XristinaK
Member
- Μηνύματα
- 624
- Likes
- 1.297
- Ταξίδι-Όνειρο
- Όπου "χορεύει" το Β.Σέλας
Περιεχόμενα
Δικό μου αγαπημένο σημείο είναι ένα οποιοδήποτε ήσυχο σοκάκι στη Χώρα (εκτός κεντρικού δρόμου δηλαδή, κάπου στη Μ. Στράτα), οποιαδήποτε ώρα της ημέρας ή της νύχτας, όπου ακούγεται μόνο ο αέρας και βλέπεις μόνο ντόπιες γιαγιάδες και ντόπιους παππούδες στις βεραντούλες τους να σε χαιρετούν γλυκά! Κάτι σαν αυτό
ή αυτό...(Δεν το βρήκα μπροστά μου φέτος, μόνο πέρυσι...)
Και μιας και ανέφερες τις παραλίες, Κλεοπάτρα, πάμε και σε αυτές...
Αγαπημένη, μοναδική, πέρυσι την είδα από ψηλά μόνο γιατί δεν μπορούσα να καταλάβω από πού κατεβαίνει κανείς εκεί...
Φέτος όμως πήγα από δω, πήγα από εκεί, κατέβηκα σε κάτι χωματόδρομους, κατέληξα σε στάνη, ξαναγύρισα στον κεντρικό και το πήρα απόφαση...άνοιξα ένα συρμάτινο πορτονάκι που φαίνεται από τον δρόμο και ήταν φανερό ότι από εκεί κατέβαινες Κολυμπάδα (απαράδεκτη, το ξέρω) και κατηφόρισα. Μετά από ένα μικρό δύσκολο κομμάτι για συμβατικό ΙΧ κατεβαίνεις μια χαρά στην πεντακάθαρη αυτή θάλασσα, η οποία με αποζημίωσε για την παράνομη πράξη μου. Προφανώς ο δρόμος από τον οποίο περνάμε για να φτάσουμε είναι ιδιωτικός. Το πορτονάκι το έκλεισα αμέσως πάντως! Για τέτοιες παραλίες είναι φτιαγμένα τα γυαλάκια θάλασσας! Νερά κρυστάλλινα, δροσερά (δυστυχώς όχι αρκετά..), σούπερ, με πλάκες μεν κάτω αλλά από πάνω είχε χαλίκι οπότε δεν ήταν ενοχλητικές! Και σχεδόν όλη δική μας. Δυο Γάλλοι αριστερά, δυο Έλληνες δεξιά και εμείς. Α και ο κύριος στον οποίο ανήκει το σπίτι που είναι στην παραλία μπροστά και χάρη σε αυτόν είχαμε και ίσκιο (από τα δέντρα του κήπου του που έφταναν ως την άκρη της θάλασσας!)
Επόμενη αγαπημένη, το ναυάγιο (Αγαλίπα). Τι να πει κανείς...Γαλήνια...
Μετά την ξακουστή ταβέρνα Άγιος Πέτρος ακολουθείτε την ταμπέλα Αγαλίπα, καθώς οδηγείτε σε βατό χωματόδρομο κάπου θα δείτε μια ανηφόρα αριστερά (και ίσως αμάξια εκεί γύρω παρκαρισμένα). Ή παρκάρετε εκεί, αν δεν έχετε 4Χ4, ή συνεχίζετε στην ανηφόρα σε ένα δρόμο μέσα στα πεύκα. Έχει κανα-δυο διασταυρώσεις, ελπίζω να μη χαθείτε, παρκάρετε σε ένα ξέφωτο και κατηφορίζετε το μονοπάτι που οδηγεί σε μια παραλία φτιαγμένη για πρωτόπλαστους! Α, έχει και μπόλικους αχινούς...
Αντί για την ταμπέλα Αγαλίπα μπορείτε να ακολουθήσετε και την ταμπέλα Λιμανάκι. Σε αυτή την περίπτωση με κανένα αμάξι δε θα έχετε πρόβλημα, ο δρόμος είναι οκ (άρα να περιμένετε πολύ κόσμο στην παραλία) και η παραλία αμμουδερή (άρα να περιμένετε ότι θα υπάρχουν πιτσιρίκια, οικογένειες), μικρή και δροσερή....
Και μιας και αναφέρθηκε ο Άγιος Πέτρος είναι μια μεγάλη παραλία, με αρκετό κόσμο (κυρίως όσους κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ στο δάσος δίπλα στην παραλία και είναι πολλοί), πλάκες ενοχλητικές καθώς μπαίνεις στο νερό, αν και βρίσκεις και σημεία καθαρά.) Δε μου άρεσε...
Πετύχαμε και κάποιους να κάνουν βόλτα με άλογα στην περιοχή...
Και μιας και είστε εκεί γύρω δε θα πάτε και στην Ατσίτσα το απόγευμα για το ηλιοβασίλεμα; Θα πάτε! Θα πιείτε και τον βιολογικό καφέ σας στο γλυκύτατο self service καφέ που θα βρείτε εκεί και το οποίο κλείνει στις 21.00 (είπαμε, για το ηλιοβασίλεμα θα είστε εκεί..
Μετά θα ακολουθήσετε τον βατό χαλικόδρομο για τη Χώρα. Είναι μες στα πεύκα, θα το χαρείτε...
Κάντε το πριν νυχτώσει για να προλάβετε να δείτε και την εικόνα της Χώρας από την πίσω μεριά καθώς πλησιάζετε!
Εγώ φέτος το έκανα και νύχτα και χόρτασα να βλέπω λαγουδάκια μπροστά μου!!
Στην Ατσίτσα θα βρείτε και μια άλλη ήσυχη παραλία, την Πετρίτσα, πολύ μου άρεσε και αυτή. Βρίσκεις ίσκιο και είναι πολύ ήσυχη, με βότσαλο (επίσης σημείο για ελεύθερο, πολύ καλύτερο από τον Άγ. Πέτρο). Φωτό από ίντερνετ.
Για όποιον επιθυμεί κόσμο, φασαρία, ακόμα και ξαπλώστρες έχω τη λύση...Κυρα-Παναγιά. Πέρυσι είχε μια ταβέρνα μόνο και ήταν έτσι:
Αμμουδερή και από φέτος και με ξαπλώστρες. Δεν έχω φωτό, περαστική ήμουν και πέρυσι και φέτος...Δίπλα πάντως έχει μια πιο ήσυχη...
Ξαπλώστρες βέβαια θα βρείτε και στην πιο κοντινή στη Χώρα, στον Μώλο. Εκεί όμως θα σας προτείνω να πάτε για μια βουτιά, όχι επειδή μου αρέσει ο κόσμος και η μουσική από τα beach bars αλλά επειδή όταν κολυμπάτε θα βλέπετε την κούκλα Χώρα πίσω σας!!!
Μπορείτε να βουτήξετε και κοντά στο λιμάνι, στην παραλία Αχερούνες, το πρωί...
ή το απόγευμα...
Να πάτε και Πεύκο (προσοχή σε ένα φύκι που υπάρχει εκεί και πέρυσι ταλαιπώρησε τη μια ανιψούλα μου η επαφή που είχε μαζί του...ευτυχώς έχει νοσοκομείο το νησί!) Η παραλία όπως φαίνεται από το εκκλησάκι του Αγ. Παντελεήμονα. (μαζεύει κόσμο η συγκεκριμένη παραλία δυστυχώς. Να πάτε νωρίς, αν δε θέλετε φασαρία όπως εγώ...)
Εκεί υπάρχει και μια ωραιότατη καντίνα με καλό και φτηνό καφέ και ίσκιο (αν δεν προλάβετε τους ίσκιους της παραλίας)
Μια γωνίτσα στο σπίτι όπου βρίσκεται η καντίνα..
Δίπλα είναι και η παραλία Άγ. Φωκάς. Δε με ενθουσίασε...
Μπορείτε να πάτε και Καλαμίτσα, τεράστια παραλία, με πλάκες σε κάποια σημεία, μαζεύει κόσμο και αυτή αλλά οκ, είναι τεράστια... Δε με τρέλανε..
Αναζητήστε την πηγή Νύφι εκεί γύρω και πιείτε δροσερό νεράκι!
Στο Αχίλλι και να μη βουτήξετε δε χάνετε κάτι, όπως και στην παραλία Ασπούς.
Άφησα για το τέλος τις Ρένες
Πηγαίνετε για πεζοπορία στην περιοχή,
ψάξτε για κάνα σκυριανό αλογάκι αλλά δεν ξέρω αν θα βουτήξετε. Δύσκολος δρόμος (την πλήρωσε το λάστιχό μου με ένα επιφανειακό σκισιματάκι...) και δε βουτήξαμε τελικά γιατί ήταν κοκκινοκαφέ το χρώμα της και γεμάτη προβιές ζώων γύρω-γύρω...
Τόσο έρημη, τόσο στο πουθενά, τόσο κρίμα....
Να, δείτε και την πληγή...
Και το νότιο άκρο της Σκύρου, όπως φαίνεται από τις Ρένες...
Επιστροφή - για να κλείσω το θέμα "παραλίες" - στα βορειοανατολικά με μια ματιά στην παραλία Καρεφλού, τεράστια, εύκολος χωματόδρομος πάει, δείτε τη με βοριά!!!
Και τα Γυρίσματα κάπως έτσι είναι, ωραία για απογευματινό μπάνιο (δεν έκανα, απλά μου άρεσε όπως ήταν άδεια και ήσυχη)
Συμπέρασμα, αν ζητάτε ό,τι εγώ, ηρεμία, όχι άμμο, ίσκιο (έστω και λίγο), δροσερά νερά (λέμε τώρα ότι είχε δροσερά η Σκύρος, τέλος πάντων... μόνο η πηγή Νύφι είχε κρύο νερό για μένα!!!) ψηφίστε Κολυμπάδα, Πετρίτσα, Αγαλίπα...
ή αυτό...(Δεν το βρήκα μπροστά μου φέτος, μόνο πέρυσι...)
Και μιας και ανέφερες τις παραλίες, Κλεοπάτρα, πάμε και σε αυτές...
Αγαπημένη, μοναδική, πέρυσι την είδα από ψηλά μόνο γιατί δεν μπορούσα να καταλάβω από πού κατεβαίνει κανείς εκεί...
Φέτος όμως πήγα από δω, πήγα από εκεί, κατέβηκα σε κάτι χωματόδρομους, κατέληξα σε στάνη, ξαναγύρισα στον κεντρικό και το πήρα απόφαση...άνοιξα ένα συρμάτινο πορτονάκι που φαίνεται από τον δρόμο και ήταν φανερό ότι από εκεί κατέβαινες Κολυμπάδα (απαράδεκτη, το ξέρω) και κατηφόρισα. Μετά από ένα μικρό δύσκολο κομμάτι για συμβατικό ΙΧ κατεβαίνεις μια χαρά στην πεντακάθαρη αυτή θάλασσα, η οποία με αποζημίωσε για την παράνομη πράξη μου. Προφανώς ο δρόμος από τον οποίο περνάμε για να φτάσουμε είναι ιδιωτικός. Το πορτονάκι το έκλεισα αμέσως πάντως! Για τέτοιες παραλίες είναι φτιαγμένα τα γυαλάκια θάλασσας! Νερά κρυστάλλινα, δροσερά (δυστυχώς όχι αρκετά..), σούπερ, με πλάκες μεν κάτω αλλά από πάνω είχε χαλίκι οπότε δεν ήταν ενοχλητικές! Και σχεδόν όλη δική μας. Δυο Γάλλοι αριστερά, δυο Έλληνες δεξιά και εμείς. Α και ο κύριος στον οποίο ανήκει το σπίτι που είναι στην παραλία μπροστά και χάρη σε αυτόν είχαμε και ίσκιο (από τα δέντρα του κήπου του που έφταναν ως την άκρη της θάλασσας!)
Επόμενη αγαπημένη, το ναυάγιο (Αγαλίπα). Τι να πει κανείς...Γαλήνια...
Μετά την ξακουστή ταβέρνα Άγιος Πέτρος ακολουθείτε την ταμπέλα Αγαλίπα, καθώς οδηγείτε σε βατό χωματόδρομο κάπου θα δείτε μια ανηφόρα αριστερά (και ίσως αμάξια εκεί γύρω παρκαρισμένα). Ή παρκάρετε εκεί, αν δεν έχετε 4Χ4, ή συνεχίζετε στην ανηφόρα σε ένα δρόμο μέσα στα πεύκα. Έχει κανα-δυο διασταυρώσεις, ελπίζω να μη χαθείτε, παρκάρετε σε ένα ξέφωτο και κατηφορίζετε το μονοπάτι που οδηγεί σε μια παραλία φτιαγμένη για πρωτόπλαστους! Α, έχει και μπόλικους αχινούς...
Αντί για την ταμπέλα Αγαλίπα μπορείτε να ακολουθήσετε και την ταμπέλα Λιμανάκι. Σε αυτή την περίπτωση με κανένα αμάξι δε θα έχετε πρόβλημα, ο δρόμος είναι οκ (άρα να περιμένετε πολύ κόσμο στην παραλία) και η παραλία αμμουδερή (άρα να περιμένετε ότι θα υπάρχουν πιτσιρίκια, οικογένειες), μικρή και δροσερή....
Και μιας και αναφέρθηκε ο Άγιος Πέτρος είναι μια μεγάλη παραλία, με αρκετό κόσμο (κυρίως όσους κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ στο δάσος δίπλα στην παραλία και είναι πολλοί), πλάκες ενοχλητικές καθώς μπαίνεις στο νερό, αν και βρίσκεις και σημεία καθαρά.) Δε μου άρεσε...
Πετύχαμε και κάποιους να κάνουν βόλτα με άλογα στην περιοχή...
Και μιας και είστε εκεί γύρω δε θα πάτε και στην Ατσίτσα το απόγευμα για το ηλιοβασίλεμα; Θα πάτε! Θα πιείτε και τον βιολογικό καφέ σας στο γλυκύτατο self service καφέ που θα βρείτε εκεί και το οποίο κλείνει στις 21.00 (είπαμε, για το ηλιοβασίλεμα θα είστε εκεί..
Μετά θα ακολουθήσετε τον βατό χαλικόδρομο για τη Χώρα. Είναι μες στα πεύκα, θα το χαρείτε...
Κάντε το πριν νυχτώσει για να προλάβετε να δείτε και την εικόνα της Χώρας από την πίσω μεριά καθώς πλησιάζετε!
Εγώ φέτος το έκανα και νύχτα και χόρτασα να βλέπω λαγουδάκια μπροστά μου!!
Στην Ατσίτσα θα βρείτε και μια άλλη ήσυχη παραλία, την Πετρίτσα, πολύ μου άρεσε και αυτή. Βρίσκεις ίσκιο και είναι πολύ ήσυχη, με βότσαλο (επίσης σημείο για ελεύθερο, πολύ καλύτερο από τον Άγ. Πέτρο). Φωτό από ίντερνετ.
Για όποιον επιθυμεί κόσμο, φασαρία, ακόμα και ξαπλώστρες έχω τη λύση...Κυρα-Παναγιά. Πέρυσι είχε μια ταβέρνα μόνο και ήταν έτσι:
Αμμουδερή και από φέτος και με ξαπλώστρες. Δεν έχω φωτό, περαστική ήμουν και πέρυσι και φέτος...Δίπλα πάντως έχει μια πιο ήσυχη...
Ξαπλώστρες βέβαια θα βρείτε και στην πιο κοντινή στη Χώρα, στον Μώλο. Εκεί όμως θα σας προτείνω να πάτε για μια βουτιά, όχι επειδή μου αρέσει ο κόσμος και η μουσική από τα beach bars αλλά επειδή όταν κολυμπάτε θα βλέπετε την κούκλα Χώρα πίσω σας!!!
Μπορείτε να βουτήξετε και κοντά στο λιμάνι, στην παραλία Αχερούνες, το πρωί...
ή το απόγευμα...
Να πάτε και Πεύκο (προσοχή σε ένα φύκι που υπάρχει εκεί και πέρυσι ταλαιπώρησε τη μια ανιψούλα μου η επαφή που είχε μαζί του...ευτυχώς έχει νοσοκομείο το νησί!) Η παραλία όπως φαίνεται από το εκκλησάκι του Αγ. Παντελεήμονα. (μαζεύει κόσμο η συγκεκριμένη παραλία δυστυχώς. Να πάτε νωρίς, αν δε θέλετε φασαρία όπως εγώ...)
Εκεί υπάρχει και μια ωραιότατη καντίνα με καλό και φτηνό καφέ και ίσκιο (αν δεν προλάβετε τους ίσκιους της παραλίας)
Μια γωνίτσα στο σπίτι όπου βρίσκεται η καντίνα..
Δίπλα είναι και η παραλία Άγ. Φωκάς. Δε με ενθουσίασε...
Μπορείτε να πάτε και Καλαμίτσα, τεράστια παραλία, με πλάκες σε κάποια σημεία, μαζεύει κόσμο και αυτή αλλά οκ, είναι τεράστια... Δε με τρέλανε..
Αναζητήστε την πηγή Νύφι εκεί γύρω και πιείτε δροσερό νεράκι!
Στο Αχίλλι και να μη βουτήξετε δε χάνετε κάτι, όπως και στην παραλία Ασπούς.
Άφησα για το τέλος τις Ρένες
Πηγαίνετε για πεζοπορία στην περιοχή,
ψάξτε για κάνα σκυριανό αλογάκι αλλά δεν ξέρω αν θα βουτήξετε. Δύσκολος δρόμος (την πλήρωσε το λάστιχό μου με ένα επιφανειακό σκισιματάκι...) και δε βουτήξαμε τελικά γιατί ήταν κοκκινοκαφέ το χρώμα της και γεμάτη προβιές ζώων γύρω-γύρω...
Τόσο έρημη, τόσο στο πουθενά, τόσο κρίμα....
Να, δείτε και την πληγή...
Και το νότιο άκρο της Σκύρου, όπως φαίνεται από τις Ρένες...
Επιστροφή - για να κλείσω το θέμα "παραλίες" - στα βορειοανατολικά με μια ματιά στην παραλία Καρεφλού, τεράστια, εύκολος χωματόδρομος πάει, δείτε τη με βοριά!!!
Και τα Γυρίσματα κάπως έτσι είναι, ωραία για απογευματινό μπάνιο (δεν έκανα, απλά μου άρεσε όπως ήταν άδεια και ήσυχη)
Συμπέρασμα, αν ζητάτε ό,τι εγώ, ηρεμία, όχι άμμο, ίσκιο (έστω και λίγο), δροσερά νερά (λέμε τώρα ότι είχε δροσερά η Σκύρος, τέλος πάντων... μόνο η πηγή Νύφι είχε κρύο νερό για μένα!!!) ψηφίστε Κολυμπάδα, Πετρίτσα, Αγαλίπα...