silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.329
- Likes
- 3.469
- Επόμενο Ταξίδι
- Σικελία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Του Κόσμου
Η Τράπεζα
Where : Vinales
When : Πρωί Πρωί
Την προηγούμενη μέρα είχα ξεχάσει το διαβατήριό μου και στο Cadeca (ανταλλακτήριο) μου είπαν να πάω πρωί πρωί που ανοίγουν. Εντωμεταξύ με εξυπηρέτησε ο casάρχης μας. Πάω κι εγώ πρωι πρωί λοιπόν και τι να δώ : Κλειστόν λόγω τεχνικών προβλημάτων !!
Μάλλον θα χάλασε το κομπιουτεράκι ή ο ανεμιστήρας τους --- άλλο μηχάνημα εκεί μέσα δεν υπήρχε
Ήρθε λοιπόν η ώρα να μπώ πρώτη φορά σε Κουβανέζικη τράπεζα. "Ψιτ παιδιά, θα πεταχτώ εδώ πιο κάτω στη Τράπεζα και γυρνάω ,σε 5' λεπτά είμαι πίσω" σφυράω στην Μ. κ στο ζευγάρι Ιρλανδών που είχαμε γνωρίσει στο ταξί για το Vinales και με τους οποίους θα μοιραζόμασταν το σημερινό tour.
Φθάνω στην τράπεζα και πάω να μπώ φουριόζος. "Οπα οπα οπα μεγάλε, προς τι η βιασύνη, κάτσε χαλάρωσε εδώ έξω στο παγκάκι και θα σε φωνάξουμε" με σταματάει ο πορτιέρης. Ρίχνω μια κλεφτή ματιά μέσα, 4 πελάτες ήταν όλοι κ όλοι, δεν το λες και κοσμοσυρροή. Ντάξει, δεν θα κάνω 5 λεπτά θα κάνω 8'
Περνάει η ώρα, σκάει μύτη η Ισραηλινή που γνωρίσαμε χθές - και αυτή στο ταξί, ήταν μεγάλο ταξι, βανάκι Συμπαθητικό γκομενάκι, της αρχίζω την κουβέντα ,μεταξύ μας, μου φάνηκε να το πέρασε για καμάκι ... Anyway περνάει η ώρα, σκάει μύτη μια Κουβανέζα θεία, κλασική φιγούρα αντιπροσωπευτικότατη --- Λίγο ευσωμη, πελώριο στήθος και υπερμεγέθη οπίσθια --- την βλέπω μας προσπερνάει και ο πορτιέρης τη βάζει μέσα συνάμενη κουνάμενη.
"Οπα οπα οπα μεγάλε, αυτή μόλις τώρα ήρθε"
"Οι Κουβανοί εξυπηρετούνται κατα προτεραιότητα" με ταπώνει ...
Αααααααααα, δεν θα τα πάμε καλά
Η ώρα περνάει, φεύγει κανα τέταρτο και αφου δεν παρουσιάσθηκε άλλος Κουβανός, εδέησε ο πορτιέρης να με φωνάξει στα ενδότερα. Η Κουβανέζα θεία ήταν στο ταμείο 1 (είχε 2 ταμεία). Τώρα είτε άνοιγε προθεσμιακό λογαριασμό σε offshore εταιρεία ασορτί με τα CDS, SWAP και όλα τα παρελκόμενα είτε η ταμίας το είχε πάρει χαλλλααρά, πολλλλλύ χαλλλλλλλλλλλλαρά
Εντωμεταξύ μπήκε και η Ισραηλινή και με έπιασε στο μπουρουμπουρου, προφανώς της άρεσα (Παίζει να ήθελε απλά να σκοτώσει την ώρα της άλλα εμείς θα πάμε με την πρώτη εκδοχή ) Η ταμίας μάλλον έχει ολοκληρώσει τις πολύπλοκες μαθηματικές πράξεις άλλα η υπερπληθωρική θεία δεν έλεγε να φύγει απτο ταμείο. Αρχίζουν και χαχανίζουν και χασκογελάνε και μιλάνε συνομοτικά, ξέρεις αυτο που κάνουν οι ελληνίδες θείες σε κλειστούς χώρους για να μην ενοχλήσουν κ καλά, άλλα ακούνε εντέλει ΟΛΟΙ οι παρευρικόμενοι --- προφανώς αναλύουν τα κουτσομπολιά του χωριού. Τι ώρα είναι, κάτσε καλά, πέρασε ΗΔΗ πάνω απο μισάωρο και ακόμα δεν έχω φθάσει στο ταμείο
Άστο λέω θα φύγω, θα χάσω το tour, κάτσε μου λέει η Ισραηλινή αφού κατάφερες και έφτασες ως εδώ, μη λιποψυχήσεις στο τέλος. (Εντάξει αν δεν είναι αυτό μνμ οτι με γουστάρει, ΠΟΙΟ είναι ??? )
Με τα πολλά , και αφου οι θείες ανέλυσαν ΟΛΑ τα καθέκαστα του χωριού, έρχεται η σειρά μου. Πετάγομαι σβέλτος στο ταμείο, αραδιάζω τα ευρώ και το διαβατήριο
Ήταν τρία 50ρικα (3) και τρία 20ρικα (3) --- σύνολο έξι (6) χαρτονομίσματα
Αρχίζει λοιπόν η ταμίας να τα μετράει. Τα μετράει μια, τα κοιτάει, κάτι δεν της άρεσε, τα ξαναμετράει. Μετά λέει κάτσε πολλά χαρτονομίσματα έχουμε εδώ, και τα ξαναμετράει. Και τα ξαναμετράει ... και τα ξαναμετράει !!!!!!!
Εγώ χάζευα με ανοιχτό το στόμα. Αφού κατάφερε να σιγουρευτεί για το αστρονομικό αυτο νούμερο, πιάνει το διαβατήριο μου να ανοίξει καρτέλα στον υπολογιστή. Σκύβω να δω, και βλέπω καμιά δεκαπενταριά πεδία που πρέπει να συμπληρώσει ... ΚΡΥΟΣ ιδρώτας με πιάνει και για πρώτη φορά, ΔΕΝ έφταιγε η ζέστη.
Με την εξωφρενική ταχύτητα 3 γράμματα/ λεπτό συμπληρώνει τα στοιχεία οσο εγώ έχω παραδοθεί στη μοίρα μου ανήμπορος να φέρω οποιαδήποτε αντίδραση.
Αφού εδέησε και ολοκλήρωσε την καρτέλα, αναθαρρώ κι εγώ και περιμένω να πέσει το χρήμα να φύγω. ΑΜ ΔΕ ....
Έπρεπε να περάσει τα χαρτονομίσματα απο τεστ γνησιότητας. Τα πιάνει ένα ενα και αρχίζει να τα κοιτάει, να τα ξανακοιτάει, να τα ισιώνει, να τα πατάει, να τα ξανα-ισιώνει, σιγά σιγά, υπομονετικά, μέχρι και την πιο μικρή άκρη, σε λίγο θα έβγαζε και το σίδερο να τους κάνει και την τσάκιση. Στο συρτάρι θα τα βάλεις ρε θεία, δεν θα τα κάνεις κορνίζα στον τοίχο .....
Και μόλις τα κολλάρισε, άρχισε να τα ξανακοιτάει και μετά να τα ξανα-ισιώνει !!!!!!! Δηλαδη εντάξει, βάλτε το όλο αυτο επι 6 χαρτονομίσματα και έχετε εμένα να κοιτάω αποχαυνωμένος και να πιάνω τα λιγοστά μαλλιά που έχουν απομείνει να μην τα χάσω και αυτά
Και αφου τα ευρώ πέρασαν το τέστ της ιεράς εξέτασης, ήρθε η σειρά των CUC. Ντάξει λέω, εδω θα κάνουμε γρήγορα, δεν χρειάζονται ανάλυση αυτά. Τα βγάζει και αρχίζει να μετράει ... και να ξαναμετράει ... και να ξαναμετράει ... και να ξαναμετράει .. και να ΞΑΝΑΜΕΤΡΑΕΙ !!!!!
Δηλαδή εντάξει ... Πλάκα ΜΕ Κάνεις
Όταν πήρα τα χρήματα στα χέρια μου ΔΕΝ το πίστευα. Δεν είχα τη δύναμη να πάω στα παιδιά ... είχα χάσει την αίσθηση του χρόνου -- άραγε είχαν περάσει 45' (?) , μια ώρα (?), ένας μήνας (?), μια ζωή ολόκληρη (?), είχα πέσει σε μαύρη τρύπα και ταξίδεψα στο χωροχρόνο (?) ... Δεν μπορούσα να απαντήσω με σιγουριά - όλα ήταν θολά στο μυαλό μου
Μετά απο όλο αυτό, άρχισα να βλέπω με διαφορετική ματιά την έννοια "Έλληνας Δημόσιος Υπάλληλος" --- Πως το λένε αυτό , οτι τα ταξίδια ανοίγουν τους ορίζοντες του μυαλού σου και σε κάνουν να βλέπεις τη ζωή με άλλο μάτι ??
Ε αυτό ακριβώς
Where : Vinales
When : Πρωί Πρωί
Την προηγούμενη μέρα είχα ξεχάσει το διαβατήριό μου και στο Cadeca (ανταλλακτήριο) μου είπαν να πάω πρωί πρωί που ανοίγουν. Εντωμεταξύ με εξυπηρέτησε ο casάρχης μας. Πάω κι εγώ πρωι πρωί λοιπόν και τι να δώ : Κλειστόν λόγω τεχνικών προβλημάτων !!
Μάλλον θα χάλασε το κομπιουτεράκι ή ο ανεμιστήρας τους --- άλλο μηχάνημα εκεί μέσα δεν υπήρχε
Ήρθε λοιπόν η ώρα να μπώ πρώτη φορά σε Κουβανέζικη τράπεζα. "Ψιτ παιδιά, θα πεταχτώ εδώ πιο κάτω στη Τράπεζα και γυρνάω ,σε 5' λεπτά είμαι πίσω" σφυράω στην Μ. κ στο ζευγάρι Ιρλανδών που είχαμε γνωρίσει στο ταξί για το Vinales και με τους οποίους θα μοιραζόμασταν το σημερινό tour.
Φθάνω στην τράπεζα και πάω να μπώ φουριόζος. "Οπα οπα οπα μεγάλε, προς τι η βιασύνη, κάτσε χαλάρωσε εδώ έξω στο παγκάκι και θα σε φωνάξουμε" με σταματάει ο πορτιέρης. Ρίχνω μια κλεφτή ματιά μέσα, 4 πελάτες ήταν όλοι κ όλοι, δεν το λες και κοσμοσυρροή. Ντάξει, δεν θα κάνω 5 λεπτά θα κάνω 8'
Περνάει η ώρα, σκάει μύτη η Ισραηλινή που γνωρίσαμε χθές - και αυτή στο ταξί, ήταν μεγάλο ταξι, βανάκι Συμπαθητικό γκομενάκι, της αρχίζω την κουβέντα ,μεταξύ μας, μου φάνηκε να το πέρασε για καμάκι ... Anyway περνάει η ώρα, σκάει μύτη μια Κουβανέζα θεία, κλασική φιγούρα αντιπροσωπευτικότατη --- Λίγο ευσωμη, πελώριο στήθος και υπερμεγέθη οπίσθια --- την βλέπω μας προσπερνάει και ο πορτιέρης τη βάζει μέσα συνάμενη κουνάμενη.
"Οπα οπα οπα μεγάλε, αυτή μόλις τώρα ήρθε"
"Οι Κουβανοί εξυπηρετούνται κατα προτεραιότητα" με ταπώνει ...
Αααααααααα, δεν θα τα πάμε καλά
Η ώρα περνάει, φεύγει κανα τέταρτο και αφου δεν παρουσιάσθηκε άλλος Κουβανός, εδέησε ο πορτιέρης να με φωνάξει στα ενδότερα. Η Κουβανέζα θεία ήταν στο ταμείο 1 (είχε 2 ταμεία). Τώρα είτε άνοιγε προθεσμιακό λογαριασμό σε offshore εταιρεία ασορτί με τα CDS, SWAP και όλα τα παρελκόμενα είτε η ταμίας το είχε πάρει χαλλλααρά, πολλλλλύ χαλλλλλλλλλλλλαρά
Εντωμεταξύ μπήκε και η Ισραηλινή και με έπιασε στο μπουρουμπουρου, προφανώς της άρεσα (Παίζει να ήθελε απλά να σκοτώσει την ώρα της άλλα εμείς θα πάμε με την πρώτη εκδοχή ) Η ταμίας μάλλον έχει ολοκληρώσει τις πολύπλοκες μαθηματικές πράξεις άλλα η υπερπληθωρική θεία δεν έλεγε να φύγει απτο ταμείο. Αρχίζουν και χαχανίζουν και χασκογελάνε και μιλάνε συνομοτικά, ξέρεις αυτο που κάνουν οι ελληνίδες θείες σε κλειστούς χώρους για να μην ενοχλήσουν κ καλά, άλλα ακούνε εντέλει ΟΛΟΙ οι παρευρικόμενοι --- προφανώς αναλύουν τα κουτσομπολιά του χωριού. Τι ώρα είναι, κάτσε καλά, πέρασε ΗΔΗ πάνω απο μισάωρο και ακόμα δεν έχω φθάσει στο ταμείο
Άστο λέω θα φύγω, θα χάσω το tour, κάτσε μου λέει η Ισραηλινή αφού κατάφερες και έφτασες ως εδώ, μη λιποψυχήσεις στο τέλος. (Εντάξει αν δεν είναι αυτό μνμ οτι με γουστάρει, ΠΟΙΟ είναι ??? )
Με τα πολλά , και αφου οι θείες ανέλυσαν ΟΛΑ τα καθέκαστα του χωριού, έρχεται η σειρά μου. Πετάγομαι σβέλτος στο ταμείο, αραδιάζω τα ευρώ και το διαβατήριο
Ήταν τρία 50ρικα (3) και τρία 20ρικα (3) --- σύνολο έξι (6) χαρτονομίσματα
Αρχίζει λοιπόν η ταμίας να τα μετράει. Τα μετράει μια, τα κοιτάει, κάτι δεν της άρεσε, τα ξαναμετράει. Μετά λέει κάτσε πολλά χαρτονομίσματα έχουμε εδώ, και τα ξαναμετράει. Και τα ξαναμετράει ... και τα ξαναμετράει !!!!!!!
