Dina Z
Member
- Μηνύματα
- 1.356
- Likes
- 4.335
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ονειρεύομαι ... γενικώς!
Περιεχόμενα
Δευτέρα: Η ώρα είναι 8 και εγώ ήδη βαδίζω προς τον Άγιο Πέτρο.
Αυτή την ώρα δεν έχει ουρές και μπαίνω γρήγορα. Για πρώτη φορά συνειδητοποιώ πως “Ναι, είμαι εδώ!” Οι τόποι λατρείας – ανεξαρτήτως θρησκείας - εμένα με συγκινούν, εδώ ένας λόγος παραπάνω. Τεράστιος, επιβλητικός ναός και η Τέχνη παντού! Ψαλμωδίες και κόσμος που μπαίνει συνέχεια. Συναίσθημα; Δέος!
Επόμενη στάση το Μουσείο του Βατικανού. Στο φόρουμ έχουν γραφτεί όλα. Εγώ θα επιβεβαιώσω πως πάμε μόνο έχοντας βγάλει εισιτήρια από το ίντερνετ. Αλλιώς δεν μπαίνεις …. ποτέ. Δεν είμαι φανατική των μουσείων γι αυτό βλέπω τα βασικά και φεύγω. Έξω έχει έναν υπέροχο ήλιο και η Ρώμη με περιμένει!
Το πρόγραμμά μου έλεγε επίσκεψη στη Campo dei Fiori, εκκλησίες και … βλέπουμε. Χάνομαι γι άλλη μια φορά και το απολαμβάνω. Υποθέτω πως είναι η μοναδική πόλη που είναι ωραίο να χάνεσαι γιατί διαρκώς υπάρχει κάτι να δεις.
Τελικά βρίσκω την αγορά, η οποία είναι μικρούλα με τρατορίες και μαγαζιά γύρω – γύρω σαν αυτό:
H Campo dei Fiori
Διαλέγω μια τρατορία με χαριτωμένα τραπεζομάντηλα (!) και κάθομαι. Το φαγητό εξαιρετικό και το κρασί ωραιότατο και δροσερό.
Οι περισσότεροι πελάτες του μαγαζιού Ιταλοί. Μπροστά μου περνάει κόσμος (ντόπιοι και τουρίστες που ψωνίζουν). Γι άλλη μια φορά νοιώθω μέρος του τόπου. Μακράν η καλύτερη στιγμή του ταξιδιού μου.
Λίγο όμως ο ήλιος, λίγο το περπάτημα, λίγο το κρυολόγημα που με ταλαιπωρούσε και με το δεύτερο ποτηράκι ζαλίζομαι. Ώπα!
Ποιες εκκλησίες τώρα! Επιστροφή στο χόστελ και ξαναβγαίνω αργότερα.
Αυτή την ώρα δεν έχει ουρές και μπαίνω γρήγορα. Για πρώτη φορά συνειδητοποιώ πως “Ναι, είμαι εδώ!” Οι τόποι λατρείας – ανεξαρτήτως θρησκείας - εμένα με συγκινούν, εδώ ένας λόγος παραπάνω. Τεράστιος, επιβλητικός ναός και η Τέχνη παντού! Ψαλμωδίες και κόσμος που μπαίνει συνέχεια. Συναίσθημα; Δέος!
Επόμενη στάση το Μουσείο του Βατικανού. Στο φόρουμ έχουν γραφτεί όλα. Εγώ θα επιβεβαιώσω πως πάμε μόνο έχοντας βγάλει εισιτήρια από το ίντερνετ. Αλλιώς δεν μπαίνεις …. ποτέ. Δεν είμαι φανατική των μουσείων γι αυτό βλέπω τα βασικά και φεύγω. Έξω έχει έναν υπέροχο ήλιο και η Ρώμη με περιμένει!
Το πρόγραμμά μου έλεγε επίσκεψη στη Campo dei Fiori, εκκλησίες και … βλέπουμε. Χάνομαι γι άλλη μια φορά και το απολαμβάνω. Υποθέτω πως είναι η μοναδική πόλη που είναι ωραίο να χάνεσαι γιατί διαρκώς υπάρχει κάτι να δεις.
Τελικά βρίσκω την αγορά, η οποία είναι μικρούλα με τρατορίες και μαγαζιά γύρω – γύρω σαν αυτό:
H Campo dei Fiori
Διαλέγω μια τρατορία με χαριτωμένα τραπεζομάντηλα (!) και κάθομαι. Το φαγητό εξαιρετικό και το κρασί ωραιότατο και δροσερό.
Οι περισσότεροι πελάτες του μαγαζιού Ιταλοί. Μπροστά μου περνάει κόσμος (ντόπιοι και τουρίστες που ψωνίζουν). Γι άλλη μια φορά νοιώθω μέρος του τόπου. Μακράν η καλύτερη στιγμή του ταξιδιού μου.
Λίγο όμως ο ήλιος, λίγο το περπάτημα, λίγο το κρυολόγημα που με ταλαιπωρούσε και με το δεύτερο ποτηράκι ζαλίζομαι. Ώπα!
Ποιες εκκλησίες τώρα! Επιστροφή στο χόστελ και ξαναβγαίνω αργότερα.