hydronetta
Member
- Μηνύματα
- 4.152
- Likes
- 14.443
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- όπου δεν έχω πάει
Ένα wadi γεμάτο θαύματα
(αφιερωμένο στην isabelle μου)
Οι επαΐοντες στα της Αραβίας, θα γνωρίζουν ότι wadi στα αραβικά σημαίνει κοιλάδα. Άλλοτε στενή, άλλοτε φαρδιά λουρίδα γης ανάμεσα σε βουνά, όπου μπορεί να κυλάει έστω κάποιο ρέμα σε περιόδους έντονων βροχοπτώσεων.
Wadi υποδηλώνει νερό, το νερό συνεπάγεται βλάστηση και ο συνδυασμός των δύο, ανθρώπινη παρουσία.
Η διαδρομή προς το Wadi Hadramawt, έναν από τους πόλους έλξης των επισκεπτών στην Υεμένη, ήταν αρχικά μια σχετικά πληκτική πορεία πάνω σε οροπέδιο, απολύτως άδειο και χωρίς κίνηση πριν την σύντομη κάθοδο προς το πρώτο wadi. To γοητευτικό Wadi Da’wn.
Σταθήκαμε λίγο πριν την είσοδο του wadi Da'wn να απολαύσουμε τη θέα με τους απόκρημνους ορεινούς όγκους ν’αγκαλιάζουν τους φοίνικες και τα σπίτια φτιαγμένα από λασπότουβλα αν και στην αρχή πολλά φάνταζαν σύγχρονες κατασκευές.
Όμως όσο κυλούσαν τα χιλιόμετρα, η μια όμορφη πόλη εναλλασσόταν από άλλη ομορφότερη: Al Hajarayn, Sif… άλλες σκαρφαλωμένες στους κάθετους βράχους του wadi, άλλες ντύνοντας βουνά με την απαράμιλλη αισθητική σπιτιών με παστέλ χρώματα.
Στο δρόμο συναπαντήσαμε και τις γυναίκες που δουλεύουν στα χωράφια, με τα ολόμαυρα abaya να καλύπτουν κάθε σπιθαμή του κορμιού τους φορώντας τα χαρακτηριστικά ψηλόλιγνα καπέλα madhallas. Αγνοώντας ότι μοιάζουν με μάγισσες Φούρκες, έπεσαν στην αντίληψη των τουριστοπαπαράτσι, τόσο που τα πήραν στο κρανίο κι έλαβαν δραστικά μέτρα.
Αποφασίσατε λοιπόν να σταματήσετε το αμάξι και να τις φωτογραφίσετε; Το πιθανότερο να καταλήξετε με σπασμένο παρμπριζ ή με κρανιοεγκεφαλική κάκωση από τις πέτρες που πετάνε σ’όποιον αποτολμά να σηκώσει το φακό της μηχανής του για να τις απαθανατίσει (κάτι που σας διαβεβαιώ ισχύει).
Αν και όχι το ίδιο φωτογενείς, αλλά εξίσου διάσημοι στη χώρα είναι και οι τουβλοπλάστες της περιοχής. Σποραδικά βλέπει κανείς εκτάσεις τούβλων από λάσπη να ξεραίνονται κάτω από τον καυτό ήλιο της Αραβίας.
Σε αντίθεση με το Wadi Da’wn, το γόνιμο Wadi Ηadramawt είναι φαρδύ (ως 12 χλμ) και το μακρύτερο της Αραβικής χερσονήσου (165 χλμ) και φιλοξενεί σημαντικές κι ενδιαφέρουσες πόλεις της ανατολικής Υεμένης.
Για τη προέλευση του ονόματος Hadramawt υπάρχουν πολλές εικασίες.
Η μια σημαίνει "o θάνατος έχει έρθει” (hadara mawt) προς τιμήν ενός πολεμοχαρούς φύλαρχου ή κάποιου προφήτη που πέθανε εδώ.
H άλλη από τον Hazarmawet,απόγονο του Νώε.
Εγώ όμως, που κάθε κύτταρό μου είναι Ελλάδα (όπως και του Ιωάννη Μελισσανίδη) κι αναζητά στα πάντα ένα ψήγμα ελληνικότητας, θα συμφωνήσω στην πιθανότερη εκδοχή του ελληνικού όρου «υδρεύματα» που αφορούσε οχυρωμένα πηγάδια νερού που υπήρχαν στο wadi.
Οι κάτοικοι του wadi, οι hadramis,ανήκουν σε πολλές φυλές αν κι η αριστοκρατία τους περηφανεύεται ότι έχει δεσμούς αίματος με τον Προφήτη Μωάμεθ. Σήμερα ζουν σε πυκνοδομημένες πόλεις κατά μήκος των ξεροπόταμων, ασχολούνται με αγροτικές εργασίες ή στα οροπέδια με την κτηνοτροφία. Το μέλι του wadi θεωρείται το καλύτερο στην Υεμένη (και ακριβό επίσης σαν σπεύσαμε να το αγοράσουμε).
Το κατάλυμα στη περιοχή που μας φιλοξένησε για δυό βραδιές ήταν το Hotel BMC. Σαν τα KFC μου ακουγόταν κι όντως και μια παραδοσιακή πινελιά δεν είχε και ήταν 6 χλμ από κέντρο της πόλης Sayun στην ερημιά.
Υπήρχε η ελπίδα ότι εκεί θα συναντούσαμε κι άλλους ταξιδιώτες. Τόσο που ο συνοδοιπόρος μου αποφάσισε να ντυθεί τα καλά του (βλέπε ασκόνιστα) για το δείπνο ώστε να κάνει καλή εντύπωση στα γκρουπ των γοτθοσαξωνοφράγκων. Άνθρακες ο θησαυρός. Ψυχή ζώσα δεν πάτησε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου κι ξέμεινε αμανάτι υπό καταιγισμό πειραγμάτων, αλλά καθαρός και απαστράπτων!
Ξεκινήσαμε την ξενάγηση στην περιοχή από την κοντινή πόλη Sayun.
Aνάμεσα στα γοητευτικά πλίνθινα σπίτια και τα νεκροταφεία, σαν γαμήλια τούρτα ξεπετάγεται το Παλάτι του Σουλτάνου Al-Katheri του 1920 το οποίο είναι ένα ταπεινό
για τα δεδομένα της Υεμένης κτήριο.. ούτε λίγο ούτε πολύ έχει πάνω 90 δωμάτια!
Από το 1985 λειτουργεί σαν μουσείο όπου στο ισόγειο υπάρχουν εκθέματα που χρονολογούνται από την Εποχή του Λίθου (γεγονός που καθιστά το Hadramawt ένα από τα αρχαιότερα κατοικημένα μέρη στο κόσμο), πλάκες με γοητευτική σημιτική γραφή του 9ου αι. πΧ καθώς και ισλαμική τέχνη από τον Μεσαίωνα.
Στους άλλους δύο ορόφους υπάρχει μια νοσταλγική έκθεση με φωτογραφίες από ταξιδιώτες της περιοχής το 1930, καθώς και εθνογραφικό μουσείο. Η οροφή του παλατιού θα αποζημιώσει τον επισκέπτη του με απρόσκοπτη θέα προς τη πόλη της Sayun.
Στα 35 χλμ η γειτονική Tarim έζησε μέρες ευημερίας ως πρωτεύουσα βασιλείων στα αρχαία χρόνια και σαν σημαντικό κέντρο Ισλαμικών σπουδών όπως η Jibla και η Zabid. Το γκλάμουρ ενσαρκώνεται στο Παλάτι Al-Kaf το οποίο είναι ένας γοητευτικός αχταρμάς διαφορετικών αρχιτεκτονικών στυλ: art-nouveau, art deco, μπαρόκ, νοτιοασιατικό και χαντραμί προς τιμήν της περιοχής.
Όμως αξίζει το κόπο να κάνει κανείς τόσα χιλιόμετρα στην άλλη άκρη της χώρας, μέσα από επικίνδυνους γι' απαγωγή δρόμους, για να δει όλα κι όλα δυό πρώην παλάτια ή κάποια γοητευτικά χωριά μέσα στα wadi;
Όχι βέβαια, αν εδώ δεν υπήρχε «η βεντέτα», η «σταρ» του Wadi Hadramawt.
Η πόλη που μαζί με τη Sana’a είναι ο ονειρεμένος προορισμός για κάθε ταξιδευτή στην Υεμένη.
Εσκεμμένα άφησα στο τέλος της περιγραφής μου το Shibam που το μόνο που μοιράζεται με το Shibam έξω από τη Sana’a είναι η απλή συνωνυμία.
Διότι το Shibam είναι από τα μέρη που δεν ξεχνάς ποτέ γιατί απλούστατα, όμοιό του δεν υπάρχει πουθενά.
Υπάρχει άραγες αλλού ένα... Μανχάτταν στη μέση της ερήμου;;;;
Μνημείο Παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 1982 και δικαίως (αλλοιώς θα τραβούσα τις γουρουνότριχές μου). Με ιστορία που ξεκινά από τον 4 αι. πΧ.
Πώς να περιγράψει κανείς με λόγια σαν βλέπει να ορθώνονται μπρος στα μάτια του πάνω από 500 πλίνθινοι οκταόροφοι «ουρανοξύστες» στοιβαγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλον;
Και πώς η ομορφιά μπορεί να μετουσιωθεί σε λέξεις σαν το μοναδικό αυτό αστικό τοπίο βάφεται με γήινα χρώματα σαν ο δίσκος του ήλιου γέρνει πίσω από τα βουνά του wadi;
Εμείς απλά καθίσαμε αρχικά στο λόφο στην αντίπερα μεριά ατενίζοντας αυτό το μαγευτικό θέαμα που νοιώθεις ότι είναι εξωπραγματικό.
Μετά χαθήκαμε μέσα στα σκονισμένα στενά του.
Μαζί με τα παιδιά και τις κατσίκες που ήταν οι μόνιμοι συνοδοί μας.
Το παλάτι του Σουλτάνου
Σηκώναμε το βλέμμα μας κι απαθανατίζαμε μικρές γοητευτικές λεπτομέρειες: ένα διακοσμημένο παράθυρο, μια περίτεχνη πόρτα, ένα τζαμί, μια μαυροντυμένη φιγούρα να χάνεται στα σοκάκια...
Αφήνω το φακό του snapper να σας ταξιδέψουν σ‘αυτή τη μυθική πόλη.
Τα λόγια περιττεύουν.
Μιλούν οι εικόνες του παραμυθιού που λέγεται: Shibam, το Μανχάτταν της Ερήμου!
Ο μπαμπα Πάνος μ’ενα ονειροπόλο βλέμμα, άφησε γι’άλλη μια φορά ένα γλυκό αναστεναγμό.
Μόνο που σύντομα η γλύκα γένηκε πίκρα.
Το διαμάντι του Shibam κοσμούσε πια τα χέρια της Al Qaeda…
(αφιερωμένο στην isabelle μου)
Οι επαΐοντες στα της Αραβίας, θα γνωρίζουν ότι wadi στα αραβικά σημαίνει κοιλάδα. Άλλοτε στενή, άλλοτε φαρδιά λουρίδα γης ανάμεσα σε βουνά, όπου μπορεί να κυλάει έστω κάποιο ρέμα σε περιόδους έντονων βροχοπτώσεων.
Wadi υποδηλώνει νερό, το νερό συνεπάγεται βλάστηση και ο συνδυασμός των δύο, ανθρώπινη παρουσία.
Η διαδρομή προς το Wadi Hadramawt, έναν από τους πόλους έλξης των επισκεπτών στην Υεμένη, ήταν αρχικά μια σχετικά πληκτική πορεία πάνω σε οροπέδιο, απολύτως άδειο και χωρίς κίνηση πριν την σύντομη κάθοδο προς το πρώτο wadi. To γοητευτικό Wadi Da’wn.
Σταθήκαμε λίγο πριν την είσοδο του wadi Da'wn να απολαύσουμε τη θέα με τους απόκρημνους ορεινούς όγκους ν’αγκαλιάζουν τους φοίνικες και τα σπίτια φτιαγμένα από λασπότουβλα αν και στην αρχή πολλά φάνταζαν σύγχρονες κατασκευές.
Όμως όσο κυλούσαν τα χιλιόμετρα, η μια όμορφη πόλη εναλλασσόταν από άλλη ομορφότερη: Al Hajarayn, Sif… άλλες σκαρφαλωμένες στους κάθετους βράχους του wadi, άλλες ντύνοντας βουνά με την απαράμιλλη αισθητική σπιτιών με παστέλ χρώματα.
Στο δρόμο συναπαντήσαμε και τις γυναίκες που δουλεύουν στα χωράφια, με τα ολόμαυρα abaya να καλύπτουν κάθε σπιθαμή του κορμιού τους φορώντας τα χαρακτηριστικά ψηλόλιγνα καπέλα madhallas. Αγνοώντας ότι μοιάζουν με μάγισσες Φούρκες, έπεσαν στην αντίληψη των τουριστοπαπαράτσι, τόσο που τα πήραν στο κρανίο κι έλαβαν δραστικά μέτρα.
