gelf
Member
- Μηνύματα
- 659
- Likes
- 12.751
Κεφάλαιο 2
Το ταξίδι του πηγαιμού.
Όπως έχω αναφέρει το ταξίδι προς Λευκορωσία πραγματοποιήθηκε μέσω Βαρσοβίας.
Η Βαρσοβία είναι αγαπημένη μου πόλη γιατί εκεί περνάς πάντα καλά. Επίσης όπως έχω προαναφέρει τα αεροπορικά εισιτήρια για Βαρσοβία είναι πολύ φτηνά λόγω ανταγωνισμού των αεροπορικών εταιριών.
Λόγω της ώρας της πτήσης της aegean έφτασα με ταξί γρήγορα στο Hilton.
Προς μεγάλη μου έκπληξη το δωμάτιο ήταν έτοιμο. Μετά την ανασυγκρότηση έφυγα προς την παλιά πόλη. Το αγαπημένο μου σημείο στη Βαρσοβία είναι η πλατεία της παλιάς πόλης (Rynek Starego Miasta), αλλά και η πλατεία Zamkowy.
Πλησιάζοντας στο κέντρο παρατήρησα μεγάλη κυκλοφοριακή κίνηση, πιθανώς λόγω βροχής, οπότε σταμάτησα το ταξί κοντά στην πλατεία Θεάτρου (plac Teatralny)
και συνέχισα με τα πόδια έως την πλατεία Zamkowy,
στην οποία βρίσκονται και τα βασιλικά ανάκτορα αλλά και το ξενοδοχείο Castle Inn,
όπου λόγω θέσης έχω μείνει αρκετές φορές στη Βαρσοβία και συνέχισα προς την πλατεία της παλιάς πόλης (Rynek Starego Miasta),
όπου παρ' όλο ότι ήταν τέλη Φεβρουαρίου διατηρούσε τον στολισμό της,
αλλά και το παγοδρόμιο γύρω από τη γοργόνα, το σύμβολο της πόλης.
Κατά τα λοιπά πέρασα τέσσερις χαλαρωτικές ημέρες στη Βαρσοβία, με περιπάτους στους σαξονικούς κήπους,
με περιπάτους στο όμορφο πάρκο και παλάτι Lazienki,
από όπου περπάτησα κατά μήκος της βασιλικής οδού
έως την πλατεία Zamkowy, με το φεγγάρι πάνω απ' το παλάτι
και στη συνέχεια περπάτησα πάλι κατά μήκος των στενών δρόμων της παλιάς πόλης. Επίσης επισκέφτηκα το παλάτι κουλτούρας και πολιτισμού,
"δώρο" του συντρόφου Στάλιν στο λαό της Βαρσοβίας, απ' όπου μετά από μια σύντομη ξενάγηση
ανέβηκα στον τελευταίο όροφο για να φωτογραφίσω την πόλη από το υψηλότερο σημείο της.
Όμως το χαλαρό αυτό τετραήμερο το πέρασα κυρίως συχνάζοντας σε υπέροχα μπαρ και ρεστοράν
με ωραία φαγητά
πίνοντας γαλλικά και αργεντίνικα (malbec) κρασιά
αφού τα πολωνικά κρασιά δεν φημίζονται για την ποιότητά τους, σε αντίθεση με τις υπέροχες πολωνικές βότκες τις οποίες τίμησα, περιμένοντας την ειδοποίηση να παραλάβω την πολυπόθητη visa για την είσοδό μου στη Λευκορωσία.
Τις ημέρες εκείνες σχηματοποίησα και το πρόγραμμα του ταξιδιού στη Λευκορωσία, δηλαδή, από τη Βαρσοβία θα πήγαινα σιδηροδρομικά έως τα σύνορα, θα παραλάμβανα τη βίζα, θα συνέχιζα προς Μπρεστ, θα είχα δύο διανυκτερεύσεις στο Μπρεστ, στη συνέχεια θα πήγαινα σιδηροδρομικά προς Μινσκ, θα είχα τρείς διανυκτερεύσεις στο Μινσκ και τέλος επιστροφή αεροπορικά με Lot στη Βαρσοβία.
Έτσι την πέμπτη ημέρα μετά την πτήση μου από την Αθήνα και συγκεκριμένα το πρωί της Τρίτης 23-02-2016, με ένα ταξί από το Hilton έφτασα στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Βαρσοβίας.
Πήρα το τρένο που ερχόταν από Κρακοβία και θα έφτανε στο Τέρεσπολ, στα σύνορα με τη Λευκορωσία.
Εγώ όμως θα κατέβαινα στον προηγούμενο σταθμό από το Τέρεσπολ και συγκεκριμένα στη Biala Podlaska, όπου είναι το προξενείο της Λευκορωσίας για να παραλάβω τη βίζα μου. Στη διαδρομή φωτογράφιζα τους ενδιάμεσους σταθμούς.
Το τρένο ήταν σχετικά γρήγορο, διανύοντας απόσταση 177 km, σε λιγότερο από μία ώρα και τριάντα λεπτά συμπεριλαμβανομένων και των στάσεων.
Έτσι φτάσαμε έγκαιρα στο σταθμό της Biala Podlaska,
απ' όπου πήρα ταξί και έφτασα στο προξενείο της Λευκορωσίας πριν από τη μεσημεριανή διακοπή της λειτουργίας του.
Έξω από το προξενείο, υπήρχαν βαν για την έκδοση της ταξιδιωτικής ασφάλειας - απαραίτητης - για την παραλαβή της βίζας. Μετά την έκδοση της ταξιδιωτικής ασφάλειας, μπήκα στο προξενείο από το οποίο βγήκα ύστερα από είκοσι λεπτά με την πολυπόθητη βίζα στο διαβατήριό μου. Ήμουν σίγουρος πλέον ότι σε λίγες ώρες θα βρισκόμουν στη Λευκορωσία. Από το προξενείο της Λευκορωσίας, πήγα σ' ένα σταθμό λεωφορείων (όπου αν και ήμουν σε πολωνικό έδαφος θύμιζε έντονα ΕΣΣΔ).
Από το σταθμό αυτό επιβιβάστηκα σ' ένα μικρό λεωφορείο,
με το οποίο έφτασα στο Τέρεσπολ όπου και ο συνοριακός - και μάλλον παρακμιακός - σταθμός για το πέρασμα στη Λευκορωσία.
Επισημαίνεται ότι εάν είχα εκδώσει τη βίζα στη Βαρσοβία, θα απέφευγα τον ενδιάμεσο σταθμό στη Biala Podlaska, δεν θα απέφευγα όμως τη γραφειοκρατία της πρωτεύουσας.
Έχοντας φτάσει στο Τέρεσπολ και επειδή είχα λίγη ώρα στη διάθεσή μου, αποφάσισα να κάνω ένα μικρό περίπατο στην πόλη.
Επιστρέφω στον σταθμό. Επί τέλους η ώρα ήρθε. Είμαι έτοιμος να ανέβω στο σοβιετικού τύπου τρένο, το οποίο κάνει αποκλειστικά το δρομολόγιο Τέρεσπολ-Μπρεστ με επιστροφή.
Η απόσταση είναι ελάχιστη - απλώς περνάς τα σύνορα - διαβαίνοντας ουσιαστικά το ποτάμι, ο χρόνος είναι ελάχιστος - περίπου δέκα πέντε λεπτά - αλλά το ρολόι δείχνει δύο ώρες μπροστά, αφού από ώρα Βαρσοβίας βρισκόμαστε σε ώρα Μόσχας.
Έτσι φεύγοντας στις 15.05 από το Τέρεσπολ, ύστερα από 15 λεπτά φτάνεις στις 17.20 στο Μπρεστ.
Έτσι σε ελάχιστα λεπτά φτάσαμε στο Μπρεστ. Στο Μπρεστ τον βασικό συγκοινωνιακό κόμβο της πρώην ΕΣΣΔ. Στο Μπρεστ με τον μεγαλειώδη σιδηροδρομικό σταθμό. Βγαίνοντας απ' το τρένο και μπαίνοντας στο σταθμό περνάς από τελωνειακό έλεγχο. Εκεί οι άνθρωποι μου φέρθηκαν πάρα πολύ φιλικά κι αν και ήταν σε υπηρεσία δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τα γέλια τους. Τους φάνηκε αφύσικο να έρχεται Έλληνας τουρίστας στη Λευκορωσία και μάλιστα στο Μπρεστ. Τέλος πάντων χωρίς ιδιαίτερη καθυστέρηση ολοκληρώθηκαν οι έλεγχοι και έτσι βρέθηκα στον μεγαλειώδη σιδηροδρομικό σταθμό του Μπρεστ. Η πρώτη μου εικόνα ήταν αυτή:
Σφυροδρέπανο και αστέρι της επανάστασης στο άνω μέρος του κίονα.
Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Μπρεστ είναι έργο τέχνης.
Είναι έργο τέχνης διότι προφανώς ήταν ο βασικός σιδηροδρομικός κόμβος της πρώην ΕΣΣΔ.
Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Μπρεστ είναι αρχιτεκτονικό αριστούργημα. Βγαίνω έξω και αρχίζω να φωτογραφίζω.
Επίσης μου άρεσε πολύ το μνημείο με τις αποστάσεις των πόλεων από το Μπρεστ. Η πινακίδα έγραφε:
Την απόσταση για Βαρσοβία: 217km
Την απόσταση για Minsk: 345km
Την απόσταση για Μόσχα: 1095km
Την απόσταση για Αγία Πετρούπολη: 1209km
Την απόσταση για Παρίσι: 1664km
Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Μπρεστ είναι έργο τέχνης, αλλά έπρεπε να ανασυγκροτηθώ. Όταν πήγα να πάρω ταξί για το ξενοδοχείο μου, συνειδητοποίησα ότι δεν είχα συνάλλαγμα.
Επιστρέφω στο σταθμό, βλέπω ταμείο αλλαγής συναλλάγματος, δίνω 100 ευρώ και αυτόματα γίνομαι εκατομμυριούχος. Με τα 100 ευρώ, πήρα 2.400.000 λευκορωσικά ρούβλια. Επί τέλους είμαι εκατομμυριούχος.
Το ταξίδι του πηγαιμού.
Όπως έχω αναφέρει το ταξίδι προς Λευκορωσία πραγματοποιήθηκε μέσω Βαρσοβίας.
Η Βαρσοβία είναι αγαπημένη μου πόλη γιατί εκεί περνάς πάντα καλά. Επίσης όπως έχω προαναφέρει τα αεροπορικά εισιτήρια για Βαρσοβία είναι πολύ φτηνά λόγω ανταγωνισμού των αεροπορικών εταιριών.
Λόγω της ώρας της πτήσης της aegean έφτασα με ταξί γρήγορα στο Hilton.
Προς μεγάλη μου έκπληξη το δωμάτιο ήταν έτοιμο. Μετά την ανασυγκρότηση έφυγα προς την παλιά πόλη. Το αγαπημένο μου σημείο στη Βαρσοβία είναι η πλατεία της παλιάς πόλης (Rynek Starego Miasta), αλλά και η πλατεία Zamkowy.
Πλησιάζοντας στο κέντρο παρατήρησα μεγάλη κυκλοφοριακή κίνηση, πιθανώς λόγω βροχής, οπότε σταμάτησα το ταξί κοντά στην πλατεία Θεάτρου (plac Teatralny)
και συνέχισα με τα πόδια έως την πλατεία Zamkowy,
στην οποία βρίσκονται και τα βασιλικά ανάκτορα αλλά και το ξενοδοχείο Castle Inn,
όπου λόγω θέσης έχω μείνει αρκετές φορές στη Βαρσοβία και συνέχισα προς την πλατεία της παλιάς πόλης (Rynek Starego Miasta),
όπου παρ' όλο ότι ήταν τέλη Φεβρουαρίου διατηρούσε τον στολισμό της,
αλλά και το παγοδρόμιο γύρω από τη γοργόνα, το σύμβολο της πόλης.
Κατά τα λοιπά πέρασα τέσσερις χαλαρωτικές ημέρες στη Βαρσοβία, με περιπάτους στους σαξονικούς κήπους,
με περιπάτους στο όμορφο πάρκο και παλάτι Lazienki,
από όπου περπάτησα κατά μήκος της βασιλικής οδού
έως την πλατεία Zamkowy, με το φεγγάρι πάνω απ' το παλάτι
και στη συνέχεια περπάτησα πάλι κατά μήκος των στενών δρόμων της παλιάς πόλης. Επίσης επισκέφτηκα το παλάτι κουλτούρας και πολιτισμού,
"δώρο" του συντρόφου Στάλιν στο λαό της Βαρσοβίας, απ' όπου μετά από μια σύντομη ξενάγηση
ανέβηκα στον τελευταίο όροφο για να φωτογραφίσω την πόλη από το υψηλότερο σημείο της.
Όμως το χαλαρό αυτό τετραήμερο το πέρασα κυρίως συχνάζοντας σε υπέροχα μπαρ και ρεστοράν
με ωραία φαγητά
πίνοντας γαλλικά και αργεντίνικα (malbec) κρασιά
αφού τα πολωνικά κρασιά δεν φημίζονται για την ποιότητά τους, σε αντίθεση με τις υπέροχες πολωνικές βότκες τις οποίες τίμησα, περιμένοντας την ειδοποίηση να παραλάβω την πολυπόθητη visa για την είσοδό μου στη Λευκορωσία.
Τις ημέρες εκείνες σχηματοποίησα και το πρόγραμμα του ταξιδιού στη Λευκορωσία, δηλαδή, από τη Βαρσοβία θα πήγαινα σιδηροδρομικά έως τα σύνορα, θα παραλάμβανα τη βίζα, θα συνέχιζα προς Μπρεστ, θα είχα δύο διανυκτερεύσεις στο Μπρεστ, στη συνέχεια θα πήγαινα σιδηροδρομικά προς Μινσκ, θα είχα τρείς διανυκτερεύσεις στο Μινσκ και τέλος επιστροφή αεροπορικά με Lot στη Βαρσοβία.
Έτσι την πέμπτη ημέρα μετά την πτήση μου από την Αθήνα και συγκεκριμένα το πρωί της Τρίτης 23-02-2016, με ένα ταξί από το Hilton έφτασα στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Βαρσοβίας.
Πήρα το τρένο που ερχόταν από Κρακοβία και θα έφτανε στο Τέρεσπολ, στα σύνορα με τη Λευκορωσία.
Εγώ όμως θα κατέβαινα στον προηγούμενο σταθμό από το Τέρεσπολ και συγκεκριμένα στη Biala Podlaska, όπου είναι το προξενείο της Λευκορωσίας για να παραλάβω τη βίζα μου. Στη διαδρομή φωτογράφιζα τους ενδιάμεσους σταθμούς.
Το τρένο ήταν σχετικά γρήγορο, διανύοντας απόσταση 177 km, σε λιγότερο από μία ώρα και τριάντα λεπτά συμπεριλαμβανομένων και των στάσεων.
Έτσι φτάσαμε έγκαιρα στο σταθμό της Biala Podlaska,
απ' όπου πήρα ταξί και έφτασα στο προξενείο της Λευκορωσίας πριν από τη μεσημεριανή διακοπή της λειτουργίας του.
Έξω από το προξενείο, υπήρχαν βαν για την έκδοση της ταξιδιωτικής ασφάλειας - απαραίτητης - για την παραλαβή της βίζας. Μετά την έκδοση της ταξιδιωτικής ασφάλειας, μπήκα στο προξενείο από το οποίο βγήκα ύστερα από είκοσι λεπτά με την πολυπόθητη βίζα στο διαβατήριό μου. Ήμουν σίγουρος πλέον ότι σε λίγες ώρες θα βρισκόμουν στη Λευκορωσία. Από το προξενείο της Λευκορωσίας, πήγα σ' ένα σταθμό λεωφορείων (όπου αν και ήμουν σε πολωνικό έδαφος θύμιζε έντονα ΕΣΣΔ).
Από το σταθμό αυτό επιβιβάστηκα σ' ένα μικρό λεωφορείο,
με το οποίο έφτασα στο Τέρεσπολ όπου και ο συνοριακός - και μάλλον παρακμιακός - σταθμός για το πέρασμα στη Λευκορωσία.
Επισημαίνεται ότι εάν είχα εκδώσει τη βίζα στη Βαρσοβία, θα απέφευγα τον ενδιάμεσο σταθμό στη Biala Podlaska, δεν θα απέφευγα όμως τη γραφειοκρατία της πρωτεύουσας.
Έχοντας φτάσει στο Τέρεσπολ και επειδή είχα λίγη ώρα στη διάθεσή μου, αποφάσισα να κάνω ένα μικρό περίπατο στην πόλη.
Επιστρέφω στον σταθμό. Επί τέλους η ώρα ήρθε. Είμαι έτοιμος να ανέβω στο σοβιετικού τύπου τρένο, το οποίο κάνει αποκλειστικά το δρομολόγιο Τέρεσπολ-Μπρεστ με επιστροφή.
Η απόσταση είναι ελάχιστη - απλώς περνάς τα σύνορα - διαβαίνοντας ουσιαστικά το ποτάμι, ο χρόνος είναι ελάχιστος - περίπου δέκα πέντε λεπτά - αλλά το ρολόι δείχνει δύο ώρες μπροστά, αφού από ώρα Βαρσοβίας βρισκόμαστε σε ώρα Μόσχας.
Έτσι φεύγοντας στις 15.05 από το Τέρεσπολ, ύστερα από 15 λεπτά φτάνεις στις 17.20 στο Μπρεστ.
Έτσι σε ελάχιστα λεπτά φτάσαμε στο Μπρεστ. Στο Μπρεστ τον βασικό συγκοινωνιακό κόμβο της πρώην ΕΣΣΔ. Στο Μπρεστ με τον μεγαλειώδη σιδηροδρομικό σταθμό. Βγαίνοντας απ' το τρένο και μπαίνοντας στο σταθμό περνάς από τελωνειακό έλεγχο. Εκεί οι άνθρωποι μου φέρθηκαν πάρα πολύ φιλικά κι αν και ήταν σε υπηρεσία δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τα γέλια τους. Τους φάνηκε αφύσικο να έρχεται Έλληνας τουρίστας στη Λευκορωσία και μάλιστα στο Μπρεστ. Τέλος πάντων χωρίς ιδιαίτερη καθυστέρηση ολοκληρώθηκαν οι έλεγχοι και έτσι βρέθηκα στον μεγαλειώδη σιδηροδρομικό σταθμό του Μπρεστ. Η πρώτη μου εικόνα ήταν αυτή:
Σφυροδρέπανο και αστέρι της επανάστασης στο άνω μέρος του κίονα.
Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Μπρεστ είναι έργο τέχνης.
Είναι έργο τέχνης διότι προφανώς ήταν ο βασικός σιδηροδρομικός κόμβος της πρώην ΕΣΣΔ.
Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Μπρεστ είναι αρχιτεκτονικό αριστούργημα. Βγαίνω έξω και αρχίζω να φωτογραφίζω.
Επίσης μου άρεσε πολύ το μνημείο με τις αποστάσεις των πόλεων από το Μπρεστ. Η πινακίδα έγραφε:
Την απόσταση για Βαρσοβία: 217km
Την απόσταση για Minsk: 345km
Την απόσταση για Μόσχα: 1095km
Την απόσταση για Αγία Πετρούπολη: 1209km
Την απόσταση για Παρίσι: 1664km
Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Μπρεστ είναι έργο τέχνης, αλλά έπρεπε να ανασυγκροτηθώ. Όταν πήγα να πάρω ταξί για το ξενοδοχείο μου, συνειδητοποίησα ότι δεν είχα συνάλλαγμα.
Επιστρέφω στο σταθμό, βλέπω ταμείο αλλαγής συναλλάγματος, δίνω 100 ευρώ και αυτόματα γίνομαι εκατομμυριούχος. Με τα 100 ευρώ, πήρα 2.400.000 λευκορωσικά ρούβλια. Επί τέλους είμαι εκατομμυριούχος.