manolism
Member
- Μηνύματα
- 387
- Likes
- 1.779
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο (Ημέρα 2η / Βόλτα στο παλιό Μόντρεαλ – Γάμος)
- Κεφάλαιο 3ο (Ημέρα 3η / Βόλτα στα μαγαζιά)]Καθώς ξημερώνει Κυριακή 10 Μαΐου 2009 και η ώρα έχει πάει 07:00 ανοίγουμε τα μάτια μας. Αφού δεν μας έπαιρνε ο ύπνος, ανοίγω την τηλεόραση και χαζεύουμε για λίγο. Στις 08:00 ετοιμαζόμαστε και πάμε για πρωινό. Καθώς δεν έχω αναφέρει για το πρωινό να πω ότι έχει ροφήματα όπως γαλλικό καφέ, χυμό, γάλα και τσάι. Από φαγώσιμα έχει ψωμί του τοστ, κάτι σαν μυλοπιτάκια, κρουασάν βουτύρου, ατομικά κέικ σε γεύσεις μπανάνας (για δοκιμή καλό είναι), καρότο (καλό ήταν) και βατόμουρο (επίσης καλό). Ακόμα είχε ατομικά βουτυρικά και μαρμελάδες. Ήταν ένα πρωινό ώστε να σε κρατήσει μέχρι το μεσημέρι ή το απόγευμα που θα τρώγαμε καθώς ρίξαμε πολύ περπάτημα όλες αυτές τις μέρες. Αφού τελειώσαμε με το πρωινό ανεβήκαμε στο δωμάτιο, πήραμε τα απαραίτητα (βιντεοκάμερα και φωτογραφική) και δρόμο για τα μαγαζιά. Διασχίζοντας την RueBerri προς τα πάνω αυτή την φορά και σε χρόνο 5 λεπτών βρισκόμαστε στον σταθμό του μετρό. Να πω λίγα πράγματα για το μετρό. Το μετρό στο Μόντρεαλ αποτελείται από 4 γραμμές με τις οποίες πραγματικά πας παντού!!! Κάθε γραμμή και διαδρομή έχει το δικό της χρώμα, έτσι έχουμε την πράσινη, πορτοκαλί, μπλε και κίτρινη γραμμή. Για να πάει κάποιος στα μαγαζιά μπορεί να πάρει την πράσινη γραμμή και να κατέβει στην στάση McGillή Peel ή αν θέλει να δει και το μουσείο τέχνης μπορεί να κατέβει μια στάση πριν στο Place des arts. Επίσης οι ταμπέλες με τον προορισμό που θέλουμε να πάμε έχουν το χρώμα της διαδρομής που θέλουμε να ακολουθήσουμε π.χ θέλουμε να πάμε στο Cote-Vertu που ανήκει στην πορτοκαλί γραμμή, η ταμπέλα είναι πορτοκαλί. Πολύ εξυπηρετικό και για τους κατοίκους αλλά και για εμάς τους επισκέπτες. Μπαίνοντας στο σταθμό υπάρχουν μαγαζιά όπως βιβλιοπωλείο, fastfood και άλλα. Το εισιτήριο έχει 2,75 δολάρια, όποιος επιθυμεί μπορεί να βγάλει και ημερήσια κάρτα για όλα τα μέσα. Εμείς χρησιμοποιήσαμε πιο πολύ το μετρό. Υπάρχει και επιλογή να αγοράσεις 6 εισιτήρια στην τιμή των 12,75 δολάρια κερδίζοντας 3,75 δολάρια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα σας χρειαστούν αρκετά εισιτήρια όποτε επιλέξτε την επιλογή των 6 εισιτηρίων. Οπότε προορισμός μας η στάση Bonaventure της πορτοκαλί γραμμής με προορισμό το Cote-Vertu. Περνούν οι στάσεις και φτάνουμε στον προορισμό μας. Έχουμε βγει στο Centre de conférences Le 1000 μέσα και λέμε εδώ είμαστε, ρίχνουμε μια ματιά και δεν μας μοιάζει για εμπορικό…σωστό αυτό καθώς δεν είναι…όμως προχωρώντας προς τα μέσα βλέπουμε μια τεράστια πίστα που χρησιμοποιείται για πατινάζ στον πάγο!!! Πραγματικά το θέαμα είναι μοναδικό να βλέπεις μια πίστα μέσα σε κτήριο. Γύρω-γύρω εστιατόρια και δεν έχουμε καταλάβει τι είναι εκεί. Αναβαίνοντας στον πάνω όροφο από τις σκάλες αφού τα ασανσέρ ήταν κλειδωμένα βλέπουμε ότι υπάρχουν γραφεία. Τελικά από τα απαραίτητα τουριστικά βιβλία που έχουμε μαθαίνουμε ότι είμαστε στο κέντρο conferences όπου γίνονται συνέδρια, σεμινάρια και επίσημα δείπνα και βεβαία και μαθήματα πατινάζ!! Βγαίνοντας έξω πραγματικά αντιλαμβανόμαστε που ήμασταν. Το κτήριο είναι πολύ ψιλό και αν δεν σου πιαστεί ο σβέρκος δεν μπορείς να δεις την κορυφή. Θα βάλω φώτο και στην gallery για να καταλάβετε για τι μιλάμε αλλά μπορείτε να δείτε και ένα βίντεο από το σίτε του κέντρου ([URL="http://www.le1000.com/en/visite_guide/video_1000_fr.html"]Visite guid[/URL
- Κεφάλαιο 4ο (Ημέρα 4η / Επίσκεψη στο ολυμπιακό πάρκο – βοτανικό κήπο – πάρκο duMont-Royal)
- Κεφάλαιο 5ο (Ημέρα 5η / Επίσκεψη στο Κεμπέκ)
- Κεφάλαιο 6ο (Ημέρα 6η / Επίσκεψη στο πάρκο Jean Drapeau και στο καζίνο)
- Κεφάλαιο 7ο (Ημέρα 7η / Αφήνοντας το Μόντρεαλ)
Φτάσαμε στην τελευταία μέρα του ταξιδίου μας, είναι Πέμπτη 14 Μαΐου 2009. Η ώρα είναι περίπου 09:00 και σιγά σιγά φτιάχνουμε τα πράγματα μας. Κατά τις 10:00 πάμε για πρωινό και βλέπουμε τον συμπαθή Yanni. Τον χαιρετάμε και μας προτείνει εάν θέλουμε να πάμε για καφέ κατά τις 15:00 που τελειώνει από την δουλεία. Εμείς και βεβαία θέλουμε να πάμε καθώς ήταν πολύ εξυπηρετικός και σωστός. Έτσι δώσαμε ραντεβού στο ξενοδοχείο. Γυρνάμε στο δωμάτιο και μαζεύουμε και τα τελευταία πράγματα. Κατά τις 12:00 αφήνουμε το δωμάτιο και κατεβαίνουμε στην υποδοχή. Παραδίδουμε τα κλειδιά, γίνεται ο έλεγχος του δωματίου και αφήνουμε τα πράγματα μας στον χώρο φύλαξης ώστε να κάνουμε μια τελευταία βόλτα στο λιμάνι και στα μαγαζιά που έχει εκεί. Κατά τις 14:30 γυρνάμε προς το ξενοδοχείο ώστε να είμαστε συνεπής με το ραντεβού μας με τον Yanni. Ο καιρός μας κάνει νούμερα καθώς αρχίζει να βρέχει. Στις 15:00 είμαστε στο ξενοδοχείο και περιμένουμε, η ώρα περνά και ο Yannis δεν έρχεται. Η ώρα έχει πάει 15:30 και αποφασίζουμε να φύγουμε καθώς λόγο της βροχής ήταν σίγουρο ότι θα έχει κίνηση στον δρόμο. Η πτήση μας ήταν για 19:50 αλλά καλού κακού κατά τις 17:00 θα έπρεπε να ήμασταν αεροδρόμιο. Εκεί που είμαστε έτοιμοι να φύγουμε έρχεται ο Yannisκαι μας ζητά συγγνώμη καθώς τον καθυστέρησε το αφεντικό του. Λέμε κάποια πράγματα μέχρι να έρθει το ταξί και μετά τον χαιρετάμε.
Η επιστροφή μας έχει αρχίσει…πράγματι στον δρόμο έχει πολύ κίνηση και ενώ φύγαμε στις 16:00 από το ξενοδοχείο η ώρα έχει πάει 17:30 περίπου. Η κοπέλα μου ανησυχεί αλλά της λέω ότι όλα θα πάνε καλά και θα προλάβουμε άνετα. Κατά τις 17:45 είμαστε στο αεροδρόμιο. Αφού έχουμε εξασφαλίσει ότι θα επιστρέψουμε Ελλάδα (εγώ άνετα εμένα στο Μόντρεαλ για κάνα μήνα ακόμα) πάμε για το checkin. Αφού τελειώνουμε με αυτό, κάνουμε μια βόλτα στα μαγαζιά και τρώμε καθώς το ταξίδι της επιστροφής θα είναι μεγάλο. Η ώρα είναι 19:00 και αποφασίζουμε να πάμε στην πύλη για την αναχώρηση μας. Όμως με το που πλησιάζουμε για τον έλεγχο η ουρά είναι απίστευτα μεγάλη….και δεν φτάνει ότι η ουρά είναι μεγάλη, ο έλεγχος γίνεται μόνο από ένα άτομο!!!! Αν είναι δυνατόν…. η ώρα έχει πάει 19:45 και επιτέλους περνάμε από τον έλεγχο…έλεγα με τα τελευταία δολάρια να πάρω κάτι αλλά που να προλάβω καθώς από τα μεγάφωνα βγάζουν ανακοίνωση για την πτήση μας και ότι πρέπει να προσέλθουμε στην πύλη για επιβίβαση, Μπαίνουμε στο αεροπλάνο και γίνεται πανικός!!! Σε αντίθεση με την άφιξη μας όπου μέσα στο αεροπλάνο ήμασταν 50 άτομα, τώρα δεν πέφτει ούτε καρφίτσα. Ευτυχώς που είχα κλείσει συγκεκριμένες θέσεις πίσω πίσω και ήταν κάπως καλά. Αφού γίνονται οι απαραίτητες ενέργειες κλείνουν οι πόρτες και είμαστε έτοιμοι για απογείωση.
Το ταξίδι μας πλέον έχει ολοκληρωθεί, μας χωρίζουν 9 ώρες για να πατήσουμε ελληνικό έδαφος. Τα μάτια κλείνουν σιγά σιγά…..κάποια στιγμή ξυπνώ και βλέπω ότι απομένουν 4 ώρες μόνο, βλέπω την ταινία που παίζει στις οθόνες, λίγο διάβασμα και κουβέντα με την κοπέλα μου. Οι λίγες ώρες που απομένουν περνάνε πολύ γρήγορα και ναι είμαστε στην Ελλάδα και προσεγγίζουμε το Ελευθέριος Βενιζέλος. Όλα γίνονται τόσο γρήγορα…περνάμε από τον έλεγχο διαβατηρίων…από τις θερμικές κάμερες…παίρνουμε τα πράγματα μας και είμαστε στο παρκιν για να πάρουμε το αμάξι μας και να γυρίσουμε στην καθημερινότητα μας. Το Ταξίδι μας στο Μόντρεαλ – Κεμπέκ έχει τελειώσει, όμως μας έχουν μείνει όλα αυτά που είδαμε και ζήσαμε εκεί τα οποία θα μας συντροφεύουν ως την επόμενη φορά που θα επισκεφτούμε τον Καναδά.
Η επιστροφή μας έχει αρχίσει…πράγματι στον δρόμο έχει πολύ κίνηση και ενώ φύγαμε στις 16:00 από το ξενοδοχείο η ώρα έχει πάει 17:30 περίπου. Η κοπέλα μου ανησυχεί αλλά της λέω ότι όλα θα πάνε καλά και θα προλάβουμε άνετα. Κατά τις 17:45 είμαστε στο αεροδρόμιο. Αφού έχουμε εξασφαλίσει ότι θα επιστρέψουμε Ελλάδα (εγώ άνετα εμένα στο Μόντρεαλ για κάνα μήνα ακόμα) πάμε για το checkin. Αφού τελειώνουμε με αυτό, κάνουμε μια βόλτα στα μαγαζιά και τρώμε καθώς το ταξίδι της επιστροφής θα είναι μεγάλο. Η ώρα είναι 19:00 και αποφασίζουμε να πάμε στην πύλη για την αναχώρηση μας. Όμως με το που πλησιάζουμε για τον έλεγχο η ουρά είναι απίστευτα μεγάλη….και δεν φτάνει ότι η ουρά είναι μεγάλη, ο έλεγχος γίνεται μόνο από ένα άτομο!!!! Αν είναι δυνατόν…. η ώρα έχει πάει 19:45 και επιτέλους περνάμε από τον έλεγχο…έλεγα με τα τελευταία δολάρια να πάρω κάτι αλλά που να προλάβω καθώς από τα μεγάφωνα βγάζουν ανακοίνωση για την πτήση μας και ότι πρέπει να προσέλθουμε στην πύλη για επιβίβαση, Μπαίνουμε στο αεροπλάνο και γίνεται πανικός!!! Σε αντίθεση με την άφιξη μας όπου μέσα στο αεροπλάνο ήμασταν 50 άτομα, τώρα δεν πέφτει ούτε καρφίτσα. Ευτυχώς που είχα κλείσει συγκεκριμένες θέσεις πίσω πίσω και ήταν κάπως καλά. Αφού γίνονται οι απαραίτητες ενέργειες κλείνουν οι πόρτες και είμαστε έτοιμοι για απογείωση.
Το ταξίδι μας πλέον έχει ολοκληρωθεί, μας χωρίζουν 9 ώρες για να πατήσουμε ελληνικό έδαφος. Τα μάτια κλείνουν σιγά σιγά…..κάποια στιγμή ξυπνώ και βλέπω ότι απομένουν 4 ώρες μόνο, βλέπω την ταινία που παίζει στις οθόνες, λίγο διάβασμα και κουβέντα με την κοπέλα μου. Οι λίγες ώρες που απομένουν περνάνε πολύ γρήγορα και ναι είμαστε στην Ελλάδα και προσεγγίζουμε το Ελευθέριος Βενιζέλος. Όλα γίνονται τόσο γρήγορα…περνάμε από τον έλεγχο διαβατηρίων…από τις θερμικές κάμερες…παίρνουμε τα πράγματα μας και είμαστε στο παρκιν για να πάρουμε το αμάξι μας και να γυρίσουμε στην καθημερινότητα μας. Το Ταξίδι μας στο Μόντρεαλ – Κεμπέκ έχει τελειώσει, όμως μας έχουν μείνει όλα αυτά που είδαμε και ζήσαμε εκεί τα οποία θα μας συντροφεύουν ως την επόμενη φορά που θα επισκεφτούμε τον Καναδά.
Attachments
-
201,6 KB Προβολές: 604
Last edited by a moderator: