10900km
Member
- Μηνύματα
- 392
- Likes
- 4.190
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο (Antigua)
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο
- Κεφάλαιο 20ο
- Κεφάλαιο 21ο
- Κεφάλαιο 22ο
- Κεφάλαιο 23ο
- Κεφάλαιο 24ο
- Κεφάλαιο 25ο
- Κεφάλαιο 26ο
- Κεφάλαιο 27ο
Γιατί αισθάνομαι αυτήν τη στιγμή σαν τον νεκροθάφτη στο Λούκι Λουκ;... Είμαι στο Βαγιαδολίδ, στη μέση μεταξύ Μέριδα και Κανκούν, μέρος στο οποίο οι περισσότεροι τουρίστες έρχονται για να το χρησιμοποιήσουν σαν βάση για να πάνε “δίπλα” (40 χιλιόμετρα), στο φημισμένο Τσιτσέν Ιτσά. Το γενικό σχόλιό μου για την πόλη είναι ότι στα μάτια μου φαντάζει σαν ένα μη παραλιακό, και πιο... λεκιασμένο(!) Καμπέτσε. Τα κτίρια είναι τα περισσότερα σε παστέλ χρώματα, όμορφα, αλλά έχει παραφωνίες, αρκετές, όπως έχει και καλώδια του ηλεκτρικού στους δρόμους, κάτι που δεν βλέπεις στο Καμπέτσε, που από πλευράς καλωδίων είναι... Μονεμβασιά. Το μόνο που βλέπεις στο Καμπέτσε είναι καλαίσθητες λάμπες, όχι καλώδια. Επιπλέον, το Βαγιαδολίδ δεν έχει μαλεκόν, δεν είναι παραλιακό, όμως είναι... συμπαθητικό, περπατιέται μέσα σε δύο ώρες (συμπεριλαμβανομένης στάσης για φαγητό), κι έχει κάτι που δεν έχει ούτε το Καμπέτσε, ούτε καμία άλλη πόλη του Μεξικού στην οποία έχω πάει μέχρι στιγμής... Εντός και -λίγο- εκτός πόλης, υπάρχουν πολλές “cenotes”, σπηλιές με λίμνες στις οποίες μπορείς να κολυμπήσεις (ήδη ακούγεται καλό, το ξέρω, όμως... έχει και καλύτερο), σπηλιές δε, που έχουν φυσικό φως, σπηλιές με “ξέφωτα”, από τα οποία μπαίνει ήλιος, και δημιουργεί ατμόσφαιρα που για να την περιγράψει κανείς πρέπει να σκαρφιστεί καινούργια λέξη που να εμπεριέχει δύο φορές τη “δύναμη” της λέξης “εντυπωσιακή”...
Όσο για τα περί νεκροθάφτη από Λούκι Λουκ, είναι ότι... μπήκα σε ένα ξενοδοχείο, και οι δύο υπάλληλοι στη ρεσεψιόν πετάχτηκαν πάνω και μόνο... τεμενάδες δε μου έκαναν. Μου έδωσαν το καλύτερο δωμάτιό τους (το τσέκαρα, επειδή όλα τα δωμάτια είχαν ανοικτές πόρτες, και μπορούσα να διαλέξω, αφού όλα ήταν/είναι άδεια) για 140 πέσος, περίπου 7,50 ευρώ. Ψυχή στο ξενοδοχείο... “Γιατί έτσι;”, ρώτησα... “A causa de la influenza”, μου απάντησαν... Λόγω της γρίπης... Αργότερα, πάνω στη βόλτα, πέτυχα ένα πολύ συμπαθητικό hostal, μπήκα από περιέργεια να ρωτήσω πόσο κοστίζουν εκεί τα κρεβάτια, και ο συμπαθέστατος ιδιοκτήτης μου άφησε ένα (για αύριο, θα μείνω και δεύτερη βραδιά στο Βαγιαδολίδ), στα 90 πέσος. Πέντε ευρώ. Σε κοιτώνα με έξι κρεβάτια (και μία αιώρα) στο οποίο αν σήμερα έμενα στο συγκεκριμένο hostal, θα ήμουν μόνος. “Γιατί έτσι;”, ξαναρώτησα. Μαντέψτε την απάντηση... Η γρίπη έχει τσακίσει πολύ κόσμο στο Μεξικό, κι η ειρωνεία είναι ότι την πληρώνουν περιοχές στις οποίες τη γρίπη... μόνο ακουστά την έχουν. Είναι σαν να έχεις συγγενείς στη Νέα Υόρκη, να ακούς ότι στο Σαν Φρανσίσκο σημειώθηκε πολύ δυνατός σεισμός, και να παίρνεις τηλέφωνο τους συγγενείς σου για να βεβαιωθείς ότι είναι καλά. Στη Νέα Υόρκη! Καμία σχέση... Από την άλλη, δεν κακίζω τους τουρίστες, σε καμία περίπτωση. Ο τουρίστας ακούει ότι το Μεξικό είναι το... κέντρο της γρίπης, και φυσικά στο μυαλό του η μπάλα παίρνει όλη τη χώρα, άσχετα αν πρόκειται για μία πολύ μεγάλη χώρα, στην οποία υπάρχουν αρκετές Πολιτείες που κρούσματα γρίπης είδαν μόνο... στην τηλεόραση... Εγώ όμως, επωφελούμαι άθελά μου από αυτήν την κατάσταση, πληρώνοντας λίγα χρήματα για καταλύματα στα οποία κανονικά, αυτήν την περίοδο, ή θα έδινα πολλά περισσότερα, ή θα έδινα πολλά περισσότερα ΚΑΙ θα έπρεπε να είχα κάνει κράτηση μέρες πριν έρθω...
Ήθελα να γράψω κάτι ακόμη χθες, όμως τα κουνούπια είχαν στήσει τρελό πάρτι στο δέρμα μου, οπότε... αναπληρώνω σήμερα. Go2dbeach, την απάντησή σου την πήρες ήδη, περί ιού. Meli, ήδη έχω επιλέξει χόστελ στο Τουλούμ, ένα καινούργιο που είναι σε walking distance από τον αρχαιολογικό χώρο, και φυσικά από την παραλία. Είχε πιο φθηνά στο κέντρο της πόλης, όμως... δεν πηγαίνω στο Τουλούμ για να δω μία ακόμη πόλη, αλλά για την παραλία, και για να βγάλω φωτογραφίες του αρχαιολογικού χώρου. Κορυφαίο (λένε) το Τικάλ, εξωτικό κι επιβλητικό (λόγω τοποθεσίας, μέσα σε ζούγκλα) το Παλένκε, “πιο visited μέρος του Μεξικού” το Τσιτσέν Ιτσά, όμως κανένα τους δεν είναι δίπλα στη θάλασσα, από την κορυφή καμίας πυραμίδας των τριών πρώτων δεν βλέπεις τα τιρκουάζ χρώματα της Καραϊβικής... Xrisa, πλάκα μου κάνεις!!! Κάθισες και τα διάβασες όλα;! Με έβαλες στον πειρασμό να κάνω το ίδιο (είχα ελεύθερο χρόνο και διάθεση για αραλίκι χθες το απόγευμα), όμως μετά τα 3-4 πρώτα entries μου από Γουατεμάλα, με... βαρέθηκα. Τι να σου πω... Χαρά στην υπομονή σου. Σε ανακηρύσσω “(μαζόχα) αναγνώστριά μου του μήνα”... Lullu, muchas gracias. Καααιιι StellAnna, βλέπω το δίλημμά σου, Ιαπωνία ή Βραζιλία, και δράττομαι της ευκαιρίας για να σου “πω” ότι αν πριν από τρεις ημέρες, στη Μέριδα, τη στιγμή που κάθισα με την πιστωτική κάρτα μου στα δεξιά, για να αγοράσω ένα αεροπορικό εισιτήριο που είχα βάλει στο μάτι, αν λοιπόν τότε το ίντερνετ στο χόστελ δεν είχε πρόβλημα, αυτήν τη στιγμή θα είχα αγορασμένο εισιτήριο για Βραζιλία, για μέσα/τέλη Αυγούστου. Μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισα να ανατρέψω λίγο (τι λίγο που... τούμπα τα έφερα) τα σχέδιά μου για το δεύτερο μέρος του ταξιδιού, αποφάσισα να πάω στο Salvador Da Bahia για μαθήματα Πορτογαλικών, κάτι που είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου από πρόπερσι, όταν πήγα στη Βραζιλία για έναν σχεδόν μήνα. Η Condor είχε εισιτήρια με 448 ευρώ, από Φρανκφούρτη για Σαλβαντόρ και πίσω, είχα σκοπό να χρησιμοποιήσω μίλια για να πετάξω δωρεάν προς και από Φρανκφούρτη, όμως... μου έκανε χαλάστρα το ίντερνετ. Η προσφορά έληξε μετά από λίγες ώρες, και τώρα η τιμή των εισιτηρίων για τις ίδιες ημέρες είναι διπλάσια. Κι εγώ ψήνομαι για Ιαπωνία, όμως... στο απώτερο μέλλον. Σαλβαντόρ για έναν μήνα με μαθήματα (βρήκα σχολές με “λογικές” τιμές), τσούκου-τσούκου μέχρι το Μπουένος Άιρες μέσα σε ενάμιση μήνα, έναν μήνα στην Αργεντινή, κάτι... ψιλά στην Παραγουάη, κι επιστροφή στο Σαλβαντόρ (με πτήση από Σάο Πάουλο) για την πτήση για Γερμανία/Ελλάδα. Έτσι το κόβω το κομμάτι του ταξιδιού από τέλη μέσα/τέλη Αυγούστου μέχρι μέσα Δεκεμβρίου...
Το ξεχείλωσα πάλι...
“Τα λέμε” αύριο, με εντυπώσεις από Τσιτσέν Ιτσά και από περισσότερες “cenotes”...
Όσο για τα περί νεκροθάφτη από Λούκι Λουκ, είναι ότι... μπήκα σε ένα ξενοδοχείο, και οι δύο υπάλληλοι στη ρεσεψιόν πετάχτηκαν πάνω και μόνο... τεμενάδες δε μου έκαναν. Μου έδωσαν το καλύτερο δωμάτιό τους (το τσέκαρα, επειδή όλα τα δωμάτια είχαν ανοικτές πόρτες, και μπορούσα να διαλέξω, αφού όλα ήταν/είναι άδεια) για 140 πέσος, περίπου 7,50 ευρώ. Ψυχή στο ξενοδοχείο... “Γιατί έτσι;”, ρώτησα... “A causa de la influenza”, μου απάντησαν... Λόγω της γρίπης... Αργότερα, πάνω στη βόλτα, πέτυχα ένα πολύ συμπαθητικό hostal, μπήκα από περιέργεια να ρωτήσω πόσο κοστίζουν εκεί τα κρεβάτια, και ο συμπαθέστατος ιδιοκτήτης μου άφησε ένα (για αύριο, θα μείνω και δεύτερη βραδιά στο Βαγιαδολίδ), στα 90 πέσος. Πέντε ευρώ. Σε κοιτώνα με έξι κρεβάτια (και μία αιώρα) στο οποίο αν σήμερα έμενα στο συγκεκριμένο hostal, θα ήμουν μόνος. “Γιατί έτσι;”, ξαναρώτησα. Μαντέψτε την απάντηση... Η γρίπη έχει τσακίσει πολύ κόσμο στο Μεξικό, κι η ειρωνεία είναι ότι την πληρώνουν περιοχές στις οποίες τη γρίπη... μόνο ακουστά την έχουν. Είναι σαν να έχεις συγγενείς στη Νέα Υόρκη, να ακούς ότι στο Σαν Φρανσίσκο σημειώθηκε πολύ δυνατός σεισμός, και να παίρνεις τηλέφωνο τους συγγενείς σου για να βεβαιωθείς ότι είναι καλά. Στη Νέα Υόρκη! Καμία σχέση... Από την άλλη, δεν κακίζω τους τουρίστες, σε καμία περίπτωση. Ο τουρίστας ακούει ότι το Μεξικό είναι το... κέντρο της γρίπης, και φυσικά στο μυαλό του η μπάλα παίρνει όλη τη χώρα, άσχετα αν πρόκειται για μία πολύ μεγάλη χώρα, στην οποία υπάρχουν αρκετές Πολιτείες που κρούσματα γρίπης είδαν μόνο... στην τηλεόραση... Εγώ όμως, επωφελούμαι άθελά μου από αυτήν την κατάσταση, πληρώνοντας λίγα χρήματα για καταλύματα στα οποία κανονικά, αυτήν την περίοδο, ή θα έδινα πολλά περισσότερα, ή θα έδινα πολλά περισσότερα ΚΑΙ θα έπρεπε να είχα κάνει κράτηση μέρες πριν έρθω...
Ήθελα να γράψω κάτι ακόμη χθες, όμως τα κουνούπια είχαν στήσει τρελό πάρτι στο δέρμα μου, οπότε... αναπληρώνω σήμερα. Go2dbeach, την απάντησή σου την πήρες ήδη, περί ιού. Meli, ήδη έχω επιλέξει χόστελ στο Τουλούμ, ένα καινούργιο που είναι σε walking distance από τον αρχαιολογικό χώρο, και φυσικά από την παραλία. Είχε πιο φθηνά στο κέντρο της πόλης, όμως... δεν πηγαίνω στο Τουλούμ για να δω μία ακόμη πόλη, αλλά για την παραλία, και για να βγάλω φωτογραφίες του αρχαιολογικού χώρου. Κορυφαίο (λένε) το Τικάλ, εξωτικό κι επιβλητικό (λόγω τοποθεσίας, μέσα σε ζούγκλα) το Παλένκε, “πιο visited μέρος του Μεξικού” το Τσιτσέν Ιτσά, όμως κανένα τους δεν είναι δίπλα στη θάλασσα, από την κορυφή καμίας πυραμίδας των τριών πρώτων δεν βλέπεις τα τιρκουάζ χρώματα της Καραϊβικής... Xrisa, πλάκα μου κάνεις!!! Κάθισες και τα διάβασες όλα;! Με έβαλες στον πειρασμό να κάνω το ίδιο (είχα ελεύθερο χρόνο και διάθεση για αραλίκι χθες το απόγευμα), όμως μετά τα 3-4 πρώτα entries μου από Γουατεμάλα, με... βαρέθηκα. Τι να σου πω... Χαρά στην υπομονή σου. Σε ανακηρύσσω “(μαζόχα) αναγνώστριά μου του μήνα”... Lullu, muchas gracias. Καααιιι StellAnna, βλέπω το δίλημμά σου, Ιαπωνία ή Βραζιλία, και δράττομαι της ευκαιρίας για να σου “πω” ότι αν πριν από τρεις ημέρες, στη Μέριδα, τη στιγμή που κάθισα με την πιστωτική κάρτα μου στα δεξιά, για να αγοράσω ένα αεροπορικό εισιτήριο που είχα βάλει στο μάτι, αν λοιπόν τότε το ίντερνετ στο χόστελ δεν είχε πρόβλημα, αυτήν τη στιγμή θα είχα αγορασμένο εισιτήριο για Βραζιλία, για μέσα/τέλη Αυγούστου. Μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισα να ανατρέψω λίγο (τι λίγο που... τούμπα τα έφερα) τα σχέδιά μου για το δεύτερο μέρος του ταξιδιού, αποφάσισα να πάω στο Salvador Da Bahia για μαθήματα Πορτογαλικών, κάτι που είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου από πρόπερσι, όταν πήγα στη Βραζιλία για έναν σχεδόν μήνα. Η Condor είχε εισιτήρια με 448 ευρώ, από Φρανκφούρτη για Σαλβαντόρ και πίσω, είχα σκοπό να χρησιμοποιήσω μίλια για να πετάξω δωρεάν προς και από Φρανκφούρτη, όμως... μου έκανε χαλάστρα το ίντερνετ. Η προσφορά έληξε μετά από λίγες ώρες, και τώρα η τιμή των εισιτηρίων για τις ίδιες ημέρες είναι διπλάσια. Κι εγώ ψήνομαι για Ιαπωνία, όμως... στο απώτερο μέλλον. Σαλβαντόρ για έναν μήνα με μαθήματα (βρήκα σχολές με “λογικές” τιμές), τσούκου-τσούκου μέχρι το Μπουένος Άιρες μέσα σε ενάμιση μήνα, έναν μήνα στην Αργεντινή, κάτι... ψιλά στην Παραγουάη, κι επιστροφή στο Σαλβαντόρ (με πτήση από Σάο Πάουλο) για την πτήση για Γερμανία/Ελλάδα. Έτσι το κόβω το κομμάτι του ταξιδιού από τέλη μέσα/τέλη Αυγούστου μέχρι μέσα Δεκεμβρίου...
Το ξεχείλωσα πάλι...
“Τα λέμε” αύριο, με εντυπώσεις από Τσιτσέν Ιτσά και από περισσότερες “cenotes”...
Attachments
-
15,3 KB Προβολές: 134
Last edited by a moderator: