echo2011
Member
- Μηνύματα
- 2.398
- Likes
- 3.572
Κολόμπο
Η διαδρομή για το Κολόμπο δεν κράτησε πολύ γιατί ο δρόμος είναι μια χαρά και δεν έχει καμία σχέση με τους επαρχιακούς. Φτάσαμε απογευματάκι και είπαμε στον Τίσσα να μας πάει σε κάποιο μεγάλο εμπορικό κατάστημα. Πήγαμε στο Μagestic που είναι ένα μοντέρνο mall.. Μόνο που οι τιμές του ήταν εξωφρενικές για Sri Lanka. Τα περισσότερα επώνυμα προϊόντα ήταν ακριβότερα απ'ότι στην Ελλάδα και μιλάμε για μια χώρα που τα 180$ θεωρούνται καλός μισθός. Ακόμα και τα ντόπια παραδοσιακά προϊόντα ήταν πολύ ακριβά, π.χ. ποικιλίες τσαγιού που τις έβρισκες στο super market στην μισή τιμή. Οπότε κάναμε μια βόλτα, δεν πήραμε τίποτα, και γυρίσαμε στο αυτοκίνητο. Είπαμε στον Τίσσα ότι απογοητευτήκαμε και μας πήγε σε ένα άλλο πολυκατάστημα που δεν απευθύνεται μόνο σε τουρίστες αλλά ψωνίζουν και οι ντόπιοι. Ήταν της ίδιας αλυσίδας με αυτό που πήγαμε στην Κάντυ (cool planet). Από εκεί ψωνίσαμε διάφορα δώρα και παιδικά ρουχαλάκια.
Βρήκα ένα ημερολόγιο που μας χάρισαν οπότε ορίστε και οι περιοχές από τα καταστήματα τους
Μετά πήγαμε στο ξενοδοχείο μας για το check in (Whitehouse Residencies). Μας υποδέχτηκε ο υπεύθυνος μαζί με έναν κύριο μεγάλης ηλικίας που μετέφερε τις βαλίτσες. Ο κυριούλης κυκλοφορούσε ξυπόλητος και όπως πήγε να πάρει την βαλίτσα μας καταλάθος τον πάτησε ο άντρας μου. Ακούστηκε ένα "Άϊιιι" και του ζητούσε χίλια συγγνώμη.
Πήγαμε στο δωμάτιο μας το οποίο ηταν μεγάλο και καθαρό, μέχρι που ανοίξαμε την πόρτα του μπάνιου. Αυτό ήταν χάλια. Είχαν ανακαινίσει το υπόλοιπο δωμάτιο αλλά το μπάνιο ήταν βρώμικο και με πολύ παλιά είδη υγιεινής. Επίσης πάνω από το κρεβάτι δεν υπήρχε η απαραίτητη κουνουπιέρα. Είχαμε φτάσει στην τελευταία μέρα του ταξιδιού μας χωρίς κανένα τσίμπημα και δε θέλαμε να την πατήσουμε στο τέλος. Βολέψαμε τα πράγματα μας και αποφασίσαμε να βγούμε με τα πόδια για μια βραδινή βόλτα ώστε να βρούμε κάπου να φάμε (το ξενοδοχείο δεν είχε εστιατόριο).
Βγήκαμε έξω και προσπαθούσαμε να προσανατολιστούμε. Με το αυτοκίνητο είχαμε περάσει από ένα Berger King και θέλαμε να το βρούμε για να φάμε εκεί. Είχαμε πτήση την επόμενη μέρα και δε θέλαμε να φάμε κάπου με αμφίβολη καθαριότητα. Το περπάτημα στην πόλη ήταν δύσκολη υπόθεση! Δεν υπήρχαν πεζοδρόμια, ούτε είχε φανάρια στην γειτονιά μας και η κίνηση νωρίς το βράδυ ήταν απίστευτη. Για να περάσεις ένα δρόμο απέναντι έπαιρνες ρίσκο! Τελικά καταφέραμε και βρήκαμε το Βerger Κing, φάγαμε ένα από τα πιο χάλια, πλαστικά γεύματα το οποίο συνοδέψαμε με εμφιαλωμένο νερό (το αραιωμένο αναψυκτικό στο ποτήρι δεν θα ήταν καλή ιδέα).
Φύγαμε από εκεί και σταματήσαμε σε ένα σούπερ μάρκετ για να πάρουμε μερικά ακόμα κουτιά τσάι, και καμιά μπύρα. Δεν είχαμε δοκιμάσει ακόμα την ντόπια μπύρα Lion και ήταν καλή ευκαιρία. Φυσικά περιμέναμε να πάμε στο δωμάτιο για να πιούμε μιας και απ'όσο ξέραμε δεν επιτρέπεται να πίνεις αλκοόλ σε δημόσιο χώρο. Ήταν πολύ καλή!
Δρόμοι του Κολόμπο
Βάλαμε το air-condition στο φουλ για να "ζαλιστούν" τα κουνούπια και κοιμηθήκαμε νωρίς. Το επόμενο πρωί στο χωλ έξω από το δωμάτιο είχαν προσθέσει 2-3 τραπέζια και το είχαν κάνει τραπεζαρία για να πάρουμε το πρωινό μας. Στον κοινόχρηστο αυτόν χώρο υπήρχε και ένας μεγάλος γωνιακός καναπές όπου κοιμόντουσαν δύο τουρίστες αγκαλιά με τα σακίδια τους... Το προηγούμενο βράδυ δε τους είχαμε δει. Ίσως δεν έβρισκαν ξενοδοχείο και τους βόλεψαν στον καναπέ ή απλά έφτασαν νωρίς για το check in και έστρωσαν να κοιμηθούν. Πάντως ήταν κάπως σουρεάλ να μας σερβίρουν το πρωινό (σε μια τραπεζαρία που δεν υπήρχε το προηγούμενο βράδυ) και δίπλα μας να κοιμούνται δυο άγνωστοι. Φάγαμε βιαστικά και βγήκαμε για μια βόλτα με το φως της μέρας. Μπήκαμε σε αρκετά μαγαζιά αλλά ένα από αυτά μας άρεσε πολύ. Είχε τεράστια ποικιλία από σουβενίρ και ξυλόγλυπτα..
Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο λίγο πριν την ώρα του check out και ο Τίσσα ήταν ήδη εκεί και μας περίμενε. Εγώ μπήκα στο δωμάτιο να ετοιμαστώ και άντρας μου έκατσε στην τραπεζαρία και σέρφαρε με το κινητό. Μόλις βγήκα για να φύγουμε τον κοιτάω έντρομη και του λέω: "Τι είναι αυτό στο λαιμό σου;;"
Τον είχε τσιμπήσει κουνούπι! Αν είναι δυνατόν, τόσες μέρες στην ζούγγλα και την γλιτώσαμε και τον τσίμπησε το μεσημέρι λίγο πριν φύγουμε για το αεροδρόμιο! Μετά που βγήκαμε έξω είχε φαγούρα και στο μικρό δάχτυλο του χεριού. Τον είχε τσιμπήσει και εκεί! 2-0 μου λέει γελώντας.
Εγώ βέβαια δε το βρήκα αστείο.. Μα καλά δεν έβαλες αντικουνουπικό;; Όχι μου απάντησε.. Το βγάλαμε, βάλαμε το μισό μπουκάλι και φύγαμε.. Εγώ κέρδισα το στοιχήμα με τα κουνούπια, ο άντρας μου όχι, αλλά ευτυχώς κανένα δεν ήταν μολυσμένο.
Πριν πάμε στο αεροδρόμιο κάναμε μια γρήγορη βόλτα στην πόλη..
Ο κεντρικός δρόμος προς το αεροδρόμιο
Ξεκινήσαμε 4μιση ώρες πριν την πτήση με την λογική ότι μπορεί να κάναμε πάνω από 2 ώρες να πάμε. Αλλά τελικά κάναμε γύρω στη μία ώρα και έτσι φτάσαμε 3μιση ώρες πριν την πτήση σε ένα αεροδρόμιο που δεν έχει τίποτα να κάνεις. Επίσης δε σε αφήνουν να περάσεις από τον έλεγχο αν δε πλησιάζει η ώρα της πτήσης σου οπότε ούτε να χαζέψεις στα duty free μπορείς.
Αποχαιρετήσαμε τον Τίσσα, βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες, και μετά κάτσαμε 2 ώρες να περιμένουμε να μας αφήσουν να περάσουμε από τον έλεγχο.
Το αεροδρόμιο είχε πολλά Χριστουγεννιάτικα δέντρα..
Και έξω είχε έναν περιποιημένο κήπο
Αποχαιρετήσαμε λοιπόν αυτή την υπέροχη χώρα που μας χάρισε τόσο όμορφες εικόνες και εμπειρίες! Είχαμε μια ευχάριστη πτήση με την Emirates και μετά από 4 ώρες είμασταν πάλι στο Ντουμπάι όπου θα διανυκτερεύαμε. Φτάσαμε γύρω στις 8 το βράδυ και βγήκαμε αμέσως για βόλτα. Επίσης είχαμε και όλη την επόμενη μέρα για να ολοκληρωθεί το ταξίδι μας και είχαμε την ευκαιρία να δούμε καλύτερα το Ντουμπάι..
Η διαδρομή για το Κολόμπο δεν κράτησε πολύ γιατί ο δρόμος είναι μια χαρά και δεν έχει καμία σχέση με τους επαρχιακούς. Φτάσαμε απογευματάκι και είπαμε στον Τίσσα να μας πάει σε κάποιο μεγάλο εμπορικό κατάστημα. Πήγαμε στο Μagestic που είναι ένα μοντέρνο mall.. Μόνο που οι τιμές του ήταν εξωφρενικές για Sri Lanka. Τα περισσότερα επώνυμα προϊόντα ήταν ακριβότερα απ'ότι στην Ελλάδα και μιλάμε για μια χώρα που τα 180$ θεωρούνται καλός μισθός. Ακόμα και τα ντόπια παραδοσιακά προϊόντα ήταν πολύ ακριβά, π.χ. ποικιλίες τσαγιού που τις έβρισκες στο super market στην μισή τιμή. Οπότε κάναμε μια βόλτα, δεν πήραμε τίποτα, και γυρίσαμε στο αυτοκίνητο. Είπαμε στον Τίσσα ότι απογοητευτήκαμε και μας πήγε σε ένα άλλο πολυκατάστημα που δεν απευθύνεται μόνο σε τουρίστες αλλά ψωνίζουν και οι ντόπιοι. Ήταν της ίδιας αλυσίδας με αυτό που πήγαμε στην Κάντυ (cool planet). Από εκεί ψωνίσαμε διάφορα δώρα και παιδικά ρουχαλάκια.
Βρήκα ένα ημερολόγιο που μας χάρισαν οπότε ορίστε και οι περιοχές από τα καταστήματα τους
Μετά πήγαμε στο ξενοδοχείο μας για το check in (Whitehouse Residencies). Μας υποδέχτηκε ο υπεύθυνος μαζί με έναν κύριο μεγάλης ηλικίας που μετέφερε τις βαλίτσες. Ο κυριούλης κυκλοφορούσε ξυπόλητος και όπως πήγε να πάρει την βαλίτσα μας καταλάθος τον πάτησε ο άντρας μου. Ακούστηκε ένα "Άϊιιι" και του ζητούσε χίλια συγγνώμη.
Πήγαμε στο δωμάτιο μας το οποίο ηταν μεγάλο και καθαρό, μέχρι που ανοίξαμε την πόρτα του μπάνιου. Αυτό ήταν χάλια. Είχαν ανακαινίσει το υπόλοιπο δωμάτιο αλλά το μπάνιο ήταν βρώμικο και με πολύ παλιά είδη υγιεινής. Επίσης πάνω από το κρεβάτι δεν υπήρχε η απαραίτητη κουνουπιέρα. Είχαμε φτάσει στην τελευταία μέρα του ταξιδιού μας χωρίς κανένα τσίμπημα και δε θέλαμε να την πατήσουμε στο τέλος. Βολέψαμε τα πράγματα μας και αποφασίσαμε να βγούμε με τα πόδια για μια βραδινή βόλτα ώστε να βρούμε κάπου να φάμε (το ξενοδοχείο δεν είχε εστιατόριο).
Βγήκαμε έξω και προσπαθούσαμε να προσανατολιστούμε. Με το αυτοκίνητο είχαμε περάσει από ένα Berger King και θέλαμε να το βρούμε για να φάμε εκεί. Είχαμε πτήση την επόμενη μέρα και δε θέλαμε να φάμε κάπου με αμφίβολη καθαριότητα. Το περπάτημα στην πόλη ήταν δύσκολη υπόθεση! Δεν υπήρχαν πεζοδρόμια, ούτε είχε φανάρια στην γειτονιά μας και η κίνηση νωρίς το βράδυ ήταν απίστευτη. Για να περάσεις ένα δρόμο απέναντι έπαιρνες ρίσκο! Τελικά καταφέραμε και βρήκαμε το Βerger Κing, φάγαμε ένα από τα πιο χάλια, πλαστικά γεύματα το οποίο συνοδέψαμε με εμφιαλωμένο νερό (το αραιωμένο αναψυκτικό στο ποτήρι δεν θα ήταν καλή ιδέα).
Φύγαμε από εκεί και σταματήσαμε σε ένα σούπερ μάρκετ για να πάρουμε μερικά ακόμα κουτιά τσάι, και καμιά μπύρα. Δεν είχαμε δοκιμάσει ακόμα την ντόπια μπύρα Lion και ήταν καλή ευκαιρία. Φυσικά περιμέναμε να πάμε στο δωμάτιο για να πιούμε μιας και απ'όσο ξέραμε δεν επιτρέπεται να πίνεις αλκοόλ σε δημόσιο χώρο. Ήταν πολύ καλή!
Δρόμοι του Κολόμπο
Βάλαμε το air-condition στο φουλ για να "ζαλιστούν" τα κουνούπια και κοιμηθήκαμε νωρίς. Το επόμενο πρωί στο χωλ έξω από το δωμάτιο είχαν προσθέσει 2-3 τραπέζια και το είχαν κάνει τραπεζαρία για να πάρουμε το πρωινό μας. Στον κοινόχρηστο αυτόν χώρο υπήρχε και ένας μεγάλος γωνιακός καναπές όπου κοιμόντουσαν δύο τουρίστες αγκαλιά με τα σακίδια τους... Το προηγούμενο βράδυ δε τους είχαμε δει. Ίσως δεν έβρισκαν ξενοδοχείο και τους βόλεψαν στον καναπέ ή απλά έφτασαν νωρίς για το check in και έστρωσαν να κοιμηθούν. Πάντως ήταν κάπως σουρεάλ να μας σερβίρουν το πρωινό (σε μια τραπεζαρία που δεν υπήρχε το προηγούμενο βράδυ) και δίπλα μας να κοιμούνται δυο άγνωστοι. Φάγαμε βιαστικά και βγήκαμε για μια βόλτα με το φως της μέρας. Μπήκαμε σε αρκετά μαγαζιά αλλά ένα από αυτά μας άρεσε πολύ. Είχε τεράστια ποικιλία από σουβενίρ και ξυλόγλυπτα..
Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο λίγο πριν την ώρα του check out και ο Τίσσα ήταν ήδη εκεί και μας περίμενε. Εγώ μπήκα στο δωμάτιο να ετοιμαστώ και άντρας μου έκατσε στην τραπεζαρία και σέρφαρε με το κινητό. Μόλις βγήκα για να φύγουμε τον κοιτάω έντρομη και του λέω: "Τι είναι αυτό στο λαιμό σου;;"
Τον είχε τσιμπήσει κουνούπι! Αν είναι δυνατόν, τόσες μέρες στην ζούγγλα και την γλιτώσαμε και τον τσίμπησε το μεσημέρι λίγο πριν φύγουμε για το αεροδρόμιο! Μετά που βγήκαμε έξω είχε φαγούρα και στο μικρό δάχτυλο του χεριού. Τον είχε τσιμπήσει και εκεί! 2-0 μου λέει γελώντας.
Εγώ βέβαια δε το βρήκα αστείο.. Μα καλά δεν έβαλες αντικουνουπικό;; Όχι μου απάντησε.. Το βγάλαμε, βάλαμε το μισό μπουκάλι και φύγαμε.. Εγώ κέρδισα το στοιχήμα με τα κουνούπια, ο άντρας μου όχι, αλλά ευτυχώς κανένα δεν ήταν μολυσμένο.
Πριν πάμε στο αεροδρόμιο κάναμε μια γρήγορη βόλτα στην πόλη..
Ο κεντρικός δρόμος προς το αεροδρόμιο
Ξεκινήσαμε 4μιση ώρες πριν την πτήση με την λογική ότι μπορεί να κάναμε πάνω από 2 ώρες να πάμε. Αλλά τελικά κάναμε γύρω στη μία ώρα και έτσι φτάσαμε 3μιση ώρες πριν την πτήση σε ένα αεροδρόμιο που δεν έχει τίποτα να κάνεις. Επίσης δε σε αφήνουν να περάσεις από τον έλεγχο αν δε πλησιάζει η ώρα της πτήσης σου οπότε ούτε να χαζέψεις στα duty free μπορείς.
Αποχαιρετήσαμε τον Τίσσα, βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες, και μετά κάτσαμε 2 ώρες να περιμένουμε να μας αφήσουν να περάσουμε από τον έλεγχο.
Το αεροδρόμιο είχε πολλά Χριστουγεννιάτικα δέντρα..
Και έξω είχε έναν περιποιημένο κήπο
Αποχαιρετήσαμε λοιπόν αυτή την υπέροχη χώρα που μας χάρισε τόσο όμορφες εικόνες και εμπειρίες! Είχαμε μια ευχάριστη πτήση με την Emirates και μετά από 4 ώρες είμασταν πάλι στο Ντουμπάι όπου θα διανυκτερεύαμε. Φτάσαμε γύρω στις 8 το βράδυ και βγήκαμε αμέσως για βόλτα. Επίσης είχαμε και όλη την επόμενη μέρα για να ολοκληρωθεί το ταξίδι μας και είχαμε την ευκαιρία να δούμε καλύτερα το Ντουμπάι..
Last edited:
