Κάπνισμα τέλος

[lefteris]

Σε ποιο μαγαζί στην ελλάδα υπάρχουν χώροι καπνίζοντων και μή; Γιατί αλήθεια σε ΚΑΝΕΝΑ bar, cafe ή ταβέρνα που πάω εγώ δεν υπάρχει αυτό το πράγμα;

τα bars εξαιρούνταν από αυτόν το νόμο, οπότε όλοι όσοι είχαν καφέτερια άλλαζαν το καταστατικό της επιχείρισης σε cafe-bar και έτσι δεν ήταν υποχρεωμένοι να έχουν χώρους για καπνίζοντες και μη...

 

[tanasis]

Να ρωτήσω κάτι? Στις δημόσιες υπηρεσίες έχουν επιγραφές "μη καπνίζετε" αυτές οι επιγραφές είναι μόνο για τους πολίτες? Γιατί οι υπάλληλοι καπνίζουν κανονικά μέσα απο τα γκισέ.

 

[lefteris]

Να ρωτήσω κάτι? Στις δημόσιες υπηρεσίες έχουν επιγραφές "μη καπνίζετε" αυτές οι επιγραφές είναι μόνο για τους πολίτες? Γιατί οι υπάλληλοι καπνίζουν κανονικά μέσα απο τα γκισέ.

κολλάς σε κάτι λεπτομέρειες

 

[tanasis]

Έχεις απόλυτο δίκιο, οι νόμοι στην Ελλάδα είναι στοχευμένοι και όχι για όλους. sorry...

 

[Dancing Queen]

Παντως εγω στην δημόσια υπηρεσια που εργαζομαι, ουτε κατά διανοια δεν υπαρχει απαγορευτικο σημα για το καπνισμα και εννοειται πως καπνιζουν ΟΛΟΙ και υπαλληλοι και πολιτες. Χθες παλι Κυριακη μεσημερι που βγηκα εξω για φαγητο, το ρεστωραν ηταν ας το πουμε χωρισμενο στα δυο στο χωρο για καπνιστες και στους μη. Εμεις ετυχε να καθησουμε στους μη καπνιζοντες γιατι εκει ειχε αδειο τραπεζι. Εννοειται και παλι ότι καπνιζαν ολοι ανεξαρτητως σε ποιο χωρο καθοσουνα. Εντελως γελοια κατασταση. Δηλαδη αντε λες στις τριτοκοσμικες χωρες ο λαος είναι αμορφωτος, φτωχος και εξαθλιωμενος αλλα τουλαχιστον κανει μια προσπαθεια. Εδώ τρομαρα μας τι να τους πεις? Μαλιστα χθες στο διπλανο μας τραπεζι καθοτανε μια μητερα που φυσικα μολις τελειωσε τη μπουκια της αναψε το τσιγαρακι της, ενώ το παιδι της διπλα δεν ειχε τελειωσει ακομα το φαι του, και το πιεζε να το τελειωσει ενώ ολος ο καπνος του τσιγαρου της πηγαινε στα μουτρα του παιδιου της. Εχετε δοκιμασει ποτε καπνο τσιγαρου με μανιταρια Γρεβενων ? μμμμμμ!!! υπεροχη γευση…

 

[prowler13]

Ας αρχίσουνε να ρίχνουνε προστιμα ανεξαιρέτως και θα δούμε ποιος θα επικρατήσει

 

[varioAthens]

ΦΑΚΕΛΟΣ NO SMOKING!

1η Ιουλίου: η απαγόρευση του καπνίσματος αλλάζει για πάντα το τοπίο της διασκέδασής μας. Οι μη καπνιστές πανηγυρίζουν. Οι καπνιστές... βγάζουν καπνούς. Χάνουν την πολυτιμότερη συντροφιά τους και αναζητούν με αγωνία τα παράθυρα του νόμου. Όσο για τους ιδιοκτήτες των χώρων διασκέδασης, βλέπουν τη νευρική κρίση να πλησιάζει. Η υπόθεση σηκώνει τσιγάρο...

Το ομιχλώδες τοπίο της διασκέδασης χωρίς τσιγάρο
Tο επίμαχο νομοσχέδιο, ψηφισμένο στη Βουλή από τις 9 Δεκεμβρίου 2008 και νόμος του κράτους από τις 23 του ίδιου μήνα, μας βά­ζει έξι (δοκιμαστικούς) μήνες νωρίτερα στο πνεύμα απόλυτης απαγόρευσης, που θα ίσχυε -έτσι κι αλλιώς- από την ερχόμενη Πρωτοχρονιά. Με λίγα λόγια «αυτό το τσιγάρο που καίει είναι το τελευταίο...».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οφείλουμε απόλυτο σεβασμό στα δικαιώματα των (ταλαιπωρημένων έως τώρα) μη καπνιστών. Και ως φανατικός καπνιστής εξομολογούμαι πως δεν τον έδειχνα. Ανάλογο σεβασμό όμως, μαζί με τις απαραίτητες διευκολύνσεις, πρέπει να απολαμβάνουν και οι καπνιστές. Τα πάθη και τα λάθη είναι εγκόσμια. Για τους καπνιστές η διασκέδαση -και ειδικά το ξενύχτι- είναι απόλυτα συνδεδεμένη με το τσιγάρο (ή το πούρο)· το ίδιο και το φαγητό, ο καφές και το ποτό. Είναι (σχεδόν) συνυφασμένο με την απόλαυση, την ευχαρίστηση, τη χαλάρωση, το φλερτ... Τι θα κάνουν, λοιπόν, οι καπνιστές από την 1η Ιουλίου; Και το κυριότερο: τι θα κάνουν από τον Οκτώβρη που όλοι μεταφερόμαστε σε κλειστούς χώρους;

Στο μυαλό του καπνιστή
Ας αρχίσουμε με τα βασικά.Γιατί καπνίζουμε; Και ειδικότερα τι είναι αυτό που μας κάνει να θεωρούμε απαραίτητη τη συντροφιά του τσιγάρου όταν περνάμε καλά ή όταν βρισκόμαστε σε έντονη συναισθηματική κατάσταση; Είναι απλώς συνήθεια ή κάτι παραπάνω;
«Η κίνηση του χεριού με το τσιγάρο προς το στόμα επαναλαμβάνεται από κάποιον που καπνίζει ένα πακέτο την ημέρα σχεδόν εβδομήντα με ενενήντα χιλιάδες φορές το χρόνο», μας λέει ο ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής Βαγγέλης Παπαγεωργίου, συγγραφέας του βιβλίου «Οι εξαρτήσεις στη ζωή μας» (εκδ. Παρισιάνου). «Από όλα αυτά τα τσιγάρα που ανάβει ο συστηματικός καπνιστής ελάχιστα είναι αυτά που πραγματικά απολαμβάνει. Κυρίως το πρώτο της ημέρας και αυτό μετά το φαγητό. Το οξύμωρο με το κάπνισμα είναι ότι χρησιμοποιούμε μια διεγερτική ουσία, όπως είναι η νικοτίνη, με σκοπό να χαλαρώσουμε. Και το ακόμη πιο οξύμωρο είναι ότι το πετυχαίνουμε. Έτσι πρέπει να αναζητήσουμε την υποτιθέμενη απόλαυση περισσότερο στην τελετουργία του καπνίσματος παρά στην ουσία που περιέχει το τσιγάρο. Αυτό που παίζει δηλαδή ρόλο είναι η “συμβολοποίηση” του τσιγάρου, κάτι που ξεκινάει από την ηλικία κατά την οποία ο καπνιστής απέκτησε τη συνήθεια (συχνά ως ένα είδος αντίδρασης ή ανεξαρτησίας), για να γίνει στη συνέχεια εξάρτηση. Το περιβάλλον μιας κοινωνικής συναναστροφής (από ένα δείπνο με φίλους μέχρι μια βραδιά στα μπουζούκια) ενισχύει αυτήν τη συμβολοποίηση, που φτάνει στο έπακρο όταν συνδυάζεται με την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα. Δεν αποκλείεται έτσι το μέτρο της απαγόρευσης, χωρίς μια ευρύτερη προληπτική ενημέρωση από την πλευρά της πολιτείας, να οδηγήσει τον καπνιστή ακριβώς εκεί απ' όπου ξεκί­νησε, ξυπνώντας του την εφηβική αντίδραση δηλαδή, χωρίζοντας την κοινωνία σε καταπιεστές και καταπιεζόμενους».

Παράθυρα... καπνού
Την καταρχήν αυστηρότητα του νομοθέτη έρχεται να μετριάσει η διάταξη σύμφωνα με την οποία μπορούν να διαμορφωθούν στους κλειστούς ή στεγασμένους χώρους των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος χώροι καπνιζόντων που θα διαχωρίζονται από την υπόλοιπη αίθουσα και θα έχουν ειδικές εγκαταστάσεις εξαερισμού. Για τα μαγαζιά, δε, με εμβαδόν έως 70 τ.μ. προβλέπεται ότι θα χαρακτηρίζονται, με απόφαση του ιδιοκτήτη τους (που θα ενσωματώνεται στην άδεια λειτουργίας τους), ως καταστήματα αποκλειστικά «για καπνίζοντες» ή «μη καπνίζοντες», η οποία όμως μπορεί να τροποποιηθεί ύστερα από υποβολή αίτησης περί μετατροπής του χαρακτηρισμού.
Κι ενώ εδώ και μήνες θα έπρεπε να έχουν αποσταλεί ενημερωτικές επιστολές, μέσω των νομαρχιών και των δήμων, που θα καλούν τους επιχειρηματίες να αποφασίσουν σχετικά, τίποτα δεν έχει ακόμη κοινοποιηθεί. Γιατί; Διότι δεν έχει ακόμη εκδοθεί -45 ημέρες πριν από την εφαρμογή του νόμου- η (κανονιστική) υπουργική απόφαση που θα ρυθμίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής του. Λογικό, θα μου πείτε, σ' ένα κράτος που δεν φημίζεται για την οργάνωση και τα αντανακλαστικά του. Ούτε οι δήμοι (που εκδίδουν τις άδειες λειτουργίας) ούτε οι νομαρχίες (που μέσω των υγειονομικών υπηρεσιών τους θα κάνουν τους ελέγχους) γνωρίζουν τίποτα. Βαθιά μεσάνυχτα...
Σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα του Υπουργείου Υγείας Αριστείδη Καλογερόπουλο: «Οι γενικές προδιαγραφές έχουν ήδη καθοριστεί και σύντομα [σ.σ.: πότε;] θα εκδοθεί η υπουργική απόφαση». Σ' αυτή θα περιγράφονται κανόνες για το εμβαδόν των χώρων καπνιστών και μη καπνιστών, τα συστήματα εξαερισμού, ενώ βασικός όρος είναι η διέλευση πελατών προς τις τουαλέτες να μη γίνεται μέσα από το χώρο καπνιζόντων. Παράλληλα, μέσα στο καλοκαίρι θα υπάρξουν και αναλυτικές οδηγίες που αφορούν τεχνικά και κατασκευαστικά ζητήματα. Κατόπιν εορτής δηλαδή, αφού οι χώροι εστίασης και διασκέδασης θα πρέπει να ανασχεδιαστούν (με εμπλεκόμενους αρχιτέκτονες, διακοσμητές, σκηνογράφους, τεχνικούς ήχου κ.ά.) με τεράστια επιπρόσθετα κόστη. Ο συνιδιοκτήτης του μπαρ «Μojo» Γιώργος Μπίντζας, με λειτουργικό χώρο 60 τ.μ., εμπίπτει στη διάταξη που του επιτρέπει να χαρακτηρίσει το μπαρ του καπνιζόντων ή μη. Έχει «μπλέξει» όμως κι αυτός με τις (επισήμως άγνωστες) ρυθμίσεις.
«Εμείς θα το κάνουμε “για καπνίζοντες”, διότι θεωρούμε ότι η περισσότερη πελατεία μας καπνίζει», λέει, αν και ως μη καπνιστής υποστηρίζει πως «όσο πιο δύσκολα μπορείς να βρεις κάτι που σε βλάπτει τόσο λιγότερο θα το αποζητήσεις».
Ωστόσο, δηλώνει άγνοια για τις διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσει ώστε να δηλώσει το μαγαζί του ως καπνιζόντων. «Με ποιον τρόπο θα καθορίζονται τα τετραγωνικά μέτρα; Πρέπει να κάνουμε τοπογραφικά, με απλή δήλωση ή βάσει του λογαριασμού της ΔΕΗ, όπου εκεί όμως περιλαμβάνονται, εκτός από τον κυρίως χώρο, και οι τουαλέτες και άλλοι κοινόχρηστοι χώροι;», αναρωτιέται. Όπως μάλιστα συμπληρώνει: «Για τους ιδιοκτήτες μεσαίων ή μικρών καταστημάτων θα ήταν προσφορότερη η καθολική απαγόρευση του καπνίσματος.
Οι ανάγκες λειτουργίας δεκαπλασιάζονται με τις υποδομές που πρέπει να έχει ένα μπαρ καπνιζόντων. Οι απαιτήσεις για θέρμανση, ψύξη και κλιματισμό είναι τεράστιες, σαν να έχεις ένα σπίτι με 10 παράθυρα ανοιχτά για εξαερισμό και ταυτόχρονα να προσπαθείς να το θερμάνεις ή να το ψύξεις». Παράλληλα, υπογραμμίζει πως τίθεται και θέμα ανταγωνισμού: «Αν ορίζονταν όλα “μη καπνιζόντων” κάποια στιγμή, θα ισορροπούσε η αγορά, διότι ο κόσμος θα έβγαινε για ποτό έστω και χωρίς τσιγάρο. Τώρα αν κάποιος έχει μαγαζί 72 τ.μ., εμένα με τα 60 τ.μ., που θα γίνει καπνιζόντων, με ευνοεί ο νόμος». Λέτε ν' αρχίσουν κάποιοι να... μικραίνουν επίτηδες τα καταστήματά τους;

Το αφεντικό τρελαίνεται!
Η ειρωνεία ( της τύχης είναι πως και οι δύο κορυφαίοι συνδικαλιστικοί παράγοντες της εστίασης και της διασκέδασης που συνομιλούν καθημερινά αυτήν την περίοδο με την πολιτεία είναι μη καπνιστές! Και ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Σωματείου Ιδιοκτητών Κέντρων Δια-σκέδασης, που έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη, Ιγνάτιος Μάγκος («'Αστρα»), και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εστιατορικών και Συναφών Επαγγελμάτων, που έχει έδρα την Αθήνα, Γιάννης Τσάκος (ιδιοκτήτης της ομώνυμης ψαροταβέρνας στην Πειραϊκή).
Η πρόταση που έχουν καταθέσει στο Υπουργείο Υγείας οι ιδιοκτήτες των κέντρων διασκέδασης, αυτό που λέμε πίστες δηλαδή (σημειωτέον, μόλις το 1% των «καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος»), είναι να προβλεφθεί ένα ποσοστό από τον ωφέλιμο χώρο των νυχτερινών κέντρων που θα διαμορφωθεί σε «τμήμα καπνιζόντων» και θα διαχωρίζεται από το υπόλοιπο μαγαζί με τζάμι ύψους έως 2 μέτρων. Όπως υπολογίζουν, το ποσοστό του χώρου που θα διατεθεί στους καπνιστές αναμένεται να κυμανθεί μέχρι το 25% του καταστήματος. «Σ' ένα εστιατόριο θα δεχόμουν την πλήρη απαγόρευση, αλλά στα δικά μας μαγαζιά δεν γίνεται», υποστηρίζει ο Ιγνάτιος Μάγκος κι επισημαίνει: «Ακόμη κι αυτός που δεν καπνίζει μπορεί να θέλει ν' ανάψει ένα πούρο μαζί με το ποτό του σ' ένα κέντρο διασκέδασης».
Η πεποίθηση των επαγγελματιών είναι ότι αν εφαρμοστεί πλήρως η απαγόρευση, τότε ο κόσμος θα κλειστεί στο σπίτι του και γι' αυτό όπως τονίζει ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Εστιατόρων Γιώργος Καββαθάς: «Έχουμε ήδη αποστείλει στο Υπουργείο Υγείας υπομνήματα σχετικά με τις θέσεις και τις αντιπροτάσεις μας, πιέζοντας ακόμη και για επανεξέταση ορισμένων επιμέρους ρυθμίσεων του νέου νόμου. Είμαστε χώρα με υψηλό ποσοστό καπνιστών. Αν η απαγόρευση του καπνίσματος ισχύσει ως έχει, θα υπάρξει εξαιρετικά σοβαρό οικονομικό πρόβλημα καθώς και πρόβλημα επιβίωσης για περισσότερες από 120.000 επιχειρήσεις του χώρου».
Η απαγόρευση του καπνίσματος δεν αφήνει, πάντως, ανεπηρέαστη την αγορά εργασίας. «Στη Γαλλία και την Αγγλία έκλεισαν πάνω από 10.000 εστιατόρια και στις ΗΠΑ 18.000 καταστήματα», λέει ο Γιάννης Τσάκος, παραπέμποντας μάλιστα στα μέτρα Σαρκοζί, ο οποίος μείωσε τον ΦΠΑ στα εστιατόρια και κατάργησε τα πρόστιμα για τους ιδιοκτήτες. «Πρέπει να παραδειγματιστούμε από τις ζημιές που έχουν πάθει σε άλλες χώρες και να μη βγάλουμε στους δρόμους τον κόσμο που θα χάσει τη δουλειά του».

 

[varioAthens]

Μπουζούκια... φιμέ;
Το ερώτημα είναι τι γίνεται με τις πίστες, τις μουσικές σκηνές και, φυσικά, τα μπουζούκια, όπου για τον καπνιστή το να ακούει το «η ζωή μου όλη είναι ένα τσιγάρο» μασουλώντας καρότο μοιάζει με το σκοτεινότερο εφιάλτη του. Οι ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων θέτουν ως προϋπόθεση να μπορούν οι ίδιοι να καθορίσουν τη
διαρρύθμιση των χώρων, δηλαδή αν το «φιλέτο» των μπροστινών τραπεζιών θα είναι για καπνιστές ή μη. Θα έχουμε δύο «μέρη» με πρώτα τραπέζια, με το κέντρο διαχωρισμένο με τζάμι κάθετα προς την πίστα, ή δύο επίπεδα αν ο διαχωρισμός με τζάμι (ψηλότερο ή χαμηλότερο) γίνει παράλληλα; Και καλά, πες πως πιάνουν δουλειά οι τζαμάδες και το στήνουν το αντισμόκ «ενυδρείο». Η πενιά και ο λυγμός του αοιδού πώς θα φτάσουν άραγε στ' αφτιά του νταλκαδιασμένου καπνιστή διαμέσου ενός μονωτικού υλικού, όπως μας έχει διδάξει η Φυσική πως είναι το γυαλί; Εκτός αν τον εφοδιάσουν με ειδικά ακουστικά, σαν να βρίσκεται σε σεμινάριο για τη φινλανδική λογοτεχνία του Μεσοπολέμου. 'Ασε που θα χρειαστούν και άτομα επιφορτισμένα με τον καθαρισμό των τζαμιών ανά πέντε τραγούδια, διότι ποιος μας εγγυάται ότι δεν θα θολώνει το τοπίο από τη θερμοκρασία της αίθουσας; Για να μην πούμε για τη συνήθεια που έχουν ορισμένοι τραγουδιστές να κατεβαίνουν στα τραπέζια και να μοιράζονται τα άσματα με το κοινό. Μήπως η εικόνα θα μοιάζει με επισκεπτήριο στις φυλακές; Και τα λουλούδια; Θα σου μοιράζουν κι επιτραπέζιο καταπέλτη για να... εκτοξεύσεις τη γαρδένια στην πίστα; Και να πρέπει μετά να πηγαίνεις στην τουαλέτα από άλλο δρόμο ( από αυτόν των μη καπνιστών. «Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά» του καπνιστή.
Το σημαντικότερο είναι πως οι παρέες των εξοδούχων είναι κατά κανόνα μεικτές (καπνίζοντες και μη), οπότε θα πρέπει αναγκαστικά κάποιοι να συμβιβάζονται στην επιλογή του χώρου για το χατίρι των υπολοίπων (με την υπόσχεση ίσως πως την επόμενη φορά θα ισχύσει το αντίθετο). Από την άλλη, αν ακολουθηθεί το παράδειγμα των άλλων κρατών, δηλαδή το «βγαίνω έξω να καπνίσω», μετατρέποντας τα πεζοδρόμια σε... τουαλέτες γυμνασίου, μπορεί, πέρα από τη γραφικότητα του πράγματος, να την πάθουμε τελικά από... πνευμονία.

Smoke Police
Έντονες είναι οι αντιδράσεις των καταστηματαρχών και για τα πρόστιμα που προβλέπονται. Γιατί ο καταναλωτής που θα συλλαμβάνεται παραβάτης (από ποιον άραγε; Θα διασκεδάζουμε παρακολουθούμενοι θα πληρώνει 50 έως 500 ευρώ, αλλά ο ιδιοκτήτης, πέραν της οικονομικής επιβάρυνσης (για... χατίρι του πελάτη του), μετά την τέταρτη παράβαση θα τιμωρείται με προσωρινή ή οριστική ανάκληση της άδειας λειτουργίας. «Να βάλουμε ταμπέλες, να γράψουμε στους καταλόγους ότι απαγορεύεται το κάπνισμα, να το λένε και οι σερβιτόροι. Δεν δεχόμαστε όμως να έχουμε ως κατάστημα διοικητικά πρόστιμα», λέει ο πρόεδρος της ομοσπονδίας. «Δεν μπορεί να είμαι υπεύθυνος επειδή κάποιος παραβιάζει το νόμο. Αυτόν τον πελάτη που με βάζει να αστυνομεύω τον έχω ανάγκη», υπογραμμίζει ο Γιάννης Τσάκος. Σκεφτείτε τι μπορεί να γίνει στα κέντρα διασκέδασης. «Ο παράξενος, ο “κακός” πελάτης, που έχει πιει κιόλας, τι θα κάνει; Πώς θα τον αντιμετωπίσουμε; Θα τον πετάξουμε έξω; Κι αν είναι κάποιος κακόπιστος ή ανταγωνιστής, τι θα κάνουμε;», μου είπαν πάνω από είκοσι (!) επιχειρηματίες...

Ο νόμος ανάβει φωτιές
Από 1/7 απαγορεύεται η χρήση προϊόντων καπνού σε όλους τους δημόσιους κλειστούς χώρους, σε όλα τα μέσα μεταφοράς και σε όλα τα «καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος», όπως επίσημα ονομάζονται τα ζαχαροπλαστεία, τα καφέ, τα εστιατόρια, τα μπαρ και, φυσικά, τα κέντρα διασκέδασης. Και όλα αυτά σε μια περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης, που δεν δείχνει ότι θα υποχωρήσει το χειμώνα. Ήδη ο περισσότερος κόσμος έχει μειώσει δραστικά τις εξόδους του, οι καπνιστές «απειλούν» με αποχή (!) λόγω των νέων μέτρων και οι επιχειρηματίες (καπνιστές και μη) δηλώνουν στα πρόθυρα απελπισίας. «Θέλουμε να σώσουμε τις επιχειρήσεις μας και όχι να τις πεθάνουμε», μου έλεγε προ ημερών ιδιοκτήτης γνωστών χώρων διασκέδασης. Και χωρίς αμφιβολία εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες ζουν από αυτούς τους χώρους, που επιπρόσθετα ενισχύουν σε μεγάλο ποσοστό τα κρατικά έσοδα μέσω φορολογίας, ΦΠΑ, δημοτικού φόρου κ.λπ.

Νίκος Τσάκαλος-athinorama

 

[xenos]

Oλο νομοι κι αστυνομοι.....και σπανιως υπονομοι

που λεει και το ασμα.

 

[KIKI]

παρακαλω την Ρενατα ,επιτιμη προεδρο του κινηματος μας ,
"Καπνιστες ολου του forum ενωθειτε "
να επιληφθει των ανωτερω γραφομενων .....

 

[thanosth]

καθολική η απαγορευση ,ειπανε στις ειδήσεις, σε τρένα πλοία και ταξί.
Στα πλοία ομως θα επιτρέπεται μόνο στο κατάστρωμα!

οι τελευταίες διευκρινήσεις του Υπουργείου Υγείας:
Ξ£ΞšΞ‘Ξ? : ΞŸΟΟ„Ξ΅ καπνιστΞ?ριο στους Ρργασιακούς Ο‡ΟŽΟΞΏΟ…Ο‚

 

[thanosth]

...και να θέλει κανείς να το κόψει το ρημάδι,
και προσπαθήσει να απευθυνθει για βοήθεια σε ιατρείο διακοπής καπνίσματος,
σκοντάφτει στην γνωστή ελληνική γραφειοκρατία.

kathimerini.gr |