά είχα, αλλά ξαναπήγα παραλιακά...

 

[go2dbeach]

Ένα τέταρτο με το αυτοκίνητο από το Βαγιαδολίδ, βρίσκεται η Hacienda San Lorenzo Oxman που έρχεται σε τέλεια αντίθεση με τη φύση του τόπου.
Πρόκειται για μια πρώην φυτεία αγαύης και henequen (ενέκεν) που χρονολογείται από το 1746. Ο Don Lorenzo Olazábal, ο πρώτος του ιδιοκτήτης έδωσε στη hacienda το όνομα του. Άνοιξε για το κοινό το 1879, σε πρώτη φάση, ως κέντρο ανταλλαγής.
Ήταν το σημείο που οι άνθρωποι έρχονταν με τα φρούτα, τα ζώα και τα διάφορα προϊόντα τους με σκοπό την ανταλλαγή προιόντων.. Οι Μάγιας που ζούσαν στη γύρω περιοχή ήταν αυτοί που την ονόμασαν Oxmán, που σημαίνει τρία μονοπάτια γιατί εδώ συναντιούνται οι τρεις δρόμοι: αυτός από το Βαγιαδολίδ, άλλος από τη Mérida και ένας ακόμη από το Carrillo Puerto. Μέσω αυτών των τριών δρόμων ο πληθυσμός ερχόταν εδώ με προιόντα και πραγματοποιούσε ανταλλαγές.

Από το 2007 η χασιέντα του San Lorenzo Oxmán έγινε τουριστικό αξιοθέατο αφού διατηρεί έναν
όμορφο θησαυρό μέσα στην ιδιοκτησία της, το θενότε Oxman.
Πριν κατεβείς στο θενότε υπάρχει μια πλατφόρμα για να το δεις από ψηλά. Η θέα από πάνω είναι φανταστική, με τις ρίζες των δέντρων να κρέμονται μέχρι να αγγίξουν το θενότε , άλλες να σέρνονται μέσα από τα τοιχώματα του σπηλαίου και από την ανοιχτή οροφή να πέφτει ο ήλιος στα τιρκουαζ νερά.

Υπάρχουν αποδυτήρια και ντουζιέρες και όλοι καλούνται να κάνουν ντους πριν βουτήξουν. Στη συνέχεια κατεβαίνεις 70 σκαλιά και έχεις δύο επιλογές: να μπεις στο νερό από τη σκάλα με το μαλακό ή να βουτήξεις σαν τον Ταρζάν.
Η κύρια διασκέδαση είναι τα κρεμαστά σχοινιά που χρησιμοποιούνται για το άλμα στο cenote.
Οι λιγοστοί λουόμενοι αιωρούνται και αφήνουν το σχοινί εν μέσω χειροκροτημάτων και βουτούν στο φυσικό θαύμα.

Να τονίσω οτι ο κόσμος ήταν λίγος γιατί ήμασταν εκεί νωρίς το πρωί και το ευχαριστηθήκαμε. Την ώρα που φεύγαμε είχε αρκετό κόσμο, αφού κατέφθαναν κάποια τουριστικά λεωφορεία. Το θενότε έχει αρκετές πλατφόρμες γύρω για βουτιά αλλά και φωτογραφίες από διάφορες γωνίες.

Πάντως μπορείς να μείνεις εδώ όλη μέρα αν πάρεις το πλήρες πακέτο με φαγητό, αφού εκτός από το θενότε έχει πισίνα με παλάπες, αιώρες και ξαπλώστρες για ηλιοθεραπέια, δύο εστιατόρια και μεγάλους όμορφους κήπους για βόλτες, παρακολούθηση πουλιών που είναι άφθονα...Αλλά ότι και να λέμε, το θενότε κλέβει την παράσταση!

Κάπου εδώ να πω οτι πριν έρθουμε εδώ, πήγαμε στο Cenote Suytun. Στην είσοδο μας ενημέρωσαν οτι η αναμονή για φωτογραφίες ήταν 20 λεπτά περίπου. Υπήρχε δηλαδή κόσμος που καθόταν στην ουρά για να βγάλει μια φωτο στη μισοβυθισμένη πλατφόρμα για να ανεβάσει στα σόσιαλ. Από μένα είναι όχι!

 

[go2dbeach]

Άλλο φυσικό θαύμα που επισκεφθήκαμε ήταν το cenote X-canche, είναι αυτό που βρίσκεται κοντά στα ερείπια του Ek Balam. Στη μέση της ζούγκλας, στη γη των Μάγια, βρίσκεται κρυμμένο μέσα σε κατακόρυφα τείχη το θενότε με τα κρυστάλλινα πράσινα νερά.

Το φρέσκο αεράκι της ζούγκλας μας υποδέχτηκε μέχρι να φτάσουμε στην πινακίδα που έλεγε να μην πηδήξεις από δω πάνω. Ντουζιέρεσ και αποδυτήρια είναι ξύλινες καλύβες με παλάπα οροφές, εναρμονισμένα όλα με το περιβάλλον.
Κατεβήκαμε τα απότομα ξύλινα σκαλιά δίπλα στους βράχους που πρέπει να σκύψεις σε κάποια σημεία για να περάσεις μέχρι να φτάσεις στην επιφάνεια του νερού κάπου 15 μέτρα κάτω από το έδαφος, ενώ από την οροφή πέφτουν κλιματίδες, ρίζες δέντρων και ένα μίνι καταρρακτάκι στη μέση του θενότε.

Ο κόσμος -ευτυχώς- ήταν κι εδώ λίγος, παρόλο που έχει και κάποιες τουριστικές δραστηριότητες όπως rappel και zipline.

Υπήρχε μια ησυχία και ηρεμία στο περιβάλλον που σε άφηνε να απολαύσεις το κολύμπι ακούγοντας μόνο τους ήχους της πληθωρικής φύσης που το περιβάλλει..

Las but not least κυριολεκτικά αφού το αφήσαμε τελευταίο, το Ik-Kil.
Ένα θα πω: Νωρίς, πολύ νωρίς το πρωί.

Είναι το πιο δημοφιλές και πολυσύχναστο θενότε του Γιουκατάν. Ik Kil στη γλώσσα των Μάγια, σημαίνει «ο τόπος των ανέμων», και είναι πολύ τουριστικό και οργανωμένο πάρκο.

Περιβάλλεται από όμορφους φροντισμένους κήπους, εξωτικά φυτά και μεγάλα τεράστια δέντρα, αλλά δεν έχει αυτό το φυσικό, ανεπιτήδευτο, ζουγκλοειδές περιβάλλον του προηγούμενου θενότε. Είναι προφανές οτι για να φτάσεις δεν περπατάς μέσα στη ζούγκλα, αλλά και μια φωτο από το πάνω μέρος δείχνει τα τσιμεντένια κτίρια γύρω του.

Αλλά το ίδιο το θενότε είναι απίθανο...

Ειδικά αν πας νωρίς και κολυμπας σχεδόν μόνος σου με τους πανύψηλους κατακόρυφους βράχους πνιγμένους στα αναρριχητικά φυτά, τις εναέριες ρίζες, τις κρεμαστές κληματίδες, τις τρύπες στους βράχους γεμάτες νυχτερίδες, τα πουλιά να πετάνε σαν τρελά, ο ήλιος να προχωράει και να αλλάζει το φως...όλα κάνουν το μέρος να φαίνεται εξωπραγματικό!

Ανεβήκαμε να πιούμε μια μπίρα και βλέπαμε αμέτρητα γκρουπ να καταφτάνουν.
Πήγα για μια ακόμα φωτογραφία και τη στιγμή που φεύγαμε η θέα από ψηλά θύμιζε δημοτική πισίνα!