ΗΠΑ Καναδάς Μεξικό Στο Μεξικό (και όχι μόνο) για την ολική έκλειψη ηλίου!

[Nikos1986]

χθες στο youtube μου εμφανίστηκε ένα video με τις 10 χειρότερες "γειτονιές" στις ΗΠΑ
αν θυμάμαι καλά οι 2 στις 3 πρώτες ήτνα από Washington
είναι τροματικτο πραγματικά, αν συγκρίνω τις εικόνες που έβλεπα χθες, με τις φωτό τις δικες σου. Λες k συγκρίνουμε Ελβετία με χώρες του τρίτου κόσμου.
Σίγουρα δεν πηγες προς αυτές τις περιοχές, αλλα k πάλι...

Κι εμείς είχαμε ακούσει διάφορα, για παράδειγμα για την περιοχή γύρω από την Connecticut Avenue. Παρ'όλ'αυτά, κατεβαίνοντάς την κατά το σούρουπο, δεν είδαμε κάτι, ούτε νιώσαμε άβολα περπατώντας την. Στο κομμάτι γύρω από το Mall, συμπεριλαμβάνοντας και την περιοχή γύρω από το Καπιτώλιο και τον Λευκό Οίκο, ούτε εκεί είχαμε κάποιο πρόβλημα. Όπως είχαμε συζητήσει και με τη Μαρία, υπήρχε μεγάλο πρόβλημα εγκληματικότητας παλαιότερα, αλλά έχουν γίνει προσπάθειες να καθαρίσει η πόλη.

Αυτό με τα street food vans που αναφέρει και ο jimkGR το είχα σβήσει από το μυαλό μου (αν και φάγαμε 1-2 φορές κάτι hot dogs από αυτούς). Πάντως τον χαμό στην φωτογραφία δεν τον είχαμε. (από που είναι; στην 7η; )

Τη βρήκα αρκετά ασφαλή πόλη, ιδιαίτερα στο Mall, όπου σίγουρα θα περάσει κανείς πολύ χρόνο. Τη βρήκα επίσης λίγο "αποστειρωμένη" πόλη, λίγο lifeless. Σίγουρα δεν βοηθάει ότι είναι μια πόλη με πολλά κυβερνητικά κτήρια και δουλείες, και σίγουρα δεν είδα πολλά κομμάτια της πόλης, οπότε μπορεί να έχω και λανθασμένη εντύπωση. Ίσως είχα άλλη εντύπωση αν είχα πάει Georgetown όπου είναι φοιτητούπολη και έχει άλλο vibe.

Πρώτα απ'όλα, σε ευχαριστώ για τη μνεία. Χαίρομαι πολύ που βοήθησα στον σχεδιασμό της Ουάσινγκτον.

Το Georgetown όντως έχει άλλο αέρα από την Ουάσινγκτον, εμείς είχαμε περάσει εκεί ένα απόγευμα και όντως ήταν αισθητό. Αν ήσουν τυχερός και πετύχαινες την M Street χωρίς τον χαμό στα αυτοκίνητα και με ολοκληρωμένα τα έργα στο μονοπάτι του Chesapeake - Ohio Canal, θα ήταν το ιδανικό.

 

[jimkGR]

Κεφάλαιο 4ο - Νέα Υόρκη


Η 2η μέρα στη Νέα Υόρκη ξημέρωσε με βροχή, κάτι που θα συνεχιζόταν για όλη τη μέρα. Σήμερα στόχος ήταν μια βόλτα στο Soho για να πάω σε μια πιτσαρία που ήθελα και σε ένα μαγαζί με τσάγια που μου αρέσει. Πήρα λοιπόν το μετρό, κατέβηκα Σόχο, έκανα τη βόλτα μου, πήγα στο κατάστημα που ήθελα και έφαγα 2 κομμάτια πολύ ωραίας πίτσας στο Prince Street Pizza και ένα ωραίο cupcake απέναντι στο Little Cupcake Bakeshop και τα 2 σημειωμένα.

'Επειτα συνέχισα νότια προς Financial District. Η περιοχή εκεί έχει διάφορα αξιοθέατα. Υπάρχουν τα μνημεία/πισίνες που βρίσκονται στη θέση των δίδυμων πύργων, ο ουρανοξύστης One World Trade Center που φτιάχτηκε μετά την πτώση των πύργων, το διάσημο χρηματιστήριο της Wall Street, ενώ πιο νότια είναι το Battery Park όπου μπορείς να πάρεις και καράβι για να επισκεφτείς το Άγαλμα της Ελευθερίας. Σίγουρα αξίζει επίσκεψη για όσους βρίσκονται στην πόλη, ενώ και το Άγαλμα της Ελευθερίας, παρόλο που πολλοί θα πουν ότι είναι κάτι τέρμα τουριστικό, η αλήθεια είναι από κοντά είναι αρκετά εντυπωσιακό, πιο ψηλό από ό,τι περίμενα, δεν γίνεται να βρίσκεσαι Νέα Υόρκη και να μην το επισκεφτείς να το δεις από κοντά.


(φωτογραφίες και από το προηγούμενο ταξίδι)

Κάποια στιγμή έπιασε αρκετή βροχή οπότε μπήκα σε 1-2 εμπορικά για μερικά ψώνια. Μετά πήρα ένα μετρό για 1-2 στάσεις για να περάσω απέναντι στο Μπρούκλιν για να δω την περιοχή Dumbo όπου από εκεί έχει πολύ ωραία θέα προς Brooklyn Bridge και Μanhattan Bridge αλλά την Financial District με τους ψηλούς ουρανοξύστες.

Από εκεί ανέβηκα στη γέφυρα του Μπρούκλιν για να περάσω απέναντι προς Μανχάταν. Σχεδόν καθόλου κόσμος δεν υπήρχε, φαντάζομαι λόγω καιρού. Την προηγούμενη φορά που είχε πολύ καλό καιρό, γινόταν χαμός. Όταν έφτασα απέναντι, πήρα ένα μετρό με κατεύθυνση προς το ξενοδοχείο, παρόλο που ήταν νωρίς απόγευμα, αλλά η βροχή δεν έλεγε να σταματήσει, και είχα γίνει λούτσα από πάνω μέχρι κάτω, αφού ολόκληρη μέρα δεν σταμάτησε να βρέχει.

Το βράδυ παράγγειλα από ένα κοντινό Ινδικό μαγαζί (Αnjappar Indian Cuisine) κάτι για φαγητό. Αρκετά καλό. Η μέρα έκλεισε με σύνολο 14.83 χλμ. όχι άσχημα για τόσο βροχερή μέρα.

 

[jimkGR]

Κεφάλαιο 5ο - Νέα Υόρκη

H 3η μέρα στη Νέα Υόρκη ξεκίνησε πάλι με πολλή βροχή, για αυτό και ξεκίνησα τη μέρα μου σχετικά αργά. Ξεκίνησα να πηγαίνω προς West Village, με στόχο να επισκεφτώ κάποια ή κάποιες από τις πιτσαρίες που είχα σημειώσει. Πρώτη μου στάση το John's of Bleecker Street αλλά δεν πήρα κάτι γιατί δεν έχουν slices, μόνο ολήκληρα pies, οπότε πήγα στο 2ο μου είχα σημειωμένο εκεί κοντά το L'Industrie Pizzeria. Πολύ δημοφιλής πιτσαρία, ιδιαίτερα το 1ο τους κατάστημα στο Williamsburg, στο οποίο πάντα υπάρχουν μεγάλες ουρές. Αυτό στο West Village είναι καινούριο και έχει λιγότερο κόσμο.

Στη συνέχεια βολτάρισα στην περιοχή και πήγα σε ένα bakery που είχα σημειώσει, οπού πήρα κάτι και πήγα προς τον ποταμό Χάντσον να το φάω σε ένα (σχετικά) καινούριο παρκάκι που έχουν φτιάξει στο ποτάμι το Little Island.

Από εκεί μπήκα στη High Line, ένα δρόμο "παρκάκι" που έχει φτιαχτεί σε κάτι παλιές σιδηροδρομικές γραμμές. Έχει μήκος 2,5 χλμ και ουσιαστικά βρίσκεσαι σε ένα δρομάκι λίγο υπερυψωμένα από τον κανονικό δρόμο.

Μετά το τέλος της High Line συνέχισα προς Midtown, βρέθηκα έξω από το Madison Square Garden όπου είδα πολλούς φιλάθλους των Islanders (ομάδα χόκει) μα κατευθύνονται προς το γήπεδο. Από περιέργεια, και επείδη έριχνε τρελή βροχή, κοίταξα στο Ίντερνετ για εισιτήρια, αλλά ήταν πολύ ακριβά (500+) για όχι και πολύ καλές θέσεις οπότε εγκατέλειψα την ιδέα να δω το ματς. Τελίκα βρήκα καταφύγιο σε ένα σινεμά και είδα μια ταινία. Όταν έκανα μια βόλτα σε μερικά μαγαζία και κατέληξα στο ξενοδοχείο, όπου πήγα εκεί κοντά σε ένα ωραίο ταϊλανδέζικο (Thai Villa) για φαΐ.

Η μέρα τελείωσε με το κοντέρ να γράφει 13.72 χλμ. και πολλή βροχή. Μούσκεμα φυσικά από πάνω μέχρι κάτω.

Την επόμενη μέρα ο καιρός είχε ευτυχώς φτιάξει. Ξεκίνησα τη βόλτα βόρεια κατά μήκος της 5th Avenue, κάνοντας στάση για φαγητό, αλλά και σε μερικά καταστήματα, όπως αυτό της adidas, του nba αλλά και το κατάστημα της apple. Έπειτα κατευθύνθηκα στο central park ώστε να κόψω δρόμο και να κάνω μια βόλτα στο Upper West Side. Όμορφη περιοχή με αρκετά κλασικά brownstone σπίτια. Έκανα μια στάση σε μια διάσημη bakery, τη Levain, όπου φτιάχνουν μεταξύ άλλων πολύ ωραιά cookies. Ύστερα πήρα ένα μετρό για το ξενοδοχείο να αφήσω μερικά ψώνια, και να πάω να συναντήσω τους συνταξιδιώτες μου, που μόλις είχαν φτάσει.

Μετά τους απαραίτητους χαιρετισμούς ξεκινήσαμε (με τα πόδια) προς Little Italy. όπου καθίσαμε σε ένα μαγαζί (Amici) για φαγητό. Είχε πολύ καλές κριτικές αλλά οι μερίδες του ήταν πολύ μικρές, με την πίτσα του να είναι η μισή από αυτό που θα αποκαλούσες "ατομική", και φυσικά υψηλές τιμές. Ναι μεν νόστιμα πιάτα, αλλά δεν νομίζω ότι άξιζε.

Πολύ περπάτημα και σήμερα, παρά την κούραση. 19,87χλμ.

Αυτή ήταν και η τελευταία νύχτα στη Νέα Υόρκη, αύριο θα πετούσαμε για Μέξικο Σίτι, επιτέλους!



Εντυπώσεις

Η Νέα Υόρκη ήταν όπως τη θυμόμουν, ζωντανή, busy και σαγηνευτική. Σίγουρα δεν ήταν η πιο κλασική τουστική επίσκεψη, μιας και δεν επισκέφθηκα τουριστικά αξιοθέατα, αλλά πέρασα ωραία, έκανα ωραίες βόλτες, είδα καλύτερα κάποιες γειτονιές της πόλης που δεν είχα δει την προηγούμενη φορά, έφαγα πολύ καλά και επισκέφθηκα και κάποιες από τις πολλές πινέζες μου. Σίγουρα θα επιστρέψω σε αυτή την πόλη στο μέλλον!

 

[go2dbeach]

Αυτή ήταν και η τελευταία νύχτα στη Νέα Υόρκη, αύριο θα πετούσαμε για Μέξικο Σίτι, επιτέλους!

Δόξα σοι!

 

[jimkGR]

Κεφάλαιο 6ο - Άφιξη Μέξικο Σίτι και Teotihuacan


Η πτήση μου για Μέξικο Σίτι ήταν περίπου στις 4, οπότε ήθελα να ήμουν στο JFK κατά τη μία, μία και για να είμαι σίγουρος. Οι υπόλοιποι της παρέας θα συνεχίζαν το σκέλος Αθήνα - Μέξικο Σίτι με άλλη πτήση από μένα, θα φεύγαν 3 ώρες αργότερα. Έφτιαξα κάποια τελευταία πράγματα στη βαλίτσα, έκανα checkout και κατευθύνθηκα προς την Prince St pizza που είχα φάει την 1η μέρα, ώστε να φάω κάτι και μετά να πάω αεροδρόμιο.

Στο μεταξύ σαν να είχα καταλάβει κάτι σαν σεισμό όταν έφτιαχνα τα πράγματα μου, αλλά δεν έδωσα πολλή σημασία γιατί λέω δεν κάνει σεισμούς στη Νέα Υόρκη. Τελικά, μέσα στην επόμενη ώρα πήραμε 3 αλέρτ στο κινητό από την πολιτεία της Νέας Υόρκης για το σεισμό, ο οποίος ήταν 4 και κάτι ρίχτερ. Στέλνανε αλέρτ λες και έγινε 8 ρίχτερ και θα ερχόταν τσουνάμι που θα βύθιζε όλο το Μανχάταν. Πάντως ήρθαμε και τους φέραμε τους σεισμούς.

Το μετρό για το JFK είναι εύκολο αλλά μεγάλη διαδρομή (περίπου 1 μισή ώρα, ανάλογα από πού θα ξεκινήσεις βέβαια) και κουραστικό μιας και το μετρό ήταν τίγκα από κόσμο και όλη η ώρα πέρασε στο όρθιο. Το σεκιούριτι τελείωσε γρήγορα στο αεροδρόμιο, οπότε είχα και χρόνο να δω και ένα ματς Γιουρολίγκ περιμένοντας. Θα ταξίδευα με Aeromexico με ένα 787, άλλο ένα αεροπλάνο που δεν είχα ταξιδέψει στο παρελθόν. Με τάισαν καλά στην Aeromexico, μας έδωσαν και κοκτέιλ, τυχερός θα έλεγα μιας και οι υπόλοιποι με American Airlines με το ζόρι ένα νερό τους δώσαν.

Γρήγορα πέρασε και ο έλεγχος στο αεροδρόμιο του Μέξικο Σίτι, με μερικές ερωτήσεις από μια ωραία μεξικάνα (από τις ελάχιστες στο ταξίδι δυστυχώς) και σφραγίδα στο διαβατήριο. Πήρα ένα uber και πήγα στο ξενοδοχείο. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής ήρθε και το πρώτο "πολιτισμικό σοκ", όχι απαραίτητα κακό, αλλά καταλαβαίνεις άμεσα ότι έχεις αφήσει την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Πολύχρωμα σπιτάκια, πολύ μα πολύ σκουπίδι στο δρόμο και γενικά περάσαμε από γειτονιές που λες ευτυχώς δεν περπατάω εδώ μέσα στη νύχτα.

Το ξενοδοχείο που θα μέναμε ήταν το Hotel MX lagunilla, κοντά σχετικά στο κέντρο, άνετα πήγαινες με τα πόδια. Από την προηγούμενη μέρα είχαν φτάσει κάποιοι άλλοι από την παρέα και είχαν κάνει τσεκ ιν για όλους μας. Αφού άφησα τα πράγματα, έψαξα στο maps για κάνα σούπερ μάρκετ για να πάρω κάνα νερό μιας και το νερό στο Μεξικό δεν είναι πόσιμο. Βρήκα ένα πολύ μικρό σούπερ μάρκετ και πήρα μερικά νερά, με την κοπελιά στο ταμείο να μιλάει πολύ καλά αγγλικά κάτι που μου έκανε εντύπωση, και μάλιστα θα ήταν από τις ελάχιστες φορές που συνεννοούμαστε στα αγγλικά με κάποιον στον Μεξικό. Είχε αρκετή ζωή εκεί στους γύρω δρόμους, πρέπει να είχε κάποια γιορτή μιας και είδα πολλούς Μαριάτσι.


Το πρόγραμμα για αύριο είχε πυραμίδες Teotihuacan και μετά κατευθείαν μουσείο Ανθρωπολογίας που το είχαμε στα must μας στον ελάχιστο χρόνο που θα περνούσαμε στην πόλη. Οι περισσότεροι είχαν κλείσει μια εκδρομή που περιελάμβανε πτήση με αερόστατο πάνω από τις πυραμίδες. Αυτοί θα ξεκινούσαν πολύ νωρίς το πρωί, κάπου στις 4, μιας και οι πυραμίδες είναι καμιά ώρα από το κέντρο και οι πτήσεις γίνονται λίγο πριν ανατείλει ο ήλιος. Εγώ (δυστυχώς μάλλον) δεν θα πήγαινα σε αυτή την εκδρομή. Αυτοί που πήγαν τους άρεσε πάρα πολύ.

Οι 5 που είχαμε μείνει πήραμε πρωινό το πρωί στο ξενοδοχείο, το οποίο περιελάμβανε νάτσος με μια άσπρη σως και τυρί τρυμμένο, κάτι που είχαν όλα τα πρωινά όπου είχαμε, ψιλό τράτζικ αλλά οκ. Μετά κάναμε μια σύντομη βόλτα στο κέντρο της πόλης, μιας και είχαμε λίγο χρόνο, αφού θέλαμε να φτάσουμε στις πυραμίδες περίπου όταν οι άλλοι θα τελειώνανε με το αερόστατο και ό,τι άλλο είχαν να κάνουν και να βλέπαμε όλοι μαζί τις πυραμίδες μαζί με ξενάγηση ενός της παρέας πού ήξερε πολλά για τον χώρο.

Από το κέντρο πήραμε ένα uber XL για τις πυραμίδες το οποίο μας στοίχησε 365 πέσος (19 ευρώ) στον καθένα, καλά θα έλεγα για την απόσταση και σίγουρα πιο βολικό (και δροσερό) από το λεωφορείο που ήθελα εγώ να πάρουμε για την εμπειρία πιο πολύ, όχι επειδή ήταν οικονομικό.


Λίγες πληροφορίες για τον αρχαιολογικό χώρο.

Ο χώρος είναι ένα από τα βασικά αξιοθέατα της Πόλης του Μεξικό αλλά και όλου του Μεξικό. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και πιο σημαντική προκολομβιανή πόλη του Μεξικού και υπολογίζεται ότι η πρώτη εγκατάσταση ανθρώπων έγινε κάπου μεταξύ 200 και 600 πΧ. Εγώ είχα την εντύπωση ότι αυτές ήταν πυραμίδες των Αζτέκων, σε αντίθεση με αυτές των Μάγια που θα βλέπαμε στη συνέχεια του ταξιδιού στο Γιουκατάν, αλλά έμαθα ότι οι Αζτέκοι φτάσαν στην περιοχή 1000 χρόνια μετά την κατασκευή τους και ήδη υπήρχαν ερείπια. Οι 2 βασικές και μεγάλες πυραμίδες είναι αυτή του Ήλιου και της Σελήνης. Ο χώρος φυσικά αποτελεί μνημείο πολιτιστικής κληρονομίας της Ουνέσκο. Παλιά μπορούσες να ανέβεις και πάνω στις πυραμιδές, κάτι που πιστεύω θα ήταν τρομερη εμπειρία, αλλά δεν επιτρεπόταν πια από την εποχή του Κόβιντ.

Το uber μας άφησε όχι στη βασική είσοδο/έξοδο του χώρου που είναι κοντά στην πυραμίδα του Ήλιου και εκεί που βρισκόταν η παρέα μας, αλλά στην άλλη άκρη, όπου εκεί βρίσκοταν κάτι μικρότερες πυραμίδες και ερείπια τα οποιά τα είδαμε μόνο από μακρυά γιατί θέλαμε να πάμε να βρούμε την παρέα. Παρόλο που από που ήμασταν ήταν κυριολεκτικά μία ευθεία για τις μεγάλες πυραμίδες, ακολουθώντας απλά την Avenue of the Dead, εμείς κόψαμε κάπου αριστερά, και το πήραμε από κάτι χωματόδρομους χωρίς να συναντήσουμε ψυχή. Τελικά βγήκαμε στη βασική έξοδο, αλλά μπροστά μας είχε φτάχτη και σύρματα και δεν μπορούσαμε να περάσουμε. Ευτυχώς βρήκαμε μια τρύπα και περάσαμε. Ο ήλιος στο μεταξύ να καιεί, τρομερή ζέστη, κοντά στους 38 βαθμούς.

Βρήκαμε την παρέα και είδαμε τις 2 βασικές πυραμίες οι οποίες ήταν εντυπωσιακές, τεράστιες. Κάναμε τη βόλτα μας εκεί και κατεβαίνοντας την Avenue of the Dead βρεθήκαμε πάλι στην είσοδο που είχαμε έρθει (τόσο απλά). Αυτοί που είχαν πάει την εκδρομή θα επιστρέφαν με το πουλμανάκι τους και μάλιστα πήραν και έναν από εμάς μαζί. Από εκεί ζοριστήκαμε λίγο να βρούμε uber μιας και ο πρώτος που βρήκαμε μας παρακαλούσε να ακυρώσουμε τη διαδρομή από το uber και να μας πάει αυτός μόνος, πληρώνοντας εμείς μετρητά, προφανώς για να μην πάρει μερίδιο η uber. Δεν θέλαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο στο Μεξικό μιας και ποτέ δεν ξέρεις σε ποιον θα πέσεις, οπότε περιμέναμε κανα εικοσάλεπτο στη ζέστη για το επόμενο. Το οποίο μάλιστα ήταν απλό uber όχι XL και ήταν υπερβολικά πιο οικονομικό για 4 άτομα, μας βρήκε 99 πέσος το άτομο, τεράστια διαφορά από τα 365 στο πήγαινε. Το μάθαμε κι αυτό το κόλπο για το υπόλοιπο του ταξιδιού.

Το uber μας άφησε στο μουσείο Ανθρωπολογίας, το οποίο είχε είσοδο 90 πέσος. Κι αυτό πολύ βασικό και must αξιοθέατο της πόλης. Και όντως ήταν πολύ καλό και μεγάλο μουσείο. Το μόνο ίσως που με ξίνισε λίγο ήταν ότι πολλά εκθέματα πρέπει να ήταν ρέπλικες μιας και δεν είχαν προστατευτικά (ενώ άλλα είχαν). Μπορεί και να κάνω λάθος εδώ. Παρόλα αυτά, μακάρι να είχαμε λίγο περισσότερο χρόνο να το δούμε και να δώσουμε περισσότερη σημασία σε πολλά εκθέματα. Την επόμενη φορά θα ήθελα να είχα και ένα audio guide γιατί πραγματικά έχει αρκετό ενδιαφέρον το μουσείο, ειδικά αν σε ενδιαφέρει η ιστορίας της χώρας. Εμείς όμως κάναμε μονάχα ένα δίωρο πέρασμα, μιας και ήμασταν μεγάλη παρέα, ήμασταν και κουρασμένοι με λίγο ύπνο και χωρίς φαγητό.

Από το μουσείο πήγαμε προς το κέντρο με uber για φαγητό. Τρελή κίνηση, κλεισμένοι δρόμοι, και κάναμε 1 ώρα για απόσταση 10 λεπτών. Πήγαμε σε ένα μεξικανικό εστιατόριο με πάρα πολλές και καλές κριτικές αλλά η αλήθεια είναι ότι κανείς μας δεν έμεινε ικανοποιημένος με το φαγητό, όχι και η πιο καλή εισαγωγή στην κουζίνα της χώρας. Μετά κάναμε μια βόλτα στο κέντρο και μετά πήγαμε για ύπνο. Αύριο θα είχαμε μερικές ώρες, όχι πάνω από 4, στην πόλη, γιατί θα έπρεπε να πάμε αεροδρόμιο για την πτήση μας προς Ντουράνγκο.