vasnorth
Member
- Μηνύματα
- 594
- Likes
- 1.814
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Gamla Stan
- στο Djurgården
- στο Drottningholm
- Στο Αρχιπέλαγος - Περίπατοι στην πόλη
- Αναχώρηση για την Κοπεγχάγη
- Γύρω από την Kongens Nytorv
- Διασχίζοντας την Strøget μέχρι την Rådhuspladsen και το Δημαρχείο
- Tivoli - Rosenborg Slot - Nyhavn
- Εκδρομή στο Malmö - Christianshavn
- Στο Roskilde - Amalienborg Slot - Lille Havfrue
- Στο Frederiksberg - τελευταίοι περίπατοι - επίλογος
10. Εκδρομή στο Malmö - Christianshavn
Τη σημερινή μέρα κανονίσαμε να την περάσουμε και πάλι στη Σουηδία και συγκεκριμένα στη γειτονική πόλη του Malmö.
Το Μάλμο με πληθυσμό 300.000 κατοίκων είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στα νότια της Σουηδίας μετά την Στοκχόλμη και το Γκέτεμποργκ. Ενώνεται με την Κοπεγχάγη από το 2000 με την εκπληκτική γέφυρα του Øresund, η οποία έχει μήκος περίπου 8 χιλιομέτρων αλλά αν υπολογίσουμε και τα τούνελ που φτιάχτηκαν από τη μεριά της Δανίας καθώς και το τεχνητό νησί που βοηθά τη στήριξη της γέφυρας, το ολικό μήκος πλησιάζει τα 16 χιλιόμετρα.
Ήμασταν πολύ τυχεροί γιατί το τραίνο που ξεκινά από τον κεντρικό σταθμό της Κοπεγχάγης με κατεύθυνση τον αντίστοιχο του Μάλμο, περνά και από το αεροδρόμιο και έτσι δεν χρειάστηκε να πάμε στο κέντρο για να το πάρουμε από εκεί. Εισιτήρια βγάλαμε εύκολα εκείνη την ημέρα, δεν χρειάζεται να κάνεις κράτηση από πριν λόγω των συχνών και τακτικών δρομολογίων και έτσι δεν υπάρχει πρόβλημα πληρότητας. Εξ άλλου το ταξίδι είναι πολύ σύντομο και διαρκεί σχεδόν 20 λεπτά.
Επειδή το αεροδρόμιο του Μάλμο είναι σχετικά μικρό και εξυπηρετεί κυρίως πτήσεις εσωτερικού, πολλοί Σουηδοί αλλά και ξένοι επισκέπτες όταν θέλουν να επισκεφθούν ή να αναχωρήσουν από το Μάλμο ερχόμενοι κυρίως από το εξωτερικό, χρησιμοποιούν το αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης και έτσι εύκολα και άνετα περνούν στο Μάλμο.
Φτάνοντας στον κεντρικό σταθμό του Μάλμο και αφού περάσαμε τη μικρή γέφυρα Mälarbron, τη γέφυρα που ενώνει την πλατεία του σταθμού με την παλιά πόλη (την Gamla Staden), το πρώτο που συναντήσαμε είναι η πλατεία Stortorget, η οποία είναι και η είσοδος γιά την παλιά πόλη που έχει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Η πλατεία αυτή είναι η παλαιότερη του Μάλμο, είναι περικυκλωμένη από πολλά και ωραία κτήρια και στο μέσον της ξεχωρίζει το επιβλητικό άγαλμα του έφιππου βασιλιά Καρόλου Χ.
Ξεχωρίζουν το Rådhuset(το Δημαρχείο) το οποίο φτιάχτηκε το 1546 και με την αναγεννησιακή του πρόσοψη κλέβει από μακριά τις εντυπώσεις, το D. Residenset(η κατοικία του κυβερνήτη) και ένα υπέροχο κτήριο του 1898 με κόκκινα τούβλα που στεγάζει το παλιό φαρμακείο ''Lejonet''.
η πλατεία Stortorget
το Rådhuset
το φαρμακείο ''Lejonet''
Από εκεί ξεκινά ένας ωραίος πεζόδρομος στρωμένος με κυβόλιθους, ηSödergatan, ο παλαιότερος της πόλης με πολλά καλά καταστήματα κυρίως με σουηδικές φίρμες και πολλά καφέ και εστιατόρια. Στην αρχή του πεζόδρομου ξεχωρίζει μία παράξενη χιουμοριστική σύνθεση με αγαλματάκια - μουσικά όργανα σε σχηματισμό παρέλασης τα οποία σου φτιάχνουν τη διάθεση και σε βοηθούν να μπεις ευχάριστα στο κλίμα αυτής της όμορφης πόλης.
Ο πεζόδρομος αυτός συγκεντρώνει πολύ κόσμο όλων των ηλικιών για να κάνουν τα ψώνια τους, να χαζέψουν τις όμορφες βιτρίνες, να καθήσουν στα γραφικά καφέ και μπαράκια και κυρίως μικρά παιδιά που συνηθίζουν να πηγαινοέρχονται με τα πατίνια τους ή τα σκέιτ μπορντ τους, αλλά μερικές φορές είναι κουραστικό να προσπαθείς να τα αποφύγεις μην τυχόν πέσουν πάνω σου.
η Södergatan
Το τέλος του πεζοδρόμου μας έφερε στη δεύτερη μεγάλη πλατεία του Μάλμο, τηνGustav Adolfs Torg. Μία μεγάλη καταπράσινη πλατεία που είναι τόπος συνάντησης των κατοίκων αλλά και τόπος όπου γίνονται πολλές εκδηλώσεις, φεστιβάλ αλλά και εκθέσεις λουλουδιών. Στο κέντρο της πλατείας υπάρχει και ένα όμορφο συντριβάνι με τρία παιδάκια αγκαλιασμένα γύρω από την πηγή που μοιάζουν σαν να χορεύουν. Εκείνο όμως που ξεχωρίζει στην άκρη της πλατείας είναι το γλυπτό Griffin , ένα μυθικό τέρας με σώμα λιονταριού και κεφάλι με φτερά αετού.
Δίπλα από την πλατεία ξεκινά και το μεγάλο καταπράσινο πάρκο Gamla Kyrkogården με τα πυκνά και πανύψηλα δέντρα που είναι σημαντικός τόπος ξεκούρασης και αναψυχής για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης. Εντύπωση όμως μας έκανε κάνοντας βόλτα στο πάρκο, η διαπίστωση ότι σε πολλά σημεία υπήρχαν πάρα πολλοί τάφοι, οι περισσσότεροι από τον προηγούμενο αιώνα αλλά και αρκετοί σύγχρονοι. Φαίνεται ότι αυτό το όμορφο πάρκο κάποτε ήταν νεκροταφείο και στις μέρες μας συνεχίζει να είναι κάτι το ενδιάμεσο.
Το Μάλμο όμως όπως και η Κοπεγχάγη έχει την τύχη να το διασχίζουν και μεγάλα κανάλια στα οποία μπορείς με κάποιο τουρ να περιηγηθείς στα ωραιότερα σημεία της πόλης ή ακόμα να νοικιάσεις θαλάσσιο ποδήλατο και να κάνεις μόνος σου μία ρομαντική βόλτα μέσα από τα δάση της πόλης.
Ένα από τα πολύ ωραία πάρκα - δάση είναι και το υπέροχο Kungsparken που ξεχωρίζει για τα κανάλια του και την μεγάλη λίμνη στο κέντρο του.
το Kungsparken
Παίρνοντας σιγά σιγά το δρόμο της επιστοφής περάσαμε και από μία άλλη γοητευτική γειτονιά, την Lilla Torg (μικρή πλατεία) και ξαφνικά αισθάνεσαι ότι το σκηνικό αλλάζει και βρίσκεσαι σε περασμένους αιώνες. Η περιοχή αυτή είναι γεμάτη με παλιά ξύλινα σπίτια από τον 16ο αιώνα και στενά λιθόστρωτα δρομάκια. Τα σπίτια αυτά κάποτε ανήκαν σε εμπόρους και πολλά από αυτά ήταν αποθήκες. Το παλαιότερο από όλα είναι το Hedmanska Gården που πλέον είναι κέντρο σχεδίου και αρχιτεκτονικής, ενώ τον Ιούλιο στην εσωτερική αυλή του διοργανώνονται πολλά υπαίθρια κονσέρτα. Στην Lilla Torg μαζεύονται οι ντόπιοι γιά να φάνε, να πιούν, να ψωνίσουν αλλά και να κάνουν τον περίπατο τους. Λίγο πιό πάνω από την πλατεία είναι και μία πολύ ωραία σκεπαστή αγορά όπου καθήσαμε για φαγητό, η Saluhallen, η οποία θυμίζει τις αντίστοιχες που συναντάμε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες με πολλά εστιατόρια αλλά και μαγαζάκια που πωλούν τοπικά και διεθνή προϊόντα. Το φαγητό ήταν πολύ καλό με φρέσκα προϊόντα από τα γύρω μαγαζάκια αλλά και το περιβάλλον ήταν πολύ ατμοσφαιρικό ιδίως στο σκεπαστό αίθριο που καθήσαμε.
η εσωτερική αυλή
Lilla Torg
Η ώρα όμως περνούσε και έπρεπε να επιστρέψουμε στο σταθμό γιά να πάρουμε το τραίνο γιά την Κοπεγχάγη. Προηγουμένως όμως περάσαμε και από τον μεγάλο καθεδρικό ναό του Μάλμο, τον St. Petri Kyrka, έναν εντυπωσιακό ναό του 13ου αιώνα σε γοτθικό στυλ.
Κάπως έτσι πέρασε και αυτό το πρωϊνό σ’αυτή την γραφική πόλη του Μάλμο.
Σίγουρα είδαμε πολύ λίγα από αυτά που κρύβει η ωραία αυτή πόλη, αλλά τουλάχιστον ήταν μία ευκαιρία, αφού βρισκόμασταν τόσο κοντά, να πάρουμε μία ιδέα και από μία άλλη πόλη της Σουηδίας.
Όταν επιστρέψαμε πιά στην Κοπεγχάγη και παρόλο που η ώρα ήταν περασμένη, ο ήλιος ήταν ακόμα αρκετά ψηλά. Έτσι συνεχίσαμε για να πάμε να δούμε μιά περιοχή, στα ανατολικά της πόλης, για την οποία είχαμε ακούσει πολλά, την εναλλακτική περιοχή της Christianshavn.
Δημιουργήθηκε από τον Χριστιανό Δ’ στις αρχές του 17ου αιώνα ως ναυτική βάση και στρατιωτικός προμαχώνας της ανερχόμενης πόλης της Κοπεγχάγης (τελικά ο συγκεκριμένος βασιλιάς πρέπει να ήταν από τους σπουδαιότερους που πέρασαν από την Δανία γιατί το όνομα του βρίσκεται σχεδόν πάντα πίσω από τα σημαντικότερα έργα στη χώρα).
Στο νησί αυτό εγκαταστάθηκαν και τα πρώτα ναυπηγεία της Κοπεγχάγης και δημιουργήθηκαν πολλά σπίτια και αποθήκες για τους πρώτους ναυτικούς. Σήμερα είναι μιά αναβαθμισμένη περιοχή και εκεί όπου παλιά υπήρχαν εγκαταλειμμένες αποθήκες και σπίτια, υπάρχουν πλέον κομψά διαμερίσματα, γραφεία εταιρειών, εστιατόρια, καφετέριες και μπαρ. Η γειτονιά αυτή προσελκύει καλλιτέχνες, απόκληρους, χίπις και chlosard αλλά πλέον και πολλά στελέχη επιχειρήσεων.
Επειδή στην περιοχή υπάρχουν και πολλά κανάλια που μοιάζουν με τα αντίστοιχα της Ολλανδίας, πολλές φορές ονομάζεται και μικρό Άμστερνταμ. Για να εξερευνήσεις την περιοχή μπορείς να χρησιμοποιήσεις είτε το ποδήλατο, είτε κάποιο καραβάκι (αυτά που ξεκινούν από το Nyhavn και σε κάνουν βόλτα στα κανάλια) είτε ακόμα καλύτερα με τα πόδια που μεταξύ μας είναι τόσο γραφική και ρομαντική η βόλτα ανάμεσα στα κανάλια, που γυρνάς εύκολα όλο το νησί χωρίς να το καταλάβεις και χωρίς να κουραστείς.
Η περιοχή αυτή έγινε πολύ γνωστή από το 1971 για την περίφημη Christiania.
Ένα παλιό εγκαταλειμμένο στρατόπεδο στην ανατολική πλευρά του νησιού της Christianshavn ανακηρύχθηκε από καταληψίες ελεύθερο κράτος με δικούς του νόμους και κανόνες. Σχεδόν χίλιοι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή μετατρέποντας τους παλιούς στρατώνες και αποθήκες σε σπίτια και σχολεία και ξεκίνησαν τις δικές τους επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Αρχικά η αστυνομία προσπάθησε να τους εκδιώξει, στάθηκε όμως δύσκολο γιατί ήταν η εποχή του κινήματος των χίπις και πλήθος εναλλακτικών ανθρώπων συγκεντρωνόταν καθημερινά από όλα τα μέρη της Δανίας. Έτσι η κυβέρνηση υποχώρησε, τους έδωσε κάποια ''αυτονομία'' και επέτρεψε η κοινότητα να συνεχίσει να υπάρχει σαν κοινωνικό πείραμα. Με τον καιρό όμως η περιοχή έγινε τόπος συγκέντρωσης περιθωριακών και ναρκομανών.
Οι ίδιοι όμως οι κάτοικοι προσπάθησαν να αναμορφώσουν την περιοχή τους, απαγόρευσαν όσο ήταν εφικτό την διακίνηση σκληρών ναρκωτικών, εκδίωξαν τους εμπόρους ηρωίνης και κοκαϊνης, συγχρόνως όμως στράφηκαν και κατά των ΜΜΕ που προβάλουν την περιοχή σαν κέντρο παρακμής και εγκληματικότητας και όχι σαν μία αυτοδιοικούμενη ανεκτική κοινωνία.
Οι Δανοί όμως ενοχλούνται και από το ότι οι κάτοικοι δεν πληρώνουν ενοίκιο και φόρους και θα προτιμούσαν η περιοχή να μετατραπεί σε δημόσιο πάρκο. Η είσοδος βρίσκεται στην Prinsessgade και οι επισκέπτες είναι ευπρόσδεκτοι για έναν περίπατο, αλλά οι φωτογραφίες καλό είναι να αποφεύγονται ιδίως στο δρόμο με τα βαποράκια όπου εκεί θα σε αποτρέψει βέβαια και η θέα των μεγαλόσωμων σκυλιών!
Συνεχίζοντας τον περίπατο, λίγα λεπτά πιό πέρα και συγκεκριμένα στα νοτιοδυτικά της Christiania, βρίσκεται μια ωραία αλλά και συγχρόνως μία από τις πιό παράξενες εκκλησίες της Κοπεγχάγης , η Vor Frelsers Kirke.
Δεν υπάρχει περίπτωση όταν βρεθείς στην περιοχή να μην σου κλέψει την ματιά το εξωτερικό της εκκλησίας και ιδίως ο παράξενος ελικοειδής πύργος. Η εκκλησία κτίστηκε το 1696 από τον Σουηδό αρχιτέκτονα Νικόδημο Τέσιν, ο οποίος μαζί με τον πατέρα του έβαλαν την υπογραφή τους σε πολλά σπουδαία μνημεία της Σουηδίας.
Ο εξωτερικός πύργος με την ελικοειδή σκάλα κατασκευάστηκε 50 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της εκκλησίας και είναι ο τρίτος ψηλότερος πύργος της Κοπεγχάγης. Θεωρείται όμως μοναδικός γιατί η θέα από εκεί ψηλά είναι συγκλονιστική αλλά και γιατί χρειάζεται πολύ κόπο, θέληση και αντοχές για να ανεβεί κάποιος τις 400 σκάλες μέχρι την κορυφή και κυρίως να μην είναι υψοφοβικός. Τα τελευταία 150 σκαλιά του πύργου βρίσκονται στην εξωτερική πλευρά και όσο ανεβαίνεις στενεύουν και δίνουν την αίσθηση ότι ανεβαίνεις στον ουρανό!
Ο αρχιτέκτονας Lauritz de Thurah κατασκέυασε αυτόν τον πύργο εμπνευσμένος από το παρεκκλήσι του St. Ivo στη Ρώμη, όπου το έργο του Borromini είχε παρόμοια εξωτερική σκάλα.
Ένας μύθος λέει ότι ο de Thurah αυτοκτόνησε πέφτοντας από την κορυφή του πύργου επειδή θεώρησε ότι ενήργησε ενάντια στις εντολές του βασιλιά Φρειδερίκου Ε’ και έφτιαξε τη σκάλα ανάποδα να περιστρέφεται προς τα δεξιά. Στην πραγματικότητα πέθανε πάμπτωχος στο σπίτι του επτά χρόνια μετά την ολοκλήρωση του έργου του και αφού είχε κερδίσει τον σεβασμό και την αναγνώριση από τον βασιλιά και τους κατοίκους της Κοπεγχάγης. Τελικά παντού πίσω από κάθε μεγάλο έργο υπάρχει και κάποιος μύθος.
Ο περίπατος μας θα έκλεινε σε ένα πολύ γραφικό μέρος στα βόρεια της Christianshavn στο διπλανό νησάκι Holmen, όπου εκεί στο λιμάνι, απέναντι από το κανάλι Nyhavn, υπάρχει η εντυπωσιακή αγορά street food Papirøen (Paper island) που θυμίζει τις αντίστοιχες αγορές σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις και συγχρόνως είναι ένα κέντρο τέχνης και εκθέσεων. Εκεί μπορεί κάποιος να φάει οικονομικά, να καθήσει στους έξω πάγκους αλλά και στις ξαπλώστρες μπροστά στο κανάλι και να χαζέψει τη γύρω περιοχή.
http://copenhagenstreetfood.dk/en/
χαρακτηριστικές φωτογραφίες από το ίντερνετ
Τη σημερινή μέρα κανονίσαμε να την περάσουμε και πάλι στη Σουηδία και συγκεκριμένα στη γειτονική πόλη του Malmö.
Το Μάλμο με πληθυσμό 300.000 κατοίκων είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στα νότια της Σουηδίας μετά την Στοκχόλμη και το Γκέτεμποργκ. Ενώνεται με την Κοπεγχάγη από το 2000 με την εκπληκτική γέφυρα του Øresund, η οποία έχει μήκος περίπου 8 χιλιομέτρων αλλά αν υπολογίσουμε και τα τούνελ που φτιάχτηκαν από τη μεριά της Δανίας καθώς και το τεχνητό νησί που βοηθά τη στήριξη της γέφυρας, το ολικό μήκος πλησιάζει τα 16 χιλιόμετρα.
Ήμασταν πολύ τυχεροί γιατί το τραίνο που ξεκινά από τον κεντρικό σταθμό της Κοπεγχάγης με κατεύθυνση τον αντίστοιχο του Μάλμο, περνά και από το αεροδρόμιο και έτσι δεν χρειάστηκε να πάμε στο κέντρο για να το πάρουμε από εκεί. Εισιτήρια βγάλαμε εύκολα εκείνη την ημέρα, δεν χρειάζεται να κάνεις κράτηση από πριν λόγω των συχνών και τακτικών δρομολογίων και έτσι δεν υπάρχει πρόβλημα πληρότητας. Εξ άλλου το ταξίδι είναι πολύ σύντομο και διαρκεί σχεδόν 20 λεπτά.
Επειδή το αεροδρόμιο του Μάλμο είναι σχετικά μικρό και εξυπηρετεί κυρίως πτήσεις εσωτερικού, πολλοί Σουηδοί αλλά και ξένοι επισκέπτες όταν θέλουν να επισκεφθούν ή να αναχωρήσουν από το Μάλμο ερχόμενοι κυρίως από το εξωτερικό, χρησιμοποιούν το αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης και έτσι εύκολα και άνετα περνούν στο Μάλμο.
Φτάνοντας στον κεντρικό σταθμό του Μάλμο και αφού περάσαμε τη μικρή γέφυρα Mälarbron, τη γέφυρα που ενώνει την πλατεία του σταθμού με την παλιά πόλη (την Gamla Staden), το πρώτο που συναντήσαμε είναι η πλατεία Stortorget, η οποία είναι και η είσοδος γιά την παλιά πόλη που έχει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Η πλατεία αυτή είναι η παλαιότερη του Μάλμο, είναι περικυκλωμένη από πολλά και ωραία κτήρια και στο μέσον της ξεχωρίζει το επιβλητικό άγαλμα του έφιππου βασιλιά Καρόλου Χ.
Ξεχωρίζουν το Rådhuset(το Δημαρχείο) το οποίο φτιάχτηκε το 1546 και με την αναγεννησιακή του πρόσοψη κλέβει από μακριά τις εντυπώσεις, το D. Residenset(η κατοικία του κυβερνήτη) και ένα υπέροχο κτήριο του 1898 με κόκκινα τούβλα που στεγάζει το παλιό φαρμακείο ''Lejonet''.
η πλατεία Stortorget
το Rådhuset
το φαρμακείο ''Lejonet''
Από εκεί ξεκινά ένας ωραίος πεζόδρομος στρωμένος με κυβόλιθους, ηSödergatan, ο παλαιότερος της πόλης με πολλά καλά καταστήματα κυρίως με σουηδικές φίρμες και πολλά καφέ και εστιατόρια. Στην αρχή του πεζόδρομου ξεχωρίζει μία παράξενη χιουμοριστική σύνθεση με αγαλματάκια - μουσικά όργανα σε σχηματισμό παρέλασης τα οποία σου φτιάχνουν τη διάθεση και σε βοηθούν να μπεις ευχάριστα στο κλίμα αυτής της όμορφης πόλης.
Ο πεζόδρομος αυτός συγκεντρώνει πολύ κόσμο όλων των ηλικιών για να κάνουν τα ψώνια τους, να χαζέψουν τις όμορφες βιτρίνες, να καθήσουν στα γραφικά καφέ και μπαράκια και κυρίως μικρά παιδιά που συνηθίζουν να πηγαινοέρχονται με τα πατίνια τους ή τα σκέιτ μπορντ τους, αλλά μερικές φορές είναι κουραστικό να προσπαθείς να τα αποφύγεις μην τυχόν πέσουν πάνω σου.
η Södergatan
Το τέλος του πεζοδρόμου μας έφερε στη δεύτερη μεγάλη πλατεία του Μάλμο, τηνGustav Adolfs Torg. Μία μεγάλη καταπράσινη πλατεία που είναι τόπος συνάντησης των κατοίκων αλλά και τόπος όπου γίνονται πολλές εκδηλώσεις, φεστιβάλ αλλά και εκθέσεις λουλουδιών. Στο κέντρο της πλατείας υπάρχει και ένα όμορφο συντριβάνι με τρία παιδάκια αγκαλιασμένα γύρω από την πηγή που μοιάζουν σαν να χορεύουν. Εκείνο όμως που ξεχωρίζει στην άκρη της πλατείας είναι το γλυπτό Griffin , ένα μυθικό τέρας με σώμα λιονταριού και κεφάλι με φτερά αετού.
Δίπλα από την πλατεία ξεκινά και το μεγάλο καταπράσινο πάρκο Gamla Kyrkogården με τα πυκνά και πανύψηλα δέντρα που είναι σημαντικός τόπος ξεκούρασης και αναψυχής για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης. Εντύπωση όμως μας έκανε κάνοντας βόλτα στο πάρκο, η διαπίστωση ότι σε πολλά σημεία υπήρχαν πάρα πολλοί τάφοι, οι περισσσότεροι από τον προηγούμενο αιώνα αλλά και αρκετοί σύγχρονοι. Φαίνεται ότι αυτό το όμορφο πάρκο κάποτε ήταν νεκροταφείο και στις μέρες μας συνεχίζει να είναι κάτι το ενδιάμεσο.
Το Μάλμο όμως όπως και η Κοπεγχάγη έχει την τύχη να το διασχίζουν και μεγάλα κανάλια στα οποία μπορείς με κάποιο τουρ να περιηγηθείς στα ωραιότερα σημεία της πόλης ή ακόμα να νοικιάσεις θαλάσσιο ποδήλατο και να κάνεις μόνος σου μία ρομαντική βόλτα μέσα από τα δάση της πόλης.
Ένα από τα πολύ ωραία πάρκα - δάση είναι και το υπέροχο Kungsparken που ξεχωρίζει για τα κανάλια του και την μεγάλη λίμνη στο κέντρο του.
το Kungsparken
Παίρνοντας σιγά σιγά το δρόμο της επιστοφής περάσαμε και από μία άλλη γοητευτική γειτονιά, την Lilla Torg (μικρή πλατεία) και ξαφνικά αισθάνεσαι ότι το σκηνικό αλλάζει και βρίσκεσαι σε περασμένους αιώνες. Η περιοχή αυτή είναι γεμάτη με παλιά ξύλινα σπίτια από τον 16ο αιώνα και στενά λιθόστρωτα δρομάκια. Τα σπίτια αυτά κάποτε ανήκαν σε εμπόρους και πολλά από αυτά ήταν αποθήκες. Το παλαιότερο από όλα είναι το Hedmanska Gården που πλέον είναι κέντρο σχεδίου και αρχιτεκτονικής, ενώ τον Ιούλιο στην εσωτερική αυλή του διοργανώνονται πολλά υπαίθρια κονσέρτα. Στην Lilla Torg μαζεύονται οι ντόπιοι γιά να φάνε, να πιούν, να ψωνίσουν αλλά και να κάνουν τον περίπατο τους. Λίγο πιό πάνω από την πλατεία είναι και μία πολύ ωραία σκεπαστή αγορά όπου καθήσαμε για φαγητό, η Saluhallen, η οποία θυμίζει τις αντίστοιχες που συναντάμε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες με πολλά εστιατόρια αλλά και μαγαζάκια που πωλούν τοπικά και διεθνή προϊόντα. Το φαγητό ήταν πολύ καλό με φρέσκα προϊόντα από τα γύρω μαγαζάκια αλλά και το περιβάλλον ήταν πολύ ατμοσφαιρικό ιδίως στο σκεπαστό αίθριο που καθήσαμε.
η εσωτερική αυλή
Lilla Torg
Η ώρα όμως περνούσε και έπρεπε να επιστρέψουμε στο σταθμό γιά να πάρουμε το τραίνο γιά την Κοπεγχάγη. Προηγουμένως όμως περάσαμε και από τον μεγάλο καθεδρικό ναό του Μάλμο, τον St. Petri Kyrka, έναν εντυπωσιακό ναό του 13ου αιώνα σε γοτθικό στυλ.
Κάπως έτσι πέρασε και αυτό το πρωϊνό σ’αυτή την γραφική πόλη του Μάλμο.
Σίγουρα είδαμε πολύ λίγα από αυτά που κρύβει η ωραία αυτή πόλη, αλλά τουλάχιστον ήταν μία ευκαιρία, αφού βρισκόμασταν τόσο κοντά, να πάρουμε μία ιδέα και από μία άλλη πόλη της Σουηδίας.
Όταν επιστρέψαμε πιά στην Κοπεγχάγη και παρόλο που η ώρα ήταν περασμένη, ο ήλιος ήταν ακόμα αρκετά ψηλά. Έτσι συνεχίσαμε για να πάμε να δούμε μιά περιοχή, στα ανατολικά της πόλης, για την οποία είχαμε ακούσει πολλά, την εναλλακτική περιοχή της Christianshavn.
Δημιουργήθηκε από τον Χριστιανό Δ’ στις αρχές του 17ου αιώνα ως ναυτική βάση και στρατιωτικός προμαχώνας της ανερχόμενης πόλης της Κοπεγχάγης (τελικά ο συγκεκριμένος βασιλιάς πρέπει να ήταν από τους σπουδαιότερους που πέρασαν από την Δανία γιατί το όνομα του βρίσκεται σχεδόν πάντα πίσω από τα σημαντικότερα έργα στη χώρα).
Στο νησί αυτό εγκαταστάθηκαν και τα πρώτα ναυπηγεία της Κοπεγχάγης και δημιουργήθηκαν πολλά σπίτια και αποθήκες για τους πρώτους ναυτικούς. Σήμερα είναι μιά αναβαθμισμένη περιοχή και εκεί όπου παλιά υπήρχαν εγκαταλειμμένες αποθήκες και σπίτια, υπάρχουν πλέον κομψά διαμερίσματα, γραφεία εταιρειών, εστιατόρια, καφετέριες και μπαρ. Η γειτονιά αυτή προσελκύει καλλιτέχνες, απόκληρους, χίπις και chlosard αλλά πλέον και πολλά στελέχη επιχειρήσεων.
Επειδή στην περιοχή υπάρχουν και πολλά κανάλια που μοιάζουν με τα αντίστοιχα της Ολλανδίας, πολλές φορές ονομάζεται και μικρό Άμστερνταμ. Για να εξερευνήσεις την περιοχή μπορείς να χρησιμοποιήσεις είτε το ποδήλατο, είτε κάποιο καραβάκι (αυτά που ξεκινούν από το Nyhavn και σε κάνουν βόλτα στα κανάλια) είτε ακόμα καλύτερα με τα πόδια που μεταξύ μας είναι τόσο γραφική και ρομαντική η βόλτα ανάμεσα στα κανάλια, που γυρνάς εύκολα όλο το νησί χωρίς να το καταλάβεις και χωρίς να κουραστείς.
Η περιοχή αυτή έγινε πολύ γνωστή από το 1971 για την περίφημη Christiania.
Ένα παλιό εγκαταλειμμένο στρατόπεδο στην ανατολική πλευρά του νησιού της Christianshavn ανακηρύχθηκε από καταληψίες ελεύθερο κράτος με δικούς του νόμους και κανόνες. Σχεδόν χίλιοι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή μετατρέποντας τους παλιούς στρατώνες και αποθήκες σε σπίτια και σχολεία και ξεκίνησαν τις δικές τους επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Αρχικά η αστυνομία προσπάθησε να τους εκδιώξει, στάθηκε όμως δύσκολο γιατί ήταν η εποχή του κινήματος των χίπις και πλήθος εναλλακτικών ανθρώπων συγκεντρωνόταν καθημερινά από όλα τα μέρη της Δανίας. Έτσι η κυβέρνηση υποχώρησε, τους έδωσε κάποια ''αυτονομία'' και επέτρεψε η κοινότητα να συνεχίσει να υπάρχει σαν κοινωνικό πείραμα. Με τον καιρό όμως η περιοχή έγινε τόπος συγκέντρωσης περιθωριακών και ναρκομανών.
Οι ίδιοι όμως οι κάτοικοι προσπάθησαν να αναμορφώσουν την περιοχή τους, απαγόρευσαν όσο ήταν εφικτό την διακίνηση σκληρών ναρκωτικών, εκδίωξαν τους εμπόρους ηρωίνης και κοκαϊνης, συγχρόνως όμως στράφηκαν και κατά των ΜΜΕ που προβάλουν την περιοχή σαν κέντρο παρακμής και εγκληματικότητας και όχι σαν μία αυτοδιοικούμενη ανεκτική κοινωνία.
Οι Δανοί όμως ενοχλούνται και από το ότι οι κάτοικοι δεν πληρώνουν ενοίκιο και φόρους και θα προτιμούσαν η περιοχή να μετατραπεί σε δημόσιο πάρκο. Η είσοδος βρίσκεται στην Prinsessgade και οι επισκέπτες είναι ευπρόσδεκτοι για έναν περίπατο, αλλά οι φωτογραφίες καλό είναι να αποφεύγονται ιδίως στο δρόμο με τα βαποράκια όπου εκεί θα σε αποτρέψει βέβαια και η θέα των μεγαλόσωμων σκυλιών!
Συνεχίζοντας τον περίπατο, λίγα λεπτά πιό πέρα και συγκεκριμένα στα νοτιοδυτικά της Christiania, βρίσκεται μια ωραία αλλά και συγχρόνως μία από τις πιό παράξενες εκκλησίες της Κοπεγχάγης , η Vor Frelsers Kirke.
Δεν υπάρχει περίπτωση όταν βρεθείς στην περιοχή να μην σου κλέψει την ματιά το εξωτερικό της εκκλησίας και ιδίως ο παράξενος ελικοειδής πύργος. Η εκκλησία κτίστηκε το 1696 από τον Σουηδό αρχιτέκτονα Νικόδημο Τέσιν, ο οποίος μαζί με τον πατέρα του έβαλαν την υπογραφή τους σε πολλά σπουδαία μνημεία της Σουηδίας.
Ο εξωτερικός πύργος με την ελικοειδή σκάλα κατασκευάστηκε 50 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της εκκλησίας και είναι ο τρίτος ψηλότερος πύργος της Κοπεγχάγης. Θεωρείται όμως μοναδικός γιατί η θέα από εκεί ψηλά είναι συγκλονιστική αλλά και γιατί χρειάζεται πολύ κόπο, θέληση και αντοχές για να ανεβεί κάποιος τις 400 σκάλες μέχρι την κορυφή και κυρίως να μην είναι υψοφοβικός. Τα τελευταία 150 σκαλιά του πύργου βρίσκονται στην εξωτερική πλευρά και όσο ανεβαίνεις στενεύουν και δίνουν την αίσθηση ότι ανεβαίνεις στον ουρανό!
Ο αρχιτέκτονας Lauritz de Thurah κατασκέυασε αυτόν τον πύργο εμπνευσμένος από το παρεκκλήσι του St. Ivo στη Ρώμη, όπου το έργο του Borromini είχε παρόμοια εξωτερική σκάλα.
Ένας μύθος λέει ότι ο de Thurah αυτοκτόνησε πέφτοντας από την κορυφή του πύργου επειδή θεώρησε ότι ενήργησε ενάντια στις εντολές του βασιλιά Φρειδερίκου Ε’ και έφτιαξε τη σκάλα ανάποδα να περιστρέφεται προς τα δεξιά. Στην πραγματικότητα πέθανε πάμπτωχος στο σπίτι του επτά χρόνια μετά την ολοκλήρωση του έργου του και αφού είχε κερδίσει τον σεβασμό και την αναγνώριση από τον βασιλιά και τους κατοίκους της Κοπεγχάγης. Τελικά παντού πίσω από κάθε μεγάλο έργο υπάρχει και κάποιος μύθος.
Ο περίπατος μας θα έκλεινε σε ένα πολύ γραφικό μέρος στα βόρεια της Christianshavn στο διπλανό νησάκι Holmen, όπου εκεί στο λιμάνι, απέναντι από το κανάλι Nyhavn, υπάρχει η εντυπωσιακή αγορά street food Papirøen (Paper island) που θυμίζει τις αντίστοιχες αγορές σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις και συγχρόνως είναι ένα κέντρο τέχνης και εκθέσεων. Εκεί μπορεί κάποιος να φάει οικονομικά, να καθήσει στους έξω πάγκους αλλά και στις ξαπλώστρες μπροστά στο κανάλι και να χαζέψει τη γύρω περιοχή.
http://copenhagenstreetfood.dk/en/
χαρακτηριστικές φωτογραφίες από το ίντερνετ
