tai
Member
- Μηνύματα
- 290
- Likes
- 87
- Ταξίδι-Όνειρο
- το τελος του δρομου
μια περιοχή με φτηνά μαγαζάκια ειναι γύρο απο τον σταθμο metro, saint michel. Eνα δυο στενα μεσα απο τον Σηκουάνα
-
Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Φεβρουάριο - Απρίλιο 2020!!!
Γαλλία Προτάσεις για φαγητό και διασκέδαση στο Παρίσι
- Thread starter Marina~/~
- Ημερομηνία δημιουργίας
προγραμμα για παρισι απο neraida-υπάρχει και σχετικός χάρτης της διαδρομής
Neraida από το θέμα περιηγηση στο ΠΑΡΙΣΙ!
Ειναι ενα προγραμμα για το Παρισι που εφτιαξα με βαση την δικη σας βοηθεια και μετα απο πολυ πολυ ψαξιμο στο ιντερνετ.
Μπορει να ειναι χρησιμο και για εσας αρα το παραθετω και ελπιζω να σας αρεσει..
Εχοντας ως αφετηρία μας το σιδηροδρομικό σταθμό Gare De Lyon – metro 97
Παμε Ευθεια για Opera bastille
Διπλα εκει βλεπουμε και την πλατεία Βαστίλλης – bastille και την Πλατεία των Βοσγίων (Place des Vosges) η παλαιότερη του Παρισιού με την οικία του Βίκτωρ Ουγκό
διασχίζουμε τη Rue De Rivoli (παραλληλη της είναι η 34 rue des Rosiers και το γνωστο L’ as du Falafel )
και μπροστα μας βλέπουμε το εντυπωσιακό Δημαρχείο (Hotel De Ville)
και πιο κάτω το μουσείο του Λούβρου.
ολο ευθεια και συνανταμαι την Πλατεία Ομονοίας (Place de la Concorde) με τον οβελίσκο στη μέση της πλατείας
Η Place de la Concorde συνδέεται
Διασχιζουμε την Avenue Des Champs Elysees που καταλήγει στην Αψίδα του Θριάμβου (Arc de Triomphe) στην πλατεία Ετουάλ που έχει μετονομαστεί σε Place Charles de Gaulle και όπου καταλήγουν 12 μεγάλοι λεωφόροι.
Επειτα στριβουμε αριστερα και κατευθυνομαστε προς την πλατεία του Τροκαντερό και το Παλάτι Σαγιό (Palais De Chaillot) με την καλύτερη θέα στον πύργο του Άιφελ. (Από εδώ θα τραβήξετε την καλύτερη φωτογραφία που θα έχετε από το Παρίσι!)
Περνάμε στην Αριστερή Οχθη του Σηκουάνα.
Στεκόμαστε μπροστά στον Πύργο του Αϊφελ.
Συνεχιζουμε για το Μέγαρο των Απομάχων (Hotel Des Invalides), ένα συγκρότημα κτιρίων που συμπεριλαμβάνει μουσεία και μνημεία όπως το Στρατιωτικό Μουσείο (Musée de l’ Armée), την εκκλησία Saint-Louis des Invalides και το Βασιλικό Παρεκκλήσι γνωστό ως Église du Dôme. Εδώ βρίσκεται ο Τύμβος του Ναπολέοντα και μελών της οικογένειας του καθώς και πολλών στρατηγών.
Από εκει μπορουμε να περασουμε από το μουσείο Ορσέ (Orsay) και να συνεχισουμε την διαδρομη μας διασχιζοντας από την αρχη της την Boulevard St. Germain (Σεν Ζερμέν) με τα διάσημα καφέ «Cafe de Flore» και «Les Deux Magots» στέκια συνάντησης της καλλιτεχνικής ελίτ.
Προχωραμε προς Το Πάνθεον,
Στην συνεχεια η Σορβόνη -το διάσημο πανεπιστήμιο του Παρισιού-,
η λεωφόρος St. Michel,
μια στάση στον Κήπο του Λουξεμβούργου με το ομώνυμο παλάτι.
Τα δρομάκια μας οδηγούν στο Ile St. Louis το οποίο συνδέεται με γέφυρα με το Ile de la Cite.
Περπατάμε το κεντρικό του δρομάκι Rue St. Louis με τα μαγαζάκια του, τα εστιατόρια, τις patisserie με τα δελεαστικά γλυκά, τις boulangeries με τις φρεσκοψημμένες μπαγκέτες, τις fromagerie με τις ποικιλίες τυριών, τις charcuteries με τα αλλαντικά και τα πατέ, τα ξενοδοχεία, τις brasserie...και εκει απολαμβανουμε το περιφημο παγωτό Berthillon : THE BEST ice cream in all of Paris!
επειτα περναμε στο νησακι ile de la Cite οπου βρισκεται η Παναγια των Παρισιων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα υαλογραφήματα (βιτρώ) των παραθύρων.
Αξίζει η κρουαζιέρα το σούρουπο στο Σηκουάνα με τα Bateaux Mouches. Δέκα ευρώ κοστίζει η απλή βόλτα (1 ώρα και 10 λεπτά) και βλέπετε τόσο τα αξιοθέατα φωτισμένα όσο και τη ζωή στις όχθες του ποταμού. Ζευγάρια, φίλοι, παρέες περνούν την ώρα τους με ένα μπουκάλι κρασί και σνακ, χαζεύοντας τα καραβάκια, διασκεδάζοντας! Για βόλτα στον Σηκουάνα με τα bateaux Mouche σταθμός μετρό Pont de l’ Alma.
__________________
-
Neraida από το θέμα περιηγηση στο ΠΑΡΙΣΙ!
Ειναι ενα προγραμμα για το Παρισι που εφτιαξα με βαση την δικη σας βοηθεια και μετα απο πολυ πολυ ψαξιμο στο ιντερνετ.
Μπορει να ειναι χρησιμο και για εσας αρα το παραθετω και ελπιζω να σας αρεσει..
Εχοντας ως αφετηρία μας το σιδηροδρομικό σταθμό Gare De Lyon – metro 97
Παμε Ευθεια για Opera bastille
Διπλα εκει βλεπουμε και την πλατεία Βαστίλλης – bastille και την Πλατεία των Βοσγίων (Place des Vosges) η παλαιότερη του Παρισιού με την οικία του Βίκτωρ Ουγκό
διασχίζουμε τη Rue De Rivoli (παραλληλη της είναι η 34 rue des Rosiers και το γνωστο L’ as du Falafel )
και μπροστα μας βλέπουμε το εντυπωσιακό Δημαρχείο (Hotel De Ville)
και πιο κάτω το μουσείο του Λούβρου.
ολο ευθεια και συνανταμαι την Πλατεία Ομονοίας (Place de la Concorde) με τον οβελίσκο στη μέση της πλατείας
Η Place de la Concorde συνδέεται
- με την Rue Royale που καταλήγει στην εκκλησία της Μαρίας Μαγδαληνής (Madeleine) και λιγο πιο διπλα βρισκεται η Place Vendôme όπου και βρίσκονται εξαιρετικά πολυτελή ξενοδοχεία όπως το Ritz αλλά και πολλοί οίκοι μόδας
- και με την περίφημη Avenue Des Champs Elysees (Λεωφόρος Ηλυσίων Πεδίων) τον τρίτο ακριβότερο δρόμο στον κόσμο.
Διασχιζουμε την Avenue Des Champs Elysees που καταλήγει στην Αψίδα του Θριάμβου (Arc de Triomphe) στην πλατεία Ετουάλ που έχει μετονομαστεί σε Place Charles de Gaulle και όπου καταλήγουν 12 μεγάλοι λεωφόροι.
Επειτα στριβουμε αριστερα και κατευθυνομαστε προς την πλατεία του Τροκαντερό και το Παλάτι Σαγιό (Palais De Chaillot) με την καλύτερη θέα στον πύργο του Άιφελ. (Από εδώ θα τραβήξετε την καλύτερη φωτογραφία που θα έχετε από το Παρίσι!)
Περνάμε στην Αριστερή Οχθη του Σηκουάνα.
Στεκόμαστε μπροστά στον Πύργο του Αϊφελ.
Συνεχιζουμε για το Μέγαρο των Απομάχων (Hotel Des Invalides), ένα συγκρότημα κτιρίων που συμπεριλαμβάνει μουσεία και μνημεία όπως το Στρατιωτικό Μουσείο (Musée de l’ Armée), την εκκλησία Saint-Louis des Invalides και το Βασιλικό Παρεκκλήσι γνωστό ως Église du Dôme. Εδώ βρίσκεται ο Τύμβος του Ναπολέοντα και μελών της οικογένειας του καθώς και πολλών στρατηγών.
Από εκει μπορουμε να περασουμε από το μουσείο Ορσέ (Orsay) και να συνεχισουμε την διαδρομη μας διασχιζοντας από την αρχη της την Boulevard St. Germain (Σεν Ζερμέν) με τα διάσημα καφέ «Cafe de Flore» και «Les Deux Magots» στέκια συνάντησης της καλλιτεχνικής ελίτ.
Προχωραμε προς Το Πάνθεον,
Στην συνεχεια η Σορβόνη -το διάσημο πανεπιστήμιο του Παρισιού-,
η λεωφόρος St. Michel,
μια στάση στον Κήπο του Λουξεμβούργου με το ομώνυμο παλάτι.
Τα δρομάκια μας οδηγούν στο Ile St. Louis το οποίο συνδέεται με γέφυρα με το Ile de la Cite.
Περπατάμε το κεντρικό του δρομάκι Rue St. Louis με τα μαγαζάκια του, τα εστιατόρια, τις patisserie με τα δελεαστικά γλυκά, τις boulangeries με τις φρεσκοψημμένες μπαγκέτες, τις fromagerie με τις ποικιλίες τυριών, τις charcuteries με τα αλλαντικά και τα πατέ, τα ξενοδοχεία, τις brasserie...και εκει απολαμβανουμε το περιφημο παγωτό Berthillon : THE BEST ice cream in all of Paris!
επειτα περναμε στο νησακι ile de la Cite οπου βρισκεται η Παναγια των Παρισιων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα υαλογραφήματα (βιτρώ) των παραθύρων.
Αξίζει η κρουαζιέρα το σούρουπο στο Σηκουάνα με τα Bateaux Mouches. Δέκα ευρώ κοστίζει η απλή βόλτα (1 ώρα και 10 λεπτά) και βλέπετε τόσο τα αξιοθέατα φωτισμένα όσο και τη ζωή στις όχθες του ποταμού. Ζευγάρια, φίλοι, παρέες περνούν την ώρα τους με ένα μπουκάλι κρασί και σνακ, χαζεύοντας τα καραβάκια, διασκεδάζοντας! Για βόλτα στον Σηκουάνα με τα bateaux Mouche σταθμός μετρό Pont de l’ Alma.
__________________
-
Last edited by a moderator:
Ευχαριστώ πολύ tai , θυμάσαι κάποιο συγκεκριμένο, και σχετικά με το κρύο αν κρίνω από τη φωτογραφία που έχεις αναρτήσει(και από αυτή κρίνω ότι είσαι άνθρωπος αποζητάς τη περιπέτεια και μάλλον ασχολείσαι με αθλητικές δραστηριότητες) αν πάγωσε το δικό σου κεφάλι το δικό μου θα ξεκολλήσει....κλαψ,κλαψ:xmas_redface:
Maps of Paris at Frommer's
πολυ καλοι χαρτες για Παρισι προς εκτυπωση με βαση αυτα που θελετε να δειτε
Maps of Paris at Frommer's
πολυ καλοι χαρτες για Παρισι προς εκτυπωση με βαση αυτα που θελετε να δειτε
Maps of Paris at Frommer's
πολυ καλοι χαρτες για Παρισι προς εκτυπωση με βαση αυτα που θελετε να δειτε
Maps of Paris at Frommer's
πολυ καλοι χαρτες για Παρισι προς εκτυπωση με βαση αυτα που θελετε να δειτε
Last edited by a moderator:
πρόγραμμα απο neraida-πληροφορίες όταν επεστρεψε
γυρισα....μετα απο ενα ονειρικο τριιμερο στο Παρισι..
λοιπον το προγραμμα βγηκε σε δυο μερες.. σαββατο και κυριακη..
παρασκευη ειχαμε την επισκεψη στον Λουβρο, βολτα με τα κοκκινα λεωφορεια κ το βραδυ ανεβηκαμε στον Πυργο του Αιφελ...
μεσα σε ενα τριημερο μπορει κανεις να δει πολλα, παρα πολλα.... οποτε αν δεν εχετε περισσοτερο χρονο, βουρ, κλεινουμε εισιτηρια και φευγουμε..
χμ, μην ξεχασω να αναφερω ομως οτι τωρα ποναω πολυ, ολο μου το σωμα, πονααααααωωωωω απο το πολυ περπατημα!!
tips: να πατε στο BRASSERIE LIPP στην Boulevard Saint - Germain για φαγητο,
και για καφε, τσαι, μακαρον κτλ κτλ, να πατε στο LA DURREE ROYALE,
και στο Angelina cafe' που βρισκεται απεναντι απο τον Λουβρο!!
γυρισα....μετα απο ενα ονειρικο τριιμερο στο Παρισι..
λοιπον το προγραμμα βγηκε σε δυο μερες.. σαββατο και κυριακη..
παρασκευη ειχαμε την επισκεψη στον Λουβρο, βολτα με τα κοκκινα λεωφορεια κ το βραδυ ανεβηκαμε στον Πυργο του Αιφελ...
μεσα σε ενα τριημερο μπορει κανεις να δει πολλα, παρα πολλα.... οποτε αν δεν εχετε περισσοτερο χρονο, βουρ, κλεινουμε εισιτηρια και φευγουμε..
χμ, μην ξεχασω να αναφερω ομως οτι τωρα ποναω πολυ, ολο μου το σωμα, πονααααααωωωωω απο το πολυ περπατημα!!
tips: να πατε στο BRASSERIE LIPP στην Boulevard Saint - Germain για φαγητο,
και για καφε, τσαι, μακαρον κτλ κτλ, να πατε στο LA DURREE ROYALE,
και στο Angelina cafe' που βρισκεται απεναντι απο τον Λουβρο!!
γυρισα....μετα απο ενα ονειρικο τριιμερο στο Παρισι..
λοιπον το προγραμμα βγηκε σε δυο μερες.. σαββατο και κυριακη..
παρασκευη ειχαμε την επισκεψη στον Λουβρο, βολτα με τα κοκκινα λεωφορεια κ το βραδυ ανεβηκαμε στον Πυργο του Αιφελ...
μεσα σε ενα τριημερο μπορει κανεις να δει πολλα, παρα πολλα.... οποτε αν δεν εχετε περισσοτερο χρονο, βουρ, κλεινουμε εισιτηρια και φευγουμε..
χμ, μην ξεχασω να αναφερω ομως οτι τωρα ποναω πολυ, ολο μου το σωμα, πονααααααωωωωω απο το πολυ περπατημα!!
tips: να πατε στο BRASSERIE LIPP στην Boulevard Saint - Germain για φαγητο,
και για καφε, τσαι, μακαρον κτλ κτλ, να πατε στο LA DURREE ROYALE,
και στο Angelina cafe' που βρισκεται απεναντι απο τον Λουβρο!!
γυρισα....μετα απο ενα ονειρικο τριιμερο στο Παρισι..
λοιπον το προγραμμα βγηκε σε δυο μερες.. σαββατο και κυριακη..
παρασκευη ειχαμε την επισκεψη στον Λουβρο, βολτα με τα κοκκινα λεωφορεια κ το βραδυ ανεβηκαμε στον Πυργο του Αιφελ...
μεσα σε ενα τριημερο μπορει κανεις να δει πολλα, παρα πολλα.... οποτε αν δεν εχετε περισσοτερο χρονο, βουρ, κλεινουμε εισιτηρια και φευγουμε..
χμ, μην ξεχασω να αναφερω ομως οτι τωρα ποναω πολυ, ολο μου το σωμα, πονααααααωωωωω απο το πολυ περπατημα!!
tips: να πατε στο BRASSERIE LIPP στην Boulevard Saint - Germain για φαγητο,
και για καφε, τσαι, μακαρον κτλ κτλ, να πατε στο LA DURREE ROYALE,
και στο Angelina cafe' που βρισκεται απεναντι απο τον Λουβρο!!
Last edited by a moderator:
Σελ 4για το angelina έγραψες τη διεύθυνση.
Γράψε μας καιγια το la duree.
Θα πάω το Πάσχα στο Παρίσι και θα μου άρεσε να κάνω μια στάση στα cafe που προτείνεις.
Πας για τέταρτη φορά στο Παρίσι και δεν ξέρεις τη La Duree ? Κόβεσαι!!!
Έχει διάφορα καταστήματα, με κλασσικότερο και γνωστότερο αυτό στη Champs Elysees. Σπεσιαλιτέ, φυσικά, τα Macaroon (τα 2α καλύτερα στο Παρίσι.) Ladur?e | Fabricant de Douceurs & Gourmandises
__________________
Γράψε μας καιγια το la duree.
Θα πάω το Πάσχα στο Παρίσι και θα μου άρεσε να κάνω μια στάση στα cafe που προτείνεις.
Πας για τέταρτη φορά στο Παρίσι και δεν ξέρεις τη La Duree ? Κόβεσαι!!!
Έχει διάφορα καταστήματα, με κλασσικότερο και γνωστότερο αυτό στη Champs Elysees. Σπεσιαλιτέ, φυσικά, τα Macaroon (τα 2α καλύτερα στο Παρίσι.) Ladur?e | Fabricant de Douceurs & Gourmandises
__________________
Last edited by a moderator:
taver σελ4 στο ίδιο θέμα:
Αρχικό μήνυμα απο Bahari
Και δε μου λες, για να' χουμε καλό ρώτημα, ποια είναι τα 1α καλύτερα;;;
Αρχικό μήνυμα απο Bahari
Και δε μου λες, για να' χουμε καλό ρώτημα, ποια είναι τα 1α καλύτερα;;;
Αρχικό μήνυμα απο taver
Πας για τέταρτη φορά στο Παρίσι και δεν ξέρεις τη La Duree ? Κόβεσαι!!!
Έχει διάφορα καταστήματα, με κλασσικότερο και γνωστότερο αυτό στη Champs Elysees. Σπεσιαλιτέ, φυσικά, τα Macaroon (τα 2α καλύτερα στο Παρίσι.) Ladur?e | Fabricant de Douceurs & Gourmandises
Και δε μου λες, για να' χουμε καλό ρώτημα, ποια είναι τα 1α καλύτερα;;;
Pierre Herme (Livraison de macarons, livraison de chocolats Pierre Herm? Paris)
Αρχικό μήνυμα απο Bahari
Και δε μου λες, για να' χουμε καλό ρώτημα, ποια είναι τα 1α καλύτερα;;;
Αρχικό μήνυμα απο Bahari
Και δε μου λες, για να' χουμε καλό ρώτημα, ποια είναι τα 1α καλύτερα;;;
Αρχικό μήνυμα απο taver
Πας για τέταρτη φορά στο Παρίσι και δεν ξέρεις τη La Duree ? Κόβεσαι!!!
Έχει διάφορα καταστήματα, με κλασσικότερο και γνωστότερο αυτό στη Champs Elysees. Σπεσιαλιτέ, φυσικά, τα Macaroon (τα 2α καλύτερα στο Παρίσι.) Ladur?e | Fabricant de Douceurs & Gourmandises
Και δε μου λες, για να' χουμε καλό ρώτημα, ποια είναι τα 1α καλύτερα;;;
Pierre Herme (Livraison de macarons, livraison de chocolats Pierre Herm? Paris)
Last edited by a moderator:
www.parisairportservice.com.
Εταιρία με βανάκια 6 ατόμων και όχι μόνο που αναλαμβάνει μεταφορες απο αεροδρόμια σταθμούς κ.τ.λ.
Έχει το κοστολόγιο στο link, εμάς 3 άτομα θα μας μεταφέρει από το αεροδρομιο
Charles De Gaulle στο ξενοδοχείο μας στο 1 ΚΜ από μουσείο Λούβρου με 42 ευρώ συνολικά με φόρους και για τους τρεις,
από ότι τσέκαρα και κόστος με μετρό κ.τ.λ συμφέρει
Εταιρία με βανάκια 6 ατόμων και όχι μόνο που αναλαμβάνει μεταφορες απο αεροδρόμια σταθμούς κ.τ.λ.
Έχει το κοστολόγιο στο link, εμάς 3 άτομα θα μας μεταφέρει από το αεροδρομιο
Charles De Gaulle στο ξενοδοχείο μας στο 1 ΚΜ από μουσείο Λούβρου με 42 ευρώ συνολικά με φόρους και για τους τρεις,
από ότι τσέκαρα και κόστος με μετρό κ.τ.λ συμφέρει
Last edited by a moderator:
συγκεντρωμένες προτάσεις για φαγητό από διάφορα topics
Θεμα: ειδη εστιατοριων στο παρίσι
Είχα διαβάσει σε καποιο voyager για τα zinc cafes.Είναι κάτι μεταξύ cafe και bistro με φθηνό αλλά νόστιμο φαγητό σε μεγάλες μερίδες.Απευθύνονται σε πιο "λαικό" και καθημερινό κόσμο.Αυτή πρέπει να ήταν η πηγή του άρθρου Paris: Zinc Caf?s - Articles - Travel + Leisure Αν σ'ενδιαφέρει δες και τις υπόλοιπες σελίδες του για να βρείς διευθύνσεις.
Mourohavlos: Τα περισσότερα "φαγάδικα" στο Παρίσι είναι brasseries, τα οποία είναι κάτι μεταξύ εστιατορίων και cafe, ανάλογα με την ώρα που θα πας (π.χ. 12-3 το μεσημέρι και 6-9 το βράδυ σερβίρουν φαγητό, ενώ τις υπόλοιπες ώρες είναι αποκλειστικά καφετέριες).
Στα περισσότερα εξ' αυτών υπάρχουν 2 με 3 μενού ημέρας, τα οποία περιλαμβάνουν πρώτο-κυρίως πιάτο-γλυκό ή πρώτο-κυρίως-ποτό κλπ. σε καλές τιμές (κάτι σαν προσφορά) και συμφέρουν. Συνήθως αυτά είναι αναρτημένα έξω από τα μαγαζιά.
Αξίζει πάντως να πάει κανείς σε ένα καλό εστιατόριο (π.χ. la coupole) και να πάρει κάποιο από τα μενού ημέρας στα οποία μπορεί να περιλαμβάνονται γεύσεις οι οποίες στην Ελλάδα θεωρούνται gourmet και είναι πανάκριβες (π.χ. φουά γκρα)
Ελπίζω να βοήθησα...
Θεμα :γαλλία 2009
etoile
Εαν σας αρεσουν τα μυδια, να πατε λιγο πιο πανω απο το ξενοδοχειο, που εχει ενα μαγαζι που λεγεται Leon , εχει μαγειρεμενα μυδια με οτι συνταγη μπορεις να φανταστεις. Ειναι τελειο!! Les adresses des Restaurant Brasseries - L
brasseries, bistrots
θεμα: Φαγητό,ζωή και live στο Παρίσι 03/2011mourohavlos:
Για φαγητό θα πρότεινα τα εξής:
- La Coupole, γαλλικό εστιατόριο, επειδή γίνεται συνήθως ψιλοπανικός ή κλείνεις από πριν ή πας και περιμένεις τη σειρά σου. Οι τιμές δεν είναι και οι καλύτερες, αλλά έχει ορισμένα στάνταρ μενού σε συγκεκριμένη τιμή-προσφορά, τα οποία συμφέρουν. FLO Brasseries : La Coupole
- Leon, βέλγικο εστιατόριο, η σπεσιαλιτέ του είναι τα μύδια... Άλλο να στο λέω κι άλλο να τα τρως. Αν δε σου αρέσουν, πάμε παρακάτω... L?on de Bruxelles - Restaurant Brasserie Moules Frites - Les moules de toutes les fa?ons, oui, mais fa?on L?on !
- Μariage freres, επίσης γαλλικό εστιατόριο (και τσαγάδικο) με ωραία πιάτα (γκουρμεδιάρικα για τα ελληνικά δεδομένα) με βάση κυρίως το τσάι. http://www.mariagefreres.com/boutiqu...es.html#France
- Τέλος, ένα ωραίο λιβανέζικο, το Noura, εάν σου αρέσουν αυτές οι γεύσεις. Noura - Restaurant libanais et Traiteur - Cuisine et gastronomie libanaise - Livraison et organisation de r?ceptions-
Ελπίζω να βοήθησα!
Latina sel 2 θεμα παρίσι: αν τρωτε μυδια, λεω αν, αυτο ειναι ο παραδεισος σας!!
Les adresses des Restaurant Brasseries - L?on de Bruxelles - Restaurant Brasserie Moules Frites
__________________
θεμα :τα φρικια πάνε παρίσι σελ 1 hapiness
Εμπιστευόμαστε λοιπόν για δεύτερη φορά τον οδηγό μας και διαλέγουμε ένα μπιστρό σχετικά κοντά στο ξενοδοχείο. Κι αυτή την φορά μας ανταμείβει . Το Café de l'Industrie είναι ένα γωνιακό μαγαζάκι ... επί 2. Διαθέτει δύο "δίδυμους" χώρους στις δύο απεναντινές γωνίες της διασταύρωσης των Rue Sedaine και Rue Saint-Sabin. Από μέσα είναι χωρισμένο σε διάφορους χώρους, διακόσμηση ρουστίκ με έργα τέχνης, πίνακες, φωτογραφίες, αφρικάνικες μάσκες κ.α.http://lh5.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/Sf8Mv12SdCI/AAAAAAAAAvU/LM7aogCSZKM/s800/P1012702.JPG http://lh5.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/Sf8Mv12SdCI/AAAAAAAAAvU/LM7aogCSZKM/s800/P1012702.JPGΤο φαγητό, για τα γαλλικά δεδομένα, πρέπει να είναι μέτριο. Για τα ελληνικά πάλι, είναι πολύ καλό. Και οι τιμές του είναι σχετικά φτηνές ... για τα γαλλικά δεδομένα . Το καλό είναι ότι η κουζίνα του είναι ανοιχτή όλες τις ώρες, πράγμα λιγουλάκι δυσεύρετο στα υπόλοιπα "φαγάδικα" του Παρισιού. Μας έσωσε πραγματικά, αφού σκάσαμε στις 11:00' το βράδυ και καταφέραμε να βάλουμε στο διαμαρτυρόμενο στομάχι μας λίγο γευστικό φαγάκι. Για να μην τα πολυλογώ, εξαιρετικό μαγαζί, το προτείνω ανεπιφύλακτα, εμείς ξαναπήγαμε. Α! και εάν ενδιαφέρεται κανένας, έχει και βαρελίσια Leffe . Μάλλον καπνίζουν 01/2010
http://www.secretsofparis.com/latestdiningreviews/2006/5/27/caf-de-lindustrie.html
- - Κατ' αρχήν βρίσκεις μία boulangerie (τουτέστιν, φούρνος). Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, οπότε μην κάνετε λάθος εδώ. Θα βρείτε σάντουιτς και σε άλλα μαγαζιά τύπου fast food, αλλά μόνο στις boulangerie το ψωμί θα είναι στα σίγουρα φρέσκο. Και τί πιο σημαντικό σε ένα Γαλλικό σάντουιτς από την μπακέτα;
- - Ωραία. Και τώρα που έγινε μία καλή αρχή, συνεχίζουμε στην γέμιση. Βγάλτε από το μυαλό σας ξενερωσιές του τύπου τυρί-ζαμπόν ή τυρί-ζαμπόν-μαρούλι-μαγιονέζα (στα μεγάλα κέφια). Εδώ το τυρί εννοείται. Το ζαμπόν είναι ονομασίας προέλευσης. Η μαγιονέζα, το αυγό, ο τόνος, το ροζ μπίφ, το κοτόπουλο, η μοτσαρέλα, το πέστο, η ντομάτα, το μαρούλι (και η λίστα συνεχίζεται...) είναι ένα πιθανό υλικό από τα 4-5 που οπωσδήποτε υπάρχουν σε κάθε σάντουιτς. Όπως καταλαβαίνετε, ένα τέτοιο σάντουιτς, αποτελεί γεύμα. Και σε πολύ συμφέρουσα τιμή, αφού κυμαίνονται από 3 έως 5 ευρώ.
- - Ο οδηγός περιγράφει το Chartier ως κλασικό προορισμό ντόπιων και τουριστών. Προετοιμαζόμαστε για τρελό τουριστάδικο, αλλά το επιλέγουμε αφενός γιατί, ε, τουρίστες είμαστε και μεις, και αφετέρου για τις φοβερά χαμηλές τιμές του. Το εστιατόριο είναι χωμένο σε μία στοά στον αριθμό 7 της Rue du Faubourg. Στρίβουμε στην είσοδο της στοάς και αίφνης μαυρίζει η καρδιά μας. Υπάρχει ολόκληρη ουρά από κόσμο έξω από το μαγαζί και είναι φοβερά μεγάλη.- Το φαΐ είναι 'φτωχικό' για να μέτρα της Γαλλίας, αλλά αξιοπρεπέστατο. Η κρέμα κάστανο με βανίλια για επιδόρπιο ήταν το τέλειο τελείωμα σε ένα ωραίο βραδινό. Και το καλύτερο για εμάς ... ο λογαριασμός (τον οποίον παρεμπιπτόντως ο σερβιτόρος μας κάνει επίσης πάνω στο τραπεζομάντηλο) είναι στα μέτρα της Ελλάδας- Θυμάσαι μήπως στο chartier πόσο πληρώσατε το άτομο;- Τιμές Ελλάδας. Κάτι παρακάτω από 20 ευρώ το άτομο αν θυμάμαι καλά.- Εκτός από την κρέμα κάστανο κάτι που να σας έκανε εντύπωση- Στο συγκεκριμένο εστιατόριο δεν θυμάμαι κάτι άλλο ιδιαίτερο. Βέβαια, δεν παραγγείλαμε σούπα που μάλλον είναι η ειδικότητα του μαγαζιού, όπως λέει στην ιστοσελίδα του, γιατί τότε δεν την είχα διαβάσει. Δεν ήταν τόσο το φαϊ που άξιζε εκεί. Ήταν η όλη εμπειρία "μούρλιας
-
-
- Προσπαθώ να σώσω την κατάσταση και λέω να πάμε για φαΐ σε ένα εστιατόριο που μου έχει προτείνει ο (πολλάκις επισκεφθείς το Παρίσι) θείος μου
©Restaurant chez Charles Victor Restaurant Paris 14eme
Το εστιατόριο λέγεται Charles-Victor. Μικρό με μοντέρνα διακόσμηση. Θα πω πολύ λίγα λόγια ... confit de canard. Στο τέλος του γεύματος βγαίνουμε μ' ένα χαμόγελο στα χείλη. Η μέρα σώθηκε!
