gmavro75
Member
- Μηνύματα
- 436
- Likes
- 563
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ταξίδι στο χρόνο
13η ,14η & 15η μέρα: Λίμα-Ίκα-Νάζκα
Η πρωινή δίωρη πτήση με προσγείωσε για άλλη μια φορά στο αεροδρόμιο της Λίμα. Για μια ακόμη φορά η έκπληξη ήρθε με το που άνοιξε η πόρτα του αεροπλάνου και για πρώτη φορά μετά από 11 μέρες μια ανάσα γεμάτη οξυγόνο πλημμύρισε τα πνευμόνια μου! Σε λίγο βρισκόμουν σε ένα ταξί από τον οποίο ζήτησα να με πάει σε ένα ξενοδοχείο στην περιοχή Miraflores το οποίο να κοστίζει το πολύ 30 δολάρια το δίκλινο. Σκέφτηκα πως αφού δεν είχα κλείσει από πριν κάπου μια χαρά λύση ήταν και τα «κονέ» του οδηγού... Μετά από μια σύντομη διαδρομή προσεγγίσαμε την πανέμορφη και χλιδάτη Miraflores. Άλλο ένα πρόσωπο της χώρας αυτής, ο πλούτος. Γραφικές μονοκατοικίες, σύγχρονοι αυτοκινητόδρομοι, γυάλινοι Ουρανοξύστες, κοστουμαριμένοι Γιάπιδες και φυσικά η θέα του ειρηνικού ίσως σας δίνουν μια εικόνα για μια περιοχή. Έφτασα στο Ξενοδοχείο Leon De Oro ( www.leondeoroperu.com) όπου με 20 επιπλέον δολάρια (50 δολάρια) έκλεισα μια σουίτα με σαλονάκι και Jacuzzi παρακαλώ! Κανόνισα στη reception το πρόγραμμα της επόμενης μέρας, μια εκδρομή στη Nazca και μου επέτρεψα λίγη τονωτική χλιδή με υδρομασάζ, και λίγο ύπνο. Νωρίς το απόγευμα πήρα το δρόμο για το εμπορικό κέντρο Costa Verde. Χτισμένο στην ακτή του ειρηνικού προσφέρει μια μεγάλη επιλογή για φαγητό, ποτό, περιπάτους και διασκέδαση. Το ηλιοβασίλεμα στα βάθη του Ειρηνικού με βρήκε να απολαμβάνω ένα δροσιστικό κοκτέιλ και να αναπολώ όλες τις απίθανες γωνιές αυτής της χώρας. Το βράδυ έκανα μια βόλτα στην περιοχή Baranco. Στο Baranco κατοικούν κυρίως καλλιτέχνες και φοιτητές και φυσικά αυτό διαμορφώνει σε πολύ μεγάλο βαθμό την αισθητική και τη νυχτερινή διασκέδαση. Σίγουρα από τα πιο όμορφα μέρη για να δει κάποιος πως διασκεδάζουν οι νέοι της Πρωτεύουσας.
Το επόμενο πρωί μέσα σε ένα λεωφορείο με άνετα καθίσματα στο οποίο μάλιστα προσέφεραν και πρωινό, κατευθυνόμουν πάνω στην Pan Americana, το θρυλικό δρόμο που ενώνει την Αλάσκα με την Παταγονία στη Χιλή διασχίζοντας ολόκληρη την Αμερικανική Ήπειρο στις ακτές του Ειρηνικού. Τα 500 χιλιόμετρα μέχρι τη πόλη Nazca διέσχιζαν μια από τις πιο άγονες ερήμους του πλανήτη την έρημο Ατακάμα. Στην όαση της Ica το λεωφορείο σταμάτησε και εκεί με περίμενε ο Julio ένας μεσήλικας οδηγός, ο οποίος με μια Cantilac με πήγε ως τη Nazca. Στη Nazca μπορείς να θαυμάσεις τα τεραστίων διαστάσεων σχήματα που οι Ίνκας έχουν σκαλίσει στην επιφάνεια της πετρώδους έρημου. Το μέγεθος των σχημάτων αυτών είναι τέτοιο που η παρατήρησή τους μπορεί να γίνει μόνο από χαμηλή πτήση και όχι από το έδαφος. Ο δε σκοπός τους αποτελεί ακόμα ένα μυστήριο... Η ιδιωτική πτήση με ένα Τσέζνα είναι από μόνη της μια εμπειρία, και όταν αρχίζουν να αποκαλύπτονται τα γιγαντιαία σχήματα στο έδαφος, η εμπειρία γίνεται μοναδική.
Η επιστροφή μέσα από το άγονο τοπίο της ερήμου και το ηλιοβασίλεμα πίσω από τον αμμώδη ορίζοντα μου πρόσφεραν ακόμη μια μαγική στιγμή πριν φύγει και αυτή η μέρα.
Εκείνο το βράδυ έμεινα στο ξενοδοχείο El Mirador (http://www.elmiradorhotel.com) το οποίο βρίσκεται κοντά στο Paracas την πόλη με το φυσικό πάρκο και τα Ballesta Islands που θα ήταν ο προορισμός μου την επόμενη μέρα. Μια σύντομη βόλτα για φαγητό στην κοντινή Pisco ολοκλήρωσαν την πρώτη μέρα του ταξιδιού στις ακτές του Περού.
Πρωί-πρωί είχα βάλει το σωσίβιο μου και βρισκόμουν μέσα σ’ ένα ταχύπλοο με το οποίο επισκεφθήκαμε τα νησιά Ballestas, ένα σημαντικό οικοσύστημα και μεγάλο σταθμό για τα μεταναστευτικά είδη που κινούνται από βορά προς νότο. Θαλάσσιοι λέοντες, δελφίνια, φάλαινες και αμέτρητα πουλιά συνυπήρχαν στις ακτές όπου ο Ειρηνικός συναντάει την έρημο. Μια διαδρομή με 4Χ4 στους αμμόλοφους καθώς και μια επίσκεψη στο μουσείο φυσικής ιστορίας δε θα μπορούσε να λείπει από το πρόγραμμα και μας πρόσφερε το μαγευτικό τοπίο των απόκρημνων, έρημων ακτών και του γεμάτου ζωή πελάγους.
Αργά το βράδυ πίσω στο ξενοδοχείο LeonDeOro στη Λίμα αφού ετοίμασα τα πράγματά μου για το αυριανό ταξίδι της επιστροφής βγήκα για μια αποχαιρετιστήρια βόλτα στη Miraflores και το Baranco.
Συμβουλή: Η έρημος είναι έρημος. Προτείνονται φαρδιά ανοιχτόχρωμα ρούχα, καπέλο, γυαλιά, αντηλιακό και άφθονο νερό για μια μέρα που το σώμα σας θα είναι εκτεθειμένο διαρκώς σε συνθήκες ξηρού αέρα, χωρίς σκιά και σε θερμοκρασίες πάνω από 40 βαθμούς. Προτιμήστε μακρυμάνικες φαρδιές πουκαμίσες (ή μπλούζες) και παντελόνες αντί για t-shirt και σορτσάκια. Με αυτό τον τρόπο χάνονται λιγότερα υγρά από το δέρμα και διατρέχετε μικρότερο κίνδυνο εγκαύματος στα χέρια και τα πόδια.
Συνεχίζεται...
Η πρωινή δίωρη πτήση με προσγείωσε για άλλη μια φορά στο αεροδρόμιο της Λίμα. Για μια ακόμη φορά η έκπληξη ήρθε με το που άνοιξε η πόρτα του αεροπλάνου και για πρώτη φορά μετά από 11 μέρες μια ανάσα γεμάτη οξυγόνο πλημμύρισε τα πνευμόνια μου! Σε λίγο βρισκόμουν σε ένα ταξί από τον οποίο ζήτησα να με πάει σε ένα ξενοδοχείο στην περιοχή Miraflores το οποίο να κοστίζει το πολύ 30 δολάρια το δίκλινο. Σκέφτηκα πως αφού δεν είχα κλείσει από πριν κάπου μια χαρά λύση ήταν και τα «κονέ» του οδηγού... Μετά από μια σύντομη διαδρομή προσεγγίσαμε την πανέμορφη και χλιδάτη Miraflores. Άλλο ένα πρόσωπο της χώρας αυτής, ο πλούτος. Γραφικές μονοκατοικίες, σύγχρονοι αυτοκινητόδρομοι, γυάλινοι Ουρανοξύστες, κοστουμαριμένοι Γιάπιδες και φυσικά η θέα του ειρηνικού ίσως σας δίνουν μια εικόνα για μια περιοχή. Έφτασα στο Ξενοδοχείο Leon De Oro ( www.leondeoroperu.com) όπου με 20 επιπλέον δολάρια (50 δολάρια) έκλεισα μια σουίτα με σαλονάκι και Jacuzzi παρακαλώ! Κανόνισα στη reception το πρόγραμμα της επόμενης μέρας, μια εκδρομή στη Nazca και μου επέτρεψα λίγη τονωτική χλιδή με υδρομασάζ, και λίγο ύπνο. Νωρίς το απόγευμα πήρα το δρόμο για το εμπορικό κέντρο Costa Verde. Χτισμένο στην ακτή του ειρηνικού προσφέρει μια μεγάλη επιλογή για φαγητό, ποτό, περιπάτους και διασκέδαση. Το ηλιοβασίλεμα στα βάθη του Ειρηνικού με βρήκε να απολαμβάνω ένα δροσιστικό κοκτέιλ και να αναπολώ όλες τις απίθανες γωνιές αυτής της χώρας. Το βράδυ έκανα μια βόλτα στην περιοχή Baranco. Στο Baranco κατοικούν κυρίως καλλιτέχνες και φοιτητές και φυσικά αυτό διαμορφώνει σε πολύ μεγάλο βαθμό την αισθητική και τη νυχτερινή διασκέδαση. Σίγουρα από τα πιο όμορφα μέρη για να δει κάποιος πως διασκεδάζουν οι νέοι της Πρωτεύουσας.
Το επόμενο πρωί μέσα σε ένα λεωφορείο με άνετα καθίσματα στο οποίο μάλιστα προσέφεραν και πρωινό, κατευθυνόμουν πάνω στην Pan Americana, το θρυλικό δρόμο που ενώνει την Αλάσκα με την Παταγονία στη Χιλή διασχίζοντας ολόκληρη την Αμερικανική Ήπειρο στις ακτές του Ειρηνικού. Τα 500 χιλιόμετρα μέχρι τη πόλη Nazca διέσχιζαν μια από τις πιο άγονες ερήμους του πλανήτη την έρημο Ατακάμα. Στην όαση της Ica το λεωφορείο σταμάτησε και εκεί με περίμενε ο Julio ένας μεσήλικας οδηγός, ο οποίος με μια Cantilac με πήγε ως τη Nazca. Στη Nazca μπορείς να θαυμάσεις τα τεραστίων διαστάσεων σχήματα που οι Ίνκας έχουν σκαλίσει στην επιφάνεια της πετρώδους έρημου. Το μέγεθος των σχημάτων αυτών είναι τέτοιο που η παρατήρησή τους μπορεί να γίνει μόνο από χαμηλή πτήση και όχι από το έδαφος. Ο δε σκοπός τους αποτελεί ακόμα ένα μυστήριο... Η ιδιωτική πτήση με ένα Τσέζνα είναι από μόνη της μια εμπειρία, και όταν αρχίζουν να αποκαλύπτονται τα γιγαντιαία σχήματα στο έδαφος, η εμπειρία γίνεται μοναδική.
Η επιστροφή μέσα από το άγονο τοπίο της ερήμου και το ηλιοβασίλεμα πίσω από τον αμμώδη ορίζοντα μου πρόσφεραν ακόμη μια μαγική στιγμή πριν φύγει και αυτή η μέρα.
Εκείνο το βράδυ έμεινα στο ξενοδοχείο El Mirador (http://www.elmiradorhotel.com) το οποίο βρίσκεται κοντά στο Paracas την πόλη με το φυσικό πάρκο και τα Ballesta Islands που θα ήταν ο προορισμός μου την επόμενη μέρα. Μια σύντομη βόλτα για φαγητό στην κοντινή Pisco ολοκλήρωσαν την πρώτη μέρα του ταξιδιού στις ακτές του Περού.
Πρωί-πρωί είχα βάλει το σωσίβιο μου και βρισκόμουν μέσα σ’ ένα ταχύπλοο με το οποίο επισκεφθήκαμε τα νησιά Ballestas, ένα σημαντικό οικοσύστημα και μεγάλο σταθμό για τα μεταναστευτικά είδη που κινούνται από βορά προς νότο. Θαλάσσιοι λέοντες, δελφίνια, φάλαινες και αμέτρητα πουλιά συνυπήρχαν στις ακτές όπου ο Ειρηνικός συναντάει την έρημο. Μια διαδρομή με 4Χ4 στους αμμόλοφους καθώς και μια επίσκεψη στο μουσείο φυσικής ιστορίας δε θα μπορούσε να λείπει από το πρόγραμμα και μας πρόσφερε το μαγευτικό τοπίο των απόκρημνων, έρημων ακτών και του γεμάτου ζωή πελάγους.
Αργά το βράδυ πίσω στο ξενοδοχείο LeonDeOro στη Λίμα αφού ετοίμασα τα πράγματά μου για το αυριανό ταξίδι της επιστροφής βγήκα για μια αποχαιρετιστήρια βόλτα στη Miraflores και το Baranco.
Συμβουλή: Η έρημος είναι έρημος. Προτείνονται φαρδιά ανοιχτόχρωμα ρούχα, καπέλο, γυαλιά, αντηλιακό και άφθονο νερό για μια μέρα που το σώμα σας θα είναι εκτεθειμένο διαρκώς σε συνθήκες ξηρού αέρα, χωρίς σκιά και σε θερμοκρασίες πάνω από 40 βαθμούς. Προτιμήστε μακρυμάνικες φαρδιές πουκαμίσες (ή μπλούζες) και παντελόνες αντί για t-shirt και σορτσάκια. Με αυτό τον τρόπο χάνονται λιγότερα υγρά από το δέρμα και διατρέχετε μικρότερο κίνδυνο εγκαύματος στα χέρια και τα πόδια.
Συνεχίζεται...
Attachments
Last edited by a moderator:
