Phanton
Member
- Μηνύματα
- 77
- Likes
- 172
- Επόμενο Ταξίδι
- Βοστώνη
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ινδια
ΜΕΡΑ 10η (Κυριακή)
Λοιπόν τις Κυριακές οι γονείς μου σκυλοβαριούνται, οπότε θα σας γράψω πάλι εγώ. Μετά βλέπουμε, εσείς θα αποφασίσετε ποιος θα συνεχίσει…
Ξύπνησα περιχαρής και διαπίστωσα πως ο μπαμπάς είχε φύγει από το κρεβάτι μου. Αυτό συμβαίνει σχεδόν κάθε βράδυ. Με παρέα κοιμάμαι και μόνη μου ξυπνάω. Και άσχετα με το που ξάπλωσα το βράδυ το πρωί είμαι πάντα στο κρεβάτι μου. Καμιά φορά είμαι και κάτω από αυτό ! Ο μπαμπάς και η μαμά δε ξυπνάνε με τίποτε. Γιατί άραγε ? Αφού την ίδια ώρα ξαπλώσαμε για ύπνο…
Οι Κυριακές είναι δύσκολες στο εξωτερικό. Το ιστορικό κέντρο έρημο, πολλά μαγαζιά κλειστά και σε όλα τα attractions γίνεται ο κακός χαμός. Εμείς πάντως θα φύγουμε από τις Βρυξέλλες.
Η Κυριακή αυτή όμως είναι πιο γεμάτη από την αντίστοιχη της Κολωνίας.
Φεύγουμε από τις Βρυξέλλες πολύ εύκολα, οι δρόμοι στις 10:30 είναι άδειοι. Ο μπαμπάς λέει πως έχουμε να κάνουμε μεγάλη διαδρομή. Τόσο μεγάλη που ούτε πρωινό δε φάγαμε. Ο μπαμπάς λέει πως θέλουμε τουλάχιστον 3 ώρες για να πάμε στο Veckring, οπότε θα βρούμε κάτι πάνω στο δρόμο για να φάμε και να πιούμε κάτι να ανοίξει το μάτι μας.
Τι σκατά είναι αυτό το Veckring ? Βρήκε πάλι καμιά προσφορά σε ξενοδοχείο της Accor και μας τρέχει ?
Ο μπαμπάς λέει πως εκεί έχει ένα πολύ μεγάλο ΟΧΥΡΟ. Τα μπέρδεψε μάλλον, εννοεί… ΟΡΥΧΕΙΟ. Όχι, δεν τα μπέρδεψε, είναι λέει οχυρό και είναι σκαμμένο μέσα στο βουνό. Ε καλά, αυτό δεν είναι και το ορυχείο ?. Αφού το ξέρω, πέρυσι στο Salzburg πήγαμε στο Hallein Faszination Salzwelten και είδαμε το ορυχείο και μάλιστα είχε και τρενάκι ! Τέλος πάντων, θα δούμε τι είναι αυτό το οχυρό, πρέπει να σταματήσω να μιλάω γιατί μια κυρία που είναι μέσα στο Τζι Πι Ες μιλάει συνέχεια και ο μπαμπάς μπερδεύεται…
Το μεσημέρι στις 2 φτάσαμε στο Ouvrage Hackenberg Ouvrage Hackenberg
To Hackenberg είναι το μεγαλύτερο οχυρό της γραμμής Μαζινό.
Ο μπαμπάς είπε ότι και στην Ελλάδα έχουμε παρόμοιο οχυρό, στο Ρούπελ.
Όποτε όμως αποφασίζουμε να πάμε εκδρομή στην Ελλάδα για να δούμε κάτι, πάντα καταλήγουμε σε καμιά ταβέρνα.
Το μπαμπά μου τον ενδιαφέρει πολύ ότι έχει σχέση με τον πόλεμο. Έτσι είναι όλα τα αγόρια. Παίζουν πόλεμο ή ποδόσφαιρο. Μπήκαμε μέσα στο οχυρό με συμβολικό εισιτήριο. Το συντηρεί ένας οργανισμός από απόστρατους και η ξεναγός είναι εθελόντρια. Είναι πολύ καλή και πολύ συμπαθητική και απαντάει σε όλες μας τις ερωτήσεις. Είναι πραγματική Γαλλίδα γιατί όταν μιλάει Αγγλικά τα μισά γράμματα στο τέλος δεν τα διαβάζει, και δεν μπορεί να πει το ρο. Ο μπαμπάς πρέπει να τη συμπάθησε πολύ γιατί όποτε αυτή μιλάει ο μπαμπάς ξεκαρδίζεται στα γέλια… Σεκόν Γουόγλ Γουόγ θα πει Second World War.
H ξενάγηση κράτησε 2,5 ώρες αλλά δεν βαρέθηκα καθόλου. Είχε ένα σωρό πράγματα να δεις: Εκατοντάδες διαφορετικά όπλα, κουζίνες, χειρουργεία, ιατρεία, εργοστάσιο ηλεκτρισμού, υπνοδωμάτια, κούκλες με στολές, ασύρματους. Είναι πολύ μεγάλο στα αλήθεια. ΄Εχει 18 χλμ μήκος και ευτυχώς έχει ένα πράσινο τρενάκι που σε μεταφέρει για να μη ξεθεωθείς στο περπάτημα. Έχει και πολύ υγρασία και κρύο αλλά το ξέραμε κι έτσι φοράω το ροζ μπουφανάκι μου. Μετά μας έκαναν επίδειξη, πως κάτι κανόνια είναι ηλεκτρικά και ενώ είναι μέσα στο βουνό ανοίγει ένα πορτάκι και …τσουπ βγαίνουν στην επιφάνεια.
Ξέχασα να σας πω ότι δεν ήμασταν μόνοι με την ξεναγό αλλά συνολικά ήμασταν καμιά 30αριά. Οι περισσότεροι ήταν Ολλανδοί, ο μπαμπάς μου το είχε καταλάβει. Ευτυχώς τα τροχόσπιτα τους τα είχαν αφήσει απέξω. Αφού μας τριγύρισε το τρενάκι, πριν βγούμε από το οχυρό, βγήκαμε από ένα άλλο πορτάκι για να δούμε τι ζημιές έκανε ο πόλεμος στο οχυρό. Εγώ την αγάπησα πολύ την ξεναγό μας και πήγαινα συνέχεια από πίσω της.
Εκεί η ξεναγός μας είπε ότι έγιναν πολλές μέρες μάχες μέχρι να καταληφθεί το οχυρό. Εκεί ο μπαμπάς μου που έχει διαβάσει πολύ αλλά έχει μια τάση να κάνει τον εξυπνάκια είπε στην καλή την ξεναγό μας στα Γαλλικά (για να μη καταλάβουν οι Ολλανδοί) : «Ποιες μάχες μαντάμ, αφού οι Γάλλοι είπαν «πουρκουά ;» και άφησαν τους Γερμανούς να περάσουν σαν κύριοι» Τότε η καλή κυρία είπε στο μπαμπά ότι οι μάχες έγιναν όταν οι Αμερικανοί προσπάθησαν να το καταλάβουν από τους Γερμανούς οι οποίοι το είχαν παραλάβει από τους Γάλλους σα καινούργιο! Τότε ο μπαμπάς μας είπε στα ελληνικά πως «δε φτάνει πως δε πολέμησαν, αλλά με τη γραμμή Μαζινό φρέναραν και τους Αμερικανούς». Μετά ο μπαμπάς είπε κάτι για το Ρούπελ και η μαμά μου του είπε: «και που ξέρεις εσύ για το Ρούπελ, ταχυδρόμος ήσουν στο στρατό» και ο μπαμπάς τσαντίστηκε και εγώ γελούσα γιατί αυτό συμβαίνει συνέχεια. Ο μπαμπάς ξεκινάει να μιλάει για το στρατό και δεν σταματάει ποτέ και η μαμά τον κοροϊδεύει.
Βγήκαμε από το Hackenberg, μου άρεσε πάρα πολύ. Στο ορυχείο με το αλάτι μπήκαμε με μεγάλες ξύλινες τσουλήθρες κι είχε πολύ πλάκα, αλλά κι εδώ ήταν πολύ ωραία. Επιτέλους κατάλαβα και γιατί οι λέξεις ΟΡΥΧΕΙΟ και ΟΧΥΡΟ μοιάζουν τόσο πολύ. Γιατί είναι σχεδόν το ίδιο. Έχουν τρενάκι, είναι μέσα στο βουνό, κάνει κρύο απλά το ορυχείο βγάζει αλάτι και το οχυρό βγάζει όπλα.
Φύγαμε από το οχυρό και ζεστάθηκε το κοκαλάκι μου. Θα πάμε στη Metz και θα μείνουμε στο Mercure Metz Centre με 54? για ένα βράδυ. Θα πάμε αμέσως για φαγητό στο Le Bouche à Oreille και φάγαμε πολύ ωραία. Η Μetz έχει πολλά βραβεία για «την καλύτερα φωτισμένη πόλη».
Πράγματι το βράδυ η ατμόσφαιρα ήταν μαγική. Πήγαμε και είδαμε πάλι σιντριβάνια που χορεύουν με τη μουσική και αυτή τη φορά ήταν σε ένα μικρό πάρκο και με λίγο κόσμο και μπορούσα να τρέχω και να παίζω και να κάνω ότι θέλω.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μετά από μια μεγάλη βόλτα στη νυχτερινή πόλη. Αύριο (αν είναι καλός ο καιρός) μου έχουνε υποσχεθεί να με πάνε στο Europa Park.
Λοιπόν τις Κυριακές οι γονείς μου σκυλοβαριούνται, οπότε θα σας γράψω πάλι εγώ. Μετά βλέπουμε, εσείς θα αποφασίσετε ποιος θα συνεχίσει…
Ξύπνησα περιχαρής και διαπίστωσα πως ο μπαμπάς είχε φύγει από το κρεβάτι μου. Αυτό συμβαίνει σχεδόν κάθε βράδυ. Με παρέα κοιμάμαι και μόνη μου ξυπνάω. Και άσχετα με το που ξάπλωσα το βράδυ το πρωί είμαι πάντα στο κρεβάτι μου. Καμιά φορά είμαι και κάτω από αυτό ! Ο μπαμπάς και η μαμά δε ξυπνάνε με τίποτε. Γιατί άραγε ? Αφού την ίδια ώρα ξαπλώσαμε για ύπνο…
Οι Κυριακές είναι δύσκολες στο εξωτερικό. Το ιστορικό κέντρο έρημο, πολλά μαγαζιά κλειστά και σε όλα τα attractions γίνεται ο κακός χαμός. Εμείς πάντως θα φύγουμε από τις Βρυξέλλες.
Η Κυριακή αυτή όμως είναι πιο γεμάτη από την αντίστοιχη της Κολωνίας.
Φεύγουμε από τις Βρυξέλλες πολύ εύκολα, οι δρόμοι στις 10:30 είναι άδειοι. Ο μπαμπάς λέει πως έχουμε να κάνουμε μεγάλη διαδρομή. Τόσο μεγάλη που ούτε πρωινό δε φάγαμε. Ο μπαμπάς λέει πως θέλουμε τουλάχιστον 3 ώρες για να πάμε στο Veckring, οπότε θα βρούμε κάτι πάνω στο δρόμο για να φάμε και να πιούμε κάτι να ανοίξει το μάτι μας.
Τι σκατά είναι αυτό το Veckring ? Βρήκε πάλι καμιά προσφορά σε ξενοδοχείο της Accor και μας τρέχει ?
Ο μπαμπάς λέει πως εκεί έχει ένα πολύ μεγάλο ΟΧΥΡΟ. Τα μπέρδεψε μάλλον, εννοεί… ΟΡΥΧΕΙΟ. Όχι, δεν τα μπέρδεψε, είναι λέει οχυρό και είναι σκαμμένο μέσα στο βουνό. Ε καλά, αυτό δεν είναι και το ορυχείο ?. Αφού το ξέρω, πέρυσι στο Salzburg πήγαμε στο Hallein Faszination Salzwelten και είδαμε το ορυχείο και μάλιστα είχε και τρενάκι ! Τέλος πάντων, θα δούμε τι είναι αυτό το οχυρό, πρέπει να σταματήσω να μιλάω γιατί μια κυρία που είναι μέσα στο Τζι Πι Ες μιλάει συνέχεια και ο μπαμπάς μπερδεύεται…
Το μεσημέρι στις 2 φτάσαμε στο Ouvrage Hackenberg Ouvrage Hackenberg
To Hackenberg είναι το μεγαλύτερο οχυρό της γραμμής Μαζινό.
Ο μπαμπάς είπε ότι και στην Ελλάδα έχουμε παρόμοιο οχυρό, στο Ρούπελ.
Όποτε όμως αποφασίζουμε να πάμε εκδρομή στην Ελλάδα για να δούμε κάτι, πάντα καταλήγουμε σε καμιά ταβέρνα.
Το μπαμπά μου τον ενδιαφέρει πολύ ότι έχει σχέση με τον πόλεμο. Έτσι είναι όλα τα αγόρια. Παίζουν πόλεμο ή ποδόσφαιρο. Μπήκαμε μέσα στο οχυρό με συμβολικό εισιτήριο. Το συντηρεί ένας οργανισμός από απόστρατους και η ξεναγός είναι εθελόντρια. Είναι πολύ καλή και πολύ συμπαθητική και απαντάει σε όλες μας τις ερωτήσεις. Είναι πραγματική Γαλλίδα γιατί όταν μιλάει Αγγλικά τα μισά γράμματα στο τέλος δεν τα διαβάζει, και δεν μπορεί να πει το ρο. Ο μπαμπάς πρέπει να τη συμπάθησε πολύ γιατί όποτε αυτή μιλάει ο μπαμπάς ξεκαρδίζεται στα γέλια… Σεκόν Γουόγλ Γουόγ θα πει Second World War.
H ξενάγηση κράτησε 2,5 ώρες αλλά δεν βαρέθηκα καθόλου. Είχε ένα σωρό πράγματα να δεις: Εκατοντάδες διαφορετικά όπλα, κουζίνες, χειρουργεία, ιατρεία, εργοστάσιο ηλεκτρισμού, υπνοδωμάτια, κούκλες με στολές, ασύρματους. Είναι πολύ μεγάλο στα αλήθεια. ΄Εχει 18 χλμ μήκος και ευτυχώς έχει ένα πράσινο τρενάκι που σε μεταφέρει για να μη ξεθεωθείς στο περπάτημα. Έχει και πολύ υγρασία και κρύο αλλά το ξέραμε κι έτσι φοράω το ροζ μπουφανάκι μου. Μετά μας έκαναν επίδειξη, πως κάτι κανόνια είναι ηλεκτρικά και ενώ είναι μέσα στο βουνό ανοίγει ένα πορτάκι και …τσουπ βγαίνουν στην επιφάνεια.
Ξέχασα να σας πω ότι δεν ήμασταν μόνοι με την ξεναγό αλλά συνολικά ήμασταν καμιά 30αριά. Οι περισσότεροι ήταν Ολλανδοί, ο μπαμπάς μου το είχε καταλάβει. Ευτυχώς τα τροχόσπιτα τους τα είχαν αφήσει απέξω. Αφού μας τριγύρισε το τρενάκι, πριν βγούμε από το οχυρό, βγήκαμε από ένα άλλο πορτάκι για να δούμε τι ζημιές έκανε ο πόλεμος στο οχυρό. Εγώ την αγάπησα πολύ την ξεναγό μας και πήγαινα συνέχεια από πίσω της.
Εκεί η ξεναγός μας είπε ότι έγιναν πολλές μέρες μάχες μέχρι να καταληφθεί το οχυρό. Εκεί ο μπαμπάς μου που έχει διαβάσει πολύ αλλά έχει μια τάση να κάνει τον εξυπνάκια είπε στην καλή την ξεναγό μας στα Γαλλικά (για να μη καταλάβουν οι Ολλανδοί) : «Ποιες μάχες μαντάμ, αφού οι Γάλλοι είπαν «πουρκουά ;» και άφησαν τους Γερμανούς να περάσουν σαν κύριοι» Τότε η καλή κυρία είπε στο μπαμπά ότι οι μάχες έγιναν όταν οι Αμερικανοί προσπάθησαν να το καταλάβουν από τους Γερμανούς οι οποίοι το είχαν παραλάβει από τους Γάλλους σα καινούργιο! Τότε ο μπαμπάς μας είπε στα ελληνικά πως «δε φτάνει πως δε πολέμησαν, αλλά με τη γραμμή Μαζινό φρέναραν και τους Αμερικανούς». Μετά ο μπαμπάς είπε κάτι για το Ρούπελ και η μαμά μου του είπε: «και που ξέρεις εσύ για το Ρούπελ, ταχυδρόμος ήσουν στο στρατό» και ο μπαμπάς τσαντίστηκε και εγώ γελούσα γιατί αυτό συμβαίνει συνέχεια. Ο μπαμπάς ξεκινάει να μιλάει για το στρατό και δεν σταματάει ποτέ και η μαμά τον κοροϊδεύει.
Βγήκαμε από το Hackenberg, μου άρεσε πάρα πολύ. Στο ορυχείο με το αλάτι μπήκαμε με μεγάλες ξύλινες τσουλήθρες κι είχε πολύ πλάκα, αλλά κι εδώ ήταν πολύ ωραία. Επιτέλους κατάλαβα και γιατί οι λέξεις ΟΡΥΧΕΙΟ και ΟΧΥΡΟ μοιάζουν τόσο πολύ. Γιατί είναι σχεδόν το ίδιο. Έχουν τρενάκι, είναι μέσα στο βουνό, κάνει κρύο απλά το ορυχείο βγάζει αλάτι και το οχυρό βγάζει όπλα.
Φύγαμε από το οχυρό και ζεστάθηκε το κοκαλάκι μου. Θα πάμε στη Metz και θα μείνουμε στο Mercure Metz Centre με 54? για ένα βράδυ. Θα πάμε αμέσως για φαγητό στο Le Bouche à Oreille και φάγαμε πολύ ωραία. Η Μetz έχει πολλά βραβεία για «την καλύτερα φωτισμένη πόλη».
Πράγματι το βράδυ η ατμόσφαιρα ήταν μαγική. Πήγαμε και είδαμε πάλι σιντριβάνια που χορεύουν με τη μουσική και αυτή τη φορά ήταν σε ένα μικρό πάρκο και με λίγο κόσμο και μπορούσα να τρέχω και να παίζω και να κάνω ότι θέλω.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μετά από μια μεγάλη βόλτα στη νυχτερινή πόλη. Αύριο (αν είναι καλός ο καιρός) μου έχουνε υποσχεθεί να με πάνε στο Europa Park.
Last edited by a moderator:
Και φωτό και βίντεο και όμορφο ταξίδι!
αλλά δε μας είπες αν και οι τιμές ήταν ανάλογες.
