varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 5.532
- Likes
- 8.111
Eπισης να προσθεσω οτι ο φιλος μας ο @jousis εχει μια χρονικη συγχυση γενικοτερα, διοτι ποσταρε 19.30 ωρα και θεωρει οτι ειναι μεσημερι... 
-
Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Δεκέμβριο 2019 - Φεβρουάριο 2020 μέρος δεύτερο!!!
panpan
Member
- Μηνύματα
- 6.889
- Likes
- 26.893
Εξαρτάτε από που γράφει.
jousis
Member
- Μηνύματα
- 542
- Likes
- 1.278
- Ταξίδι-Όνειρο
- Όλα
Ένα σου λεω... ήμουν Κάιρο και στο τσακ να βρω τον Τάκη και να του πω πού συχνάζεις.Mε απειλεις?
Κρατήθηκα τελευταία στιγμή. Συνέχισε έτσι και όταν ξανακατέβω...
Αν ξυπνάς 11:00 και κοιμάσαι για βράδυ 03:00, το 19:00 είναι μεσημέρι, οπότε ναι, είμαι και συγχισμένος και συγχυσμένος. Αν μου πεις οτι χρησιμοποίησες επίτηδες το "υ" αντί για "ι" σου δίνω 12μηνη αναστολή.
KLEOPATRA
Member
- Μηνύματα
- 5.869
- Likes
- 2.260
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ειρηνικος ..παντου
Γουσταρω αυτο το σημερινο overdose!!!!
Ρε συ Dim γραψε ενα βιβλιο ...pleeaseeeee....
Ρε συ Dim γραψε ενα βιβλιο ...pleeaseeeee....
hydronetta
Member
- Μηνύματα
- 4.153
- Likes
- 14.451
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- όπου δεν έχω πάει
Προβλέπω εκδοτική επιτυχία. Παρακαλώ στο εξώφυλλο μια φωτό από ΚΤΕΛ ή απο τα γνωστά καταλύμματα dimkyr-ικής πιστοποίησης
dim kyr
Member
- Μηνύματα
- 2.064
- Likes
- 6.303
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μπαγκλαντες
Κλεό, το μονο που μπορώ να γράψω με επιτυχία, ειναι τους πολιτικούς στα παλιά μου τα παπούτσια.
Περίμενε. Ετοιμάζω και το επομενο.
Παναγιώτη, ειδικά για καταλύμματα περίμενε εντός ολίγου να διαβάσεις. Ομιλούμε για διατριβή.
Παρακαλώ απαντες φοιτητες διακοσμητικής, αρχιτεκτονικής εσωτερικων χωρων και συναφών σπουδών να κάνουν τον κόπο να το διαβάσουν. Για να παραδειγματιζονται και μερικά resort και να κλέβουν ιδέες....
Περίμενε. Ετοιμάζω και το επομενο.
Παναγιώτη, ειδικά για καταλύμματα περίμενε εντός ολίγου να διαβάσεις. Ομιλούμε για διατριβή.
Παρακαλώ απαντες φοιτητες διακοσμητικής, αρχιτεκτονικής εσωτερικων χωρων και συναφών σπουδών να κάνουν τον κόπο να το διαβάσουν. Για να παραδειγματιζονται και μερικά resort και να κλέβουν ιδέες....
dim kyr
Member
- Μηνύματα
- 2.064
- Likes
- 6.303
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μπαγκλαντες
Προσφορά για φοιτητές καλών τεχνών και διακοσμητές
Τρέχωντας και αλαφιασμένοι, μπουκάραν με ορμή σε ένα ταλαιπωρημένο, υγρό και ξεφτισμένο ξενοδοχείο δίπλα απο τον σταθμό. Μπαίνοντας, -και αφού σφήνωσαν στην περιστρεφόμενη πόρτα μαζί με τα μπαγάζια τους για λίγα δευτερόλεπτα- έκοψαν ταχύτητα απότομα και άρχισαν να βαδίζουν αργά , αδιάφορα , με ύφος ξέρω τι θέλω, ξέρω που πάω.
Πλησίασαν με δήθεν άνεση ενα γκισέ, που ο υπάλληλος φυσικά δεν γνώριζε αγγλικά αλλά κατάφεραν μετά απο 20 λεπτά νοηματικής να συννενοηθούν. 2 εισιτήρια ΚΤΕΛ για το Λίπιγκ περικαλώ. Επειτα απο λίγο περπάτημα έφτασαν στον σταθμό.
Συνταξιδιώτης. Οχι. Δεν είναι ο Ηydronetta.
Ενα νέο ταξίδι άρχιζε μέσα απο τα βουνά και τα καταπληκτικά τοπία της Κίνας για να τελείωσει με επιτυχία προς το τέλος της ημέρας στην μικρή πόλη Λίπινγκ. Αγνωστη για τους τουρίστες, άκρως ενδιαφέρουσα για τους φίλους μας.
Το γουρούνι είναι άτιμο πράγμα Χαράλαμπε. Δογμα!.
Το λεωφορείο άθλιο -όπως το περίμενες- αλλά πολυτελές ταυτόχρονα. Είχε και τις 4 ρόδες!!!! Τι άλλο να ζητήσει κανείς?
Το γουρούνι-συνεπιβάτης ήταν κομμάτι άγριο. Ολίγον επιθετικό. Κι ολίγον κακομούτσουνο. Η διαδρομή διήρκησε... πόσο? 7 ώρες? 8? Αλλά. Η διαδρομή? Ισως τα ωραιότερα τοπία της Ν.Α Ασίας χωρίς ίχνος υπερβολής. Ταυλάνδη? Πουφ! Λάος? Μην τρελαθούμε! Καμπότζη? Χμ... Αλλά Νότια Κίνα? ΤΟ απερίγραπτο. χωριουδάκια, ορυζώνες , ποτάμια ορμητικά, μικροί (λίγοι) ναίσκοι, και απέραντα λιβάδια με σκυμένους αγρότες να ποτίζουν με πρωτόγουνους τρόπυς ενώ δίπλα τους τεράστια έργα μοντέρνας αρχιτεκτονικής και τιτάνιας προσπάθειας τους πλαισιώναν. Γέφυρες εκαντοντάδων μέτρων, ράγες τρένων υπερυψυμένες, σκόνη, τροπικά δάση, και λακούβες.
Αδερφάκι μου σου λέω για πολύ λακούβα. Αλλά επιτέλους μετά απο μερικές ώρες το Λιπινγκ ήταν γεγονός. Μια μικρή για τα δεδομένα της κίνας παλιά πόλη, είσοδος στα μειωνοτικά χωριά.
Οταν κατέβηκαν παραζαλισμένοι απο το όχημα, τους πλησίασε μια γριά και τους έλεγε να την ακολουθήσουν.
Χοτέλ, έλεγε, χοτέλ. Οκ. Αφού δεν έχουμε ιδέα που να κοιμηθούμε γιατί όχι? σκέφτηκαν. Και την ακολούθησαν.
Χα χα χα... Αχ βρε Χαράλαμπε... ακου προσεκτικά τώρα.
Τους οδήγησε απο ένα στενό δρομάκι με ανυπόφορη μυρωδιά, αφού ήταν
το πίσω μέρος εστιατοργίων με τα αποφάγια να ρίχνονται σε μεγάλα δοχεία, σε μια εργατική πολυκατοικία.
Η πολυτελεια δεν κρύβεται
Σε αυτήν την εργατική πολυκατοικία στον τελευταίο όροφο στεγαζόταν το "χοτέλ" της
ηλικιωμένης κινέζας. Παράνομα βέβαια, γιατί πόσο νόμιμο να είναι να μετατρέπεις το διαμέρισμά σου σε "χοτελ" και να το νοικιάζεις σε ξένους?
Από την αρχή βέβαια εντυπωσιάστηκαν από την χλιδή που απέπνεε το καλόγουστο αυτό κτήριο.
Από την είσοδο κιόλας ήταν φανερό το γούστο, η καλαισθησία και οι γαλλικές επιρροές της διακόσμησης.
Κομψότητα εισόδου που σε παραπέμπει σε εποχές Λουδοβίκου ΙΣΤ'
Στην πρόσοψη μάλιστα, διαφαίνονταν και τα φασίλιτις που διέθετε. Εξωτερικά σώματα κλιματιστικώνακροβατούσαν επικίνδυνα σε σκουριασμένες αυτοσχέδιες κατασκευές, ίσως για να προσδώσουν ή απλά να τονίσουν την οποια κρυφή γοητεία που θρονιάζει στα all time clasic αντικείμενα. Μιλάμε όμως για πολύ all time ή σκέτο time.
ancient time για την ακριβεια.
Η επικινδυνότητα μάλλον αποσκοπούσε στην επίτευξη της εγρήγορσης του εκάστοτε περαστικού, ωστε να αποφύγει ένα δυσάρεστο και κάπως άβολο η αλήθεια γεγονός, όπως το να του ερθει στο κεφάλι απο ύψος 20 μέτρων ένα στοιχείο κλιματιστικού.
Αρχισαν να ανεβαίνουν τα ιδιαίτερα βρώμικα σκαλιά -φυσικά η έλλειψη ανσανσερ λειτουργούσε ως γυμναστήριο για το "ξενοδοχείο" , σατανικά εξυπνο και οικολογικό κατά την γνώμη μου παλιέ μου φίλε-, ενώ στις γωνίες ατάκτως εριμμένα ήτο τσάντες με σκουπίδια συλλεκτικής προφανώς αξίας αφού χρονολογούνταν απο τις ένδοξες ημέρες του Μαο, μη σου πω ότι μύριζαν και σαν τον ίδιο τον Μάο. ή την χήρα του. Αδιάφορο.
Αρα , το εκλεπτυσμένο κατάλυμα διέθετε και διακόσμηση με αντίκες.
Η βρώμα φυσικά στα σκαλοπάτια στόχο είχε να μαγκώνει το παπούτσι σου σε αυτήν και έτσι να μειώνεται ο κίνδυνος πτώσης. Κλασικά στάνταρ ασφαλείας, που συναντάς σε μοδάτα και οικολογικά ξενοδοχεία όλου του κόσμου.
Απο τις πόρτες των διαμερισμάτων ακούγονταν χαρούμενες φωνές -στριγγλιές για να ακριβολογώ Χαράλαμπε- υστερικών παιδιών που άμα κρίνεις απο τα ντεσιμπέλ, μάλλον τα σφάζανε ή απλώς τα εξαναγκάζαν να δούν για 678η φορά στην τηλεόραση συνέντευξη του Πάγκαλου, αν και παίζει
απλά να παρακολουθούσαν τον εξορκιστή στην τηλεόραση και να μιμούνταν την πρωταγωνίστρια, αλλά ακούγονταν εξίσου και τσιρίδες από τσακωμούς , πόρτες που έκλειναν, ουρλιαχτά, μουγκανίσματα, μίξερ, κλάματα (αυτά ήταν και τα πιό ηχηρά μάλιστα) απορροφητήρες, χαζομουσικές που αμα στεκόσουν δίπλα στο ηχείο, η διάγνωση θα ήταν "ρίξη τυμπάνου έπαθε ο μλκς.. όχι ρε δεν έχεις πρόβλημα.. βριστον όσο θες. Δεν ακούει Χριστό και μάλλον δεν θα ξανακούσει ποτέ ξανά" και διάφοροι άλλοι ύποπτοι ήχοι, οι οποίοι σκοπό μάλλον είχαν να σε κάνουν να αισθανθείς σαν στο σπίτι σου, και να αποκτήσεις οικειότητα με τον χώρο.
Καλώδια κρέμονταν παιχνιδιάρικα από παντού σε στρατηγικά σημεία , για να μπορεί το όλο διακοσμητικό στυλ να απεμπολήσει ένα μέρος της σοβαρότητας του μπαρόκ που ήταν διάχυτη
και να αποκτήσει και μια νότα μοντέρνας ματιάς, αφού ήταν φανερή η διάθεση του αρχιτέκτονα,
το ξενοδοχείο να απευθύνεται στην αισθητική και τις ανάγκες όλων των ηλικιών. Κυρίως όμως αυτές που που είχαν βιώσει στα νιάτα τους την διακυβέρνηση του Ναβουχοδoνοσωρ του Β'.
Το όλο εγχειρημα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως εικαστικό δρόμενο/παρέμβαση υψηλής αισθητικής και καλλιτεχνικής τολμώ να πω αξίας και διαχρονικά να δίδει μαθήματα
σε νέους σπουδαστές αρχιτεκτονικής και διακόσμησης ενώ παράλληλα να μπορεί
να αποτελεί φωτεινό παράδειγμα ως το τέλειο πρότυπο, αντάξιο άλλων κτισμάτων
όπως Παρθενώνα, Ταζ Μαχάλ κλπ. (αλλωστε η ταυτιση είναι προφανής).
Κινέζικα ιδεογράμματα ήταν γραμμένα στους τοίχους, μάλλον για να δώσουν και μιά έμφαση στο ροκοκό στυλ, αλλά ταυτόχρονα με έμεσσο και διακριτικό τρόπο, να αποδώσουν και φόρο τιμής στο Βικτωριανό μοντέλο, ενώ λίμνες από ούρα υπήρχαν στις γωνίες για να σου δημιουργήσουν
με έντεχνο τρόπο, μια ψευδαίσθηση του υγρού στοιχείου του φενγκ σουι.
Εδώ να τονίσουμε όμως και την προνοητικότητα του κατασκευαστή να αποδοθούν στο κτήριο
όλες οι μοντέρνες και σύγχρονες ανέσεις , με τρόπο ώστε ο χώρος να είναι μεν αρμονικά πιστός
στην κλασική σχολή, αλλά ταυτόχρονα με μικρές παρεμβάσεις, όπως για παράδειγμα
την εισαγωγή σιδερένιων μπαρών στα παραθυρα, να εξασφαλίζει και την προστασία και ασφάλεια των κατοίκων, ενώ η σκουριασμένη όψη τους -αφού θύμιζαν Γκουαντάναμο- , να σε παραπέμπει και στο βιομηχανικό στυλ.
Η εκλεπτυσμενη εισοδος στην Εδεμ
-Μην ανεβαίνεις άλλο άνθρωπέ μου! Αφού ουφφφ.. λαχάνιασα ....το βλέπεις.. δεν μπορούμε
να αντέξουμε οικονομικά αυτό το μουσείο τέχνης... αυτό το απαύγασμα των πολυτελών
καταλυμάτων... ουφφ.... πολύ σκαλί...
-Ε.. αφού ανεβήκαμε 4 ορόφους, δεν χάνουμε τίποτα να του ρίξουμε μια ματιά.
-Χαχα χαχα σε καλό σου.... ευθυμήσαμε πάλι. Παναγιά μου! Τι ήταν αυτό?
-Τίποτε... μην δίνεις σημασία... μιά πόρτα βρόντηξε. Η ηχομόνωση είναι υπερεκτιμημένη στην Κίνα.
άντε... ανέβα και πρόσεχε μην πατήσεις τις τσάντες με τα σκουπίδια. Μην μας βρει κανά κακό.
-Τώρα που μας βρήκε.... Τι χειρότερο μπορούμε να πάθουμε?
Αυτό Χαράλαμπε ήταν λάθος.Ενα μεγάλο λάθος. Ποτε, ποτέ ποτέ μα ποτέ, δεν γρουσουζεύεις περισσότερο μια κατάσταση που πάει ήδη κατά διαόλου.. .......
καταπληκτική θεα απο το δωμάτιο, στα ΚΤΕΛ
Η αρχαία πόλη του αγνωστου Liping
Τρέχωντας και αλαφιασμένοι, μπουκάραν με ορμή σε ένα ταλαιπωρημένο, υγρό και ξεφτισμένο ξενοδοχείο δίπλα απο τον σταθμό. Μπαίνοντας, -και αφού σφήνωσαν στην περιστρεφόμενη πόρτα μαζί με τα μπαγάζια τους για λίγα δευτερόλεπτα- έκοψαν ταχύτητα απότομα και άρχισαν να βαδίζουν αργά , αδιάφορα , με ύφος ξέρω τι θέλω, ξέρω που πάω.
Πλησίασαν με δήθεν άνεση ενα γκισέ, που ο υπάλληλος φυσικά δεν γνώριζε αγγλικά αλλά κατάφεραν μετά απο 20 λεπτά νοηματικής να συννενοηθούν. 2 εισιτήρια ΚΤΕΛ για το Λίπιγκ περικαλώ. Επειτα απο λίγο περπάτημα έφτασαν στον σταθμό.
Συνταξιδιώτης. Οχι. Δεν είναι ο Ηydronetta.
Ενα νέο ταξίδι άρχιζε μέσα απο τα βουνά και τα καταπληκτικά τοπία της Κίνας για να τελείωσει με επιτυχία προς το τέλος της ημέρας στην μικρή πόλη Λίπινγκ. Αγνωστη για τους τουρίστες, άκρως ενδιαφέρουσα για τους φίλους μας.
Το γουρούνι είναι άτιμο πράγμα Χαράλαμπε. Δογμα!.
Το λεωφορείο άθλιο -όπως το περίμενες- αλλά πολυτελές ταυτόχρονα. Είχε και τις 4 ρόδες!!!! Τι άλλο να ζητήσει κανείς?
Το γουρούνι-συνεπιβάτης ήταν κομμάτι άγριο. Ολίγον επιθετικό. Κι ολίγον κακομούτσουνο. Η διαδρομή διήρκησε... πόσο? 7 ώρες? 8? Αλλά. Η διαδρομή? Ισως τα ωραιότερα τοπία της Ν.Α Ασίας χωρίς ίχνος υπερβολής. Ταυλάνδη? Πουφ! Λάος? Μην τρελαθούμε! Καμπότζη? Χμ... Αλλά Νότια Κίνα? ΤΟ απερίγραπτο. χωριουδάκια, ορυζώνες , ποτάμια ορμητικά, μικροί (λίγοι) ναίσκοι, και απέραντα λιβάδια με σκυμένους αγρότες να ποτίζουν με πρωτόγουνους τρόπυς ενώ δίπλα τους τεράστια έργα μοντέρνας αρχιτεκτονικής και τιτάνιας προσπάθειας τους πλαισιώναν. Γέφυρες εκαντοντάδων μέτρων, ράγες τρένων υπερυψυμένες, σκόνη, τροπικά δάση, και λακούβες.
Αδερφάκι μου σου λέω για πολύ λακούβα. Αλλά επιτέλους μετά απο μερικές ώρες το Λιπινγκ ήταν γεγονός. Μια μικρή για τα δεδομένα της κίνας παλιά πόλη, είσοδος στα μειωνοτικά χωριά.
Οταν κατέβηκαν παραζαλισμένοι απο το όχημα, τους πλησίασε μια γριά και τους έλεγε να την ακολουθήσουν.
Χοτέλ, έλεγε, χοτέλ. Οκ. Αφού δεν έχουμε ιδέα που να κοιμηθούμε γιατί όχι? σκέφτηκαν. Και την ακολούθησαν.
Χα χα χα... Αχ βρε Χαράλαμπε... ακου προσεκτικά τώρα.
Τους οδήγησε απο ένα στενό δρομάκι με ανυπόφορη μυρωδιά, αφού ήταν
το πίσω μέρος εστιατοργίων με τα αποφάγια να ρίχνονται σε μεγάλα δοχεία, σε μια εργατική πολυκατοικία.
Η πολυτελεια δεν κρύβεται
Σε αυτήν την εργατική πολυκατοικία στον τελευταίο όροφο στεγαζόταν το "χοτέλ" της
ηλικιωμένης κινέζας. Παράνομα βέβαια, γιατί πόσο νόμιμο να είναι να μετατρέπεις το διαμέρισμά σου σε "χοτελ" και να το νοικιάζεις σε ξένους?
Από την αρχή βέβαια εντυπωσιάστηκαν από την χλιδή που απέπνεε το καλόγουστο αυτό κτήριο.
Από την είσοδο κιόλας ήταν φανερό το γούστο, η καλαισθησία και οι γαλλικές επιρροές της διακόσμησης.
Κομψότητα εισόδου που σε παραπέμπει σε εποχές Λουδοβίκου ΙΣΤ'
Στην πρόσοψη μάλιστα, διαφαίνονταν και τα φασίλιτις που διέθετε. Εξωτερικά σώματα κλιματιστικώνακροβατούσαν επικίνδυνα σε σκουριασμένες αυτοσχέδιες κατασκευές, ίσως για να προσδώσουν ή απλά να τονίσουν την οποια κρυφή γοητεία που θρονιάζει στα all time clasic αντικείμενα. Μιλάμε όμως για πολύ all time ή σκέτο time.
ancient time για την ακριβεια.
Η επικινδυνότητα μάλλον αποσκοπούσε στην επίτευξη της εγρήγορσης του εκάστοτε περαστικού, ωστε να αποφύγει ένα δυσάρεστο και κάπως άβολο η αλήθεια γεγονός, όπως το να του ερθει στο κεφάλι απο ύψος 20 μέτρων ένα στοιχείο κλιματιστικού.
Αρχισαν να ανεβαίνουν τα ιδιαίτερα βρώμικα σκαλιά -φυσικά η έλλειψη ανσανσερ λειτουργούσε ως γυμναστήριο για το "ξενοδοχείο" , σατανικά εξυπνο και οικολογικό κατά την γνώμη μου παλιέ μου φίλε-, ενώ στις γωνίες ατάκτως εριμμένα ήτο τσάντες με σκουπίδια συλλεκτικής προφανώς αξίας αφού χρονολογούνταν απο τις ένδοξες ημέρες του Μαο, μη σου πω ότι μύριζαν και σαν τον ίδιο τον Μάο. ή την χήρα του. Αδιάφορο.
Αρα , το εκλεπτυσμένο κατάλυμα διέθετε και διακόσμηση με αντίκες.
Η βρώμα φυσικά στα σκαλοπάτια στόχο είχε να μαγκώνει το παπούτσι σου σε αυτήν και έτσι να μειώνεται ο κίνδυνος πτώσης. Κλασικά στάνταρ ασφαλείας, που συναντάς σε μοδάτα και οικολογικά ξενοδοχεία όλου του κόσμου.
Απο τις πόρτες των διαμερισμάτων ακούγονταν χαρούμενες φωνές -στριγγλιές για να ακριβολογώ Χαράλαμπε- υστερικών παιδιών που άμα κρίνεις απο τα ντεσιμπέλ, μάλλον τα σφάζανε ή απλώς τα εξαναγκάζαν να δούν για 678η φορά στην τηλεόραση συνέντευξη του Πάγκαλου, αν και παίζει
απλά να παρακολουθούσαν τον εξορκιστή στην τηλεόραση και να μιμούνταν την πρωταγωνίστρια, αλλά ακούγονταν εξίσου και τσιρίδες από τσακωμούς , πόρτες που έκλειναν, ουρλιαχτά, μουγκανίσματα, μίξερ, κλάματα (αυτά ήταν και τα πιό ηχηρά μάλιστα) απορροφητήρες, χαζομουσικές που αμα στεκόσουν δίπλα στο ηχείο, η διάγνωση θα ήταν "ρίξη τυμπάνου έπαθε ο μλκς.. όχι ρε δεν έχεις πρόβλημα.. βριστον όσο θες. Δεν ακούει Χριστό και μάλλον δεν θα ξανακούσει ποτέ ξανά" και διάφοροι άλλοι ύποπτοι ήχοι, οι οποίοι σκοπό μάλλον είχαν να σε κάνουν να αισθανθείς σαν στο σπίτι σου, και να αποκτήσεις οικειότητα με τον χώρο.
Καλώδια κρέμονταν παιχνιδιάρικα από παντού σε στρατηγικά σημεία , για να μπορεί το όλο διακοσμητικό στυλ να απεμπολήσει ένα μέρος της σοβαρότητας του μπαρόκ που ήταν διάχυτη
και να αποκτήσει και μια νότα μοντέρνας ματιάς, αφού ήταν φανερή η διάθεση του αρχιτέκτονα,
το ξενοδοχείο να απευθύνεται στην αισθητική και τις ανάγκες όλων των ηλικιών. Κυρίως όμως αυτές που που είχαν βιώσει στα νιάτα τους την διακυβέρνηση του Ναβουχοδoνοσωρ του Β'.
Το όλο εγχειρημα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως εικαστικό δρόμενο/παρέμβαση υψηλής αισθητικής και καλλιτεχνικής τολμώ να πω αξίας και διαχρονικά να δίδει μαθήματα
σε νέους σπουδαστές αρχιτεκτονικής και διακόσμησης ενώ παράλληλα να μπορεί
να αποτελεί φωτεινό παράδειγμα ως το τέλειο πρότυπο, αντάξιο άλλων κτισμάτων
όπως Παρθενώνα, Ταζ Μαχάλ κλπ. (αλλωστε η ταυτιση είναι προφανής).
Κινέζικα ιδεογράμματα ήταν γραμμένα στους τοίχους, μάλλον για να δώσουν και μιά έμφαση στο ροκοκό στυλ, αλλά ταυτόχρονα με έμεσσο και διακριτικό τρόπο, να αποδώσουν και φόρο τιμής στο Βικτωριανό μοντέλο, ενώ λίμνες από ούρα υπήρχαν στις γωνίες για να σου δημιουργήσουν
με έντεχνο τρόπο, μια ψευδαίσθηση του υγρού στοιχείου του φενγκ σουι.
Εδώ να τονίσουμε όμως και την προνοητικότητα του κατασκευαστή να αποδοθούν στο κτήριο
όλες οι μοντέρνες και σύγχρονες ανέσεις , με τρόπο ώστε ο χώρος να είναι μεν αρμονικά πιστός
στην κλασική σχολή, αλλά ταυτόχρονα με μικρές παρεμβάσεις, όπως για παράδειγμα
την εισαγωγή σιδερένιων μπαρών στα παραθυρα, να εξασφαλίζει και την προστασία και ασφάλεια των κατοίκων, ενώ η σκουριασμένη όψη τους -αφού θύμιζαν Γκουαντάναμο- , να σε παραπέμπει και στο βιομηχανικό στυλ.
Η εκλεπτυσμενη εισοδος στην Εδεμ
-Μην ανεβαίνεις άλλο άνθρωπέ μου! Αφού ουφφφ.. λαχάνιασα ....το βλέπεις.. δεν μπορούμε
να αντέξουμε οικονομικά αυτό το μουσείο τέχνης... αυτό το απαύγασμα των πολυτελών
καταλυμάτων... ουφφ.... πολύ σκαλί...
-Ε.. αφού ανεβήκαμε 4 ορόφους, δεν χάνουμε τίποτα να του ρίξουμε μια ματιά.
-Χαχα χαχα σε καλό σου.... ευθυμήσαμε πάλι. Παναγιά μου! Τι ήταν αυτό?
-Τίποτε... μην δίνεις σημασία... μιά πόρτα βρόντηξε. Η ηχομόνωση είναι υπερεκτιμημένη στην Κίνα.
άντε... ανέβα και πρόσεχε μην πατήσεις τις τσάντες με τα σκουπίδια. Μην μας βρει κανά κακό.
-Τώρα που μας βρήκε.... Τι χειρότερο μπορούμε να πάθουμε?
Αυτό Χαράλαμπε ήταν λάθος.Ενα μεγάλο λάθος. Ποτε, ποτέ ποτέ μα ποτέ, δεν γρουσουζεύεις περισσότερο μια κατάσταση που πάει ήδη κατά διαόλου.. .......
καταπληκτική θεα απο το δωμάτιο, στα ΚΤΕΛ
Η αρχαία πόλη του αγνωστου Liping
hydronetta
Member
- Μηνύματα
- 4.153
- Likes
- 14.451
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- όπου δεν έχω πάει
Μου κόπηκαν τα ήπατα από τη φωτό. Τι γυρεύω στην Κίνα;
Επίσης για μάζεψε λίγο τα λόγια σου για το σόι μου
Επίσης για μάζεψε λίγο τα λόγια σου για το σόι μου
dim kyr
Member
- Μηνύματα
- 2.064
- Likes
- 6.303
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μπαγκλαντες
Χε χε χε.. ζωντανό βρε είναι. ¨Καθόταν" δύο θέσεις πίσω μας. Δεν μπορώ να πω... ήσυχος συνεπιβατης. Πίσω του είχε έναν κόκορα και δυο σακιά λιπάσματα. Βουκολικότατο.
*παρεξήγηση. Γουρούνι, (αγριο, κακομουτσουνο κλπ) εννοούσα τον οδηγό του λεωφορείου
*παρεξήγηση. Γουρούνι, (αγριο, κακομουτσουνο κλπ) εννοούσα τον οδηγό του λεωφορείου
Last edited:
hydronetta
Member
- Μηνύματα
- 4.153
- Likes
- 14.451
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- όπου δεν έχω πάει
Αυτό είναι που λένε: "Επιτρέπονται τα κατοικίδια"
Πάντως το χοιροστάσιο εδώ είναι ανάστατο με τη φωτό. Ενημερωθήκαμε και σε άλλο thread του φόρουμ ότι επίκειται πλήρης αφανισμός του είδους για να γίνουμε όλα Conchita Wurst. Ειδικά λέει στη Κίνα τρομερή ζήτηση! Γενοκτονία..
Πάντως το χοιροστάσιο εδώ είναι ανάστατο με τη φωτό. Ενημερωθήκαμε και σε άλλο thread του φόρουμ ότι επίκειται πλήρης αφανισμός του είδους για να γίνουμε όλα Conchita Wurst. Ειδικά λέει στη Κίνα τρομερή ζήτηση! Γενοκτονία..
dim kyr
Member
- Μηνύματα
- 2.064
- Likes
- 6.303
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μπαγκλαντες
Δεν βαριέσαι..... Θα εχετε πάντα τον μουσουλμανικό κόσμο. Και το Ομαν εχω ακούσει αυτή την εποχή δεν είναι άσχημο
Εκπομπές Travelstories
