Έχουν περάσει 2 χρόνια από τις τελευταίες διακοπές μας με τους κολλητούς μου από το Πανεπιστήμιο και ήδη ο ένας έχει αριβάρει εδώ και ένα χρόνο για Σμύρνη, για επαγγελματικούς λόγους.
Μας προσκαλεί εδώ και ένα χρόνο να την επισκεφθούμε!
Περίεργο πράγμα οι συγκυρίες...φανατική οπαδός της Κωνσταντινούπολης, την οποία έχω επισκεφθεί 2 φορές, η Σμύρνη με έκανε να την ξεχάσω!
2 μήνες νωρίτερα, τηλεφωνώ στα παιδιά αμέσως και κλείνουμε μέσω internet, αεροπορικά με Aegean (90 ευρώ alle retour)!
Ο καιρός περνά γρήγορα και με μια 45 λεπτη πτήση φτάνουμε τον Αύγουστο Σμύρνη, για να περάσουμε μια εβδομάδα με πολύ διάθεση και λίγα χρήματα !
Η αλήθεια είναι ότι ένα μέρος το βλέπεις διαφορετικά με έναν άνθρωπο δικό σου, ο οποίος μένει μόνιμα εκεί (και ο δικός μας, αποδείχθηκε εξαιρετικός οικοδεσπότης)!
Μην έχοντας καθόλου ασχοληθεί για πρώτη φορά με τουριστικές πληροφορίες και το τι θα επισκεφθούμε για πρώτη φορά στη ζωή μου πριν ταξιδέψω για κάπου, προσγειωνόμαστε με απευθείας πτήση στο αεροδρόμιο της Σμύρνης «Adnan Menderes» (όπου μέχρι και πράσινο οικολογικό κήπο με μπανανιές είδαμε !!!?).
Στη συνέχεια μεταφερόμαστε με λίγα βήματα στον προαστιακό (ούτε καν ήξερα ότι είχαν).
Περιττό να πω, ότι έχουν μια ηλεκτρονική κάρτα η οποία χρησιμοποιείται από το μετρό, τα διόδια μέχρι και για να πας απέναντι στο Κορδελιό με καραβάκι (είναι με μονάδες).
Ο προαστιακός πεντακάθαρος και σύγχρονος μας μεταφέρει σε λίγα λεπτά στο κέντρο της πόλης.
Οι μπανανιές του «Adnan Menderes» !
Μόλις φτάνουμε, παρατάμε βαλίτσες και ξεκινάμε μια γρήγορη περιήγηση στο κέντρο με τα πόδια.
Η πόλη πεντακάθαρη, καταπράσινη και παντού περιποιημένα καταστήματα.
Φτάνουμε και στο περιβόητο λιμάνι Izmir Liman Baskanligi, το οποίο είναι μια ακτίνα ατελείωτων χιλιομέτρων, περιποιημένη με λουλούδια, ξεχωριστό διάδρομο με ταρτάν για τρέξιμο, ξεχωριστό διάδρομο για ποδηλάτες και πλακόστρωτο για πεζούς.
Λίγο πιο κάτω συναντάμε την ελληνική Πρεσβεία καθώς και ένα μνημείο τεράστιο των Τούρκων για...τον απελευθερωτικό τους αγώνα απέναντι στους Έλληνες (έτσι τον ονομάζουν οι Τούρκοι).
(Μέχρι πριν κάποια χρόνια, στον εορτασμό αυτό τον Αύγουστο, οι Τούρκοι έκοβαν καρπούζια και τα πέταγαν στο λιμάνι για αναπαραστήσουν τα πτώματα των Ελλήνων, ως φόρο τιμής στους δικούς τους νεκρούς...)
Λίγο πιο κάτω θα βρείτε και το πιο τουριστικό αξιοθέατο της παραλίας, το οποίο γράφει το όνομα της πόλης με το χαρακτηριστικό ματάκι στο οποίο όλοι πρωί-βράδυ, βγάζουν φωτό (από εκεί μπροστά, αναχωρούν και τα καραβάκια για Κορδελιό) :
Έχει μεσημεριάσει για τα καλά και έχει έρθει η ώρα του μαμ!
Εδώ όμως δεν είναι Ελλάδα...αργά το μεσημέρι στα μαγειρεία έχει ήδη γίνει πόλεμος και δεν βρίσκεις μεγάλη ποικιλία...εδώ kiofte εκεί kiofte τελικά καταλήξαμε σε αυτά, τα οποία συνοδεύτηκαν με το απαραίτητο τσάι στο τέλος !
(4 άτομα πληρώσαμε σύνολο 10 ευρώ αλλά άμα τελειώσεις το πιάτο σου μπορείς να ξαναβάλεις όσο θες!)
Έτσι θα καταλήξουμε σύντομα στο περίφημο Mado, το οποίο βρίσκεται σε έναν εξαιρετικό χώρο, σε πολύ κεντρικό σημείο και είναι διάσημο για τα γλυκά του (με τιμές λίγο πιο ακριβές από αυτές τις πόλης)!
Εάν σας αρέσει το φυστίκι προτιμήστε fistikli !
Ένα πέρασμα από εκεί και θα με θυμηθείτε !!!
To απόγευμα θα κάνουμε και ένα πέρασμα στην Izmir Sevgi Yolu στην καρδιά της πόλης, η οποία είναι γεμάτη βιβλία, άπειρα φθηνά souvenir και όχι μόνο !
Επιστροφή στο σπίτι για να ανασυνταχθούμε και επανακάμπτουμε για να επισκεφθούμε το λιμάνι το βράδυ, ξανά !
Το βράδυ βουλιάζει από κόσμο: οι Τούρκοι έχουν στρώσει όπου υπάρχει γκαζόν-σε στυλ πικνικ-και κάθονται μεγάλες παρέες, παντού υπάρχουν πωλητές στο όρθιο οι οποίοι πουλάνε τσάι, τσιγγάνες που λένε τη μοίρα, ποδήλατα και παντού επίσης πουλάνε μύδια γεμιστά με πιλάφι !
Περιποιημένος και χαρούμενος κόσμος παντού!
Παρόλο που η Σμύρνη δεν είναι τόσο τουριστική σαν την Πόλη, κανείς δεν σε κοιτά σαν τουρίστα.
Για αρχή χτυπήσαμε σάντουιτς με κοκορέτσι και κιοφτέ (πάμφθηνα), ακολούθησε παγωτό φυστίκι και επιστροφή στο σπίτι γιατί αύριο ακολουθούσε επίσκεψη στο Παμούκαλε (Pamukkale).
Η Σμύρνη είναι μια κούκλα και το βράδυ (φανταζόμουν ένα αντίστοιχο μεγάλο λιμάνι της Ελλάδας με τόση επισκεψιμότητα πως θα είχε καταντήσει...) !
Να και η βραδινή θέα:
Το Παμούκαλε, το οποίο στα τουρκικά σημαίνει φρούριο από βαμβάκι, είναι ουσιαστικά η μακροχρόνια εναπόθεση ασβεστούχων αλάτων που περιέχονται στις θερμές ιαματικές πηγές της περιοχής, με αποτέλεσμα το τοπίο να είναι κατάλευκο σαν να είσαι στα χιόνια και να αντιπροσωπεύει ένα μοναδικό στον κόσμο φυσικό αξιοθέατο αλλά και να συγκαταλέγεται στα top της Τουρκίας!
Περίπου 2,5 ώρες από τη Σμύρνη(με Ι.Χ.), ουσιαστικά εκτός από αξιοθέατο αποτελεί μια ολόκληρη τουριστική βιομηχανία από μόνο του...
Στο δρόμο συναντήσαμε πάρα πολλά λεωφορεία τα οποία πήγαιναν τουρίστες εκεί!
Στην αριστερή πλευρά του χωριού έχει στηθεί ένα μικρό παζάρι για τους τουρίστες ενώ στην είσοδο του Παμούκαλε έχει δημιουργηθεί ένα waterpark με παιχνίδια για τα παιδιά.
Περιμένουμε στην ουρά βγάζοντας το απλό εισιτήριο (έχει και εισιτήριο για να κάνεις μπάνιο πάνω στην Ιεράπολη -ανάμεσα σε κάτι αρχαίους κίονες σκέτη ιεροσυλία-που ευτυχώς δεν το βγάλαμε!)
Εν τέλει βγάζουμε τα παπούτσια και αρχίζει η Κύρου ανάβασις !
Το τοπίο είναι μοναδικό !
Το έδαφος δεν γλιστράει καθόλου, ίσα ίσα είναι μαλακό!
Οι τουρίστες έχουν ξεχυθεί παντού και κάνουν μπάνιο μέσα σε όλες τις μικρές λιμνούλες και πασαλείφονται με τα άλατα παντού (και καλά έκαναν όπως διαπιστώσαμε αργότερα, αφού το δέρμα γίνεται μεταξένιο) !
Πραγματικά πασαλειφθείτε και αφήστε το πάνω σας μέχρι να φύγετε!
Φτάνοντας στην κορυφή και στην είσοδο της Ιεράπολης (με έναν κακόγουστο κόκκορα που δεν καταλάβαμε τι συμβόλιζε), όπου ξαναβάζουμε τα παπούτσια μας αποφασίζουμε να κάτσουμε στην καφετέρια για ένα δροσιστικό διάλειμμα, πριν συνεχίσουμε στα αρχαία.
Έχει επίσης και ένα μαγαζάκι με ωραία σουβενίρ (αρκετά από τα οποία έχουν ελληνικές επιγραφές πάνω -τι κι αν οι Τούρκοι ξεναγοί έλεγαν στους τουρίστες ότι τα μνημεία ήταν ρωμαϊκά)
Εκεί ανακαλύπτουμε την αυτοσχέδια πισίνα μέσα στα αρχαία και στους κίονες (την οποία πλήρωνες εξτρά στην είσοδο):
Τελικά συνεχίσαμε το οδοιπορικό μας στα αρχαία, σε έναν πολύ περιποιημένο χώρο, με τους υπαλλήλους να καθαρίζουν ασταμάτητα και εμάς να θαυμάζουμε τον αρχαίο πολιτισμό μας!
Μετά την 5ωρη επίσκεψή μας εκεί (τραβήξαμε κάτι φωτογραφίες παραπάνω ! ) αποφασίσαμε να μην κάτσουμε στο τουριστικό Παμούκαλε περαιτέρω, μιας και δεν έχει κάτι παραπάνω να κάνεις, παρά να επισκεφθούμε το χωριό της Διδώς Σωτηρίου (εκεί εκτυλίσσεται η πλοκή του βιβλίου 'Ματωμένα χώματα') - Κιρκιντζές- το οποίο ήταν σχετικά στο δρόμο μας (άλλη μια ώρα περίπου απόσταση), για φαγητό και βόλτα !
Σύμφωνα με την ιστορία το χωριό ονομάστηκε αρχικά Kirkinca - που σημαίνει «άσχημο» έτσι ώστε να αποτρέψουν κι άλλους να εγκατασταθούν. Αργότερα, ένας κυβερνήτης αποφάσισε να το μετονομάσει σε Sirince -η σημερινή του ονομασία,που στα τούρκικα σημαίνει «ευχάριστο».
Σε αυτό το χωριό θα νιώσετε σαν να μην σταμάτησε ποτέ ο χρόνος.
Ένα χωριό που κρατάει την παράδοσή του και θα σας θυμίσει εικόνες από τοπίο της Αρκαδίας...
Στην είσοδο του θα βρείτε το παλιό ελληνικό σχολείο του 1884, το οποίο λειτούργησε μέχρι το 1922:
Αφού περιηγηθείτε στα πλακόστρωτα δρομάκια του χωριού, μπορείτε να επισκεφθείτε την τοπική αγορά (εκτός από κλασικά souvenir θα βρείτε πολλά και φθηνά χειροποίητα σαπούνια και καταπληκτικά κρασιά σε πολύ καλές τιμές) και έπειτα να καταλήξετε για φαγητό σε ένα από τα ταβερνάκια του (εμείς κάτσαμε σε αυτό που βρίσκεται στον κορυφή της αγοράς, κοντά στην ελληνική εκκλησία), στα οποία κρέμονται οι κλασικές κόκκινες πιπεριές, τις οποίες αποξηραίνουν (χαρακτηριστική εικόνα Τουρκίας).
Το χωριό για όσους επιθυμούν διαμονή είναι γεμάτο πέτρινους ξενώνες (συνήθως αναπαλαιωμένα ελληνικά σπίτια).
Αξίζει σίγουρα μια επίσκεψη στο ορεινό αυτό χωριό (θα ξεχάσετε ότι βρίσκεστε Τουρκία...) !
Την επόμενη ημέρα θα κάναμε ένα διάλειμμα από την ξενάγηση, καθότι ήταν Αύγουστος και κάνουν τις πιο δυνατές εκπτώσεις!
Έτσι, ξεκινήσαμε για ένα εκπτωτικό εμπορικό κέντρο, το Optimum Outlet, στο οποίο δεν θα σας πω ψέματα...περάσαμε αρκετές ώρες!
Υπερσύγχρονο, με χώρους για shopping, εστίαση και διασκέδαση !
Εάν πάτε για ψώνια σε τέτοιου είδους αγορά, να είστε σίγουροι ότι στις ευρωπαϊκές και γενικά ξένες μάρκες δεν θα βρείτε τρελές προσφορές.
Οι Τούρκοι πλέον παράγουν τα πάντα, οπότε χτυπάνε την τιμή στα ξένα προϊόντα για να προτιμάει ο ντόπιος τα εγχώρια (το τσεκάραμε και μετά από επισκέψεις σε τοπικά super market).
Τις πραγματικές προσφορές λοιπόν θα τις βρείτε σε τουρκικές ετικέτες π.χ. να βρείτε το αντίστοιχο zarra να ψωνίσετε, τα αντίστοιχα lapin στα παιδικά, τα αντίστοιχα laura ashley για το σπίτι (μια τέτοια περίπτωση είναι τα English Home ).
Θα βρείτε τα πάντα !
p.s. και από φαγητό τα γνωστά...ξεκοίλιασμα !
To ιστορικό Kemeralti Bazaar (στην ομώνυμη συνοικία), το οποίο επισκεφθήκαμε την επόμενη ημέρα το πρωί συνδυάζοντας ξενάγηση με ψώνια, μαζί με το γραφικό Kizlaragasi Han Bazaar (συνοικία Kemeralti), είναι 2 πανέμορφες αγορές που θα σας μεταφέρουν σε άλλη εποχή.
Εκεί θα βρείτε από χαλιά, λευκά είδη, σαπούνια, δερμάτινα, κοσμήματα και κάθε λογής σουβενίρ σε διαπραγματεύσιμες τιμές.
Το παζάρι είναι χωρισμένο ανά κατηγορία προϊόντων και έτσι δεν θα δυσκολευτείτε καθόλου.
Επίσης στο Kizlaragasi Han Bazaar, θα βρείτε και το Hisar Μοsque (Χισάρ Τζαμί), το οποίο είναι το παλαιότερο τζαμί της πόλης και αποτελεί ένα από τα ορόσημα της. Λόγω της περίτεχνης διακόσμησής του, αξίζει να το επισκεφθείτε και εσωτερικά.
Θα πιείτε τέλειο ελληνικό καφέ ή τσάι, θα βρείτε καταπληκτικό Dondurmanli Irmik Helvasi (χαλβάς με παγωτό καϊμάκι) και θα φάτε τέλειο κεμπάπ με Ayran !
Εναλλακτικά σας προτείνω ανεπιφύλακτα και σάντουιτς με μπακαλιάρο, το οποίο αν και κρεατοφάγος το εκτίμησα ιδιαιτέρως !
Βγαίνοντας από το παζάρι θα πέσετε πάνω στην πλατεία Κοnak Square, όπου θα συναντήσετε ένα άλλο ορόσημο της πόλης, το Izmir Saat Kulesi (δηλαδή τον Πύργο του Ρολογιού της Σμύρνης), το οποίο βρίσκεται στην παραλιακή ζώνη της:
Επιστρέφοντας στην Πούντα ( Αλσαντζάκ με τη σημερινή ονομασία -Alsancak-), περιοχή στην οποία μέναμε και θεωρώ ότι σίγουρα πρέπει να κάνετε τουλάχιστον ένα πέρασμα (τρελό hot spot για διασκέδαση, ψώνια, γεμάτο διατηρητέα κτίρια και εκκλησίες, μοναδικής αρχιτεκτονικής όπως, το Μουσείο Ατατούρκ, το Μουσείο Ιστορίας και Τέχνης, το Μητροπολιτικό Μουσείο Σμύρνης, το Μουσείο Σιδηροδρόμων, το Kulturpark -ένα τεράστιο συγκρότημα εγκαταστάσεων από πάρκα που συχνά φιλοξενεί διάφορες πολιτιστικά δρώμενα- και τον σιδηροδρομικό σταθμό του Αλσαντζάκ),
σας συστήνω να κάνετε μια στάση στα βιβλιοπωλεία Kitapsan ( Διεύθυνσηk.şehit Cd. No: 48 Alsancak / ΣΜΥΡΝH), όπου θα βρείτε αυτό το καταπληκτικό βιβλίο που σας επισυνάπτω (eski kartpostallarda izmirin karsiyakasi nezih basgelen) , με παλιές καρτ ποστάλ/εικόνες της Σμύρνης γεμάτο λησμονιά και συγκίνηση (αυτό και εάν είναι δυνατό souvenir), έναντι 13,50 τούρκικων λυρών:
Επόμενη απογευματινή στάση (και λέω απογευματινή γιατί αξίζει να πάτε πριν το ηλιοβασίλεμα) είναι το πασίγνωστο Asansör (Ασανσέρ της Σμύρνης, 10-15 λεπτά με αμάξι από Πούντα), για να θαυμάσετε πόσο μπροστά ήμασταν από τότε
Το Ασανσέρ είναι ένας πύργος 51 μέτρων με δύο ανελκυστήρες, ο οποίος χτίστηκε το 1907 (οδός Mithapasa) με τούβλα που εισήχθησαν από τη Μασσαλία, προκειμένου να διευκολύνει την πρόσβαση στην περιοχή Χαλίλ Ριφάτ Πασά, καθώς οι διερχόμενοι έπρεπε να ανεβούν 155 σκαλοπάτια.
Η θέα είναι συγκλονιστική και στην φτάνοντας στην κορυφή μπορείτε να τη συνδυάσετε με καφέ, ποτό ή φαγητό!
Στο δρόμο σας για το Ασανσέρ θα συναντήσετε το τούρκικο χαμάμ Karatas Hosgor Hamami (Karatas Mevki Mithat Pasa Cad. 360. Sok. No:10 Konak Merkez, Konak, Σμύρνη), στο οποίο μια επίσκεψη επιβάλλεται !
Παίρνοντας την παραλιακό οδό (η οποία σου θυμίζει τραγικά την Ποσειδώνος), θα καταλήξουμε στο συγκρότημα (mall,ξενοδοχείο,κινηματογράφος) Οzdilek, στην περιοχή του Μπάλτσοβα, το οποίο αποτελεί ένα από τα πιο ακριβά εμπορικά κέντρα στην πόλη (ανοιχτό κάθε μέρα 10.00-22.00).
Η περιοχή είναι σαν την παραλιακή της Αθήνας, γεμάτη ζωή με αίθρια και όχι μόνο cafe, bar και εστιατόρια.
Εμείς όμως εκεί, πήγαμε για έναν άλλο λόγο...
εκεί βρίσκεται ένα από τα καλύτερα spot /ορθάδικο για μύδι γεμιστό με πιλάφι (Serkan Hamza -ναι κι όμως έχει ιστοσελίδα, τόσο διάσημος-)!
Σου δίνουν πιατάκια πλαστικά και υγρά μαντηλάκια (βέβαιααα τέτοια οργάνωση)!
Οι Τούρκοι στρώνουν κάτω στο γκαζόν δίπλα στη θάλασσα για να τα απολαύσουν σε στυλ πικ νικ, οπότε έτσι κάναμε και εμείς!
Δεν έχω φάει πιο γευστικό μύδι στη ζωή μου και πάμφθηνο!
Στην παραλία επίσης εκεί μπροστά, μπορείτε να ελευθερώσετε στον ουρανό τεράστια φωτεινά φανάρια.
Διαφορετική εμπειρία
H επόμενη ημέρα θα μας βρει περίπου 70 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης, στο δρόμο για το παραλιακό Çeşme (Τσεσμέ), το οποίο απαραιτήτως θα συνδυάσετε με τα Alaçatı (Αλάτσατα ), τα οποία σε μεταφέρουν σε νησιώτικο σκηνικό.
Τα Αλάτσατα βρίσκονται στη χερσόνησο της Ερυθραίας και ιδρύθηκαν από Έλληνες μετανάστες τον 17ο αιώνα ενώ πήραν το όνομά τους από το αρχαίο « άλας-αλάτι ».
Σήμερα θα δείτε ένα από τα πιο σύγχρονα παραλιακά θέρετρα γεμάτο αρχοντικά -αντιγραφή των Σμυρναίικων-, το οποίο συμπεριλαμβάνει κάποια από τα πιο ακριβά ακίνητα της Τουρκίας (θα δείτε διαφορετικό κόσμο να κυκλοφορεί εκεί -όλη την καλή τούρκικη κοινωνία και όχι μόνο-).
Παραδοσιακά αρχοντικά, γουστόζικες μπουτίκ, καταστήματα με χειροποίητα αντικείμενα, παραδοσιακοί ξενώνες, cafe με δροσερούς κήπους με παραδοσιακά εδέσματα (μπουρέκια, ελιές, ντόπια τυριά και γλυκά του κουταλιού) αλλά και μπαρ σε κυκλαδίτικο λευκό και μπλε που ανακατεύονται με μπουκαμβίλιες, είναι οι εικόνες που κυριαρχούν παντού .
Τι ομορφιά !
Για shopping: εκεί θα βρείτε από art κοσμήματα, διακοσμητικά αλλά και souvenir (θα βρείτε μια κλειστή στοά/μικρή αγορά, οπού εκεί είναι τα φθηνότερα σε range τιμών για όλα τα γούστα). Σίγουρα πιο ακριβή αγορά από τις κλειστές στο κέντρο. Θυμίζει αρκετά την προσεγμένη αγορά της Σαντορίνης.
Extra info: μπορείτε να πάτε και για μπάνιο ή για windsurfing
p.s. Αξίζει για διαμονή (αχ να είχαμε ένα εξοχικό εκεί ) !
Hot spot οι διάσημοι μύλοι της (όπου βρήκαμε και πάρα πολλές νύφες να φωτογραφίζονται) :
Το κοσμποπολίτικο Çeşme (Τσεσμέ) στην χερσόνησο της Ερυθραίας, που πριν την Μ.Κ. ονομαζόταν Κρήνη (το σημερινό της όνομα σημαίνει ''βρύσες'') και βρίσκεται απέναντι από τη Χίο (θα δείτε να εκτελούνται πολλά θαλάσσια δρομολόγια μεταξύ Τσεσμέ και Χίου), είναι ένας από τους αγαπημένους παραθεριστικούς προορισμούς των κατοίκων της Σμύρνης (μαζί με το Κουσάντασι και το Μπόντρουμ -Αλικαρνασσός-).
Αξιοθέατα της πόλης είναι το γενοβέζικο κάστρο, το Καραβάν Σεράι, ο παραλιακός δρόμος, η μαρίνα (εκεί γίνεται πραγματικά χαμός από κόσμο, χλιδή και καταστήματα) και ο πρώην μητροπολίτικος ναός του Αγίου Χαραλάμπους.
Πολυσύχναστο και πιο κοσμικό από το Αλάτσατα (το οποίο βρήκαμε πιο γραφικό/παραδοσιακό), αξίζει σίγουρα να το επισκεφθείτε και αυτό.
Πάντως μην εκπλαγείτε εάν στο Τσεσμέ ή στα Αλάτσατα, πάρει κάπου το αυτί σας ελληνικά από κανέναν παππού
Info: Εδώ θα βρείτε πιο μοντέρνα βραδινή ζωή σε σχέση με τα Αλάτσατα
Στην περιοχή επίσης, υπάρχουν περίπου είκοσι αμμώδης ακρογιαλιές (άλλες ελεύθερες και άλλες οργανωμένες)
Και ο επίλογος της βραδιάς !
Αν και τουριστικά θα βρείτε πολύ καλό φαγητό!
Την επόμενη ημέρα λοιπόν επιστροφή στα ψώνια, με επίσκεψη στο εμπορικό κέντρο/outlet Forum Bornova (στην ομώνυμη περιοχή, δίπλα στα ΙΚΕΑ, ανοιχτό κάθε μέρα 10.00-22.00).
Και εδώ ισχύει, ότι ισχύει σε όλα τα καταστήματα της Σμύρνης, outlet και μη: ευκαιρίες θα βρείτε σε τούρκικες ετικέτες και όχι σε ευρωπαϊκές.
Και για να κλείσω το θέμα με τα εμπορικά κέντρα, πολύ κοντά στον Πύργο του Ρολογιού της Σμύρνης, είναι και το Konak Pier (Atatürk Caddesi No:19 35250 Konak – Σμύρνη), δίπλα στην παραλιακή λεωφόρο της πόλης (ανοιχτό 10.00-22.00).
Άλλα διάσημα εμπορικά είναι: Agora, Burda AVM, EgePark,KIPA (αλυσίδα), Palmiye, Park Bornova, Selway BALCOVA και ΥΚΜ.
Το απογευματάκι εάν θέλετε να αλλάξετε σκηνικό, μπορείτε να κάνετε έναν περίπατο στο καταπράσινο πάρκο KulturPark, το οποίο βρίσκεται στην Πούντα (Αλσαντζάκ) και χρησιμοποιείται εκτός των υπολοίπων και σαν εκθεσιακό κέντρο, φιλοξενώντας κάθε χρόνο διεθνούς φήμης εκδηλώσεις (περιλαµβάνει µικρές λίµνες, ζωολογικό κήπο, ταβέρνες και µόνιµα περίπτερα εκθετών).
Αδιαμφισβήτητο κέντρο διασκέδασης για φαγητό και ποτό είναι η Πούντα (Αλάσαντζακ), το οποίο το βράδυ σφύζει από ζωή και νεολαία και σίγουρα δεν θα σας θυμίσει ότι είσαστε σε μουσουλμανική χώρα (δύο από τα πιο hot σοκάκια είναι το Muzafer Izgu και το 1453 Sokag).
Εκεί θα βρείτε πάρα πολλά αναπαλαιωμένα Σμυρναίϊκα σπίτια τα οποία έχουν μετατραπεί σε καταστήματα εστίασης (μύδια, κοκορέτσι, κεφτέδες και ότι χωράει ο νους σας, ατελείωτα γλυκά και παγωτά) και διασκέδασης (θα βρείτε από ροκ/τζαζ σκηνή μέχρι σκυλάδικα -τα ποτά είναι σε τιμές Ελλάδας-)!
Όσον αφορά τις μετακινήσεις σας, πλην του μετρό, τα ταξί είναι εύκολα και φθηνά. Εκτός από το κλασικό κίτρινο ταξί θα βρείτε και λευκά, τα οποία πραγματοποιούν στάνταρ διαδρομές με fix τιμές (2 λίρες/άτομο).
p.s. να πιείτε Ρακή την οποία κάνουν με γλυκάνισο (και είναι ίδια στη γεύση με το δικό μας ούζο)
Μας προσκαλεί εδώ και ένα χρόνο να την επισκεφθούμε!
Περίεργο πράγμα οι συγκυρίες...φανατική οπαδός της Κωνσταντινούπολης, την οποία έχω επισκεφθεί 2 φορές, η Σμύρνη με έκανε να την ξεχάσω!
2 μήνες νωρίτερα, τηλεφωνώ στα παιδιά αμέσως και κλείνουμε μέσω internet, αεροπορικά με Aegean (90 ευρώ alle retour)!
Ο καιρός περνά γρήγορα και με μια 45 λεπτη πτήση φτάνουμε τον Αύγουστο Σμύρνη, για να περάσουμε μια εβδομάδα με πολύ διάθεση και λίγα χρήματα !
Η αλήθεια είναι ότι ένα μέρος το βλέπεις διαφορετικά με έναν άνθρωπο δικό σου, ο οποίος μένει μόνιμα εκεί (και ο δικός μας, αποδείχθηκε εξαιρετικός οικοδεσπότης)!
Μην έχοντας καθόλου ασχοληθεί για πρώτη φορά με τουριστικές πληροφορίες και το τι θα επισκεφθούμε για πρώτη φορά στη ζωή μου πριν ταξιδέψω για κάπου, προσγειωνόμαστε με απευθείας πτήση στο αεροδρόμιο της Σμύρνης «Adnan Menderes» (όπου μέχρι και πράσινο οικολογικό κήπο με μπανανιές είδαμε !!!?).
Στη συνέχεια μεταφερόμαστε με λίγα βήματα στον προαστιακό (ούτε καν ήξερα ότι είχαν).
Περιττό να πω, ότι έχουν μια ηλεκτρονική κάρτα η οποία χρησιμοποιείται από το μετρό, τα διόδια μέχρι και για να πας απέναντι στο Κορδελιό με καραβάκι (είναι με μονάδες).
Ο προαστιακός πεντακάθαρος και σύγχρονος μας μεταφέρει σε λίγα λεπτά στο κέντρο της πόλης.
Οι μπανανιές του «Adnan Menderes» !
Μόλις φτάνουμε, παρατάμε βαλίτσες και ξεκινάμε μια γρήγορη περιήγηση στο κέντρο με τα πόδια.
Η πόλη πεντακάθαρη, καταπράσινη και παντού περιποιημένα καταστήματα.
Φτάνουμε και στο περιβόητο λιμάνι Izmir Liman Baskanligi, το οποίο είναι μια ακτίνα ατελείωτων χιλιομέτρων, περιποιημένη με λουλούδια, ξεχωριστό διάδρομο με ταρτάν για τρέξιμο, ξεχωριστό διάδρομο για ποδηλάτες και πλακόστρωτο για πεζούς.
Λίγο πιο κάτω συναντάμε την ελληνική Πρεσβεία καθώς και ένα μνημείο τεράστιο των Τούρκων για...τον απελευθερωτικό τους αγώνα απέναντι στους Έλληνες (έτσι τον ονομάζουν οι Τούρκοι).
(Μέχρι πριν κάποια χρόνια, στον εορτασμό αυτό τον Αύγουστο, οι Τούρκοι έκοβαν καρπούζια και τα πέταγαν στο λιμάνι για αναπαραστήσουν τα πτώματα των Ελλήνων, ως φόρο τιμής στους δικούς τους νεκρούς...)
Λίγο πιο κάτω θα βρείτε και το πιο τουριστικό αξιοθέατο της παραλίας, το οποίο γράφει το όνομα της πόλης με το χαρακτηριστικό ματάκι στο οποίο όλοι πρωί-βράδυ, βγάζουν φωτό (από εκεί μπροστά, αναχωρούν και τα καραβάκια για Κορδελιό) :
Έχει μεσημεριάσει για τα καλά και έχει έρθει η ώρα του μαμ!
Εδώ όμως δεν είναι Ελλάδα...αργά το μεσημέρι στα μαγειρεία έχει ήδη γίνει πόλεμος και δεν βρίσκεις μεγάλη ποικιλία...εδώ kiofte εκεί kiofte τελικά καταλήξαμε σε αυτά, τα οποία συνοδεύτηκαν με το απαραίτητο τσάι στο τέλος !
(4 άτομα πληρώσαμε σύνολο 10 ευρώ αλλά άμα τελειώσεις το πιάτο σου μπορείς να ξαναβάλεις όσο θες!)
Έτσι θα καταλήξουμε σύντομα στο περίφημο Mado, το οποίο βρίσκεται σε έναν εξαιρετικό χώρο, σε πολύ κεντρικό σημείο και είναι διάσημο για τα γλυκά του (με τιμές λίγο πιο ακριβές από αυτές τις πόλης)!
Εάν σας αρέσει το φυστίκι προτιμήστε fistikli !
Ένα πέρασμα από εκεί και θα με θυμηθείτε !!!
To απόγευμα θα κάνουμε και ένα πέρασμα στην Izmir Sevgi Yolu στην καρδιά της πόλης, η οποία είναι γεμάτη βιβλία, άπειρα φθηνά souvenir και όχι μόνο !
Επιστροφή στο σπίτι για να ανασυνταχθούμε και επανακάμπτουμε για να επισκεφθούμε το λιμάνι το βράδυ, ξανά !
Το βράδυ βουλιάζει από κόσμο: οι Τούρκοι έχουν στρώσει όπου υπάρχει γκαζόν-σε στυλ πικνικ-και κάθονται μεγάλες παρέες, παντού υπάρχουν πωλητές στο όρθιο οι οποίοι πουλάνε τσάι, τσιγγάνες που λένε τη μοίρα, ποδήλατα και παντού επίσης πουλάνε μύδια γεμιστά με πιλάφι !
Περιποιημένος και χαρούμενος κόσμος παντού!
Παρόλο που η Σμύρνη δεν είναι τόσο τουριστική σαν την Πόλη, κανείς δεν σε κοιτά σαν τουρίστα.
Για αρχή χτυπήσαμε σάντουιτς με κοκορέτσι και κιοφτέ (πάμφθηνα), ακολούθησε παγωτό φυστίκι και επιστροφή στο σπίτι γιατί αύριο ακολουθούσε επίσκεψη στο Παμούκαλε (Pamukkale).
Η Σμύρνη είναι μια κούκλα και το βράδυ (φανταζόμουν ένα αντίστοιχο μεγάλο λιμάνι της Ελλάδας με τόση επισκεψιμότητα πως θα είχε καταντήσει...) !
Να και η βραδινή θέα:
Το Παμούκαλε, το οποίο στα τουρκικά σημαίνει φρούριο από βαμβάκι, είναι ουσιαστικά η μακροχρόνια εναπόθεση ασβεστούχων αλάτων που περιέχονται στις θερμές ιαματικές πηγές της περιοχής, με αποτέλεσμα το τοπίο να είναι κατάλευκο σαν να είσαι στα χιόνια και να αντιπροσωπεύει ένα μοναδικό στον κόσμο φυσικό αξιοθέατο αλλά και να συγκαταλέγεται στα top της Τουρκίας!
Περίπου 2,5 ώρες από τη Σμύρνη(με Ι.Χ.), ουσιαστικά εκτός από αξιοθέατο αποτελεί μια ολόκληρη τουριστική βιομηχανία από μόνο του...
Στο δρόμο συναντήσαμε πάρα πολλά λεωφορεία τα οποία πήγαιναν τουρίστες εκεί!
Στην αριστερή πλευρά του χωριού έχει στηθεί ένα μικρό παζάρι για τους τουρίστες ενώ στην είσοδο του Παμούκαλε έχει δημιουργηθεί ένα waterpark με παιχνίδια για τα παιδιά.
Περιμένουμε στην ουρά βγάζοντας το απλό εισιτήριο (έχει και εισιτήριο για να κάνεις μπάνιο πάνω στην Ιεράπολη -ανάμεσα σε κάτι αρχαίους κίονες σκέτη ιεροσυλία-που ευτυχώς δεν το βγάλαμε!)
Εν τέλει βγάζουμε τα παπούτσια και αρχίζει η Κύρου ανάβασις !
Το τοπίο είναι μοναδικό !
Το έδαφος δεν γλιστράει καθόλου, ίσα ίσα είναι μαλακό!
Οι τουρίστες έχουν ξεχυθεί παντού και κάνουν μπάνιο μέσα σε όλες τις μικρές λιμνούλες και πασαλείφονται με τα άλατα παντού (και καλά έκαναν όπως διαπιστώσαμε αργότερα, αφού το δέρμα γίνεται μεταξένιο) !
Πραγματικά πασαλειφθείτε και αφήστε το πάνω σας μέχρι να φύγετε!
Φτάνοντας στην κορυφή και στην είσοδο της Ιεράπολης (με έναν κακόγουστο κόκκορα που δεν καταλάβαμε τι συμβόλιζε), όπου ξαναβάζουμε τα παπούτσια μας αποφασίζουμε να κάτσουμε στην καφετέρια για ένα δροσιστικό διάλειμμα, πριν συνεχίσουμε στα αρχαία.
Έχει επίσης και ένα μαγαζάκι με ωραία σουβενίρ (αρκετά από τα οποία έχουν ελληνικές επιγραφές πάνω -τι κι αν οι Τούρκοι ξεναγοί έλεγαν στους τουρίστες ότι τα μνημεία ήταν ρωμαϊκά)
Εκεί ανακαλύπτουμε την αυτοσχέδια πισίνα μέσα στα αρχαία και στους κίονες (την οποία πλήρωνες εξτρά στην είσοδο):
Τελικά συνεχίσαμε το οδοιπορικό μας στα αρχαία, σε έναν πολύ περιποιημένο χώρο, με τους υπαλλήλους να καθαρίζουν ασταμάτητα και εμάς να θαυμάζουμε τον αρχαίο πολιτισμό μας!
Μετά την 5ωρη επίσκεψή μας εκεί (τραβήξαμε κάτι φωτογραφίες παραπάνω ! ) αποφασίσαμε να μην κάτσουμε στο τουριστικό Παμούκαλε περαιτέρω, μιας και δεν έχει κάτι παραπάνω να κάνεις, παρά να επισκεφθούμε το χωριό της Διδώς Σωτηρίου (εκεί εκτυλίσσεται η πλοκή του βιβλίου 'Ματωμένα χώματα') - Κιρκιντζές- το οποίο ήταν σχετικά στο δρόμο μας (άλλη μια ώρα περίπου απόσταση), για φαγητό και βόλτα !
Σύμφωνα με την ιστορία το χωριό ονομάστηκε αρχικά Kirkinca - που σημαίνει «άσχημο» έτσι ώστε να αποτρέψουν κι άλλους να εγκατασταθούν. Αργότερα, ένας κυβερνήτης αποφάσισε να το μετονομάσει σε Sirince -η σημερινή του ονομασία,που στα τούρκικα σημαίνει «ευχάριστο».
Σε αυτό το χωριό θα νιώσετε σαν να μην σταμάτησε ποτέ ο χρόνος.
Ένα χωριό που κρατάει την παράδοσή του και θα σας θυμίσει εικόνες από τοπίο της Αρκαδίας...
Στην είσοδο του θα βρείτε το παλιό ελληνικό σχολείο του 1884, το οποίο λειτούργησε μέχρι το 1922:
Αφού περιηγηθείτε στα πλακόστρωτα δρομάκια του χωριού, μπορείτε να επισκεφθείτε την τοπική αγορά (εκτός από κλασικά souvenir θα βρείτε πολλά και φθηνά χειροποίητα σαπούνια και καταπληκτικά κρασιά σε πολύ καλές τιμές) και έπειτα να καταλήξετε για φαγητό σε ένα από τα ταβερνάκια του (εμείς κάτσαμε σε αυτό που βρίσκεται στον κορυφή της αγοράς, κοντά στην ελληνική εκκλησία), στα οποία κρέμονται οι κλασικές κόκκινες πιπεριές, τις οποίες αποξηραίνουν (χαρακτηριστική εικόνα Τουρκίας).
Το χωριό για όσους επιθυμούν διαμονή είναι γεμάτο πέτρινους ξενώνες (συνήθως αναπαλαιωμένα ελληνικά σπίτια).
Αξίζει σίγουρα μια επίσκεψη στο ορεινό αυτό χωριό (θα ξεχάσετε ότι βρίσκεστε Τουρκία...) !
Την επόμενη ημέρα θα κάναμε ένα διάλειμμα από την ξενάγηση, καθότι ήταν Αύγουστος και κάνουν τις πιο δυνατές εκπτώσεις!
Έτσι, ξεκινήσαμε για ένα εκπτωτικό εμπορικό κέντρο, το Optimum Outlet, στο οποίο δεν θα σας πω ψέματα...περάσαμε αρκετές ώρες!
Υπερσύγχρονο, με χώρους για shopping, εστίαση και διασκέδαση !
Εάν πάτε για ψώνια σε τέτοιου είδους αγορά, να είστε σίγουροι ότι στις ευρωπαϊκές και γενικά ξένες μάρκες δεν θα βρείτε τρελές προσφορές.
Οι Τούρκοι πλέον παράγουν τα πάντα, οπότε χτυπάνε την τιμή στα ξένα προϊόντα για να προτιμάει ο ντόπιος τα εγχώρια (το τσεκάραμε και μετά από επισκέψεις σε τοπικά super market).
Τις πραγματικές προσφορές λοιπόν θα τις βρείτε σε τουρκικές ετικέτες π.χ. να βρείτε το αντίστοιχο zarra να ψωνίσετε, τα αντίστοιχα lapin στα παιδικά, τα αντίστοιχα laura ashley για το σπίτι (μια τέτοια περίπτωση είναι τα English Home ).
Θα βρείτε τα πάντα !
p.s. και από φαγητό τα γνωστά...ξεκοίλιασμα !
To ιστορικό Kemeralti Bazaar (στην ομώνυμη συνοικία), το οποίο επισκεφθήκαμε την επόμενη ημέρα το πρωί συνδυάζοντας ξενάγηση με ψώνια, μαζί με το γραφικό Kizlaragasi Han Bazaar (συνοικία Kemeralti), είναι 2 πανέμορφες αγορές που θα σας μεταφέρουν σε άλλη εποχή.
Εκεί θα βρείτε από χαλιά, λευκά είδη, σαπούνια, δερμάτινα, κοσμήματα και κάθε λογής σουβενίρ σε διαπραγματεύσιμες τιμές.
Το παζάρι είναι χωρισμένο ανά κατηγορία προϊόντων και έτσι δεν θα δυσκολευτείτε καθόλου.
Επίσης στο Kizlaragasi Han Bazaar, θα βρείτε και το Hisar Μοsque (Χισάρ Τζαμί), το οποίο είναι το παλαιότερο τζαμί της πόλης και αποτελεί ένα από τα ορόσημα της. Λόγω της περίτεχνης διακόσμησής του, αξίζει να το επισκεφθείτε και εσωτερικά.
Θα πιείτε τέλειο ελληνικό καφέ ή τσάι, θα βρείτε καταπληκτικό Dondurmanli Irmik Helvasi (χαλβάς με παγωτό καϊμάκι) και θα φάτε τέλειο κεμπάπ με Ayran !
Εναλλακτικά σας προτείνω ανεπιφύλακτα και σάντουιτς με μπακαλιάρο, το οποίο αν και κρεατοφάγος το εκτίμησα ιδιαιτέρως !
Βγαίνοντας από το παζάρι θα πέσετε πάνω στην πλατεία Κοnak Square, όπου θα συναντήσετε ένα άλλο ορόσημο της πόλης, το Izmir Saat Kulesi (δηλαδή τον Πύργο του Ρολογιού της Σμύρνης), το οποίο βρίσκεται στην παραλιακή ζώνη της:
Επιστρέφοντας στην Πούντα ( Αλσαντζάκ με τη σημερινή ονομασία -Alsancak-), περιοχή στην οποία μέναμε και θεωρώ ότι σίγουρα πρέπει να κάνετε τουλάχιστον ένα πέρασμα (τρελό hot spot για διασκέδαση, ψώνια, γεμάτο διατηρητέα κτίρια και εκκλησίες, μοναδικής αρχιτεκτονικής όπως, το Μουσείο Ατατούρκ, το Μουσείο Ιστορίας και Τέχνης, το Μητροπολιτικό Μουσείο Σμύρνης, το Μουσείο Σιδηροδρόμων, το Kulturpark -ένα τεράστιο συγκρότημα εγκαταστάσεων από πάρκα που συχνά φιλοξενεί διάφορες πολιτιστικά δρώμενα- και τον σιδηροδρομικό σταθμό του Αλσαντζάκ),
σας συστήνω να κάνετε μια στάση στα βιβλιοπωλεία Kitapsan ( Διεύθυνσηk.şehit Cd. No: 48 Alsancak / ΣΜΥΡΝH), όπου θα βρείτε αυτό το καταπληκτικό βιβλίο που σας επισυνάπτω (eski kartpostallarda izmirin karsiyakasi nezih basgelen) , με παλιές καρτ ποστάλ/εικόνες της Σμύρνης γεμάτο λησμονιά και συγκίνηση (αυτό και εάν είναι δυνατό souvenir), έναντι 13,50 τούρκικων λυρών:
Επόμενη απογευματινή στάση (και λέω απογευματινή γιατί αξίζει να πάτε πριν το ηλιοβασίλεμα) είναι το πασίγνωστο Asansör (Ασανσέρ της Σμύρνης, 10-15 λεπτά με αμάξι από Πούντα), για να θαυμάσετε πόσο μπροστά ήμασταν από τότε
Το Ασανσέρ είναι ένας πύργος 51 μέτρων με δύο ανελκυστήρες, ο οποίος χτίστηκε το 1907 (οδός Mithapasa) με τούβλα που εισήχθησαν από τη Μασσαλία, προκειμένου να διευκολύνει την πρόσβαση στην περιοχή Χαλίλ Ριφάτ Πασά, καθώς οι διερχόμενοι έπρεπε να ανεβούν 155 σκαλοπάτια.
Η θέα είναι συγκλονιστική και στην φτάνοντας στην κορυφή μπορείτε να τη συνδυάσετε με καφέ, ποτό ή φαγητό!
Στο δρόμο σας για το Ασανσέρ θα συναντήσετε το τούρκικο χαμάμ Karatas Hosgor Hamami (Karatas Mevki Mithat Pasa Cad. 360. Sok. No:10 Konak Merkez, Konak, Σμύρνη), στο οποίο μια επίσκεψη επιβάλλεται !
Παίρνοντας την παραλιακό οδό (η οποία σου θυμίζει τραγικά την Ποσειδώνος), θα καταλήξουμε στο συγκρότημα (mall,ξενοδοχείο,κινηματογράφος) Οzdilek, στην περιοχή του Μπάλτσοβα, το οποίο αποτελεί ένα από τα πιο ακριβά εμπορικά κέντρα στην πόλη (ανοιχτό κάθε μέρα 10.00-22.00).
Η περιοχή είναι σαν την παραλιακή της Αθήνας, γεμάτη ζωή με αίθρια και όχι μόνο cafe, bar και εστιατόρια.
Εμείς όμως εκεί, πήγαμε για έναν άλλο λόγο...
εκεί βρίσκεται ένα από τα καλύτερα spot /ορθάδικο για μύδι γεμιστό με πιλάφι (Serkan Hamza -ναι κι όμως έχει ιστοσελίδα, τόσο διάσημος-)!
Σου δίνουν πιατάκια πλαστικά και υγρά μαντηλάκια (βέβαιααα τέτοια οργάνωση)!
Οι Τούρκοι στρώνουν κάτω στο γκαζόν δίπλα στη θάλασσα για να τα απολαύσουν σε στυλ πικ νικ, οπότε έτσι κάναμε και εμείς!
Δεν έχω φάει πιο γευστικό μύδι στη ζωή μου και πάμφθηνο!
Στην παραλία επίσης εκεί μπροστά, μπορείτε να ελευθερώσετε στον ουρανό τεράστια φωτεινά φανάρια.
Διαφορετική εμπειρία
H επόμενη ημέρα θα μας βρει περίπου 70 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης, στο δρόμο για το παραλιακό Çeşme (Τσεσμέ), το οποίο απαραιτήτως θα συνδυάσετε με τα Alaçatı (Αλάτσατα ), τα οποία σε μεταφέρουν σε νησιώτικο σκηνικό.
Τα Αλάτσατα βρίσκονται στη χερσόνησο της Ερυθραίας και ιδρύθηκαν από Έλληνες μετανάστες τον 17ο αιώνα ενώ πήραν το όνομά τους από το αρχαίο « άλας-αλάτι ».
Σήμερα θα δείτε ένα από τα πιο σύγχρονα παραλιακά θέρετρα γεμάτο αρχοντικά -αντιγραφή των Σμυρναίικων-, το οποίο συμπεριλαμβάνει κάποια από τα πιο ακριβά ακίνητα της Τουρκίας (θα δείτε διαφορετικό κόσμο να κυκλοφορεί εκεί -όλη την καλή τούρκικη κοινωνία και όχι μόνο-).
Παραδοσιακά αρχοντικά, γουστόζικες μπουτίκ, καταστήματα με χειροποίητα αντικείμενα, παραδοσιακοί ξενώνες, cafe με δροσερούς κήπους με παραδοσιακά εδέσματα (μπουρέκια, ελιές, ντόπια τυριά και γλυκά του κουταλιού) αλλά και μπαρ σε κυκλαδίτικο λευκό και μπλε που ανακατεύονται με μπουκαμβίλιες, είναι οι εικόνες που κυριαρχούν παντού .
Τι ομορφιά !
Για shopping: εκεί θα βρείτε από art κοσμήματα, διακοσμητικά αλλά και souvenir (θα βρείτε μια κλειστή στοά/μικρή αγορά, οπού εκεί είναι τα φθηνότερα σε range τιμών για όλα τα γούστα). Σίγουρα πιο ακριβή αγορά από τις κλειστές στο κέντρο. Θυμίζει αρκετά την προσεγμένη αγορά της Σαντορίνης.
Extra info: μπορείτε να πάτε και για μπάνιο ή για windsurfing
p.s. Αξίζει για διαμονή (αχ να είχαμε ένα εξοχικό εκεί ) !
Hot spot οι διάσημοι μύλοι της (όπου βρήκαμε και πάρα πολλές νύφες να φωτογραφίζονται) :
Το κοσμποπολίτικο Çeşme (Τσεσμέ) στην χερσόνησο της Ερυθραίας, που πριν την Μ.Κ. ονομαζόταν Κρήνη (το σημερινό της όνομα σημαίνει ''βρύσες'') και βρίσκεται απέναντι από τη Χίο (θα δείτε να εκτελούνται πολλά θαλάσσια δρομολόγια μεταξύ Τσεσμέ και Χίου), είναι ένας από τους αγαπημένους παραθεριστικούς προορισμούς των κατοίκων της Σμύρνης (μαζί με το Κουσάντασι και το Μπόντρουμ -Αλικαρνασσός-).
Αξιοθέατα της πόλης είναι το γενοβέζικο κάστρο, το Καραβάν Σεράι, ο παραλιακός δρόμος, η μαρίνα (εκεί γίνεται πραγματικά χαμός από κόσμο, χλιδή και καταστήματα) και ο πρώην μητροπολίτικος ναός του Αγίου Χαραλάμπους.
Πολυσύχναστο και πιο κοσμικό από το Αλάτσατα (το οποίο βρήκαμε πιο γραφικό/παραδοσιακό), αξίζει σίγουρα να το επισκεφθείτε και αυτό.
Πάντως μην εκπλαγείτε εάν στο Τσεσμέ ή στα Αλάτσατα, πάρει κάπου το αυτί σας ελληνικά από κανέναν παππού
Info: Εδώ θα βρείτε πιο μοντέρνα βραδινή ζωή σε σχέση με τα Αλάτσατα
Στην περιοχή επίσης, υπάρχουν περίπου είκοσι αμμώδης ακρογιαλιές (άλλες ελεύθερες και άλλες οργανωμένες)
Και ο επίλογος της βραδιάς !
Αν και τουριστικά θα βρείτε πολύ καλό φαγητό!
Την επόμενη ημέρα λοιπόν επιστροφή στα ψώνια, με επίσκεψη στο εμπορικό κέντρο/outlet Forum Bornova (στην ομώνυμη περιοχή, δίπλα στα ΙΚΕΑ, ανοιχτό κάθε μέρα 10.00-22.00).
Και εδώ ισχύει, ότι ισχύει σε όλα τα καταστήματα της Σμύρνης, outlet και μη: ευκαιρίες θα βρείτε σε τούρκικες ετικέτες και όχι σε ευρωπαϊκές.
Και για να κλείσω το θέμα με τα εμπορικά κέντρα, πολύ κοντά στον Πύργο του Ρολογιού της Σμύρνης, είναι και το Konak Pier (Atatürk Caddesi No:19 35250 Konak – Σμύρνη), δίπλα στην παραλιακή λεωφόρο της πόλης (ανοιχτό 10.00-22.00).
Άλλα διάσημα εμπορικά είναι: Agora, Burda AVM, EgePark,KIPA (αλυσίδα), Palmiye, Park Bornova, Selway BALCOVA και ΥΚΜ.
Το απογευματάκι εάν θέλετε να αλλάξετε σκηνικό, μπορείτε να κάνετε έναν περίπατο στο καταπράσινο πάρκο KulturPark, το οποίο βρίσκεται στην Πούντα (Αλσαντζάκ) και χρησιμοποιείται εκτός των υπολοίπων και σαν εκθεσιακό κέντρο, φιλοξενώντας κάθε χρόνο διεθνούς φήμης εκδηλώσεις (περιλαµβάνει µικρές λίµνες, ζωολογικό κήπο, ταβέρνες και µόνιµα περίπτερα εκθετών).
Αδιαμφισβήτητο κέντρο διασκέδασης για φαγητό και ποτό είναι η Πούντα (Αλάσαντζακ), το οποίο το βράδυ σφύζει από ζωή και νεολαία και σίγουρα δεν θα σας θυμίσει ότι είσαστε σε μουσουλμανική χώρα (δύο από τα πιο hot σοκάκια είναι το Muzafer Izgu και το 1453 Sokag).
Εκεί θα βρείτε πάρα πολλά αναπαλαιωμένα Σμυρναίϊκα σπίτια τα οποία έχουν μετατραπεί σε καταστήματα εστίασης (μύδια, κοκορέτσι, κεφτέδες και ότι χωράει ο νους σας, ατελείωτα γλυκά και παγωτά) και διασκέδασης (θα βρείτε από ροκ/τζαζ σκηνή μέχρι σκυλάδικα -τα ποτά είναι σε τιμές Ελλάδας-)!
Όσον αφορά τις μετακινήσεις σας, πλην του μετρό, τα ταξί είναι εύκολα και φθηνά. Εκτός από το κλασικό κίτρινο ταξί θα βρείτε και λευκά, τα οποία πραγματοποιούν στάνταρ διαδρομές με fix τιμές (2 λίρες/άτομο).
p.s. να πιείτε Ρακή την οποία κάνουν με γλυκάνισο (και είναι ίδια στη γεύση με το δικό μας ούζο)
Last edited:
