fenia42
Member
- Μηνύματα
- 3.880
- Likes
- 14.424
- Επόμενο Ταξίδι
- Азербайджан
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γροιλανδία,Σβάλμπαρντ
Δεκαπέντε χρόνια. Ούτε ένα ούτε δυο ούτε τρία, αλλά δεκαπέντε χρόνια πριν είχα μπει στο travelstories, ψάχνοντας πληροφορίες για την Ισλανδία. «Άραγε έχει πάει κανένας Ελληνας στην Ισλανδία» ήταν η απορία μου.
Στα 25 μου χρόνια, ζήτημα να είχα επισκεφτεί 7-8 χώρες, κι όμως ονειρευόμουν να ταξιδέψω. Μπορεί να ήμουν αταξίδευτη, μικρή και άπειρη, όμως ήξερα πως θα το κάνω.
Η Ισλανδία είναι ένα μέρος που ασκεί μεγάλη γοητεία, τόσο σε ανθρώπους που την έχουν ήδη επισκεφτεί όσο και σε ανθρώπους που δε την έχουν επισκεφτεί ακόμα.
Είναι αυτή η πάλη του ανθρώπου με τη φύση, με τη δεύτερη να βγαίνει πάντα νικήτρια . Είναι η απεραντοσύνη της, τα βουνά που διακόπτουν την ατελείωτη πεδιάδα, οι χιλιάδες αποχρώσεις του πρασίνου, η λάβα που έβγαλε ζωή πάνω της και σχημάτισε βρύα χαρίζοντας μοναδικές εικόνες, είναι ο Ατλαντικός ωκεανός που μαστιγώνει αλύπητα τα βράχια δημιουργώντας με τα χρόνια συγκλονιστικούς σχεδιασμούς, παράλληλα με τον αέρα που λυσσομανά και κάνει τον άνθρωπο να υποτάσσεται.
Αυτή είναι η Ισλανδία, που μπορεί να τη δεις και ολοχιόνιστη, με λάβα που κοχλάζει και την πράσινη κυρία να χορεύει πάνω από τα σαστισμένα κεφάλια μας. Έτσι έλαχε να την δω κι εγώ.
Ο @McElk λοιπόν ήταν ένα άτομο που πριν δέκα πέντε χρόνια είχε επισκεφτεί την Ισλανδία, κι εγώ μαγεμένη διάβαζα τις περιγραφές του. Δυο χρόνια μετά έγινα μέλος στο φορουμ και το κράτησα ως κάτι από τα λίγα σταθερά πράγματα στη ζωή μου.
Τα χρόνια πέρασαν, οι χωρες άρχισαν να «πορτοκαλίζουν» μια μια <για όσους θυμούνται την αρχική δομή του travel stories>, ο μονοψήφιος αριθμός έγινε πολύ γρηγορα διψήφιος, σύντομα πρώτο ψηφίο μπήκε το 2_, πριν τα τριάντα μου είχαν δει τα μάτια μου πάνω από 30 χωρες. Και φτάνω σήμερα, μια ανάσα πριν τα σαράντα μου, να κοντεύω τις εβδομήντα χωρες.
Αντιλαμβάνομαι πόσο προνομιούχα είμαι που έχουν δει τόσα τα μάτια μου. Σίγουρα όμως υπήρξε και μια δέσμευση με τον εαυτό μου, μια υπόσχεση που κράτησα, αλλά και θυσίες που έγιναν προκειμένου να επενδύσω το χρόνο και τα χρήματα μου ταξιδεύοντας.
Μπήκα εδώ λοιπόν, 25 χρόνων, αταξίδευτη, με το ψευδώνυμο Fenia42 , όπου πολλοί απορούσαν γιατί έχω αυτό τον αριθμό. Σύντομα θα γινω fenia43, fenia44, ηλικιακά. Εδώ μέσα θα μείνω για πάντα 42 όμως. Όπως ο αριθμός - απάντηση σε όλα, στο μυθιστόρημα «γυρνώντας το Γαλαξία με ωτοστόπ».
Αυτό το ονειροπόλο εικοσιπενταχρονο κορίτσι που έγινε μέλος σε ένα ταξιδιωτικό φορουμ πριν 15 χρόνια και ονειρευόταν να ταξιδέψει όλο τον κόσμο, και δε πίστευε ποτέ ότι θα πατήσει το πόδι της στην Ισλανδια, θα μείνει για πάντα εδώ , με τα αποτυπώματα που αφήνουμε όλοι μας, όπως αραδιάζουμε τις εμπειριες και τα ταξιδιωτικά σχέδια μας.
Θα μου πείτε, και γιατί δε πήγαινες στην Ισλανδία τόσα χρόνια; Έπρεπε να γυρίσεις όλο τον κόσμο πρώτα ; Θα σας πω, πώς θα ζήσω τώρα χωρίς βαρβάρους;
Περίμενα να ωριμάσουν οι συνθήκες. Να βρεθεί η κατάλληλη παρέα, να βάλουμε τον ίδιο στόχο, να μοιραστούμε το ίδιο όνειρο. Έτσι κι έγινε. Καλοκαίρι κλείσαμε για Ισλανδία κι έπρεπε να περιμένουμε μήνες, μήνες που μετρούσαμε μέρα προς μέρα αντίστροφα για την άφιξη στη χώρα της Επαγγελίας.
Έτσι , μια μέρα το ημερολόγιο έδειξε 6/4/24 κι εμείς ξυπνούσαμε στη χώρα που ονειρευόταν η ψυχή μας να βρεθούμε. Νοικιάσαμε το 4Χ4 τζιπ μας και ξεχυθηκαμε να γνωρίσουμε τη χώρα αυτή που ξέρει να υποτάσσει αλλά ποτέ δεν υποτάσσεται.
Στα όνειρα λοιπόν, και στα επόμενα! Να είμαστε γεροί, να ταξιδεύουμε, να ανταμώνουμε, να μετριόμαστε και να είμαστε όλοι εδώ, να αποδεχόμαστε το διαφορετικό, να υποδεχόμαστε το νέο, και κυρίως να μη ξεχνάμε από που ξεκινήσαμε αλλά και να εκτιμούμε το πώς συνεχίζουμε. Καλά ταξίδια σε όλους !
Επόμενος στόχος : fenia42 turning 42 on Svalbard archipelago
Στα 25 μου χρόνια, ζήτημα να είχα επισκεφτεί 7-8 χώρες, κι όμως ονειρευόμουν να ταξιδέψω. Μπορεί να ήμουν αταξίδευτη, μικρή και άπειρη, όμως ήξερα πως θα το κάνω.
Η Ισλανδία είναι ένα μέρος που ασκεί μεγάλη γοητεία, τόσο σε ανθρώπους που την έχουν ήδη επισκεφτεί όσο και σε ανθρώπους που δε την έχουν επισκεφτεί ακόμα.
Είναι αυτή η πάλη του ανθρώπου με τη φύση, με τη δεύτερη να βγαίνει πάντα νικήτρια . Είναι η απεραντοσύνη της, τα βουνά που διακόπτουν την ατελείωτη πεδιάδα, οι χιλιάδες αποχρώσεις του πρασίνου, η λάβα που έβγαλε ζωή πάνω της και σχημάτισε βρύα χαρίζοντας μοναδικές εικόνες, είναι ο Ατλαντικός ωκεανός που μαστιγώνει αλύπητα τα βράχια δημιουργώντας με τα χρόνια συγκλονιστικούς σχεδιασμούς, παράλληλα με τον αέρα που λυσσομανά και κάνει τον άνθρωπο να υποτάσσεται.
Αυτή είναι η Ισλανδία, που μπορεί να τη δεις και ολοχιόνιστη, με λάβα που κοχλάζει και την πράσινη κυρία να χορεύει πάνω από τα σαστισμένα κεφάλια μας. Έτσι έλαχε να την δω κι εγώ.
Ο @McElk λοιπόν ήταν ένα άτομο που πριν δέκα πέντε χρόνια είχε επισκεφτεί την Ισλανδία, κι εγώ μαγεμένη διάβαζα τις περιγραφές του. Δυο χρόνια μετά έγινα μέλος στο φορουμ και το κράτησα ως κάτι από τα λίγα σταθερά πράγματα στη ζωή μου.
Τα χρόνια πέρασαν, οι χωρες άρχισαν να «πορτοκαλίζουν» μια μια <για όσους θυμούνται την αρχική δομή του travel stories>, ο μονοψήφιος αριθμός έγινε πολύ γρηγορα διψήφιος, σύντομα πρώτο ψηφίο μπήκε το 2_, πριν τα τριάντα μου είχαν δει τα μάτια μου πάνω από 30 χωρες. Και φτάνω σήμερα, μια ανάσα πριν τα σαράντα μου, να κοντεύω τις εβδομήντα χωρες.
Αντιλαμβάνομαι πόσο προνομιούχα είμαι που έχουν δει τόσα τα μάτια μου. Σίγουρα όμως υπήρξε και μια δέσμευση με τον εαυτό μου, μια υπόσχεση που κράτησα, αλλά και θυσίες που έγιναν προκειμένου να επενδύσω το χρόνο και τα χρήματα μου ταξιδεύοντας.
Μπήκα εδώ λοιπόν, 25 χρόνων, αταξίδευτη, με το ψευδώνυμο Fenia42 , όπου πολλοί απορούσαν γιατί έχω αυτό τον αριθμό. Σύντομα θα γινω fenia43, fenia44, ηλικιακά. Εδώ μέσα θα μείνω για πάντα 42 όμως. Όπως ο αριθμός - απάντηση σε όλα, στο μυθιστόρημα «γυρνώντας το Γαλαξία με ωτοστόπ».
Αυτό το ονειροπόλο εικοσιπενταχρονο κορίτσι που έγινε μέλος σε ένα ταξιδιωτικό φορουμ πριν 15 χρόνια και ονειρευόταν να ταξιδέψει όλο τον κόσμο, και δε πίστευε ποτέ ότι θα πατήσει το πόδι της στην Ισλανδια, θα μείνει για πάντα εδώ , με τα αποτυπώματα που αφήνουμε όλοι μας, όπως αραδιάζουμε τις εμπειριες και τα ταξιδιωτικά σχέδια μας.
Θα μου πείτε, και γιατί δε πήγαινες στην Ισλανδία τόσα χρόνια; Έπρεπε να γυρίσεις όλο τον κόσμο πρώτα ; Θα σας πω, πώς θα ζήσω τώρα χωρίς βαρβάρους;
Περίμενα να ωριμάσουν οι συνθήκες. Να βρεθεί η κατάλληλη παρέα, να βάλουμε τον ίδιο στόχο, να μοιραστούμε το ίδιο όνειρο. Έτσι κι έγινε. Καλοκαίρι κλείσαμε για Ισλανδία κι έπρεπε να περιμένουμε μήνες, μήνες που μετρούσαμε μέρα προς μέρα αντίστροφα για την άφιξη στη χώρα της Επαγγελίας.
Έτσι , μια μέρα το ημερολόγιο έδειξε 6/4/24 κι εμείς ξυπνούσαμε στη χώρα που ονειρευόταν η ψυχή μας να βρεθούμε. Νοικιάσαμε το 4Χ4 τζιπ μας και ξεχυθηκαμε να γνωρίσουμε τη χώρα αυτή που ξέρει να υποτάσσει αλλά ποτέ δεν υποτάσσεται.
Στα όνειρα λοιπόν, και στα επόμενα! Να είμαστε γεροί, να ταξιδεύουμε, να ανταμώνουμε, να μετριόμαστε και να είμαστε όλοι εδώ, να αποδεχόμαστε το διαφορετικό, να υποδεχόμαστε το νέο, και κυρίως να μη ξεχνάμε από που ξεκινήσαμε αλλά και να εκτιμούμε το πώς συνεχίζουμε. Καλά ταξίδια σε όλους !
Επόμενος στόχος : fenia42 turning 42 on Svalbard archipelago