Αποφασίσατε λοιπόν να σταματήσετε το αμάξι και να τις φωτογραφίσετε; Το πιθανότερο να καταλήξετε με σπασμένο παρμπριζ ή με κρανιοεγκεφαλική κάκωση από τις πέτρες που πετάνε σ’όποιον αποτολμά να σηκώσει το φακό της μηχανής του για να τις απαθανατίσει (κάτι που σας διαβεβαιώ ισχύει).
Αν και όχι το ίδιο φωτογενείς, αλλά εξίσου διάσημοι στη χώρα είναι και οι τουβλοπλάστες της περιοχής. Σποραδικά βλέπει κανείς εκτάσεις τούβλων από λάσπη να ξεραίνονται κάτω από τον καυτό ήλιο της Αραβίας.
Σε αντίθεση με το Wadi Da’wn, το γόνιμο Wadi Ηadramawt είναι φαρδύ (ως 12 χλμ) και το μακρύτερο της Αραβικής χερσονήσου (165 χλμ) και φιλοξενεί σημαντικές κι ενδιαφέρουσες πόλεις της ανατολικής Υεμένης.
Για τη προέλευση του ονόματος Hadramawt υπάρχουν πολλές εικασίες.
Η μια σημαίνει "o θάνατος έχει έρθει” (hadara mawt) προς τιμήν ενός πολεμοχαρούς φύλαρχου ή κάποιου προφήτη που πέθανε εδώ.
H άλλη από τον Hazarmawet,απόγονο του Νώε.
Εγώ όμως, που κάθε κύτταρό μου είναι Ελλάδα (όπως και του Ιωάννη Μελισσανίδη) κι αναζητά στα πάντα ένα ψήγμα ελληνικότητας, θα συμφωνήσω στην πιθανότερη εκδοχή του ελληνικού όρου «υδρεύματα» που αφορούσε οχυρωμένα πηγάδια νερού που υπήρχαν στο wadi.
Οι κάτοικοι του wadi, οι hadramis,ανήκουν σε πολλές φυλές αν κι η αριστοκρατία τους περηφανεύεται ότι έχει δεσμούς αίματος με τον Προφήτη Μωάμεθ. Σήμερα ζουν σε πυκνοδομημένες πόλεις κατά μήκος των ξεροπόταμων, ασχολούνται με αγροτικές εργασίες ή στα οροπέδια με την κτηνοτροφία. Το μέλι του wadi θεωρείται το καλύτερο στην Υεμένη (και ακριβό επίσης σαν σπεύσαμε να το αγοράσουμε).
Το κατάλυμα στη περιοχή που μας φιλοξένησε για δυό βραδιές ήταν το Hotel BMC. Σαν τα KFC μου ακουγόταν κι όντως και μια παραδοσιακή πινελιά δεν είχε και ήταν 6 χλμ από κέντρο της πόλης Sayun στην ερημιά.
Υπήρχε η ελπίδα ότι εκεί θα συναντούσαμε κι άλλους ταξιδιώτες. Τόσο που ο συνοδοιπόρος μου αποφάσισε να ντυθεί τα καλά του (βλέπε ασκόνιστα) για το δείπνο ώστε να κάνει καλή εντύπωση στα γκρουπ των γοτθοσαξωνοφράγκων. Άνθρακες ο θησαυρός. Ψυχή ζώσα δεν πάτησε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου κι ξέμεινε αμανάτι υπό καταιγισμό πειραγμάτων, αλλά καθαρός και απαστράπτων!
Ξεκινήσαμε την ξενάγηση στην περιοχή από την κοντινή πόλη Sayun.
Aνάμεσα στα γοητευτικά πλίνθινα σπίτια και τα νεκροταφεία, σαν γαμήλια τούρτα ξεπετάγεται το Παλάτι του Σουλτάνου Al-Katheri του 1920 το οποίο είναι ένα ταπεινό
για τα δεδομένα της Υεμένης κτήριο.. ούτε λίγο ούτε πολύ έχει πάνω 90 δωμάτια!Από το 1985 λειτουργεί σαν μουσείο όπου στο ισόγειο υπάρχουν εκθέματα που χρονολογούνται από την Εποχή του Λίθου (γεγονός που καθιστά το Hadramawt ένα από τα αρχαιότερα κατοικημένα μέρη στο κόσμο), πλάκες με γοητευτική σημιτική γραφή του 9ου αι. πΧ καθώς και ισλαμική τέχνη από τον Μεσαίωνα.
Στους άλλους δύο ορόφους υπάρχει μια νοσταλγική έκθεση με φωτογραφίες από ταξιδιώτες της περιοχής το 1930, καθώς και εθνογραφικό μουσείο. Η οροφή του παλατιού θα αποζημιώσει τον επισκέπτη του με απρόσκοπτη θέα προς τη πόλη της Sayun.
Στα 35 χλμ η γειτονική Tarim έζησε μέρες ευημερίας ως πρωτεύουσα βασιλείων στα αρχαία χρόνια και σαν σημαντικό κέντρο Ισλαμικών σπουδών όπως η Jibla και η Zabid. Το γκλάμουρ ενσαρκώνεται στο Παλάτι Al-Kaf το οποίο είναι ένας γοητευτικός αχταρμάς διαφορετικών αρχιτεκτονικών στυλ: art-nouveau, art deco, μπαρόκ, νοτιοασιατικό και χαντραμί προς τιμήν της περιοχής.
Όμως αξίζει το κόπο να κάνει κανείς τόσα χιλιόμετρα στην άλλη άκρη της χώρας, μέσα από επικίνδυνους γι' απαγωγή δρόμους, για να δει όλα κι όλα δυό πρώην παλάτια ή κάποια γοητευτικά χωριά μέσα στα wadi;
Όχι βέβαια, αν εδώ δεν υπήρχε «η βεντέτα», η «σταρ» του Wadi Hadramawt.
Η πόλη που μαζί με τη Sana’a είναι ο ονειρεμένος προορισμός για κάθε ταξιδευτή στην Υεμένη.
Εσκεμμένα άφησα στο τέλος της περιγραφής μου το Shibam που το μόνο που μοιράζεται με το Shibam έξω από τη Sana’a είναι η απλή συνωνυμία.
Διότι το Shibam είναι από τα μέρη που δεν ξεχνάς ποτέ γιατί απλούστατα, όμοιό του δεν υπάρχει πουθενά.
Υπάρχει άραγες αλλού ένα... Μανχάτταν στη μέση της ερήμου;;;;
Μνημείο Παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 1982 και δικαίως (αλλοιώς θα τραβούσα τις γουρουνότριχές μου). Με ιστορία που ξεκινά από τον 4 αι. πΧ.
Πώς να περιγράψει κανείς με λόγια σαν βλέπει να ορθώνονται μπρος στα μάτια του πάνω από 500 πλίνθινοι οκταόροφοι «ουρανοξύστες» στοιβαγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλον;
Και πώς η ομορφιά μπορεί να μετουσιωθεί σε λέξεις σαν το μοναδικό αυτό αστικό τοπίο βάφεται με γήινα χρώματα σαν ο δίσκος του ήλιου γέρνει πίσω από τα βουνά του wadi;
Εμείς απλά καθίσαμε αρχικά στο λόφο στην αντίπερα μεριά ατενίζοντας αυτό το μαγευτικό θέαμα που νοιώθεις ότι είναι εξωπραγματικό.
Μετά χαθήκαμε μέσα στα σκονισμένα στενά του.
Μαζί με τα παιδιά και τις κατσίκες που ήταν οι μόνιμοι συνοδοί μας.
Το παλάτι του Σουλτάνου
Σηκώναμε το βλέμμα μας κι απαθανατίζαμε μικρές γοητευτικές λεπτομέρειες: ένα διακοσμημένο παράθυρο, μια περίτεχνη πόρτα, ένα τζαμί, μια μαυροντυμένη φιγούρα να χάνεται στα σοκάκια...
Αφήνω το φακό του snapper να σας ταξιδέψουν σ‘αυτή τη μυθική πόλη.
Τα λόγια περιττεύουν.
Μιλούν οι εικόνες του παραμυθιού που λέγεται: Shibam, το Μανχάτταν της Ερήμου!
Ο μπαμπα Πάνος μ’ενα ονειροπόλο βλέμμα, άφησε γι’άλλη μια φορά ένα γλυκό αναστεναγμό.
Μόνο που σύντομα η γλύκα γένηκε πίκρα.
Το διαμάντι του Shibam κοσμούσε πια τα χέρια της Al Qaeda…
Last edited:
Αχ το είπα και φχαριστήθηκα.
