Μπαρμπάντος Λάιβ από Καραϊβική

[interted]

Χθες πήρα το λεωφορειάκι για την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, την Speightstown (προφέρεται Σπάιτς-τάουν). Μπαίνοντας σε ένα ιδιωτικό λεωφορείο στα Μπαρμπαντος είναι σαν να μπαίνεις σε κλαμπ: Ο τεράστιος πορτιέρης που θα σου ανοίξει την πόρτα. Το εσωτερικό βάψιμο και ντεκόρ, που αντικατοπτρίζουν το προσωπικό στυλ του κάθε οδηγού (κάποτε τα βάφανε και από έξω αλλά τώρα το απαγορεύει η κυβέρνηση – γενικώς υπάρχει πολύ παλιά κουλτούρα στο θέμα). Σε άλλα θα ακούσεις χαλαρή Καλίψο και Αμερικάνικα 60’s, σε άλλα λάιβ ραπάρισμα πάνω σε μοντέρνα reggae/rnb με μπάσο που που το αισθάνεσαι στο στήθος. Και βέβαια τα απίστευτα κουρέματα των Μπαρμπαντιανών μέσα στο λεωφορείο, που χτυπάνε τα πόδια στον ρυθμό. Έχει δροσούλα μέσα, καθώς από το παράθυρο μπαίνει ο σχεδόν μόνιμος αέρας του Ατλαντικού που έχει το νησί.

Στο δρόμο θα δεις μόνο Γιαπωνέζικα ή Κορεάτικα αμάξια. Τα παίρνουν σε προσφορά, μεταχειρισμένα 3-4 ετών, μου είπε μια ντόπια, η οποία οδηγεί ένα τεράστιο Mazda πικαπ αγροτικό.

Το Σπάιτς-τάουν έχει μια ωραία αποβάθρα με προβλήτα και κάποια παλιά αποικιακά κτήρια όπως το Arlington house – αρχιτεκτονική που επεκτάθηκε αργότερα στην Νότια Καρολίνα. Ένα πολύ ωραίο γκράφιτι εξηγεί οπτικά την ιστορία του νησιού, από τους Καρίμπ μέχρι την ανεξαρτησία και τα κρουαζιερόπλοια. Στον δρόμο της επιστροφής σταμάτησα και στην Holetown όπου πέρασα από το περιβόητο ξενοδοχείο Colony Club. Στην παραλία θα δεις μόνο λευκούς, να τους κάνουν μαζάζ στα πόδια, καθώς αυτοί διαβάζουν την βιογραφία του Ντέιβιντ Κάμερον.

Πίσω στην Μπρίτζ-τάουν έχει υπαίθρια αγορά με πολύ κόσμο, καθώς και μαγαζιά duty free. Πήγα και για μία μπίρα με την τύπισσα με το Mazda και με γύρισε στο δωμάτιο (χωρίς μάσκα) πριν τις 9 γιατί έχει απαγόρευση κυκλοφορίας 9-5.

Σήμερα βρήκα χελιδονόψαρα και τα έφταξα τηγανιτά με τοπική συνταγή, και μετά με πήρε τηλ. η τύπισσα με το Mazda να που πει ότι ο προσωπικός της γυμναστής βρέθηκε θετικός σε covid και η ίδια θα κάνει τεστ την Τρίτη...

Ένας βετεράνος βαν-άς.

Το mural της Σπάιτστάουν.

Η αγορά της Μπριτζ-τάουν.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• …

  Go to chapter

  Go
• 13

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 6 of 13

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[katkats]

Ασυγκράτητος!
Καλά να περάσεις και μην μας ξεχάσεις.

 

[mariath]

Καλά να περάσεις! Ωραία απόφαση!

 

[ANNA-PANOS]

Μπράβο! Συνέχισε να μας ενημερωνεις

 

[go2dbeach]

Μπράβο! Ελπίζω όλα να πάνε καλά και να σε ξαμολήσουν σύντομα, να μας φέρεις λίγο άρωμα καραιβικής! Μέχρι να΄ρθει η σειρά μας

 

[LULLU]

καλα να περασεις ..

 

[interted]

Σας ευχαριστώ!

Σήμερα (Σάββατο) στις 12 το μέσημέρι έφτασε σε e-mail το πολυπόθητο αρνητικό αποτέλεσμα του 2ου τέστ. Με αιφνιδίασε λίγο γιατί από αυτά που άκουγα στην τηλεόραση, για τέστ που κάνουν 6 μέρες να βγούν, δεν το περίμενα τόσο γρήγορα. Το κανονικό είναι να βγει σε 24-48 ώρες από την δειγματοληψία. Το δικό μου βγήκε σε 47. Όλα καλά.

Τι μέρες της καραντίνας έπαιζα με ένα exelάκι, καταγράφοντας όλα τα έξοδα, ακόμα και το νερό που πήρα στο αεροδρόμιο. Έκανα και μια λίστα "Έξοδα κορονοϊού". Δηλαδή πόσα δεν θα ξόδευα αν δεν είχε την πανδημία και τους περιορισμούς. Νομίζω έχει ενδιαφέρον:

Κόστος 1ου τεστ Ελλάδα (Σάββατο): 60 Ευρώ
Κόστος ξενοδοχείου καραντίνας Μπαρμπάντος για 3 νύχτες: 170 *
Κόστος γευμάτων καραντίνας (πρωινά-μεσημεριανά-έξτρα): 65
Κόστος θερμομέτρου: 10.42
Κόστος 2ου τέστ (Πέμπτη): 125 **

Σύνολο ταρίφας κορονοϊού 430.42 Εύρω

* Έκατσα 4 νύχτες στο ξενοδοχείο καραντίνας, αλλά την μία θα την καθόμουν έτσι κι αλλιώς γιατί έφτασα νύχτα.
** Το 2ο τεστ το έκανα με ιδιώτη γιατρό. Θα μπορούσα να το κάνω δωρεάν σε δημόσια κλινική πληρώντας μόνο το ειδικό ταξι κορονοϊού. Όμως με πείσαν ότι το ιδιωτικό βγαίνει ελαφρώς πιο γρήγορα (αν και τα δύο χρησιμοποιούνε το μοναδικό εργαστήριο που έχει το νησί) και είπα ας πάει στα κομμάτια, να μην μπλέξω με δημόσιο καλύτερα.

Το ψυχολογικό βάρος της καραντίνας δεν ήταν τόσο βαρύ όσο φοβόμουν. Έφτανε αρκετή "Καραϊβική" στο μπαλκόνι μου για να με κρατάει χαρούμενο. Έκανα και ένα χιλιόμετρο τρέξιμο μέσα στο δωμάτιο για να ξεπιαστώ, είδα και λίγο NBA.

Μετά μου κόψαν όλα τα μπρασελέ και βγαίνοντας έξω διαπίστωσα ότι έχει παραλία στα 50 μέτρα!

Το τοπικό κανάλι CBC - Caribbean Broadcasting Corporation πολύ δυνατό. Από Τεν τεν και Ποπάι, μέχρι μαθήματα χορού, χριστιανικά προγράμματα, τοπικούς καλλιτέχνες, μαθήματα νοηματικής, Τοπ Γκίαρ, συνεντεύξεις τύπου από φυλακές, τα εξαντλήσαμε όλα.

Μετά πήρα και ένα χυμό για να δοκιμάσω τις φοβερές τροπικές τους γεύσεις και μου βγήκε από το ...Άργος!

 

[fotast]

Πολύ ωραία και να περάσεις καλά ! Και φυσικά να μην μας ξεχνάς ! Λαιβ έχει στον τίτλο,όποτε κάθε μέρα(άντε στο διήμερο...) περιμένουμε ενημέρωση

 

[thalia tsif]

Πάντως το κόστος με κορονοιο ηδη είναι βαρύ..αν υπολογίσεις και τεστ για την επιστροφή κ το ψυχολογικο της 7 ήμερης καραντίνας εδώ είναι απαγορευτικο..πφφφφφ σωτηρία δεν βλεπω

 

[interted]

Ελέυθερος. Και τώρα τι κάνουμε;; Είχα απορροφηθεί τόσο στις διαδικασίες για τον κορονοϊό που δεν είχα κάνει κανένα πλάνο, ούτε καν που θα μείνω. Tabula rasa.

Ξεκίνησα με την πρωτεύουσα, την Bridgetown . Έμεινα στο σπίτι μιας Γερμανής δασκάλας, που το είχε κάνει κάτι σαν hostel. Στα άλλα δωμάτια έμενε ένας σεφ από την Γουιάνα, ο οποίος ελλείψει τουριστών δούλευε στο εργοστάσιο της κόκα-κόλα. Και ένας ράσταμαν από την Ντομίνικα, ο οποίος απλά περιμένει να τελειώσει ο κορονοϊός για να πάει στην Σουηδία. Η Γερμανίδα μου είπε πως δουλεύει το on-line learning στα σχολεία: Φτιάχνει χαρτιά με ασκήσεις και τα μοιράζει ένα-ένα στα γραμματοκιβώτια των μαθητών. Μετά πηγαίνει και μαζεύει τις λύσεις. Απλά πράματα (ακούς @paefstra ; ).

Το Bridgetown μέχρι στιγμής μου φάνηκε ελαφρώς απογοητευτικό. Πολλά μέρη μοιάζουν ακόμα με στρατόπεδα. Όμως αρκεί να χαθείς λίγο για να βρεθείς σε στενά με ρασταμαν που φτιάχουν πλυντήρια, περίφανους κόκκορες να παρελαύνουν, ταξιτζηδες που θέλουν να σου πουλήσουν κοκαϊνη (γιατί ο Μάρλεϊ είπε "δεν νοείται να πας στην Καραϊβική χωρίς να μαστουρώσεις"), ζητιάνους με παράξενα πράγματα στο χέρι, ομάδες ανθρώπων να δουλεύουν χαλαρά κτλ.

Την Κυριακή την έβγαλα όλη, όπως και πολύ ντόπιοι, στην παραλιάρα Carlisle Bay της Bridgetown. Η άμμος πραγματική απόλαυση, μπεζ με κόκκινα κομμένα κοράλια που κάνουν συνολικά ένα ροζ χρώμα. Οι ντόπιες πιτσιρίκες ποζάρανε θέλοντας να μοιάζουν την πιο διάσημη Μπαρμπανριανή, την Ριχάνα και οι "γκάνκστα" νεαροί σουλατσάριζαν τρυγύρω. Και η ομπρέλα της Ριχάνα θα ήταν χρήσιμη μιας που έπιασε και μια μπόρα. Την Δευτέρα πήγα και στο δωρεάν μουσείο της Bridgetown, ένα ωραίο Αγγλικό αποικιακό κτίριο με αρκετά ενδιαφέροντα ειδικά για την εποχή της δουλείας, και βέβαια ...την ομπρέλα της Ριχάνα.

Άλλαξα σπίτι και μένω πλέον στο Oistins, καθώς δεν άντεχα την βρωμιά στο σπίτι της Γερμανής. (Σε ανύποπτο χώρο μου ανέφερε ότι λόγω κορονοϊού η καθαρίστρια αρνείται να μπει στο σπίτι).

 

[paefstra]

Λοιπον, δεν θα με χαλουσε αυτη η Εξ Αποστασεως. Δεν μπορεις να φανταστεις τι ψυχοφθορο εινσι αυτο το "με ακουτε?" "Κολλαει, κυρια" "Γιατι εγω δεν εχω ηχο?" ,"Μισο λεπτο, μασαω τωρα/παω τουαλετα κλπ" "Κυρια ο ταδε ακομη περιμενει στο λομπι". Θα κανα και τη βολτιτσα μου. Ευτυχως παω κανονικο μαθημα τωρα.
Δεν θα εκανα το σπιτι μου χοστελ, παντως για τιποτε στον κοσμο

 

[underwater]

Τώρα το πήρα χαμπάρι αυτό το thread! Μπράβο βρε interted, καλά να περνάς και ανέβαζε να βλέπουμε κι εμείς που πήγαμε μια Πάρνηθα μετα από 3 μήνες και είπαμε ότι κάτι κάναμε!