Εγώ χάζευα με ανοιχτό το στόμα. Αφού κατάφερε να σιγουρευτεί για το αστρονομικό αυτο νούμερο, πιάνει το διαβατήριο μου να ανοίξει καρτέλα στον υπολογιστή. Σκύβω να δω, και βλέπω καμιά δεκαπενταριά πεδία που πρέπει να συμπληρώσει ... ΚΡΥΟΣ ιδρώτας με πιάνει και για πρώτη φορά, ΔΕΝ έφταιγε η ζέστη.
Με την εξωφρενική ταχύτητα 3 γράμματα/ λεπτό συμπληρώνει τα στοιχεία οσο εγώ έχω παραδοθεί στη μοίρα μου ανήμπορος να φέρω οποιαδήποτε αντίδραση.
Αφού εδέησε και ολοκλήρωσε την καρτέλα, αναθαρρώ κι εγώ και περιμένω να πέσει το χρήμα να φύγω. ΑΜ ΔΕ ....
Έπρεπε να περάσει τα χαρτονομίσματα απο τεστ γνησιότητας. Τα πιάνει ένα ενα και αρχίζει να τα κοιτάει, να τα ξανακοιτάει, να τα ισιώνει, να τα πατάει, να τα ξανα-ισιώνει, σιγά σιγά, υπομονετικά, μέχρι και την πιο μικρή άκρη, σε λίγο θα έβγαζε και το σίδερο να τους κάνει και την τσάκιση. Στο συρτάρι θα τα βάλεις ρε θεία, δεν θα τα κάνεις κορνίζα στον τοίχο .....
Και μόλις τα κολλάρισε, άρχισε να τα ξανακοιτάει και μετά να τα ξανα-ισιώνει !!!!!!! Δηλαδη εντάξει, βάλτε το όλο αυτο επι 6 χαρτονομίσματα και έχετε εμένα να κοιτάω αποχαυνωμένος και να πιάνω τα λιγοστά μαλλιά που έχουν απομείνει να μην τα χάσω και αυτά
Και αφου τα ευρώ πέρασαν το τέστ της ιεράς εξέτασης, ήρθε η σειρά των CUC. Ντάξει λέω, εδω θα κάνουμε γρήγορα, δεν χρειάζονται ανάλυση αυτά. Τα βγάζει και αρχίζει να μετράει ... και να ξαναμετράει ... και να ξαναμετράει ... και να ξαναμετράει .. και να ΞΑΝΑΜΕΤΡΑΕΙ !!!!!
Δηλαδή εντάξει ... Πλάκα ΜΕ Κάνεις
Όταν πήρα τα χρήματα στα χέρια μου ΔΕΝ το πίστευα. Δεν είχα τη δύναμη να πάω στα παιδιά ... είχα χάσει την αίσθηση του χρόνου -- άραγε είχαν περάσει 45' (?) , μια ώρα (?), ένας μήνας (?), μια ζωή ολόκληρη (?), είχα πέσει σε μαύρη τρύπα και ταξίδεψα στο χωροχρόνο (?) ... Δεν μπορούσα να απαντήσω με σιγουριά - όλα ήταν θολά στο μυαλό μου
Μετά απο όλο αυτό, άρχισα να βλέπω με διαφορετική ματιά την έννοια "Έλληνας Δημόσιος Υπάλληλος" --- Πως το λένε αυτό , οτι τα ταξίδια ανοίγουν τους ορίζοντες του μυαλού σου και σε κάνουν να βλέπεις τη ζωή με άλλο μάτι ??
Ε αυτό ακριβώς