- http://www.melac.fr/index.html
- - http://www.pariszoomtv.com/, ζωή. Εναλλακτικές; "Πάμε σε εκείνο το μπιστρό που είναι κοντά στην στάση του μετρό; Αξιοπρεπές φαίνεται". "Πάμε". Ευτυχώς η επιλογή μας, παρόλο που έγινε ολίγον στα τυφλά, δεν μας απογοήτευσε. Τουναντίον. Εγώ έχω να το λέω πως εκεί έφαγα την καλύτερη μακαρονάδα αλά κρεμ με σολομό. Τρία είδη σολομού -φρέσκος, καπνιστός και... άλλο ένα που δεν το θυμάμαι- και just enough κρέμα γάλακτος. Τέλειο! Ο λογαριασμός ήταν λίγο τσουχτερός λόγω μίας περίεργης πολιτικής τιμολόγησης των ποτών μετά από τις 23:00, αλλά τι με νοιάζει;! Είναι η τελευταία μας νύχτα εδώ!
Θεμα: ειδη εστιατοριων στο παρίσι
Είχα διαβάσει σε καποιο voyager για τα zinc cafes.Είναι κάτι μεταξύ cafe και bistro με φθηνό αλλά νόστιμο φαγητό σε μεγάλες μερίδες.Απευθύνονται σε πιο "λαικό" και καθημερινό κόσμο.Αυτή πρέπει να ήταν η πηγή του άρθρου Paris: Zinc Caf?s - Articles - Travel + Leisure Αν σ'ενδιαφέρει δες και τις υπόλοιπες σελίδες του για να βρείς διευθύνσεις.
Mourohavlos: Τα περισσότερα "φαγάδικα" στο Παρίσι είναι brasseries, τα οποία είναι κάτι μεταξύ εστιατορίων και cafe, ανάλογα με την ώρα που θα πας (π.χ. 12-3 το μεσημέρι και 6-9 το βράδυ σερβίρουν φαγητό, ενώ τις υπόλοιπες ώρες είναι αποκλειστικά καφετέριες).
Στα περισσότερα εξ' αυτών υπάρχουν 2 με 3 μενού ημέρας, τα οποία περιλαμβάνουν πρώτο-κυρίως πιάτο-γλυκό ή πρώτο-κυρίως-ποτό κλπ. σε καλές τιμές (κάτι σαν προσφορά) και συμφέρουν. Συνήθως αυτά είναι αναρτημένα έξω από τα μαγαζιά.
Αξίζει πάντως να πάει κανείς σε ένα καλό εστιατόριο (π.χ. la coupole) και να πάρει κάποιο από τα μενού ημέρας στα οποία μπορεί να περιλαμβάνονται γεύσεις οι οποίες στην Ελλάδα θεωρούνται gourmet και είναι πανάκριβες (π.χ. φουά γκρα)
Ελπίζω να βοήθησα...
Θεμα :γαλλία 2009
etoile
Εαν σας αρεσουν τα μυδια, να πατε λιγο πιο πανω απο το ξενοδοχειο, που εχει ενα μαγαζι που λεγεται Leon , εχει μαγειρεμενα μυδια με οτι συνταγη μπορεις να φανταστεις. Ειναι τελειο!! Les adresses des Restaurant Brasseries - L
brasseries, bistrots
θεμα: Φαγητό,ζωή και live στο Παρίσι 03/2011mourohavlos:
Για φαγητό θα πρότεινα τα εξής:
- La Coupole, γαλλικό εστιατόριο, επειδή γίνεται συνήθως ψιλοπανικός ή κλείνεις από πριν ή πας και περιμένεις τη σειρά σου. Οι τιμές δεν είναι και οι καλύτερες, αλλά έχει ορισμένα στάνταρ μενού σε συγκεκριμένη τιμή-προσφορά, τα οποία συμφέρουν. FLO Brasseries : La Coupole
- Leon, βέλγικο εστιατόριο, η σπεσιαλιτέ του είναι τα μύδια... Άλλο να στο λέω κι άλλο να τα τρως. Αν δε σου αρέσουν, πάμε παρακάτω... L?on de Bruxelles - Restaurant Brasserie Moules Frites - Les moules de toutes les fa?ons, oui, mais fa?on L?on !
- Μariage freres, επίσης γαλλικό εστιατόριο (και τσαγάδικο) με ωραία πιάτα (γκουρμεδιάρικα για τα ελληνικά δεδομένα) με βάση κυρίως το τσάι. http://www.mariagefreres.com/boutiqu...es.html#France
- Τέλος, ένα ωραίο λιβανέζικο, το Noura, εάν σου αρέσουν αυτές οι γεύσεις. Noura - Restaurant libanais et Traiteur - Cuisine et gastronomie libanaise - Livraison et organisation de r?ceptions-
Ελπίζω να βοήθησα!
Latina sel 2 θεμα παρίσι: αν τρωτε μυδια, λεω αν, αυτο ειναι ο παραδεισος σας!!
Les adresses des Restaurant Brasseries - L?on de Bruxelles - Restaurant Brasserie Moules Frites
__________________
θεμα :τα φρικια πάνε παρίσι σελ 1 hapiness
Εμπιστευόμαστε λοιπόν για δεύτερη φορά τον οδηγό μας και διαλέγουμε ένα μπιστρό σχετικά κοντά στο ξενοδοχείο. Κι αυτή την φορά μας ανταμείβει . Το Café de l'Industrie είναι ένα γωνιακό μαγαζάκι ... επί 2. Διαθέτει δύο "δίδυμους" χώρους στις δύο απεναντινές γωνίες της διασταύρωσης των Rue Sedaine και Rue Saint-Sabin. Από μέσα είναι χωρισμένο σε διάφορους χώρους, διακόσμηση ρουστίκ με έργα τέχνης, πίνακες, φωτογραφίες, αφρικάνικες μάσκες κ.α.http://lh5.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/Sf8Mv12SdCI/AAAAAAAAAvU/LM7aogCSZKM/s800/P1012702.JPG http://lh5.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/Sf8Mv12SdCI/AAAAAAAAAvU/LM7aogCSZKM/s800/P1012702.JPGΤο φαγητό, για τα γαλλικά δεδομένα, πρέπει να είναι μέτριο. Για τα ελληνικά πάλι, είναι πολύ καλό. Και οι τιμές του είναι σχετικά φτηνές ... για τα γαλλικά δεδομένα . Το καλό είναι ότι η κουζίνα του είναι ανοιχτή όλες τις ώρες, πράγμα λιγουλάκι δυσεύρετο στα υπόλοιπα "φαγάδικα" του Παρισιού. Μας έσωσε πραγματικά, αφού σκάσαμε στις 11:00' το βράδυ και καταφέραμε να βάλουμε στο διαμαρτυρόμενο στομάχι μας λίγο γευστικό φαγάκι. Για να μην τα πολυλογώ, εξαιρετικό μαγαζί, το προτείνω ανεπιφύλακτα, εμείς ξαναπήγαμε. Α! και εάν ενδιαφέρεται κανένας, έχει και βαρελίσια Leffe . Μάλλον καπνίζουν 01/2010
http://www.secretsofparis.com/latestdiningreviews/2006/5/27/caf-de-lindustrie.html
- - Κατ' αρχήν βρίσκεις μία boulangerie (τουτέστιν, φούρνος). Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, οπότε μην κάνετε λάθος εδώ. Θα βρείτε σάντουιτς και σε άλλα μαγαζιά τύπου fast food, αλλά μόνο στις boulangerie το ψωμί θα είναι στα σίγουρα φρέσκο. Και τί πιο σημαντικό σε ένα Γαλλικό σάντουιτς από την μπακέτα;
- - Ωραία. Και τώρα που έγινε μία καλή αρχή, συνεχίζουμε στην γέμιση. Βγάλτε από το μυαλό σας ξενερωσιές του τύπου τυρί-ζαμπόν ή τυρί-ζαμπόν-μαρούλι-μαγιονέζα (στα μεγάλα κέφια). Εδώ το τυρί εννοείται. Το ζαμπόν είναι ονομασίας προέλευσης. Η μαγιονέζα, το αυγό, ο τόνος, το ροζ μπίφ, το κοτόπουλο, η μοτσαρέλα, το πέστο, η ντομάτα, το μαρούλι (και η λίστα συνεχίζεται...) είναι ένα πιθανό υλικό από τα 4-5 που οπωσδήποτε υπάρχουν σε κάθε σάντουιτς. Όπως καταλαβαίνετε, ένα τέτοιο σάντουιτς, αποτελεί γεύμα. Και σε πολύ συμφέρουσα τιμή, αφού κυμαίνονται από 3 έως 5 ευρώ.
- - Ο οδηγός περιγράφει το Chartier ως κλασικό προορισμό ντόπιων και τουριστών. Προετοιμαζόμαστε για τρελό τουριστάδικο, αλλά το επιλέγουμε αφενός γιατί, ε, τουρίστες είμαστε και μεις, και αφετέρου για τις φοβερά χαμηλές τιμές του. Το εστιατόριο είναι χωμένο σε μία στοά στον αριθμό 7 της Rue du Faubourg. Στρίβουμε στην είσοδο της στοάς και αίφνης μαυρίζει η καρδιά μας. Υπάρχει ολόκληρη ουρά από κόσμο έξω από το μαγαζί και είναι φοβερά μεγάλη.- Το φαΐ είναι 'φτωχικό' για να μέτρα της Γαλλίας, αλλά αξιοπρεπέστατο. Η κρέμα κάστανο με βανίλια για επιδόρπιο ήταν το τέλειο τελείωμα σε ένα ωραίο βραδινό. Και το καλύτερο για εμάς ... ο λογαριασμός (τον οποίον παρεμπιπτόντως ο σερβιτόρος μας κάνει επίσης πάνω στο τραπεζομάντηλο) είναι στα μέτρα της Ελλάδας- Θυμάσαι μήπως στο chartier πόσο πληρώσατε το άτομο;- Τιμές Ελλάδας. Κάτι παρακάτω από 20 ευρώ το άτομο αν θυμάμαι καλά.- Εκτός από την κρέμα κάστανο κάτι που να σας έκανε εντύπωση- Στο συγκεκριμένο εστιατόριο δεν θυμάμαι κάτι άλλο ιδιαίτερο. Βέβαια, δεν παραγγείλαμε σούπα που μάλλον είναι η ειδικότητα του μαγαζιού, όπως λέει στην ιστοσελίδα του, γιατί τότε δεν την είχα διαβάσει. Δεν ήταν τόσο το φαϊ που άξιζε εκεί. Ήταν η όλη εμπειρία "μούρλιας
-
-
- Προσπαθώ να σώσω την κατάσταση και λέω να πάμε για φαΐ σε ένα εστιατόριο που μου έχει προτείνει ο (πολλάκις επισκεφθείς το Παρίσι) θείος μου
©Restaurant chez Charles Victor Restaurant Paris 14eme
Το εστιατόριο λέγεται Charles-Victor. Μικρό με μοντέρνα διακόσμηση. Θα πω πολύ λίγα λόγια ... confit de canard. Στο τέλος του γεύματος βγαίνουμε μ' ένα χαμόγελο στα χείλη. Η μέρα σώθηκε!
- http://www.melac.fr/index.html
- - http://www.pariszoomtv.com/, ζωή. Εναλλακτικές; "Πάμε σε εκείνο το μπιστρό που είναι κοντά στην στάση του μετρό; Αξιοπρεπές φαίνεται". "Πάμε". Ευτυχώς η επιλογή μας, παρόλο που έγινε ολίγον στα τυφλά, δεν μας απογοήτευσε. Τουναντίον. Εγώ έχω να το λέω πως εκεί έφαγα την καλύτερη μακαρονάδα αλά κρεμ με σολομό. Τρία είδη σολομού -φρέσκος, καπνιστός και... άλλο ένα που δεν το θυμάμαι- και just enough κρέμα γάλακτος. Τέλειο! Ο λογαριασμός ήταν λίγο τσουχτερός λόγω μίας περίεργης πολιτικής τιμολόγησης των ποτών μετά από τις 23:00, αλλά τι με νοιάζει;! Είναι η τελευταία μας νύχτα εδώ!
Last edited by a moderator:
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΑ TOPICS TOY FORUM ΓΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ
10) Το λεωφορείο αυτό που γυρνάς κάποια μέρη του Παρισιού πόσο κοστίζει ξέρετε?
Vgp:σελ 13: Εμείς χρησιμοποιήσαμε το μετρό και δεν έχω άποψη για τα λεωφορεία που κάνουν open tour. Εδώ θα βρείς κάποιες πληροφορίες γι αυτά: Shop - Paris Convention and Visitors Bureau*Parisinfo
Την Κυριακή κυκλοφορεί το balabus με κανονικό εισιτήριο 1,70€
ratp.fr - Balabus
Φρουτακι σελ 13): Τα άλλα λεοφωρεία που σε ξεναγούν στην πόλη είναι είτε τα κόκκινα έιτε τα κίτρινα. Έχουν διαφορετικές πορείες και ανάλογα με το που θέλεις να σε πάει διαλέγεις! Το κόκκινο κοστίζει στα 28 ευρώ αν θυμάμαι καλά! δεν είμαι σίγουρη!
-ΘΕΜΑ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΠΑΡΙΣΙ ΣΕΛ 2:COCO: Σε οσους πανε για λιγες μερες και πρωτη φορα νομιζω ειναι καλυτερο το τουριστικο hop on hop off bus,για 2 μερες ηταν νομιζω 20 ευρο.Βλεπεις τα βασικα,κατεβαινεις και ανεβαινεις οπου και οποτε θες και το χρησιμοποιεις και σαν μεταφορικο μεσο.
11) Μια που έγραψα για metro αξίζει να αναφερθεί πως το Παρίσι έχει 16 γραμμές στο σύνολο(metro και rer)να το διασχίζουν και στάσεις ανά 500 μέτρα περίπου. Αυτό σημαίνει ότι είναι τρομερά εξυπηρετικό αλλά είναι και πολύ βρώμικο ταυτόχρονα και απεριποίητο σε πολλά σημεία του. Αν κάποιος νομίζει επίσης ότι θα παίρνει το metro για να πάει παντού και έτσι θα γλιτώσει το περπάτημα μάλλον θα βρεθεί προ εκπλήξεως, καθώς οι υπόγειοι διάδρομοι που πρέπει να περπατήσεις πολλές φορές για να αλλάξεις τραίνο είναι τεράστιοι και οι περισσότερες σκάλες δεν είναι κυλιόμενες. Ένα άλλο παράξενο είναι ότι στα περισσότερα τραίνα οι πόρτες δεν ανοίγουν αυτόματα στις στάσεις αλλά πρέπει να πατήσεις το κουμπί η να σηκώσεις ένα χερούλι που είναι πάνω στην πόρτα. Επίσης το τραίνο σταματάει πολλές φορές σε κάποια σημεία πέραν των προβλεπόμενων στάσεων για να περάσει μάλλον το τραίνο που έρχεται από την αντίθετη φορά και όταν τελικά φτάνει στην στάση που θέλεις, αυτή δεν αναγγέλλεται από τα μεγάφωνα. Έτσι αν είσαι λίγο αφηρημένος μπορεί να μπερδευτείς και να νομίζεις ότι δεν σταμάτησε για την στάση, να μην προλάβεις να σηκωθείς έγκαιρα και να χάσεις την στάση
12) από πύργο αιφελ Από εκεί περπατάμε για να πάρουμε το λεοφωρείο Bb που λειτουργεί μόνο την Κυριακή από τον Απρίλιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο και διασχίζει το κέντρο του Παρισιού από την Gare de lyon ως την La Defense.
Σε αυτό το λεωφορείο ανεβαίνεις με το εισιτήριο του metro η χρησιμοποιώντας την paris visite και είναι ένα δρομολόγιο που δεν το ξέρει ο περισσότερος κόσμος και για αυτό στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής είμαστε πάνω στο λεοφωρείο μόνοι μας!
{Γράφοντας τώρα διαπίστωσα ότι πάνω στο εισιτήριο των 5 ημέρων έπρεπε να γράψουμε τον κωδικό της κάρτας paris visite και την ημερομηνία πράγμα που το παραλείψαμε και θα μπορούσαν να μας κόψουν ίσως πρόστιμο για αυτό. Το παράξενο όμως είναι ότι 5 ημέρες δεν είδαμε ούτε έναν ελεγκτή και συναντήσαμε και νεαρούς που πηδούσαν τις μπάρες που ανοίγουν με το εισιτήριο, χωρίς να τους κάνει κανείς τίποτα!}
13) Με αυτόν τον τρόπο είδαμε το Παρίσι από μια άλλη όμορφη οπτική γωνία γιατί με το metro δεν βλέπεις και πολλά πράγματα με εξαίρεση κάποιες διαδρομές όπως η 6 που είναι υπέροχη.
14) annageo σίγουρα υπάρχουν τέτοια λεωφορεία που λες και πολλά μάλιστα.
Κάνε μια αναζήτηση στο google για bus paris tour και θα σου βγάλει αρκετά αποτελέσματα.
15)nenena στο θεμα 5 ημέρες στο μαγευτικό παρίσι σελ:3 {Γράφοντας τώρα διαπίστωσα ότι πάνω στο εισιτήριο των 5 ημέρων έπρεπε να γράψουμε τον κωδικό της κάρτας και την ημερομηνία πράγμα που το παραλείψαμε και θα μπορούσαν να μας κόψουν ίσως πρόστιμο για αυτό. Το παράξενο όμως είναι ότι 5 ημέρες δεν είδαμε ούτε έναν ελεγκτή και συναντήσαμε και νεαρούς που πηδούσαν τις μπάρες που ανοίγουν με το εισιτήριο, χωρίς να τους κάνει κανείς τίποτα!}
Κάτι παρόμοιο συνέβει και σε μας! Μόνο που εμάς μας σταμάτησαν για έλεγχο! είχαμε αγοράσει μια κάρτα στην οποία υποτίθεται έπρεπε να βάλουμε και τη φωτογραφία μας! Εμείς δεν το ξέραμε και καταλαβαίνεις! Μας είπαν να βάλουμε τη φωτογραφία και όλα οκ. Φωτογραφία δεν βάλαμε μιας και την επόμενη μέρα επιστρέφαμε. Συνηθίζεται να κάνουν ελέγχους τις πρώτες μέρες του μήνα(έτσι μας είπαν τουλάχιστον), εμείς τους πετύχαμε πρώτη του μηνός!
Θεμα τα φρικια πάνε στο παρίσι σελ.3:
Ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να κάνει κανείς όταν μπει στον πρώτο σταθμό υπόγειου, αφού έχει πληρώσει τα 8,50 ευρώπουλα για την διαδρομή του RER από το Charles de Gaulle μέχρι την ζώνη 1 που είναι το κέντρο , είναι να προμηθευτεί από τα γκισέ πληροφοριών έναν χάρτη του δικτύου. Εάν πάλι είσαστε εντελώς control freaks, μπορείτε και να τον έχετε εκτυπώσει από πριν . Επίσης, καλό είναι να πάρετε και ό,τι άλλο βρείτε να υπάρχει σε χάρτη, καθώς ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορεί να χρειαστείς λεοφωρείο ή τραμ.
Αφού λοιπόν τον πάρετε στα χέρια σας και τον μελετήσετε καλά, σας προτείνω να σχεδιάσετε την διαδρομή σας έτσι ώστε να αποφύγετε όσο μπορείτε περισσότερο τις αλλαγές γραμμών από RER σε απλές του μετρό. Αυτή την εμπειρία την αποκτήσαμε κυριολεκτικά 'στην πλάτη' μας. Διότι το μετρό του Παρισιού μπορεί να είναι πυκνό, αλλά είναι παλιό, και μόνο οι αποβάθρες που εξυπηρετούν γραμμές RER διαθέτουν κυλιόμενες σκάλες. Και πιστέψτε με ... έχουν πολλές σκάλες οι σταθμοί τους. Πολλές και στενές. Και το να προσπαθείς να σύρεις την, εεε, κάπως παραφουσκωμένη βαλίτσα σου πάνω-κάτω σε αυτές, δεν λέει και πολύ . Και μην αρχίσω καν να λέω για την απόσταση που πρέπει να διανύσεις σε μερικούς από αυτούς για να μετακινηθείς από την πλατφόρμα της μίας γραμμής σε αυτή της άλλης! Έχω την αίσθηση ότι διανύσαμε περισσότερα χιλιόμετρα κάτω από το Παρίσι, παρά πάνω του .
Η σελίδα της αγγλικής Wikipedia έχει πολλές χρήσιμες πληροφορίες, εκ των οποίων δώστε βάση στις πληροφορίες για τα διαφορετικά είδη εισιτηρίων, και ειδικά στο Navigo pass. Η αγγλική σελίδα της RATP δεν το αναφέρει, διότι, θεωρητικά, δεν απευθύνεται σε τουρίστες. Αντ' αυτού έχει φάτσα-κάρτα το ParisVisite. Γνώμη μου είναι ότι το ParisVisite δεν συμφέρει σε καμία περίπτωση (εκτός ίσως κι αν επισκεφτεί κανείς αρκετές από τις τουριστικές ατραξιόν που περιλαμβάνει). Το Navigo pass, το οποίο αντικατέστησε την παλιά Carte orange, είναι κάρτα απεριορίστων διαδρομών, εβδομαδιαία ή μηνιαία, και απευθύνεται στους Γάλλους κατοίκους του Παρισίου, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να το προμηθευτεί και ένας ξένος. Η διαφορά είναι ότι ο μη ντόπιος θα πληρώσει 5 ευρώ εφάπαξ για την έκδοση της κάρτας, επιπλέον σε ότι δώσει για να την φορτώσει, τα οποία θα πρέπει να συνυπολογίσετε στο κόστος της κάρτας για να δείτε εάν τελικά σας συμφέρει ή όχι. Επίσης, έχετε υπόψη σας ότι εάν φορτώσετε την κάρτα μόνο για την ζώνη 1 (κέντρο), τότε στο κόστος της μετακίνησής σας θα πρέπει να προσθέσετε και τα ολίγον τσουχτερά εισιτήρια για τα αξιοθέατα που είναι εκτός αυτής (Βερσαλίες, Disneyland κ.α.). Ιδιαίτερη προσοχή δώστε στην διάρκεια της κάρτας. Η εβδομαδιαία διάρκειά της δεν μετράει από την μέρα που την αγοράζεις + 7 μέρες, όπως θα περίμενε κανείς. Μετράει από το πρωί της Δευτέρας, μέχρι τα μεσάνυχτα της επόμενης Κυριακής, άσχετα ποια ημέρα της εβδομάδας την αγοράζεις και την χρησιμοποιείς. Α! και θυμηθείτε να έχετε μαζί σας και μία κολακευτική, μικρή, φωτογραφία ταυτότητας, γιατί πρέπει να την κολλήσετε απάνω .
Δυστυχώς, "ελληναριά" δεν παίζει με το Navigo pass . Δεν ανακαλύψαμε κανένα κόλπο για την ξεγελάσουμε. Αντιθέτως, πιστοποιήσαμε ότι αυτό το "αυστηρά προσωπική" ισχύει στ' αλήθεια. Μία φορά που κατά λάθος δεν πρόλαβα να περάσω όταν άνοιξε η μπάρα εισόδου, αφού είχα χτυπήσει την κάρτα μου στο μηχάνημα, ανακάλυψα ότι δεν μπορώ να ξαναχτυπήσω την ίδια κάρτα δύο φορές συνεχόμενα. Ευτυχώς οι εξυπηρετικοί υπάλληλοι στα γκισέ πληροφοριών που υπήρχαν δίπλα από την είσοδο, με βοηθήσαν να περάσω παρακάμπτοντας το σύστημα ασφαλείας. Άρα το να περνάει ο πρώτος και να την πασάρει στον πισινό του, έτσι ώστε να βολεύεται όλη η παρέα με μία κάρτα, αποκλείεται ως ιδέα.
Ένα άλλο μέσο που μπορεί να σας φανεί χρήσιμο κάποια μέρα που θα αποφασίσετε να το ρίξετε έξω, είναι τα λεοφωρεία Noctilien. Έτσι λέγονται τα νυχτερινά λεοφωρεία στο Παρίσι. Τελικά δεν τα χρησιμοποιήσαμε ποτέ, διότι τις ατασθαλίες μας τις κάναμε το σαββατοκύριακο, που τα δρομολόγια του μετρό είναι επεκταμένα, οπότε δεν μπορώ να ξέρω εάν είναι εύχρηστα ή εάν τίθεται θέμα εγκληματικότητας, αλλά φαντάζομαι ότι εάν δεν κυκλοφορήσει κανείς άγρια χαράματα δεν θα έχει πρόβλημα.
Και για τους πιο αθλητικούς τύπους, υπάρχουν και τα ποδήλατα! Στην πόλη έχει εγκατασταθεί ένα πολύ οργανωμένο δίκτυο με σταθμούς ενοικίασης ποδηλάτων με την ώρα, στο οποίο μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το Navigo pass, εφόσον το έχετε φορτώσει με το κατάλληλο αντίτιμο. Εμείς που δεν είμαστε και πολύ καλοί στην ισορροπία, χρησιμοποιήσαμε τα πόδια μας .
Λοιπόν, όπως προείπα, το μετρό στο Παρίσι είναι παλιό. Το ίδιο και τα βαγόνια του. Μπορείτε να φανταστείτε λοιπόν το πόσο μπερδευτήκαμε, όταν κάποια από τις πρώτες μέρες της διαμονής μας σταθήκαμε μπροστά από την πόρτα του βαγονιού για να κατέβουμε, αλλά αυτή δεν έλεγε να ανοίξει! Ένας Γάλλος που στεκόταν δίπλα μας είπε να μας βγάλει από το αδιέξοδο και γύρισε το χερουλάκι της πόρτας . Διότι , ναι!, σε πολλούς συρμούς οι πόρτες δεν ανοίγουν αυτόματα. Πρέπει να το κάνετε εσείς μόλις το τρένο σταματήσει στον σταθμό. Ή καλύτερα αφήστε να το κάνουν οι άλλοι, που έχουν πάρει και το κολάι.
Εισιτηριάκια στο χέρι λοιπόν, και καλές εξορμήσεις!
10) Το λεωφορείο αυτό που γυρνάς κάποια μέρη του Παρισιού πόσο κοστίζει ξέρετε?
Vgp:σελ 13: Εμείς χρησιμοποιήσαμε το μετρό και δεν έχω άποψη για τα λεωφορεία που κάνουν open tour. Εδώ θα βρείς κάποιες πληροφορίες γι αυτά: Shop - Paris Convention and Visitors Bureau*Parisinfo
Την Κυριακή κυκλοφορεί το balabus με κανονικό εισιτήριο 1,70€
ratp.fr - Balabus
Φρουτακι σελ 13): Τα άλλα λεοφωρεία που σε ξεναγούν στην πόλη είναι είτε τα κόκκινα έιτε τα κίτρινα. Έχουν διαφορετικές πορείες και ανάλογα με το που θέλεις να σε πάει διαλέγεις! Το κόκκινο κοστίζει στα 28 ευρώ αν θυμάμαι καλά! δεν είμαι σίγουρη!
-ΘΕΜΑ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΠΑΡΙΣΙ ΣΕΛ 2:COCO: Σε οσους πανε για λιγες μερες και πρωτη φορα νομιζω ειναι καλυτερο το τουριστικο hop on hop off bus,για 2 μερες ηταν νομιζω 20 ευρο.Βλεπεις τα βασικα,κατεβαινεις και ανεβαινεις οπου και οποτε θες και το χρησιμοποιεις και σαν μεταφορικο μεσο.
11) Μια που έγραψα για metro αξίζει να αναφερθεί πως το Παρίσι έχει 16 γραμμές στο σύνολο(metro και rer)να το διασχίζουν και στάσεις ανά 500 μέτρα περίπου. Αυτό σημαίνει ότι είναι τρομερά εξυπηρετικό αλλά είναι και πολύ βρώμικο ταυτόχρονα και απεριποίητο σε πολλά σημεία του. Αν κάποιος νομίζει επίσης ότι θα παίρνει το metro για να πάει παντού και έτσι θα γλιτώσει το περπάτημα μάλλον θα βρεθεί προ εκπλήξεως, καθώς οι υπόγειοι διάδρομοι που πρέπει να περπατήσεις πολλές φορές για να αλλάξεις τραίνο είναι τεράστιοι και οι περισσότερες σκάλες δεν είναι κυλιόμενες. Ένα άλλο παράξενο είναι ότι στα περισσότερα τραίνα οι πόρτες δεν ανοίγουν αυτόματα στις στάσεις αλλά πρέπει να πατήσεις το κουμπί η να σηκώσεις ένα χερούλι που είναι πάνω στην πόρτα. Επίσης το τραίνο σταματάει πολλές φορές σε κάποια σημεία πέραν των προβλεπόμενων στάσεων για να περάσει μάλλον το τραίνο που έρχεται από την αντίθετη φορά και όταν τελικά φτάνει στην στάση που θέλεις, αυτή δεν αναγγέλλεται από τα μεγάφωνα. Έτσι αν είσαι λίγο αφηρημένος μπορεί να μπερδευτείς και να νομίζεις ότι δεν σταμάτησε για την στάση, να μην προλάβεις να σηκωθείς έγκαιρα και να χάσεις την στάση
12) από πύργο αιφελ Από εκεί περπατάμε για να πάρουμε το λεοφωρείο Bb που λειτουργεί μόνο την Κυριακή από τον Απρίλιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο και διασχίζει το κέντρο του Παρισιού από την Gare de lyon ως την La Defense.
Σε αυτό το λεωφορείο ανεβαίνεις με το εισιτήριο του metro η χρησιμοποιώντας την paris visite και είναι ένα δρομολόγιο που δεν το ξέρει ο περισσότερος κόσμος και για αυτό στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής είμαστε πάνω στο λεοφωρείο μόνοι μας!
{Γράφοντας τώρα διαπίστωσα ότι πάνω στο εισιτήριο των 5 ημέρων έπρεπε να γράψουμε τον κωδικό της κάρτας paris visite και την ημερομηνία πράγμα που το παραλείψαμε και θα μπορούσαν να μας κόψουν ίσως πρόστιμο για αυτό. Το παράξενο όμως είναι ότι 5 ημέρες δεν είδαμε ούτε έναν ελεγκτή και συναντήσαμε και νεαρούς που πηδούσαν τις μπάρες που ανοίγουν με το εισιτήριο, χωρίς να τους κάνει κανείς τίποτα!}
13) Με αυτόν τον τρόπο είδαμε το Παρίσι από μια άλλη όμορφη οπτική γωνία γιατί με το metro δεν βλέπεις και πολλά πράγματα με εξαίρεση κάποιες διαδρομές όπως η 6 που είναι υπέροχη.
14) annageo σίγουρα υπάρχουν τέτοια λεωφορεία που λες και πολλά μάλιστα.
Κάνε μια αναζήτηση στο google για bus paris tour και θα σου βγάλει αρκετά αποτελέσματα.
15)nenena στο θεμα 5 ημέρες στο μαγευτικό παρίσι σελ:3 {Γράφοντας τώρα διαπίστωσα ότι πάνω στο εισιτήριο των 5 ημέρων έπρεπε να γράψουμε τον κωδικό της κάρτας και την ημερομηνία πράγμα που το παραλείψαμε και θα μπορούσαν να μας κόψουν ίσως πρόστιμο για αυτό. Το παράξενο όμως είναι ότι 5 ημέρες δεν είδαμε ούτε έναν ελεγκτή και συναντήσαμε και νεαρούς που πηδούσαν τις μπάρες που ανοίγουν με το εισιτήριο, χωρίς να τους κάνει κανείς τίποτα!}
Κάτι παρόμοιο συνέβει και σε μας! Μόνο που εμάς μας σταμάτησαν για έλεγχο! είχαμε αγοράσει μια κάρτα στην οποία υποτίθεται έπρεπε να βάλουμε και τη φωτογραφία μας! Εμείς δεν το ξέραμε και καταλαβαίνεις! Μας είπαν να βάλουμε τη φωτογραφία και όλα οκ. Φωτογραφία δεν βάλαμε μιας και την επόμενη μέρα επιστρέφαμε. Συνηθίζεται να κάνουν ελέγχους τις πρώτες μέρες του μήνα(έτσι μας είπαν τουλάχιστον), εμείς τους πετύχαμε πρώτη του μηνός!
Θεμα τα φρικια πάνε στο παρίσι σελ.3:
Ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να κάνει κανείς όταν μπει στον πρώτο σταθμό υπόγειου, αφού έχει πληρώσει τα 8,50 ευρώπουλα για την διαδρομή του RER από το Charles de Gaulle μέχρι την ζώνη 1 που είναι το κέντρο , είναι να προμηθευτεί από τα γκισέ πληροφοριών έναν χάρτη του δικτύου. Εάν πάλι είσαστε εντελώς control freaks, μπορείτε και να τον έχετε εκτυπώσει από πριν . Επίσης, καλό είναι να πάρετε και ό,τι άλλο βρείτε να υπάρχει σε χάρτη, καθώς ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορεί να χρειαστείς λεοφωρείο ή τραμ.
Αφού λοιπόν τον πάρετε στα χέρια σας και τον μελετήσετε καλά, σας προτείνω να σχεδιάσετε την διαδρομή σας έτσι ώστε να αποφύγετε όσο μπορείτε περισσότερο τις αλλαγές γραμμών από RER σε απλές του μετρό. Αυτή την εμπειρία την αποκτήσαμε κυριολεκτικά 'στην πλάτη' μας. Διότι το μετρό του Παρισιού μπορεί να είναι πυκνό, αλλά είναι παλιό, και μόνο οι αποβάθρες που εξυπηρετούν γραμμές RER διαθέτουν κυλιόμενες σκάλες. Και πιστέψτε με ... έχουν πολλές σκάλες οι σταθμοί τους. Πολλές και στενές. Και το να προσπαθείς να σύρεις την, εεε, κάπως παραφουσκωμένη βαλίτσα σου πάνω-κάτω σε αυτές, δεν λέει και πολύ . Και μην αρχίσω καν να λέω για την απόσταση που πρέπει να διανύσεις σε μερικούς από αυτούς για να μετακινηθείς από την πλατφόρμα της μίας γραμμής σε αυτή της άλλης! Έχω την αίσθηση ότι διανύσαμε περισσότερα χιλιόμετρα κάτω από το Παρίσι, παρά πάνω του .
Η σελίδα της αγγλικής Wikipedia έχει πολλές χρήσιμες πληροφορίες, εκ των οποίων δώστε βάση στις πληροφορίες για τα διαφορετικά είδη εισιτηρίων, και ειδικά στο Navigo pass. Η αγγλική σελίδα της RATP δεν το αναφέρει, διότι, θεωρητικά, δεν απευθύνεται σε τουρίστες. Αντ' αυτού έχει φάτσα-κάρτα το ParisVisite. Γνώμη μου είναι ότι το ParisVisite δεν συμφέρει σε καμία περίπτωση (εκτός ίσως κι αν επισκεφτεί κανείς αρκετές από τις τουριστικές ατραξιόν που περιλαμβάνει). Το Navigo pass, το οποίο αντικατέστησε την παλιά Carte orange, είναι κάρτα απεριορίστων διαδρομών, εβδομαδιαία ή μηνιαία, και απευθύνεται στους Γάλλους κατοίκους του Παρισίου, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να το προμηθευτεί και ένας ξένος. Η διαφορά είναι ότι ο μη ντόπιος θα πληρώσει 5 ευρώ εφάπαξ για την έκδοση της κάρτας, επιπλέον σε ότι δώσει για να την φορτώσει, τα οποία θα πρέπει να συνυπολογίσετε στο κόστος της κάρτας για να δείτε εάν τελικά σας συμφέρει ή όχι. Επίσης, έχετε υπόψη σας ότι εάν φορτώσετε την κάρτα μόνο για την ζώνη 1 (κέντρο), τότε στο κόστος της μετακίνησής σας θα πρέπει να προσθέσετε και τα ολίγον τσουχτερά εισιτήρια για τα αξιοθέατα που είναι εκτός αυτής (Βερσαλίες, Disneyland κ.α.). Ιδιαίτερη προσοχή δώστε στην διάρκεια της κάρτας. Η εβδομαδιαία διάρκειά της δεν μετράει από την μέρα που την αγοράζεις + 7 μέρες, όπως θα περίμενε κανείς. Μετράει από το πρωί της Δευτέρας, μέχρι τα μεσάνυχτα της επόμενης Κυριακής, άσχετα ποια ημέρα της εβδομάδας την αγοράζεις και την χρησιμοποιείς. Α! και θυμηθείτε να έχετε μαζί σας και μία κολακευτική, μικρή, φωτογραφία ταυτότητας, γιατί πρέπει να την κολλήσετε απάνω .
Δυστυχώς, "ελληναριά" δεν παίζει με το Navigo pass . Δεν ανακαλύψαμε κανένα κόλπο για την ξεγελάσουμε. Αντιθέτως, πιστοποιήσαμε ότι αυτό το "αυστηρά προσωπική" ισχύει στ' αλήθεια. Μία φορά που κατά λάθος δεν πρόλαβα να περάσω όταν άνοιξε η μπάρα εισόδου, αφού είχα χτυπήσει την κάρτα μου στο μηχάνημα, ανακάλυψα ότι δεν μπορώ να ξαναχτυπήσω την ίδια κάρτα δύο φορές συνεχόμενα. Ευτυχώς οι εξυπηρετικοί υπάλληλοι στα γκισέ πληροφοριών που υπήρχαν δίπλα από την είσοδο, με βοηθήσαν να περάσω παρακάμπτοντας το σύστημα ασφαλείας. Άρα το να περνάει ο πρώτος και να την πασάρει στον πισινό του, έτσι ώστε να βολεύεται όλη η παρέα με μία κάρτα, αποκλείεται ως ιδέα.
Ένα άλλο μέσο που μπορεί να σας φανεί χρήσιμο κάποια μέρα που θα αποφασίσετε να το ρίξετε έξω, είναι τα λεοφωρεία Noctilien. Έτσι λέγονται τα νυχτερινά λεοφωρεία στο Παρίσι. Τελικά δεν τα χρησιμοποιήσαμε ποτέ, διότι τις ατασθαλίες μας τις κάναμε το σαββατοκύριακο, που τα δρομολόγια του μετρό είναι επεκταμένα, οπότε δεν μπορώ να ξέρω εάν είναι εύχρηστα ή εάν τίθεται θέμα εγκληματικότητας, αλλά φαντάζομαι ότι εάν δεν κυκλοφορήσει κανείς άγρια χαράματα δεν θα έχει πρόβλημα.
Και για τους πιο αθλητικούς τύπους, υπάρχουν και τα ποδήλατα! Στην πόλη έχει εγκατασταθεί ένα πολύ οργανωμένο δίκτυο με σταθμούς ενοικίασης ποδηλάτων με την ώρα, στο οποίο μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το Navigo pass, εφόσον το έχετε φορτώσει με το κατάλληλο αντίτιμο. Εμείς που δεν είμαστε και πολύ καλοί στην ισορροπία, χρησιμοποιήσαμε τα πόδια μας .
Λοιπόν, όπως προείπα, το μετρό στο Παρίσι είναι παλιό. Το ίδιο και τα βαγόνια του. Μπορείτε να φανταστείτε λοιπόν το πόσο μπερδευτήκαμε, όταν κάποια από τις πρώτες μέρες της διαμονής μας σταθήκαμε μπροστά από την πόρτα του βαγονιού για να κατέβουμε, αλλά αυτή δεν έλεγε να ανοίξει! Ένας Γάλλος που στεκόταν δίπλα μας είπε να μας βγάλει από το αδιέξοδο και γύρισε το χερουλάκι της πόρτας . Διότι , ναι!, σε πολλούς συρμούς οι πόρτες δεν ανοίγουν αυτόματα. Πρέπει να το κάνετε εσείς μόλις το τρένο σταματήσει στον σταθμό. Ή καλύτερα αφήστε να το κάνουν οι άλλοι, που έχουν πάρει και το κολάι.
Εισιτηριάκια στο χέρι λοιπόν, και καλές εξορμήσεις!
Last edited by a moderator:
συγκεντωμένες πληροφορίες από διαφορα toric για προγραμα-εισητηρια για μουσεια κ.τ.λ
1) ια τη Disneyland, το μόνο που έχω να σου προτείνω είναι να μην πας σαββατοκύριακο (και φυσικά ούτε άλλη αργία), οι ουρές είναι απερίγραπτες. Εισητήριο μπορείς να προ-αγοράσεις είτε από το site του πάρκου, είτε από τα Disney Stores που βρίσκονται στην πόλη, με πιο κεντρικό αυτό στα Υλήσια Πεδία. Σε συμφέρει γιατί θα γλυτώσεις την ουρά στην είσοδο του πάρκου που για να βγάλεις εισητήριο μπορεί να φας πολύ πολύ χρόνο.
2) annageo ναι πήγα και στην Disneyland.
H συμβουλή μου είναι να πας όσο πιο πρωί γίνεται για να προλάβεις να δεις όσο γίνεται πιο πολλά πράγματα και να προλάβεις να ανέβεις σε πολλά τρενάκια και να μην πας Παρασκευή Σαββάτο η Κυριακή.
Εγω πήγα Δευτέρα και είχε αναμονή στα τρενάκια από 20 έως 40 λεπτά και από κόσμο γινόταν χαμός σε όλη την Disneyland.Ενω έκανα αγώνα δρόμου για να προλάβω μέσα σε 6 ώρες να την γυρίσω όλη να ανέβω σε 2 τρενάκια και να κάνω μια βόλτα στα studios δίπλα και να μπω σε ένα από αυτά.
Βέβαια εγώ πήγα και τέλη Σεπτέμβρη ενώ εσύ θα πας τέλη Νοεμβρίου οπότε τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα νομίζω αλλά και πάλι είναι τεράστιοι οι χώροι και θέλεις πολλές ώρες για να τους γυρίσεις.
Το εισιτήριο για να μην περιμένεις στην ουρά(που δεν νομίζω να έχει και πολύ ουρά τέλη Νοεμβρίου) μπορείς να το βγάλεις από το internet μέσω της σελίδας της Disneyland η από το κατάστημα της στα Ηλύσια πεδία η από τα fnac η το πιο εύκολο που έκανα εγώ :από τις τουριστικές πληροφορίες στο αεροδρόμιο.Εκεί μπορείς να βγάλεις και κάρτα για τα μουσεία και για τις συγκοινωνίες.
ΚΑΜΠΑΡΕ:
1) Από το moulin rouge περάσαμε από έξω και είχε μια απίστευτα μεγάλη ουρά.Δες εδώ να καταλάβεις τι εννοώ.ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΦΟΡΟΥΜ ΚΑΙ ΜΑΙΛ ΑΝ ΚΑΝΩ ΚΡΑΤΗΣΗ ΓΙΑ ΚΑΜΠΑΡΕ ΑΠΟΦΕΥΓΩ ΤΙΣ ΟΥΡΕΣ
2) ΘΕΜΑ 5 ημέρες στο μαγευτικό παρίσι XRISTOS71, SEL2:Εχω δει την παράσταση στο 'κυριλατο' lido πριν 4 χρόνια
το moulin ειναι ξόφλα !!
3)Γιαυτο το λόγο και μόνο μην στερήσεις απο τον σύζυγο σου την επιθυμία να δει απο κοντα μια παράσταση στο lido ( προσωπική επιλογή )
Cabaret Lido Paris - Spectacle champs elys?e - Revue Bluebell Girls - Lido
3) Χρηστο μιας και εχεις παει, να σε ρωτησω, είχες κανει κρατηση στο ιντερνετ απο πριν ή πηγες απλά την ημερα που ηθελες? και επειδη βλέπω οτι εχει δυο παραστασεις 9 και 11, φανταζομαι ότι η διάρκεια του σοου ειναι 2 ώρες?? 2 ώρες - 90 ευρώ?? ααααααααααααααχ, παλι θυσιάζομαι
4) εμεις πήραμε την ιδια μερα αλλά αν θες αγόρασε τα και απο το net
2 ωρες 90 ευρώ αλλά αξίζει το θεαμα
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ KABAMARU ΘΕΜΑ 5 ημέρες στο μαγευτικό παρίσι:
-μετά από ερωτήσεις βρήκαμε τον χώρο τουριστικών πληροφοριών του αεροδρομίου όπου εκεί βγάλαμε την paris visit για διαδρομές 5 ημερών και στις 6 ζώνες(49.40?), μια κάρτα για μουσεία για 2 ημέρες(32?), καθώς και εισιτήρια για την Disneyland για τα 2 πάρκα(57?). Αφού καλύψαμε μια μεγάλη διαδρομή και μετά από ερωτήσεις για το που ακριβώς θα κατευθυνθούμε μπήκαμε μέσα στο τραίνο RER
1η μερα-ΠΥΡΓΟΣ ΑΙΦΕΛ-Από εκεί περνώντας την γέφυρα πάνω από το ποτάμι κατευθυνόμαστε απέναντι στο παλαί ντε Σαγιό. Εντυπωσιακό και αυτό και ιδιαίτερα όμορφη η θέα προς τον πύργο του Αιφελ που μπορείς να δεις πίσω από το παλαί από μια εξέδρα η από τις καφετέριες που υπάρχουν εκεί στην περιοχή του trocandero.- Από εκεί περπατάμε για να πάρουμε το λεοφωρείο Bb που λειτουργεί μόνο την Κυριακή από τον Απρίλιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο και διασχίζει το κέντρο του Παρισιού από την Gare de lyon ως την La Defense.
Σε αυτό το λεωφορείο ανεβαίνεις με το εισιτήριο του metro η χρησιμοποιώντας την paris visite και είναι ένα δρομολόγιο που δεν το ξέρει ο περισσότερος κόσμος και για αυτό στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής είμαστε πάνω στο λεοφωρείο μόνοι μας!
2η μερα-Με το metro κατεβαίνουμε για το ξεκίνημα της βόλτας μας στην Α)πλατεία Βαστίλης όπου εκεί βρίσκεται το όμορφο κτίριο της ομώνυμης όπερας αλλά και πολλά εστιατόρια και cafe.Από εκεί κατευθυνόμαστε προς την πλατεία Βοσγίων. Η συμμετρική τετράγωνη πλατεία που άλλοτε ήταν τόπος μονομαχιών τώρα έχει ένα ωραίο πάρκο στην μέση της όπου κάθεται πολύς κόσμος πάνω στο γρασίδι. Εκεί βρίσκεται και το σπίτι που έμενε ο Βίκτωρ Ούγκω (ο συγγραφέας της Παναγίας των Παρισίων ). Στο πίσω κεντρικό μέρος της πλατείας υπάρχει ένας δρόμος που περνάει ακριβώς μέσα από ένα κτίριο. Εκει πίσω υπάρχει και ένα μαγαζάκι με καλές τιμές σε κάποια σουβενίρ και το τιμάμε δεόντως
-Από το βράδυ είχαμε συμφωνήσει με τον φίλο μου να ματαιώσουμε την προγραμματισμένη για σήμερα επίσκεψη για το ανάκτορο των Βερσαλλιών, καθότι Βερσαλίες και Disneyland σε 5 ημέρες πάει πολύ όπως το ξανασκεφτήκαμε.
-β)περπατάμε προς το μουσείο του Πικάσο. Αυτή την περίοδο γίνεται ανακαίνιση οπότε περιοριζόμαστε μόνο στο να το δούμε από έξω.
-γ)Μετά περνάμε μπροστά από το Hotel Rohan και στην συνέχεια κατηφορίζουμε προς την des rosiers ένα πολύ γραφικό στενό και όμορφο δρομάκι γεμάτο με κόσμο αλλά και εβραϊκά μαγαζιά πολλά εκ των οποίων πουλάνε φαγητό.
-Αφού διασχίζουμε ολόκληρο τον δρόμο κατευθυνόμαστε προς το μουσείο pompidou.
Ανεβαίνουμε στον τελευταίο όροφο που υπάρχει εστιατόριο αλλά και ένας διάδρομος καλυμμένος με τζαμαρία περιμετρικά όπου μπορείς να δεις μια από τις καλύτερες θέες του Παρισιού, μιας και είναι στο κατάλληλο ύψος. Κατεβαίνουμε στον 1ο όροφο και βλέπουμε μερικά πολύ εντυπωσιακά εκθέματα μοντέρνας τέχνης. Στο ισόγειο επίσης υπάρχει ένα μαγαζί που πουλάει πολύ πρωτότυπα αντικείμενα τα οποία όμως έχουν τσιμπημένες τιμές.
-δ)στο μουσείο του Λούβρου. Το βράδυ της Παρασκευής είναι ανοικτό μέχρι τις 10 και αποφασίζουμε να το επισκεφτούμε εκείνη την ώρα για να γλιτώσουμε τα αμέτρητα τουριστικά γκρούπ που κάνουν την εμφάνιση τους κυρίως το πρωί.-
μπαίνουμε μέσα προσπερνώντας την μεγάλη ουρά που υπάρχει για έλεγχο μιας και έχουμε την Paris museum card. Αυτό ήταν κάτι που δεν το περίμενα βέβαια γιατί νόμιζα ότι απλά θα γλιτώναμε την ουρά για την έκδοση εισιτηρίων που υπάρχει στο υπόγειο.
-Πριν την επίσκεψη είχα επισκεφτεί την συγκεκριμένη σελίδα Interactive Floor Plans για να αποφασίσω τι θέλω να δω.
Ε) αψίδα του θριάμβου. Φτάνουμε όμως 11 παρά και δεν μπορούμε να μπούμε μέσα μιας και μπορείς να μπεις το αργότερο μέχρι τις 22:30.Για να δεις την αψίδα από κοντά και για να περάσεις γενικά τον δρόμο απέναντι μπορείς να το κάνεις μόνο μέσω της υπόγειας διάβασης.
Ζ)Μπαίνουμε στην διάβαση και βγαίνουμε ακριβώς στην αρχή του πιο διάσημου δρόμου του κόσμου. Στα Ηλύσια Πεδία!
Ε) Κάνουμε μια στάση στο fast food «quik» για να τσιμπήσουμε κάτι. Καλό φαγητό και οικονομικό για το Παρίσι αλλά και καλό μέρος (όπως και όλα τα fast foods) για να πας τουαλέτα αν είσαι στην γύρα.
3η μερα:
Α) στο δημαρχείο του Παρισιού
Β) Αφού το θαυμάζουμε για λίγη ώρα περνάμε την γέφυρά πάνω από το ποτάμι και κατευθυνόμαστε προς την Notre-Dame(Παναγία των Παρισίων).Φτάνουμε έξω γύρω στις 4 παρά που σύμφωνα με αυτά που είχα διαβάσει ήταν μια πολύ καλή ώρα για να επισκεφτείς την εκκλησιά και τους πύργους της χωρίς πολύ κόσμο. Τα πράγματα όμως είναι τελείως διαφορετικά. Οι ουρές που πρέπει να περιμένει κάποιος για να μπει στην εκκλησιά και για να ανέβει στους πύργους είναι τεράστιες. Στους πύργους και την κάρτα των μουσείων να έχεις πρέπει πάλι να περιμένεις στην ουρά ενώ η ουρά για να μπεις στην εκκλησιά είναι ακόμη μεγαλύτερη. Κάνουμε μια βόλτα περιμετρικά κοιτάζοντας την πραγματικά υπέροχη από πλευράς αρχιτεκτονικής εκκλησιά από όλες τις πλευρές. Στην πίσω μεριά της εκκλησιάς έχει ένα πάρκο όπου καθόμαστε για ένα διάλειμμα κοιτώντας ταυτόχρονα την πίσω εντυπωσιακή όψη της εκκλησιάς. Μπροστά από την εκκλησιά ακριβώς υπάρχει μια κρύπτη όπου υπάρχουν ερείπια σπιτιών και μιας και δεν έχει ουρά αποφασίζουμε να μπούμε μέσα. Έχοντας δει τόσο όμορφα πράγματα πρωτύτερα η κρύπτη δεν μου προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση
Γ) Στην συνέχεια κάνουμε μια βόλτα στο νησί Ιλ ντε λα Σιτέ που βρισκόμαστε, περνώντας μπροστά από το όμορφο αρχηγείο της Αστυνομίας και στην συνέχεια μπροστά από το Κονσιερζέρι στο πίσω τετράγωνο που είναι η παλιά
Φυλακή
Δ) Από εκεί διασχίζουμε τον πεζόδρομο και πάμε προς την στάση του metro για να πάμε προς την Μονμάρτρη μιας και σε μιάμιση ώρα περίπου βασιλεύει ο ήλιος και έχω διαβάσει ότι είναι η ιδανική ώρα για να δεις την θέα από την εκκλησία της Σακρ Κερ
Ε) Συνεχίζω Κατεβαίνουμε λοιπόν σε μια στάση κοντά στην Σακρ Κέρ στην Μονμάρτρη. Η περιοχή είναι ιδιαίτερα γραφική αλλά επειδή δεν είναι τετραγωνισμένη είναι και δύσκολο να προσανατολιστείς ακόμη και με χάρτη. Αν φτάσεις από την κάτω μεριά της εκκλησίας μπορείς να γλιτώσεις το ανέβασμα με τα σκαλιά και να πάρεις ένα τελεφερίκ που υπάρχει εκεί πέρα χρησιμοποιώντας το εισιτήριο του metro.
Ζ) Φεύγοντας από την εκκλησιά τελικά πηγαίνουμε προς την πλατεία Πλας ντυ Τερτρ η οποία είναι γεμάτη με εστιατόρια και κόσμο και είναι γνωστή φυσικά για τους ζωγράφους που κάθονται εκεί πέρα. Κάνουμε βόλτα στα υπέροχα δρομάκια της Μονμάρτρης μέσα στο κρύο που έχει βγάλει καθώς βράδιασε και περνάμε μπροστά από το cafe όπου δούλευε σερβιτόρα η Αmelie στην ομώνυμη ταινία.
- Κατηφορίζοντας από τον ίδιο δρόμο(Rue lapice)βγαίνουμε ακριβώς έξω από το Mouline Rouze
4η μέρα
Α), Η πανύψηλη αψίδα που υπάρχει και είναι στην ίδια ακριβώς ευθεία με την γνωστή αψίδα του θριάμβου που είναι ορατή από εκεί, έχει στον τελευταίο όροφο πρόσβαση στο κοινό με εισιτήριο αλλά είναι κλειστή την ώρα που φτάνουμε εμείς.
Αφού κάνουμε μια βόλτα μέσα σε ένα εμπορικό κέντρο και στην πλατεία
κατεβαίνουμε πάλι στο υπόγειο για να πάρουμε το λεωφορείο. Εδώ υπάρχει ένα παράξενο σύστημα καθώς αυτός ο χώρος έχει πόρτες που ανοίγουν για να βγεις έξω μόνο όταν έρχεται το λεωφορείο! Παίρνουμε την διαδρομή του γυρισμού και κοιτάω από το παράθυρο με θαυμασμό σαν μικρό παιδί την νύχτα που πέφτει στο Παρίσι. Φτάνουμε στο τέρμα,στο Gare de Lyon.Από εκεί αν θέλεις να συνεχίσεις πρέπει να κατέβεις από το λεωφορείο και να πας απέναντι να πάρεις το άλλο. Μας το εξήγησε αυτό ο οδηγός του λεωφορείου σε άπταιστα Γαλλικά Το παράξενο ήταν ότι δεν απάντησε ούτε καν στην ερώτηση «παρλε βου Ανγκλε;» και ήταν η 2η φορά που έγινε κάτι τέτοιο…
Περνάμε απέναντι ανεβαίνουμε πάλι στο λεωφορείο και κατεβαίνουμε αυτή την φορά στο μουσείο του Λούβρου καθώς ο φίλος μου θέλει να κάνει νυχτερινή φωτογράφιση εκεί.
Από εκεί παίρνουμε το metro και κατεβαίνουμε κοντά στο Πάνθεον. Από εκεί φεύγοντας περνάμε έξω από το Πάνθεον και συνεχίζουμε πηγαίνοντας να δούμε ένα στενάκι που είναι ακριβώς απέναντι από την Notre dame και είναι γεμάτο με Ελληνικά εστιατόρια και γυράδικα.
5η μέρα: Disneyland. Αποφασίσαμε να πάμε Δευτέρα για να πετύχουμε όσον το δυνατόν λιγότερο κόσμο.
Ξυπνάμε κατά τις 10 το πρωί, που είναι αρκετά αργά, καθώς τα τρενάκια στην Disneyland σταματάνε μόλις στις 18:00 το απόγευμα σήμερα, οπότε το καλύτερο είναι να είσαι εκεί από πολύ πρωί. Αυτό βέβαια μπορεί να γίνει αν δεν ξενυχτήσεις και αν δεν είσαι ψόφιος στην κούραση από την προηγούμενη μέρα
- Έχουμε χάρτη στο χέρι που έχουμε πάρει από την είσοδο για να προσανατολιζόμαστε και ξεκινάμε την περιήγηση
- Όπου βλέπω ότι δεν περιμένει πολύς κόσμος για να μπει μπαίνω μέσα. Ετσι μπαίνω στον πύργο της ωραίας κοιμωμένης, σε ένα σπιτάκι που έχει σχέση με το υποβρύχιο του Ναύτιλου, στο παλάτι του Αλαντίν και σε μια σπηλιά τεράστια με πολλούς διαδρόμους(adventure Isle).Παντού υπάρχουν εστιατόρια και η μυρωδιά του φαγητού διαχέεται σχεδόν σε κάθε σημείο.Επίσης παντού έχει μαγαζιά που πωλούν σχετικά αντικείμενα με την Disneyland και τους ήρωες της disney. Ο χρόνος αναμονής για τα τρενάκια είναι από 20 εως 40 λεπτά. Βρίσκομαι με τον φίλο μου και βγάζουμε fastpass για το Big Thunder Mountain. Το χαρτάκι γράφει ότι πρέπει να είμαστε εκεί σε 2 ώρες περίπου Ο φίλος μου, μου λέει να πάω στο Pirates of the Caribbean γιατί πήγε και είναι πολύ ωραίο. Τελικά όχι απλά είναι ωραίο αλλά είναι μια απίστευτη εμπειρία ζωής η βόλτα με την βαρκούλα μέσα σε αυτόν τον χώρο.
- Βγαίνω από την Disneyland και πάω στα Studios Park για να τα δω όλα μέ γρήγορο βήμα. Αφού τα βλέπω όλα από έξω μπαίνω μέσα στο Armageddon μετά από μια αναμονή 20 λεπτών και κάτι. Βγαίνω και φεύγω τρέχοντας να ξαναμπώ στην Disneyland για να προλάβω το fast past για το τραινάκι. Η ουρά που περιμέναμε με το fast pass που υποτίθεται ότι μπαίνεις γρήγορα ήταν κανά 5 με 10 λεπτά.. Πολύ ωραίο τραινάκι,τρομερή εμπειρία!
- Βγαίνουμε και πάμε απέναντι στα Disney Village, χώρο που τον αφήσαμε τελευταίο επίτηδες μιας και δεν έχει χρονικούς περιορισμούς για να τον δεις. Είναι ο χώρος που οδηγεί προς τα ξενοδοχεία και έχει πάρα πολλά μαγαζιά με φαγητό,καφετέριες ,κινηματογράφους κτλ. Κόσμος περιμένει στην ουρά για να μπει να κάτσει και να πιει ένα καφέ!!!
Περπατάμε παρακάτω και βλέπουμε μερικά υπέροχα ξενοδοχεία.
- Στις 7:30 περίπου παίρνουμε το rer και κατεβαίνουμε στην επόμενη στάση, στο Val d'Europe κατόπιν επιθυμίας του φίλου μου. Κοιτώντας τον τεράστιο διάδρομο που έχει μέσα το εμπορικό κέντρο πραγματικά αδυνατείς να δεις που τελειώνει Εκεί υπάρχει και ένας εκπτωτικός χώρος για επώνυμα είδη. Αφού κάνουμε μια βόλτα καθόμαστε μέσα στο εμπορικό σε ένα μαγαζί για φαγητό και σοκολάτα. Η κούραση που βγαίνει αυτή την στιγμή είναι μεγάλη αλλά νιώθω παράλληλα και μια ικανοποίηση για όλα αυτά που έχω δει.
-Παίρνουμε στην συνέχεια το rer και το metro και κατεβαίνουμε στην στάση απέναντι από την Παναγία των Παρισίων και καθόμαστε σε ένα παγκάκι ατενίζοντας το υπέροχο βραδινό φωτισμένο τοπίο. Ο φίλος μου σε κάποια φάση γύρω στις 11 φεύγει για το ξενοδοχείο. Εγώ μένω μόνος και κάνω μια βόλτα στην περιοχή του Μαραί.Υπέροχη περιοχή!Περνάω έξω από το Πομπιντού και με το χάρτη στο χέρι φροντίζω ώστε να διασχίσω όλους τους πεζόδρομους με τα αμέτρητα μπαράκια που υπάρχουν. Αργότερα έμαθα ότι αυτή η περιοχή είναι στέκι των gay. Περπατάω ασταμάτητα προσπαθώντας να δω όσο περισσότερες διαφορετικές εικόνες γίνεται. Έχει πάει μία παρά όμως και σε λίγο σταματάει το metro και φυσικά δεν μου περισσεύουν χρήματα για το ταξί οπότε γυρίζω προς το ξενοδοχείο
Neraida από το θέμα περιηγηση στο ΠΑΡΙΣΙ!
Ειναι ενα προγραμμα για το Παρισι που εφτιαξα με βαση την δικη σας βοηθεια και μετα απο πολυ πολυ ψαξιμο στο ιντερνετ.
Μπορει να ειναι χρησιμο και για εσας αρα το παραθετω και ελπιζω να σας αρεσει..
Εχοντας ως αφετηρία μας το σιδηροδρομικό σταθμό Gare De Lyon – metro 97
Παμε Ευθεια για Opera bastille
Διπλα εκει βλεπουμε και την πλατεία Βαστίλλης – bastille και την Πλατεία των Βοσγίων (Place des Vosges) η παλαιότερη του Παρισιού με την οικία του Βίκτωρ Ουγκό
διασχίζουμε τη Rue De Rivoli (παραλληλη της είναι η 34 rue des Rosiers και το γνωστο L’ as du Falafel )
και μπροστα μας βλέπουμε το εντυπωσιακό Δημαρχείο (Hotel De Ville)
και πιο κάτω το μουσείο του Λούβρου.
ολο ευθεια και συνανταμαι την Πλατεία Ομονοίας (Place de la Concorde) με τον οβελίσκο στη μέση της πλατείας
Η Place de la Concorde συνδέεται
Διασχιζουμε την Avenue Des Champs Elysees που καταλήγει στην Αψίδα του Θριάμβου (Arc de Triomphe) στην πλατεία Ετουάλ που έχει μετονομαστεί σε Place Charles de Gaulle και όπου καταλήγουν 12 μεγάλοι λεωφόροι.
Επειτα στριβουμε αριστερα και κατευθυνομαστε προς την πλατεία του Τροκαντερό και το Παλάτι Σαγιό (Palais De Chaillot) με την καλύτερη θέα στον πύργο του Άιφελ. (Από εδώ θα τραβήξετε την καλύτερη φωτογραφία που θα έχετε από το Παρίσι!)
Περνάμε στην Αριστερή Οχθη του Σηκουάνα.
Στεκόμαστε μπροστά στον Πύργο του Αϊφελ.
Συνεχιζουμε για το Μέγαρο των Απομάχων (Hotel Des Invalides), ένα συγκρότημα κτιρίων που συμπεριλαμβάνει μουσεία και μνημεία όπως το Στρατιωτικό Μουσείο (Musée de l’ Armée), την εκκλησία Saint-Louis des Invalides και το Βασιλικό Παρεκκλήσι γνωστό ως Église du Dôme. Εδώ βρίσκεται ο Τύμβος του Ναπολέοντα και μελών της οικογένειας του καθώς και πολλών στρατηγών.
Από εκει μπορουμε να περασουμε από το μουσείο Ορσέ (Orsay) και να συνεχισουμε την διαδρομη μας διασχιζοντας από την αρχη της την Boulevard St. Germain (Σεν Ζερμέν) με τα διάσημα καφέ «Cafe de Flore» και «Les Deux Magots» στέκια συνάντησης της καλλιτεχνικής ελίτ.
Προχωραμε προς Το Πάνθεον,
Στην συνεχεια η Σορβόνη -το διάσημο πανεπιστήμιο του Παρισιού-,
η λεωφόρος St. Michel,
μια στάση στον Κήπο του Λουξεμβούργου με το ομώνυμο παλάτι.
Τα δρομάκια μας οδηγούν στο Ile St. Louis το οποίο συνδέεται με γέφυρα με το Ile de la Cite.
Περπατάμε το κεντρικό του δρομάκι Rue St. Louis με τα μαγαζάκια του, τα εστιατόρια, τις patisserie με τα δελεαστικά γλυκά, τις boulangeries με τις φρεσκοψημμένες μπαγκέτες, τις fromagerie με τις ποικιλίες τυριών, τις charcuteries με τα αλλαντικά και τα πατέ, τα ξενοδοχεία, τις brasserie...και εκει απολαμβανουμε το περιφημο παγωτό Berthillon : THE BEST ice cream in all of Paris!
επειτα περναμε στο νησακι ile de la Cite οπου βρισκεται η Παναγια των Παρισιων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα υαλογραφήματα (βιτρώ) των παραθύρων.
Αξίζει η κρουαζιέρα το σούρουπο στο Σηκουάνα με τα Bateaux Mouches. Δέκα ευρώ κοστίζει η απλή βόλτα (1 ώρα και 10 λεπτά) και βλέπετε τόσο τα αξιοθέατα φωτισμένα όσο και τη ζωή στις όχθες του ποταμού. Ζευγάρια, φίλοι, παρέες περνούν την ώρα τους με ένα μπουκάλι κρασί και σνακ, χαζεύοντας τα καραβάκια, διασκεδάζοντας! Για βόλτα στον Σηκουάνα με τα bateaux Mouche σταθμός μετρό Pont de l’ Alma.
__________________
Maps of Paris at Frommer's
πολυ καλοι χαρτες για Παρισι προς εκτυπωση με βαση αυτα που θελετε να δειτε
γυρισα....μετα απο ενα ονειρικο τριιμερο στο Παρισι..
-λοιπον το προγραμμα βγηκε σε δυο μερες.. σαββατο και κυριακη..
παρασκευη ειχαμε την επισκεψη στον Λουβρο, βολτα με τα κοκκινα λεωφορεια κ το βραδυ ανεβηκαμε στον Πυργο του Αιφελ...
μεσα σε ενα τριημερο μπορει κανεις να δει πολλα, παρα πολλα.... οποτε αν δεν εχετε περισσοτερο χρονο, βουρ, κλεινουμε εισιτηρια και φευγουμε..
χμ, μην ξεχασω να αναφερω ομως οτι τωρα ποναω πολυ, ολο μου το σωμα, πονααααααωωωωω απο το πολυ περπατημα!!
tips: να πατε στο BRASSERIE LIPP στην Boulevard Saint - Germain για φαγητο,
και για καφε, τσαι, μακαρον κτλ κτλ, να πατε στο LA DURREE ROYALE,
και στο Angelina cafe' που βρισκεται απεναντι απο τον Λουβρο!!
Σελ 4για το angelina έγραψες τη διεύθυνση.
Γράψε μας καιγια το la duree.
Θα πάω το Πάσχα στο Παρίσι και θα μου άρεσε να κάνω μια στάση στα cafe που προτείνεις.
Πας για τέταρτη φορά στο Παρίσι και δεν ξέρεις τη La Duree ? Κόβεσαι!!!
Έχει διάφορα καταστήματα, με κλασσικότερο και γνωστότερο αυτό στη Champs Elysees. Σπεσιαλιτέ, φυσικά, τα Macaroon (τα 2α καλύτερα στο Παρίσι.) Ladur?e | Fabricant de Douceurs & Gourmandises - να δοκιμασεις και τα καταπληκτικα γλυκα που εχει με προτεινόμενο μιλφειγ καραμελα, εχει και φανταστικα κρασια σε πολυ λογικες τιμες...
-
_______
Αρχικό μήνυμα απο Bahari http://www.travelstories.gr/%E5%F1%...F3%F4%EF-%F0%E1%F1%E9%F3%E9-4.html#post261069
Και δε μου λες, για να' χουμε καλό ρώτημα, ποια είναι τα 1α καλύτερα;;;
Pierre Herme (Livraison de macarons, livraison de chocolats Pierre Herm? Paris) ___________
- ikarialover σελ.4: Δεν ξέρω τι ώρα φτάνεις ακριβώς αλλά αν θες να ανέβεις στον πύργο, υπολόγισε καμιά ώρα αναμονή στις ουρές..Πάντα γίνεται χαμός, ειδικά το καλοκαίρι, εκτός από πολύ νωρίς το πρωί και αργά το βράδυ..
Επίσης, για το Λούβρο ένα τρίωρο το θες οπωσδήποτε νομίζω (εγώ θα σου έλεγα και εξάωρο, αλλά να μην σε τρομάξω, δεν ξέρω και τι θες να δεις...). Δεν είδα πουθενά στο πρόγραμμά σου τα εξής:
-Sainte Chapelle, πολύ κοντά στην Παναγία των Παρίσιων, πανέμορφη και μαγική..
-Quartier Latin. Μια βραδινή βόλτα επιβάλλεται.
Επίσης, για τις Βερσαλλίες, ειδικά αν δείτε και τους κήπους θες τουλάχιστον μέχρι το μεσημέρι...
leftris μη παραλειψεις να επισκεφτεις τον πυργο του montparnasse με καταπληκτικη θες του eiffel
- 06/2011 Επισης να ξερεις οτι στις 9 το βραδυ η αψιδα κλεινει.... το καλυτερο ειναι να πας στις 8.30 εχει τελεια χρωματα για φωτογραφια....
- montparnasse απότι είδα στο Googleearth είναι κοντά στους κήπους του Λουξεμβούργου
- θεμα περιηγηση στο παρισι από neraida:σελ 5 pastelidis.p.s.: Μην σε αγχωνει καθολου το αν θα προλαβεις, εγω μεσα σε δυο μερες πηγα στα σημαντικοτερα αξιοθεατα του Παρισου:
Αιφελ
παναγια
Λουβρος
αψιδα
λαφαγιετ
Βερσαλιες
Οπερα
Λα Ντιφενς
και περπατημα περιπου στα 30Κm.
- Kαι εγω ετσι τα εβλεπα απο το Earth αλλα οταν περπατησα την Elysees καταλαβα οτι ειναι 4km.
- Ikarialover σε΄5: Να κάνω κάποιες προτάσεις;
Θεωρώ ότι έχεις βάλει στο πρόγραμμά σου πάρα πολλά μουσείο. Π.χ. το Καρναβαλέ, στο οποίο έχω πάει, εντάξει, δεν πέφτεις και κάτω. Για μένα αυτά που πρέπει να δεις οπωσδήποτε είναι το Λούβρο και το Ορσέ. 'Η π.χ. η consiergerie δεν είναι ανοιχτή για το κοινό, αν δεν κάνω λάθος, απλά περνάς απέξω. Αντίστοιχα, και από τη Σορβόννη απλά περνάς απέξω. Επίσης, στο Oberkampf τι ακριβώς θες να δεις;; Στο Pere Lachaise, αφού θα πάτε και την έκτη μέρα, δεν είναι ανάγκη να πάτε και την τέταρτη.
Εν ολίγοις, νομίζω ότι αν λάβεις όλα αυτά υπόψη σου, νομίζω ότι θα σου χωρέσει να πάτε μια μέρα στη Ντίσνευλαντ που πραγματικά αξίζει
- Η κονσιερζερι νομίζω πως είναι ανοιχτή (ξέρει κάποιος σίγουρα?) Για το καρναβαλέ μας αρέσει η ιστορία του Παρισιού. Στο Oberkampf διάβασα πως είναι ωραία για διασκέδαση το βράδυ.
Θεμα γαλλία 2009:
μονμαρτη (sacre coeur), champs elysees, bateaux mouches στο σηκουανα, λουβρο, galleries lafayette και printemps, centre Pompidou, βερσαλιες, eurodisney ... απλως ενα μικρο hint για το τι μπορεις να κανει στο παρίσι
- θεμα παρίσι Αν μετράω καλά τις μέρες, έχεις βάλει το Musse d' Orsay για Δευτέρα, που είναι κλειστό.
- Απέφυγε πάντως τις Βερσαλλίες Σαββατοκύριακο.
- Oι κατακομβες στο denfert-rochereau πιστευω αξιζουν μια επισκεψη. Καλα να περασετε
- Έχεις αφήσει εκτός προγράμματος πολλά SOS μέρη που είναι ανοικτά για να τα περπατήσεις, και που είναι η Νο.1 εμπειρία στο Παρίσι, π.χ. Ile St-Louis, βόλτα στη μεσαιωνική marais, place des vosges, Bastille, port d' arsenal, promenade plantee, grandes boulevards/opera/lafayette, magdalene, vendome, concorde, όχθες Σηκουάνα, st-germain de pres.
Θεμα Τα φρικιά πάνε Παρίσι!
aris museum pass και πως να γίνετε πλαστογράφοι
http://lh3.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/SlO33IQr-EI/AAAAAAAAB4c/11DisUwIVQU/s800/IMG_0123.jpghttp://lh3.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/SlO33IQr-EI/AAAAAAAAB4c/11DisUwIVQU/s800/IMG_0123.jpg
Το Paris museum pass είναι μία προπληρωμένη καρτούλα, που σου επιτρέπει την δωρεάν είσοδο στα μουσεία και μνημεία που καλύπτει, χωρίς αναμονή στην ουρά των εισιτηρίων, για έναν ορισμένο αριθμό ημερών που πάει ανάλογα με την τιμή που προπληρώνεις. Πωλείται στα γκισέ όλων των μουσείων που έχει στην λίστα του και στα γραφεία τουρισμού της Γαλλίας. Καλό ακούγεται ε; Έτσι είπαμε και μείς. Κάναμε τους λογαριασμούς μας, πόσο κάνουν συνολικά τα εισιτήρια στα μουσεία που θέλουμε vs. πόσο κάνει η κάρτα, και αποφασίσαμε να πάρουμε από μία 4ήμερη ο καθένας. Μερικά πράγματα που πρέπει να προσέξει κανείς πριν αγοράσει μία τέτοια είναι τα εξής:
Πρώτον, όπως λέει και στις πληροφορίες της ιστοσελίδας της, η καρτούλα σου εξασφαλίζει την είσοδο μόνο στις σταθερές εκθέσεις των μουσείων, όχι στις προσωρινές που αλλάζουν από καιρό σε καιρό.
Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα, αλλά άμα σε ενδιαφέρει η προσωρινή έκθεση Kandinsky στο Pompidou, τα πράγματα γίνονται λίγο πιο ... ενοχλητικά. Πολλά μουσεία, έχουν ξεχωριστό εισιτήριο για τις προσωρινές εκθέσεις τους, και ενδεχομένως να προσφέρουν και ένα ενιαίο με κάποια έκπτωση. Όχι όμως και το Pompidou, όπου υπάρχει μόνο ένα και ενιαίο εισιτήριο. Όταν λοιπόν βρίσκεσαι μπροστά στο γκισέ του ταμεία, αφού έχεις ήδη συμπληρώσει 4-5 ώρες μέσα στο μουσείο, και σε ενημερώνει ότι δεν έχει σημασία που διαθέτεις museum pass και που έχεις ήδη δει τις μόνιμες εκθέσεις, άμα θες να μπεις στην προσωρινή πρέπει να πληρώσεις ολόκληρο το ενιαίο εισιτήριο...όσο να 'ναι σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι από την μετωπική σύγκρουση με την φραγκοφονίαση. Και το υπεραιματωμένο κεφάλι δεν είναι καλή συνθήκη για να δεις Kandinsky. Την κάναμε λοιπόν, αρκετά εκνευρισμένοι από την κοροϊδία.
Δεύτερον, ανάλογη "ρύθμιση" υπάρχει και για πολλά από τα μνημεία τα οποία καλύπτει το museum pass. Δηλαδή η πρόσβαση εξασφαλίζεται μόνο στους βασικούς χώρους του μνημείου και όχι σε περιοχές όπου απαιτείται ξεχωριστό εισιτήριο.
Για παράδειγμα, ενώ στην Παναγιά των Παρισίων η κάρτα σου επιτρέπει να επισκεφτείς τόσο τους πύργους όσο και την αρχαιολογική κρύπτη, στις Βερσαλλίες, περιλαμβάνεται μόνο το παλάτι (Le Château) και το Τριανόν (Trianon) αλλά όχι και η είσοδος στους κήπους. Εκ πρώτης όψεως αυτό δεν φαίνεται να αποτελεί πρόβλημα, καθώς μπορεί κανείς να επιλέξει είτε να επισκεφτεί μόνο τα 2 κτίρια, είτε να πληρώσει το εξτρά αντίτιμο για να επισκεφτεί και τον κήπο. Εμείς αποφασίσαμε το πρώτο. Βέβαια, ο Λουδοβίκος είχε καβαντζωμένη χρυσή άμαξα για να πηγαίνει πέρα δώθε. Εμείς που ήμασταν χωρίς ρόδες όμως, είπαμε να χρησιμοποιήσουμε το mini train που κάνει διαδρομές μέσα στην μεγάάάλη έκταση μεταξύ των κτιρίων. Το mini train κινείται μέσα στους κήπους. Εάν δεν πληρώσεις εισιτήριο για να μπεις στους κήπους ... δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις.
(-Απαντηση taver σελ2:
Pardon? Την τελευταία φορά που το τσέκαρα, η είσοδος στους Κήπους των Βερσαλλιών (εκτός από τις παραστάσεις των grandes Eaux Musicales, Σαββατοκύριακα & αργίες Απρίλιο - Οκτώβριο) όσο και στη Notre Dame de Paris ήταν ελεύθερη. Και τα αντίστοιχα websites συμφωνούν να το τσεκαρω
-απάντηση happiness:
taver κοίτα πιο προσεκτικά τα διαφορετικά είδη εισητηρίων που υπάρχουν και τι περιλαμβάνουν. Θα δεις ότι για να επισκευτείς τα πάντα (δλδ όλα τα κτίρια και τους κήπους) θέλεις 2 εισητήρια. Αυτό τον 15ε για το παλάτι και των 10ε για τα υπόλοιπα. Άλλωστε...οι τύποι στις εισόδους των κήπων που τους δείξαμε το πάσο μας ήταν κατηγορηματικοί .
Για την Notre Dame δεν αναφέρομαι στο εσωτερικό της εκκλησίας, αλλά στους πύργους (ναι, ναι, εκεί που χτύπαγε την καμπάνα ο Κουασιμόδος ) και σε μία κρύπτη που υπάρχει κάτω από την εκκλησία. Και τα δύο αυτά έχουν εισητήριο.
-ταβερ: Σε ποιούς κήπους αναφέρεσαι? Το site δεν αναφέρει πουθενά κάτι για είσοδο στους κήπους, μόνο για τα χωράφια της Μαρίας Αντουαννέτας λέει κάτι, και εκεί καλά που δεν πήγατε. Αν μιλάς για τους κυρίως κήπους, το μεγάλο κανάλι κλπ, δεν ξέρω γιατί σας έδιωξαν, πάντως αν δεν ήταν σε μέρα με grandes Eaux Musicales, η είσοδος κανονικά είναι ελέυθερη. Νομίζω ότι μπορούν να στο επιβεβαιώσουν και ένας μεγάλος ακόμη αριθμός συνφορουμιτών που δεν έχουν πληρώσει είσοδο για τους κήπους
-βαβαντουμα σελ 2: Έχει δίκηο, κι εμείς δεν πληρώσαμε ξεχωριστά για τους κήπους. Ελεύθερα ήταν, και στο τραινάκι.
Απαντηση happiness: φτου γμτ! λες να πέσαμε στην μέρα; πρέπει όντως να ήτανε σ/κ. και ψιλόβρεχε κιόλας γι'αυτό δεν θέλαμε να μπούμε στους κήπους (που κατά τ'άλλα έχω ακούσει τα καλύτερα) γιατί εγώ δεν είχα όρεξη να περπατάω με την ομπρέλα. κρίμα
ΥΓ: σας ευχαριστώ παιδιά για τις πληροφορίες)
http://lh4.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/SlOtHHwYmcI/AAAAAAAAB4Y/nmd3eUAuYis/s800/IMG_0122.jpghttp://lh4.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/SlOtHHwYmcI/AAAAAAAAB4Y/nmd3eUAuYis/s800/IMG_0122.jpgΠοιό είναι το συμπέρασμα; Εάν ξαναπήγαινα θα την ξαναέπαιρνα. Νομίζω ότι μας γλίτωσε πολύ χρόνο από τις ουρές στην έκδοση εισιτηρίων. Μόνο που αυτή την φορά την στερνή μου γνώση θα την έχω πρώτη. Διότι άμα είναι να βουτηχτείς στον βούρκο της παρανομίας, ας το κάνεις από την αρχή, να πιάνει και τόπο .
Και εξηγούμαι. Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, ο τρόπος με τον ορίζονται οι μέρες ισχύος της κάρτας είναι με την χειρόγραφη σημείωση από τον αγοραστή της πρώτης ημερομηνίας που θα χρησιμοποιηθεί το πάσο, μαζί με το ονοματεπώνυμό του. Τώρα...ας γίνουμε λίγο εφευρετικοί... Σκαρφιζόμαστε ένα κόλπο το οποίο θα μας επιτρέψει να παρατείνουμε την διάρκεια της κάρτας. Αυτό μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους. Ή χρησιμοποιούμε στυλό που σβήνει (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι και βρήκαμε και στο Παρίσι ), ή ακόμα καλύτερα απλό μολύβι, ή γράφουμε τους αριθμούς στην ημερομηνία έτσι ώστε να μπορούν να "τροποποιηθούν" ή ότι άλλο κατεβάσει το μυαλό μας τέλος πάντων . Δεν ανησυχούμε ιδιαίτερα για τον έλεγχο στις εισόδους των μουσείων. Εμάς στα μόνο σημεία όπου έγινε σοβαρός έλεγχος της κάρτας ήταν στο Pompidou, όπου σκανάρουν το bar code έτσι ώστε να μην μπορείς να μπεις δυο φορές, και στις Βερσαλλίες όπου σημειώσανε απάνω στην κάρτα την ημερομηνία επίσκεψης (γι' αυτό προσέξτε ποια μέρα θα πάτε εκεί). Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις δεν την πήραν καν από τα χέρια μας. Εγώ μάλιστα έκανα και ένα προσωπικό "πείραμα" με το να δείχνω επίτηδες την μπροστά πλευρά του πάσου, όπου δεν φαίνεται καμία πληροφορία για την εγκυρότητά του. Κανείς δεν μου ζήτησε περαιτέρω έλεγχο.
Με μια "ελληναριά" λοιπόν, μπορεί κανείς να την βγάλει καθαρή με μία κάρτα 2 ημερών, καθ' όλη την διάρκεια του ταξιδιού.
Λουβρο Αυτό που χρειάζεται στην προκειμένη περίπτωση, είναι στρατηγικό σχέδιο . Κυριολεκτικά. Κατ' αρχήν, πρέπει να βρείτε από το site του μουσείου το πλάνο του κτιρίου. Ρίχτε μετά μία ματιά στα τμήματα των εκθέσεων και αποφασίστε τι σας αρέσει περισσότερο να δείτε, και με ποια σειρά. Υπολογίστε πόση ώρα θα σας πάρει κάθε τμήμα (αφήστε λάσκο γιατί είπαμε, δεν βιαζόμαστε μέσα στο μουσείο). Υπολογίστε και ώρα για διάλλειμα, που σίγουρα θα χρειαστεί. Η εσωτερική αυλή του Λούβρου είναι καλό σημείο για λίγη ξεκούραση, αλλά μπορείτε να πάτε και κάπου έξω από το κτίριο, καθώς το εισιτήριο ισχύει για ολόκληρη την μέρα και για απεριόριστες εισόδους (να λάβετε όμως υπόψη σας ότι κάθε φορά που θα θέλετε να ξαναμπείτε στο μουσείο, πρέπει να ξανακάτσετε στην ουρά ελέγχου ασφαλείας). Κάποιες μέρες το μουσείο είναι ανοιχτό περισσότερες ώρες, οπότε εάν μπορείτε να κανονίσετε ανάλογα το πρόγραμμά σας θα κερδίσετε άνεση χρόνου.
Φυσικά πήγαμε και στα highlights . Μόνα Λίζα, Αφροδίτη της Μήλου, Νίκη της Σαμοθράκης, Η σχεδία της Μέδουσας κ.α. Οι εντυπώσεις δεν ήταν πάντα οι αναμενόμενες από τα τόσο πολυδιαφημισμένα εκθέματα
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ HAPINESS
1η μερα: Ξεκουραστήκαμε λίγο και βγήκαμε για μια βολτίτσα που μας έβγαλε αρχικά στην πλατεία της Βαστίλης (Bastille). Όχι εντελώς τυχαία βέβαια . Ψάχναμε ένα κατάστημα FNACτο οποίο πουλάει εισιτήρια για πολλά γνωστά μουσεία, συναυλίες κτλ. Για καλή μας τύχη, εκεί βρήκαμε και το LYLO, ένα πολύ απαραίτητο περιοδικάκι για ντόπιους και επισκέπτες στο Παρίσι, το οποίο περιέχει πληροφορίες για ένα σωρό μουσικές εκδηλώσεις σε όλη την πόλη, και διατίθεται δωρεάν σε μερικά καταστήματα μουσικής, μπαράκια κλ. Την Τετάρτη προμηθευτήκαμε επίσης και το Pariscope από ένα περίπτερο, το οποίο είναι αντίστοιχο του ‘Αθηνόραμα’.
http://lh5.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/Sf8N3D5NwOI/AAAAAAAABew/SoBWoBRNLXQ/s800/P1012490.JPGhttp://lh5.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/Sf8N3D5NwOI/AAAAAAAABew/SoBWoBRNLXQ/s800/P1012490.JPGΕν τέλει αντί για εισιτήρια, αποφασίσαμε να πάρουμε το Paris Museum Pass, το οποίο τελικώς αποδείχτηκε μάλλον κακή επιλογή, για διάφορους λόγους.
Η πλατεία της Βαστίλης χαρακτηρίζεται από την τεράστια στήλη του Ιουλίου και την όπερα της Βαστίλης.
- Μετρό και αναδυόμαστε πάλι κοντά στο Τροκαντερό (Trocade'ro).
- Συνεχίζουμε ίσια, πάνω από τον Σηκουάνα, για να βγούμε ακριβώς μπροστά στον πύργο- Άμα έχεις χρόνο, υπομονή και λεφτά να διαθέσεις, μπορείς να περιμένεις στις ουρές για τους ανελκυστήρες που ανεβαίνουν στα δύο επίπεδα του πύργου. Εάν όχι, μην αγχώνεσαι. Υπάρχουν κι άλλες επιλογές για ‘σκαρφάλωμα’.
http://arc-de-triomphe.monuments-nationaux.fr/en/ - αψιδα του θριαμβου- Open every day
1 April to 30 September : 10 am to 11 pm
1 October to 31 March : 10 am to 10:30 pm
Last admission 45 mins before closing
Closed
January 1, May 1, May 8 (morning), July 14 (morning), November 11 (morning) and December 25
Adult rate : 9,50 €
Ημέρα 2η
Λουβρο-προσκύνημα
Αυτό που χρειάζεται στην προκειμένη περίπτωση, είναι στρατηγικό σχέδιο . Κυριολεκτικά. Κατ' αρχήν, πρέπει να βρείτε από το site του μουσείου το πλάνο του κτιρίου. Ρίχτε μετά μία ματιά στα τμήματα των εκθέσεων και αποφασίστε τι σας αρέσει περισσότερο να δείτε, και με ποια σειρά. Υπολογίστε πόση ώρα θα σας πάρει κάθε τμήμα (αφήστε λάσκο γιατί είπαμε, δεν βιαζόμαστε μέσα στο μουσείο). Υπολογίστε και ώρα για διάλλειμα, που σίγουρα θα χρειαστεί. Η εσωτερική αυλή του Λούβρου είναι καλό σημείο για λίγη ξεκούραση, αλλά μπορείτε να πάτε και κάπου έξω από το κτίριο, καθώς το εισιτήριο ισχύει για ολόκληρη την μέρα και για απεριόριστες εισόδους (να λάβετε όμως υπόψη σας ότι κάθε φορά που θα θέλετε να ξαναμπείτε στο μουσείο, πρέπει να ξανακάτσετε στην ουρά ελέγχου ασφαλείας). Κάποιες μέρες το μουσείο είναι ανοιχτό περισσότερες ώρες, οπότε εάν μπορείτε να κανονίσετε ανάλογα το πρόγραμμά σας θα κερδίσετε άνεση χρόνου.
Φυσικά πήγαμε και στα highlights . Μόνα Λίζα, Αφροδίτη της Μήλου, Νίκη της Σαμοθράκης, Η σχεδία της Μέδουσας κ.α
Φαγητό: Εμπιστευόμαστε λοιπόν για δεύτερη φορά τον οδηγό μας και διαλέγουμε ένα μπιστρό σχετικά κοντά στο ξενοδοχείο. Κι αυτή την φορά μας ανταμείβει . Το Café de l'Industrie είναι ένα γωνιακό μαγαζάκι ... επί 2. Διαθέτει δύο "δίδυμους" χώρους στις δύο απεναντινές γωνίες της διασταύρωσης των Rue Sedaine και Rue Saint-Sabin. Από μέσα είναι χωρισμένο σε διάφορους χώρους, διακόσμηση ρουστίκ με έργα τέχνης, πίνακες, φωτογραφίες, αφρικάνικες μάσκες κ.α.http://lh5.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/Sf8Mv12SdCI/AAAAAAAAAvU/LM7aogCSZKM/s800/P1012702.JPG http://lh5.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/Sf8Mv12SdCI/AAAAAAAAAvU/LM7aogCSZKM/s800/P1012702.JPGΤο φαγητό, για τα γαλλικά δεδομένα, πρέπει να είναι μέτριο. Για τα ελληνικά πάλι, είναι πολύ καλό. Και οι τιμές του είναι σχετικά φτηνές ... για τα γαλλικά δεδομένα . Το καλό είναι ότι η κουζίνα του είναι ανοιχτή όλες τις ώρες, πράγμα λιγουλάκι δυσεύρετο στα υπόλοιπα "φαγάδικα" του Παρισιού. Μας έσωσε πραγματικά, αφού σκάσαμε στις 11:00' το βράδυ και καταφέραμε να βάλουμε στο διαμαρτυρόμενο στομάχι μας λίγο γευστικό φαγάκι. Για να μην τα πολυλογώ, εξαιρετικό μαγαζί, το προτείνω ανεπιφύλακτα, εμείς ξαναπήγαμε. Α! και εάν ενδιαφέρεται κανένας, έχει και βαρελίσια Leffe .
Ημέρα 3η
Σήμερα η μέρα μας θα είναι μία μεγάλη βόλτα. Θα περιπλανηθούμε στο Marais και θα σταματήσουμε πρώτα στο μουσείο Picasso, ύστερα θα επισκεφτούμε το Centre Pompidou και μετά θα πάμε να δούμε την αγορά Les Halles. Έχουμε σχέδια να πάμε το βράδυ για φαγητό στο Chartier και μετά, εάν δεν είμαστε πολύ κουρασμένοι, θα πάμε κάπου για ένα ποτό. Άνετα παπουτσάκια στα πόδια και ... ξεκινάμε!
To Μουσείο Picasso έκλεισε τον Άυγουστο, και μέχρι το 2012 θα παραμείνει κλειστό λόγω έργων
Το Marais είναι μία παλιά και ιστορική περιοχή στο 3ο και 4ο arrondissement (δες εδώ σχετικά με τον γεωγραφικό διαχωρισμό της πόλης σε διαμερίσματα). Ήταν περιοχή όπου ζούσαν πολλοί Εβραίοι και αργότερα προσέλκυσε και πολλούς ανθρώπους της κουλτούρας
- Το Pompidou -Στεκόμαστε στην τεραστίων διαστάσεων ουρά για έλεγχο ασφαλείας που διασχίζει κάθετα όλη την πλατεία, αλλά τουλάχιστον γλιτώνουμε την εξίσου μεγάλη ουρά για τα ταμεία, καθώς το museum pass μας επιτρέπει να περάσουμε κατευθείαν στον έλεγχο εισιτηρίων. Με το που περνάμε τις γυάλινες πόρτες βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία αχανή σάλα Μεγάλες ταμπέλες πάνω από διάφορες κυλιόμενες σκάλες σε πληροφορούν για τον προορισμό τους. Μουσείο, κινηματογράφοι, καφετέρια, βιβλιοθήκη, αίθουσες συναυλιών, καλλιτεχνικά εργαστήρια. Κόσμος κυριολεκτικά κάθε ηλικίας. Το Centre Pompidou είναι πολιτιστικό κέντρο με όλη την σημασία της λέξης!
Ανεβαίνουμε με την εξωτερική σκάλα μέχρι τον τελευταίο όροφο για να θαυμάσουμε την θέα και μετά κατεβαίνουμε στις μόνιμες εκθέσεις. Το Pompidou στεγάζει μοντέρνα τέχνη ... αλλά πολύ μοντέρνα. Πολλά από τα εκθέματα ήταν αρκετά έξω από τα όρια της κατανόησης και της αρεσκείας μου. Υπάρχουν όμως και πιο κλασικοί καλλιτέχνες, όπως Picasso, Pollock, Kandinsky, Dali που ευφράναν την ματιά μου
. Με ένα πολύ μικρό εισιτήριο θα μπορέσετε να κάνετε μία βόλτα με τις κυλιόμενες σκάλες μέχρι την κορυφή του, και μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον χρόνο αυτόν για να ανάψετε συζήτηση σχετικά με την αμφιλεγόμενη αρχιτεκτονική του κτιρίου.---
- βγαίνουμε απογοητευμένοι καθώς είχαμε 'ψηθεί' πάρα πολύ για την έκθεση του Kandinsky (καταραμένη φτώχια !!! ) και πάμε παραδίπλα, στην αγορά Les Halles. Απολαμβάνουμε την βόλτα μας στους κήπους μέχρι να πέσει ο ήλιος και ξεκινάμε σιγά σιγά να πάμε προς το Chartier που το έχουμε βάλει στο μάτι για φαγητό. Λέμε να πάρουμε την Rue Montmartre που θα μας βγάλει στην Rue du Faubourg. Εντελώς τυχαία, το μάτι μας πέφτει σε έναν φοβερά συμπαθητικό δρομίσκο, που αργότερα θα μάθω πως είναι η πολύ γνωστή οδός Montorgueil
- - Ο οδηγός περιγράφει το Chartier ως κλασικό προορισμό ντόπιων και τουριστών. Προετοιμαζόμαστε για τρελό τουριστάδικο, αλλά το επιλέγουμε αφενός γιατί, ε, τουρίστες είμαστε και μεις, και αφετέρου για τις φοβερά χαμηλές τιμές του. Το εστιατόριο είναι χωμένο σε μία στοά στον αριθμό 7 της Rue du Faubourg. Στρίβουμε στην είσοδο της στοάς και αίφνης μαυρίζει η καρδιά μας. Υπάρχει ολόκληρη ουρά από κόσμο έξω από το μαγαζί και είναι φοβερά μεγάλη.- Το φαΐ είναι 'φτωχικό' για να μέτρα της Γαλλίας, αλλά αξιοπρεπέστατο. Η κρέμα κάστανο με βανίλια για επιδόρπιο ήταν το τέλειο τελείωμα σε ένα ωραίο βραδινό. Και το καλύτερο για εμάς ... ο λογαριασμός (τον οποίον παρεμπιπτόντως ο σερβιτόρος μας κάνει επίσης πάνω στο τραπεζομάντηλο) είναι στα μέτρα της Ελλάδας
- Ημερα 4η
Κατεβαίνουμε στον σταθμό μετρό που είναι μπροστά από την όπερα Garnier. Το κτίριο πανέμορφο, με βαριά και πολύπλοκη διακόσμηση, που χρειάζεσαι ώρες ολόκληρες για να ανακαλύψεις και να θαυμάσεις σε όλη της την έκταση. Κόσμος κάθεται στα σκαλιά.
Το Museum Pass δεν αποδεικνύεται χρήσιμο άλλη μια φορά, αλλά τώρα φταίω εγώ. Δεν είχα προσέξει ότι δεν συμπεριλαμβάνει στην λίστα του την όπερα Garnier. Το εισιτήριο είναι 9 ευρώ
Αποφεύγουμε την μεγαλούτσικη ουρά στην είσοδο έκδοσης εισιτηρίων και μπαίνουμε από την entrée réservée
-ορσε: http://www.musee-orsay.fr/en/collections/index-of-works/resultat-collection.html?no_cache=1&zoom=1&tx_damzoom_pi1[zoom]=0&tx_damzoom_pi1[xmlId]=078696&tx_damzoom_pi1[back]=en%2Fcollections%2Findex-of-works%2Fresultat-collection.html%3Fno_cache%3D1%26zsz%3D9 Περίπου 5 ώρες μετά, το απογευματάκι μας βρήκε τέζα μέσα στο μουσείο, με εμένα να αναφωνώ "Όχι άλλο κάρβουνο!" (μετ.: "Δεν αντέχω άλλη ορθοστασία!"). Παρόλο που και εδώ, όπως και στον Λούβρο, είχαμε καταστρώσει προσεκτικά στρατηγικό πλάνο επέλασης, και πάλι δεν καταφέραμε να το κατακτήσουμε ολόκληρο. Λογικό βέβαια, διότι άμα καθόμαστε και χάσκουμε σαν χάνοι μπροστά από διάφορους Manet, Monet, Degas, Maurice, Renoir, Toulouse-Lautrec, Van Gogh και δεν συμμαζεύεται (μου είναι αδύνατο να απαριθμήσω όλους τους εκπληκτικούς ζωγράφους που συγκεντρώνει το Orsay), που καιρός για τα υπόλοιπα εκθέματα; Τα πάμπολλα ενδιαφέροντα αγάλματα που στέκονταν στα μπαλκόνια και τα περίτεχνα διακοσμητικά αντικείμενα, προσπαθούσαν να κερδίσουν λίγο περισσότερο από τον χρόνο μας, αλλά μάλλον δεν τα πολυκαταφέραν . Δυστυχώς, στην συλλογή δεν περιλαμβάνεται ο αγαπημένος μου πίνακας, αλλά δεν πειράζει ... βολεύτηκα με μία διαφορετική νύχτα..
- Με πήγε στην αίθουσα που είναι εκτεθειμένος ο πίνακας του Whistler, Arrangement in Grey and Black ή αλλιώς Whistler's Mother. Ωραία, λέω. Διάσημος πίνακας. "Όχι εκεί!" μου φωνάζει και με τραβάει από το χέρι να γυρίσω. "Εδώ", λέει, και μου δείχνει μπροστά έναν μεγάλων διαστάσεων πίνακα που δείχνει τρεις εργάτες ξυλουργούς να πλανάρουν το ξύλινο πάτωμα ενός άδειου δωματίου. Τα χρώματά του είναι αδρά, τα χέρια των ανδρών φαίνονται τόσο μακριά, που μοιάζουν ατελείωτα. Η εικόνα βγάζει την ηρεμία του καθημερινού μεροκάματου των εργατών. Δουλειά μαζί με τους συν-εργάτες κι ένα μπουκάλι κρασί ακουμπισμένο παραδίπλα, για το διάλειμμα. Το φως μπαίνει από το παράθυρο.
"Όμορφος είναι" του απαντάω "αλλά πέφτουν τα φώτα απάνω του και γυαλίζει. Θα πάω πιο κει να τον δω από άλλη γωνία". "Όχι δεν είναι τα φώτα του μουσείου. Έτσι το έχει ζωγραφίσει το φως που μπαίνει από το παράθυρο και αντανακλάει πάνω στο λούστρο των ξύλων", μου απαντάει. "Αποκλείεται!". Η αντανάκλαση του φωτός είναι εξαιρετικά έντονη και δεν μπορώ να πιστέψω ότι μπορεί να επιτευχθεί με χρώματα πάνω σε έναν πίνακα. Πλησιάζω πιο κοντά και οι αμφιβολίες μου διαλύονται. Με κάποιον ακατανόητο τρόπο ο Caillebotte καταφέρνει να κάνει τα χρώματα λαδιού πάνω στον καμβά, να ακτινοβολούν πραγματικό φως! Ούτε το επίσημο αντίγραφο του μουσείου, ούτε καμία φωτογραφία στο internet δεν μπορεί να αποδώσει αυτό που βλέπει το μάτι στον αυθεντικό πίνακα. Παρόλα αυτά παραθέτω την φωτογραφία του έργου για λόγους αναφοράς.
- Πάμε με το πάσο μας, σταματάμε σε σαντουϊτσάδικο για το καθυστερημένο μεσημεριανό μας, χαζεύουμε τις βιτρίνες και γελάμε με τις τιμές, και κάάάποια στιγμή φτάνουμε απέναντι από την Αψίδα του Θριάμβου. Τα αμάξια γυρνάνε γύρω-γύρω της σαν σβούρες και κατά εκατοντάδες. Σε αντίθεση με άλλους fellow τουρίστες που παριστάνουν το κοτόπουλο του παλιού ηλεκτρονικού παιχνιδιού, εμείς χρησιμοποιούμε την υπόγεια διάβαση που υπάρχει και συνδέεται μάλιστα και με τον σταθμό του υπογείου που υπάρχει ακριβώς κάτω από την Αψίδα. Χαλαρώνουμε, συγκεντρωνόμαστε, κάνουμε τις γιόγκες μας και προετοιμαζόμαστε ψυχολογικά για 284 σκαλιά. Στον δρόμο προς τα πάνω τον Τούρκο τον πιάνουν πάλι τα καλλιτεχνικά του (βλ. φωτό) και εμένα τα καταναλωτικά μου, οπότε τσιμπάω μία μινιατούρα του πύργου του Άιφελ στο τουριστικό μαγαζί στην κορυφή της σκάλας, σε πολύ καλή τιμή.
Η θέα είναι σίγουρα επαρκής ανταμοιβή. Φαντάζομαι ότι κι από το έτερο σημείο σκαρφαλώματος θα είναι καλύτερη, αφού η κορυφή του βρίσκεται αρκετά ψηλότερα, αλλά στην Αψίδα, το αστέρι που σχηματίζουν γύρω της οι 10 λεωφόροι δίνει άλλη όψη στο σκηνικό.
Πυργος αιφελ: http://www.tour-eiffel.fr/
- Το μαγαζί που επιλέξαμε λέγεται Caveau de la Huchette. Βρίσκεται στην άκρη του δρόμου Rue de la Huchette ο οποίος αποτελεί, κατά την γνώμη μου, εθνική ντροπή για κάθε κάτοικο της Ελλάδας. Πρόκειται για ένα μικρού μήκους δρομάκι δίπλα από το ποτάμι,. Ονομάζει τον εαυτό του jazz cellar και όντως ανταποκρίνεται στον τίτλο, αφού η σκηνή του βρίσκεται στο υπόγειο παλιό κελάρι, πράγμα που έχουμε πει συμβαίνει συχνά στα παρισινά μπαράκια. Το συγκεκριμένο μέρος έχει ιστορία και οι περισσότερες πηγές το αναφέρουν ως "ένα από τα πιο γνωστά jazz στέκια του Παρισιού". Εμάς όμως το συγκρότημα εκείνη την μέρα μας απογοήτευσε λίγο. Όπως και να 'χει πάντως, ήταν μία ωραία εμπειρία
5Η ΜΕΡΑ
Ημέρα 5η
... ? http://lh4.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/SfTx2HtDD1I/AAAAAAAABPw/vehXUlRWF1s/s800/IMG_2596.JPGΣήμερα βρήκε να βρέχει;;!! Που έχουμε κανονίσει να πάμε Βερσαλλίες;! Τέλος πάντων... ένα εσπρεσάκι στα γρήγορα για να ξυπνήσουμε και ξεκινάμε...
Πρώτο βήμα είναι να βρούμε πως πάμε μέχρι εκεί. Με τρένο φυσικά, αλλά η Navigo δεν μας καλύπτει για τόσο μακρινή απόσταση, οπότε δίνουμε 5.80ε/άτομο για aller-retour εισιτήριο. Η αναζήτηση της σωστής αμαξοστοιχίας που θα μας πάει αποδεικνύεται πιο δύσκολο task από τις απλές μετακινήσεις στο κέντρο του Παρισιού. Κι αυτό γιατί η γραμμή RER C που πρέπει να πάρουμε, έχει πολλές διακλαδώσεις και θέλει προσοχή για να ανεβείς στο σωστό τρένο. Το καλό είναι ότι επειδή το Château de Versailles είναι σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο, υπάρχει ένα μικρό καφεδί σηματάκι δίπλα από όλες τις ταμπέλες που αναφέρονται στην γραμμή που το εξυπηρετεί. Οπότε μπορεί κανείς να είναι σίγουρος ότι είναι στον σωστό δρόμο . Οι οθόνες στην πλατφόρμα των τρένων ήταν λίγο μπέρδεμα, διότι απ' ότι θυμάμαι δεν δείχνει κάθε μία από αυτές όλες τις γραμμές, και πρέπει να ψάξεις σε πολλές διαφορετικές οθόνες για να βρεις τι ώρα είναι ο συρμός που περιμένεις εσύ, αλλά all in all τα καταφέραμε.
Σημαντική σημείωση: Σε αυτή την διαδρομή η είσοδος στις πλατφόρμες είναι ελεύθερη. Το εισιτήριο το ακυρώνεις στο τέλος της διαδρομής προκειμένου να μπορέσεις να βγεις από τον σταθμό. Μη νομίσεις ότι τους έπιασες κότσους επειδή μπήκες στο τρένο χωρίς να χτυπήσεις το εισιτήριο
http://lh6.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/SfTx3nUDXmI/AAAAAAAAAKs/Qu382TMs7fE/s800/IMG_2597.JPGΗ διαδρομή είναι μεγαλούτσικη (κοντά στα 45')
-, Περίμενα να δω ένα παλάτι πλήρως επιπλωμένο, να αναδύει την αίσθηση των Λουδοβίκων που περάσαν από εκεί. Αντ' αυτού είδα μερικά δωμάτια στα οποία το μόνα που υπήρχαν σε αφθονία ήταν οι ταπετσαρίες και οι πίνακες. Αργότερα έμαθα ότι το παλάτι αποψιλώθηκε από την επίπλωσή του κατά την διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης και τα περισσότερα κομμάτια έχουν χαθεί, οπότε η εικόνα που αντίκρισα ήταν μάλλον λογικό επακόλουθο. Απ' ότι φαίνεται απλά είχα μεγάλες προσδοκίες
- To tour τελείωσε, αλλά η βροχή δεν σταμάτησε. Το Paris museum pass δεν περιλαμβάνει τους κήπους των Βερσαλλιών, αλλά μόνο το παλάτι και το Grand Trianon. Λέμε λοιπόν να επισκεφτούμε και το δεύτερο, προκειμένου να σκοτώσουμε λίγο χρόνο παραπάνω, μπας και μας κάνει την χάρη ο καιρός. Ο τουριστικός χάρτης του χώρου πληροφορεί ότι στο Trianon μπορεί να πάει κανείς είτε με τα πόδια, είτε με το ειδικό τραινάκι. Φυσικά θα πάμε με το τραινάκι, δεν τίθεται θέμα . Η προσπάθειά μας όμως να προσεγγίσουμε την στάση στο πίσω μέρος του παλατιού, προσκρούει πάνω στα γκισέ της εισόδου των κήπων και στις δεσποινίδες που βρίσκονται εκεί και μας πληροφορούν ότι εάν θέλουμε να προχωρήσουμε έστω και ένα βήμα από εκείνο το σημείο, πρέπει να πληρώσουμε το αντίτιμο επίσκεψης σε αυτούς."
-ΠΑΝΘΕΟΝ
Παίρνουμε λοιπόν τον πικρό δρόμο της επιστροφής, και όταν φτάνουμε και πάλι στο Παρίσι είναι ήδη απόγευμα, αλλά δεν θέλουμε να αφήσουμε την μέρα να περάσει έτσι. Αποφασίζουμε να επισκεφτούμε το Πάνθεον. O οδηγός γράφει ότι κλείνει στις 6:00μμ, οπότε θεωρούμε πως προλαβαίνουμε να το δούμε για κανά μισάωρο. Προσεγγίζουμε τον "στόχο" μας μιμούμενοι στο περπάτημα τους αθλητές του βάδην καθώς η ώρα μας πιέζει αφόρητα, και φτάνουμε θριαμβευτικά μπροστά στην πύλη στις 5:30'μμ ! Ααααμ, δε!! Ένας Γάλλος υπάλληλος βρίσκεται μέσα από την καγκελόπορτα, και την κλειδώνει επιδεικτικά μπροστά στα μούτρα τα δικά μας και κανα-δυό άλλων τουριστών που βρισκόταν δίπλα μας. Ο αχρείος!!!
Από τα συμφραζόμενα αντιλαμβανόμαστε ότι ναι μεν το μνημείο κλείνει στις 6:00μμ, η είσοδος όμως κλείνει μισή ώρα νωρίτερα (μιλάμε το χάσαμε για 30'' ). Απίστευτο ξενέρωμα
- - Προσπαθώ να σώσω την κατάσταση και λέω να πάμε για φαΐ σε ένα εστιατόριο που μου έχει προτείνει ο (πολλάκις επισκεφθείς το Παρίσι) θείος μου
©Restaurant chez Charles Victor Restaurant Paris 14eme
Το εστιατόριο λέγεται Charles-Victor. Μικρό με μοντέρνα διακόσμηση. Θα πω πολύ λίγα λόγια ... confit de canard. Στο τέλος του γεύματος βγαίνουμε μ' ένα χαμόγελο στα χείλη. Η μέρα σώθηκε!
6Η ΜΕΡΑ:-
- Ξεκινάμε από την πιο κοντινή, την αγορά της λεωφόρου Richard-Lenoir που ξεκινάει από την πλατεία της Βαστίλης και εκτείνεται μέχρι το τέλος της δεντροστοιχίας του δρόμου.
- Η βόλτα μας συνεχίζεται στην πλατεία Aligre, λίγο πιο πέρα από την Βαστίλη. Εκεί υπάρχει άλλη, σαφώς μικρότερη, λαϊκή που έχει όμως πολλούς παλαιοπώλεις και το σκηνικό θυμίζει υπαίθριο Μοναστηράκι.
-Δυο βήματα κάνουμε (στην κυριολεξία) και επιτυγχάνουμε έναν δεύτερο "στόχο". Ένα κρασοπουλειό, στέκι ντόπιων και πόλος τουριστών. Ευχαριστώ πάλι τον τουριστικό οδηγό μας που ήταν η αφορμή να ψάξω και να μάθω αυτό το μέρος, όταν τον μελετούσα πριν ακόμα ξεκινήσουμε το ταξίδι μας.
Είχαμε μεγάλες προσδοκίες για αυτό το μαγαζάκι και όχι μόνο επιβεβαιωθήκαμε, αλλά υπερκαλυφθήκαμε! Η ατμόσφαιρα αυθεντική. Τα κρασιά απίθανα. Οι τιμές (των κρασιών) πολύ καλές (των φαγώσιμων πιο τσιμπημένες). Οι μεζέδες ..εχμ.. Γαλλικοί. Εμείς συγκεκριμένα πήραμε αυτό το πιατάκι που περιείχε δυο μεγάλα κομμάτια rillettes, ένα παρασκεύασμα από κρέας περίπου σαν πατέ. http://lh3.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/Sf8MPOt_tqI/AAAAAAAAAs0/ILJssLC1PXg/s800/P1012667.JPGΜερικές από τις πιο ευχάριστες ώρες του ταξιδιού. Φεύγοντας τσιμπάμε και δύο μονόλιτρα (!) μπουκάλια με κρασί που μας γεμίζουν από τα τεράστια βαρέλια που βρίσκονται μέσα στο μαγαζί, ένα merlot κι ένα cote du rhone που στην Ελλάδα αποδείχθηκαν ιδιαίτερα καλά, και πληρώνουμε κάτι λιγότερο από 7 ευρώ . Φεύγουμε τρέχοντας πριν καταλάβουν ότι τους γδύσαμε. Την επόμενη φορά θα προσπαθήσω να πετύχω και τα στρείδια που απ' ότι διαβάζω σερβίρονται συχνά-πυκνά .
Μπαίνουμε στο μετρό, βγαίνουμε απ' το μετρό, και με ένα σύντομο περπάτημα... "στόχος" τρίτος "εν όψη".
-Είμαστε στην Notre Dame- Μόλις τελειώνει η συναυλία βγαίνουμε έξω. Λέμε να ανέβουμε στους πύργους μιας και περιλαμβάνονται στο Museum pass, αλλά η είσοδος μόλις έχει κλείσει. Πάμε με τα πόδια στην κοντινή Sainte-Chapelle που επίσης περιλαμβάνεται στο πάσο . Η μέρα δεν έχει τελειώσει ακόμα και το φως αναδεικνύει το (μόνο) αξιοθέατο της εκκλησίας, που είναι τα πάμπολλα, πανύψηλα και περίτεχνα βιτρό. Πέρα από αυτά, το μνημείο δεν προσφέρει κάτι άλλο. Και μιας και τα χρωματιστά τζάμια δεν προκαλούν και καμία εξαιρετική συγκίνηση, ειδικά όταν προσπαθείς να διακρίνεις τις παραστάσεις τους από μία κάποια απόσταση, μπήκαμε και βγήκαμε σε χρόνο dt. Το κοινό συμπέρασμα ήταν πως σε άλλη περίπτωση δεν θα καταθέταμε τον οβολό του εισιτηρίου για να επισκεφτούμε το συγκεκριμένο αξιοθέατο.
- Τρίτη -και καλύτερη- αγορά που θα επισκεφτούμε σήμερα είναι η marché aux fleurs που γίνεται καθημερινά στο Île de la Cité. Την Κυριακή συνοδεύεται από την marché aux oiseaux. Εντάξει... τι να πω; Η αγορά των λουλουδιών θα έπρεπε μάλλον να λέγεται "αγορά της ζούγκλας". Το τι είχε! Τι δεν είχε, μάλλον. Από τα μικρότερα λουλούδια και μυρωδικά μέχρι ολόκληρα δεντράκια. Πανδαισία. Την αγορά των πουλιών δεν πρόλαβα να την γυρίσω όσο θα ήθελα, αλλά από το λίγο που πήρε το μάτι μου πρέπει να ήταν το ίδιο εντυπωσιακ
Ημέρα 7η (και τελευταία)
Τελευταία μας μέρα στο Παρίσι. Το 'χουμε συμφωνήσει, ότι σήμερα θα κάνουμε όλη μέρα βόλτες από δω κι από κει. Τέρμα τα μουσεία (άλλωστε είναι Δευτέρα), τέρμα οι indoors δραστηριότητες, τέρμα η βιάση. Θα χαρούμε μία τελευταία φορά την πόλη.
Το βολτάρισμα λέμε να γίνει ως εξής: ξεκινάμε από την πλατεία de la Madeleine, κατεβαίνουμε ίσια κάτω στην πλατεία de la Concorde και μετά στρίβουμε για να μπούμε στον κήπο des Tuileries. Μετά θα πάρουμε μετρό και θα ανεβούμε στην Sacré Cœur για να χαζέψουμε την θέα και να κάνουμε βόλτα στην Montmartre. Μόλις πέσει ο ήλιος θα γυρίσουμε στο ξενοδοχείο για ολιγόωρη ξεκούραση και το βράδυ θα πάμε να φάμε εδώ. Στο οινό-μπαρο του Jacques Mélac- http://www.melac.fr/index.html
-
Η χαρακτηριστική εκκλησία της Μαγδαληνής, αρχαιοελληνικού τύπου, βρίσκεται στο κέντρο της πλατείας- Είμαστε λοιπόν στο Κολωνάκι του Παρισιού. Στα σκαλοπάτια της εκκλησίας κάθονται αρκετά καλοντυμένοι εργαζόμενοι (προφανώς
- Περπατάμε πάνω στην Rue Royale μέχρι την πλατεία Concorde με τον χαρακτηριστικό οβελίσκο της, και μπαίνουμε στον κήπο des Tuileries. Oooh, le Paradis
- εγώ γκρινιάζω (κλασικά), και σιγά σιγά χωνόμαστε στο μετρό και αναδυόμαστε κάτω από την Μονμάρτη.https://lh4.googleusercontent.com/_8HaThUv6Qz0/SfTy2YlC6dI/AAAAAAAAAQI/BxjOU5FA88Y/s800/IMG_2650.JPG
Τσούκου-τσούκου στην ανηφόρα, περνάμε σαν καλοί τουρίστες μπροστά απ' όλα τα τουριστομάγαζα που βρίσκονται πάνω στον δρόμο, φτάνουμε στην εκκλησία Sacre Coeur που απ' έξω είναι πολύ εντυπωσιακή (από μέσα όχι και τόσο)
1) ια τη Disneyland, το μόνο που έχω να σου προτείνω είναι να μην πας σαββατοκύριακο (και φυσικά ούτε άλλη αργία), οι ουρές είναι απερίγραπτες. Εισητήριο μπορείς να προ-αγοράσεις είτε από το site του πάρκου, είτε από τα Disney Stores που βρίσκονται στην πόλη, με πιο κεντρικό αυτό στα Υλήσια Πεδία. Σε συμφέρει γιατί θα γλυτώσεις την ουρά στην είσοδο του πάρκου που για να βγάλεις εισητήριο μπορεί να φας πολύ πολύ χρόνο.
2) annageo ναι πήγα και στην Disneyland.
H συμβουλή μου είναι να πας όσο πιο πρωί γίνεται για να προλάβεις να δεις όσο γίνεται πιο πολλά πράγματα και να προλάβεις να ανέβεις σε πολλά τρενάκια και να μην πας Παρασκευή Σαββάτο η Κυριακή.
Εγω πήγα Δευτέρα και είχε αναμονή στα τρενάκια από 20 έως 40 λεπτά και από κόσμο γινόταν χαμός σε όλη την Disneyland.Ενω έκανα αγώνα δρόμου για να προλάβω μέσα σε 6 ώρες να την γυρίσω όλη να ανέβω σε 2 τρενάκια και να κάνω μια βόλτα στα studios δίπλα και να μπω σε ένα από αυτά.
Βέβαια εγώ πήγα και τέλη Σεπτέμβρη ενώ εσύ θα πας τέλη Νοεμβρίου οπότε τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα νομίζω αλλά και πάλι είναι τεράστιοι οι χώροι και θέλεις πολλές ώρες για να τους γυρίσεις.
Το εισιτήριο για να μην περιμένεις στην ουρά(που δεν νομίζω να έχει και πολύ ουρά τέλη Νοεμβρίου) μπορείς να το βγάλεις από το internet μέσω της σελίδας της Disneyland η από το κατάστημα της στα Ηλύσια πεδία η από τα fnac η το πιο εύκολο που έκανα εγώ :από τις τουριστικές πληροφορίες στο αεροδρόμιο.Εκεί μπορείς να βγάλεις και κάρτα για τα μουσεία και για τις συγκοινωνίες.
ΚΑΜΠΑΡΕ:
1) Από το moulin rouge περάσαμε από έξω και είχε μια απίστευτα μεγάλη ουρά.Δες εδώ να καταλάβεις τι εννοώ.ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΦΟΡΟΥΜ ΚΑΙ ΜΑΙΛ ΑΝ ΚΑΝΩ ΚΡΑΤΗΣΗ ΓΙΑ ΚΑΜΠΑΡΕ ΑΠΟΦΕΥΓΩ ΤΙΣ ΟΥΡΕΣ
2) ΘΕΜΑ 5 ημέρες στο μαγευτικό παρίσι XRISTOS71, SEL2:Εχω δει την παράσταση στο 'κυριλατο' lido πριν 4 χρόνια
το moulin ειναι ξόφλα !!
3)Γιαυτο το λόγο και μόνο μην στερήσεις απο τον σύζυγο σου την επιθυμία να δει απο κοντα μια παράσταση στο lido ( προσωπική επιλογή )
Cabaret Lido Paris - Spectacle champs elys?e - Revue Bluebell Girls - Lido
3) Χρηστο μιας και εχεις παει, να σε ρωτησω, είχες κανει κρατηση στο ιντερνετ απο πριν ή πηγες απλά την ημερα που ηθελες? και επειδη βλέπω οτι εχει δυο παραστασεις 9 και 11, φανταζομαι ότι η διάρκεια του σοου ειναι 2 ώρες?? 2 ώρες - 90 ευρώ?? ααααααααααααααχ, παλι θυσιάζομαι
4) εμεις πήραμε την ιδια μερα αλλά αν θες αγόρασε τα και απο το net
2 ωρες 90 ευρώ αλλά αξίζει το θεαμα
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ KABAMARU ΘΕΜΑ 5 ημέρες στο μαγευτικό παρίσι:
-μετά από ερωτήσεις βρήκαμε τον χώρο τουριστικών πληροφοριών του αεροδρομίου όπου εκεί βγάλαμε την paris visit για διαδρομές 5 ημερών και στις 6 ζώνες(49.40?), μια κάρτα για μουσεία για 2 ημέρες(32?), καθώς και εισιτήρια για την Disneyland για τα 2 πάρκα(57?). Αφού καλύψαμε μια μεγάλη διαδρομή και μετά από ερωτήσεις για το που ακριβώς θα κατευθυνθούμε μπήκαμε μέσα στο τραίνο RER
1η μερα-ΠΥΡΓΟΣ ΑΙΦΕΛ-Από εκεί περνώντας την γέφυρα πάνω από το ποτάμι κατευθυνόμαστε απέναντι στο παλαί ντε Σαγιό. Εντυπωσιακό και αυτό και ιδιαίτερα όμορφη η θέα προς τον πύργο του Αιφελ που μπορείς να δεις πίσω από το παλαί από μια εξέδρα η από τις καφετέριες που υπάρχουν εκεί στην περιοχή του trocandero.- Από εκεί περπατάμε για να πάρουμε το λεοφωρείο Bb που λειτουργεί μόνο την Κυριακή από τον Απρίλιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο και διασχίζει το κέντρο του Παρισιού από την Gare de lyon ως την La Defense.
Σε αυτό το λεωφορείο ανεβαίνεις με το εισιτήριο του metro η χρησιμοποιώντας την paris visite και είναι ένα δρομολόγιο που δεν το ξέρει ο περισσότερος κόσμος και για αυτό στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής είμαστε πάνω στο λεοφωρείο μόνοι μας!
2η μερα-Με το metro κατεβαίνουμε για το ξεκίνημα της βόλτας μας στην Α)πλατεία Βαστίλης όπου εκεί βρίσκεται το όμορφο κτίριο της ομώνυμης όπερας αλλά και πολλά εστιατόρια και cafe.Από εκεί κατευθυνόμαστε προς την πλατεία Βοσγίων. Η συμμετρική τετράγωνη πλατεία που άλλοτε ήταν τόπος μονομαχιών τώρα έχει ένα ωραίο πάρκο στην μέση της όπου κάθεται πολύς κόσμος πάνω στο γρασίδι. Εκεί βρίσκεται και το σπίτι που έμενε ο Βίκτωρ Ούγκω (ο συγγραφέας της Παναγίας των Παρισίων ). Στο πίσω κεντρικό μέρος της πλατείας υπάρχει ένας δρόμος που περνάει ακριβώς μέσα από ένα κτίριο. Εκει πίσω υπάρχει και ένα μαγαζάκι με καλές τιμές σε κάποια σουβενίρ και το τιμάμε δεόντως
-Από το βράδυ είχαμε συμφωνήσει με τον φίλο μου να ματαιώσουμε την προγραμματισμένη για σήμερα επίσκεψη για το ανάκτορο των Βερσαλλιών, καθότι Βερσαλίες και Disneyland σε 5 ημέρες πάει πολύ όπως το ξανασκεφτήκαμε.
-β)περπατάμε προς το μουσείο του Πικάσο. Αυτή την περίοδο γίνεται ανακαίνιση οπότε περιοριζόμαστε μόνο στο να το δούμε από έξω.
-γ)Μετά περνάμε μπροστά από το Hotel Rohan και στην συνέχεια κατηφορίζουμε προς την des rosiers ένα πολύ γραφικό στενό και όμορφο δρομάκι γεμάτο με κόσμο αλλά και εβραϊκά μαγαζιά πολλά εκ των οποίων πουλάνε φαγητό.
-Αφού διασχίζουμε ολόκληρο τον δρόμο κατευθυνόμαστε προς το μουσείο pompidou.
Ανεβαίνουμε στον τελευταίο όροφο που υπάρχει εστιατόριο αλλά και ένας διάδρομος καλυμμένος με τζαμαρία περιμετρικά όπου μπορείς να δεις μια από τις καλύτερες θέες του Παρισιού, μιας και είναι στο κατάλληλο ύψος. Κατεβαίνουμε στον 1ο όροφο και βλέπουμε μερικά πολύ εντυπωσιακά εκθέματα μοντέρνας τέχνης. Στο ισόγειο επίσης υπάρχει ένα μαγαζί που πουλάει πολύ πρωτότυπα αντικείμενα τα οποία όμως έχουν τσιμπημένες τιμές.
-δ)στο μουσείο του Λούβρου. Το βράδυ της Παρασκευής είναι ανοικτό μέχρι τις 10 και αποφασίζουμε να το επισκεφτούμε εκείνη την ώρα για να γλιτώσουμε τα αμέτρητα τουριστικά γκρούπ που κάνουν την εμφάνιση τους κυρίως το πρωί.-
μπαίνουμε μέσα προσπερνώντας την μεγάλη ουρά που υπάρχει για έλεγχο μιας και έχουμε την Paris museum card. Αυτό ήταν κάτι που δεν το περίμενα βέβαια γιατί νόμιζα ότι απλά θα γλιτώναμε την ουρά για την έκδοση εισιτηρίων που υπάρχει στο υπόγειο.
-Πριν την επίσκεψη είχα επισκεφτεί την συγκεκριμένη σελίδα Interactive Floor Plans για να αποφασίσω τι θέλω να δω.
Ε) αψίδα του θριάμβου. Φτάνουμε όμως 11 παρά και δεν μπορούμε να μπούμε μέσα μιας και μπορείς να μπεις το αργότερο μέχρι τις 22:30.Για να δεις την αψίδα από κοντά και για να περάσεις γενικά τον δρόμο απέναντι μπορείς να το κάνεις μόνο μέσω της υπόγειας διάβασης.
Ζ)Μπαίνουμε στην διάβαση και βγαίνουμε ακριβώς στην αρχή του πιο διάσημου δρόμου του κόσμου. Στα Ηλύσια Πεδία!
Ε) Κάνουμε μια στάση στο fast food «quik» για να τσιμπήσουμε κάτι. Καλό φαγητό και οικονομικό για το Παρίσι αλλά και καλό μέρος (όπως και όλα τα fast foods) για να πας τουαλέτα αν είσαι στην γύρα.
3η μερα:
Α) στο δημαρχείο του Παρισιού
Β) Αφού το θαυμάζουμε για λίγη ώρα περνάμε την γέφυρά πάνω από το ποτάμι και κατευθυνόμαστε προς την Notre-Dame(Παναγία των Παρισίων).Φτάνουμε έξω γύρω στις 4 παρά που σύμφωνα με αυτά που είχα διαβάσει ήταν μια πολύ καλή ώρα για να επισκεφτείς την εκκλησιά και τους πύργους της χωρίς πολύ κόσμο. Τα πράγματα όμως είναι τελείως διαφορετικά. Οι ουρές που πρέπει να περιμένει κάποιος για να μπει στην εκκλησιά και για να ανέβει στους πύργους είναι τεράστιες. Στους πύργους και την κάρτα των μουσείων να έχεις πρέπει πάλι να περιμένεις στην ουρά ενώ η ουρά για να μπεις στην εκκλησιά είναι ακόμη μεγαλύτερη. Κάνουμε μια βόλτα περιμετρικά κοιτάζοντας την πραγματικά υπέροχη από πλευράς αρχιτεκτονικής εκκλησιά από όλες τις πλευρές. Στην πίσω μεριά της εκκλησιάς έχει ένα πάρκο όπου καθόμαστε για ένα διάλειμμα κοιτώντας ταυτόχρονα την πίσω εντυπωσιακή όψη της εκκλησιάς. Μπροστά από την εκκλησιά ακριβώς υπάρχει μια κρύπτη όπου υπάρχουν ερείπια σπιτιών και μιας και δεν έχει ουρά αποφασίζουμε να μπούμε μέσα. Έχοντας δει τόσο όμορφα πράγματα πρωτύτερα η κρύπτη δεν μου προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση
Γ) Στην συνέχεια κάνουμε μια βόλτα στο νησί Ιλ ντε λα Σιτέ που βρισκόμαστε, περνώντας μπροστά από το όμορφο αρχηγείο της Αστυνομίας και στην συνέχεια μπροστά από το Κονσιερζέρι στο πίσω τετράγωνο που είναι η παλιά
Φυλακή
Δ) Από εκεί διασχίζουμε τον πεζόδρομο και πάμε προς την στάση του metro για να πάμε προς την Μονμάρτρη μιας και σε μιάμιση ώρα περίπου βασιλεύει ο ήλιος και έχω διαβάσει ότι είναι η ιδανική ώρα για να δεις την θέα από την εκκλησία της Σακρ Κερ
Ε) Συνεχίζω Κατεβαίνουμε λοιπόν σε μια στάση κοντά στην Σακρ Κέρ στην Μονμάρτρη. Η περιοχή είναι ιδιαίτερα γραφική αλλά επειδή δεν είναι τετραγωνισμένη είναι και δύσκολο να προσανατολιστείς ακόμη και με χάρτη. Αν φτάσεις από την κάτω μεριά της εκκλησίας μπορείς να γλιτώσεις το ανέβασμα με τα σκαλιά και να πάρεις ένα τελεφερίκ που υπάρχει εκεί πέρα χρησιμοποιώντας το εισιτήριο του metro.
Ζ) Φεύγοντας από την εκκλησιά τελικά πηγαίνουμε προς την πλατεία Πλας ντυ Τερτρ η οποία είναι γεμάτη με εστιατόρια και κόσμο και είναι γνωστή φυσικά για τους ζωγράφους που κάθονται εκεί πέρα. Κάνουμε βόλτα στα υπέροχα δρομάκια της Μονμάρτρης μέσα στο κρύο που έχει βγάλει καθώς βράδιασε και περνάμε μπροστά από το cafe όπου δούλευε σερβιτόρα η Αmelie στην ομώνυμη ταινία.
- Κατηφορίζοντας από τον ίδιο δρόμο(Rue lapice)βγαίνουμε ακριβώς έξω από το Mouline Rouze
4η μέρα
Α), Η πανύψηλη αψίδα που υπάρχει και είναι στην ίδια ακριβώς ευθεία με την γνωστή αψίδα του θριάμβου που είναι ορατή από εκεί, έχει στον τελευταίο όροφο πρόσβαση στο κοινό με εισιτήριο αλλά είναι κλειστή την ώρα που φτάνουμε εμείς.
Αφού κάνουμε μια βόλτα μέσα σε ένα εμπορικό κέντρο και στην πλατεία
κατεβαίνουμε πάλι στο υπόγειο για να πάρουμε το λεωφορείο. Εδώ υπάρχει ένα παράξενο σύστημα καθώς αυτός ο χώρος έχει πόρτες που ανοίγουν για να βγεις έξω μόνο όταν έρχεται το λεωφορείο! Παίρνουμε την διαδρομή του γυρισμού και κοιτάω από το παράθυρο με θαυμασμό σαν μικρό παιδί την νύχτα που πέφτει στο Παρίσι. Φτάνουμε στο τέρμα,στο Gare de Lyon.Από εκεί αν θέλεις να συνεχίσεις πρέπει να κατέβεις από το λεωφορείο και να πας απέναντι να πάρεις το άλλο. Μας το εξήγησε αυτό ο οδηγός του λεωφορείου σε άπταιστα Γαλλικά Το παράξενο ήταν ότι δεν απάντησε ούτε καν στην ερώτηση «παρλε βου Ανγκλε;» και ήταν η 2η φορά που έγινε κάτι τέτοιο…
Περνάμε απέναντι ανεβαίνουμε πάλι στο λεωφορείο και κατεβαίνουμε αυτή την φορά στο μουσείο του Λούβρου καθώς ο φίλος μου θέλει να κάνει νυχτερινή φωτογράφιση εκεί.
Από εκεί παίρνουμε το metro και κατεβαίνουμε κοντά στο Πάνθεον. Από εκεί φεύγοντας περνάμε έξω από το Πάνθεον και συνεχίζουμε πηγαίνοντας να δούμε ένα στενάκι που είναι ακριβώς απέναντι από την Notre dame και είναι γεμάτο με Ελληνικά εστιατόρια και γυράδικα.
5η μέρα: Disneyland. Αποφασίσαμε να πάμε Δευτέρα για να πετύχουμε όσον το δυνατόν λιγότερο κόσμο.
Ξυπνάμε κατά τις 10 το πρωί, που είναι αρκετά αργά, καθώς τα τρενάκια στην Disneyland σταματάνε μόλις στις 18:00 το απόγευμα σήμερα, οπότε το καλύτερο είναι να είσαι εκεί από πολύ πρωί. Αυτό βέβαια μπορεί να γίνει αν δεν ξενυχτήσεις και αν δεν είσαι ψόφιος στην κούραση από την προηγούμενη μέρα
- Έχουμε χάρτη στο χέρι που έχουμε πάρει από την είσοδο για να προσανατολιζόμαστε και ξεκινάμε την περιήγηση
- Όπου βλέπω ότι δεν περιμένει πολύς κόσμος για να μπει μπαίνω μέσα. Ετσι μπαίνω στον πύργο της ωραίας κοιμωμένης, σε ένα σπιτάκι που έχει σχέση με το υποβρύχιο του Ναύτιλου, στο παλάτι του Αλαντίν και σε μια σπηλιά τεράστια με πολλούς διαδρόμους(adventure Isle).Παντού υπάρχουν εστιατόρια και η μυρωδιά του φαγητού διαχέεται σχεδόν σε κάθε σημείο.Επίσης παντού έχει μαγαζιά που πωλούν σχετικά αντικείμενα με την Disneyland και τους ήρωες της disney. Ο χρόνος αναμονής για τα τρενάκια είναι από 20 εως 40 λεπτά. Βρίσκομαι με τον φίλο μου και βγάζουμε fastpass για το Big Thunder Mountain. Το χαρτάκι γράφει ότι πρέπει να είμαστε εκεί σε 2 ώρες περίπου Ο φίλος μου, μου λέει να πάω στο Pirates of the Caribbean γιατί πήγε και είναι πολύ ωραίο. Τελικά όχι απλά είναι ωραίο αλλά είναι μια απίστευτη εμπειρία ζωής η βόλτα με την βαρκούλα μέσα σε αυτόν τον χώρο.
- Βγαίνω από την Disneyland και πάω στα Studios Park για να τα δω όλα μέ γρήγορο βήμα. Αφού τα βλέπω όλα από έξω μπαίνω μέσα στο Armageddon μετά από μια αναμονή 20 λεπτών και κάτι. Βγαίνω και φεύγω τρέχοντας να ξαναμπώ στην Disneyland για να προλάβω το fast past για το τραινάκι. Η ουρά που περιμέναμε με το fast pass που υποτίθεται ότι μπαίνεις γρήγορα ήταν κανά 5 με 10 λεπτά.. Πολύ ωραίο τραινάκι,τρομερή εμπειρία!
- Βγαίνουμε και πάμε απέναντι στα Disney Village, χώρο που τον αφήσαμε τελευταίο επίτηδες μιας και δεν έχει χρονικούς περιορισμούς για να τον δεις. Είναι ο χώρος που οδηγεί προς τα ξενοδοχεία και έχει πάρα πολλά μαγαζιά με φαγητό,καφετέριες ,κινηματογράφους κτλ. Κόσμος περιμένει στην ουρά για να μπει να κάτσει και να πιει ένα καφέ!!!
Περπατάμε παρακάτω και βλέπουμε μερικά υπέροχα ξενοδοχεία.
- Στις 7:30 περίπου παίρνουμε το rer και κατεβαίνουμε στην επόμενη στάση, στο Val d'Europe κατόπιν επιθυμίας του φίλου μου. Κοιτώντας τον τεράστιο διάδρομο που έχει μέσα το εμπορικό κέντρο πραγματικά αδυνατείς να δεις που τελειώνει Εκεί υπάρχει και ένας εκπτωτικός χώρος για επώνυμα είδη. Αφού κάνουμε μια βόλτα καθόμαστε μέσα στο εμπορικό σε ένα μαγαζί για φαγητό και σοκολάτα. Η κούραση που βγαίνει αυτή την στιγμή είναι μεγάλη αλλά νιώθω παράλληλα και μια ικανοποίηση για όλα αυτά που έχω δει.
-Παίρνουμε στην συνέχεια το rer και το metro και κατεβαίνουμε στην στάση απέναντι από την Παναγία των Παρισίων και καθόμαστε σε ένα παγκάκι ατενίζοντας το υπέροχο βραδινό φωτισμένο τοπίο. Ο φίλος μου σε κάποια φάση γύρω στις 11 φεύγει για το ξενοδοχείο. Εγώ μένω μόνος και κάνω μια βόλτα στην περιοχή του Μαραί.Υπέροχη περιοχή!Περνάω έξω από το Πομπιντού και με το χάρτη στο χέρι φροντίζω ώστε να διασχίσω όλους τους πεζόδρομους με τα αμέτρητα μπαράκια που υπάρχουν. Αργότερα έμαθα ότι αυτή η περιοχή είναι στέκι των gay. Περπατάω ασταμάτητα προσπαθώντας να δω όσο περισσότερες διαφορετικές εικόνες γίνεται. Έχει πάει μία παρά όμως και σε λίγο σταματάει το metro και φυσικά δεν μου περισσεύουν χρήματα για το ταξί οπότε γυρίζω προς το ξενοδοχείο
Neraida από το θέμα περιηγηση στο ΠΑΡΙΣΙ!
Ειναι ενα προγραμμα για το Παρισι που εφτιαξα με βαση την δικη σας βοηθεια και μετα απο πολυ πολυ ψαξιμο στο ιντερνετ.
Μπορει να ειναι χρησιμο και για εσας αρα το παραθετω και ελπιζω να σας αρεσει..
Εχοντας ως αφετηρία μας το σιδηροδρομικό σταθμό Gare De Lyon – metro 97
Παμε Ευθεια για Opera bastille
Διπλα εκει βλεπουμε και την πλατεία Βαστίλλης – bastille και την Πλατεία των Βοσγίων (Place des Vosges) η παλαιότερη του Παρισιού με την οικία του Βίκτωρ Ουγκό
διασχίζουμε τη Rue De Rivoli (παραλληλη της είναι η 34 rue des Rosiers και το γνωστο L’ as du Falafel )
και μπροστα μας βλέπουμε το εντυπωσιακό Δημαρχείο (Hotel De Ville)
και πιο κάτω το μουσείο του Λούβρου.
ολο ευθεια και συνανταμαι την Πλατεία Ομονοίας (Place de la Concorde) με τον οβελίσκο στη μέση της πλατείας
Η Place de la Concorde συνδέεται
- με την Rue Royale που καταλήγει στην εκκλησία της Μαρίας Μαγδαληνής (Madeleine) και λιγο πιο διπλα βρισκεται η Place Vendôme όπου και βρίσκονται εξαιρετικά πολυτελή ξενοδοχεία όπως το Ritz αλλά και πολλοί οίκοι μόδας
- και με την περίφημη Avenue Des Champs Elysees (Λεωφόρος Ηλυσίων Πεδίων) τον τρίτο ακριβότερο δρόμο στον κόσμο.
Διασχιζουμε την Avenue Des Champs Elysees που καταλήγει στην Αψίδα του Θριάμβου (Arc de Triomphe) στην πλατεία Ετουάλ που έχει μετονομαστεί σε Place Charles de Gaulle και όπου καταλήγουν 12 μεγάλοι λεωφόροι.
Επειτα στριβουμε αριστερα και κατευθυνομαστε προς την πλατεία του Τροκαντερό και το Παλάτι Σαγιό (Palais De Chaillot) με την καλύτερη θέα στον πύργο του Άιφελ. (Από εδώ θα τραβήξετε την καλύτερη φωτογραφία που θα έχετε από το Παρίσι!)
Περνάμε στην Αριστερή Οχθη του Σηκουάνα.
Στεκόμαστε μπροστά στον Πύργο του Αϊφελ.
Συνεχιζουμε για το Μέγαρο των Απομάχων (Hotel Des Invalides), ένα συγκρότημα κτιρίων που συμπεριλαμβάνει μουσεία και μνημεία όπως το Στρατιωτικό Μουσείο (Musée de l’ Armée), την εκκλησία Saint-Louis des Invalides και το Βασιλικό Παρεκκλήσι γνωστό ως Église du Dôme. Εδώ βρίσκεται ο Τύμβος του Ναπολέοντα και μελών της οικογένειας του καθώς και πολλών στρατηγών.
Από εκει μπορουμε να περασουμε από το μουσείο Ορσέ (Orsay) και να συνεχισουμε την διαδρομη μας διασχιζοντας από την αρχη της την Boulevard St. Germain (Σεν Ζερμέν) με τα διάσημα καφέ «Cafe de Flore» και «Les Deux Magots» στέκια συνάντησης της καλλιτεχνικής ελίτ.
Προχωραμε προς Το Πάνθεον,
Στην συνεχεια η Σορβόνη -το διάσημο πανεπιστήμιο του Παρισιού-,
η λεωφόρος St. Michel,
μια στάση στον Κήπο του Λουξεμβούργου με το ομώνυμο παλάτι.
Τα δρομάκια μας οδηγούν στο Ile St. Louis το οποίο συνδέεται με γέφυρα με το Ile de la Cite.
Περπατάμε το κεντρικό του δρομάκι Rue St. Louis με τα μαγαζάκια του, τα εστιατόρια, τις patisserie με τα δελεαστικά γλυκά, τις boulangeries με τις φρεσκοψημμένες μπαγκέτες, τις fromagerie με τις ποικιλίες τυριών, τις charcuteries με τα αλλαντικά και τα πατέ, τα ξενοδοχεία, τις brasserie...και εκει απολαμβανουμε το περιφημο παγωτό Berthillon : THE BEST ice cream in all of Paris!
επειτα περναμε στο νησακι ile de la Cite οπου βρισκεται η Παναγια των Παρισιων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα υαλογραφήματα (βιτρώ) των παραθύρων.
Αξίζει η κρουαζιέρα το σούρουπο στο Σηκουάνα με τα Bateaux Mouches. Δέκα ευρώ κοστίζει η απλή βόλτα (1 ώρα και 10 λεπτά) και βλέπετε τόσο τα αξιοθέατα φωτισμένα όσο και τη ζωή στις όχθες του ποταμού. Ζευγάρια, φίλοι, παρέες περνούν την ώρα τους με ένα μπουκάλι κρασί και σνακ, χαζεύοντας τα καραβάκια, διασκεδάζοντας! Για βόλτα στον Σηκουάνα με τα bateaux Mouche σταθμός μετρό Pont de l’ Alma.
__________________
Maps of Paris at Frommer's
πολυ καλοι χαρτες για Παρισι προς εκτυπωση με βαση αυτα που θελετε να δειτε
γυρισα....μετα απο ενα ονειρικο τριιμερο στο Παρισι..
-λοιπον το προγραμμα βγηκε σε δυο μερες.. σαββατο και κυριακη..
παρασκευη ειχαμε την επισκεψη στον Λουβρο, βολτα με τα κοκκινα λεωφορεια κ το βραδυ ανεβηκαμε στον Πυργο του Αιφελ...
μεσα σε ενα τριημερο μπορει κανεις να δει πολλα, παρα πολλα.... οποτε αν δεν εχετε περισσοτερο χρονο, βουρ, κλεινουμε εισιτηρια και φευγουμε..
χμ, μην ξεχασω να αναφερω ομως οτι τωρα ποναω πολυ, ολο μου το σωμα, πονααααααωωωωω απο το πολυ περπατημα!!
tips: να πατε στο BRASSERIE LIPP στην Boulevard Saint - Germain για φαγητο,
και για καφε, τσαι, μακαρον κτλ κτλ, να πατε στο LA DURREE ROYALE,
και στο Angelina cafe' που βρισκεται απεναντι απο τον Λουβρο!!
Σελ 4για το angelina έγραψες τη διεύθυνση.
Γράψε μας καιγια το la duree.
Θα πάω το Πάσχα στο Παρίσι και θα μου άρεσε να κάνω μια στάση στα cafe που προτείνεις.
Πας για τέταρτη φορά στο Παρίσι και δεν ξέρεις τη La Duree ? Κόβεσαι!!!
Έχει διάφορα καταστήματα, με κλασσικότερο και γνωστότερο αυτό στη Champs Elysees. Σπεσιαλιτέ, φυσικά, τα Macaroon (τα 2α καλύτερα στο Παρίσι.) Ladur?e | Fabricant de Douceurs & Gourmandises - να δοκιμασεις και τα καταπληκτικα γλυκα που εχει με προτεινόμενο μιλφειγ καραμελα, εχει και φανταστικα κρασια σε πολυ λογικες τιμες...
-
_______
Αρχικό μήνυμα απο Bahari http://www.travelstories.gr/%E5%F1%...F3%F4%EF-%F0%E1%F1%E9%F3%E9-4.html#post261069
Και δε μου λες, για να' χουμε καλό ρώτημα, ποια είναι τα 1α καλύτερα;;;
Pierre Herme (Livraison de macarons, livraison de chocolats Pierre Herm? Paris) ___________
- ikarialover σελ.4: Δεν ξέρω τι ώρα φτάνεις ακριβώς αλλά αν θες να ανέβεις στον πύργο, υπολόγισε καμιά ώρα αναμονή στις ουρές..Πάντα γίνεται χαμός, ειδικά το καλοκαίρι, εκτός από πολύ νωρίς το πρωί και αργά το βράδυ..
Επίσης, για το Λούβρο ένα τρίωρο το θες οπωσδήποτε νομίζω (εγώ θα σου έλεγα και εξάωρο, αλλά να μην σε τρομάξω, δεν ξέρω και τι θες να δεις...). Δεν είδα πουθενά στο πρόγραμμά σου τα εξής:
-Sainte Chapelle, πολύ κοντά στην Παναγία των Παρίσιων, πανέμορφη και μαγική..
-Quartier Latin. Μια βραδινή βόλτα επιβάλλεται.
Επίσης, για τις Βερσαλλίες, ειδικά αν δείτε και τους κήπους θες τουλάχιστον μέχρι το μεσημέρι...
leftris μη παραλειψεις να επισκεφτεις τον πυργο του montparnasse με καταπληκτικη θες του eiffel
- 06/2011 Επισης να ξερεις οτι στις 9 το βραδυ η αψιδα κλεινει.... το καλυτερο ειναι να πας στις 8.30 εχει τελεια χρωματα για φωτογραφια....
- montparnasse απότι είδα στο Googleearth είναι κοντά στους κήπους του Λουξεμβούργου
- θεμα περιηγηση στο παρισι από neraida:σελ 5 pastelidis.p.s.: Μην σε αγχωνει καθολου το αν θα προλαβεις, εγω μεσα σε δυο μερες πηγα στα σημαντικοτερα αξιοθεατα του Παρισου:
Αιφελ
παναγια
Λουβρος
αψιδα
λαφαγιετ
Βερσαλιες
Οπερα
Λα Ντιφενς
και περπατημα περιπου στα 30Κm.
- Kαι εγω ετσι τα εβλεπα απο το Earth αλλα οταν περπατησα την Elysees καταλαβα οτι ειναι 4km.
- Ikarialover σε΄5: Να κάνω κάποιες προτάσεις;
Θεωρώ ότι έχεις βάλει στο πρόγραμμά σου πάρα πολλά μουσείο. Π.χ. το Καρναβαλέ, στο οποίο έχω πάει, εντάξει, δεν πέφτεις και κάτω. Για μένα αυτά που πρέπει να δεις οπωσδήποτε είναι το Λούβρο και το Ορσέ. 'Η π.χ. η consiergerie δεν είναι ανοιχτή για το κοινό, αν δεν κάνω λάθος, απλά περνάς απέξω. Αντίστοιχα, και από τη Σορβόννη απλά περνάς απέξω. Επίσης, στο Oberkampf τι ακριβώς θες να δεις;; Στο Pere Lachaise, αφού θα πάτε και την έκτη μέρα, δεν είναι ανάγκη να πάτε και την τέταρτη.
Εν ολίγοις, νομίζω ότι αν λάβεις όλα αυτά υπόψη σου, νομίζω ότι θα σου χωρέσει να πάτε μια μέρα στη Ντίσνευλαντ που πραγματικά αξίζει
- Η κονσιερζερι νομίζω πως είναι ανοιχτή (ξέρει κάποιος σίγουρα?) Για το καρναβαλέ μας αρέσει η ιστορία του Παρισιού. Στο Oberkampf διάβασα πως είναι ωραία για διασκέδαση το βράδυ.
Θεμα γαλλία 2009:
μονμαρτη (sacre coeur), champs elysees, bateaux mouches στο σηκουανα, λουβρο, galleries lafayette και printemps, centre Pompidou, βερσαλιες, eurodisney ... απλως ενα μικρο hint για το τι μπορεις να κανει στο παρίσι
- θεμα παρίσι Αν μετράω καλά τις μέρες, έχεις βάλει το Musse d' Orsay για Δευτέρα, που είναι κλειστό.
- Απέφυγε πάντως τις Βερσαλλίες Σαββατοκύριακο.
- Oι κατακομβες στο denfert-rochereau πιστευω αξιζουν μια επισκεψη. Καλα να περασετε
- Έχεις αφήσει εκτός προγράμματος πολλά SOS μέρη που είναι ανοικτά για να τα περπατήσεις, και που είναι η Νο.1 εμπειρία στο Παρίσι, π.χ. Ile St-Louis, βόλτα στη μεσαιωνική marais, place des vosges, Bastille, port d' arsenal, promenade plantee, grandes boulevards/opera/lafayette, magdalene, vendome, concorde, όχθες Σηκουάνα, st-germain de pres.
Θεμα Τα φρικιά πάνε Παρίσι!
aris museum pass και πως να γίνετε πλαστογράφοι http://lh3.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/SlO33IQr-EI/AAAAAAAAB4c/11DisUwIVQU/s800/IMG_0123.jpghttp://lh3.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/SlO33IQr-EI/AAAAAAAAB4c/11DisUwIVQU/s800/IMG_0123.jpg
Το Paris museum pass είναι μία προπληρωμένη καρτούλα, που σου επιτρέπει την δωρεάν είσοδο στα μουσεία και μνημεία που καλύπτει, χωρίς αναμονή στην ουρά των εισιτηρίων, για έναν ορισμένο αριθμό ημερών που πάει ανάλογα με την τιμή που προπληρώνεις. Πωλείται στα γκισέ όλων των μουσείων που έχει στην λίστα του και στα γραφεία τουρισμού της Γαλλίας. Καλό ακούγεται ε; Έτσι είπαμε και μείς. Κάναμε τους λογαριασμούς μας, πόσο κάνουν συνολικά τα εισιτήρια στα μουσεία που θέλουμε vs. πόσο κάνει η κάρτα, και αποφασίσαμε να πάρουμε από μία 4ήμερη ο καθένας. Μερικά πράγματα που πρέπει να προσέξει κανείς πριν αγοράσει μία τέτοια είναι τα εξής:
Πρώτον, όπως λέει και στις πληροφορίες της ιστοσελίδας της, η καρτούλα σου εξασφαλίζει την είσοδο μόνο στις σταθερές εκθέσεις των μουσείων, όχι στις προσωρινές που αλλάζουν από καιρό σε καιρό.
Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα, αλλά άμα σε ενδιαφέρει η προσωρινή έκθεση Kandinsky στο Pompidou, τα πράγματα γίνονται λίγο πιο ... ενοχλητικά. Πολλά μουσεία, έχουν ξεχωριστό εισιτήριο για τις προσωρινές εκθέσεις τους, και ενδεχομένως να προσφέρουν και ένα ενιαίο με κάποια έκπτωση. Όχι όμως και το Pompidou, όπου υπάρχει μόνο ένα και ενιαίο εισιτήριο. Όταν λοιπόν βρίσκεσαι μπροστά στο γκισέ του ταμεία, αφού έχεις ήδη συμπληρώσει 4-5 ώρες μέσα στο μουσείο, και σε ενημερώνει ότι δεν έχει σημασία που διαθέτεις museum pass και που έχεις ήδη δει τις μόνιμες εκθέσεις, άμα θες να μπεις στην προσωρινή πρέπει να πληρώσεις ολόκληρο το ενιαίο εισιτήριο...όσο να 'ναι σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι από την μετωπική σύγκρουση με την φραγκοφονίαση. Και το υπεραιματωμένο κεφάλι δεν είναι καλή συνθήκη για να δεις Kandinsky. Την κάναμε λοιπόν, αρκετά εκνευρισμένοι από την κοροϊδία.
Δεύτερον, ανάλογη "ρύθμιση" υπάρχει και για πολλά από τα μνημεία τα οποία καλύπτει το museum pass. Δηλαδή η πρόσβαση εξασφαλίζεται μόνο στους βασικούς χώρους του μνημείου και όχι σε περιοχές όπου απαιτείται ξεχωριστό εισιτήριο.
Για παράδειγμα, ενώ στην Παναγιά των Παρισίων η κάρτα σου επιτρέπει να επισκεφτείς τόσο τους πύργους όσο και την αρχαιολογική κρύπτη, στις Βερσαλλίες, περιλαμβάνεται μόνο το παλάτι (Le Château) και το Τριανόν (Trianon) αλλά όχι και η είσοδος στους κήπους. Εκ πρώτης όψεως αυτό δεν φαίνεται να αποτελεί πρόβλημα, καθώς μπορεί κανείς να επιλέξει είτε να επισκεφτεί μόνο τα 2 κτίρια, είτε να πληρώσει το εξτρά αντίτιμο για να επισκεφτεί και τον κήπο. Εμείς αποφασίσαμε το πρώτο. Βέβαια, ο Λουδοβίκος είχε καβαντζωμένη χρυσή άμαξα για να πηγαίνει πέρα δώθε. Εμείς που ήμασταν χωρίς ρόδες όμως, είπαμε να χρησιμοποιήσουμε το mini train που κάνει διαδρομές μέσα στην μεγάάάλη έκταση μεταξύ των κτιρίων. Το mini train κινείται μέσα στους κήπους. Εάν δεν πληρώσεις εισιτήριο για να μπεις στους κήπους ... δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις.
(-Απαντηση taver σελ2:
Pardon? Την τελευταία φορά που το τσέκαρα, η είσοδος στους Κήπους των Βερσαλλιών (εκτός από τις παραστάσεις των grandes Eaux Musicales, Σαββατοκύριακα & αργίες Απρίλιο - Οκτώβριο) όσο και στη Notre Dame de Paris ήταν ελεύθερη. Και τα αντίστοιχα websites συμφωνούν να το τσεκαρω
-απάντηση happiness:
taver κοίτα πιο προσεκτικά τα διαφορετικά είδη εισητηρίων που υπάρχουν και τι περιλαμβάνουν. Θα δεις ότι για να επισκευτείς τα πάντα (δλδ όλα τα κτίρια και τους κήπους) θέλεις 2 εισητήρια. Αυτό τον 15ε για το παλάτι και των 10ε για τα υπόλοιπα. Άλλωστε...οι τύποι στις εισόδους των κήπων που τους δείξαμε το πάσο μας ήταν κατηγορηματικοί .
Για την Notre Dame δεν αναφέρομαι στο εσωτερικό της εκκλησίας, αλλά στους πύργους (ναι, ναι, εκεί που χτύπαγε την καμπάνα ο Κουασιμόδος ) και σε μία κρύπτη που υπάρχει κάτω από την εκκλησία. Και τα δύο αυτά έχουν εισητήριο.
-ταβερ: Σε ποιούς κήπους αναφέρεσαι? Το site δεν αναφέρει πουθενά κάτι για είσοδο στους κήπους, μόνο για τα χωράφια της Μαρίας Αντουαννέτας λέει κάτι, και εκεί καλά που δεν πήγατε. Αν μιλάς για τους κυρίως κήπους, το μεγάλο κανάλι κλπ, δεν ξέρω γιατί σας έδιωξαν, πάντως αν δεν ήταν σε μέρα με grandes Eaux Musicales, η είσοδος κανονικά είναι ελέυθερη. Νομίζω ότι μπορούν να στο επιβεβαιώσουν και ένας μεγάλος ακόμη αριθμός συνφορουμιτών που δεν έχουν πληρώσει είσοδο για τους κήπους
-βαβαντουμα σελ 2: Έχει δίκηο, κι εμείς δεν πληρώσαμε ξεχωριστά για τους κήπους. Ελεύθερα ήταν, και στο τραινάκι.
Απαντηση happiness: φτου γμτ! λες να πέσαμε στην μέρα; πρέπει όντως να ήτανε σ/κ. και ψιλόβρεχε κιόλας γι'αυτό δεν θέλαμε να μπούμε στους κήπους (που κατά τ'άλλα έχω ακούσει τα καλύτερα) γιατί εγώ δεν είχα όρεξη να περπατάω με την ομπρέλα. κρίμα
ΥΓ: σας ευχαριστώ παιδιά για τις πληροφορίες)
http://lh4.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/SlOtHHwYmcI/AAAAAAAAB4Y/nmd3eUAuYis/s800/IMG_0122.jpghttp://lh4.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/SlOtHHwYmcI/AAAAAAAAB4Y/nmd3eUAuYis/s800/IMG_0122.jpgΠοιό είναι το συμπέρασμα; Εάν ξαναπήγαινα θα την ξαναέπαιρνα. Νομίζω ότι μας γλίτωσε πολύ χρόνο από τις ουρές στην έκδοση εισιτηρίων. Μόνο που αυτή την φορά την στερνή μου γνώση θα την έχω πρώτη. Διότι άμα είναι να βουτηχτείς στον βούρκο της παρανομίας, ας το κάνεις από την αρχή, να πιάνει και τόπο .
Και εξηγούμαι. Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, ο τρόπος με τον ορίζονται οι μέρες ισχύος της κάρτας είναι με την χειρόγραφη σημείωση από τον αγοραστή της πρώτης ημερομηνίας που θα χρησιμοποιηθεί το πάσο, μαζί με το ονοματεπώνυμό του. Τώρα...ας γίνουμε λίγο εφευρετικοί... Σκαρφιζόμαστε ένα κόλπο το οποίο θα μας επιτρέψει να παρατείνουμε την διάρκεια της κάρτας. Αυτό μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους. Ή χρησιμοποιούμε στυλό που σβήνει (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι και βρήκαμε και στο Παρίσι ), ή ακόμα καλύτερα απλό μολύβι, ή γράφουμε τους αριθμούς στην ημερομηνία έτσι ώστε να μπορούν να "τροποποιηθούν" ή ότι άλλο κατεβάσει το μυαλό μας τέλος πάντων . Δεν ανησυχούμε ιδιαίτερα για τον έλεγχο στις εισόδους των μουσείων. Εμάς στα μόνο σημεία όπου έγινε σοβαρός έλεγχος της κάρτας ήταν στο Pompidou, όπου σκανάρουν το bar code έτσι ώστε να μην μπορείς να μπεις δυο φορές, και στις Βερσαλλίες όπου σημειώσανε απάνω στην κάρτα την ημερομηνία επίσκεψης (γι' αυτό προσέξτε ποια μέρα θα πάτε εκεί). Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις δεν την πήραν καν από τα χέρια μας. Εγώ μάλιστα έκανα και ένα προσωπικό "πείραμα" με το να δείχνω επίτηδες την μπροστά πλευρά του πάσου, όπου δεν φαίνεται καμία πληροφορία για την εγκυρότητά του. Κανείς δεν μου ζήτησε περαιτέρω έλεγχο.
Με μια "ελληναριά" λοιπόν, μπορεί κανείς να την βγάλει καθαρή με μία κάρτα 2 ημερών, καθ' όλη την διάρκεια του ταξιδιού.
Λουβρο Αυτό που χρειάζεται στην προκειμένη περίπτωση, είναι στρατηγικό σχέδιο . Κυριολεκτικά. Κατ' αρχήν, πρέπει να βρείτε από το site του μουσείου το πλάνο του κτιρίου. Ρίχτε μετά μία ματιά στα τμήματα των εκθέσεων και αποφασίστε τι σας αρέσει περισσότερο να δείτε, και με ποια σειρά. Υπολογίστε πόση ώρα θα σας πάρει κάθε τμήμα (αφήστε λάσκο γιατί είπαμε, δεν βιαζόμαστε μέσα στο μουσείο). Υπολογίστε και ώρα για διάλλειμα, που σίγουρα θα χρειαστεί. Η εσωτερική αυλή του Λούβρου είναι καλό σημείο για λίγη ξεκούραση, αλλά μπορείτε να πάτε και κάπου έξω από το κτίριο, καθώς το εισιτήριο ισχύει για ολόκληρη την μέρα και για απεριόριστες εισόδους (να λάβετε όμως υπόψη σας ότι κάθε φορά που θα θέλετε να ξαναμπείτε στο μουσείο, πρέπει να ξανακάτσετε στην ουρά ελέγχου ασφαλείας). Κάποιες μέρες το μουσείο είναι ανοιχτό περισσότερες ώρες, οπότε εάν μπορείτε να κανονίσετε ανάλογα το πρόγραμμά σας θα κερδίσετε άνεση χρόνου.
Φυσικά πήγαμε και στα highlights . Μόνα Λίζα, Αφροδίτη της Μήλου, Νίκη της Σαμοθράκης, Η σχεδία της Μέδουσας κ.α. Οι εντυπώσεις δεν ήταν πάντα οι αναμενόμενες από τα τόσο πολυδιαφημισμένα εκθέματα
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ HAPINESS
1η μερα: Ξεκουραστήκαμε λίγο και βγήκαμε για μια βολτίτσα που μας έβγαλε αρχικά στην πλατεία της Βαστίλης (Bastille). Όχι εντελώς τυχαία βέβαια . Ψάχναμε ένα κατάστημα FNACτο οποίο πουλάει εισιτήρια για πολλά γνωστά μουσεία, συναυλίες κτλ. Για καλή μας τύχη, εκεί βρήκαμε και το LYLO, ένα πολύ απαραίτητο περιοδικάκι για ντόπιους και επισκέπτες στο Παρίσι, το οποίο περιέχει πληροφορίες για ένα σωρό μουσικές εκδηλώσεις σε όλη την πόλη, και διατίθεται δωρεάν σε μερικά καταστήματα μουσικής, μπαράκια κλ. Την Τετάρτη προμηθευτήκαμε επίσης και το Pariscope από ένα περίπτερο, το οποίο είναι αντίστοιχο του ‘Αθηνόραμα’.
http://lh5.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/Sf8N3D5NwOI/AAAAAAAABew/SoBWoBRNLXQ/s800/P1012490.JPGhttp://lh5.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/Sf8N3D5NwOI/AAAAAAAABew/SoBWoBRNLXQ/s800/P1012490.JPGΕν τέλει αντί για εισιτήρια, αποφασίσαμε να πάρουμε το Paris Museum Pass, το οποίο τελικώς αποδείχτηκε μάλλον κακή επιλογή, για διάφορους λόγους.
Η πλατεία της Βαστίλης χαρακτηρίζεται από την τεράστια στήλη του Ιουλίου και την όπερα της Βαστίλης.
- Μετρό και αναδυόμαστε πάλι κοντά στο Τροκαντερό (Trocade'ro).
- Συνεχίζουμε ίσια, πάνω από τον Σηκουάνα, για να βγούμε ακριβώς μπροστά στον πύργο- Άμα έχεις χρόνο, υπομονή και λεφτά να διαθέσεις, μπορείς να περιμένεις στις ουρές για τους ανελκυστήρες που ανεβαίνουν στα δύο επίπεδα του πύργου. Εάν όχι, μην αγχώνεσαι. Υπάρχουν κι άλλες επιλογές για ‘σκαρφάλωμα’.
http://arc-de-triomphe.monuments-nationaux.fr/en/ - αψιδα του θριαμβου- Open every day
1 April to 30 September : 10 am to 11 pm
1 October to 31 March : 10 am to 10:30 pm
Last admission 45 mins before closing
Closed
January 1, May 1, May 8 (morning), July 14 (morning), November 11 (morning) and December 25
Adult rate : 9,50 €
Ημέρα 2η
Λουβρο-προσκύνημα
Αυτό που χρειάζεται στην προκειμένη περίπτωση, είναι στρατηγικό σχέδιο . Κυριολεκτικά. Κατ' αρχήν, πρέπει να βρείτε από το site του μουσείου το πλάνο του κτιρίου. Ρίχτε μετά μία ματιά στα τμήματα των εκθέσεων και αποφασίστε τι σας αρέσει περισσότερο να δείτε, και με ποια σειρά. Υπολογίστε πόση ώρα θα σας πάρει κάθε τμήμα (αφήστε λάσκο γιατί είπαμε, δεν βιαζόμαστε μέσα στο μουσείο). Υπολογίστε και ώρα για διάλλειμα, που σίγουρα θα χρειαστεί. Η εσωτερική αυλή του Λούβρου είναι καλό σημείο για λίγη ξεκούραση, αλλά μπορείτε να πάτε και κάπου έξω από το κτίριο, καθώς το εισιτήριο ισχύει για ολόκληρη την μέρα και για απεριόριστες εισόδους (να λάβετε όμως υπόψη σας ότι κάθε φορά που θα θέλετε να ξαναμπείτε στο μουσείο, πρέπει να ξανακάτσετε στην ουρά ελέγχου ασφαλείας). Κάποιες μέρες το μουσείο είναι ανοιχτό περισσότερες ώρες, οπότε εάν μπορείτε να κανονίσετε ανάλογα το πρόγραμμά σας θα κερδίσετε άνεση χρόνου.
Φυσικά πήγαμε και στα highlights . Μόνα Λίζα, Αφροδίτη της Μήλου, Νίκη της Σαμοθράκης, Η σχεδία της Μέδουσας κ.α
Φαγητό: Εμπιστευόμαστε λοιπόν για δεύτερη φορά τον οδηγό μας και διαλέγουμε ένα μπιστρό σχετικά κοντά στο ξενοδοχείο. Κι αυτή την φορά μας ανταμείβει . Το Café de l'Industrie είναι ένα γωνιακό μαγαζάκι ... επί 2. Διαθέτει δύο "δίδυμους" χώρους στις δύο απεναντινές γωνίες της διασταύρωσης των Rue Sedaine και Rue Saint-Sabin. Από μέσα είναι χωρισμένο σε διάφορους χώρους, διακόσμηση ρουστίκ με έργα τέχνης, πίνακες, φωτογραφίες, αφρικάνικες μάσκες κ.α.http://lh5.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/Sf8Mv12SdCI/AAAAAAAAAvU/LM7aogCSZKM/s800/P1012702.JPG http://lh5.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/Sf8Mv12SdCI/AAAAAAAAAvU/LM7aogCSZKM/s800/P1012702.JPGΤο φαγητό, για τα γαλλικά δεδομένα, πρέπει να είναι μέτριο. Για τα ελληνικά πάλι, είναι πολύ καλό. Και οι τιμές του είναι σχετικά φτηνές ... για τα γαλλικά δεδομένα . Το καλό είναι ότι η κουζίνα του είναι ανοιχτή όλες τις ώρες, πράγμα λιγουλάκι δυσεύρετο στα υπόλοιπα "φαγάδικα" του Παρισιού. Μας έσωσε πραγματικά, αφού σκάσαμε στις 11:00' το βράδυ και καταφέραμε να βάλουμε στο διαμαρτυρόμενο στομάχι μας λίγο γευστικό φαγάκι. Για να μην τα πολυλογώ, εξαιρετικό μαγαζί, το προτείνω ανεπιφύλακτα, εμείς ξαναπήγαμε. Α! και εάν ενδιαφέρεται κανένας, έχει και βαρελίσια Leffe .
Ημέρα 3η
Σήμερα η μέρα μας θα είναι μία μεγάλη βόλτα. Θα περιπλανηθούμε στο Marais και θα σταματήσουμε πρώτα στο μουσείο Picasso, ύστερα θα επισκεφτούμε το Centre Pompidou και μετά θα πάμε να δούμε την αγορά Les Halles. Έχουμε σχέδια να πάμε το βράδυ για φαγητό στο Chartier και μετά, εάν δεν είμαστε πολύ κουρασμένοι, θα πάμε κάπου για ένα ποτό. Άνετα παπουτσάκια στα πόδια και ... ξεκινάμε!
To Μουσείο Picasso έκλεισε τον Άυγουστο, και μέχρι το 2012 θα παραμείνει κλειστό λόγω έργων
Το Marais είναι μία παλιά και ιστορική περιοχή στο 3ο και 4ο arrondissement (δες εδώ σχετικά με τον γεωγραφικό διαχωρισμό της πόλης σε διαμερίσματα). Ήταν περιοχή όπου ζούσαν πολλοί Εβραίοι και αργότερα προσέλκυσε και πολλούς ανθρώπους της κουλτούρας
- Το Pompidou -Στεκόμαστε στην τεραστίων διαστάσεων ουρά για έλεγχο ασφαλείας που διασχίζει κάθετα όλη την πλατεία, αλλά τουλάχιστον γλιτώνουμε την εξίσου μεγάλη ουρά για τα ταμεία, καθώς το museum pass μας επιτρέπει να περάσουμε κατευθείαν στον έλεγχο εισιτηρίων. Με το που περνάμε τις γυάλινες πόρτες βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία αχανή σάλα Μεγάλες ταμπέλες πάνω από διάφορες κυλιόμενες σκάλες σε πληροφορούν για τον προορισμό τους. Μουσείο, κινηματογράφοι, καφετέρια, βιβλιοθήκη, αίθουσες συναυλιών, καλλιτεχνικά εργαστήρια. Κόσμος κυριολεκτικά κάθε ηλικίας. Το Centre Pompidou είναι πολιτιστικό κέντρο με όλη την σημασία της λέξης!
Ανεβαίνουμε με την εξωτερική σκάλα μέχρι τον τελευταίο όροφο για να θαυμάσουμε την θέα και μετά κατεβαίνουμε στις μόνιμες εκθέσεις. Το Pompidou στεγάζει μοντέρνα τέχνη ... αλλά πολύ μοντέρνα. Πολλά από τα εκθέματα ήταν αρκετά έξω από τα όρια της κατανόησης και της αρεσκείας μου. Υπάρχουν όμως και πιο κλασικοί καλλιτέχνες, όπως Picasso, Pollock, Kandinsky, Dali που ευφράναν την ματιά μου
. Με ένα πολύ μικρό εισιτήριο θα μπορέσετε να κάνετε μία βόλτα με τις κυλιόμενες σκάλες μέχρι την κορυφή του, και μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον χρόνο αυτόν για να ανάψετε συζήτηση σχετικά με την αμφιλεγόμενη αρχιτεκτονική του κτιρίου.---
- βγαίνουμε απογοητευμένοι καθώς είχαμε 'ψηθεί' πάρα πολύ για την έκθεση του Kandinsky (καταραμένη φτώχια !!! ) και πάμε παραδίπλα, στην αγορά Les Halles. Απολαμβάνουμε την βόλτα μας στους κήπους μέχρι να πέσει ο ήλιος και ξεκινάμε σιγά σιγά να πάμε προς το Chartier που το έχουμε βάλει στο μάτι για φαγητό. Λέμε να πάρουμε την Rue Montmartre που θα μας βγάλει στην Rue du Faubourg. Εντελώς τυχαία, το μάτι μας πέφτει σε έναν φοβερά συμπαθητικό δρομίσκο, που αργότερα θα μάθω πως είναι η πολύ γνωστή οδός Montorgueil
- - Ο οδηγός περιγράφει το Chartier ως κλασικό προορισμό ντόπιων και τουριστών. Προετοιμαζόμαστε για τρελό τουριστάδικο, αλλά το επιλέγουμε αφενός γιατί, ε, τουρίστες είμαστε και μεις, και αφετέρου για τις φοβερά χαμηλές τιμές του. Το εστιατόριο είναι χωμένο σε μία στοά στον αριθμό 7 της Rue du Faubourg. Στρίβουμε στην είσοδο της στοάς και αίφνης μαυρίζει η καρδιά μας. Υπάρχει ολόκληρη ουρά από κόσμο έξω από το μαγαζί και είναι φοβερά μεγάλη.- Το φαΐ είναι 'φτωχικό' για να μέτρα της Γαλλίας, αλλά αξιοπρεπέστατο. Η κρέμα κάστανο με βανίλια για επιδόρπιο ήταν το τέλειο τελείωμα σε ένα ωραίο βραδινό. Και το καλύτερο για εμάς ... ο λογαριασμός (τον οποίον παρεμπιπτόντως ο σερβιτόρος μας κάνει επίσης πάνω στο τραπεζομάντηλο) είναι στα μέτρα της Ελλάδας
- Ημερα 4η
Κατεβαίνουμε στον σταθμό μετρό που είναι μπροστά από την όπερα Garnier. Το κτίριο πανέμορφο, με βαριά και πολύπλοκη διακόσμηση, που χρειάζεσαι ώρες ολόκληρες για να ανακαλύψεις και να θαυμάσεις σε όλη της την έκταση. Κόσμος κάθεται στα σκαλιά.
Το Museum Pass δεν αποδεικνύεται χρήσιμο άλλη μια φορά, αλλά τώρα φταίω εγώ. Δεν είχα προσέξει ότι δεν συμπεριλαμβάνει στην λίστα του την όπερα Garnier. Το εισιτήριο είναι 9 ευρώ
Αποφεύγουμε την μεγαλούτσικη ουρά στην είσοδο έκδοσης εισιτηρίων και μπαίνουμε από την entrée réservée
-ορσε: http://www.musee-orsay.fr/en/collections/index-of-works/resultat-collection.html?no_cache=1&zoom=1&tx_damzoom_pi1[zoom]=0&tx_damzoom_pi1[xmlId]=078696&tx_damzoom_pi1[back]=en%2Fcollections%2Findex-of-works%2Fresultat-collection.html%3Fno_cache%3D1%26zsz%3D9 Περίπου 5 ώρες μετά, το απογευματάκι μας βρήκε τέζα μέσα στο μουσείο, με εμένα να αναφωνώ "Όχι άλλο κάρβουνο!" (μετ.: "Δεν αντέχω άλλη ορθοστασία!"). Παρόλο που και εδώ, όπως και στον Λούβρο, είχαμε καταστρώσει προσεκτικά στρατηγικό πλάνο επέλασης, και πάλι δεν καταφέραμε να το κατακτήσουμε ολόκληρο. Λογικό βέβαια, διότι άμα καθόμαστε και χάσκουμε σαν χάνοι μπροστά από διάφορους Manet, Monet, Degas, Maurice, Renoir, Toulouse-Lautrec, Van Gogh και δεν συμμαζεύεται (μου είναι αδύνατο να απαριθμήσω όλους τους εκπληκτικούς ζωγράφους που συγκεντρώνει το Orsay), που καιρός για τα υπόλοιπα εκθέματα; Τα πάμπολλα ενδιαφέροντα αγάλματα που στέκονταν στα μπαλκόνια και τα περίτεχνα διακοσμητικά αντικείμενα, προσπαθούσαν να κερδίσουν λίγο περισσότερο από τον χρόνο μας, αλλά μάλλον δεν τα πολυκαταφέραν . Δυστυχώς, στην συλλογή δεν περιλαμβάνεται ο αγαπημένος μου πίνακας, αλλά δεν πειράζει ... βολεύτηκα με μία διαφορετική νύχτα..
- Με πήγε στην αίθουσα που είναι εκτεθειμένος ο πίνακας του Whistler, Arrangement in Grey and Black ή αλλιώς Whistler's Mother. Ωραία, λέω. Διάσημος πίνακας. "Όχι εκεί!" μου φωνάζει και με τραβάει από το χέρι να γυρίσω. "Εδώ", λέει, και μου δείχνει μπροστά έναν μεγάλων διαστάσεων πίνακα που δείχνει τρεις εργάτες ξυλουργούς να πλανάρουν το ξύλινο πάτωμα ενός άδειου δωματίου. Τα χρώματά του είναι αδρά, τα χέρια των ανδρών φαίνονται τόσο μακριά, που μοιάζουν ατελείωτα. Η εικόνα βγάζει την ηρεμία του καθημερινού μεροκάματου των εργατών. Δουλειά μαζί με τους συν-εργάτες κι ένα μπουκάλι κρασί ακουμπισμένο παραδίπλα, για το διάλειμμα. Το φως μπαίνει από το παράθυρο.
"Όμορφος είναι" του απαντάω "αλλά πέφτουν τα φώτα απάνω του και γυαλίζει. Θα πάω πιο κει να τον δω από άλλη γωνία". "Όχι δεν είναι τα φώτα του μουσείου. Έτσι το έχει ζωγραφίσει το φως που μπαίνει από το παράθυρο και αντανακλάει πάνω στο λούστρο των ξύλων", μου απαντάει. "Αποκλείεται!". Η αντανάκλαση του φωτός είναι εξαιρετικά έντονη και δεν μπορώ να πιστέψω ότι μπορεί να επιτευχθεί με χρώματα πάνω σε έναν πίνακα. Πλησιάζω πιο κοντά και οι αμφιβολίες μου διαλύονται. Με κάποιον ακατανόητο τρόπο ο Caillebotte καταφέρνει να κάνει τα χρώματα λαδιού πάνω στον καμβά, να ακτινοβολούν πραγματικό φως! Ούτε το επίσημο αντίγραφο του μουσείου, ούτε καμία φωτογραφία στο internet δεν μπορεί να αποδώσει αυτό που βλέπει το μάτι στον αυθεντικό πίνακα. Παρόλα αυτά παραθέτω την φωτογραφία του έργου για λόγους αναφοράς.
- Πάμε με το πάσο μας, σταματάμε σε σαντουϊτσάδικο για το καθυστερημένο μεσημεριανό μας, χαζεύουμε τις βιτρίνες και γελάμε με τις τιμές, και κάάάποια στιγμή φτάνουμε απέναντι από την Αψίδα του Θριάμβου. Τα αμάξια γυρνάνε γύρω-γύρω της σαν σβούρες και κατά εκατοντάδες. Σε αντίθεση με άλλους fellow τουρίστες που παριστάνουν το κοτόπουλο του παλιού ηλεκτρονικού παιχνιδιού, εμείς χρησιμοποιούμε την υπόγεια διάβαση που υπάρχει και συνδέεται μάλιστα και με τον σταθμό του υπογείου που υπάρχει ακριβώς κάτω από την Αψίδα. Χαλαρώνουμε, συγκεντρωνόμαστε, κάνουμε τις γιόγκες μας και προετοιμαζόμαστε ψυχολογικά για 284 σκαλιά. Στον δρόμο προς τα πάνω τον Τούρκο τον πιάνουν πάλι τα καλλιτεχνικά του (βλ. φωτό) και εμένα τα καταναλωτικά μου, οπότε τσιμπάω μία μινιατούρα του πύργου του Άιφελ στο τουριστικό μαγαζί στην κορυφή της σκάλας, σε πολύ καλή τιμή.
Η θέα είναι σίγουρα επαρκής ανταμοιβή. Φαντάζομαι ότι κι από το έτερο σημείο σκαρφαλώματος θα είναι καλύτερη, αφού η κορυφή του βρίσκεται αρκετά ψηλότερα, αλλά στην Αψίδα, το αστέρι που σχηματίζουν γύρω της οι 10 λεωφόροι δίνει άλλη όψη στο σκηνικό.
Πυργος αιφελ: http://www.tour-eiffel.fr/
- Το μαγαζί που επιλέξαμε λέγεται Caveau de la Huchette. Βρίσκεται στην άκρη του δρόμου Rue de la Huchette ο οποίος αποτελεί, κατά την γνώμη μου, εθνική ντροπή για κάθε κάτοικο της Ελλάδας. Πρόκειται για ένα μικρού μήκους δρομάκι δίπλα από το ποτάμι,. Ονομάζει τον εαυτό του jazz cellar και όντως ανταποκρίνεται στον τίτλο, αφού η σκηνή του βρίσκεται στο υπόγειο παλιό κελάρι, πράγμα που έχουμε πει συμβαίνει συχνά στα παρισινά μπαράκια. Το συγκεκριμένο μέρος έχει ιστορία και οι περισσότερες πηγές το αναφέρουν ως "ένα από τα πιο γνωστά jazz στέκια του Παρισιού". Εμάς όμως το συγκρότημα εκείνη την μέρα μας απογοήτευσε λίγο. Όπως και να 'χει πάντως, ήταν μία ωραία εμπειρία
5Η ΜΕΡΑ
Ημέρα 5η
... ? http://lh4.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/SfTx2HtDD1I/AAAAAAAABPw/vehXUlRWF1s/s800/IMG_2596.JPGΣήμερα βρήκε να βρέχει;;!! Που έχουμε κανονίσει να πάμε Βερσαλλίες;! Τέλος πάντων... ένα εσπρεσάκι στα γρήγορα για να ξυπνήσουμε και ξεκινάμε...
Πρώτο βήμα είναι να βρούμε πως πάμε μέχρι εκεί. Με τρένο φυσικά, αλλά η Navigo δεν μας καλύπτει για τόσο μακρινή απόσταση, οπότε δίνουμε 5.80ε/άτομο για aller-retour εισιτήριο. Η αναζήτηση της σωστής αμαξοστοιχίας που θα μας πάει αποδεικνύεται πιο δύσκολο task από τις απλές μετακινήσεις στο κέντρο του Παρισιού. Κι αυτό γιατί η γραμμή RER C που πρέπει να πάρουμε, έχει πολλές διακλαδώσεις και θέλει προσοχή για να ανεβείς στο σωστό τρένο. Το καλό είναι ότι επειδή το Château de Versailles είναι σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο, υπάρχει ένα μικρό καφεδί σηματάκι δίπλα από όλες τις ταμπέλες που αναφέρονται στην γραμμή που το εξυπηρετεί. Οπότε μπορεί κανείς να είναι σίγουρος ότι είναι στον σωστό δρόμο . Οι οθόνες στην πλατφόρμα των τρένων ήταν λίγο μπέρδεμα, διότι απ' ότι θυμάμαι δεν δείχνει κάθε μία από αυτές όλες τις γραμμές, και πρέπει να ψάξεις σε πολλές διαφορετικές οθόνες για να βρεις τι ώρα είναι ο συρμός που περιμένεις εσύ, αλλά all in all τα καταφέραμε.
Σημαντική σημείωση: Σε αυτή την διαδρομή η είσοδος στις πλατφόρμες είναι ελεύθερη. Το εισιτήριο το ακυρώνεις στο τέλος της διαδρομής προκειμένου να μπορέσεις να βγεις από τον σταθμό. Μη νομίσεις ότι τους έπιασες κότσους επειδή μπήκες στο τρένο χωρίς να χτυπήσεις το εισιτήριο
http://lh6.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/SfTx3nUDXmI/AAAAAAAAAKs/Qu382TMs7fE/s800/IMG_2597.JPGΗ διαδρομή είναι μεγαλούτσικη (κοντά στα 45')
-, Περίμενα να δω ένα παλάτι πλήρως επιπλωμένο, να αναδύει την αίσθηση των Λουδοβίκων που περάσαν από εκεί. Αντ' αυτού είδα μερικά δωμάτια στα οποία το μόνα που υπήρχαν σε αφθονία ήταν οι ταπετσαρίες και οι πίνακες. Αργότερα έμαθα ότι το παλάτι αποψιλώθηκε από την επίπλωσή του κατά την διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης και τα περισσότερα κομμάτια έχουν χαθεί, οπότε η εικόνα που αντίκρισα ήταν μάλλον λογικό επακόλουθο. Απ' ότι φαίνεται απλά είχα μεγάλες προσδοκίες
- To tour τελείωσε, αλλά η βροχή δεν σταμάτησε. Το Paris museum pass δεν περιλαμβάνει τους κήπους των Βερσαλλιών, αλλά μόνο το παλάτι και το Grand Trianon. Λέμε λοιπόν να επισκεφτούμε και το δεύτερο, προκειμένου να σκοτώσουμε λίγο χρόνο παραπάνω, μπας και μας κάνει την χάρη ο καιρός. Ο τουριστικός χάρτης του χώρου πληροφορεί ότι στο Trianon μπορεί να πάει κανείς είτε με τα πόδια, είτε με το ειδικό τραινάκι. Φυσικά θα πάμε με το τραινάκι, δεν τίθεται θέμα . Η προσπάθειά μας όμως να προσεγγίσουμε την στάση στο πίσω μέρος του παλατιού, προσκρούει πάνω στα γκισέ της εισόδου των κήπων και στις δεσποινίδες που βρίσκονται εκεί και μας πληροφορούν ότι εάν θέλουμε να προχωρήσουμε έστω και ένα βήμα από εκείνο το σημείο, πρέπει να πληρώσουμε το αντίτιμο επίσκεψης σε αυτούς."
-ΠΑΝΘΕΟΝ
Παίρνουμε λοιπόν τον πικρό δρόμο της επιστροφής, και όταν φτάνουμε και πάλι στο Παρίσι είναι ήδη απόγευμα, αλλά δεν θέλουμε να αφήσουμε την μέρα να περάσει έτσι. Αποφασίζουμε να επισκεφτούμε το Πάνθεον. O οδηγός γράφει ότι κλείνει στις 6:00μμ, οπότε θεωρούμε πως προλαβαίνουμε να το δούμε για κανά μισάωρο. Προσεγγίζουμε τον "στόχο" μας μιμούμενοι στο περπάτημα τους αθλητές του βάδην καθώς η ώρα μας πιέζει αφόρητα, και φτάνουμε θριαμβευτικά μπροστά στην πύλη στις 5:30'μμ ! Ααααμ, δε!! Ένας Γάλλος υπάλληλος βρίσκεται μέσα από την καγκελόπορτα, και την κλειδώνει επιδεικτικά μπροστά στα μούτρα τα δικά μας και κανα-δυό άλλων τουριστών που βρισκόταν δίπλα μας. Ο αχρείος!!!
Από τα συμφραζόμενα αντιλαμβανόμαστε ότι ναι μεν το μνημείο κλείνει στις 6:00μμ, η είσοδος όμως κλείνει μισή ώρα νωρίτερα (μιλάμε το χάσαμε για 30'' ). Απίστευτο ξενέρωμα
- - Προσπαθώ να σώσω την κατάσταση και λέω να πάμε για φαΐ σε ένα εστιατόριο που μου έχει προτείνει ο (πολλάκις επισκεφθείς το Παρίσι) θείος μου
©Restaurant chez Charles Victor Restaurant Paris 14eme
Το εστιατόριο λέγεται Charles-Victor. Μικρό με μοντέρνα διακόσμηση. Θα πω πολύ λίγα λόγια ... confit de canard. Στο τέλος του γεύματος βγαίνουμε μ' ένα χαμόγελο στα χείλη. Η μέρα σώθηκε!
6Η ΜΕΡΑ:-
- Ξεκινάμε από την πιο κοντινή, την αγορά της λεωφόρου Richard-Lenoir που ξεκινάει από την πλατεία της Βαστίλης και εκτείνεται μέχρι το τέλος της δεντροστοιχίας του δρόμου.
- Η βόλτα μας συνεχίζεται στην πλατεία Aligre, λίγο πιο πέρα από την Βαστίλη. Εκεί υπάρχει άλλη, σαφώς μικρότερη, λαϊκή που έχει όμως πολλούς παλαιοπώλεις και το σκηνικό θυμίζει υπαίθριο Μοναστηράκι.
-Δυο βήματα κάνουμε (στην κυριολεξία) και επιτυγχάνουμε έναν δεύτερο "στόχο". Ένα κρασοπουλειό, στέκι ντόπιων και πόλος τουριστών. Ευχαριστώ πάλι τον τουριστικό οδηγό μας που ήταν η αφορμή να ψάξω και να μάθω αυτό το μέρος, όταν τον μελετούσα πριν ακόμα ξεκινήσουμε το ταξίδι μας.
Είχαμε μεγάλες προσδοκίες για αυτό το μαγαζάκι και όχι μόνο επιβεβαιωθήκαμε, αλλά υπερκαλυφθήκαμε! Η ατμόσφαιρα αυθεντική. Τα κρασιά απίθανα. Οι τιμές (των κρασιών) πολύ καλές (των φαγώσιμων πιο τσιμπημένες). Οι μεζέδες ..εχμ.. Γαλλικοί. Εμείς συγκεκριμένα πήραμε αυτό το πιατάκι που περιείχε δυο μεγάλα κομμάτια rillettes, ένα παρασκεύασμα από κρέας περίπου σαν πατέ. http://lh3.ggpht.com/_8HaThUv6Qz0/Sf8MPOt_tqI/AAAAAAAAAs0/ILJssLC1PXg/s800/P1012667.JPGΜερικές από τις πιο ευχάριστες ώρες του ταξιδιού. Φεύγοντας τσιμπάμε και δύο μονόλιτρα (!) μπουκάλια με κρασί που μας γεμίζουν από τα τεράστια βαρέλια που βρίσκονται μέσα στο μαγαζί, ένα merlot κι ένα cote du rhone που στην Ελλάδα αποδείχθηκαν ιδιαίτερα καλά, και πληρώνουμε κάτι λιγότερο από 7 ευρώ . Φεύγουμε τρέχοντας πριν καταλάβουν ότι τους γδύσαμε. Την επόμενη φορά θα προσπαθήσω να πετύχω και τα στρείδια που απ' ότι διαβάζω σερβίρονται συχνά-πυκνά .
Μπαίνουμε στο μετρό, βγαίνουμε απ' το μετρό, και με ένα σύντομο περπάτημα... "στόχος" τρίτος "εν όψη".
-Είμαστε στην Notre Dame- Μόλις τελειώνει η συναυλία βγαίνουμε έξω. Λέμε να ανέβουμε στους πύργους μιας και περιλαμβάνονται στο Museum pass, αλλά η είσοδος μόλις έχει κλείσει. Πάμε με τα πόδια στην κοντινή Sainte-Chapelle που επίσης περιλαμβάνεται στο πάσο . Η μέρα δεν έχει τελειώσει ακόμα και το φως αναδεικνύει το (μόνο) αξιοθέατο της εκκλησίας, που είναι τα πάμπολλα, πανύψηλα και περίτεχνα βιτρό. Πέρα από αυτά, το μνημείο δεν προσφέρει κάτι άλλο. Και μιας και τα χρωματιστά τζάμια δεν προκαλούν και καμία εξαιρετική συγκίνηση, ειδικά όταν προσπαθείς να διακρίνεις τις παραστάσεις τους από μία κάποια απόσταση, μπήκαμε και βγήκαμε σε χρόνο dt. Το κοινό συμπέρασμα ήταν πως σε άλλη περίπτωση δεν θα καταθέταμε τον οβολό του εισιτηρίου για να επισκεφτούμε το συγκεκριμένο αξιοθέατο.
- Τρίτη -και καλύτερη- αγορά που θα επισκεφτούμε σήμερα είναι η marché aux fleurs που γίνεται καθημερινά στο Île de la Cité. Την Κυριακή συνοδεύεται από την marché aux oiseaux. Εντάξει... τι να πω; Η αγορά των λουλουδιών θα έπρεπε μάλλον να λέγεται "αγορά της ζούγκλας". Το τι είχε! Τι δεν είχε, μάλλον. Από τα μικρότερα λουλούδια και μυρωδικά μέχρι ολόκληρα δεντράκια. Πανδαισία. Την αγορά των πουλιών δεν πρόλαβα να την γυρίσω όσο θα ήθελα, αλλά από το λίγο που πήρε το μάτι μου πρέπει να ήταν το ίδιο εντυπωσιακ
Ημέρα 7η (και τελευταία)
Τελευταία μας μέρα στο Παρίσι. Το 'χουμε συμφωνήσει, ότι σήμερα θα κάνουμε όλη μέρα βόλτες από δω κι από κει. Τέρμα τα μουσεία (άλλωστε είναι Δευτέρα), τέρμα οι indoors δραστηριότητες, τέρμα η βιάση. Θα χαρούμε μία τελευταία φορά την πόλη.
Το βολτάρισμα λέμε να γίνει ως εξής: ξεκινάμε από την πλατεία de la Madeleine, κατεβαίνουμε ίσια κάτω στην πλατεία de la Concorde και μετά στρίβουμε για να μπούμε στον κήπο des Tuileries. Μετά θα πάρουμε μετρό και θα ανεβούμε στην Sacré Cœur για να χαζέψουμε την θέα και να κάνουμε βόλτα στην Montmartre. Μόλις πέσει ο ήλιος θα γυρίσουμε στο ξενοδοχείο για ολιγόωρη ξεκούραση και το βράδυ θα πάμε να φάμε εδώ. Στο οινό-μπαρο του Jacques Mélac- http://www.melac.fr/index.html
-
Η χαρακτηριστική εκκλησία της Μαγδαληνής, αρχαιοελληνικού τύπου, βρίσκεται στο κέντρο της πλατείας- Είμαστε λοιπόν στο Κολωνάκι του Παρισιού. Στα σκαλοπάτια της εκκλησίας κάθονται αρκετά καλοντυμένοι εργαζόμενοι (προφανώς
- Περπατάμε πάνω στην Rue Royale μέχρι την πλατεία Concorde με τον χαρακτηριστικό οβελίσκο της, και μπαίνουμε στον κήπο des Tuileries. Oooh, le Paradis
- εγώ γκρινιάζω (κλασικά), και σιγά σιγά χωνόμαστε στο μετρό και αναδυόμαστε κάτω από την Μονμάρτη.https://lh4.googleusercontent.com/_8HaThUv6Qz0/SfTy2YlC6dI/AAAAAAAAAQI/BxjOU5FA88Y/s800/IMG_2650.JPG
Τσούκου-τσούκου στην ανηφόρα, περνάμε σαν καλοί τουρίστες μπροστά απ' όλα τα τουριστομάγαζα που βρίσκονται πάνω στον δρόμο, φτάνουμε στην εκκλησία Sacre Coeur που απ' έξω είναι πολύ εντυπωσιακή (από μέσα όχι και τόσο)
Last edited by a moderator:
tips για παρίσι- συγκεντρωμένες πληροφορίες από διάφορα topic
5 ημέρες στο γοητευτικό Παρίσι
περιηγηση στο ΠΑΡΙΣΙ
TIPS ΓΙΑ ΠΑΡΙΣΙ
1) έχε πάντα και μια ομπρέλα μαζί σου
2) Πάντως έχω διαβάσει ότι αν πεις ένα μπονζουρ και ένα παρλεβού ανγκλέ; βοηθάει πολύ για να σε εξυπηρετήσουν στα Αγγλικά
3) Οι Γάλοι είναι περήφανος λαός και αν χρησιμοποιήσεις μια 2 λέξεις στα Γαλλικά θα χρησιμοποιήσουν τα Αγγλικά που ξέρουν.Είναι ένα μικρό μυστικό που το έμαθα μέσα από ταξιδιωτικά tips από άτομα που έχουν ζήσει εκεί.Δεν το κάναν όλοι αλλά ήταν πάρα πολλοί αυτοί που το κάνανε και μας εξυπηρέτησαν μια χαρά σε ότι τους ρωτήσαμε.
4) Πριν από αυτό όμως κάνουμε μια επίσκεψη στο super market που υπάρχει εκεί κοντά καθότι δεν μας παίρνει οικονομικά να τρώμε συνέχεια φαγητό από έξω. Το καλύτερο σε αυτή την περίπτωση είναι να αγοράσεις πράγματα που δεν θέλουν πολύ χρόνο για ετοιμασία για να έχεις όσο περισσότερο χρόνο γίνεται για εξερεύνηση στους δρόμους. Δημητριακά για πρωινό, έτοιμα γεύματα για το φούρνο μικροκυμάτων και τα κατάλληλα υλικά για μερικά πρόχειρα σάντουιτς καθώς και μερικά φρούτα, είναι οκ για να την βγάλεις για λίγες ημέρες. Και φυσικά εμφιαλωμένο νερό γιατί είναι πανάκριβο αν δεν το αγοράσεις από το super
5) την φωτογραφική μηχανή με το laptop του φίλου μου. Η 1 GB κάρτα έχει ήδη γεμίσει
6) μουστάρδα! Try at your own risk . Δεν αστειεύονται αυτές οι κίτρινες αλοιφές. Όταν λέμε καίνε, ΚΑΙΝΕ! Και επιπλέον έχω την εντύπωση πως άμα τους ζητήσεις πιο ήπια, όχι μόνο δεν θα έχουν, αλλά θα προσβληθούν κιόλας . Όπως και να'χει, αγαπητέ επισκέπτη του Παρισίου, όταν βρεθείς στην πλατεία της Μανταλένας (Place de la Madeleine), μην αμελήσεις να μπεις στο μαγαζί της Maille και να βγεις απαραίτητα με ένα μικρό βαζάκι με καυτή, αρωματική μουστάρδα (που παρεπιπτόντως θα την βρεις και σε πολύ λογική τιμή). Διότι όπως και να το κάνουμε, το ελληνοπρεπέστατο παϊδάκι απογειώνεται με μία μικρή γαλλική προσθήκη από την Dijon
7) Ο απλός (μονός) είναι σε όγκο όσο ο ελληνικός καφές (δηλαδή περίπου x1,5 ο εσπρέσο που σερβίρεται συνήθως εδώ) και ιδιαίτερα "παχύς", με την κρεμούλα του και τα όλα του. Και η τιμή είναι ευθέως ανάλογη της ποσότητας του καφέ που μπαίνει στο φλιτζάνι σου. Εάν μονός εσπρέσο = τόσα ευρώ, τότε διπλός εσπρέσο = τόσα ευρώ x 2. Και το τόσα ευρώ συνήθως κυμαίνεται από 2 έως 2,5. H τιμή αυτή μπορεί να μειωθεί περαιτέρω όπως μάθαμε γρήγορα, εάν αντί να κάτσεις σε τραπέζι προτιμήσεις να κάτσεις στο μπαρ (ισχύει για όλους τους καφέδες φυσικά).
The τουρίστα's Guide to the Galaxy
The Guide says:
8) ΔΕΝ πετάμε το εισητήριό μας
9) Disneyland.
H συμβουλή μου είναι να πας όσο πιο πρωί γίνεται για να προλάβεις να δεις όσο γίνεται πιο πολλά πράγματα και να προλάβεις να ανέβεις σε πολλά τρενάκια και να μην πας Παρασκευή Σαββάτο η Κυριακή.
10) Αν κινήσαι με το μετρό να έχεις συνέχεια χάρτη του μετρό μαζί σου και να προσέχεις πάντα εκτός από την γραμμή και την κατεύθυνση που πηγαίνει.Το λέω γιατί την πάτησα
Οταν κυκλοφορείς έξω να έχεις μαζί σου και γυαλιά ηλίου αλλά και ομπρέλα ασχέτως τι καιρό κάνει όταν βγαίνεις και αν βγεις μεσημέρι και σκοπεύεις να γυρίσεις το βράδυ και μια μπλούζα παραπάνω στην τσάντα θα είναι χρήσιμη .Ο καιρός αλλάζει με τρομακτική ταχύτητα για τα Ελληνικά δεδομένα
Σημαντικό επίσης να ξέρεις και σε ποιο Charles De Gaulle θέλεις να πας γιατί υπάρχει Charles De Gaulle 1 και Charles De Gaulle2
5 ημέρες στο γοητευτικό Παρίσι
περιηγηση στο ΠΑΡΙΣΙ
TIPS ΓΙΑ ΠΑΡΙΣΙ
1) έχε πάντα και μια ομπρέλα μαζί σου
2) Πάντως έχω διαβάσει ότι αν πεις ένα μπονζουρ και ένα παρλεβού ανγκλέ; βοηθάει πολύ για να σε εξυπηρετήσουν στα Αγγλικά
3) Οι Γάλοι είναι περήφανος λαός και αν χρησιμοποιήσεις μια 2 λέξεις στα Γαλλικά θα χρησιμοποιήσουν τα Αγγλικά που ξέρουν.Είναι ένα μικρό μυστικό που το έμαθα μέσα από ταξιδιωτικά tips από άτομα που έχουν ζήσει εκεί.Δεν το κάναν όλοι αλλά ήταν πάρα πολλοί αυτοί που το κάνανε και μας εξυπηρέτησαν μια χαρά σε ότι τους ρωτήσαμε.
4) Πριν από αυτό όμως κάνουμε μια επίσκεψη στο super market που υπάρχει εκεί κοντά καθότι δεν μας παίρνει οικονομικά να τρώμε συνέχεια φαγητό από έξω. Το καλύτερο σε αυτή την περίπτωση είναι να αγοράσεις πράγματα που δεν θέλουν πολύ χρόνο για ετοιμασία για να έχεις όσο περισσότερο χρόνο γίνεται για εξερεύνηση στους δρόμους. Δημητριακά για πρωινό, έτοιμα γεύματα για το φούρνο μικροκυμάτων και τα κατάλληλα υλικά για μερικά πρόχειρα σάντουιτς καθώς και μερικά φρούτα, είναι οκ για να την βγάλεις για λίγες ημέρες. Και φυσικά εμφιαλωμένο νερό γιατί είναι πανάκριβο αν δεν το αγοράσεις από το super
5) την φωτογραφική μηχανή με το laptop του φίλου μου. Η 1 GB κάρτα έχει ήδη γεμίσει
6) μουστάρδα! Try at your own risk . Δεν αστειεύονται αυτές οι κίτρινες αλοιφές. Όταν λέμε καίνε, ΚΑΙΝΕ! Και επιπλέον έχω την εντύπωση πως άμα τους ζητήσεις πιο ήπια, όχι μόνο δεν θα έχουν, αλλά θα προσβληθούν κιόλας . Όπως και να'χει, αγαπητέ επισκέπτη του Παρισίου, όταν βρεθείς στην πλατεία της Μανταλένας (Place de la Madeleine), μην αμελήσεις να μπεις στο μαγαζί της Maille και να βγεις απαραίτητα με ένα μικρό βαζάκι με καυτή, αρωματική μουστάρδα (που παρεπιπτόντως θα την βρεις και σε πολύ λογική τιμή). Διότι όπως και να το κάνουμε, το ελληνοπρεπέστατο παϊδάκι απογειώνεται με μία μικρή γαλλική προσθήκη από την Dijon
7) Ο απλός (μονός) είναι σε όγκο όσο ο ελληνικός καφές (δηλαδή περίπου x1,5 ο εσπρέσο που σερβίρεται συνήθως εδώ) και ιδιαίτερα "παχύς", με την κρεμούλα του και τα όλα του. Και η τιμή είναι ευθέως ανάλογη της ποσότητας του καφέ που μπαίνει στο φλιτζάνι σου. Εάν μονός εσπρέσο = τόσα ευρώ, τότε διπλός εσπρέσο = τόσα ευρώ x 2. Και το τόσα ευρώ συνήθως κυμαίνεται από 2 έως 2,5. H τιμή αυτή μπορεί να μειωθεί περαιτέρω όπως μάθαμε γρήγορα, εάν αντί να κάτσεις σε τραπέζι προτιμήσεις να κάτσεις στο μπαρ (ισχύει για όλους τους καφέδες φυσικά).
The τουρίστα's Guide to the Galaxy
The Guide says:
- Δεν είναι ανάγκη να αγοράζει κανείς μπουκαλάκια νερού από περίπτερα, καντίνες ή διάφορα άλλα τουριστικά stands. Όλα τα παραπάνω "ευαγή ιδρύματα" τα πουλάνε σε απαράδεκτες τιμές. Κι όταν λέω ακριβά, δεν εννοώ "για Ελλάδα ακριβά", εννοώ "για Γαλλία ακριβά" (από 1 έως 1,70 ευρώ το βρήκαμε εμείς). Διότι εάν μπείτε απλά σε κάποιο από τα supermarket που θα βρείτε μπροστά σας στις βόλτες σας, θα μπορέσετε να αγοράσετε όσα νεράκια τραβάει η ψυχούλα σας, σε τιμές Ελλάδας (δλδ κάτω από .50 ευρώ το ένα). Ένα που λέγεται "Mont Blac" μη πάρετε μόνο γιατί στ' αλήθεια δεν πίνεται!
- Το σοκ του κάτουρου! Κάθε γωνιά και ποταμάκι (μπλιάχ! ). Τα παριζιάνικα πεζοδρόμια (τα οποία σημειωτέων είναι φτιαγμένα από απλή άσφαλτο, ίδια με αυτή του δρόμου) ανά 5 μέτρα είναι "σημαδεμένα", όχι απαραίτητα από τετράποδο πλάσμα, γι' αυτό θα πρότεινα να προσέχετε λίγο που πατάτε.
- Φοβού το tartare! (χωρίς πλάκα). Ό,τι έχετε ακούσει για το ψήσιμο των κρεάτων στην Γαλλία, είναι αλήθεια. Εάν δεν είστε έτοιμοι να ξεπεράσετε τα πολιτισμικά σας όρια, πρέπει να είστε πολύ συγκεκριμένοι σχετικά με το ψήσιμο του βοδινού σας, όταν το παραγγέλνετε (για το χοιρινό και τα πουλερικά μην ανησυχείτε, λόγω των πολλών βακτηρίων που έχουν τα κρέατα αυτά δεν σερβίρονται ποτέ undercooked). Κατ' αρχήν λοιπόν, αποφεύγουμε επιμελώς ό,τι στον κατάλογο έχει δίπλα την λέξη "tartare". Όλα τα υπόλοιπα ψητά της ώρας τα παραγγέλνουμε "très bien cuit" (ελπίζω πως το έγραψα καλά. Σημαίνει "πολύ καλά ψημένο") και ακόμη και τότε, είμαστε ψυχολογικά προετοιμασμένοι να το αντικρίσουμε το ροζουλί χρωματάκι στην καρδιά του κομματιού. Αλλά και εάν δεν θέλετε να το διακυνδινεύσετε καθόλου, υπάρχουν πάντα υπέροχες σουπίτσες, πάπιες, ψητά κατσαρόλας και άλλα πολλά, οπότε δεν θα πεινάσετε .
- Επειδή το κεφάλαιο "μουσεία" είναι από τα βασικά κάθε τουριστικού ταξιδιού, αφιερώστε λίγο χρόνο πριν αναχωρήσετε για να κάνετε μία αναζήτηση στις επίσημες ιστοσελίδες τους όπου θα βρείτε πληροφορίες για τυχόν εκπτώσεις που ισχύουν ανά ημέρα ή ανά κοινωνική ομάδα. Ενδεικτικά αναφέρω πως στα περισσότερα μουσεία ισχύουν εκπτωτικό εισιτήριο για τους νέους κάτω των 26 (δωρεάν για κάτω των 18), ελεύθερη είσοδος την 1η Κυριακή του μήνα (οπότε γίνεται και ο ανάλογος πανικός), μειωμένο εισιτήριο τις τελευταίες ώρες του ωραρίου καθώς και διάφορες συνεργασίες, όπως πχ μεταξύ του Orsay και της Όπερας Garnier, όπου μπορείς να μπεις στο δεύτερο με μειωμένο εισιτήριο εάν δείξεις απόκομμα εισιτηρίου από το πρώτο, και τούμπαλιν.
- Φαΐ και budget είναι ένα πονεμένο ζήτημα στην συγκεκριμένη πόλη. Βέβαια, πρέπει να ξεκινάει κανείς από την βάση ότι κακό φαΐ δεν θα ακουμπήσει στο τραπέζι του (εκτός ίσως κι αν το ψάξει κανείς πολύ καλά ). Εάν μάλιστα αναλογιστεί κανείς ότι πλέον στην Αθήνα (που είναι αντίστοιχα πρωτεύουσα κράτους) δεν τρώει κανείς αξιοπρεπώς με κάτω από 18ε (με κρασί χύμα και χωρίς επιδόρπιο), τότε μάλλον το Παρίσι δεν φαντάζει και τόσο ακριβό . Απ' την άλλη όμως δεν γίνεται και κάθε μέρα να σκας 25-30ε (τόσο μας κόστισε εμάς το φαγητό, με κρασί ποτήρι από μπουκάλι και επιδόρπιο συνήθως) το άτομο για φαγητό. Οπότε για κάτι πιο φτηνό, σε εστιατόριο ή brasserie, υπάρχει το μενού prix fixe, το οποίο συνήθως είναι 1 ορεκτικό + 1 κυρίως πιάτο ή 1 κυρίως πιάτο + 1 επιδόρπιο στην πιο φτηνή του έκδοση, ή και τα 3 πιάτα στην πιο ακριβή. Και φυσικά υπάρχουν σίγουρα και μερικά εστιατόρια με φτηνές τιμές εξ αρχής, όπως πχ το Chartier.
8) ΔΕΝ πετάμε το εισητήριό μας
9) Disneyland.
H συμβουλή μου είναι να πας όσο πιο πρωί γίνεται για να προλάβεις να δεις όσο γίνεται πιο πολλά πράγματα και να προλάβεις να ανέβεις σε πολλά τρενάκια και να μην πας Παρασκευή Σαββάτο η Κυριακή.
10) Αν κινήσαι με το μετρό να έχεις συνέχεια χάρτη του μετρό μαζί σου και να προσέχεις πάντα εκτός από την γραμμή και την κατεύθυνση που πηγαίνει.Το λέω γιατί την πάτησα
Οταν κυκλοφορείς έξω να έχεις μαζί σου και γυαλιά ηλίου αλλά και ομπρέλα ασχέτως τι καιρό κάνει όταν βγαίνεις και αν βγεις μεσημέρι και σκοπεύεις να γυρίσεις το βράδυ και μια μπλούζα παραπάνω στην τσάντα θα είναι χρήσιμη .Ο καιρός αλλάζει με τρομακτική ταχύτητα για τα Ελληνικά δεδομένα
Σημαντικό επίσης να ξέρεις και σε ποιο Charles De Gaulle θέλεις να πας γιατί υπάρχει Charles De Gaulle 1 και Charles De Gaulle2
Last edited by a moderator:
Εκπομπές Travelstories
