panius
Member
- Μηνύματα
- 664
- Likes
- 2.720
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- 1η ημέρα - Μαδρίτη
- 2η ημέρα - Μαδρίτη
- 2η ημέρα - Μαδρίτη (συνέχεια)
- 3η ημέρα - Τολέδο
- 4η ημέρα - Μαδρίτη
- 4η ημέρα - Μαδρίτη (συνέχεια)
- 5η ημέρα - Σεγκόβια
- 6η ημέρα - Μαδρίτη
- Φελιθ 2016!!! - Μαδρίτη
- 7η ημέρα - Βαρκελώνη
- 8η ημέρα - Βαρκελώνη
- 9η ημέρα - Βαρκελώνη
- 10η ημέρα - Βαρκελώνη
- 11η ημέρα - Βαρκελώνη
7η ημέρα
Να 'μαστε λοιπόν στη Βαρκελώνη.
Μπορεί λόγω εκπληκτικής ταχύτητας του τρένου να φτάσαμε από Μαδρίτη μόλις σε 3 ώρες και 10 λεπτά, όμως μη ξεγελιέστε, η απόσταση που χωρίζει τις 2 πόλεις είναι μεγάλη!
Καταρχήν άλλαξε η γλώσσα από το τρένο κιόλας μέσα! Πάνω που είχαμε θυνηθίθει να μιλάμε κάπωθ έτθι, πάει το θ! Εξαφανίστηκε και αντικαταστάθηκε από το κλασικό σ (ξενέρωμα)! Επίσης οι σημαίες! Παντού κρεμασμένες καταλανικές σημαίες, στα μπαλκόνια των κατοίκων λες και ήταν εθνική γιορτή! Πού και πού καμιά ισπανική σημαιούλα κυμάτιζε και αυτή σκιαγμένη στα ξενοδοχεία και στις δημόσιες υπηρεσίες.
Πέρα από τις ανακοινώσεις στα τρένα και τις πινακίδες στους δρόμους που ήταν στα καταλανικά (xocolata!!!!), να πω τη μαύρη μου αλήθεια, εγώ στη Βαρκελώνη παντού ισπανικά άκουγα.
Και μιας και ταξίδεψα με τα bullet trains τόσο της Ισπανίας, όσο και της Ιαπωνίας, ας κάνω εδώ μια σύγκριση. Αστραπές και τα δύο, με ταχύτητες περί τα 300 χιλιόμετρα την ώρα, τα ισπανικά τρένα αν και πολύ άνετα είναι κάπως ασταθή. Όσο κάθεσαι είσαι μια χαρά. Μόλις σηκωθείς όμως να πας τουαλέτα πχ, αρχίζει το μελτέμι, η τραμουντάνα, τα μποφόρια! Εγιαμόλα εγιαλέσα βάλε με στη βάρκα μέσα νιώθεις στα ισπανικά τρένα ενώ στο σίνκανσεν το ιαπωνικό είναι σαν να ταξιδεύεις πάνω σε μπαμπακένιες ράγες! Ο χώρος επίσης για τα πόδια στα τρένα των σαμουράι είναι κάτι το συγκλονιστικό! Τραπεζάκι μπορείς να χωρέσεις αν θέλεις! Άσε η συχνότητα των δρομολογίων. Ανά 10 λεπτά φέυγει σίνκανσεν από Τόκιο για Οσάκα. Ούτε μετρό να ήταν!
Και ναι κυρίες και κύριοι: AVE vs Sinkansen σημειώστε 2 αβλεπεί!
Πού ήμασταν; Α! Ναι! φτάνουμε λοιπόν στον σταθμό Sants της Βαρκελώνης, πολύ ωραίος σαν αεροδρόμιο. Πτώματα όπως ήμασταν από το ξενύχτι της Πρωτοχρονιάς κατεβαίνουμε τις σκάλες του μετρό για να ξεραθούμε στον ύπνο στο ξενοδοχείο όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Το μηχάνημα εισιτηρίων προτείνει ένα σωρό κάρτες απεριορίστων 3, 5, ή 7 ημερών. Μη ξεγελαστείτε. Πάρτε το εισιτήριο 10 διαδρομών με μόλις 9,90 ευρώ που σε πάει παντού και κάνει για όλα τα μέσα. Μια εξαιρετικά οικονομική λύση σε μια κατά τα άλλα ακριβή πόλη που σου εξαφανίζει τα 20ευρα από το πορτοφόλι σου με ρυθμούς απάνθρωπα καταιγιστικούς!
Δεν κλείσαμε στο κέντρο. Βρήκαμε 4στερο ξενοδοχείο μόλις 2 λεπτά από το μετρό δίπλα στο Camp Nou της Μπαρτσελόνα, με 330 ευρώ το δίκλινο για 5 μέρες. Πολύ ωραίο, μοντέρνο, με τεράστιο μπάνιο και πολύ καλή εξυπηρέτηση στη ρεσεψιόν. Hotel Madanis! Το προτείνω ανεπιφύλακτα!
Ξεκουραστήκαμε λίγο και μάλλον θα ξεκουραζόμασταν κι άλλο, αλλά πεινάσαμε και είπαμε να βγούμε να φάμε κάτι, να κάνουμε και μια μικρή αναγνωριστική βόλτα στην πόλη πριν γυρίσουμε νωρίς-νωρίς στο ξενοδοχείο.
Πήραμε το λεωφορείο να χαζέψουμε λίγο τις γειτονιές. Έρημη η πόλη λόγω Πρωτοχρονιάς, άδειοι οι δρόμοι, ούτε που καταλάβαμε για πότε φτάσαμε στο κέντρο.
Η πρώτη αίσθηση ήταν αυτή της οικειότητας. Η Βαρκελώνη σου δίνει την εντύπωση ελληνικής πόλης ή καλύτερα σου δείχνει πως θα μπορούσαν να είναι οι ελληνικές πόλεις, αν τηρούνταν πολεοδομικά σχέδια και υπήρχε σεβασμός στην αρχιτεκτονική κληρονομιά. Μια αίσθηση Θεσσαλονίκης, έτσι όπως είναι χτισμένη η πόλη ανάμεσα σε βουνό και θάλασσα, με τις ευθείς και φυλλώδεις λεωφόρους μου έρχονταν συχνά στο μυαλό.
Ήμασταν κοντά στην Πλασα Καταλούνια και ακολουθώντας τη συμβουλή της αγαπητής @alma, πήγαμε για φαγητό στο Woki Organic. Εξαιρετικό! Πήραμε τορτίγιες, αρνάκι Πυρηναίων, σαλάτες, τσιζκέικ, όλα πεντανόστιμα και βιολογικά! Ακόμα και το νερό μου φάνηκε τόσο ελαφρύ, λες και λιώσανε αφράτο χιονάκι από το λιβάδι και το βάλανε στο μπουκάλι!
Το φαγητό μας έδωσε αρκετή ενέργεια οπότε κάναμε μια αρκετά μεγάλη βόλτα στην περιοχή γύρω από τη διάσημη λεωφόρο La Rampla.
Τώρα αν σας πω ότι ενθουσιάστηκα θα σας πω ψέματα. Ένα πανηγυράκι για τους τουρίστες συνάντησα. Ένα erotic museum με μια αληθινή merilyn monroe στο μπαλκόνι να σκυλοβαριέται τη ζωή της, ένα sex shop από κάτω με συσκευές "μασάζ" σε όλα τα μεγέθη (εντάξει, πλάκα είχε), ατελείωτοι πάγκοι με όλα τα κινέζικα σουβενίρ, τραγικά εστιατόρια, μίζεροι κράχτες για νυχτερινή διασκέδαση, Allien και Predator να φωτογραφίζονται με τους τουρίστες έναντι αμοιβής και μόλις σκοτείνιασε βγήκαν και οι πόρνες.
Αυτή είναι η Λα Ράμπλα. Όχι ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Δεν είναι άσχημος δρόμος. Και τα ωραία της κτήρια έχει, και τα πλατάνια της τα αιωνόβια κάνουν ωραία σκιά το Καλοκαίρι, αλλά αυτό το τουριστικό χάλι που συνάντησα σε όλο το μήκος της, εγώ προσωπικά το σιχάθηκα.
Αν πάντως σηκώσετε το κεφάλι πάνω από τους άθλιους πάγκους θα δείτε όμορφες εικόνες. Εδώ το μαγαζί ενός φημισμένου ομπρελοποιού (από το 1883) διακοσμημένο αναλόγως.
Μπήκαμε στο γοτθικό τετράγωνο που εφάπτεται της Λα Ράμπλα. Στενά δρομάκια, μεσαιωνικές εκκλησίες, ορισμένες γραφικές γωνιές, αλλά σε καμία περίπτωση δεν συναντάς τη μεσαιωνική ατμόσφαιρα του Τολέδο, ούτε καν της Ρόδου (ατυχής παραλληλισμός: την παλιά πόλη της Ρόδου ζηλεύουν πολλές μεσαιωνικές πόλεις της κεντρικής Ευρώπης). Γενικά, η παλιά πόλη της Βαρκελώνης μου φάνηκε όχι και τόσο παλιά. Πρέπει να έχει αλλοιωθεί πολύ η φυσιογνωμία της, αφού και σύγχρονα κτήρια είναι χτισμένα μέσα, ενώ τα αμιγώς μεσαιωνικά, όσο εντυπωσιακά και αν είναι μετριούνται στα δάχτυλα των 2 χεριών. Εννοείται γίνεται κι εδώ απίστευτος χαμός από καταστήματα τουριστικών ειδών, κρεπερί, τζελατέριες αλλά και πολύ ωραία και ατμοσφαιρικά μπαράκια.
Όταν μάλιστα από όλη τη μεσαιωνική πόλη, εμένα μου φάνηκε πιο ενδιαφέρουσα αυτή η αγελάδα (προσέξτε τα "χυμένα" ρολόγια Νταλί στο βάθος) τότε είπα στον εαυτό μου "μη ρίξεις άκυρο ακόμα. Είσαι απλά κουρασμένος. Τράβα κοιμήσου!"
Για πότε διακτινιστήκαμε πίσω στο ξενοδοχείο και κοιμηθήκαμε φουλ 10ωρο, ακόμα προσπαθούν να το εξηγήσουν εκεί στο CERN...
Να 'μαστε λοιπόν στη Βαρκελώνη.
Μπορεί λόγω εκπληκτικής ταχύτητας του τρένου να φτάσαμε από Μαδρίτη μόλις σε 3 ώρες και 10 λεπτά, όμως μη ξεγελιέστε, η απόσταση που χωρίζει τις 2 πόλεις είναι μεγάλη!
Καταρχήν άλλαξε η γλώσσα από το τρένο κιόλας μέσα! Πάνω που είχαμε θυνηθίθει να μιλάμε κάπωθ έτθι, πάει το θ! Εξαφανίστηκε και αντικαταστάθηκε από το κλασικό σ (ξενέρωμα)! Επίσης οι σημαίες! Παντού κρεμασμένες καταλανικές σημαίες, στα μπαλκόνια των κατοίκων λες και ήταν εθνική γιορτή! Πού και πού καμιά ισπανική σημαιούλα κυμάτιζε και αυτή σκιαγμένη στα ξενοδοχεία και στις δημόσιες υπηρεσίες.
Πέρα από τις ανακοινώσεις στα τρένα και τις πινακίδες στους δρόμους που ήταν στα καταλανικά (xocolata!!!!), να πω τη μαύρη μου αλήθεια, εγώ στη Βαρκελώνη παντού ισπανικά άκουγα.
Και μιας και ταξίδεψα με τα bullet trains τόσο της Ισπανίας, όσο και της Ιαπωνίας, ας κάνω εδώ μια σύγκριση. Αστραπές και τα δύο, με ταχύτητες περί τα 300 χιλιόμετρα την ώρα, τα ισπανικά τρένα αν και πολύ άνετα είναι κάπως ασταθή. Όσο κάθεσαι είσαι μια χαρά. Μόλις σηκωθείς όμως να πας τουαλέτα πχ, αρχίζει το μελτέμι, η τραμουντάνα, τα μποφόρια! Εγιαμόλα εγιαλέσα βάλε με στη βάρκα μέσα νιώθεις στα ισπανικά τρένα ενώ στο σίνκανσεν το ιαπωνικό είναι σαν να ταξιδεύεις πάνω σε μπαμπακένιες ράγες! Ο χώρος επίσης για τα πόδια στα τρένα των σαμουράι είναι κάτι το συγκλονιστικό! Τραπεζάκι μπορείς να χωρέσεις αν θέλεις! Άσε η συχνότητα των δρομολογίων. Ανά 10 λεπτά φέυγει σίνκανσεν από Τόκιο για Οσάκα. Ούτε μετρό να ήταν!
Και ναι κυρίες και κύριοι: AVE vs Sinkansen σημειώστε 2 αβλεπεί!
Πού ήμασταν; Α! Ναι! φτάνουμε λοιπόν στον σταθμό Sants της Βαρκελώνης, πολύ ωραίος σαν αεροδρόμιο. Πτώματα όπως ήμασταν από το ξενύχτι της Πρωτοχρονιάς κατεβαίνουμε τις σκάλες του μετρό για να ξεραθούμε στον ύπνο στο ξενοδοχείο όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Το μηχάνημα εισιτηρίων προτείνει ένα σωρό κάρτες απεριορίστων 3, 5, ή 7 ημερών. Μη ξεγελαστείτε. Πάρτε το εισιτήριο 10 διαδρομών με μόλις 9,90 ευρώ που σε πάει παντού και κάνει για όλα τα μέσα. Μια εξαιρετικά οικονομική λύση σε μια κατά τα άλλα ακριβή πόλη που σου εξαφανίζει τα 20ευρα από το πορτοφόλι σου με ρυθμούς απάνθρωπα καταιγιστικούς!
Δεν κλείσαμε στο κέντρο. Βρήκαμε 4στερο ξενοδοχείο μόλις 2 λεπτά από το μετρό δίπλα στο Camp Nou της Μπαρτσελόνα, με 330 ευρώ το δίκλινο για 5 μέρες. Πολύ ωραίο, μοντέρνο, με τεράστιο μπάνιο και πολύ καλή εξυπηρέτηση στη ρεσεψιόν. Hotel Madanis! Το προτείνω ανεπιφύλακτα!
Ξεκουραστήκαμε λίγο και μάλλον θα ξεκουραζόμασταν κι άλλο, αλλά πεινάσαμε και είπαμε να βγούμε να φάμε κάτι, να κάνουμε και μια μικρή αναγνωριστική βόλτα στην πόλη πριν γυρίσουμε νωρίς-νωρίς στο ξενοδοχείο.
Πήραμε το λεωφορείο να χαζέψουμε λίγο τις γειτονιές. Έρημη η πόλη λόγω Πρωτοχρονιάς, άδειοι οι δρόμοι, ούτε που καταλάβαμε για πότε φτάσαμε στο κέντρο.
Η πρώτη αίσθηση ήταν αυτή της οικειότητας. Η Βαρκελώνη σου δίνει την εντύπωση ελληνικής πόλης ή καλύτερα σου δείχνει πως θα μπορούσαν να είναι οι ελληνικές πόλεις, αν τηρούνταν πολεοδομικά σχέδια και υπήρχε σεβασμός στην αρχιτεκτονική κληρονομιά. Μια αίσθηση Θεσσαλονίκης, έτσι όπως είναι χτισμένη η πόλη ανάμεσα σε βουνό και θάλασσα, με τις ευθείς και φυλλώδεις λεωφόρους μου έρχονταν συχνά στο μυαλό.
Ήμασταν κοντά στην Πλασα Καταλούνια και ακολουθώντας τη συμβουλή της αγαπητής @alma, πήγαμε για φαγητό στο Woki Organic. Εξαιρετικό! Πήραμε τορτίγιες, αρνάκι Πυρηναίων, σαλάτες, τσιζκέικ, όλα πεντανόστιμα και βιολογικά! Ακόμα και το νερό μου φάνηκε τόσο ελαφρύ, λες και λιώσανε αφράτο χιονάκι από το λιβάδι και το βάλανε στο μπουκάλι!
Το φαγητό μας έδωσε αρκετή ενέργεια οπότε κάναμε μια αρκετά μεγάλη βόλτα στην περιοχή γύρω από τη διάσημη λεωφόρο La Rampla.
Τώρα αν σας πω ότι ενθουσιάστηκα θα σας πω ψέματα. Ένα πανηγυράκι για τους τουρίστες συνάντησα. Ένα erotic museum με μια αληθινή merilyn monroe στο μπαλκόνι να σκυλοβαριέται τη ζωή της, ένα sex shop από κάτω με συσκευές "μασάζ" σε όλα τα μεγέθη (εντάξει, πλάκα είχε), ατελείωτοι πάγκοι με όλα τα κινέζικα σουβενίρ, τραγικά εστιατόρια, μίζεροι κράχτες για νυχτερινή διασκέδαση, Allien και Predator να φωτογραφίζονται με τους τουρίστες έναντι αμοιβής και μόλις σκοτείνιασε βγήκαν και οι πόρνες.
Αυτή είναι η Λα Ράμπλα. Όχι ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Δεν είναι άσχημος δρόμος. Και τα ωραία της κτήρια έχει, και τα πλατάνια της τα αιωνόβια κάνουν ωραία σκιά το Καλοκαίρι, αλλά αυτό το τουριστικό χάλι που συνάντησα σε όλο το μήκος της, εγώ προσωπικά το σιχάθηκα.
Αν πάντως σηκώσετε το κεφάλι πάνω από τους άθλιους πάγκους θα δείτε όμορφες εικόνες. Εδώ το μαγαζί ενός φημισμένου ομπρελοποιού (από το 1883) διακοσμημένο αναλόγως.
Μπήκαμε στο γοτθικό τετράγωνο που εφάπτεται της Λα Ράμπλα. Στενά δρομάκια, μεσαιωνικές εκκλησίες, ορισμένες γραφικές γωνιές, αλλά σε καμία περίπτωση δεν συναντάς τη μεσαιωνική ατμόσφαιρα του Τολέδο, ούτε καν της Ρόδου (ατυχής παραλληλισμός: την παλιά πόλη της Ρόδου ζηλεύουν πολλές μεσαιωνικές πόλεις της κεντρικής Ευρώπης). Γενικά, η παλιά πόλη της Βαρκελώνης μου φάνηκε όχι και τόσο παλιά. Πρέπει να έχει αλλοιωθεί πολύ η φυσιογνωμία της, αφού και σύγχρονα κτήρια είναι χτισμένα μέσα, ενώ τα αμιγώς μεσαιωνικά, όσο εντυπωσιακά και αν είναι μετριούνται στα δάχτυλα των 2 χεριών. Εννοείται γίνεται κι εδώ απίστευτος χαμός από καταστήματα τουριστικών ειδών, κρεπερί, τζελατέριες αλλά και πολύ ωραία και ατμοσφαιρικά μπαράκια.
Όταν μάλιστα από όλη τη μεσαιωνική πόλη, εμένα μου φάνηκε πιο ενδιαφέρουσα αυτή η αγελάδα (προσέξτε τα "χυμένα" ρολόγια Νταλί στο βάθος) τότε είπα στον εαυτό μου "μη ρίξεις άκυρο ακόμα. Είσαι απλά κουρασμένος. Τράβα κοιμήσου!"
Για πότε διακτινιστήκαμε πίσω στο ξενοδοχείο και κοιμηθήκαμε φουλ 10ωρο, ακόμα προσπαθούν να το εξηγήσουν εκεί στο CERN...
(θα την αδικήσω μετά... το ομολογώ! Είμαι προκατειλημμένος υπέρ της Μαδρίτης! 
