LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.528
- Likes
- 7.845
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Και πράγματι μετά από ένα πλούσιο πρωινό και άφθονο καφέ επιβιβαστήκαμε σε πούλμαν( που και αυτό ήταν παλιάς κοπής,) για να φτάσουμε στο μουσείο Afhemi.. Είναι ένα ιδιωτικό μουσείο σε μια φτωχική συνοικία, δηλ σχεδόν όλες φτωχικές είναι αλλά ετουτη εδώ παραείναι φτωχική.. Η μικροσκοπική και μισοσπασμένη σιδερόπορτα μας οδηγεί στο εσωτερικό του μουσείου που αποτελείται από ισόγειο και πρώτο όροφο. Μόλις τα μάτια μας συνήθισαν στο σκοτάδι μείναμε έκπληκτοι απο τη πληθώρα των παραδοσιακών κουστουμιών, των αντικείμενων, των αγαλμάτων, των πινάκων, αλλά και των μασκών που στόλιζαν τα ράφια και τις σκονισμένες προθήκες..Εγώ ως γνωστό ένα μεγάλο κόλλημα με τις μάσκες το έχω οπότε έμεινα να τις κοιτώ σαν χάνος..
Με έσυραν έξω σηκωτή και από εκεί ανηφορίσαμε σε ένα από τους 7 λόφους όπου υπάρχει το μοναστήρι των Βενεδικτίνων. Και τι άλλο δηλαδή θα υπάρχει σε μοναστήρι πέρα από τα δισκοπότηρα? Μα φυσικά καλά κρυμμένοι θησαυροί τάχαμου για τη διατήρηση και διάσωση των. Στο μουσείο λοιπόν του μοναστηριού υπάρχουν πανέμορφα εκθέματα, αγάλματα, όπλα, μάσκες είδη κεραμικής από όλη τη χώρα…
Ξαποστάσαμε για λίγο πάνω στο υγρό από βροχή χορτάρι και αφήσαμε τη ματιά μας να περιπλανηθεί στη πόλη που απλώνεται κάτω . Η εικόνα αξέχαστη, καμινάδες με μαύρο καπνό, σπίτια φτιαγμένα από ξύλο η από τούβλα με λαμαρινένιες σκεπές, χρωματισμένα με τις αποχρώσεις της ώχρας, κίτρινου πράσινου και κόκκινου…. .Κατηφορίσαμε αποφασισμένοι να επισκεφτούμε τη ελληνική παροικία που η εκκλησία δυστυχώς ήταν κλειστή.. Στο δρόμο σε μια στροφή σταματάμε απότομα γιατί παραλίγο να πέσουμε πάνω σε ένα αυτοκίνητο που έβγαινε από το γκαράζ.
Την ώρα που ετοιμάζαμε τη ψαλμωδία και τις χειρονομίες έπεσε το μάτι μας στη γαλανόλευκη που κυμάτιζε στη δίπλα πόρτα του κτηρίου..Ααααααα η πρεσβεία μας.. Σε ταχύτητα φωτός τα φάσκελα μετατράπηκαν σε χαιρετισμό και πανηγυρισμό . Οι διπλωματικοί άνοιξαν και μας υποδέχτηκαν στο εξώστη με τη καταπληκτική θέα . Εκτός από χυμό μας εφοδίασαν με πολύτιμες πληροφορίες που να πάμε και τι να προσέχουμε….
Δεν νοείται όμως ξενάγηση χωρίς παζάρι ..και γι αυτό εμείς αφιερώσαμε τον υπόλοιπο χρόνο μας στο centralAfricaart.. Ένας τεράστιος χώρος με εκατοντάδες μαγαζάκια το ένα δίπλα στο άλλο που πουλούσαν έργα λαϊκής τέχνης. Λόγω τέλους του ραμαζανιου που είναι γιορτή, τα περισσότερα ήταν κλειστά αλλά μέσα σε λίγη ώρα λες και σήμανε συναγερμός και οι καταστηματάρχες κατέφθαναν και άνοιγαν τα μαγαζιά τους..Παντού τα ίδια .. όπου πέσουν τουρίστες , ξεχνιούνται ωράρια, γιορτές και νόμοι… Εμείς σαν σκληροί και δύσκολοι ταξιδιώτες επωφεληθήκαμε της προηγηθείσης νηστείας τους και της γιορτινής χαράς και κάναμε πολύ σκληρά παζάρια και προς μεγάλη μας έκπληξη δέχτηκαν αδιαμαρτύρητα. Φορτωμένες με τα ψώνια και κατάκοπες αποχωρήσαμε από το παζάρι αποχαιρετώντας τους προσωρινούς φίλους –ακόλουθους που δεν μας άφησαν ρούπι ενώ μας βομβάρδιζαν με ερωτήσεις για το Ζαγορακη και Νικοπολίδη … Έφτασε η χάρη μας έως εδώ χάρη ποδοσφαίρου… καλό είναι και έτσι… Τόση κούραση είχαμε που αναβάλαμε τη βραδινή έξοδο μας στο parallelbar..
- Βρε παιδί μου δεν μας κάθετε μια βραδινή αφρικάνικη έξοδο δεν! !
Το πρωί μας ενημερώνουν πως άλλα 286 χιλιόμετρα θα φάμε στη μούρη μέχρι να φτάσουμε στο Bafusan..Η διαδρομή μας οδηγεί σε μια χώρα με διαφορετικό πρόσωπο.. Είναι ολοφάνερος ο πλούτος που υπάρχει εδώ. Τα σπίτια κτισμένα με κανονικούς τοίχους και πορτοπαραθυρα, οι πόλεις με φαρδύς δρόμους, μαγαζιά, πλατείες και φανταχτερά παζάρια.
Οι φυτείες κακάο, μπανάνας και ανανά συμβάλουν στα έσοδα των κατοίκων..
Μεσημέρι και χωρίς απρόοπτα φτάσαμε στο παλάτι Βαντζούν που αποτελεί μοναδικό κτίσμα στη Αφρική. Αποτελείται από καλύβες φτιαγμένες από ψηλά καλάμια μπαμπού δεμένα περίτεχνα σε μια σκεπή τριγωνική ψάθινη και όλο αυτό το σύστημα στέκεται πάνω σε ξύλινες κολόνες που πάνω τους έχουν χαραχτεί και σκαλιστεί σχέδια βγαλμένα από τη τέχνη των Τικαρ.. Στα νεόκτιστα σπίτια η μόνη επιτρεπτή αρχιτεκτονική αλλαγή είναι η λαμαρινένια σκεπή …
Το μοναδικό αυτό παλάτι κατοικείται από τον βασιλιά Φον με τις πάμπολλες γυναίκες τους εκατοντάδες απογόνους , τους αυλικούς και σύμβουλους. Συνήθη πράγματα για τους γαλαζοαίματους… Λίγο παραέξω, δηλαδή βαθιά μέσα στο βάθος ζει η secretsociety κάτι σαν μασόνοι φαντάζομαι με ανάλογους ρόλους και καθήκοντα….
Οι κάτοικοι εδώ είναι Βamiluke αποτελούν το 10% του Καμερούν είναι εργατικοί πράγμα που δικαιολογεί τον πλούτο τους… Στο μουσείο της πόλης υπάρχουν ακόμη πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία της κουλτούρας τους, παρά τη κλοπή της προηγούμενης εβδομάδας..
Το ξενοδοχείο μας αρκετά έξω από τη πόλη στη περιοχή Kutiaba ακούει στο όνομα paradise και πράγματι το φέρει επάξια.. Τα δωμάτια του ισογείου περικλείουν μια εσωτερική αυλή με περιποιημένο κήπο . Η δροσιά και το ολόγιομο φεγγάρι με καθηλώνουν στη αναπαυτική καρέκλα και το ημερολόγιο συμπληρώνεται με σκέψεις και αναμνήσεις..
Η αυριανή μέρα μας πάει δυτικά , σε ένα άλλο παλάτι το Φουμπαν. Τούτο εδώ διαφέρει από τα άλλα αλλά η μοντέρνα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική του μας είναι γνωστή και οικία.
Ιδρύθηκε από το σουλτάνο Ιμπραήμ Χόγια και χρειάστηκε μόνο 4 χρόνια για να αποπερατωθεί.. Ο Χόγια δεν είχε το μαράζι να κατοικήσει σε παλάτι και να διατάζει μόνο, αλλά φρόντιζε και για τους κατοίκους. Έκτισε σχολεία σε κάθε πόλη της περιοχής του και εφήρμοσε ένα αλφάβητο δική του επινόησης. Αυτά τα έργα τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό . Ήταν ένας χαρισματικός ηγέτης( καμιά σχέση με τους δικούς μας κόπρους-προδότες) , εργατικός , δυναμικός και με πολλά προσόντα που εκτιμηθήκαν δεόντως από τις 1500 συζύγους… Ναι 1500! ,,και όλες ευχαριστημένες από τις αποδώσεις του!!!!! Ήμαρτον Θεέ μου!!.Μια sex machine!!!!!!!!
Στον επάνω όροφο ένα μουσείο γεμάτο με μάσκες, όπλα , παραδοσιακά κειμήλια και πίπες. Ο παράδεισος της μάσκας είναι εδώ. Μάσκες για κάθε τελετή, κάθε χορό, κάθε θυσία, κάθε γιορτή. Πολλές από αυτές με σκληρά χαρακτηριστικά έως τρομακτικά, αλλά και άσχημες, παριστούν γεγονότα της ζωής των κατοίκων.
Φύγαμε πάλι νότια για Bameda Δεκαπέντε χιλιόμετρα πριν τη πόλη δεσπόζει ένα άλλο παλάτι, ενός άλλου φον της φυλής Bamon αυτή τη φορά .Αυτό το παλάτι αποτελείται από μικρά κτίσματα μέσα σε αυλές που ενώνονται μεταξύ τους με μικρά δρομάκια..Στη μεγαλύτερη αυλή και μπρος από τον ιερό τους χώρο μας περιμένει μια εντυπωσιακή χορευτική ατραξιόν. Οι χορευτές πάνω σε ξυλοπόδαρα ντυμένοι με μάσκες και μανδύες επιδίδονται σε ένα δυναμικό πολύωρο χορό. Οι χορευτές είναι λέει όλοι πρίγκιπες μιας και ο Φον έχει 100 απογόνους από τις 30 γυναίκες του ..Η πανέμορφη μαύρη ξεναγός μας είναι μια από τις 30 μας δηλώνει πως δεν νιώθει ζήλεια που μοιράζεται τον 47 χρόνο Φον με άλλες 29 γυναίκες…
Οι Bamon στο παρελθόν εκτός απο ανθρωποθυσίες εκτελούσαν με φρικτό τους κατάδικους, κόβοντας τους κομματάκια –κομματάκια και αναγκάζοντας τους να πιουν το αίμα τους..Απο εδώ θα βγήκε μάλλον το ‘’θα σου ταΐσω τη καρδιά σου ..’’των μαφιόζικων έργων και όχι μόνο..
-Ε πόσο παλιά δηλαδή γίνονταν οι ανθρωποθυσίες? Ρωτώ
- Η τελευταία χρονολογείται από τον περασμένο αιώνα..
-Ωραία νεκρά έθιμα για την ώρα..
Με έσυραν έξω σηκωτή και από εκεί ανηφορίσαμε σε ένα από τους 7 λόφους όπου υπάρχει το μοναστήρι των Βενεδικτίνων. Και τι άλλο δηλαδή θα υπάρχει σε μοναστήρι πέρα από τα δισκοπότηρα? Μα φυσικά καλά κρυμμένοι θησαυροί τάχαμου για τη διατήρηση και διάσωση των. Στο μουσείο λοιπόν του μοναστηριού υπάρχουν πανέμορφα εκθέματα, αγάλματα, όπλα, μάσκες είδη κεραμικής από όλη τη χώρα…
Ξαποστάσαμε για λίγο πάνω στο υγρό από βροχή χορτάρι και αφήσαμε τη ματιά μας να περιπλανηθεί στη πόλη που απλώνεται κάτω . Η εικόνα αξέχαστη, καμινάδες με μαύρο καπνό, σπίτια φτιαγμένα από ξύλο η από τούβλα με λαμαρινένιες σκεπές, χρωματισμένα με τις αποχρώσεις της ώχρας, κίτρινου πράσινου και κόκκινου…. .Κατηφορίσαμε αποφασισμένοι να επισκεφτούμε τη ελληνική παροικία που η εκκλησία δυστυχώς ήταν κλειστή.. Στο δρόμο σε μια στροφή σταματάμε απότομα γιατί παραλίγο να πέσουμε πάνω σε ένα αυτοκίνητο που έβγαινε από το γκαράζ.
Την ώρα που ετοιμάζαμε τη ψαλμωδία και τις χειρονομίες έπεσε το μάτι μας στη γαλανόλευκη που κυμάτιζε στη δίπλα πόρτα του κτηρίου..Ααααααα η πρεσβεία μας.. Σε ταχύτητα φωτός τα φάσκελα μετατράπηκαν σε χαιρετισμό και πανηγυρισμό . Οι διπλωματικοί άνοιξαν και μας υποδέχτηκαν στο εξώστη με τη καταπληκτική θέα . Εκτός από χυμό μας εφοδίασαν με πολύτιμες πληροφορίες που να πάμε και τι να προσέχουμε….
Δεν νοείται όμως ξενάγηση χωρίς παζάρι ..και γι αυτό εμείς αφιερώσαμε τον υπόλοιπο χρόνο μας στο centralAfricaart.. Ένας τεράστιος χώρος με εκατοντάδες μαγαζάκια το ένα δίπλα στο άλλο που πουλούσαν έργα λαϊκής τέχνης. Λόγω τέλους του ραμαζανιου που είναι γιορτή, τα περισσότερα ήταν κλειστά αλλά μέσα σε λίγη ώρα λες και σήμανε συναγερμός και οι καταστηματάρχες κατέφθαναν και άνοιγαν τα μαγαζιά τους..Παντού τα ίδια .. όπου πέσουν τουρίστες , ξεχνιούνται ωράρια, γιορτές και νόμοι… Εμείς σαν σκληροί και δύσκολοι ταξιδιώτες επωφεληθήκαμε της προηγηθείσης νηστείας τους και της γιορτινής χαράς και κάναμε πολύ σκληρά παζάρια και προς μεγάλη μας έκπληξη δέχτηκαν αδιαμαρτύρητα. Φορτωμένες με τα ψώνια και κατάκοπες αποχωρήσαμε από το παζάρι αποχαιρετώντας τους προσωρινούς φίλους –ακόλουθους που δεν μας άφησαν ρούπι ενώ μας βομβάρδιζαν με ερωτήσεις για το Ζαγορακη και Νικοπολίδη … Έφτασε η χάρη μας έως εδώ χάρη ποδοσφαίρου… καλό είναι και έτσι… Τόση κούραση είχαμε που αναβάλαμε τη βραδινή έξοδο μας στο parallelbar..
- Βρε παιδί μου δεν μας κάθετε μια βραδινή αφρικάνικη έξοδο δεν! !
Το πρωί μας ενημερώνουν πως άλλα 286 χιλιόμετρα θα φάμε στη μούρη μέχρι να φτάσουμε στο Bafusan..Η διαδρομή μας οδηγεί σε μια χώρα με διαφορετικό πρόσωπο.. Είναι ολοφάνερος ο πλούτος που υπάρχει εδώ. Τα σπίτια κτισμένα με κανονικούς τοίχους και πορτοπαραθυρα, οι πόλεις με φαρδύς δρόμους, μαγαζιά, πλατείες και φανταχτερά παζάρια.
Οι φυτείες κακάο, μπανάνας και ανανά συμβάλουν στα έσοδα των κατοίκων..
Μεσημέρι και χωρίς απρόοπτα φτάσαμε στο παλάτι Βαντζούν που αποτελεί μοναδικό κτίσμα στη Αφρική. Αποτελείται από καλύβες φτιαγμένες από ψηλά καλάμια μπαμπού δεμένα περίτεχνα σε μια σκεπή τριγωνική ψάθινη και όλο αυτό το σύστημα στέκεται πάνω σε ξύλινες κολόνες που πάνω τους έχουν χαραχτεί και σκαλιστεί σχέδια βγαλμένα από τη τέχνη των Τικαρ.. Στα νεόκτιστα σπίτια η μόνη επιτρεπτή αρχιτεκτονική αλλαγή είναι η λαμαρινένια σκεπή …
Το μοναδικό αυτό παλάτι κατοικείται από τον βασιλιά Φον με τις πάμπολλες γυναίκες τους εκατοντάδες απογόνους , τους αυλικούς και σύμβουλους. Συνήθη πράγματα για τους γαλαζοαίματους… Λίγο παραέξω, δηλαδή βαθιά μέσα στο βάθος ζει η secretsociety κάτι σαν μασόνοι φαντάζομαι με ανάλογους ρόλους και καθήκοντα….
Οι κάτοικοι εδώ είναι Βamiluke αποτελούν το 10% του Καμερούν είναι εργατικοί πράγμα που δικαιολογεί τον πλούτο τους… Στο μουσείο της πόλης υπάρχουν ακόμη πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία της κουλτούρας τους, παρά τη κλοπή της προηγούμενης εβδομάδας..
Το ξενοδοχείο μας αρκετά έξω από τη πόλη στη περιοχή Kutiaba ακούει στο όνομα paradise και πράγματι το φέρει επάξια.. Τα δωμάτια του ισογείου περικλείουν μια εσωτερική αυλή με περιποιημένο κήπο . Η δροσιά και το ολόγιομο φεγγάρι με καθηλώνουν στη αναπαυτική καρέκλα και το ημερολόγιο συμπληρώνεται με σκέψεις και αναμνήσεις..
Η αυριανή μέρα μας πάει δυτικά , σε ένα άλλο παλάτι το Φουμπαν. Τούτο εδώ διαφέρει από τα άλλα αλλά η μοντέρνα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική του μας είναι γνωστή και οικία.
Ιδρύθηκε από το σουλτάνο Ιμπραήμ Χόγια και χρειάστηκε μόνο 4 χρόνια για να αποπερατωθεί.. Ο Χόγια δεν είχε το μαράζι να κατοικήσει σε παλάτι και να διατάζει μόνο, αλλά φρόντιζε και για τους κατοίκους. Έκτισε σχολεία σε κάθε πόλη της περιοχής του και εφήρμοσε ένα αλφάβητο δική του επινόησης. Αυτά τα έργα τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό . Ήταν ένας χαρισματικός ηγέτης( καμιά σχέση με τους δικούς μας κόπρους-προδότες) , εργατικός , δυναμικός και με πολλά προσόντα που εκτιμηθήκαν δεόντως από τις 1500 συζύγους… Ναι 1500! ,,και όλες ευχαριστημένες από τις αποδώσεις του!!!!! Ήμαρτον Θεέ μου!!.Μια sex machine!!!!!!!!
Στον επάνω όροφο ένα μουσείο γεμάτο με μάσκες, όπλα , παραδοσιακά κειμήλια και πίπες. Ο παράδεισος της μάσκας είναι εδώ. Μάσκες για κάθε τελετή, κάθε χορό, κάθε θυσία, κάθε γιορτή. Πολλές από αυτές με σκληρά χαρακτηριστικά έως τρομακτικά, αλλά και άσχημες, παριστούν γεγονότα της ζωής των κατοίκων.
Φύγαμε πάλι νότια για Bameda Δεκαπέντε χιλιόμετρα πριν τη πόλη δεσπόζει ένα άλλο παλάτι, ενός άλλου φον της φυλής Bamon αυτή τη φορά .Αυτό το παλάτι αποτελείται από μικρά κτίσματα μέσα σε αυλές που ενώνονται μεταξύ τους με μικρά δρομάκια..Στη μεγαλύτερη αυλή και μπρος από τον ιερό τους χώρο μας περιμένει μια εντυπωσιακή χορευτική ατραξιόν. Οι χορευτές πάνω σε ξυλοπόδαρα ντυμένοι με μάσκες και μανδύες επιδίδονται σε ένα δυναμικό πολύωρο χορό. Οι χορευτές είναι λέει όλοι πρίγκιπες μιας και ο Φον έχει 100 απογόνους από τις 30 γυναίκες του ..Η πανέμορφη μαύρη ξεναγός μας είναι μια από τις 30 μας δηλώνει πως δεν νιώθει ζήλεια που μοιράζεται τον 47 χρόνο Φον με άλλες 29 γυναίκες…
Οι Bamon στο παρελθόν εκτός απο ανθρωποθυσίες εκτελούσαν με φρικτό τους κατάδικους, κόβοντας τους κομματάκια –κομματάκια και αναγκάζοντας τους να πιουν το αίμα τους..Απο εδώ θα βγήκε μάλλον το ‘’θα σου ταΐσω τη καρδιά σου ..’’των μαφιόζικων έργων και όχι μόνο..
-Ε πόσο παλιά δηλαδή γίνονταν οι ανθρωποθυσίες? Ρωτώ
- Η τελευταία χρονολογείται από τον περασμένο αιώνα..
-Ωραία νεκρά έθιμα για την ώρα..
Attachments
-
583,2 KB Προβολές: 121
Last edited by a moderator: