sophia_det
Member
- Μηνύματα
- 213
- Likes
- 225
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ισλανδία,Περού,Ν.Ζηλανδία
Περιεχόμενα
όσο θέλεις βρόντα; Κάπως έτσι… Τριήμερο ξεπρόβαλε και προορισμός επιλέχθηκε! Ζητούμενο η ηρεμία, η καλή θάλασσα, το φαγητό και το ξεμούδιασμα, κοινώς καλή η ξάπλα, αλλά καλύτερο το περπάτημα. 
Γενικές οδηγίες
· Πρόσβαση: εμείς πήγαμε με το Σκοπελίτη και γυρίσαμε με το SuperJet από Νάξο. Επίσης πάει : το Blue Star, αλλά φθάνει μεταμεσονύχτιες ώρες…το Artemis, που κάνει ενδοεπικοινωνία μεταξύ των Κυκλαδονησιων και το Κεντέρης.
· Στο Κουφονήσι δεν υπάρχουν ουσιαστικά δρόμοι. Ο «επονομαζόμενος» δρόμος μπορεί να διανυθεί με τζιπ ή (με προσοχή) με ενοικιαζόμενο ποδήλατο. Οι αποστάσεις μπορούν να καλυφθούν με τα πόδια. Μέσα σε 3-3,5 ώρες μπορείτε να κάνετε το γύρο του νησιού με τα πόδια. Υπάρχει και παραθαλάσσιο μονοπάτι, ακολουθώντας το μπορείτε να δείτε το μεγαλύτερο μέρος του νησιού, το οποίο είναι περίπου 3,5 τ.χλμ. Αυτά που θα δείτε είναι περίπου σε μέγιστη απόσταση 2-2,5 χλμ (40 λεπτών).
· Το πάνω Κουφονήσι, είναι το μόνο νησάκι που κατοικείται από το σύμπλεγμα που ονομάζεται Κουφονήσια (τα άλλα είναι η Κέρος και το κάτω Κουφονήσι) και ανήκει στις λεγόμενες Μικρές Κυκλάδες.
· Την περίοδο που πήγαμε εμείς ήταν τίγκα στους γυμνιστές και αναφέρομαι στις περισσότερες παραλίες. Γενικώς, η αναλογία ήταν 70%-30% υπέρ των τσίτσιδων
Λογικά η αναλογία αυτή θα μειώνεται Ιούλιο και Αύγουστο.
1Η ΜΕΡΑ (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ)
Παίρνουμε τον περιβόητο Σκοπελίτη (το νέο) από Νάξο (7,5 ευρώ). Μαζί μας, εκτός από ανθρώπους, υπάρχουν κότες, σκυλιά, πρόβατα, έπιπλα…ένα διασκεδαστικό χάος που συνοδεύεται βέβαια από ανάλογες μυρωδιές! Ευτυχώς δεν είχε κύμα και πήγαμε με τα στομάχια στη θέση μας! Στη διαδρομή γνωρίζουμε ντόπιους από Σχοινούσα και Αμοργό. Πολύ φιλικοί και με μια γαλήνη στο βλέμμα. Εγώ (προσωπική εξομολόγηση) πιστεύω πως θα είχα "σαλτάρει", αν έμενα σε τόσο μικρό και απομονωμένο μέρος...
Πρώτη στάση μετά από 1,5 ώρα περίπου η Ηρακλειά. Οι εντυπώσεις είναι πολύ γλυκές, αίσθηση ζαχαρωτού...δεν ξέρω γιατί. Σε προδιαθέτει να την επισκεφθείς. Το μπλε της θάλασσας που σε αφήνει άφωνο. Μία μικρούλα παραλία με δενδράκια κοντά στο λιμάνι και η αρχή του οικισμού που ανηφορίζει. Αρκετά σκαφάκια και ιστιοπλοϊκά τριγύρω. Κόσμος ελάχιστος. Η ηρεμία διακόπτεται από το ξεκουβάλημα του Σκοπελίτη. Σε χρόνο ντε-τε έχουν κατεβεί πετεινάρια, πρόβατα, κάτοικοι, ψυγεία, τουρίστες (?) και δεν ξέρω και γω τι. Μου θύμισε Ελλάδα που βλέπω μέσα από ταινίες μόνο… Ο Σκοπελίτης δεν είναι ένα απλό καραβάκι για αυτούς. Είναι κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Ο καπετάνιος θεωρείται λαϊκός ήρωας και όχι άδικα. Στα υπόψη η Ηρακλειά…
(φώτο : φεύγοντας από Νάξο και λιμάνι - νερά Ηρακλειάς)
View attachment 8066 View attachment 8067 View attachment 8068 View attachment 8069
Δεύτερη στάση η Σχοινούσα σε 10 μόλις λεπτάκια από την Ηρακλειά. Λένε πως κάποιοι το καλοκαίρι κάνουν τη διαδρομή κολυμπώντας. Γενικά οι Μικρές Κυκλάδες ενδείκνυνται για το λεγόμενο island hopping. Μπορείτε να κάτσετε από 2-3 μέρες στο καθένα και να μετακινείστε με τον Σκοπελίτη που έχει και φθηνό εισιτήριο. Η διαδρομή είναι Νάξος-Ηρακλειά- Σχοινούσα– Κουφονήσι (Δονούσα μέρα παρά μέρα- τουλάχιστον γι αυτή την περίοδο)- Αμοργό. Μέχρι Κουφονήσι το εισιτήριο κόστισε 7,5 ευρώ. Ξεκινά στις 2μ.μ. καθημερινά από Νάξο και καταλήγει στην Αμοργό. Από Κουφονήσι για Αμοργό θα υπολογίσετε ακόμη 1 ώρα (3,5 δηλαδή από Νάξο).
Από το λιμανάκι της Σχοινούσας δεν μπορείς να δεις και πολλά πράγματα. Βασικά, δεν βλέπεις τίποτα. Ο οικισμός είναι από την άλλη μεριά, οπότε μην κρίνετε από την ερημιά του λιμανιού και τα 5-6 κτίσματα που υπάρχουν. Μας είπαν πως έχει όμορφη χώρα. Δεν ξέρω, αν μεροληπτούσαν…Όπως μου απάντησε και ο δάσκαλος από τη Σχοινούσα, γέννημα θρέμμα της, σε ερώτησή μου πως είναι το χειμώνα και πως τα περνάνε εκεί «αν έχεις με κάτι να ασχολείσαι, παντού είναι καλά και περνά γρήγορα ο χρόνος…η αδράνεια σκοτώνει»…
Τρίτη στάση και τελευταία για εμάς το (πάνω) Κουφονήσι. Σε 40 περίπου λεπτά φθάνουμε στον προορισμό μας. Κατεβαίνει κάποιος κόσμος, αλλά οι περισσότεροι οδεύουν προς Αμοργό μεριά.
Χρόνος ταξιδιού: 2,5 ώρες από Νάξο
(φωτογραφίες: Σχοινούσα- τελευταία: φθάνοντας στο Κουφονήσι) View attachment 8094 View attachment 8095 View attachment 8096
(συνέχεια 1η μέρας)
Φθάνουμε κατά τις 4:30 το μεσημέρι. Πρώτη εντύπωση…χμ, προσωπικά νόμιζα ότι το Κουφονήσι είναι καμιά 10αρια σπίτια και ανάλογα rooms to let. Αυτό που βλέπω μοιάζει με οικιστικό οργασμό. Περισσότερο με την κακή έννοια…Στα ούτε 2 λεπτά με τα πόδια από το λιμάνι, βρίσκεται η παραλία της χώρας (ΑΜΜΟΣ). Φαρδιά και πλατιά παραλία που ενώνεται με το χωματόδρομο (κεντρικό δρόμο), η άμμος σαν βρεγμένη (δεν μ’αρέσουν αυτές οι αμμουδιές- συνήθως κρύβουν αγωγούς λυμάτων από κάτω…), τα νερά κρυστάλλινα και γαλαζοπράσινα, τα πολύχρωμα ψαροκάικα παρατεταγμένα ολοκληρώνουν το σκηνικό. Ένα ταβερνάκι και η πλατεία του χωριού με το πηγάδι (από εδώ ανηφορίζετε για τον κυρίως οικισμό). Ησυχία…
Βρίσκουμε το ξενοδοχείο. Είναι σε απόσταση αναπνοής, καλά δωμάτια, μπροστά στη θάλασσα, 40 ευρώ (Ιούνιος) και πρωινό από 5 ευρώ (continental) ανάλογα τι πάρετε από τον κατάλογο. Τα πιο πολλά δωμάτια τον Ιούνιο ήταν στα 30-40 ευρώ. Η ζέστη είναι ανυπόφορη και πεταγόμαστε για μια βουτιά στην παραλία της χώρας. Το βραδάκι ξεκινά και η πρώτη επαφή με το χωριό. Και φυσικά παίρνουμε το λάθος δρόμο. Το έχουμε αυτό το ταλέντο. Μπορεί να μη χαθούμε σε μεγαλόπολη, αλλά σε χωριό είναι καθιερωμένο! Ακολουθήστε το πλακόστρωτο μας είπαν…αυτό όμως που είναι κοντά στο λιμάνι και όχι στο τέλος της παραλίας (!)…παίρνουμε το λάθος πεζόδρομο και αφού συναντήσουμε μερικά δωμάτια και μαγαζάκια…λέμε, τι αυτό είναι το Κουφονήσι; 50 μέτρα; Όχι, ο πεζόδρομος ξεκινά από την «πλατεία» (πλατεία, δρόμος και παραλία είναι σχεδόν ενωμένα), από εκεί που έχει ένα πηγαδάκι. Αρκετά μαγαζάκια για ψώνια, ένα σουπερ μάρκετ, μερικά μπαράκια-καφέ σε χαλαρό στυλ, μία εκκλησία, 6-7 ταβέρνες. Ουσιαστικά είναι ένας δρόμος που ανηφορίζει. Δεν θα χαρακτήριζα γραφικά τα σοκάκια και η χώρα είναι μάλλον αδιάφορη. Και έχω φάει τις Κυκλάδες με το κουτάλι…Οι ντόπιοι όμως είναι πολύ φιλικοί, ψήνονται για κουβεντολόι. Τρώμε στη «Μέλισσα» λαχταριστή μπριζόλα και ντόπιους αφράτους κεφτέδες με δυόσμο (δεν τρώμε θαλασσινά δυστυχώς). Στο σέρβις μια αεικίνητη γιαγιά (80+), που όποτε μας βλέπει να κάνουμε παύση από το φαί μας κάνει νοήματα «φάτε, φάτε» (το κατοχικό σύνδρομο), και τα εγγόνια της. Γενικά, όλες οι επιχειρήσεις είναι εδώ οικογενειακές. Μια οικογένεια συνήθως έχει δωμάτια, ταβέρνα και μαγαζί με τουριστικά-αξεσουάρ. Το μισό Κουφονήσει λέγεται Πράσινος.Οι περισσότεροι τουρίστες είναι ξένοι, κυρίως Ιταλοί. Φαντάζομαι τον Αύγουστο μόνο ιταλικά θα ακούγονται. Και επειδή μία φωτογραφία ίσον χίλιες λέξεις...
Φωτογραφίες
Γενικές οδηγίες
· Πρόσβαση: εμείς πήγαμε με το Σκοπελίτη και γυρίσαμε με το SuperJet από Νάξο. Επίσης πάει : το Blue Star, αλλά φθάνει μεταμεσονύχτιες ώρες…το Artemis, που κάνει ενδοεπικοινωνία μεταξύ των Κυκλαδονησιων και το Κεντέρης.
· Στο Κουφονήσι δεν υπάρχουν ουσιαστικά δρόμοι. Ο «επονομαζόμενος» δρόμος μπορεί να διανυθεί με τζιπ ή (με προσοχή) με ενοικιαζόμενο ποδήλατο. Οι αποστάσεις μπορούν να καλυφθούν με τα πόδια. Μέσα σε 3-3,5 ώρες μπορείτε να κάνετε το γύρο του νησιού με τα πόδια. Υπάρχει και παραθαλάσσιο μονοπάτι, ακολουθώντας το μπορείτε να δείτε το μεγαλύτερο μέρος του νησιού, το οποίο είναι περίπου 3,5 τ.χλμ. Αυτά που θα δείτε είναι περίπου σε μέγιστη απόσταση 2-2,5 χλμ (40 λεπτών).
· Το πάνω Κουφονήσι, είναι το μόνο νησάκι που κατοικείται από το σύμπλεγμα που ονομάζεται Κουφονήσια (τα άλλα είναι η Κέρος και το κάτω Κουφονήσι) και ανήκει στις λεγόμενες Μικρές Κυκλάδες.
· Την περίοδο που πήγαμε εμείς ήταν τίγκα στους γυμνιστές και αναφέρομαι στις περισσότερες παραλίες. Γενικώς, η αναλογία ήταν 70%-30% υπέρ των τσίτσιδων
Λογικά η αναλογία αυτή θα μειώνεται Ιούλιο και Αύγουστο.
1Η ΜΕΡΑ (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ)
Παίρνουμε τον περιβόητο Σκοπελίτη (το νέο) από Νάξο (7,5 ευρώ). Μαζί μας, εκτός από ανθρώπους, υπάρχουν κότες, σκυλιά, πρόβατα, έπιπλα…ένα διασκεδαστικό χάος που συνοδεύεται βέβαια από ανάλογες μυρωδιές! Ευτυχώς δεν είχε κύμα και πήγαμε με τα στομάχια στη θέση μας! Στη διαδρομή γνωρίζουμε ντόπιους από Σχοινούσα και Αμοργό. Πολύ φιλικοί και με μια γαλήνη στο βλέμμα. Εγώ (προσωπική εξομολόγηση
) πιστεύω πως θα είχα "σαλτάρει", αν έμενα σε τόσο μικρό και απομονωμένο μέρος...Πρώτη στάση μετά από 1,5 ώρα περίπου η Ηρακλειά. Οι εντυπώσεις είναι πολύ γλυκές, αίσθηση ζαχαρωτού...δεν ξέρω γιατί. Σε προδιαθέτει να την επισκεφθείς. Το μπλε της θάλασσας που σε αφήνει άφωνο. Μία μικρούλα παραλία με δενδράκια κοντά στο λιμάνι και η αρχή του οικισμού που ανηφορίζει. Αρκετά σκαφάκια και ιστιοπλοϊκά τριγύρω. Κόσμος ελάχιστος. Η ηρεμία διακόπτεται από το ξεκουβάλημα του Σκοπελίτη. Σε χρόνο ντε-τε έχουν κατεβεί πετεινάρια, πρόβατα, κάτοικοι, ψυγεία, τουρίστες (?) και δεν ξέρω και γω τι. Μου θύμισε Ελλάδα που βλέπω μέσα από ταινίες μόνο… Ο Σκοπελίτης δεν είναι ένα απλό καραβάκι για αυτούς. Είναι κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Ο καπετάνιος θεωρείται λαϊκός ήρωας και όχι άδικα. Στα υπόψη η Ηρακλειά…
(φώτο : φεύγοντας από Νάξο και λιμάνι - νερά Ηρακλειάς)
View attachment 8066 View attachment 8067 View attachment 8068 View attachment 8069
Δεύτερη στάση η Σχοινούσα σε 10 μόλις λεπτάκια από την Ηρακλειά. Λένε πως κάποιοι το καλοκαίρι κάνουν τη διαδρομή κολυμπώντας. Γενικά οι Μικρές Κυκλάδες ενδείκνυνται για το λεγόμενο island hopping. Μπορείτε να κάτσετε από 2-3 μέρες στο καθένα και να μετακινείστε με τον Σκοπελίτη που έχει και φθηνό εισιτήριο. Η διαδρομή είναι Νάξος-Ηρακλειά- Σχοινούσα– Κουφονήσι (Δονούσα μέρα παρά μέρα- τουλάχιστον γι αυτή την περίοδο)- Αμοργό. Μέχρι Κουφονήσι το εισιτήριο κόστισε 7,5 ευρώ. Ξεκινά στις 2μ.μ. καθημερινά από Νάξο και καταλήγει στην Αμοργό. Από Κουφονήσι για Αμοργό θα υπολογίσετε ακόμη 1 ώρα (3,5 δηλαδή από Νάξο).
Από το λιμανάκι της Σχοινούσας δεν μπορείς να δεις και πολλά πράγματα. Βασικά, δεν βλέπεις τίποτα. Ο οικισμός είναι από την άλλη μεριά, οπότε μην κρίνετε από την ερημιά του λιμανιού και τα 5-6 κτίσματα που υπάρχουν. Μας είπαν πως έχει όμορφη χώρα. Δεν ξέρω, αν μεροληπτούσαν…Όπως μου απάντησε και ο δάσκαλος από τη Σχοινούσα, γέννημα θρέμμα της, σε ερώτησή μου πως είναι το χειμώνα και πως τα περνάνε εκεί «αν έχεις με κάτι να ασχολείσαι, παντού είναι καλά και περνά γρήγορα ο χρόνος…η αδράνεια σκοτώνει»…
Τρίτη στάση και τελευταία για εμάς το (πάνω) Κουφονήσι. Σε 40 περίπου λεπτά φθάνουμε στον προορισμό μας. Κατεβαίνει κάποιος κόσμος, αλλά οι περισσότεροι οδεύουν προς Αμοργό μεριά.
Χρόνος ταξιδιού: 2,5 ώρες από Νάξο
(φωτογραφίες: Σχοινούσα- τελευταία: φθάνοντας στο Κουφονήσι) View attachment 8094 View attachment 8095 View attachment 8096
(συνέχεια 1η μέρας)
Φθάνουμε κατά τις 4:30 το μεσημέρι. Πρώτη εντύπωση…χμ, προσωπικά νόμιζα ότι το Κουφονήσι είναι καμιά 10αρια σπίτια και ανάλογα rooms to let. Αυτό που βλέπω μοιάζει με οικιστικό οργασμό. Περισσότερο με την κακή έννοια…Στα ούτε 2 λεπτά με τα πόδια από το λιμάνι, βρίσκεται η παραλία της χώρας (ΑΜΜΟΣ). Φαρδιά και πλατιά παραλία που ενώνεται με το χωματόδρομο (κεντρικό δρόμο), η άμμος σαν βρεγμένη (δεν μ’αρέσουν αυτές οι αμμουδιές- συνήθως κρύβουν αγωγούς λυμάτων από κάτω…), τα νερά κρυστάλλινα και γαλαζοπράσινα, τα πολύχρωμα ψαροκάικα παρατεταγμένα ολοκληρώνουν το σκηνικό. Ένα ταβερνάκι και η πλατεία του χωριού με το πηγάδι (από εδώ ανηφορίζετε για τον κυρίως οικισμό). Ησυχία…
Βρίσκουμε το ξενοδοχείο. Είναι σε απόσταση αναπνοής, καλά δωμάτια, μπροστά στη θάλασσα, 40 ευρώ (Ιούνιος) και πρωινό από 5 ευρώ (continental) ανάλογα τι πάρετε από τον κατάλογο. Τα πιο πολλά δωμάτια τον Ιούνιο ήταν στα 30-40 ευρώ. Η ζέστη είναι ανυπόφορη και πεταγόμαστε για μια βουτιά στην παραλία της χώρας. Το βραδάκι ξεκινά και η πρώτη επαφή με το χωριό. Και φυσικά παίρνουμε το λάθος δρόμο. Το έχουμε αυτό το ταλέντο. Μπορεί να μη χαθούμε σε μεγαλόπολη, αλλά σε χωριό είναι καθιερωμένο! Ακολουθήστε το πλακόστρωτο μας είπαν…αυτό όμως που είναι κοντά στο λιμάνι και όχι στο τέλος της παραλίας (!)…παίρνουμε το λάθος πεζόδρομο και αφού συναντήσουμε μερικά δωμάτια και μαγαζάκια…λέμε, τι αυτό είναι το Κουφονήσι; 50 μέτρα; Όχι, ο πεζόδρομος ξεκινά από την «πλατεία» (πλατεία, δρόμος και παραλία είναι σχεδόν ενωμένα), από εκεί που έχει ένα πηγαδάκι. Αρκετά μαγαζάκια για ψώνια, ένα σουπερ μάρκετ, μερικά μπαράκια-καφέ σε χαλαρό στυλ, μία εκκλησία, 6-7 ταβέρνες. Ουσιαστικά είναι ένας δρόμος που ανηφορίζει. Δεν θα χαρακτήριζα γραφικά τα σοκάκια και η χώρα είναι μάλλον αδιάφορη. Και έχω φάει τις Κυκλάδες με το κουτάλι…Οι ντόπιοι όμως είναι πολύ φιλικοί, ψήνονται για κουβεντολόι. Τρώμε στη «Μέλισσα» λαχταριστή μπριζόλα και ντόπιους αφράτους κεφτέδες με δυόσμο (δεν τρώμε θαλασσινά δυστυχώς). Στο σέρβις μια αεικίνητη γιαγιά (80+), που όποτε μας βλέπει να κάνουμε παύση από το φαί μας κάνει νοήματα «φάτε, φάτε» (το κατοχικό σύνδρομο), και τα εγγόνια της. Γενικά, όλες οι επιχειρήσεις είναι εδώ οικογενειακές. Μια οικογένεια συνήθως έχει δωμάτια, ταβέρνα και μαγαζί με τουριστικά-αξεσουάρ. Το μισό Κουφονήσει λέγεται Πράσινος.Οι περισσότεροι τουρίστες είναι ξένοι, κυρίως Ιταλοί. Φαντάζομαι τον Αύγουστο μόνο ιταλικά θα ακούγονται. Και επειδή μία φωτογραφία ίσον χίλιες λέξεις...
Φωτογραφίες
- 5772 – Σκοπελίτης
- 5784- θέα από το δωμάτιο
- 5793 – ο κεντρικός και μοναδικός δρόμος του νησιού
- 5794 – η Κέρος και το Γλαρονήσι από το μπαλκόνι μας
- 5795 – το κάτω Κουφονήσι (φαίνεται από τα αριστερά πόσο κοντά είναι στο πάνω)
- 5797 – νερααααααά
View attachment 8135
View attachment 8136
View attachment 8137
View attachment 8138
View attachment 8139
View attachment 8140
- 5804 – χωριό
- 5805- μαγαζάκι με γλυκά, που δυστυχώς δεν είχε ανοίξει ακόμα
- 5808 – χωριό
- 5811 – η ΑΜΜΟΣ, κεντρική παραλία του χωριού και ο δρόμος πίσω από τα παγκάκια…
- 5815 – παραλία-νερά
- 5827 – ριλάξ στο μπαλκονάκι με θέα ανεπανάληπτη View attachment 8141 View attachment 8142 View attachment 8143 View attachment 8144 View attachment 8145 View attachment 8146
Καφεδάκι και πρωινό στη βεράντα του ξενοδοχείου συνομιλώντας με τη γυναίκα ενός εκ των ιδιοκτητών. Προτάσεις για μπάνιο και φαί, πληροφορίες, γενικώς πως και που να κινηθούμε. Υπάρχει ένας δρόμος, τρόπος του λέγειν, ο οποίος είναι για οδήγηση μόνο με τζιπ/αγροτικό. Αλλού υποτυπώδης άσφαλτος, αλλού χωματόδρομος με λακκούβες, στενός…δεν συνίσταται. Εξάλλου, είναι βλακώδες να φέρεις αυτοκίνητο σε τόσο μικρό νησί. Μάθαμε, όμως, ότι σκάνε τον Αύγουστο μερικοί με τζιπ από Αθήνα και μπλοκάρεται όλο το νησί. Έλεος… Ούτε 3,5 χλμ δεν είναι το νησί. Και τα μέρη που είναι για επίσκεψη είναι σε ακτίνα 2 χλμ, από τη μια μεριά του νησιού. Η άλλη μας είπαν ότι δεν έχει τίποτα ούτε παραλίες.
Ξεκινήσαμε από το δρόμο, ο οποίος σε λίγα μέτρα συναντάται με μια μικρή παραλία («ΠΟΡΤΑ»), από όπου ξεκινά και το παραθαλάσσιο μονοπάτι. Συνιστώ το μονοπάτι ή ενοικιαζόμενο ποδήλατο. Συναντάμε πάλι τη γυναίκα του ιδιοκτήτη, η οποία πηγαίνει για καφεδάκι στο Πορί και προθυμοποιείται να μας πάει μέχρι εκεί με το αυτοκίνητό της, αν θέλουμε. Τα σχέδια αλλάζουν και τραβάμε προς το Πορί και εμείς. Το Πορί θεωρείται η καλύτερη και μεγαλύτερη παραλία του νησιού. Και είναι. Όχι τόσο για την παραλία καθαυτή, αλλά για τους γεωλογικούς σχηματισμούς που υπάρχουν εκεί, για τις σπηλιές (Ξυλοπάτη), το Γάλα και φυσικά τα γαλαζοπράσινα νερά. Από τον δρόμο η απόσταση είναι πιο μακρινή. Από το μονοπάτι είναι γύρω στα 2 χλμ. Στα δεξιά οι γυμνιστές, στα αριστερά οι υπόλοιποι. Μία καφετέρια και μία ταβέρνα και υπό ανέγερση κτίσματα, ευτυχώς μακριά από την παραλία. Ξαπλώστρες δεν υπάρχουν σε καμία παραλία ούτε δένδρα, οπότε όσοι δεν αντέχουν τον ήλιο καλό είναι να έχουν μια ομπρέλα μαζί τους.
Κάνουμε το μπανάκι μας συνοδεία σκαφών με Έλληνες celebrities, μην ξεχνάτε το Κουφονήσι θεωρείται πλέον «in προορισμός». Εγκαταλείπουμε την προσπάθεια κατάβασης στην εντυπωσιακή παραλία Γάλα, η οποία σχηματίζεται από ένα μεγάλο κομμάτι βράχου που μπαίνει στη θάλασσα και καταλήγει κυκλικά στην παραλία με το νερό να μπαίνει από ένα μικρό πέρασμα κάτω από το μεγάλο βράχο. Η ονομασία προέρχεται από το γαλακτερό χρώμα του νερού που εγκλωβίζεται μεταξύ βράχου και παραλίας. Δύσκολη η κατάβαση, χρειάζεται αθλητικό και μερικά ακροβατικά… Καλό το φαί στην lounge ταβερνούλα, λίγη ηλιοθεραπεία και επιστροφή από το παραλιακό μονοπάτι. Είναι ο μόνος τρόπος για να δείτε όλες τις παραλίες, τα περίφημα βράχια με τους περίεργους σχηματισμούς. Το μάτι του διαβόλου, η Πισίνα, η Ιταλίδα, ο Γερανός, η Χαροκόπου και πάει λέγοντας. Στάση και μπάνιο στην παραλία Χαροκόπου, στη οποία βρήκαμε και λίγη σκιά. Στο Φανό έχει μια μεγάλη καφετέρια/σνακ μπαρ και στον Χοντρό Κάβο μια ταβέρνα, την οποία επίσης προτείνω. Όταν φθάσετε με το πλοίο, κοντά στο λιμάνι, υπάρχει χάρτης του νησιού με όλες τις τοποθεσίες. Επίσης σε κάποια μαγαζάκια έχει τυπωμένους χάρτες και στο ταχυδρομείο(κοντά στο ΑΤΜ), οι οποίοι δίνονται δωρεάν.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο. Για το βράδυ πηγαίνουμε για ένα ποτάκι στον ατμοσφαιρικό «Μύλο» στο λοφάκι, μπαράκι-καφέ με ένα ανεμόμυλο στο κέντρο, τραπεζάκια έξω με θέα το λιμάνι για τα μικρά σκάφη και τη χώρα και χαλαρή μουσικούλα.
Φωτογραφίες
5836 – παραλία Πορί
5840 και 5844– σχηματισμοί στον όρμο Πορί
5864 – παραλία Γάλα
5870 – νερά παραλίας Πορί
5878 – η Πισίνα View attachment 8340 View attachment 8341 View attachment 8342 View attachment 8343 View attachment 8344 View attachment 8345
5888 – μικρές παραλίες
5896 - μικρή παραλία και η Ιταλίδα (παραλία) στο βάθος
5901 – παραλία Φανός
5908 – παραλία Χαροκόπου
5911 – εκκλησάκι
5932 – ο Μύλος (μπαράκι στη χώρα) View attachment 8346 View attachment 8347 View attachment 8348 View attachment 8349 View attachment 8350 View attachment 8351 3η ΜΕΡΑ (ΚΥΡΙΑΚΗ)
Πρωινό και απόφαση για ημερήσια εκδρομή στο Κάτω Κουφονήσι. Υπάρχει καραβάκι που φεύγει από το λιμάνι, εισιτήριο 5 ευρώ με επιστροφή. Τον Ιούνιο έφευγε στις 11, 12 και 13.00 και γυρνούσε 18.00 το απόγευμα. Αναχωρήσεις ανά μία ώρα με επιστροφή το απόγευμα. Λογικά θα έχει συχνότερα δρομολόγια Ιούλιο-Αύγουστο. Ο captain όλα τα λεφτά, ο κ. Πράσινος με τη μπαντάνα, το James Bond γυαλί και στυλάκι που παραπέμπει σε πειρατή…μορφή! Οι ατάκες του…ανελέητες! Υπάρχει και άλλη εκδρομή, η οποία περνάει από κάποιες παραλίες (Φανός, Ιταλίδα) του Πάνω Κουφονησίου και καταλήγει στο Πορί, σε περίπτωση που δεν αντέχετε το περπάτημα. Ο χρόνος ταξιδιού και στις 2 είναι μικρός, όπως και οι αποστάσεις.
Το καραβάκι κάνει ένα μικρό κύκλο για να μπορέσουμε να δούμε και το εντυπωσιακό Γλαρονήσι. Ο captain υποστηρίζει ότι δεν κάνουν αυτό τον κύκλο όλοι. Μικροί κολπίσκοι και παραλίες με βοτσαλάκι, περίεργα ηφαιστειακά (?) πετρώματα, σπηλιές, ογκώδεις βράχοι που ξεπηδούν σαν αγάλματα μέσα από τη θάλασσα. Τα νερά σειρήνες που προστάζουν βουτιές! Μόνο με σκάφος μπορείτε να πάτε εκεί. Μου θύμισε τα Λαλάρια στη Σκιάθο. Το καραβάκι δεν κάνει στάση εκεί. Νομίζω πως απαγορεύεται, όπως και στην Κέρο. Ξεπροβάλλει αμέσως το μικρό λιμανάκι με τη βοτσαλωτή παραλία και το εκκλησάκι στην άκρη της…
Φωτογραφίες
5970 – χωριό (αρχή)
5971 – στο καραβάκι – νερά
5986 – Γλαρονήσι – νερά & βράχια
5988 – βράχοι που ξεπηδούν από το βυθό
5759 – Γλαρονήσι – παραλίες
5998 – εκκλησία στο κάτω Κουφονήσι View attachment 8381 View attachment 8382 View attachment 8383 View attachment 8384 View attachment 8385 View attachment 8386
Last edited by a moderator:
