psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.094
- Likes
- 45.322
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Peru, Japan, Iceland
Ισπανία Ισπανία βήμα δεύτερο. Sevilla, Cordoba y Barcelona.
- Thread starter psilos3
- Ημερομηνία δημιουργίας
psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.094
- Likes
- 45.322
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Peru, Japan, Iceland
Η Δευτέρα στη Σεβίλλη
Ξύπνησα νωρίς όπως είχα προγραμματίσει, μιας και η συγκεκριμένη μέρα απαιτούσε εξαιρετικό συντονισμό κινήσεων.
Εξίσου νωρίς βγήκα από το ξενοδοχείο αφού έφαγα πρωινό, διαπιστώνοντας ότι ο συννεφιασμένος/βροχερός καιρός θα συνεχιζότανε, ωστόσο δε μ’ ένοιαζε και πολύ. Αποφάσισα ν’ ακολουθήσω ένα νέο δρομολόγιο στο κέντρο της πόλης, φτάνοντας σχετικά γρήγορα στην «Plaza de la Magdalena», διανύοντας το 1/3 της απόστασης που είχα χαράξει:
Κατόπιν τούτου σκέφτηκα να ξοδέψω λίγο χρόνο στους εμπορικούς δρόμους San Pablo & Rioja, προκειμένου να δω κι αυτήν την πλευρά της Σεβίλλης:
Δευτέρα πρωί κι ο κόσμος ήταν αισθητά περισσότερος, μια μείξη από τουρίστες και ντόπιους στην Calle Sierpes στην οποία είχα φτάσει, με τα εμπορικά καταστήματα να βρίσκονται σε πλήρη λειτουργία όπως είναι λογικό:
Ως έκπληξη αντιμετώπισα το γεγονός πως βρέθηκα ξαφνικά στην «Plaza la Encarnación» απέναντι στο γνωστό φουτουριστικό δημιούργημα που σαφώς ήξερα αλλά τυχαία είχα αγνοήσει στις σημειώσεις μου:
Έβαλα την καρφίτσα στο χάρτη μαζί με την υπόσχεση επιστροφής και συνέχισα από τ’ αγαπημένα μου πλέον στενάκια:
Μη φανταστείτε, πάλι σε πλατεία έφτασα και συγκεκριμένα την «Cristo de Burgos». Είχα χάσει το μέτρημα με τις πλατείες της πόλης:
Όπως επίσης είχα χάσει την σιγουριά μου αν ξαναέβλεπα αυτούς τους δρόμους ή όχι, με την πεποίθηση πως υπερισχύει το πρώτο:
Δεν ήταν καλή ιδέα όπως αποδείχτηκε να χαθώ ουσιαστικά μέσα στα στενάκια, μιας και παρόλο που μου έδωσε αρκετές όμορφες εικόνες μου κόστισε σε χρόνο. Ησύχασα κάπως όταν κοιτώντας το ρολόι έφτασα επιτέλους στον κεντρικό δρόμο C. Juan Antonio Cavestany:
Το μόνο που σταμάτησε την πορεία μου προς στιγμήν ήταν ένα αρχαίο κτίσμα που αμέσως κατάλαβα τι ήταν, μιας και αντίστοιχο έχουμε και στο χωριό μου που λένε. Το ρωμαϊκό υδραγωγείο «Caños de Carmona» που τροφοδοτούσε με νερό τη Σεβίλλη ως το 1912 (ή καλύτερα ότι απέμεινε σήμερα απ’ αυτό), μπορείτε να το βρείτε στην οδό C. Luis Montoto και την περιοχή του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού «Santa Justa» που έφτασα κι εγώ λίγα λεπτά μετά:
Μπήκα βιαστικός μιας και ήξερα τις διαδικασίες προσπαθώντας να βρω την πλατφόρμα αναχώρησης μου με δυσκολία από τον μεγάλο κεντρικό πίνακα:
Όπως είναι γνωστό στην Ισπανία ακολουθείται εν μέρει αεροδρομικού τύπου διαδικασία κατά την πρόσβαση στα τρένα όπως φαίνεται και στην εικόνα, έχοντας προηγηθεί φυσικά ο έλεγχος εισιτηρίων, οπότε καλό είναι να βρίσκεστε στην πλατφόρμα κανένα μισάωρο νωρίτερα όπως εγώ:
Ετοιμαζόμουν για μια νέα εμπειρία στην Ανδαλουσιανή γή…
Ξύπνησα νωρίς όπως είχα προγραμματίσει, μιας και η συγκεκριμένη μέρα απαιτούσε εξαιρετικό συντονισμό κινήσεων.
Εξίσου νωρίς βγήκα από το ξενοδοχείο αφού έφαγα πρωινό, διαπιστώνοντας ότι ο συννεφιασμένος/βροχερός καιρός θα συνεχιζότανε, ωστόσο δε μ’ ένοιαζε και πολύ. Αποφάσισα ν’ ακολουθήσω ένα νέο δρομολόγιο στο κέντρο της πόλης, φτάνοντας σχετικά γρήγορα στην «Plaza de la Magdalena», διανύοντας το 1/3 της απόστασης που είχα χαράξει:
Κατόπιν τούτου σκέφτηκα να ξοδέψω λίγο χρόνο στους εμπορικούς δρόμους San Pablo & Rioja, προκειμένου να δω κι αυτήν την πλευρά της Σεβίλλης:
Δευτέρα πρωί κι ο κόσμος ήταν αισθητά περισσότερος, μια μείξη από τουρίστες και ντόπιους στην Calle Sierpes στην οποία είχα φτάσει, με τα εμπορικά καταστήματα να βρίσκονται σε πλήρη λειτουργία όπως είναι λογικό:
Ως έκπληξη αντιμετώπισα το γεγονός πως βρέθηκα ξαφνικά στην «Plaza la Encarnación» απέναντι στο γνωστό φουτουριστικό δημιούργημα που σαφώς ήξερα αλλά τυχαία είχα αγνοήσει στις σημειώσεις μου:
Έβαλα την καρφίτσα στο χάρτη μαζί με την υπόσχεση επιστροφής και συνέχισα από τ’ αγαπημένα μου πλέον στενάκια:
Μη φανταστείτε, πάλι σε πλατεία έφτασα και συγκεκριμένα την «Cristo de Burgos». Είχα χάσει το μέτρημα με τις πλατείες της πόλης:
Όπως επίσης είχα χάσει την σιγουριά μου αν ξαναέβλεπα αυτούς τους δρόμους ή όχι, με την πεποίθηση πως υπερισχύει το πρώτο:
Δεν ήταν καλή ιδέα όπως αποδείχτηκε να χαθώ ουσιαστικά μέσα στα στενάκια, μιας και παρόλο που μου έδωσε αρκετές όμορφες εικόνες μου κόστισε σε χρόνο. Ησύχασα κάπως όταν κοιτώντας το ρολόι έφτασα επιτέλους στον κεντρικό δρόμο C. Juan Antonio Cavestany:
Το μόνο που σταμάτησε την πορεία μου προς στιγμήν ήταν ένα αρχαίο κτίσμα που αμέσως κατάλαβα τι ήταν, μιας και αντίστοιχο έχουμε και στο χωριό μου που λένε. Το ρωμαϊκό υδραγωγείο «Caños de Carmona» που τροφοδοτούσε με νερό τη Σεβίλλη ως το 1912 (ή καλύτερα ότι απέμεινε σήμερα απ’ αυτό), μπορείτε να το βρείτε στην οδό C. Luis Montoto και την περιοχή του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού «Santa Justa» που έφτασα κι εγώ λίγα λεπτά μετά:
Μπήκα βιαστικός μιας και ήξερα τις διαδικασίες προσπαθώντας να βρω την πλατφόρμα αναχώρησης μου με δυσκολία από τον μεγάλο κεντρικό πίνακα:
Όπως είναι γνωστό στην Ισπανία ακολουθείται εν μέρει αεροδρομικού τύπου διαδικασία κατά την πρόσβαση στα τρένα όπως φαίνεται και στην εικόνα, έχοντας προηγηθεί φυσικά ο έλεγχος εισιτηρίων, οπότε καλό είναι να βρίσκεστε στην πλατφόρμα κανένα μισάωρο νωρίτερα όπως εγώ:
Ετοιμαζόμουν για μια νέα εμπειρία στην Ανδαλουσιανή γή…
psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.094
- Likes
- 45.322
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Peru, Japan, Iceland
Άστο, έφαγα ήττες με τα ωράρια και τις καιρικές συνθήκες, χώρια που σε μέρη όπως η Κόρδοβα πχ ήταν κλειστά.Δλδ στη μητροπολη και στο Real Alcazar δεν πηγες ή το αφησες για την επομενη φορα; Απλως γιατι δεν βλεπω καμμια φωτογραφια.
psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.094
- Likes
- 45.322
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Peru, Japan, Iceland
Στο εύχομαι ολόψυχα.Θα ξαναπροσπαθησω του χρονου και οπως λενε
"ο επιμενων νικα
Κι εμένα δε μου 'φτασε είναι η αλήθεια...
gkalla
Member
Όλα λύνονται! Θα κανονίσουμε σύντομα να πάμε μαζί για να σου τα δείξω και να σε πάω και μέχρι την Γρανάδα.
Θα σου φτιάξω όμως εγώ το πρόγραμμα για να μην τα κάνεις μαντάρα πάλι...
Θα σου βρω και κανένα μπαρ της προκοπής
psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.094
- Likes
- 45.322
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Peru, Japan, Iceland
Αυτό είναι που θέλω πιο πολύ απ' όλα!
(άμα βρούμε μπαρ της προκοπής πάλι μαντάρα θα τα κάνουμε
)gkalla
Member
koker
Member
- Μηνύματα
- 252
- Likes
- 490
- Ταξίδι-Όνειρο
- μαυρικιος
Αυτή η Σεβιλλη!! Πανέμορφη!! Πάντως ήσουν άτυχος με τον καιρό γιατί με ήλιο είναι ακόμη πιο όμορφη! Ο καθεδρικός ναος είναι από τους καλύτερους που έχω επισκεφτεί.
psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.094
- Likes
- 45.322
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Peru, Japan, Iceland
Το ξερω, κι εγώ το σκεφτόμουν συνεχώς, ούτε μια φορά δεν είδα τον ήλιο να φανταστείς εν' αντιθέσει με τις υπόλοιπες πόλεις αυτής της εκδρομής! Ας είναι, έστω κι έτσι κάτι μπορώ να πω ότι έγινε.
psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.094
- Likes
- 45.322
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Peru, Japan, Iceland
…στην Κόρδοβα ταξίδι
«σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι,
μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά»
(Νίκος Καββαδίας – Frederico Garcia Lorca – 1945)
Όποτε ακούω τη λέξη Κόρδοβα μου έρχεται στο μυαλό το συγκεκριμένο ποίημα του Νίκου Καββαδία απευθυνόμενο προς τον σπουδαίο Ισπανό ποιητή, μαζί με τη μελωδία που του απέδωσε ο Θάνος Μικρούτσικος, όπου εκτός των άλλων σπουδαίων υπάρχει κι αναφορά προς την πόλη της Κόρδοβα.
Και να που τώρα βρισκόμουν στην ευχάριστη διαδρομή προς τα κει, ατενίζοντας τα περίφημα διψασμένα της ανοιχτά χωράφια από το παράθυρο του τρένου:
Το δρομολόγιο κράτησε γύρω στα 50 λεπτά, και μαζί με την αποβίβαση έφερε τον ξακουστό Ανδαλουσιανό ήλιο με την θερμοκρασία ν’ ανεβαίνει πάνω απ’ τους 20 κι εμένα να κάνω άμεση στάση προκειμένου να ξεφορτωθώ το φούτερ και να φορέσω επιτέλους τα γυαλιά ηλίου:
Προφανώς έπρεπε ν’ ακολουθήσω κι εκεί όσο γινόταν το πρόγραμμα που είχα καταρτίσει, αρχής γενομένης από τους κήπους «del Duque de Rivas» και την ανοικτή αγορά τους με δερμάτινα είδη:
Ο πεζόδρομος του εμπορικού κέντρου μ’ έφερε ως την «Plaza de las Tendillas» που για κάποιο λόγο μου θύμισε τη Μαδρίτη:
Όχι πως δεν είχε πολλά αξιοθέατα κι εκεί, όπως ο ναός «San Nicolás de la Villa», εγώ όμως έπρεπε να συνεχίσω δυτικά:
Στις σημειώσεις μου βλέπετε βρισκόταν το «Templo romano», αρχαιολογικής ανασκαφής του 1951 και κλειστό για εργασίες συντήρησης, αλλά και ο ναός «Iglesia de san Pablo» που βρισκόταν απέναντι του:
Ο ναός αποτελεί τμήμα επιμέρους ναών και του χαμένου σήμερα μοναστηριού του San Pablo που αποτελούσε την παλιά είσοδο της πόλης:
Έκανα μια γύρα στην περιοχή βλέποντας και το Templo Romano από την κάτω πλευρά του, η ζέστη όμως με είχε γανιάσει, με την πρώτη στάση δροσιάς σε μια Cerveceria να γίνεται σχεδόν αναγκαστικά:
Μετά το ολιγόλεπτο διάλειμμα συνέχισα ανακαλύπτοντας για λίγο και την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του κέντρου της πόλης
Τα όμορφα δρομάκια με οδήγησαν στην πλατεία «plaza de la Corredera» που από την πρώτη στιγμή μου θύμισε την αντίστοιχη Plaza Mayor και πάλι στη Μαδρίτη:
Όχι τυχαία όπως αποδεικνύεται, μιας και η τετράγωνη πλατεία κατασκευής του 1683 χρησιμοποιήθηκε αρχικά για ταυρομαχίες αλλά κι εκτελέσεις της Ισπανικής ιεράς εξέτασης:
Έφυγα σύντομα ακολουθώντας ακαθόριστη διαδρομή, αντιλαμβανόμενος πολύ καλά πως τα εκπληκτικά στενάκια της Κόρδοβα είναι ο κανόνας στο ιστορικό κέντρο. Θαυμάστε ομορφιά, δίχως ίχνος ανθρώπου τις περισσότερες φορές:
Όπως είναι λογικό ήταν αδύνατο να μη χαθώ σε τέτοιες διαδρομές, η άφιξη μου όμως στην «Parroquia de El Salvador y Santo Domingo de Silos» με κατατόπισε σχετικά:
Έτσι συνέχισα προς το κέντρο, περνώντας πρώτα από την πλατεία «de Jerónimo Páez» και το «Palacete de los Burgos»
Ξαφνικά μια έντονη βαβούρα ήρθε στο ακουστικό μου πεδίο. Να που η Κόρδοβα είχε τελικά τουρισμό και μάλιστα πολύ:
Περνώντας ενδιάμεσα από μαθητές και δασκάλους που βρισκόταν προφανώς σε σχολική εκδρομή διάβηκα την πύλη του διασημότερου ίσως αξιοθέατου της πόλης:
Ο χώρος με το όνομα «Mezquita-Catedral de Córdoba» αφορά όπως είναι αντιληπτό ένα ενδιάμεσο αίθριο που φιλοξενεί το παλιό τζαμί και νυν καθεδρικό ναό, με το πρώτο να χτίζεται κατά το 785 και να μετατρέπεται σε καθεδρικό το 1236:
Πλήθος κόσμου συγκεντρώνεται στο σημείο καθώς πέρα από μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco από το 1984, αποτελεί κι ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά μνημεία γενικότερα της Ισπανίας:
Το υγρό στοιχείο δε λείπει από τον χώρο, όπως και τα περίφημα εσπεριδοειδή δέντρα της Ανδαλουσίας, μια εκπληκτική εικόνα:
Αφού κάθισα λίγο να ξαποστάσω και ήπια το νεράκι μου, συνέχισα την εξερεύνηση της πανέμορφης πόλης στην οποία βρισκόμουν.
Πολύς λαός στο δρόμο, τις μπυραρίες και τα ρεστοράν επιβεβαίωναν το τουριστικό του πράγματος.
Όχι ότι με χαλούσαν κι εμένα λίγες σταγόνες δροσιάς φυσικά…
«σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι,
μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά»
(Νίκος Καββαδίας – Frederico Garcia Lorca – 1945)
Όποτε ακούω τη λέξη Κόρδοβα μου έρχεται στο μυαλό το συγκεκριμένο ποίημα του Νίκου Καββαδία απευθυνόμενο προς τον σπουδαίο Ισπανό ποιητή, μαζί με τη μελωδία που του απέδωσε ο Θάνος Μικρούτσικος, όπου εκτός των άλλων σπουδαίων υπάρχει κι αναφορά προς την πόλη της Κόρδοβα.
Και να που τώρα βρισκόμουν στην ευχάριστη διαδρομή προς τα κει, ατενίζοντας τα περίφημα διψασμένα της ανοιχτά χωράφια από το παράθυρο του τρένου:
Το δρομολόγιο κράτησε γύρω στα 50 λεπτά, και μαζί με την αποβίβαση έφερε τον ξακουστό Ανδαλουσιανό ήλιο με την θερμοκρασία ν’ ανεβαίνει πάνω απ’ τους 20 κι εμένα να κάνω άμεση στάση προκειμένου να ξεφορτωθώ το φούτερ και να φορέσω επιτέλους τα γυαλιά ηλίου:
Προφανώς έπρεπε ν’ ακολουθήσω κι εκεί όσο γινόταν το πρόγραμμα που είχα καταρτίσει, αρχής γενομένης από τους κήπους «del Duque de Rivas» και την ανοικτή αγορά τους με δερμάτινα είδη:
Ο πεζόδρομος του εμπορικού κέντρου μ’ έφερε ως την «Plaza de las Tendillas» που για κάποιο λόγο μου θύμισε τη Μαδρίτη:
Όχι πως δεν είχε πολλά αξιοθέατα κι εκεί, όπως ο ναός «San Nicolás de la Villa», εγώ όμως έπρεπε να συνεχίσω δυτικά:
Στις σημειώσεις μου βλέπετε βρισκόταν το «Templo romano», αρχαιολογικής ανασκαφής του 1951 και κλειστό για εργασίες συντήρησης, αλλά και ο ναός «Iglesia de san Pablo» που βρισκόταν απέναντι του:
Ο ναός αποτελεί τμήμα επιμέρους ναών και του χαμένου σήμερα μοναστηριού του San Pablo που αποτελούσε την παλιά είσοδο της πόλης:
Έκανα μια γύρα στην περιοχή βλέποντας και το Templo Romano από την κάτω πλευρά του, η ζέστη όμως με είχε γανιάσει, με την πρώτη στάση δροσιάς σε μια Cerveceria να γίνεται σχεδόν αναγκαστικά:
Μετά το ολιγόλεπτο διάλειμμα συνέχισα ανακαλύπτοντας για λίγο και την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του κέντρου της πόλης
Τα όμορφα δρομάκια με οδήγησαν στην πλατεία «plaza de la Corredera» που από την πρώτη στιγμή μου θύμισε την αντίστοιχη Plaza Mayor και πάλι στη Μαδρίτη:
Όχι τυχαία όπως αποδεικνύεται, μιας και η τετράγωνη πλατεία κατασκευής του 1683 χρησιμοποιήθηκε αρχικά για ταυρομαχίες αλλά κι εκτελέσεις της Ισπανικής ιεράς εξέτασης:
Έφυγα σύντομα ακολουθώντας ακαθόριστη διαδρομή, αντιλαμβανόμενος πολύ καλά πως τα εκπληκτικά στενάκια της Κόρδοβα είναι ο κανόνας στο ιστορικό κέντρο. Θαυμάστε ομορφιά, δίχως ίχνος ανθρώπου τις περισσότερες φορές:
Όπως είναι λογικό ήταν αδύνατο να μη χαθώ σε τέτοιες διαδρομές, η άφιξη μου όμως στην «Parroquia de El Salvador y Santo Domingo de Silos» με κατατόπισε σχετικά:
Έτσι συνέχισα προς το κέντρο, περνώντας πρώτα από την πλατεία «de Jerónimo Páez» και το «Palacete de los Burgos»
Ξαφνικά μια έντονη βαβούρα ήρθε στο ακουστικό μου πεδίο. Να που η Κόρδοβα είχε τελικά τουρισμό και μάλιστα πολύ:
Περνώντας ενδιάμεσα από μαθητές και δασκάλους που βρισκόταν προφανώς σε σχολική εκδρομή διάβηκα την πύλη του διασημότερου ίσως αξιοθέατου της πόλης:
Ο χώρος με το όνομα «Mezquita-Catedral de Córdoba» αφορά όπως είναι αντιληπτό ένα ενδιάμεσο αίθριο που φιλοξενεί το παλιό τζαμί και νυν καθεδρικό ναό, με το πρώτο να χτίζεται κατά το 785 και να μετατρέπεται σε καθεδρικό το 1236:
Πλήθος κόσμου συγκεντρώνεται στο σημείο καθώς πέρα από μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco από το 1984, αποτελεί κι ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά μνημεία γενικότερα της Ισπανίας:
Το υγρό στοιχείο δε λείπει από τον χώρο, όπως και τα περίφημα εσπεριδοειδή δέντρα της Ανδαλουσίας, μια εκπληκτική εικόνα:
Αφού κάθισα λίγο να ξαποστάσω και ήπια το νεράκι μου, συνέχισα την εξερεύνηση της πανέμορφης πόλης στην οποία βρισκόμουν.
Πολύς λαός στο δρόμο, τις μπυραρίες και τα ρεστοράν επιβεβαίωναν το τουριστικό του πράγματος.
Όχι ότι με χαλούσαν κι εμένα λίγες σταγόνες δροσιάς φυσικά…
Εκπομπές Travelstories
